Burgerlijke Stand. koekeii wegeu op tegeu 1500 lijukoekeu, terwijl de verhouding van voedende bestanddeelen is van 1 op 5,30 tegen 1 op 5,65. De dierlijke vetten en poteine verteren licht, evenals de plantaardige stoifen, terwijl geen invloed op den smaak der melk of op de melkproductie was te bemerken. Daar haringkoeken tevens goedkooper zijn, be- veelt Nilson ze voor bet gebruik aan. De gemeenteraad van de stad Luxemburg heeft besloten, het sclioolbezoek voor jongens tot 13-jarigeu leeftijd verplichtend te stellen. 1 let volgende, niet onaardige geval wordt uit den Ilaag geschreven aan de Arnh. Ct. ,/De brandschellen geven hier nu en dan nog tot aardigheden aanleiding. Yele er van zijn vlak naast de brievenbus aangebrachtbij zulk eene zag ik dezer dagen een paar jongelui, die ik aan hunne dikke knuppels voor studenten uit Leiden of Delft aanzag. ^Wacht hoorde ik een van hen zeg- gen daar komt een agent aan nu zullen we eens een aardigheid hebben." Ik bleef voor een winkelvenster staan om te hooren wat er komen zou, en bemerkte, dat de agent de jongelui, die met blijkbare aandacht het kastje van de brandschel bekeken, ook in het oog kreeg, want hij kwam naderbij. Toen hij vlak bij de jongelui gekomen was, zei degeen, die gesproken had, alsof de andere hem eene inlichting gegeven hadAh ja, nu begrijp ik het; hij haalde daarop een papier uit den zak en liet dat in de brievenbus vallen, waar- op hij naar het brandschelkastje terugkeerde en, den knuppel opheffende, aan zijn vriend vroeg vEn nu deze ruit stukslaan, nietwaar ,/IIeidaar/' kwam de agent tusschenbeide, ,/wat mot dat F Zul je dat wel laten ,/Maar, goede vriend," antwoordde de student dood- leuk en beleefd zich tot hem keerende, ,/ik heb een brief in de bus gedaan en nu ga ik schellen." De agent was nu genoodzaakt, om norsch genoeg, daar hij wel begreep voor den gek gehouden te worden, aan de zeer belangstellend toeluisterende studenten, te midden van den grooten kring van omstauders, die terstond uit de lucht komen vallen, wanneer een agent en een niet-agent maar ergens op straat samen zijn, het ybrandschelwezen" als op zich zelf staand deel van het gepieentelijk or- ganisme en geheel buiten verband met de posterijen te gaan uitleggen, welke uitlegging door de nuchtere vragen van de jongelui tot in't oneindige werd gerekt, onder algemeen gelach van de schare. En toen de studenten volstrekt niets meer te vragen konden vinden, eindigde de een altoos nog even affabel, te zeggen: „Nu vriend, ik dank je zeer voor de ge geven inlichtingen. Ik dacht waarlijk dat die schel diende, om te waarschuwen als er een brief in de bus gedaan werd. Maar, als je nu den burgemeester eens spreekt, dan moet je hem zeggen, dat bij precies moet doen zooals mijn oude heer, een briefje op de bus plak- ken, waarop staatvoor brieven niet aan te schellen. Bij ons werd ook vroeger altoos gescheld als er brieven in de bus aan de voordeur werden gestoken, maar sedert dat briefje nooit meer. Nu adieu, ■wel verplicht." En met een minzaam handje aan den verbluften agent, die niet goed wist hoe hij zich houden moest, verdween het tweetal onder een schaterend gelach van het publiek de Passage in. En de agent nam ten slotte ook maar de wijste partij, want ter wijl het oploopje uiteenging, liep hij mij voorbij en sprak met een glimlach, de bekende formule uit tfdie studenten hebben t®ch altijd wat raars"tevens de sigaren, die de heeren hem als aandenken gelaten hadden, in den borszak van zijn overjas bergende." Uit Wiesbaden wordt aan het H. hi. gemeld, dat de rechtbank de directie van het Sanatorium veroordeeld heeft tot het betalen van f 50.000 aan