V S R T
iM E N E L I N G E N.
ALGEMEENE S C H 5 B D A M S Ct? 2 COUIAN'T,
De. trouw
6 OUD E
Met ulfgeftrekt verlangen wenseftt hetgedacht der
'ftervélingén de wederkeer ia'g van de gouden eeuw en
men zou frtér toch zooligt en .in;iden; eigenItjkeii
ziti gelijk Bti er;'nog, nooit géweést jj.» kunnen
zien komenindien men Hechts bciluiten wilde, voor
«jfcien korten tijdminder gevoelloos en pnóp merkzaar»
te Zijn eri zich meer'met de' heerlijke natuur en oe
conomie van het goud vertrouwd te maken, JEen be
roemd hoogst eerwaardig onderzoeker der natuur,
een voormalig -kweekeling eV vriend van den groots»
lieveling'der natuur den on iter fel ij ken Linnaeus-,,
maakt eene aanmerkingwelke, flechts.noödig bee't
algemeen bekend te wordend pmAe volle opmerkzaam
heid- ten minfte van „alk Europeer.die, nog.-gevoel
voor .zijn en het, geluk zijner, .medebroederen., m den
boezem' draagt, tot zich te, trekken. Wij doenhet
geen wij uit aangeborens ineiirshehtieEde niet langer
kunnen laten, en fchrtivea de merkwaardige plaats
met diplomatieke oaauwkeurigheid en ..een. entbuftas-
ms af, gelijk' wij federt jaren niet gevoeld hebben.
Ee*; van de kardinalen denkende dat het gqbd'
van den goeden „vader hem begon, te -fopcvHizpidu';
UWe'.,heUigheid> zal 2ieh ongetwijfeld, hare '.zbsieï
herinneren.!"3
■f, Ik herinner mij welhervatte Sixthsdat ik' eens
zuster had', doch deze' was eené. tuasebvratnr, en de -
halve': kin' de .pjinfës Camilla deze'pêr&o'n nier z;'-u>"
""H:t waste vergeefs ióen paua hare céitncid ;e
willen overreeden hij bleef volharden dat, ten zij
hij Camilla in.haar eigen gewaad zag net hem onrnoga-
Jijk'was haar te herkennen. Gevolgelijk waren de
kardinaals, bedrogen,, in den goeden uiidaig van hun ont
werp gedwongen, haar eh hare zóneni'n'hun gewoon
gewaad te kierden. -'..
Het gebeurde., dat-bij'nare tweede verfchijning, iyelke
in groove kleederen gefchiedde, het pausfelijke hof in
De bediende vloog in groot gala was. Status zat dp zijnen ftaatöciloe]
op h
zijne
doirbccFde het rchlikkeiijk ne^^oe-
jrcrarC -Hipèocb^Hem't^P'ïter tot %icrr zelvhn te bren
gén doctV 'GodA tót'weiken cindelooïefctóp^r/pirt
maakte de ongetiikK^e.T'Het >vas geen droom 4 .het
waaTfslirikkeltjlc^aëfeerhéidij wras-ifl ^den; grond
tf&aord', eh zijn .vriend.,. .rdgTichap^é-. vriend
ifcohd:;Ais'c'ciï drieger -dsar en Laidev ^r ij zontc op
oieiivv'-'ïi'edcr.en" toen.hij weder had de
krankzinnigheid zich ivah vh-êmi'-ineèsjer^gètóak.t ;ectf&
bevigé koorts -woelzijn -bloed»De trouwe die
n aar 2ag'. sich gèdwóhgéa liêden 1 tot zïj ii en klj fta nd
terpep2n,-j _en zond fnel naar zijnen arts»
In de éerlle verwarrin'g had de commis den?armen
Volkner volkomen vergeten. De bediende vloog in- ,t yr y y
ongelukkigen dienstijver'naar.hetn op het tolnuiS,enjomgeven door de digouansfen van de kerk, vreemde
kOn iïcènts 'kimcilend. Sïiïmahhi- van zljnen' hier ftamé-.prmfen ainbasfade.urs cn Italwanfche edelendoahi.
