N°. 1 7. Eerste Jaargang.
Woensdag 12 Februari 180O.
VERMETEL SPEL.
BINNENLANB.
Abonnementsprijs:
Verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Uitgever:
C. J. BLOMMEHDAL,
DE SCHIEDAMMER.
Per dxie maaaden.90
franco per post. 1.
voor h.et Bniten-
land1.55
Afzonderlijke numiners.05
Boterstraat, E, 342,
SCHIEDAM.
Prijs der Advertentien
Van 1—Aregels .50. Iedere regel meer. .10
Groote letters naar plaatsruimte.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
Familieberichtenper annonce —.40
Dienst
A ANBI ED IN G EN
AANYRAGEN
—.35
Z. M. de Koning heeft Hoogstdeszelfs Com-
missaris in Zuidhollaud gemachtigd tot het buiten-
gewoon bijeenroepen van de Staten dier provincie,
op 25 Februari e. k., ora dan aan de orde te
Btellen de verkiezing van een lid der Eerste Kamer
van de Slaten-Generaal, in de plaats van wijlen
mr. H. M. A. baron Van der Goes van Dirxland.
Yoor de 4e reeks, ad f 1,100,000 vande3£
pels, leening van 1888 van de gemeente Rotter
dam is ingeschreven voor een gezamenlijk bedrag
van ruim f 9,800,000 tot koersen, wisselende van
99Y16 tot 101 pet. Tot 1003/8 en hooger is de
f 1,100,000 volteekend.
- Volgens het jaarverslag der Maatschappij tot
verkoop en bebouwing van grondeu op Feijenooid
ziju in 1889 verkocht te zainen 9052 M2 bouw-
grond met een opbreugst van f 255.154.341/2
De gronden brachten gemiddeld opop het
Noordereiland f 31.82 en aan de Rosestraat f 10.93
per vierk. meter.
De bouwgronden komen op de balans voor met
f 1.868.929.92.
Van wege het ministerie van marine is het
navolgende bericht aan zeevarenden bekend gemaakt.
De minister van marine brengt ter kennis van
zeevarenden, dat, volgens mededeeliug van den mi
nister van oorlog, dd. 1 Februari jI. de springproe-
ven met torpedo's, geladen met schietkatoen, in het
vaarwater bij Hellevoetsluis, waarvan aaukondigiug
is geschied in de S'aatscourant van 1 en 2 Decem
ber jl., voorloopig zijn uitgesteld, en bij gunstige
weersgesteldheid, op Maandag den lOen Februari
a. s. zulien worden hervatwaardoor genoemd vaar
water, van dien datum af tot naclere aankondiging,
weder onveilig zal zijn.
Honderdduizenden Nederlandsche mannen en
vrouwen zijn thans, zonder dat zij het weten, leden
van een in Den Haag opgerichte \ereenigiug ge-
naamd „Oranjebond". Volgens de statuten, die
thans in de S'aats-Courant zijn openbaar gemaakt,
z\jn namelijk /leden der \ereeniging personen,
welke het huis van Oranje-Nassau zijn toegedaan
en hiervan door gehechtheid en trouw blijk geven."
Die omschrijving geldt gelukkig van nagenoeg hgt
geheele Nederlandsche volk, en er wordt in de sta
tuten niets bepaald over aantnelding of andere voor-
waarden van aanneming als lid. Het voordeel van
lidmaatschap bestaat o. a. in de ondersteuning, die
behoeftigen kunnen ontvangen. Wei kan het be-
staur hen, die vijf achtereeuvolgende weken in ge-
breke blijven hnnne contributie (vijf centen in de
week) te voldoen, royeeren, maar het zal den be-
stuurders nog al moeite kosten die bepaling op
alle door genoemde algemeene regeling als //leden"
ingelijfde personen toe te passen. (Hbl.)
In 1889 zijn in Engeland niet minder dan
165.219 ton steenkool minder ingevoerd dan in
1888, ofschoon er alle reden bestaat om aan te
nemen, dit het verbruik is vermeerderd, zoodat
k'aarblijkelijk de voorraad wordt opgeteerd.