dr. Metzger, benevens de rente, voor het huis te Amsterdam, hetwelk de directie van hem heeft overgenomen. De overige f 45.000 moeten als eerste hypotheek op het huis gevestigd blijven. Het vonnis is terstond uitvoerbaar verklaard. De heer Metzger heeft zich bereid verklaard, af- stand te doen van zijn aanspraken op elke gelde- lijke vergoeding mits hem zijn huis wordt terugge- geven. De heer Metzger zou door deze schikkmg den, en nu vertoonde zich weer iets anders, dat even afschuwelijk was. Op den muur van het tegenoverliggend huis vertoonde zich een reusachtige schaduw, die den vorrn had van een ontzettend groote pad. Die schaduw rees langzaam omhoog en nu vloog het opeens door David's geest, hoe wist hij zelf niet, dat die schaduw afkomstig was van iets, dat tegen den muur van het huis, dat hij zelf bewoonde, opklom. Naar zijn gissing had die onbeschrijfelijke verschijning de eerste verdieping bereikt, en nu begon het, blijkens de schaduw, (hoe, daar kon hij zich ook geen rekenschap van geven) te verdwijnen. Toen de laatste sporen van het schaduwbeeld verdwenen waren, kreeg David een stuipachtige rilling, hij waggelde achter- uit, hij kon de leuning van den stoel loslaten en het vensterluik dicht doen. Met moeite strom- pelde hij naar den stoel van zijn schrijfiaf.d, en half zuchtende, viel hij daarin neder. De benauwde damp was verdwenen, het gas brandde weer helder, het gonzende geluid was verstomd, en de eenige overblijfsels van de. onbeschrijfelijke macht, die David had beheeschtwaren de koude zweet- droppels, die op zijn voorhoofd stouden, en de rillende en stuiptrekkende bewegingen, waaraau zijn geheele lichaain blootgesteld was. Hij hennnerde zich, dat hij eens hetzelfde gevoeld had, toen hij als knaap, voor dood uit de rivier was opgehaald, en men op kunstmatige wijze zijn ademhaling had opgewekt. //Ik ga naar bed," mompelde hij, „zoo iets zou ik niet meer kunnen doorstaan." Toen hij de kaars aanstak, hoorde hij het ivenster van het salon sluiten, en amende hij, dat emand op de eerste een aaumerkelijk verlies lijden, maar daar voor moet de maatschappij er dan ook in berusten, dat alle betrekkingen tusschen hem en de maatschappij worden afg^ broken. Naar uit Berlijn wordt gemeld, bestaat er plan, dat de Duitsche Keizer in Mei a. s. op reis naar Belgie zijn weg over ons laud zal nemen, om onzen Koning te bezoeken en ook de hoofdstad met zijn bezoek te vereeren. Zaterdag vierde de bekende komiek in ruste N. Judels zijn 75ste levensjaar. De heer Judels mag zich nog steeds in een uitstekende gezondheid verheugeu. Naar men verneemt zal hij de opheffing van het koloniaal werfdepot te Harderwijk, het instruc- tie-bataillon van Kampen naar Harderwijk verplaatst worden. Het hoofdbestuur der Iiollandsche Maatsch. van landbouw is van meening, dat een adres in zake het aanhangige voorstel ,/Bahlmann" niet, zoo- veel uitwerking zal hebben, als besluiten, door de algemeene vergadering herhaaldelijk genomen. In de vergadering te 's Hage toch werd met eene meerderheid van 484 tegen 12 stemmen het be- ginsel van vrijhandel ook voor landbouwproducten, aangenomen. Mochten echter de afdeelingen op- nieuw adressen bij de wetgevende macht willenin- dienen, dan zal het hoofdbestuur deze gaarne vol- gens art. 10 der wet voor ,/goedgekeurd" teekenen. De heer W. A. Scholten, te Groningen, is door aankoop eigenaar van 32 groote boerderijen in die provincie geworden. Het bestuur van het Genootschap van Nijverheid aldaar heeft den heer S. verzocht zijn kapitaal verder niet meer op die wijze te beleggen, aangezien de instandhouding van een eigenerfden boerenstand op die wijze verloren zou gaan. De