Uit Amsterdam wordt ons d.d. 20 dezer
gemeld
Wederom heeft een hevige brand onze stad ge-
teisterd. Ditmaal heeft de vuurgod tot voorwerp
zijner vernielzucht gekozen de majestueuse stads-
schouwburg. Te 6 uren in den morgen van dezen
dag braken de vlammen uit in bet achterste ge-
deelte van bet gebouw, wat in minder dan geen
tijd in licliterlaaie stond. Zoo snel greep het ver-
nielend element om zich heen, dat reeds te half
zeven de brand aan den schoonen voorgevel, welke
naar den kant van het Leidscheplein gekeerd is,
uitbarste. 't Was een alles overweldigend schouw-
spel, die huiveringwekkeDde vuurzee tezien. Welk
een ontzettende gloeihitte door zulk een vlammen-
massa ontwikkeld werd, valt licht te begrijpen.
Spoedig sprongen dan ook vele glasruiten in het
fraaie American-Hotel, waar op de bovenste ver-
dieping weldra een begin van brand ontstond, het-
geen men gelukkig spoedig meester was, anders
ware de ellende niet te overzien geweest.
Onze wakkere brandweermannen gingen inmid-
dels met leeuwenmoed voort te strijden voor het
behoud van den schouwburg, die ontegenzeggelijk
een sieraad der hoofdstad was. Ze stonden even-
wel machteloos tegen den overmachtigen vijand.
Om half acht stortte onder donderend geweld de
tweede verdieping, waarop zich de foyer bevond,
in, en toen was alles verloren. De kostbare bi-
bliotheek, de geheele inventaris, tal van schitterende
costumes alles is door den vuurgloed verzengd.
De stad was, zooals hier met de meeste gemeente-
bouwen het geval is, in deze hare eigen verzeker-
aarster, d. w. z. het vernielde gebouw was niet
geassureerd.
Hedenmiddag om half vier waren nog verschei-
den spuiten druk aan het werk, en verspreidden
de vlammen zich nog steeds langs de goten en
bovengedeelten van het gebouw, of beter gezegd
van de ru'ine. Eene onafzienbare menschendrom
bewoog zich onophoudelijk over het Leidscheplein,
waardoor de trams en andere voertuigen zeer in
hun gang werden belemmerd.
Omtrent de oorzaak van den brand heeft men
nog geen flauw vermoeden. De vriendelijke lezer
houde het mij derhalve ten goede, wanneer ik
me omtrent deze kwestie niet in gewaagde ver-
onderstellingen ga verdiepen.
Voor den feestmaaltijd, gisteren ten paleize
op Het Loo door Zijne Majesteit den Koning ge-
geven ter gelegenheid van Hdz. 73sten geboorte-
dag een dag door het Nederlandsche volk met
dankbare vreugde begroet waren een 4 5 tal ge-
noodigden aanwezig.
Door Zijne Majesteit werden persoonlijk ontvangen,
behalve de deken van het corps diplomatique en
de voorzitter van den ministerraad, de minister van
buitenlandsche zaken, die de gezanten der Vereenig-
de Staten van Noord-Amerika, Belgie, Groot-Bri-
tannie, Spanje en Japan aan Zijne Majesteit heeft
voorgesteld.
Zijne Majesteit, gekleed als admiraal, klein uni
form, was bij deze ontvangst buitengewoon spraak-
zaain en opgewekt. Zijne als altijd heldere, krachtige
stem getuigde gelukkig van Zijne welstand. Toch
zou de deelneming aan het feestmaal zelf en het
toespreken van a 11 e genoodigden Zijne Majesteit te
zeer hebben vermoeid.
Nadat de overiee eenoodiirden door do ero»t
meesteresse van het Hof, mevrouw Hartsen, waren
ontvangen, trad Hare Majesteit de Koningin, die
een rose zijden kleed droeg en de diamanten kroon
op het hoofd, met II. K. II. Prinses Wilhelmina
binnen, om de gasten allerminzaamst te begroet en
en toe te spreken. Prinses Wilhelmina ging hierop
haren doorluchtigen vader tegemoet, die, de feest-
zaal binnengetreden met Hdz. dochter aan de hand,
alle genoodigden begroette, en daarna de zaal weder
verliet.
