v "h
geschiedkunde.
MENGELINGEN.
S3
ALGEME EN K SC HIE DAM S C HE C OU ft ANT.
i
SS=
LEVENSCHETS VAN CHARLES
JAMES FOX'.
- t Vervolg Van Biadi. ga.j
Het eenzelvig leven van Oxford begon Fox welhaast
te vervelen. Hij verzocht cn. ontving van zijnen Va
der verlof om eenen toer door Europa te doen. Hij
was op deze reis even zeer bedacht om zich. te onder-
rïgie'n als te Vermaken. Hij 'beoefende alzoo gelijke
lijk de ftaatkunde der Natiën de gcfehiedenis en zeden
•der.volkeren de Étiquette der Hoven, en trachtte zij—
me 'kundigheden nuttig voor zijn Vaderland .te maken
doch het fpcl, de vrouwen eu de tafel flsepten hem
tévens'; beurtelings, weg. Zijne,Miitenfporigheden gjn-
gen zoo vfcrre, dat/zij'.'zelf»-den toegeeflijkeijv-Lord
Holland; begoó'ncn te ergeren. Hij riep heiri verfchei-
dcnc. malen naar Engeland terug voor dat hij gehoor
zaamd wterd en toen hij befloot de'fchuldcn van zij-
1ïcn zoon te betalenvond. hij cr eene van 'tó.oco p.
St. welke hij in Napels gemaakt had
V"- --'Vft
van Z. IC. H., die.vier dagen daarna weerwraak wilds dubbelde tranen cn bange toonen
nemen met de Pic. Seagull, wonook déze harddra
verij metal' de.ontzaggelijke weddingfebappen j die daar
bij plaats1 hadden., pe beide verbóndelingen hadden dat
jaar twee- en dertig bijzondere harddravers. j.
Lord Foley ftierf in 1793. Hij vyas in de loopbaan
der weddingfehappen getreden met rSoo .pona St. in
komen, en 100 duizend guinjes baar geldhij verliet
dezelve met fciiuldcn en eéne dope dé werkzaamheid
en moeijelijkhcden, die van zoodanig leven onaffchei
delijk zijnuitgeputte gezondheid.
De: Haer Fox wildefteeds aan bet hoofd' van ande
ren zijn in de vermaken zoo wel als in de openbare
belangen. Hij fpcelde.op eene verwonderlijke wijze al
de fpelleri van het gezelfchap'maar de harddraverijen
waren zijn geliefkoosd vermaak. Hij was koelbloe
dig iin 't fpslen wierp de dobbelfteenén .met dezelfde
gelatenheid voor duizend guinjes, als hij, het voor
eécen fchelling izo'u gedaan hebben. Maar wanneer
een van zijne geliefde harddravers liep, gedracg hij pen voor dit fchandelijk leven; mijn hart is veiTcbcurd
zich vaak op eens koddige, wijze.' Hij begaf zich te ik kan: het nog minder: yerdragen dan ik 't.geloofde.
Zij verried den lc-y
vendigltcn afkeer/tegen de onbeduidende vertrouwelijke
heden. Zal ik dan gaan? iprak ik thans tot haar.,Sx;
O neenik bid U...lk ben geheel de uwe., .doe met
mij wat gij wilt. Met deze woorden ftorttc zij aan'
mijne vocti'n. ik zag het duidelijk, er was iets bui--
lejigcwobns, in dit avontuur. Ik hief haar op, ikzoebt
haar gerust te Reilen ik bad haar onbekommerd te zijn
ik bad om haar vertrouwen cn zcide haardat ik
het verdiende. En ik verdiende het werkelijk, want
mijne begeerten- zwegen thans, en mijn hart gevóelde
ftechts het teedente medelijden, ik zwoer haar dat
ik buiten ftaat was, haren toeftand te misbruiken cn'mij
van het regt te bedienen, dat zij mij had ingeruimd.
Thans feheen terftond een itraal yan vreugde uit de.
.wolk van trauc-n. te -breken. !k houd U voor een
braaf deelnemend man, fprakzij, ik vrees 1} niet meer
ik wil U alles verhalen."
Geloof mij, voer zij voort, ik ben niet gefcha-.'