heer S. zal voorloopig aan dien wensch gevolg geven. Eenige ingezetenen te Eokanje hebben het plan opgevat eene pension-vereeniging op te rich- ten, ten einde in den aanstaanden zomer liefhebbers van eene stille, doch verheffende en gezonde natuur in de gelegenheid te stellen aldaar eenige maanden een kalm en vriendelijk tehuis te vinden. Hoewel de werkstaking te Enschedd nog niet geeindigd is, bleef alles er tot heden rustig. Het beleidvol optreden van den Burgemeester, den be- kenden Heer T. van der Zee, heeft hiertoe niet weinig bijgedragen. Z. M. den Koning heeft de verdiensten van den Heer van der Zee erkend en hem benoemd tot officier in de orde van de Eikenkroon. Volgens den Ilaagschen correspondent der ,/Prov. Gron. Ct." zou dr. Kuyper zich te Delft voor de Tweede Ivamer denken te laten kiezen. II. M. de Koningin en Prinses Wilhelmina, zoo meldt men uit De venter dd. 16 Maart, reden heden-morgen van het Loo met het plan om een toertje door Deventer te maken. Bij de Teuge brak het rijtuig. Ongelukken werden niet ver- oorzaakt. Koningin en Prinses kwamen met den schrik vrij. De jockeys haalden een rijtuig van den stalhouder Sonnenberg en reden van de Teuge met de Vorstelijke Personen naar het Loo terug. Schiedam, 18 Maart. Mej. J. M. Klaassen, alhier, heeft te Utrecht met guustig gevolg examen in de nultige hand- werken afgelegd. Door de politie zijn Vrijdag-ochtend twee jongens van elf en veertien jaar aangehouden, die zich hadden schuldig gemaakt aan het ontvreemden van een stuk ijzer, wegende 34 kilo, van de draai- brug over de buitensluis alhier. Men zegt wel eens: uHet geld stroomde hem of haar toe", maar dan wordt dat gezegde toch steeds gebruikt in figuurlijken zin. Weinigen zullen denken dat dit ook in werkelijkheid wel eens plaats kon hebben. Toch is dit het geval geweest. Voor eenige dagen nl. vischte een der brugwachters aan de Appelmarktbrug een muntbiljet van f 10.—op, dat,^ drijvende op het water, naar hem loestroomde. A a verloop van een paar dagen is het aan den rechthebbende teruggegeven. i verdieping met regelmatige stappeu op en neer liep. Misschien heeft wel de salonbewoner, dacht hij, een zelfde visioen als ik gebad. III. Een zondehlinge pijp tabak. Den volgenden morgen ontwaakte David verbaasd en overstuur. Een tijd lang kon hij zich geen rekenschap geven, wat er met hem gebeurd was langzamerhand echter kreeg hij zijn denkvermogen terug, en toen herinnerde hij zich, dat vreeselijke gezicht voor het venster met die onbeschrijfelijke, kwaadaardige uitdrukking. Met een sprong was hij uit het bed, maakte haastig toilet, en besloot zijn hospita eenige vragen te doen naar de commensalen, die daar woonden en vroeger gewoond hadden. Hij gaf zijn verlangen aan de meid te kenneu, en weinige oogenblikken daarna kwam zijn hospita de kamer binnen met dezelfde droefgeestige uitdrukking op haar gelaat, die hij er den vorigen dag reeds op gezien had. Zij scheen geen lust te hebben, of misschien ook wel was zij er niet toe in staat, om hem veel inlichtingen te verstrekken. llet zou haar spijten, als iemand hem overlast had aangedaan, gelijk zij uit zijn woorden meende te kunnen opmakenmaar niemand had daar ooit vroeger over geklaagd. De laatste heer, die zijn kamer bewoond had, was Robert Mercer, die was daar maar een veertien dagen gelogeerd geweest, verder had zij een geruimen tijd ledig gestaan. ,/IIebt gij hem gekend, mijnheer vroeg zij plot- seliug, toen David een beweging van schrik maakte. //Gij weet dan ook, dat ze dien armen heer eens wat veel hebben laten drinken, en dat hij op die Vlaardingen, 15 Maart. Ilet aantal kiezers zooals het thans voor deze