Prachttooi
Bij de opening van het nieuwe gebouw van het Stedelijk Gymnasium
aan de Lange Nieuwstraat, in 1897, sprak rector dr. C.J. Vinkesteyn in
gepaste klassieke metaforen:
Hierboven: Leerlingen
van het Gymnasium
richtten in 1904
gezelligheidsvereniging
de Schiedamse
Gymnasiastenbond op.
Deze hanteerde de
zinspreuk Non semper
arcum tendit Apollo,
'De boog kan niet altijd
gespannen zijn'. Eén van
de activiteiten was het
organiseren van de
jaarlijkse 'Grote Avond',
waarvan hier het affiche
uit 1958. (GA Schiedam)
Rechtsboven: In 1897
verliet het Gymnasium
het Oude Kerkhof om zijn
intrek te nemen in het
'Blauwhuis' aan de Lange
Nieuwstraat. Bart
Verhallen, kapelmeester,
solist, componisten
dirigent, componeerde
voor deze gelegenheid
de 'Gymnasiummarsch'.
(Gemeentemuseum Den
Haag)
'mannenbolwerk' geweest, maar dat
veranderde in 1893, toen de school
Christina Adriana Wilhelmina van der
Hoeven als eerste vrouwelijke leerling
inschreef.
Door de voorspoedige ontwikkeling
van het Gymnasium was het gebouw
aan het Oude Kerkhof al gauw te klein,
en vol trots nam de school in 1897 het
veel grotere Blauwhuis aan de Lange
Nieuwstraat, tegenover de Plantage en
naast het huidige Postkantoor, in
gebruik. Ruim zeventig jaar later, in
1968, betrokken HBS en Gymnasium
samen een nieuw gebouw. Een heikel
samenwonen, want decennia lang is het
Gymnasium met opheffing bedreigd,
zeker in de jaren zeventig, toen het
gymnasium een elitaire school heette
te zijn. De rectoren P.J.T. Endenburg
en L.W. Labordus verzetten zich met
succes tegen het opgaan in een
algemeen lyceum, overigens ook
doordat de gemeente Schiedam hen
steunde. Het Gymnasium mocht
groeien, eerst aan de Burgemeester
van Haarenlaan en vanaf 1995 in de
voormalige Huishoud- en Industrie
school aan de Valeriusstraat. Daarmee
'Verwend waren wij niet in het eenvoudige
huis, dat sinds 18 jaren het Gymnasium tot
verblijfplaats diende, en zoo het spreek
woord, dat kleeren den man maken, ook op
onze school kan worden toegepast, dan is
het niet te verwonderen, dat niet altijd onze
inrichting de waardering ondervond, die zij
verdiende. Nog niet lang geleden was men
zelfs bezig een lijkkleed voor onze school
te weven en datzelfde Oude Kerkhof, dat
zoolang de zetel was geweest voor de
klassieke studiën hier ter stede dreigde
ook het kerkhof te worden van het
Schiedamsche Hooger Onderwijs. Gelukkig
is dat lijkkleed nooit voltooid en dezelfde
Penelope's die het maakten, hebben in de
laatste jaren met kracht weer het weefsel
vernietigd, dat zij vroeger kunstig ineen
zetten en - wat ons tot niet geringe
vreugde strekt- thans hebben zij allen
zonder onderscheid korven vol wol
aangedragen om ons een prachttooi te
verschaffen, schooner dan ooit de
humaniora (de klassieke taal- en
letterkunde) aan de Schie gedragen
hebben.'
-Mor-
Jlan c/en Wé/£c/e/en Zeerge/eerc/en fieer
_D?C. J. Vf/VKESrEYAf
erf /jeeraren var? /ret Gymnasium
feQ)CH/£DAM.
Prijs fO,6o.
's-Gj raven h age
Gj. H. van ECK.
Uitcjever.
145