Vdor het midden van den rijk versierden feest-
disch, die in de groote galerij was aangericht, was
H. M. de Koningin gezeten. Aan hare rechter-
zijde zat graaf R. J. Schimmelpenninck, aan hare
linker de vice-admiraal jhr. Van Capellen tegeno-
ver Hare Majesteit de gezant van Belgie, als de
oudste der genoodigde diplomaten. Voorts, behalve
de grootmeesteresse en hofdames, de grootofficieren
der kroon, de voorzitters der beide Kamers, de
vreemde gezanten, de ministers en de adjudanten
van dienst.
Aan het feestmaal heerschte een bijzonder op-
gewekte toon. Ook na afloop er van onderhield
Ilare Majesteit zich met alle genoodigden, steeds
trouw het Prinsesje aan hare zijde, dat aan ieder
vriendelijk de hand reikte en door de meesten vrij
werd toegesproken.
De corridor van het paleis was rijk versierd met
bloemen, voor de gasten zeker een vriendelijk
symbool van dezen voor vorst en volk heugelijken
feestdag van den 19en Februari.
Hij wilde een eerlijk leven leiden hij beloofde
zichzelven een totalen omkeer in zijn levenswijs
te brengen en een toonbeeld van braafheid te wor-
den. Hij wist, dat hij, in plaats van beter, recht-
vaardiger of sterker dan de menschen in het alge-
meen te zijn, slechter, geveinsder en zwakker
was. Maar dit nam hij zich voor, dat, het kwam
er niet op aan hoe armoedig hij aan den kost kwam,
het moest eerlijk zijn. Ilij wilde niet meer de
roofvogel van het speelhol, de man, die van het
billartspel leefde, of de zwendelaar van beroep
zijn. Ilij wilde een nieuwe levenswijze gaan aan-
leggen.
Het klinkt zoo mooi, als men zegtik ga
besluiten, om een nieuwe levenswijze aan te leggen,
namelijk om nu iets heel goed en roemrijk te
doenmaar reeds het niet meer doen, van
hetgeen wij niet moesten doen, is al zoo
moeielijk.
Het is zoo moeielijk het rijtuig dat midden op
de helling is gekomen tegen te houdenof de
paarden te beteugelen, die aan den bol zijn, of
den dijk te stoppen die doorgebroken is; of de
streng garen af te winden, waarvan de draad ver-
ward isen ziet, het is of het spel zoo
spreekt, om een nieuwe levenswijze aan te leggen,
dienen altijd dergelijke bezwaren ovrwonnen te
worden.
En om in den nazomer van het leven, van
nieuws af aan te beginnen, valt dubbel zwaar.
Men vindt de sporen van zijn oude voetstappen in
zijn levensbaan terug, en is steeds geneigd daarin
zijn voet te zetten, want de dag spoedt ten einde
en de schemering verdonkert reeds het pad.
In het Hotel des hides te 's-Hage is aange
koineu de familie Rothschild van Parijs en bedien-
den. De familie, die de merkwaardigheden van
de residentie komt bezichtigen, heeft in genoemd
hotel de appartementen betrokken, welke, tijdens
IID. verblijf hier ter stede, door H. M. de Koningin
van Serviii werden bewoond.
De statistiek der sterften over September
1889 wijst aan, dat in Zuid-IIolland, met eene
bevolking van 943495 inwoners, het aantal over-
ledenen met levenloos aangegevenen op 1000 inwo
ners per jaar bedroeg 18.87.
Op 1000 inwoners komen in die statistiek de
volgende gemeenten voor
Delft met 19.99 overledenen.
Dordrecht 19.56
Gorinchem 13.42
Gouda 35.01 n
Den Haag n 18.55
Leiden 14.43
Rotterdam 18.64
Schiedam 14.83
Schiedam, 21 Februari.