gemeente is vastgesteld, bedraagt voor den Gemeenteraad 885 en voor de Provinciale Staten en de Tweede Kamer 886, tegen 839, 810 en 837 in 1889. Aan de heden alhier gehouden eerste voor- jaarsveemarkt werden aangevoerd 15 runderen, 9 schapen met 16 lammeren. Prijzen der runderen van f 150.tot f 290.schapen en lammeren niet verkocht. Handel tamelijk leveudig. De boosheid heeft zich somtijds reeds vroeg een plaalsje veroverd in het menschelijk hart. Ilier- van is dezer dagen weer een treurig voorbeeld geleverd in onze gemeente. Twee kwajongens, tusschen 14 en 16 jaar, had den een ,/moriaantje" op een toonbank zien staan en hebben dat handig weggepakt. Wat een ,/mo riaantje" is? Een soort spaarpotje, dat, wanneer men daar iets in werpt, met het hoofd knikt, als teeken van dank. Die dingen staan in verschillende winkels om giften te verzamelen voor de zending- vereeniging. Dit was aan bovengenoemde jeug- dige deugnieten bekend, die er op rekenden, dat het mannetje een aardig duitje in zich zou bevatten. Zij hadden zich niet vergist. Een bedrag van f 25 was er in. Lang hebben zij er echter geen pleizier van gehad, Zaterdagavond werd de streek volvoerd en reeds Zondagmiddag werd een der heertjes in arrest gebracht. Zijn makker is aan de politie be kend, en zal dus ook niet lang op vrije voete blijven. Naar men zegt is een der twee jongens idioot. Vlaardinger-Ambacht, 15 Maart. Het aan tal kiezers voor Gemeenteraad, Provinciale Staten en Tweede Kamer betraagt 113, tegen 114 in 1889. Men schrijft ons uit Rotterdam d.d. 17 Maart Ik moet een roovergeschiedenis aanhalen, maar ik wil hopen, dat de dames die dit lezen, er niet van droomen zullen. In het begin van deze eeuw was er een bende roovers, die in het Noorden van Frankrijk en in het zuideu van Belgie duchtig huis hielden. Gewoonlijk kwamen zij in den nacht met zwart gemaakte gezichten bij den boer, die toen meer geld in den pot stopte dau nu. Dan klonk het, „waar is je geld." Welk landbouwer echter vertelt dat op de eerste aanvraag de beste. Maar de roovers wisten er wel achter te komen. De boerenfamilie werd gebonden, schoenen en kou- sen werden uitgetrokken, het vuur in den haard werd opgestookt, de familie werd persoon voor persoon op een paar stoelen gesjord en gaandeweg met de bloote voeten een weinigje nader bij het vuur geschoven. Weldra gilde men van de pijn. jWelnu, zeg maar, waar je spaarpot zit," riepen de roovers, ,/dan ben je er af." Dol van de smart, gaf men het verborgen plekje op, en zag dan dat- gene, waar men jaren voor gezwoegd en getobt had, in roovershanden verdwijuen. Die bende droeg den naam van voetschroeiers en werd door de be- tere organisatie van de politie uitgeroeidtoch hebben zij nog jaren lang ongestraft kunnen huis- houden. Donderdagavond gcbeurde er hier iets in het centrum der beschaafde toestanden, dat er veel van weg had, alsof die voetschroeiers weer uit hun graf waren opgestaan, en opnieuw weer alles gingen onveilig maken. Aan boord van een Rijn- schip, dat aan de Princesse Kade (Fijenoord) lag, bevond zich een 71 jarige vrouw alleen. Plotseling komen twee mannen, blootshoofds met zwart ge maakte gezichten bij haar in de roef, en voegden haar toe,/waar is je geld, als je niet stil bent, snijden wij je den hals af." Voor een vrouw alleen is zulk een verschijning, gevolgd door een dergelijk dreigement al voldoende, om van schrik neer te vallen. Geen wonder dat dan ook de kast gewezen werd, waar het geld in zat. Het geldtrom- meltje was spoedig in hunne handen en f 160 aan papier en f 30 aan specie werden ingerekend, ter wijl tot slot aan de vrouw verteld werd, dat zij al lang op haar zoon Willem