En niet alleen in Eng land, maar 00k overal
elders neemt het gebrek aan steenkolen toe, gepaard
natuurlijk met stijging dir prijzen. Men kan, zegt
de N. B. Ci., eenigszins nagaan, welk een ontzag-
lijken invloed deze stand van zaken op onze industrie
heeft, als men weet dat Nederland een verbruik
van 4£ millioen ton steenkolen heeft, zoodat de
prijsverhoogiug, die gemiddeld f 4 50 per ton be-
draagt, eene vermeerdering van uitgaaf vordert van
meer dan 20 millioen gulden.
De Rotterdamsche gasfabriek gebruikt minstens
ongeveer 60.000 ton de prijs der gaskolen is f 5
hooger dan in '88, zoodat daar het gas alleen ruim
f 300.000 per jaar meer zal kosten. De Staatsspoor
gebruikte in 1888 108.406 ton kolenbij het
verschil in prijs van ongeveer f 5 per ion maakt
dit eene vermeerderde uitgaaf van f 500 000 of
4 pCt. van het aandeelen-kapitaal der Exploitatie-
Maatschappij.
Met de cokes is 't nog ergerde prijs daarvan
is sedert April jl. bijna viermaal hooger geworden
(in 't groot natuurlijk).
Toen den 12 Mei 1874, ter gelegenheid der
25-jarige regeering van onzen geeerbiedigden Koning,
H.D.Z. het huldeblijk der natie werd aangeboden,
bepaalde Z. M., dat de renten van het aldus bij-
eengebrachte kapitaal zouden komen ten bate van
het fonds tot aaumoediging en ondersteuning van
den gewapenden dienst en moesteu dienen tot toe-
lagen aan de verminkten in Atjeh, die deelgerech-
tigden zijn van bedoeld fonds. Luidens het verslag,
voorgelezen in de algemeene vergadering te Amster
dam, den 31 Juli 1889, werd in 1888 aan 242
verminkten uitbetaald de som van f 8610,50.
Bij besluit van het hoofdbestuur d.d. 3 Februari
1890, no. 30, zijn de toelagen uit 's Konings ge-
schenk, voor hen die goed van gedrag zijn, over
het loopende jaar bepaald op f 52 voor een on-
derofficier, f 40 voor een korporaal en f 37 voor een
minder militair.
De bevolking van 's Gravenhage bedroeg op
31 December jl. 156497 zielen, zijnde 3075 meer
dan een jaar te voren.
Worden de aan'uangige overeenkomsten van
het Rijk met de Hollandsche Spoorwegmaatschappij
en die tot exploitatie van Staatsspoorwegen door
de Kamers goedgekeurd, dan zou zoo wordt
verzekerd het voornemen bestaan, het station
van de Rijnspoorwegmaatschappij in Den Haag te
sloopen en de Rijnstraat door te trekken en te
verlengen met een der straten van het nieuwebouw-
plan-Boschlust.
Het aantal personen, dat te Scheveningen
in 1889 gedurende het badseizoen in de hotels
en op de kamers logeerde, beliep 6613 met 603
bedienden het aantal logd's, gedurende dien tijd
in de voornaamste hotels in de geheele gemeente
aangekomen, bedroeg 17,167, waaronder begrepen
de loge's te Scheveningen. In 188S bedroeg dat
aantal onderscheidenlijk 6826 en 17,933.
In looden bussen, een week slechts bewaard,
bederft de petroleum zoo, dat de pit 's avonds
meermalen gereinigd moet worden. IJzer hindert
minder, de petroleum wordt daarin donkerder en
geeft een roestigen neerslag. Zink bederft de petro
leum. Tin en koper schaden minder, het beste
kan men ze houden in steenen potten of glas. Door
zonJicht bederft de petroleum snel en brandt slecht.
Tegen hoest.
Men neemt een weinig citroen-limonade, vult
dit aan in een glas met een 5 of 8 maal grootere
hoeveelheid warm of koud water, drinkt bij het
opkomen der hardnekkige hoestbuien voor en na
van dit smakelijke vocht, waa.na oogenblikkelijk
het hoesten vermindert en eindelijk geheel ophoudt.