létf' meer was hij niet in toat voort te breogen.}z°<> dra dhij- zijne, zuster on, hare drie zonen.zag binnen
Verfchrikt ijlde-.fVoIknér paar ft huis,Hij tnadj n de treden ft.pte, h(J vao zijnen troon af, e» zeide, .ter-
V - i u/nl hl) ..npn.nmnp c^lis A Wc ld nrr» Trut rtf* V»l ood
Na dat de geëerde fchr^ver Van de voormaals zoo
geliefde,, "doeh thans, gelijk hij meent. Hechts nog
in 't duister.,flnipénde kunst via goudmaltea °P
wijze, gelijk zij verdient, gefproken heefe, gaa: hti
op de heuchelijkfte wijze aldus voort: Te looefienen
het intusfehen nietdat de natuur goud maakt, ot
dat het goud, gelijk de overige ligcnatn.rn,in de natuur
wast dat is andere dsden in zijne .zel'itandigheid ver-
and«ït. Wisten wtf .derhalve hcï roedfii-,de»gouda.j
'dan'zouden wij het veel ligtindien ik het zoo noeme»
mag i voederen -. af„' onsuit een en. kleinen „aanvang
eenen grooteö klomp kunneo verfchaiTen. Bovendien
zou.dit eene kunst ziji), welke wy met lh onze duis-
./tere-laboratoria'»maar rtóor vlijtige m opmerkza
jie waarneming der natuur iHoest-es zoeken te lee-
reó."'!df- :v
Daarom, raenfehen, thans grootiten deels weg niet
de éven zoo kleingeestige als angstige zorg voor fa-
brijken 'en' koophandelvoor koloniën en vèehouw
en met name voor dé gelijk men reeds voor lang bitter
geklaagd heefttót de ruin e der mc o tehen teelf gcfch re
vere fchapenteelt;; goud teelt die 'zander omwegen
jiaar. 't gcwenschte doel leidt, maalleen in ftaat
i "onzen brandenden gouddorst, te lesfehen, zij ons eerlte
dichten en trachten Wanneer men zich ook Hechts >10
Europa, waafa'an wij niet twijfelen, terltmid na de ver
fehijning van 'dit, gelijk apen ziethoogst belangrijke
berïgt voor het genoemde groote doel in masfa vcv.z-
üigt, dan karn net niet .misten-,, of in weinig joren is
het onbekende goedvoeder opgefpoord.en onze hoop-
vollej zonen én doehteren die, thans reeds in allé
goddelijke en 'mcnfehelijkc'dinecn veel kloéker zijn
dan wij,, voeren onfeilbaar reeds de (talvoedcring des
gouds, en-met haar op 't einde-eene gouden eeuw in
gelijk dé Gereld nooit zag,:noch kon hopen se zien,
eh waar ieder mensen in zijne vier palen een klein
Potoii onderhoudt én vbedert, ;0 gij heerlijk goud,
voeder, ontferm u onzer-, en laat lU, vinden
kamer Toen juist- de 'heviglteaanval ;de trekken, van
dén ongelukkigen .verwtrde, en zijn mond de naman
Vo.iknérLaide geweldig, uitftlet; ztjnén-weldoen-
der idie zich voor hem in 't verderf geftort had her
kende hij 'niet. Zolder de réhrikkcllike oorzaak
té" vermoeden"vroeg, deze den commis daarnaar i die
hem in plaats, vanélle antwoord de brieven óverhaa*
di'gdë, Eéae fidd'cfing greep hem aan- 'Hij wag
gelde. De arts was juist tegenvroordig, 'en eéne
fnèllê aderlating redde hem, wel i; waarvan-eene
oogenblikkëlijko beroerte do:h'hij moest zich dade
.ijk néar huis dn in bed laten' brengén. X.