geloerd hadden. De politie doet ijverig onderzoek naar die deugnieten. Dikwerf zullen zij die kunsten niet kunnen vertoonen, want al ware de politie niet zoo op haar hoede, een bende voetschroeiers zou nu niet manier, of misschien ook wel op andere wijze, in de rivier is gevallen." ,/Ja," zeide David, ,/ik weet, dat hij verdronken is, maar toen dat gebeurde was hij voorzeker niet beschonken, want de arme jongen was de maligheid in persoon. Maar die heer daar in het salon boven, houdt stellig wel van laat opzitten, niet waar?" „Wie, meent u, mijnheer Craddoch Lipthwaite?'1 vroeg zij. wDat weet ik waarlijk nietal wat ik u van hem zeggen kan, is dat hij uiteerst stil is, en dat wij weinig van hem zien of hooren." „Hadt gij ooit last van een lek in riool- of gasleiding?" vroeg David, ,/ik verbeelde mij, dat er van nacht in de kamer een benauwde lucht was." ,/Neen, mijnheer," antwoordde de hospita, tfmis- schien was er een gaslek, ik zal van daag de lei- ding eens laten Dazien." Ougetwijfeld was er niets meer uit de hospita te krijgen, en na nog een paar woorden gewisseld te hebben, liet David haar maar gaan. Hij wenschte wel, dat hij zich wat beter dan nu gevoeld had, want hij zou een pleizierigen dag thebben. Er was een jonge dame, Rhoda Harding ge- naamd, die met haar tante Mejuffrouw Dorothea Pembroke saruenwoonde. Spoedig nadat David in Londen was gekomen, had hij kennis met haar gemaakt; de kennis was in vriendschap en de vrieudschap in liefde verauderd. Zij vormden een paar, dat bij elkauder hoorde, en alles was reeds zoo geschikt, dat, als David genoeg verdiende, om een huishouden te kunnen onderhouden, zij zou- den gaan trouwen. Het was de afspraak, dat hij heden de tante en nicht aan een der Londensche stations zou vinden, meer kunnen optredendaartoe zijn de revolvers te goedkoop en te gemakkelijk te behandelen. In industrieele kringen is men niets in zijn schik over de interpellatie in den Raad, betreft'ende het geven van concessie voor electrische verlichting. Er is hier een maatschappij voor centrale verwar- ining en electrische verlichting. Deze is van zins, het nieuwe Beursstation, Plan C, het Grootelui's hofje, de Passage, handelsterreinen enz. te exploitee- ren. Men meent er een bedekte waarschuwing in te zienom die maatschappij niet geldelijk te steunen. Het is alsof er zoo'n jalousie de metier ontstaat nu het particulier initiatief zoo krachtig wil optreden. Een mooi vooruitzicht zegt men, wanneer eerst de particulier de dure lessen der ondervinding, die toch bij elke nieuwe onderneming onvermijdelijk zijnmet finantieele opofferingen betaald heeft, en dat, wanneer de zaak zal gaan bloeien, de gemeente komt en zegtweg er mee, die voordeeltjes moeten voor ons zijn. En dat met een inrichting, die niemand overlast aandoet. Wie is er graag poes, om de kastanjes voor een ander uit het vuur te krabben Als men de particuliere ondernemingsgeest vooraf aankondigt, dat zij voor die rol bestemd is, dan zal zij wel blijven slapen. Of echter die slaapmutsengeest, die zich zoodoende van ondernemeude menschen zou meester maken, in het voordeel is van een stad, die met zijn tijd dient mede te gaan, ten einde niet achteruit gedrongen te worden, is een vraag, die heel gemakkelijk te beantwoorden valt. De ondernemi r van het veerbootje, dat van de veerkade naar de overzijde vaart, heeft in de Maas een hoofd laten maken, waar de bootjes kunnen aan- leggen en waardoor de passagiers bij elken water- stand gemakkelijk kunnen embarkeeren en debar- keeren. Dit veer wordt met stoom bediend en kost, voor een traject dat grooter is dan de zui- delijke veeren op Rozenburg, voor de