.paard naar de plaats, waar deze dieren gewoonlijk
liunné laatfté^krachten inspannen, om het doel voor
Maar.mijne Moeder ligt.op haar doodbed. Wij heb
ben een proces verboren', aan het wc'lk na mijn Va-
isiti' -1- n Stkcnd heboen xn de hunne mededingers te bereiden. Hij volgde met de-ders dood onze eenige hoop hing. Mijne.'arme Moe-
L-rwnu zVn btaatkunaig konden zich 00gen zjjnen harddraver ,- terwijl deze céa toer door;der had geene hulp niecr, dan arbeideaikhielp haan
5.,', ,n> 'Uln. n tlJ *«an?an het ftrijdperk deed .en hij ftond zelf in een* volmaak-[zoo veel ik kou maar eene zware ziekte tastte haar
te onbeweegbaarheid, tot'op hetoogenblik wanneetvaanwij konden onze' klanten niet meer bevredigen,
het de plaats naderde,' welke bij: had-ingenomen. Danjzij namen ons den arbeid af, cn alles, wat wij had-
verfnpldf tzünp srlpmkaltnrr f»n oftxtinPCT" rif r>a ar/tenden £111!? VOOT dr. fTCnr.^inf van rniinrV Mnrrli-r nr
Wij fprekeneen' volmaakt Petitmaitre was. Er
zijn nog lieden te Londendie zich jlevendig herinne
ren hem te iiebben gezienterwijl hij zijne bevallig
heden ten toon fpreiddc, in een geborduurd kleedmet
roodc hakken aan zijne fchocncneenen zijden hoed
onder dén arm, en eenen ontzaggelijken'ruiker op
de borst. - Hij ftelde er toen zijne eer in, den toon te
geven aan al de jonge lieden van het Hof.
- Dij had zij tie letteroefeningen volbragt, den toer
door Europa gedaan en al die dwaasheden bedreven
waarvan wij gefproken hebben vóór dat hij nog zijn
negentiende jaar had bereikt.-"Zijn Vader, hém uit
deze loopbaan: van vefftrooijirg wenfebende te trekken,
had het geluk hem in r 768,, in het Parlement te 'doen
treden hij werd benoemd voor eene ftad van Siisfcii
De Heer Fox had nog den ouderdom niet, dietiTde
wet-vereisehte. Niémand échter feheen dit te willen
opmerken eene omftandigheidwelke niét 1} zonder
grond laat vermoeden dat de perfonén, die op zijné
onderft-uning tot hunne eigen fórtuin rekenden, hun
ftilzwijgen Verkocht hadden.
-Zijn eerfte begin was luisterrijk. Hij toonde reeds
een- volmaakt redenaar te-zijn op die. jaren waarin an
deren: flechts goede verwachtingen geven, Hij ontvouw
de eene verbazende gemakkelijkheid in zich de fiolfen
eigen te maken, naar maté zij 'aan hém werdén voor-
gefteldin het ontdekken van het fterke ëri zwakke der
bewijsgronden in hét aanwijzen van het ware gezigts
.punt en het wézenlijke van elk onderwerp. Eindelijk,
bij feheea, zóö gelukkig in de keus dér uitdrukkingen,
in dén rijkdom cn de kracht van - zeggingals hij op.
merkelijk wa3 door Zijne redeneerkunde. Lord Norfh
toer. Sanfelir.r yan den Exchequerdeed hem in 't Bu
reau-van de Admiraliteit overgaan. "-'
k' t- j'iav 177O deed 'de Heer Fox eene réis- naar1
Pafysy wélke aanleiding tot allerlei gisfingen gaf: men
meende 'hier een Staatkundig doel te ontdekken en
fehreef hem- eene geheime zending toe. Maar de
ze reis.had geen ander oogmerk, dan den aankoop van
zekere Frairfche ftofien; voor den verjaardag des Ko
ning*. Er was eene geldboete van 200 p. St. bepaald
tegen hen, 'die koffen van een Fransch maakfel binnen
het Koningrijk bragtcn. üe Heer. Fox kwam op den
yerfnelde zijne ademhaling, en wanneer' de paarden;den ging, voor dc genezing van jiiijue Moeder op.