Op de gebruikelijke wijze werd alhier wederom
de 7 3e verjaardag van Z. M. den Koning gevierd,
door het uitsteken der vlag, zoowel van de openbare
gebouwen als van vele particuliere woningenhet
bespelen van het carrillon en het houden van een
inspectie over de schutterij.
Te 1 uur was deze in orde van parade opge-
steld door den oudsten kapitein G. M. Meijer.
Nadat de troepen voor hun commandant hadden
gedefileerd, rukten zij ten half twee weder in.
Na afloop der inspectie waren de officieren de
gasten van Burgemeester en Wethouders, en de
leden van den gemeenteraad.
Daarbij werden verschillende dronken ingesteld,
waarvan de eerste was gewijd aan Z. M. onzen
geeerbiedigden Koning.
's Avonds werd in de zaal der off.-vereen. een
feestconcert gegeven door de stafmuziek der d.d.
schutterij alhier, waarbij waren uitgenoodigd
het kader, voor zoover getiouwd, met hunne
vrouwen.
De zaal was vrij goed bezet en bood een gezel-
lig schouwspel aan.
Llet afwisselend programma, waarvan enkele
nummers door hun militarisme uitmunten, werd
flink afgespeeld.
Een woord van lof aan de heeren B. en M.,
die door hun optrcden, de aantrekkelijkheid der
uitvoering nog zeer verhoogden.
Door den majoor-commandant werd een feest-
dronk ingesteld op Z. M. onzen geeerbiedigden
Koning, en het antwoord voorgelezen, dat de
officieren op hun toegezonden gelukwensch ont
vangen hadden, hetgeen van den volgenden inhoud
was
»Z. M. den Koning draagt mij op, u Hoogst-
deszelfs dank over te brengen, voor den aange-
boden gelukwensch.
De Adjudant van Dienst,
Van Spengler."
Bij de Dinsdagmiddag ten raadhuize alhier
arehouder r.pnr»un,.0 q.anl)p.stedin2wan bouwmaterialen
ten benoeve der gemeente, voor den dienst 1890,
waren laagste inschrijvers voor
Perceel I, vlakke Waalstraatklinkers, wed. D.
Van Lange Zn. te Rotterdam, voor f 13.74 p. m.
Perceel II, scherp rivierzaud, G. Snoeij Az. te
Krimpen a/d. IJsel, voor 63 cent per stere.
Perceel III, Ben-Ahin of Greskeien, T. J. Smit
te Dordrecht, voor f 59 95 p. m.
Perceel IV, beslagen eikenhouten palen, S. Pad-
denburg te Woensel, voor f 963.10.
Perceel V, Rijnsch eikenhout, H. L. Giessen te
Doesburg, voor f 2859.
Perceel VI, als boven en Wezelsch eiken ribhout,
F. W. v. d. Elst Co. te Schiedam, voor f 2514.
Perceel VII, Noordsche grenen delen en koperw.
ribhout, H. J. Plant Co. te Schiedam, voor
f 1050.70.
Perceel VIII, iepenhouten brugstrooken, A. T.
Van Dongen te Prinsenhage, voor f 379.20.
Perceel IX, perkoenpalen, H. J. Lammers te
Varseveld, voor f 126 per 10.0 stuk.
Perceel X, gegoten ijzeren straatsyphonsde
Nederl. Stoomboot-maatschappij te Rotterdam, voor
f 476.
Perceel XIverglaasde Engelsche ijzeraarden
buizen, II. J. Bosman te Rotterdam, voor f 255.
Perceel XII, steenslag van natuurlijken steen,
la Society des Gre< te Yvoir, voor f 4.44 per
kub. meter.
De toewijzing van de verschillende perceelen
werd aangehouden.
Toch is het nog mogelijk er komen somtijds
hulpmiddelen om het steile pad der deugd te
kunnen bewandelen, en er zijn somtijds punten,
die steun geven, welke door stevige handen gegre-
pen kunnen wordenen de man, die alles wil,
ziet boven naar het blauw des hemels, zonder
meer omlaag te kijken en staat dan dikwerf eer
hij het zelf weet, weer boven op den top van
den rots.