Naar aanleiding van de omstandigheid, dat
van het bij Callautsoog verongelukte schip Lock Moi-
dart (waarbij 30 man verdronken), behalve 2 personen
00k een bond zich zelf het leven heeft gered door
naar den wal te zwemmen, geeft de heer N. van
Albada, te Valkoog, in de Nieuwe A'lcmaarsche
Courant in overweging, om op elk schip een hond
aan boord te nemen.
Hij zegt o. a.,/dat beest heeft dus branding,
wind en weder getrotseerd. Had het slechts eene
lijn van boord meegenomen, wie weet, hoe velen
er nog gered waren geworden 1 Zeker is er geen
dier, dat zooveel scherpzinnigheid, moed en vol-
harding bezit als een hond. Men wil hem in het
leger gebruiken, waarom zou niet ieder schip een
of meer honden aan boord kunnen nemen en voor
dat doel dresseeren
Aan elke reede, landingsplaats of haven zouden
proeven kunnen genoinen worden, door het beest
met een touw in den bek of om den hals naar
den oever te laten zwemmen, een touw of lijntje,
dat door eene licht beweegbare spil van boorzijde
kon afloopen. Overal waar reddings-stations zijn,
zou men eveneens eenige dezer dieren er op na
kunnen houden, om in geval van nood, een tocht
naar het geleisterde schip te ondernemen. Geen
dier toch laat zich beter africhten dan een hond."
Dat tweelingzusters bijna 89 jaren bij elkan-
der blijven, behoort zeker tot de zeldzaamheden.
Dit is het geval geweest in het R. K. gasthuis te
Breda met de tweelingzusters F. De HornVan
Unnink en M. PobartVan Unnink, geboren 30
Maart 1801, van welke laastgenoemde dezer dagen
is overleden.
,/On revient toujours h ses premiers amours"
of op zijn Hollandsch oude liefJe roest niet.
Zooals men wett, is de eerste verpakking, waar-
in de elektriciteit in de wereld werd gebracht, die
van de zg. //Leidsche flesch". En nu is in En
geland het middel uitgedacht oin moderne elektri-
citeit op flesschen te bottelen, waaruit men dan
naar behoefte zou kunnen schenken wat men op
een oogeublik noodig heeft.
Te Londen loopt nl. het gerucht in de wereld
der ingenieurs en werktuigkundigen, dat binnen en-
kele dagen deze uitvinding zal bekend worden ge
maakt. Na tallooze proefuemingen zou een inge-
nieur er in geslaagd zijn, op die wijze elektriciteit
te bottelen in lichte, geraakkelijk vervoerbare bus-
sen, waarin zij gedeeltelijk scheikundig zou worden
voortgebracht.
Alle bijzonderheden ontbreken nog, doch het ge
rucht wordt, volgens het Hbl., in volleu ernst door
zeer kundige mannen verteld.
Naar men verneeint, bestaat het plan, het
600jarig bestaan der stad Sluis feeslelijk te her-
denken.
Dat Sluis den dag herdenkt, waarop het in 1290
zijne stadsrechten kreeg van den Vlaamschen graaf
Guy van Dampierre wie zal 't wraken zegt
de //Arnh. Ct." Maar dat het feestelijk dien dag
gedeuken zal, dit kunnen wij bijna niet geloov,en.
Met zijn 2700 inwoners, zijne tuineu, weiden en
akkers op de plaats waar eenmaal straten lagen, is
het een schim van de bloeiende, welvarende stad
-met hare zeven markten, twee parochiekerken en
tal van kloosters en liefdadige gestichten, in welker
nu verzande haven eertijds soms vijfhonderd schepen
te gelijk lagen. Het is de flauwe schaduw van
het Sluis, waar in het begin der 15e eeuw Charles
VI de groote oorlogsvloot uitrustte tegen de En
gelschen en in 1429 het huwelijk gesloten werd
tusschen Philips van Bourgondie en Isabella van
Portugal.