;-.«et g'é-ucht van fFriedbergs ongeluk verbreidde zich huisiu hw Miccn m t
"nel. De febuMeisfcher, wdke de,. uitoarUnr vaJ^»rl<,k
wijl !iij;.henomhe Is de: n Weikommijne dierbare bloed
verwanten ik ben .er trotsch Op u mij te zien nade
ren in het gewaad van deugdzame armoede,, en lurken
thdhs voltnaaktSiijk mijne CainiM=<,- enverncog mijin
haar: veel bejhovend kroost.i: Thans, mijne dierbars
zuster,.zult gij metmij in mijne verheffing dtclen
doch waaneer gij herdenkt .aan den vrede cé het ge
luk, welke in de nabuurfchap .van Montailo wonen
zuicgij veel ligt weinig reden vinden, om ii'zélve mét uwe
ftaatsyerandering geluk tc wcr.fc.heai Dejc gedienftige
kard i'nslcu ging hij voort, j," die had' ik zoo ge
wild ,/niet. zouden toegelaten, hebbéo, dat m'ljne
huisrelijite zaken in 't geheim afdeedverdienen bc-
Zij .fchiepen u te voorbarig rot
hetffalliment vreesden, haastten .zigii om. dé.hun, ten
oó'derpand aangewezene en zich r.aar mm had voor
gegeven, in tolhuis, bevindende waren, in beflag te
te -nemen. Hoe vcrfehriktcn zi].tb.sn hier niemand
van de waren, wilde weten én het -toeval we.lkdesr
opziénder van de tol bi) zijnen toekomitigen zwa
get ovefgekomen was,, feheeii daarmede in «errand te
ftaaa. De ontkeltenis was algemeen. Hos hoo
gef. hét vertrouwen op Voikner's r egtfehapenh-vid ge
daan haddes te heviger ohtwaakten thans .nipl cn
liom
W het
kwaadaardigheid, en des'te'luider klaagde^ wen,
dan. -De- vinger-des heeren heeft den-huichelat
masker afgeligt,,: riep de febi.in heilige boosheid; de wét is zelfs de roenfcheliike_ geest gccne uitzonderint
i a j .1-ïr J Aa. A FwikTf» l f*n« ffaat- fitt wan Af.lïW'hf- fnr t*.e: uHiit c fiorriie «,n
werken- der duisternis komen asn den dag- ls: Odt .ce
regtfehapene d-ienasr, op wien.-me.n- al» op. e^ne .rots
kon bouwen?VVie tot zulke handeling in ftaat is,
die heeft het gewis - daarbij niet laten berusten wan
neer, men." Hechts onderzoek doetdan 'zat eruwe 1
ir.eer uitkomen. De goedaardige gébrekkelijkheid
zag met een bedenkelijk hoofdfch.udden ec^uer oiet zon
der een heimelijk .mreJgevallen .deffélling.bevestigd,dat
geene deugdsl]é:*crzoeking.weffer..fiéanJtaav Vólk-
ners' vrienden die dén régtfc'h'a.péhcn man federt ja
ren kenden, en zoo dikwijls, inzijn -hart geiieii had
den,'ftonden,. bedweiad daar e» wisteó 'het-dasdfel
niet op 'te losfen,
(Hér vervolg hier»a
PAUS SJXTUS V ÈN DE PR.IHSES CAMILLA.
Sixtus V, m dat hij het hoogfte toppunt der Ro
meinfche Icërk bei: i orrXr en - had, door.d'èo fehijiraan :e
nemen*, als of hij' nasuwelij-ks-in iWati wa»'.,. zijne'le
'■'.V DE NEMESIS
HET OFFER VAN 'HET HART,
(ftjrvo-'g)
De verbindtcr.is der tninnenden werd „zoo lang ver-
-fchoventot dat alles weder vereffend znu zijn.;: dit
-was eene .volftrekte. voorwaarde, welk. Volkner Friea-
',be-g opléide.. Laide, welke thans den geliefden da
ïgelijks-zag en, ondanks hare liefdé, toch dikwijls
tivoor iiet oogenblik fidderde, dat-hajr aanhet huis
van haren broeder z.ou ontvoeren,, liet zich elk. voor-
wendfelonder welk dit oogenblik nog vevfehoven
'.-werd gaarde wél.gévallen,vBlechts de onrustfleems
dé wcemöèdijjhcid,-, dié haar thans dikwijls m- het oog
van -den geliefden bro :der verraslc, vervul'*..» i'iaa.r
kinderlijk"ban met apgftigen kommer. Zij b fpiedde
eiken van zijne kleinüe w'ènfchen.,'greephajstjg.naar
elke- gelegenheid om "hém tc yery.rolijk'er-; doch Hechts
zelticntieiukie het haar, de wolken te verdedendie
aan dezen reiden-horizont ook den: regtfehapenen
vrienden.-in den vertrouwden kring niet .onbemerkt
-konden blijven, doch door hen 'op de bezigheden, ge-
fchovea werden welkebij de .aankaande -revifie wan
het departemvat van'de tol natuurlijk vermeerderen
moesten. De ware oorzaak ook Hechts even te
vermoeden, wien. zou :dat hebben kunnen inval
len?