En als de majoor in dien harden strijd, om
eerlijk door de wereld te komen, het hard te ver-
antwoorden had, en den inoed hem begon te
ontzinken, dan dacht hij om dat kind, dat hem
braaf en eerlijk waajide, dat in zijn gebeden Gods
zegen voor hem zou afsmeken, en dan zeide hij
in zich zelveals ik nu maar ernstig wil, zal
alles niet te vergeefsch zijn.
Maar van meet af aan moest hij zijn werkkring
veranderen. Het was te laat voor hem, zijn for-
tuin in Australie te beproeven, of naar Zuid-Ame-
rika te gaan, of in Afrika goud en diamanten
te zoeken, maar met dat al moest hij toch een
plek opzoeken, waar niemand hem haarfijn kende,
en daarom verhuisde hij ook van het eene eind
van de stad naar het andere.
De groote vraag was, wat te beginnen. Wan
neer hij 's morgens zijn nederig slaapvertrek
verliet, ging hij in een stille restauratie, zijn
ontbijt gebruiken, vroeg daarna de couranten en
las al de advertenties na.
Er werden voor tal van betrekkingen menschen ge
vraagd, maar weinig betrezkingen waren voor hem
beschikt. Was hij bekwaam geweest, om in vijf
of zes talen correspondentie te voeren was hjj een
Door de politie alhier is proces-verbaalTop-
gemaakt, tegen drie jougens, die flesschen^gevuld
met jenever outvreemden uit de distilleerderij van
den Kraton, ten nadeele vanfden beer Melchers,
■n wiens dienst zij ook waren.
1 Zekere vrouw S. is als vermoedelijke heelster
ook in deze zaak betrokken.
Als een bewijs van den betrekkelijken zachten
winter, dien wij tlians hebben, moge dieuen, dat
reeds nu enkele vogels eieren hebben. Dezer dagen
zagen wij weder een kanarie ei.
Ook werd ons verteUl, dat iemand hier ter st de
reeds kuikens heeft.
Wederom is een openbare les gehouden van
den cursus voor handenarbeid. Met belangstelling
werd die door de aanwezigeu gevolgd. Er werd
geknipt, gezaagd, gevlochten en gepolitoerd en
vele voorwerpen door de leerlingen vervaardigd,
waren geexposeerd.
Het is een nuttige en aangename bezigheid, die
meer veld wint. Een nieuwe cursus vangt in de
volgende week aan.
Woensdagavond circa 11 uur passeerde een
rijtuig, dat van Vlaardingen kwam en waarin twee
dames gezeten waren, de Mariastraattoen plotse-
ling de moer van een der achterste wielen brak
en dat wiel van de as liep. Het rijtuig tuimelde
op die as, waardoor deze krom werd en een der
veeren brak. Zoowel de dames als de koetsier
J. B., kwamen met den schrik vrij.
Toen gisteren morgen ongeveer 7 uur, Jan
Houbraken, brandersknecht in de branderij van den
heer W. F. Tak, aan de Nieuwe Haven, op de
stelling stond om een kit beet water uit den be-
slagbak te scheppen, verloor hij zijn evenwicht en
viel in het kokende vocht. Zijn vader, meester-
knecht in die branderij, mede op de stelling staande,
zag het ongeluk en hielp hem er dadelijk uit. Op
verschillende plaatsen van het lichaam en aan het
hoofd deerlijk verbrand, is de ongelukkige nog naar
zijne woning geloopen, waar hij onmiddelijk onder
geneeskundige behandeling is gesteld. Hij is onge-
liuwd. Zijn toestand is niet zonder gevaar.
Ouwerschie, 21 Februari. A. s. Zondag des
voormiddags 9£ en 'snamiddags 2 uur, zal Ds.
Leenmans alhier optreden.
Men schrijft ons uit Rotterdam d.d.
