fi ■SB Si Qj V Armenzorg Afscheiding door slager, zakken drager, vroed vrouw en vijftig anderen De kerk is altijd de plaats geweest, waar mensen konden aankloppen, die echt niets meer hadden. Dat was vóór de Reformatie zo en is altijd zo gebleven. Pas na de Tweede Wereldoorlog zou de overheid definitief deze taak overnemen. m*pn 9 Boven: Een collectebus zoals vele kerken die gebruikten. (Pc) groot aantal leden van de gemeente bedankte. Slager Simon van Jeveren, zakkendrager Lieven Koning, vroed vrouw Johanna van Koll en nog vijftig anderen scheidden zich in november 1835 af van de Nederlandse Hervormde Kerk. Iedere zondag, maar ook door de week, kwamen ze bij elkaar en las één van hen een preek voor uit oude prekenboeken. Zij konden hun geloof niet langer verenigen met de preken in In de kerk van Kethel was het de taak van de diaconie voor de weduwen en wezen te zorgen. Ook mensen die door brand dakloos en brodeloos waren geworden, konden bij de diakenen terecht, als tenminste de familie niet insprong. De rekeningen van de diaconie gaan terug tot 1665. In dat jaar steeg de nood hoog, doordat 'vreemdelingen, verdrevene, verarmde uijt de oorlog comende ende andere passanten'de gewone middelen uitgeput hadden. Die oorlog was de Tweede Engelse oorlog (1665-1667). de Grote Kerk en grepen terug op de 'oude schrijvers', dominees uit vorige eeuwen, en vormden een soort 'huiskerk', een vrije gemeente. Niet alleen in Schiedam vormde zich zo'n afgescheiden kerk, overal in het land vond hetzelfde proces plaats. Een klein aantal jonge predikanten uit de traditionele hervormde kerk koos voor de 'Afgescheidenen', zoals ze meestal genoemd werden. Een enkele keer kwam één van hen naar Schiedam om kinderen te dopen en ouderlingen en diakenen te bevestigen. Toen in 1839 dominee Anthony Brummelkamp aan de Tuinlaan kwam wonen, werd het iets gemakkelijker. Hij was een vriendelijke man met veel gezag in eigen kring. Jonge en oudere mannen trokken bij hem in om zich te laten opleiden tot predikant. Onder de afgescheiden dominees hoorde hij tot de 'lichtste'. Het ging hem meer om de geest van de liefde dan om de precieze letter van de belijdenis. De afgescheiden kerk groeide langzaam en in 1872 liet de gemeente door de architect J. Ris aan de Lange Nieuw- straat 63 een eigen kerk bouwen, die als Rechts: In 1949 kreeg de Evangelisch-Lutherse kerk een ander aanzien, toen de voorgevel een timpaan kreeg en er een klokkentorentje werd geplaatst. Op de klokken toren een zwaan, het symbool van Maarten Luther. Hier is de kerk aan de zijkant en achterzijde te zien vanuit de Oranje straat zoals getekend door Octave DeConinck in 1952. Afgezien van de later gebouwde ABN- AMRO-Bank rechts, is er aan dit stadsgezicht nog niets veranderd. (Octave DeConinck/GA Schiedam) 265

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Ach Lieve Tijd (tijdschrift) | 2001 | | pagina 19