volksklasse maar 5 cent. Een veer, op dergelijke manier geexploiteerd, is een gemak voor de plaatsen waartusschen het veer ligt, want reeds heeft het veel bijgedragen tot de opkomst van Katendrecht. Hier ter stede en in den omtrek. is men dan ook een weinigje beter op de hoogte van de eischen van onzen tijd, om niet te weten, dat het ploeteren, om middeneeuwsche toestanden te laten voortduren, op niets anders dan eigen ondergang uitloopt. De lust tot couserveeren, maakt van een bestuur of corporatie al te spoedig een mummie, die tot niets anders dienstig is, dan om de spotboeven vroo- lijk te maken, waarvoor zij dan ook stof genoeg opleveren, door het groote contrast, dat zij maken in die rustelooze, werkzarae maatschappij, die elke verbetering gretig aangrijpt. Ingeschreven van 12 Maart tot 17 Maart 1890. SCIIIEDAM. GEBOREN: 14, Herman Johanna, R. C., z. van J. Koppenhagen en J. Meijer. Steenstr. Gornelis N. H., z. v. D. Durrer en G. M. Kersten. Breedstr. 15, Maria Johanna, N IL, d. v. J. Hagers en c! v. Wassenaar. Nieuwsticht. 15, Johanna Maria, R. C., d. v. P. C. v. Gogh en M. H. Verhij. Verbr. erven. Gerarda Sophia, R. C., d. v. G. H. Dal en M. Dagenbroek. Kreupelstr. 16, Johannes, R. C., z. v. II. Gouua en M. M. Wirsel. Singel. Adrs. Theods., R. C., z. v. J. Dries en J. H.' Eikmans. Groenweegje. 17, Francs. Berns. Andreas, R. C., z. v. B. H. Bosman en M. E. v. Hees. Maasstr. Petrus Wilhs., R. 0., z. v. P. v. Dijk en M. C. Vermunicht. Vlaard. dijk. OVERLEDEN 12, Maria Koevoeds, 82 j. en 5 m., R. C. Hoogstr. Albertus Johs. Van 't Woudt, 44 j. en 11 m., N. H. Nieuwehaven. 13, Johs. Hendricus Van Baarle, 15 j. en 4 in., R. C. Bagijnhof. Johs. Bakkers, 92 j. en 4 m., N. H., echtg. van J. Korpershoek. Oversch. str, weg. Dirkje Scholte, 17 m., R. C. Baan. 14, Cons. Warnaar, 1 m., N. H. Hendrinastr. 15, Gerritje Van der Bil, 28 j. en 3 m., N. H. L. Achter weg. 16, Joha. Petronella Van d§r Roer, 1 m., N. H. Spoorstr. 17, Agatha Ver- kade, 8 m., N. H. Rott. dijk en van daar met hen naar de tentoonstelling van schilderijen en beeldhouwwerken der Italiaansche meesters zou gaan. I ante Dorothea was een goede ziel, en dacht dat men niet beter kon doen, dan aan een min uend paar een zekere vrijheid te verleenen. Als men nu naar de eene of andere tentoonstelling giug, klaagde de tante spoedig over vermoeidheid, ver- klaarde dat zij liefst maar in een der zalen bleef zitten, en stond er erg op, dat het paar haar alleen zoude laten, en een wandeling door de ver schillende zalen zou doen. Zij was met een verslag van het moois, dat er te zien was, al uiterst in haar schik, en zeide altijd /wanneer gij mij dat zoo duidelijk ve rtelt, als gij kunt doen, dan is het toch net zoo goed, als of ik het zelf zie." Maar nu scheen het David toe, alsof hem iets orukte, en dat gaf hem zulk een bedropfd voor- komen, dat Rhoda, zoodra zij evpn met hem alleen was, hem ondemoeg, wat hij toch in zijn hoofd had gehaald. David had geen geheimen voor haar en vertelde haar nu alles. z/David, zeide zij, terwijl zij glimlachen moest over den ernstigen toon dien zij nu aannam, z/Jongeu ik heb je zoo dikwijls gewaarschuwd voor je club. Dat komt laat thuis, dat zit zware tabak te rooken, dat valt half in slaap en dan haalt een mensch zich allerlei muizenissen in het hoofd. De verbeelding komt in het spel, en dan krijgt men in zoo'n half droomenden, half waken- den toestand allerlei rare dingen te zien." z/Het was geen verbeelding," zeide David. //Ik zeg u, ik heb het gezicht zoo duidelijk gezien, als ik nu het uwe zie." Wordt vervolgd.j

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Schiedammer | 1890 | | pagina 2