20 Februari
De conducteurs van de stoomtram, trouw gehol-
pen door de ageuten van politie, doen genoeg hun
best, om de jongens van het haugen achter de
stoomtram af te houden. Wat helpt het? Dat
gratis mederijden schijnt zoo uiterst pleizierig, dat,
al zien de bengels, dat en conducteurs en politie
staan te loeren, om ze te snappen, ze zich toch
maar vast klemmen, en zich al hangende laten
medevoeren. Zoo raakte er van de week een
jongen onder de train het liep belrekkelijk goed
af, hij kneusde maar den voet. Maar nu moet
er eens een erger ongeluk gebeuren, dan zijn en
politie en conducteurs bij den grooten hoop, de
grootste plichtverzuimers, die er te vinden zijn.
Wat kan de politie aan een kleuter doen, die
aan de tram hangt Hem naar het bureau brengen,
en in een hok stoppen ik weet niet, of dat wel
mag. Het ware wenschelijk dat zij eens de vrij-
heid kregen, ze een flink pak slaag uit te deelen. Zoo
nil on flan zie ik of een condiicleur of neu agent
wel eens een kleuter vangeu, die aan de tram hangt
dan wordt hij medegenomen en is het Leideu in
last van het spektakel dat hij tot groot ongenef
van de passagiers in de tram maakt. Daar de
jongen nu erg in het nauw zit, loert hij op het
geschikte oogenblik, om er uit te springen, en zoo
zou men nog erger ongelukken kunnen krijgen,
dan die men wil verhoeden. De conducteur kan
niet altijd den jongen bij den kraag vast houden
elk oogenblik is het passagiers afzetten, plaats-
bewijzen uitgeven, geldwisselen enz. Het is een
jongens liefhebberij, die uiterst gevaarlijk is, waarbij
het publiek de krachtige pogingen van conducteurs
en politie om ongelukken te voorkomen beter moest
steunen, en waarbij de openbare macht tot best-
wil van de kinderen maar een oogje dicht moest
knijpen, als er op een heel dik vleeschelijk lichaams-
deel, een half dozijntje stevige plakken met de hand
wordt uitgedeeld
Er was met Konings verjaardag wat meer vlag-
gentooi dan verleden jaar. Er werd groote parade
gehouden, en de scherpschutters trokken met voile
muziek door de stad om hun vaandel te halen en
te brengen. De vereeniging tot veredeling van
volksvermaken gaf het aangekondigde concert. Het
bekende gruden tientje werd aan de oudstrijders
uitgereikt, en in de opera werd door Mevr. Saal-
born een gedicht ter gelegenheid van Zr. Ms. ge-
boortedag vsorgedragen. Ook de bond van oud-
onderofficieren bleef niet achter, en herdacht met een
echt kameraadschappelijk feest, den heug'ijken dag.
geroutineerd snelschrijver, en kon hij dan de bes-
te getuigen overleggen omtrent karakter, bekwaam-
heid en ondervinding als boekhouder of als verslag-
gever, dan had hij misschien een postje van 800 gul
den per jaar kunnen krijgen, namelijk als tegelij-
kertijd geen Duitscher, die het dubbele van het ge-
vraagde voor de helft van het geld wilde doen, me
de soliciteerde.
Had hij twee of dried uizend gulden gehad, dan
had liij die dadelijk in een nieuwe maatschappij,
welke in een lang gevoelde behoefte van het pu
bliek voorzag, kunnen steken, en zoude boekhou
der over zijn eigen geld geworden zijn, maar zoo
rijk was hij niet of had hij 12 postzegels er aan
willen wagen, dan had hij die aan een onbekend
weldoener der mensehheid moeten zenden, om de
administratiekosten te dekken van het geschrift,
dat hem zou toegezonden worden, en waarin hem
den weg werd aangewezen f 100 en nog meer per
week te verdienen. De majoor, die op grooter schaal
ook al eens met dat bijltje gehakt had, voelde tot
zoo iets weinig roeping.
Op advertenties voor betrekkingen, waartoe hij
zich geschikt gevoelde, werd door hem geschreven.