Met zulk een roemrijk verleden en zulk een
heden nog feest te vieren, zie dat is toch den
feestzin geweld aandoen,
Door de firma Haage Schmidt, te Erfurt, is
in het vorige jaar een nieuw soort groentein den ban-
del gebracht. Zij is afkomstig uit China en werd
reeds iu 1820 naar Europa overgebracht, doch
werd tot op heden bijna uitsluitend in botanische
tuinen aangekweekt, terwijl de groenteverbouwers
zich weinig aan liaar teelt gelegen iieten liggen.
In China noemt men haar Pe-tsai (witte groente).
Haar weteuschappelijke naam is Brassia chinensis.
Zij gelijkt iets op zomerandijvie en haar overeind-
staande bladeren moeten, evenals bij de andijvie,
bijeen worden gebonden, om ze bleek te houden.
De vijfhoekige stengel is meikwitde geheele plant
kan een hoogte van 45 centim. bereiken, en heeft
dan een doorsnede van ongeveer 20 centim. Men
eet de Pe-tsai als salade of 00k wel als spinazie
toebereid. In beide gevallen is zij zeer smakelijk.
Zij moet in Augustus worden gezaaid, de jonge
zaailingen worden later uhgeplant en leveren in
den winter een uitstekende groente op.
FJE1 UIIiLEITOlSr.
17) NAAR HET EnGELSCH BEWERKT DOOR
KAREL VAN OUWERSOH1E.
ffDick," zeide Gleddow„ik benevenals gij
overtuigd, dat Mevrouw Carstairs in merg en been
een brave vrouw is, en ik spreek op grond
van Dauwgezet onderzoek. Geloof mij, of geloof
mij niet, ik ben een oprecht vriend, want jongen,
ik heb zoo opeDhartig met je omgegaan, als ik
nog met niemand gedaan heb, doch wat ik zeg,
is niet om u voor den gek te houden, maar wel
om u te onderrichten, in hetgeen gij nog niet weet.
Koestert gij nog eenigen hoop in uw boezem, om
van die zoo zeer door u beminde vrouw uw wettige
echtgenoot te maken, laat dan die hoop varen en
verban zoo'n droombeeld uit uw hart. Dick, dat
kan nooit gebeuren."
Dick wrong zich, alsof hij met een gloeiend
ijzer gestoken werd, en antwoordde op hartstoch-
telijken toon//Ik geef den moed niet op, zij is
nacht noch dag uit mijn gedachte. Als het moet,
zal ik jaren op haar wachten, totdat haar verdriet
over den schelm, die haar wegvoerde, getemperd
is door den tijdom harentwille zal ik wachten,
hopen, met moed en kracht werkzaam zijn, en al
duurt het dan 00k nog zoo lang, zij zal eenmaal
de mijne wezen.'*
De spion van de politie zweeg eon poos, toen
stond hij stil, zeggende,/Ik moet de deur van
dat huis in het oog houden. Waar ga je nu naar
toe Dick
z/Ik ga nu naar mijn dorp," zeide Dick. rIk
was verleden week weer daar, en de vader van
Claribel was er op de een of andere manier achter
gekomen, dat ik haar gezien had. Het is niet
goed met den ouden man, hij vergaat van hartzeer
en verdriet, dat zij weg is. De oude is nog hoog-
hartig. Hij wilde mij niet vragen, om haar terug
te brengen ja zelfs hij wilde niet eens een bood-
schap meegeven, om haar te nopen weer te huis
te komenmaar in zijn oogen las ik zulk een
verlangen naar haar, dat ik in mij zelve zeide
tot haar bcstwil en voor mijn eigen rust, zal ik
haar maar tot terugkeeren zien over over te halen.
Ik heb haar gezien, en niettegenstaande ik haar
gezegd heb, dat haar vader ziek was van droefheid
over haar verlies, kon zij, vreemd genoeg, niet
dadelijk tot terugkeeren besluiten. Zij stuurde
mij weg met de boodschap, dat zij spoedig thuis
zou komen."
