Burgerlijke Stand.
koekeii wegeu op tegeu 1500 lijukoekeu, terwijl
de verhouding van voedende bestanddeelen is van
1 op 5,30 tegen 1 op 5,65. De dierlijke vetten
en poteine verteren licht, evenals de plantaardige
stoifen, terwijl geen invloed op den smaak der
melk of op de melkproductie was te bemerken.
Daar haringkoeken tevens goedkooper zijn, be-
veelt Nilson ze voor bet gebruik aan.
De gemeenteraad van de stad Luxemburg
heeft besloten, het sclioolbezoek voor jongens tot
13-jarigeu leeftijd verplichtend te stellen.
1 let volgende, niet onaardige geval wordt
uit den Ilaag geschreven aan de Arnh. Ct.
,/De brandschellen geven hier nu en dan nog tot
aardigheden aanleiding. Yele er van zijn vlak naast
de brievenbus aangebrachtbij zulk eene zag ik
dezer dagen een paar jongelui, die ik aan hunne
dikke knuppels voor studenten uit Leiden of Delft
aanzag. ^Wacht hoorde ik een van hen zeg-
gen daar komt een agent aan nu zullen we
eens een aardigheid hebben." Ik bleef voor een
winkelvenster staan om te hooren wat er komen
zou, en bemerkte, dat de agent de jongelui, die
met blijkbare aandacht het kastje van de brandschel
bekeken, ook in het oog kreeg, want hij kwam
naderbij. Toen hij vlak bij de jongelui gekomen
was, zei degeen, die gesproken had, alsof de andere
hem eene inlichting gegeven hadAh ja, nu
begrijp ik het; hij haalde daarop een papier uit
den zak en liet dat in de brievenbus vallen, waar-
op hij naar het brandschelkastje terugkeerde en, den
knuppel opheffende, aan zijn vriend vroeg
vEn nu deze ruit stukslaan, nietwaar
,/IIeidaar/' kwam de agent tusschenbeide, ,/wat
mot dat F Zul je dat wel laten
,/Maar, goede vriend," antwoordde de student dood-
leuk en beleefd zich tot hem keerende, ,/ik heb
een brief in de bus gedaan en nu ga ik schellen."
De agent was nu genoodzaakt, om norsch genoeg,
daar hij wel begreep voor den gek gehouden te
worden, aan de zeer belangstellend toeluisterende
studenten, te midden van den grooten kring van
omstauders, die terstond uit de lucht komen vallen,
wanneer een agent en een niet-agent maar ergens
op straat samen zijn, het ybrandschelwezen" als
op zich zelf staand deel van het gepieentelijk or-
ganisme en geheel buiten verband met de posterijen
te gaan uitleggen, welke uitlegging door de nuchtere
vragen van de jongelui tot in't oneindige werd gerekt,
onder algemeen gelach van de schare. En toen de
studenten volstrekt niets meer te vragen konden
vinden, eindigde de een altoos nog even affabel, te
zeggen: „Nu vriend, ik dank je zeer voor de ge
geven inlichtingen. Ik dacht waarlijk dat die schel
diende, om te waarschuwen als er een brief in de
bus gedaan werd.
Maar, als je nu den burgemeester eens spreekt,
dan moet je hem zeggen, dat bij precies moet doen
zooals mijn oude heer, een briefje op de bus plak-
ken, waarop staatvoor brieven niet aan te schellen.
Bij ons werd ook vroeger altoos gescheld als er
brieven in de bus aan de voordeur werden gestoken,
maar sedert dat briefje nooit meer. Nu adieu,
■wel verplicht."
En met een minzaam handje aan den verbluften
agent, die niet goed wist hoe hij zich houden
moest, verdween het tweetal onder een schaterend
gelach van het publiek de Passage in. En de agent
nam ten slotte ook maar de wijste partij, want ter
wijl het oploopje uiteenging, liep hij mij voorbij en
sprak met een glimlach, de bekende formule uit
tfdie studenten hebben t®ch altijd wat raars"tevens
de sigaren, die de heeren hem als aandenken gelaten
hadden, in den borszak van zijn overjas bergende."
Uit Wiesbaden wordt aan het H. hi. gemeld,
dat de rechtbank de directie van het Sanatorium
veroordeeld heeft tot het betalen van f 50.000
aan dr. Metzger, benevens de rente, voor het huis
te Amsterdam, hetwelk de directie van hem heeft
overgenomen. De overige f 45.000 moeten als
eerste hypotheek op het huis gevestigd blijven. Het
vonnis is terstond uitvoerbaar verklaard.