voorbij hem heenfncldenvolgde hij hun als eeiFEij begon te bctdren, maar ach! wij hadden nieti-
blikfem, terwijl hij met de zwesp klapte, de fporen meer.,.niet eenen droppel vlecschnat tot hare verfier---
gaf ed uit al zijjtfi magt blies, als of hij zijnen moed king; ik zie het oogenblik nabij, waarin zij wegens^
en zijne eigene-hulpmiddelen het afgematte dier had krachteloosheid kerft. Nog h.den morgen O ik
willen inkorten.., -Wanneer,dc weddingfebap.eenmaal bsn te zwak, U het fmartelijke toonccl tefchildercn0
gewonr.cn was, fchccn hij .eensklaps onvcrfchill'ig Een meisje,van mijnen ouderdom zag mijn: vertwij
omtrent winst of .verlies en ."hij. wendde dadelijk felir.gzij zeijlc m'j, ik kon ligt hulp vinden,' cn
hét gefprek op dc harddraverij '-welke nu zou volgen, leerde mij, wat ik te doen had. Haar raad ft iet mij; -
Hij had;eene oude fpcelfchuld ie betalen aan zekeren ik cruktc mijnen afkeer u:t, Nu welaan! antwoordde
'Baronet, [die men onder de fpeelders Sir John Jehu rij', zoo lsat uwe moeder kerven. Ik was buiten
noemde. Zich eens bij den gelde bevindende verzocht mij zclvcn ik wankelde, nog. Eindelijk ging ik
hij ccne zamenkotnst met den gezegden Baronet, om heden avoiid in de Tuilerien om gelegenheid te.
zich van dat gene te kwijten wat hij verfchuldigd was. zoeken. Lang waagde ik 't uiot, eene. proef té nc-"
Terwijl de Heer Fox het gelltelde, verzocht de Heer men. Ik geloofde meer moed te bekomenhoe lan-
John om ccne pen cn inkt. De Heer Fox wilde wc- ge'r. ik, 't vcrfchoof, ..Yerfcheidene menfehen bleven
ten waartoe. Om de rekening tc maken van den in-kaan, toen zij mij zoo alleen zagen, ik floeg deoogen
terest." Ei, ci! zeidc de Heer Fox, zijn geld weder ned.r en fprak geen woord; ik was zoo treurig, dat
in zijnen zak kekende, ik dacht dat hier de redety/as iéder zieh welhaast weder verwijderde. Dc nacht kwam
van-eene fchuld van eer. Maar ik-zal u-z.cggendat immer nader, de wandelaars verwijderden zichr. Ik
ik tot een beginfel héb aangenomen, géene woeke-dacht op nieuw aan mijne Moeder; ik zag haar met den -
raars te betalen, dan. bet allerlaatst; derhalve zult gij dood woritelen. Slechts nog eenige minuten waren
dc goedheid hebbennog een weinig te wachten: hiij overig daar riep ik U aan. God .zij dank!
(Hef vervolg hierna.") dar ik U aanriep. Gij zult de onfchuld van een arm
meisje nitt misbruiken ach!.-ik bedroog'mij, toen
ik geloofde haar tc gunnen opofferen»" - y
Trancn broken hare woorden af. Q Moedervoer zij. v
eindelijk voort, .ik .ton U bovjn mij Zelve den voor
rang gei en ik zou willen fttrven ,- om U; te rsddemy
I maar .-..dat is meer,, :«la:i..rtorvet»:"- -,Neeu Gij zult niet'
ten. Dc Reverberirlamp van de kaai verlichtte haar.
inval de wét te ontduiken en hij bood zijne dienflenjlk vond een van die lieve gezigten, die terftondteederc
aan vcrfcheidene perfonen van het Hof aan, die' 'lid t| welwillendheid verwekken; 'fchoone' blonde haren,- die
mogten hebben, om hunne kleederen in Parys tc latcriinaietig gebonden warén, verhoogden de bckooriijkhe-
tnaken. De Heer Fox bragt ér hunne maat. Toen het
pak kleedéren in E'ngeiand aankwam, werd hetzelve
dadelijk door het Tolambt in' befiag genomen. De Heer
Fox deed vruchtel.ooze pogingen om des/elfs vrijdom
üittewerkonmen liet niets doorgaan dan de klcederen,
en_al het overige werd verbrand.