Somtijds meldde hij zich daartoe persoonlijk aan
Door het vele schrijven werd zijn schrift beter, in
zulk een geval was hij een postzegel en wat papier
kwijt. Persoonlijk aanmelden vorderde veel tijd en
stelde zijn karakter op een harden proef.
Daar er zich bijna altijd tal van candidaten had
den aangemeld, moest hij 6f met een heel
troepje wachten, of op een rij gaan staan, tot zjjn
beurt kwam, om binnen gelaten te worden. j)an
werd hij in dien tusschentijd door de spotacptjgg
Brieven uit DEN IIAAG.
III.
Gelukkig de ministerieele crisis is opgelost
Dat de regeering het niet alien naar den zin kon
inaken was te voorzien, maar ik geloof toch, dat
er in billijkheid, geen reden van klagen is. De
heer Keuchenius, in wiens „eigenaardigheden" men
in de Eerste Kamer zooveel gevaar zag voor Indie,
verlaat het Kabinet, en zijn plaats wordt door den
om zijn bezadigdheid en kunde algemeen geeerdeu
Mackay ingenomen. In dit opzicht dus is den
Senaat volkomen voldoening geschonken. Van den
anderen kant is, om de anti-revolutionnaire partij
tevredeu te stellen, de heer Keuchenius iu den
ministerraad door een geestverwant vervangen, van
wiens geschiktheid voor de portefeuille van bin-
nenlandsche zaken iedereen overtuigd is, en die
genoeg Staatsman zich heeft getoond om zich aan
de groene tafel onpartijdig te gedragen. Daarenbo-
ven worden de vrienden van den heer Keuchenius
schadeloos gesteld voor zijn aftreden, door de ge
legenheid om hem terstond den zetel in de Tweede
Kamer aan te bieden, die de heer Lohman verlaat.
Ook van die zijde dus geen reden tot beklag. En
wat de Katholieken aangaat en de liberalen
zij gaan door de reconstructie van het Ministerie
voor- noch achteruitin de politieke verhou-
dingen van Kamer en Kabinet verandert niets.
Waartoe dus de personen op een goudschaal te
wegen, om tot de couclusie te kunnen komen, dat
er wel iets is veranderd
Men zij billijk en erkenne dat de oplossing een
gelukkige en verstandige is. Of ze vruchtbaar zal
blijken voor het land dat leere de toekomst.
We hebben nu een ander onderwerp van gesprek
de decoratie-zegen bij gelegenheid van 's Konings
verjaardag. Algemeen wordt verzekerd, dat de
Ministerraad 60 benoemingen en bevorderingen in
de orde van den Nederlandschen Leeuw voorge-
dragen had, maar dat Z. M. de Koning er 12
heeft geschrapt en van enkelen der niet-gedecoreer-
den heeft men zelfs, vrij onkiesch of althans zeer
onvoorzichtig, de namen reeds vermeld, als met het
ridder- of kommandeurskruis versierd
Hoe dit zij, algemeen heeft het een zeer aange-
namen indruk gemaakt, dat de Regeering bij deze
gelegenheid aan het personeel der Rijks-ambteuaren
heeft gedacht, en zonder te letten op politieke of
kerkelijke kleur, vele v rdienstelijke mannen, die
hun leven grootendeels in de ministerieele bureaux
slijten, ten nutte des lands, een blijk van waar-
deering en aanmoediging heeft geschonken. De
wijze waarop dit is geschied, pleit ten zeerste voor
de Ministers. In het bijzonder heeft de Minister
van Waterstaat, weder een blijk gegeven van zijn
flinke opvattiDg der regeerings-taak, door o. a. een
onzer eerste landbouwers, den heer Breebaart, te
Winkel, een kranig aannemer, den heer Volker te
Sliedrecbt, en een groot reeder, den heer Ruys te
Rotterdam, het ridderlint te doen toekomen, ofschoon
't bekend is dat zij alien in de politiek tegenover
het tegenwoordig ministerie staan.