De heer Metzger heeft zich bereid verklaard, af-
stand te doen van zijn aanspraken op elke gelde-
lijke vergoeding mits hem zijn huis wordt terugge-
geven. De heer Metzger zou door deze schikkmg
den, en nu vertoonde zich weer iets anders, dat
even afschuwelijk was. Op den muur van het
tegenoverliggend huis vertoonde zich een reusachtige
schaduw, die den vorrn had van een ontzettend
groote pad. Die schaduw rees langzaam omhoog
en nu vloog het opeens door David's geest, hoe
wist hij zelf niet, dat die schaduw afkomstig was
van iets, dat tegen den muur van het huis, dat
hij zelf bewoonde, opklom. Naar zijn gissing had
die onbeschrijfelijke verschijning de eerste verdieping
bereikt, en nu begon het, blijkens de schaduw,
(hoe, daar kon hij zich ook geen rekenschap van
geven) te verdwijnen. Toen de laatste sporen
van het schaduwbeeld verdwenen waren, kreeg
David een stuipachtige rilling, hij waggelde achter-
uit, hij kon de leuning van den stoel loslaten en
het vensterluik dicht doen. Met moeite strom-
pelde hij naar den stoel van zijn schrijfiaf.d, en
half zuchtende, viel hij daarin neder. De benauwde
damp was verdwenen, het gas brandde weer helder,
het gonzende geluid was verstomd, en de eenige
overblijfsels van de. onbeschrijfelijke macht, die
David had beheeschtwaren de koude zweet-
droppels, die op zijn voorhoofd stouden, en de
rillende en stuiptrekkende bewegingen, waaraau zijn
geheele lichaain blootgesteld was. Hij hennnerde
zich, dat hij eens hetzelfde gevoeld had, toen hij
als knaap, voor dood uit de rivier was opgehaald,
en men op kunstmatige wijze zijn ademhaling had
opgewekt.
//Ik ga naar bed," mompelde hij, „zoo iets zou
ik niet meer kunnen doorstaan." Toen hij de
kaars aanstak, hoorde hij het ivenster van het salon
sluiten, en amende hij, dat emand op de eerste
een aaumerkelijk verlies lijden, maar daar voor moet
de maatschappij er dan ook in berusten, dat alle
betrekkingen tusschen hem en de maatschappij
worden afg^ broken.
Naar uit Berlijn wordt gemeld, bestaat er
plan, dat de Duitsche Keizer in Mei a. s. op reis
naar Belgie zijn weg over ons laud zal nemen, om
onzen Koning te bezoeken en ook de hoofdstad
met zijn bezoek te vereeren.
Zaterdag vierde de bekende komiek in ruste
N. Judels zijn 75ste levensjaar. De heer Judels
mag zich nog steeds in een uitstekende gezondheid
verheugeu.
Naar men verneemt zal hij de opheffing van
het koloniaal werfdepot te Harderwijk, het instruc-
tie-bataillon van Kampen naar Harderwijk verplaatst
worden.
Het hoofdbestuur der Iiollandsche Maatsch.
van landbouw is van meening, dat een adres in
zake het aanhangige voorstel ,/Bahlmann" niet, zoo-
veel uitwerking zal hebben, als besluiten, door de
algemeene vergadering herhaaldelijk genomen. In
de vergadering te 's Hage toch werd met eene
meerderheid van 484 tegen 12 stemmen het be-
ginsel van vrijhandel ook voor landbouwproducten,
aangenomen. Mochten echter de afdeelingen op-
nieuw adressen bij de wetgevende macht willenin-
dienen, dan zal het hoofdbestuur deze gaarne vol-
gens art. 10 der wet voor ,/goedgekeurd" teekenen.
De heer W. A. Scholten, te Groningen, is
door aankoop eigenaar van 32 groote boerderijen
in die provincie geworden. Het bestuur van het
Genootschap van Nijverheid aldaar heeft den heer
S. verzocht zijn kapitaal verder niet meer op die
wijze te beleggen, aangezien de instandhouding van
een eigenerfden boerenstand op die wijze verloren zou
gaan. De heer S. zal voorloopig aan dien wensch
gevolg geven.
Eenige ingezetenen te Eokanje hebben het
plan opgevat eene pension-vereeniging op te rich-
ten, ten einde in den aanstaanden zomer liefhebbers
van eene stille, doch verheffende en gezonde natuur
in de gelegenheid te stellen aldaar eenige maanden
een kalm en vriendelijk tehuis te vinden.