in 1774, geraakte de Heer Fox in onmin met Lord
North en verloor zijnen post. Hij was onder de jonge
Jiccec niet minder berucht als een eerst voorltander van
de niodc,: dan-hij beroemd was door, zijne Staatkundige
bekwaamheden. Hij deed buitenfpovigc uitgaven, en
ondanks dc mildadigbeid van zijnen Vader, was hij ont
zaggelijke fommen fchuidig. Lord Holland maakte,
ra zijnen dood, zijnen zoon Charles een bijzonder Le
gaat van 20,000 p. St. cn 900 p. St. inkomen, be-!eooruit gaanen.ik wilde haar volgen. Aanvankelijk
halve dc fchoone goederen van Thanet cn Sheppy, die;Si;1g zij zeer fuel, maar y.an rijd tot Lijd zoo verba-
4000 p. St. opbragten. Hij -verteerde in korten tijd zend langzaam, dat ik haar aanfperen en haar naar de
af deze goederencn daar hij zijnen post in de The-:fchij«'oare befluiteloosheid moest vragen, welke mij zeer
faurie. had 'verloren«cvond hij zich zonder eenige an-'vcrraste. Zij antwoordde niet. Zoo ga toch voor-
dete, toevlucht Aan hét fpel, welk hem tot hiér toe|aan> zcide ik nocii eenmaal, ik bid u dringend. Enik
ïeer fleebt gelukt was, en waarin zijne verliezen even. had haar dringend, omdat juist deze langzaamheid,
zoo dikwijls het gevolg waren geweest van kwade trouw
«Is vao een kwaden kans. Mc't al rijns fchranderhcid
en tiitftekende talenten was hij dagelijks de prooi
trap bedriegersen kon niet wantrouwend worden. ln-
tusfehen deed hem .dit kwaad gezelfchap geenszins ont
aarden hij fpceldé altoos met écr en kiesehheid.:'-Hij
\vas een zoo getrouw bezoeker van de harddraverijen
«Is van de fpeelhuizan. Hij had als zoodanig zijne
belangen Vcreenigd met .die yan Lord Foley, -ten op
2igte van dc wcddiiigfchappen van New'Markn. Zij
feadden hunne bijzondere harddraversen gedurende
twintig jaren welke hunne verceniging geduurd heeft
ftcéfc men nimmer ondernomen, hunr.ë kiesehheid in
eenig opzigt te betwijfelen. Zij hadden enkele zeer
gelukkige jafen,. In. 1772, wonnen zij zestig-duizend
guinjes, grcotendcels tegen den beroemden harddraver
Pincher. In 179O, won de befaamde Seagulldie aan
de bride vcrbondelingen behoorde, op eenmaal ne
gentien honderd pond. St. Dc scape, de Serpent en
andere goede harddravers.van den Prins vau Wallis,
wierdea op,deZcn dag overwonnen, tot groot verdriet
EEN TOONEEL IN DE TUILERIEN.
Hej was 's avonds om negen urende nacht brak
aan. Een ko.lc wina volfdc op «nftorin,chiigcn
Ik gtng in den mm der Tuilerien wandelen, wilde za| lcven ^.beb U, hef- reinfte g-Jk tedanken.
even de poort van Por/ Royal uitgaan toen jk zacht k f mjj%. bcur3.Hier zijn. vüf en- twintig
hoorde roepen: Mijn HeerO Mijn Heer! ikbtdU!;Louj ,Brerig uwef moeder'het geïd, eu alle zes -
Uitnoodtgingeovan die foort, als ik er hier•eenemeende. dM hiar8dcaelfdefom aanbieden. - kon -
te ontvangen, zqn m,j «er tegen de borst, maar.wobrdeI1 vinden om hare dankbaarheid uitte-
deze had eene zoo geheel eigene gedaantezi) werd;^fckcn. Mij„e moeder'zal voor U bidden fomk zij,- -
op eenen zoo vreesachtige» toon, met -eene zoo flddc-jm(jne hand,n kl^f|j c jfc - J»
rende ftem voongebragt, dat ik naderde. Ik zag nu J zegencn. want wjj kunnen nooit eene zoo groote;
op het^ terras naar het water toe een ^meisje zrt- op
Mijn arm omtlingerdc haar. 2ij omarmde mij. Hare
tranen vineiden nog y en, ik wecr.de met haar, Neen^
zeide ik tot haar, ik zal immer'alleen .Uw,, vriend
zijn;;.. Gij. -zij: een engel., ais eene engel bid.
ik U aan. Nooit verzaakte .[men .een beminnens
waardiger meisje, maa.r ik -kan mij geene'verdienft?
daaruit maken: de vreugde,, die mijn gé weten tnij, laaft
gewaar worden, betaalt mij rijkelijk. Wees niet bloot
eenen dag gelukkig, wees. heftop eiken dag van uw
lev.cn, anders zou ik mijn geluk geftoord zien, Ge
wis, Gij zult de deugd nooit veriaten, sn dc deugd
zal gewis bcloorienDochwij moeten fcheiden.
Uwe moeder verwacht u.