Eerlijk gezegd men heeft van weinig Minis-
teries v6or dit, zooveel onpartijdigheid bij het
toekennen van belooningen en onderscheidingen
gezien. Ook bij het toekennen der broederorde
van den Ned. Leeuw heeft het Kabinet in den
laatsten tijd getoond zijn plicht te verstaan en
rebelling te houden met de sympathien der natie.
Zooals gij weet komt aanst. Dinsdag de Tweede
Kamer wed-r bijeen. Men verwacht dan, dat, na
eenig sectiewerk, de nieuwe pensioen-regeling aan
de orde zal komen. Daarover zal heel wat te doen
zijn De specialiteiten raken er blijkbaar nooit over
uitgepraat. Wat mij betreft, ik hoop dat de Wet
gevende macht deze oude en uiterst moeielijke
kwestie tot oplossing brengen en daarbij de billijkheid
zooveel mogelijk betrachten zal. Mocht ik een
wensch uiten, dan zou 't deze zijn, dat men,
aan de wet eenmaal terugwerkende kracht gevende,
gelijk de Minister van Financien zelfs wil flink
handele en ook de weinige nog in leven zijnde
weduwen van de ambtenaren, die reeds sedert 1836,
aan 't pensioeufonds hebben bijgedragen, een uit-
keering verzekere.
Over de viering van 's Konings 73sten verjaar
dag kan ik kort zijn. Het was Woensdag recht
vroolijk in de stadde vlaggentooi in de straten,
de orgels en andere vertooningen, de versiering
van ons Voorhout met eerepoorten en vlaggen aan
de boomen der middellaan de kermis die daar,
's middags vooral, bij een muziekuitvoering van de
schutterij-kapel en 's avonds toen de huzaren er
speelden, bij de kwistige verlichting, diuk bezocht
was en reeds den omvang van een kleine kermis
van weleer gekregen had er waren zelfs ,/spellen"
met clowns er voor om 't publiek te lokken
de parade, en bovenal het's avonds in de Maliebaan
ontstoken vuurwerk met prachtige slotdecoratie,
den Koning ter eerehet onthaal van de school-
en nijdige blikken van zijnjmede-sollicitanten begluurd,
of onbeschoft afgesnauwd door ondergeschikten van
de directie.
De slotsom van alles was, dat de majoor zich
had laten inschrijven als Kampioen in het tournooi
voor het dagelijksch brood, en dat hij de Kampplaats
betrad, zonder het zwaard van veelomvattende
kennis, of zonder de lans van verstand van zaken,
of zonder het schild van protectie, en worstelend
met zoovelen, die van dat alles ruimschoots voor
zien waren en daareuboven nog hun jeugd in hun
voordeel hadden, werd hij niet alleen uit den zadel
geworpen, maar zelfs totaal afgemaakt.
Zijn hoed verloor zijn glans en zijn rok krecg
dien. Daarentegen werd zijn geest zwaartillendi-r
en zijn beurs lichter, hij bewandelde de paden der
eerlijkheid, maar met kapotte schoenen.
Somtijds beving hem de wanhoop dan hij wild^.
maar weer terugkeeren, hoe gemakkelijk was e'r
niet iets met kaarten te verdienen. Op zekere/n
dag liep hij een zijner oude kennissen tegen Ret
lijf, die hem nieuwe kunstjes vertelde, hoe ofm^n
met het meeste gemak altijd vijfhonderd nut
jassen kon winnen, hoe of men veel kon verdienen,
door maar even een ander mans naam te zetten,
of door een braaf, eenvoudig man een sprookje
op te disschen. De uitnoodiging om aan een schelm-
stuk mede te doen, was vergezeld van een gul-
hartig aanbod n.l. om niet alleen een kostelijk,
maar ook een hartig diner te gaan gebruiken.
De maag van den majoor deed geducht zijn rech-
ten gelden, want om zijn geld te rekken, had hij
heel armoedig moeten leven, en nu was het op,
en liep hij nog nuchter rond. Wordt vervolgd