Hoewel de werkstaking te Enschedd nog niet
geeindigd is, bleef alles er tot heden rustig. Het
beleidvol optreden van den Burgemeester, den be-
kenden Heer T. van der Zee, heeft hiertoe niet
weinig bijgedragen. Z. M. den Koning heeft de
verdiensten van den Heer van der Zee erkend en
hem benoemd tot officier in de orde van de
Eikenkroon.
Volgens den Ilaagschen correspondent der
,/Prov. Gron. Ct." zou dr. Kuyper zich te Delft
voor de Tweede Ivamer denken te laten kiezen.
II. M. de Koningin en Prinses Wilhelmina,
zoo meldt men uit De venter dd. 16 Maart, reden
heden-morgen van het Loo met het plan om een
toertje door Deventer te maken. Bij de Teuge
brak het rijtuig. Ongelukken werden niet ver-
oorzaakt. Koningin en Prinses kwamen met den
schrik vrij. De jockeys haalden een rijtuig van
den stalhouder Sonnenberg en reden van de Teuge
met de Vorstelijke Personen naar het Loo terug.
Schiedam, 18 Maart.
Mej. J. M. Klaassen, alhier, heeft te Utrecht
met guustig gevolg examen in de nultige hand-
werken afgelegd.
Door de politie zijn Vrijdag-ochtend twee
jongens van elf en veertien jaar aangehouden, die
zich hadden schuldig gemaakt aan het ontvreemden
van een stuk ijzer, wegende 34 kilo, van de draai-
brug over de buitensluis alhier.
Men zegt wel eens: uHet geld stroomde hem
of haar toe", maar dan wordt dat gezegde toch steeds
gebruikt in figuurlijken zin. Weinigen zullen
denken dat dit ook in werkelijkheid wel eens plaats
kon hebben. Toch is dit het geval geweest. Voor
eenige dagen nl. vischte een der brugwachters aan
de Appelmarktbrug een muntbiljet van f 10.—op,
dat,^ drijvende op het water, naar hem loestroomde.
A a verloop van een paar dagen is het aan den
rechthebbende teruggegeven. i
verdieping met regelmatige stappeu op en neer liep.
Misschien heeft wel de salonbewoner, dacht hij,
een zelfde visioen als ik gebad.
III. Een zondehlinge pijp tabak.
Den volgenden morgen ontwaakte David verbaasd
en overstuur. Een tijd lang kon hij zich geen
rekenschap geven, wat er met hem gebeurd was
langzamerhand echter kreeg hij zijn denkvermogen
terug, en toen herinnerde hij zich, dat vreeselijke
gezicht voor het venster met die onbeschrijfelijke,
kwaadaardige uitdrukking. Met een sprong was
hij uit het bed, maakte haastig toilet, en
besloot zijn hospita eenige vragen te doen naar de
commensalen, die daar woonden en vroeger gewoond
hadden. Hij gaf zijn verlangen aan de meid te
kenneu, en weinige oogenblikken daarna kwam zijn
hospita de kamer binnen met dezelfde droefgeestige
uitdrukking op haar gelaat, die hij er den vorigen
dag reeds op gezien had. Zij scheen geen lust te
hebben, of misschien ook wel was zij er niet toe
in staat, om hem veel inlichtingen te verstrekken.
llet zou haar spijten, als iemand hem overlast had
aangedaan, gelijk zij uit zijn woorden meende te
kunnen opmakenmaar niemand had daar ooit
vroeger over geklaagd. De laatste heer, die zijn
kamer bewoond had, was Robert Mercer, die was
daar maar een veertien dagen gelogeerd geweest,
verder had zij een geruimen tijd ledig gestaan.
,/IIebt gij hem gekend, mijnheer vroeg zij plot-
seliug, toen David een beweging van schrik maakte.
//Gij weet dan ook, dat ze dien armen heer eens
wat veel hebben laten drinken, en dat hij op die
Vlaardingen, 15 Maart. Ilet aantal kiezers
zooals het thans voor deze gemeente is vastgesteld,
bedraagt voor den Gemeenteraad 885 en voor de
Provinciale Staten en de Tweede Kamer 886, tegen
839, 810 en 837 in 1889.
Aan de heden alhier gehouden eerste voor-
jaarsveemarkt werden aangevoerd 15 runderen, 9
schapen met 16 lammeren. Prijzen der runderen
van f 150.tot f 290.schapen en lammeren
niet verkocht. Handel tamelijk leveudig.
De boosheid heeft zich somtijds reeds vroeg
een plaalsje veroverd in het menschelijk hart. Ilier-
van is dezer dagen weer een treurig voorbeeld
geleverd in onze gemeente.