Het meisje antwoordde niet geene lettcrgreap; mirar
zij drukte nog eens mijne handen,-en bar.e blikken,
werden zoo warm, en ftcmccn zoo -geheel met de
ftillc gelofte van.mijn hart in, haar immer met de tee-
derfte neiging toegedaan te olijven,' dat ik d.oor dc
zoetfte gewaarwordingen bcwogen-was. Ik verwijderde
mij, maar nog eens werd ik tot het meisje teruggetrok
ken. Ik heb U niet om Uwen naam gebedencn diem
moet ik tóch weten. Ik héét Lorcnza.: En Uwe
moeder Dubrcuif, En .Gij vroeg zij zachtJ—
Ik b:n de Vicomce van Rochefoucauld. Zij fchecu -
een weinig vei-legen te zijn. Wij zwegen een oogén-
blik. Ik zou gaarne .iets van 'U tot aandenken mede-
nemen, hief ik eindelijk weder aan. Ach wat zpu
ikzoo gelukkig kunnen zijn, U aantebicden? Dea
kleinen mirtentak aan Uwen boezem. Zij .maakte i
hem los, reikte hem bloozcnd aan mij over, engroetti
■mij met een lachje dat mij een,.'weinig teeder .te-
zijn maar mij ook feheen.te zeggen, dat ik.niet -.n-
jger -mogt blijven, ik vérftond het;, én zij. kon ook d=
jzucht hoeren, die zich uit mijne borst verhief. Ge-
lukkig! fprak ik. tot mij zeiven, wie haar eenen dienst
bewijzen' en baar een (groot offerj.kön brengénmaar
gelukkiger nog, wie eens verdienen £ajy'haar,hart te
bezitten, en alles van. hazelvckan verkrijgenzonder
hare- onfchuld te krenken.
DE MARQUïS VAN POSA.'
Een n3ain, dien ons Schiller, zoo waard gemaakt
'heeftHier eene Anecdotewelke den Moedigen haat
verklaartdien Koning Pilips tegen dén MarquL«.:
voédde. ",-y '-
fieni zou er een prachtig Tornooi fpel gegeven wordf'
den, welke de zwaarmoedigheid over hars trekken
uitgoot. Hare eenvoudige zedige klééd-ing biïderfeheid-.
de haar van die lehepfelehdié gewoonlijk ces avonds
door den tuin duipeti.. Ik vroeg haar', wat zij van mij ver
langde. 2ach t, antwoordde zij lifc zóu'met haar naaf
huis gaan. Waar 'woont gij f In de Bac-ftraat,
Mijn wég, voerde mij daarheen. Zekerlijk gelóófde ik
eene van 'die ongeltikkigen voor niij tc hebben welke
door behoefte cn'kwaadvoorbeéld"'in'dén afgrond des*1
zedenbederf geleid "werden; doch haar terughoudend ge
drag, eii- de zedighe>dwelkealtoos behaagtzeifs
daar waar njen haar niet verlangt, prikkelden mijne
nieuwsgierigheiden ik Joocnen het. niét mijne
zinnen werden"gaande. Ik zcide-haar, z,ij moest maar
waarover ik mij,beklaagde, iets aantrekkends Ivoor mij
hkd. Wijzijn reeds over de .helft van dé £ae-Straat
voer ik voort en bijna op. de plaat-s, welke gij mij gé-
npemd- hebt. Zij 'zweegmaar eene ftiinuut daarna
ïlpndên, wij .vófft de .deur,Ivan, ieenenlgang., 'ik'moest
haar onderiteunén toenwjj dén trap opklommen.Hare.
kamer -was flechts. door ..een flaauw lampcnlicbt verhel
derd, en zeer armzalig opgefchikt. Zij zette, zich,
ten uiterfte.neergeflagen, neder. Haar kopje leunde op
de borst, hare blikken hingen aan'deu grond y in hare
trekken fchilderde zich hare lijdende ziel. Hét gedruiseh
dat - ik maakte, toén'ik de Reuteluittrok en de deur
van binïien töéflpot, feheen haar;iopt ewekken en zij
zag mij met- fchrik aan. Ik plaatfte mij -naast 'haar y
nam hare hand en vroeg' haar .meermalenwat deert,
Waarom fprtekrgij niet met mij Zij antwoordde alleen
met-zu'chteh';' en een paiar. tranen ftntyiélen haai; -oog;
'Levendig bewogen wilde ik; naar -omvatten,;, maar
thans verzette zij zich tégen mijne liefkoozingen met
Uit den mond van deri man 'zelvec, die het
avontuur gehad hééft, naverteld!"