Zoo verliepen er verfcheidene postdagenen de aan
Jtotnstj der waren moest «binnen weinige <#g-'n
plaats hebbentoen er brieven van de Aiéfter-
„damfche Xmiizen inkwamen;, welke Idezelve gey
laden haddén;-" Friédber'g érak deze brieven met -eene
fiddcriog open, welke hij zich niet wist te vvrkia-
t rendoch toen hij in dezelve ftasrdeven de vérfchrik-
icjijkc tijding la*dat ce roeds in zee geweest zijode
waTendoor tegenwinden gedwongen in de havers
weder binnen te loepen, toen juist dé tijding van de
breuk vau het Lood ener huis zich óp de beurs; ver
breid had, doar_.dp laders war«Q terug gehouden,
eene prinfes, eene waardigheid wélke mijn,gevoel
van eigendom- mij yerpligt - te vernietigen Jlc betitel
u thans in dezen titelte „gelijker tijd b::e ik zéér in'
verzoeking hen met eencn te beklëedén, die mijn onge
noegen daarover uitdtuktdat benige perf->i-en zich
onderitaaij zouden cehë prinfes in mijne-familie te ma-
ten.,: buiten mijne toeiternjBing."
Vjv 'pU - ï-
DAG EN NACHT.
Dagen nacht'ebbe eh vloed. Hijgen eo vallen;
dat is de eeuwige kringloop der natuur. Var. deze
wét is zelfs de raenfchelijke geest gecne uitzondering.
Afwisfelend gaat hij van *c licht tot de duisternis va,a
de duisternis tot het lic.lt over verdwijnt onder, eese
natie, om onder eene andere weder te verfchijnen, en órji-
fiaapt in cenejeeuw, om in eene.volgende tveder teónt-yva-
de». Wié dit niet voor den gar.g van den me nfchelïjkea
geest wilde hou.dcn, zou eerst m-icteobewijzen dat hi.f
ooit eeSien andèren had. t«og fteeds fchijnt hij onder dc
Grieken zijne gouden eeuw'beleefd tejicbben.Hiï dacht 1»
hunne wjizen gevoelde in hunne dichttrsTprak uit
otlnne redenaars, ademde in. „hnnne. kunflenanrs. 'Ze
gepraalde ia, hunne helden, .De tijd heeft .niet cenea
fche.-.pen 'raad hunne.gcdcnkccjketien afgeknaagd h'5-ine
fchriften, verdelgd hunne mecéiogén verketterd. Ns
leene .tusfchgnruimtc. va.n; jaarduizenden ftaan wij op
hetzelfde punt wéder,' waarop reeds voor ons dc
Romeinen Honden. Onbemerkt naderan w.ij hunne-
gebre^én. weder. Er was. een tijd dezelve uitte vin
den /„eeiiejandere'dezelve tc beilrijdèR ,'er,eene andere
zelve alleng.'kens \ypder aaii' te .némen. Dit is hec
het*oogmerk der natuur. De .menfchelijke: geest zou
wanneer hij-.van, vcrfcbilleude tijden cn' plaasfeii meer
dan eenmaal óltging,- het énmëtelijke'rijit,*: ,der,,jvaar-'
heid meer ogerzien dan wanneer h'j langs régce. én
korte wegen her toch Hech ts aan ecnen laat'tïuór.
wandelde, -—.Zoo heerseh: dag en. nacht oiér, het .me-'
fehengeflachr. - Jk geef fleebts een denkb.eel.-i aan
de band en éoinmentc.ér .niet. De -cóotmcntaria lig
gen voor onze oogenee .dag en nachtzuflen „nietop
houden'! Sléphts langzaan» zal de jvcredclingjvan het
menfchelijk geflaebt-' haren..wég. ;wanaeirvny gelijk de
zon., welke.,; wanneer Zij; eenmaal opging v;no;h' ftil
ftaan ,;.noen terug., gaan. kas offchoon zij- foïöwijlen
'veritaisrerd wordti Haar gang ia de-gang van eene
godheid dikwijls wel is '.vaat* berispt, doch nooit
opgehouden. Harenpiiddag zullen wij-, zekert ij k 11 iet
beleven. Doch —'.wij weten toch, dat hij komen
moetwij heboen haar morgenrood gezien.
HET. PORTEFEUILLE.FRANCAIS VOO.R iCy?.
Bevatwel is wa'sr, zéér vele oude'aneJcdotcn reeds
den'op de trsppen varf^den H/ t'eirus voer te flepsn
maaktein ego.-kort tijdabelicky znike oordeelkundige
fchikkïngen',' beide - geestelijk en WeteldUjk dat hij
Zijne kracht- en zijne.-.wijsheid tegcljjfc'deed uitfchiticrcnV
Toe.n hij allé zaken betrekkelijk den heiligen Apo»
tölifcben.(toel, geregeld had; be^on hij' zijne aandacht
naar zijne elgerié familie te wenden.'.