Twee kwajongens, tusschen 14 en 16 jaar, had
den een ,/moriaantje" op een toonbank zien staan
en hebben dat handig weggepakt. Wat een ,/mo
riaantje" is? Een soort spaarpotje, dat, wanneer
men daar iets in werpt, met het hoofd knikt, als
teeken van dank. Die dingen staan in verschillende
winkels om giften te verzamelen voor de zending-
vereeniging. Dit was aan bovengenoemde jeug-
dige deugnieten bekend, die er op rekenden, dat
het mannetje een aardig duitje in zich zou bevatten.
Zij hadden zich niet vergist. Een bedrag van f 25
was er in. Lang hebben zij er echter geen pleizier
van gehad, Zaterdagavond werd de streek volvoerd
en reeds Zondagmiddag werd een der heertjes in
arrest gebracht. Zijn makker is aan de politie be
kend, en zal dus ook niet lang op vrije voete
blijven. Naar men zegt is een der twee jongens
idioot.
Vlaardinger-Ambacht, 15 Maart. Het aan
tal kiezers voor Gemeenteraad, Provinciale Staten
en Tweede Kamer betraagt 113, tegen 114 in 1889.
Men schrijft ons uit Rotterdam d.d. 17
Maart
Ik moet een roovergeschiedenis aanhalen, maar
ik wil hopen, dat de dames die dit lezen, er niet
van droomen zullen. In het begin van deze eeuw
was er een bende roovers, die in het Noorden van
Frankrijk en in het zuideu van Belgie duchtig
huis hielden. Gewoonlijk kwamen zij in den nacht
met zwart gemaakte gezichten bij den boer, die
toen meer geld in den pot stopte dau nu. Dan
klonk het, „waar is je geld." Welk landbouwer
echter vertelt dat op de eerste aanvraag de beste.
Maar de roovers wisten er wel achter te komen.
De boerenfamilie werd gebonden, schoenen en kou-
sen werden uitgetrokken, het vuur in den haard
werd opgestookt, de familie werd persoon voor
persoon op een paar stoelen gesjord en gaandeweg
met de bloote voeten een weinigje nader bij het
vuur geschoven. Weldra gilde men van de pijn.
jWelnu, zeg maar, waar je spaarpot zit," riepen
de roovers, ,/dan ben je er af." Dol van de smart,
gaf men het verborgen plekje op, en zag dan dat-
gene, waar men jaren voor gezwoegd en getobt
had, in roovershanden verdwijuen. Die bende droeg
den naam van voetschroeiers en werd door de be-
tere organisatie van de politie uitgeroeidtoch
hebben zij nog jaren lang ongestraft kunnen huis-
houden.
Donderdagavond gcbeurde er hier iets in het
centrum der beschaafde toestanden, dat er veel
van weg had, alsof die voetschroeiers weer uit
hun graf waren opgestaan, en opnieuw weer alles
gingen onveilig maken. Aan boord van een Rijn-
schip, dat aan de Princesse Kade (Fijenoord) lag,
bevond zich een 71 jarige vrouw alleen. Plotseling
komen twee mannen, blootshoofds met zwart ge
maakte gezichten bij haar in de roef, en voegden
haar toe,/waar is je geld, als je niet stil
bent, snijden wij je den hals af." Voor een vrouw
alleen is zulk een verschijning, gevolgd door een
dergelijk dreigement al voldoende, om van schrik
neer te vallen. Geen wonder dat dan ook de kast
gewezen werd, waar het geld in zat. Het geldtrom-
meltje was spoedig in hunne handen en f 160 aan
papier en f 30 aan specie werden ingerekend, ter
wijl tot slot aan de vrouw verteld werd, dat zij
al lang op haar zoon Willem geloerd hadden. De
politie doet ijverig onderzoek naar die deugnieten.
Dikwerf zullen zij die kunsten niet kunnen
vertoonen, want al ware de politie niet zoo op
haar hoede, een bende voetschroeiers zou nu niet
manier, of misschien ook wel op andere wijze, in
de rivier is gevallen."
,/Ja," zeide David, ,/ik weet, dat hij verdronken
is, maar toen dat gebeurde was hij voorzeker niet
beschonken, want de arme jongen was de maligheid
in persoon. Maar die heer daar in het salon boven,
houdt stellig wel van laat opzitten, niet waar?"
„Wie, meent u, mijnheer Craddoch Lipthwaite?'1
vroeg zij. wDat weet ik waarlijk nietal wat ik
u van hem zeggen kan, is dat hij uiteerst stil is,
en dat wij weinig van hem zien of hooren."