,/En waar gaat gij nu naar toe vroeg de In-
specteur.
u Wel, naar huis."
z/Dick," zeide de inspecteur met nadruk//reis
van avond nog niet af". Hij gaf hem (en strookje
papier^hier kunt gij mij van avond vinden. Mis-
schien heb ik dan wel nieuws voor u, dat gij in
uw dorp vertellen kunt."
„Maar zij vroeg mij die boodschap aan haar
vader over te brengen."
z/Dat is een boodschap, die het hart van den
I ouden man met een hoop zal vervullen, die zich
toch in de eerste dagen niet verwezenlijken zal,
Dick," zeide de inspecteur.
z/Zij verzoekt het," *zeide Dick op weifelenden
toon.
z/Dick," zeide de inspecteur nogmaals met na
druk, //wacht nog. Het is om harentwil."
Buiten Londen ontmoette twee mannen elkander
dien avond in een van die herbergen, welke het
publiek een lommerrijken tuin aanbieden.
Daar zaten zij onder de takken van een grooten
boom, die overhangende als bet ware een prieel
vormden, dat het tafeltje en de personen aan mders
blik onttrok.
,/Nu, Dick," zeide de een, „nu zal ik u eens
uitleggen, waarom ik u moest aanraden uw reis naar
huis uit te stellen, maar daarvoor is het noodig,
dat ik u eerst cen geschied mis verhaal.
Het is zoo lang niet geleden, of er was in
Londen een man, die betere dagen gekend had,
achteruit was gegaan, en het koste wat het wilde
zijn inkomsten trachtte te verbeteren. Om hier-
toe te geraken, werd hij agent van verschillende
levensverzekering-maatschappijen.
Dit besluit bracht hij tot uitvoering met een
ijver, die menigeen, waarmede hij in aanraking
kwam, hem wel honderd mijl ver deed wenschen.
In de societeit, in het dagelijksch leven, kortom
overal, waar hij zich vertoonde, was hij lastig
hij praatte over niets dan over verzekeren. Hij
ruste niet, voor gij verklaardet, dat gij u bij een
van de maatschappijen, waar voor hij werkte, voor
een verzekering liet inschrijven. Had iemand een
paard gekocht, dan redeneerde en praatte hij net
zoo lang, dat de kooper, om maar van hem af te
wezen, het beest bij de veeverzekering-maatschappij
liet assureeren. Kwam hij ergens, hij rustte niet,
voor gij in een zijner brandassuranties was. Zag hij
een spiegel of een groote glasruit, dan werd de
eigenaar net zoo lang aangeklampt, totdat hij in
de verzekering-maatschappij van glaswerk, spiegels
en spiegelruiten was. Zag hij dat ergens een kind
geboren was, dan ging hij op hooge beenen er
naar toe en hield niet op of het leven van het
wicht moest verzekerd, of er moest een contract
gesloten zijn, waarbij het op 18 of 20 jarigen leef-
tijd een zekere som door de maatschappij uitbe
taald zou krijgen. Was een jong paar getrouwd,
dan stond hij als een bulhond voor de deur en
was niet weg te krijgen, voor dat minstens de
jonggehuwde man zich verzekerd had. Als hij met
dezen of genen of in de societeit of elders iu aan
raking kwam, dan had hij het over niets dan over
polissen, premien, uitkeeringen, lijfrenten, voordee-
len van assuranties, mogelijkheid van ongelukken,
verzorging, profijten, wiusten, enz. enz., of hield
uitsluitend gesprekken over verzekering; dit had ten
gevolge, dat iedereen die hem zag aaukomen, van
schrik wegliep, bevreesd, om dat reeds zoo afge-
zaagde liedje opnieuw te moeten aanhooren.
Iedereen schuwde hem, behalve de kantoren waar-
voor hij werkte, die Dooit zoo'n toonbeeld van
ijver in hun dienst gehad hadden. Op zekeren
dag komt een door en door gezond jongman, van
eyen dertig jaar, zich bij hem aanmelden, om zich
voor f 240000 te verzekeren. De dokters zeiden,
hij kon wel honderd jaar oud worden. Daar een