Zijne ouders, die rn eenen .nederige» Haat geleefd
hadden waren overleden.; dochi hij had n,og cenèzu»-
tcr in 't icveniu met name. Camilla-, welke drie zoneti
had Deze fch'enc» "uitaiontende1 voorwerpen te zijn;;
om in cciic prinfes cn ven kroost van, jonge-pr-infen ver
anderd teworden.dat vceliigt zijne fcoininkiijke af
Rammelingen: over.de. Romeinen ,.en tnisfehica. «vér de
Europèfchie landen - zou verfpreiden. Dit werden de
kardinalen gewaar,- en - daar hethoe grootheid sook
moge verkregen zijn, altoos zeker is vleijttrs.te zijn,
fpoorden fommigen van hen Csmiiia op, welke, gelijk;
men verhaalde tccrv;in eene bekoorlijke ifufp woonde,
in/een klein en fchoon dorp 'genaamd Dé' Holen
in d e—
tëril
de vcreischtcn dei.koningdomsen. ten ho.ogite. verge,
óoégd zijnde mét- hetge.n.e zijgedaan hadden welk zij
verbeeldden dat' hun. de gunét van den paus zou vcr-
feharei», maakten z'j zich gereed-'óm "Hunne befcherms-
lingeti naar Rome te geleiden, toen cr er een bode vso. tjetoovercr.d gekeeL rRep .dè'.kpeing uit:
zijne heiligheid aank-.vam met last y dat Camilla eni
haar kroost in hua gewoon gewaad voor hem zouden Aen.re hajnt-.grisje.,.n al jama.s.
verfchijnen, -
De kardinaalt, hunne leidslieden, o.ordeelendedat - -
dit een geveinsd vertoon van nederigheid in,Sixtus was, We'» wl,'c' d"c,bt«' v»o ontelbarexvernufi,^
van het welk hij zich -met genoëgen willen ontHa-!lnvalIen-JK, ^leid ,^czeB vrolijke
gen zien, zetten ;mct Se'pHnfë». en,; hare -zonen;,
ontroostbaar waren,, dat zij het pas verkregen fchooneN^j™ dat hij ieïrgern», welke,-zijns
gewaad moesten.afleggen hunnereizenaaj Romevoor:.!re vnje:fchn_ften veroorzaakt -hadden-door jatooefers
Toen zij op het-yatilcaah aankw
dn AÏ» d* tiarlj r, ram. Vv .'(rAttnanél) rttlPP ItHnnOn ÜAof" j a-
y tróuvérez.uhe edition complete de mes Contesfakes
la veedre au pront des paiivrez." x-?':..
Een vrouw, beweerde Fonteneile. zal qofe den heersch-
«ud&iigften man fteeds-naar haren luim'kunnen;-tégéren,
e mark Ancoua zi} kleedden h,aar on hare zonen, jan beieèffdc' bóiimot*- ea nieuw opgetooide cp oran
ord op het prachtigfie, cn voorzagen haar van al mi,3j doch ook veeldat jnieuwof toch onbeksridt
m-
der
is bv. Toen HéóérjlcTV trouwde svtrd hij- door
de .KoningiÏ3zijnciégctjts»fi-Jt:*idoor .eepupjijflneel uitga-
vonden fecit verrast. Onder andéren 'dagisten ook vijf
tig der fchoonftc hofdaise»-een ballet. Verrukt door het
i
-vu un.plus hdJ
escadran n.i plus^perilleuï qui eelui- la."
De/goede Lafontaihe was' om -zijner huitengewose
Cos» zij op het,vatfksar. aankwamen, was de paus", B?0«t tjachtetf te vergoeden, fprakhije Tres.voloa-
die hen *jt de venster» zag, verbaasd over hunner, koet, ticrsflen« f unon pete!Ouvrcz eette;armoircvour.
eK nog meer toen hem de prtnfrs- Camilja'en hare drie
zonen, gemeld werden,.. Hij hcfitelde zichechter ,-
oogCRblrkktlijk:en zeide dat hij van zeer vele prin-
fcsl'eo gehoord "had doch dat de-raam vau Camilla niét
tp zynp lysi van de-koiunkjijképerfoEaadjeine vitidéniwanneer zij Hechts,veel geistgeöoeg! eho nhéid.'tj
.^.iweinig liefde heeft,