„Hadt gij ooit last van een lek in riool- of
gasleiding?" vroeg David, ,/ik verbeelde mij, dat
er van nacht in de kamer een benauwde lucht was."
,/Neen, mijnheer," antwoordde de hospita, tfmis-
schien was er een gaslek, ik zal van daag de lei-
ding eens laten Dazien."
Ougetwijfeld was er niets meer uit de hospita
te krijgen, en na nog een paar woorden gewisseld
te hebben, liet David haar maar gaan. Hij wenschte
wel, dat hij zich wat beter dan nu gevoeld had,
want hij zou een pleizierigen dag thebben.
Er was een jonge dame, Rhoda Harding ge-
naamd, die met haar tante Mejuffrouw Dorothea
Pembroke saruenwoonde. Spoedig nadat David in
Londen was gekomen, had hij kennis met haar
gemaakt; de kennis was in vriendschap en de
vrieudschap in liefde verauderd. Zij vormden een
paar, dat bij elkauder hoorde, en alles was reeds
zoo geschikt, dat, als David genoeg verdiende, om
een huishouden te kunnen onderhouden, zij zou-
den gaan trouwen.
Het was de afspraak, dat hij heden de tante en
nicht aan een der Londensche stations zou vinden,
meer kunnen optredendaartoe zijn de revolvers
te goedkoop en te gemakkelijk te behandelen.
In industrieele kringen is men niets in zijn
schik over de interpellatie in den Raad, betreft'ende
het geven van concessie voor electrische verlichting.
Er is hier een maatschappij voor centrale verwar-
ining en electrische verlichting. Deze is van zins,
het nieuwe Beursstation, Plan C, het Grootelui's
hofje, de Passage, handelsterreinen enz. te exploitee-
ren. Men meent er een bedekte waarschuwing in
te zienom die maatschappij niet geldelijk te
steunen. Het is alsof er zoo'n jalousie de metier
ontstaat nu het particulier initiatief zoo krachtig
wil optreden. Een mooi vooruitzicht zegt men,
wanneer eerst de particulier de dure lessen der
ondervinding, die toch bij elke nieuwe onderneming
onvermijdelijk zijnmet finantieele opofferingen
betaald heeft, en dat, wanneer de zaak zal gaan
bloeien, de gemeente komt en zegtweg er mee,
die voordeeltjes moeten voor ons zijn. En dat
met een inrichting, die niemand overlast aandoet.
Wie is er graag poes, om de kastanjes voor een
ander uit het vuur te krabben Als men de
particuliere ondernemingsgeest vooraf aankondigt,
dat zij voor die rol bestemd is, dan zal zij wel
blijven slapen. Of echter die slaapmutsengeest,
die zich zoodoende van ondernemeude menschen
zou meester maken, in het voordeel is van een
stad, die met zijn tijd dient mede te gaan, ten
einde niet achteruit gedrongen te worden, is een
vraag, die heel gemakkelijk te beantwoorden valt.
De ondernemi r van het veerbootje, dat van de
veerkade naar de overzijde vaart, heeft in de Maas
een hoofd laten maken, waar de bootjes kunnen aan-
leggen en waardoor de passagiers bij elken water-
stand gemakkelijk kunnen embarkeeren en debar-
keeren. Dit veer wordt met stoom bediend en
kost, voor een traject dat grooter is dan de zui-
delijke veeren op Rozenburg, voor de volksklasse
maar 5 cent. Een veer, op dergelijke manier
geexploiteerd, is een gemak voor de plaatsen
waartusschen het veer ligt, want reeds heeft het
veel bijgedragen tot de opkomst van Katendrecht.
Hier ter stede en in den omtrek. is men dan ook
een weinigje beter op de hoogte van de eischen van
onzen tijd, om niet te weten, dat het ploeteren,
om middeneeuwsche toestanden te laten voortduren,
op niets anders dan eigen ondergang uitloopt. De
lust tot couserveeren, maakt van een bestuur of
corporatie al te spoedig een mummie, die tot niets
anders dienstig is, dan om de spotboeven vroo-
lijk te maken, waarvoor zij dan ook stof genoeg
opleveren, door het groote contrast, dat zij maken in
die rustelooze, werkzarae maatschappij, die elke
verbetering gretig aangrijpt.
Ingeschreven van 12 Maart tot 17 Maart 1890.
SCIIIEDAM.
GEBOREN: 14, Herman Johanna, R. C., z. van
J. Koppenhagen en J. Meijer. Steenstr. Gornelis
N. H., z. v. D. Durrer en G. M. Kersten. Breedstr.
15, Maria Johanna, N IL, d. v. J. Hagers en c!
v. Wassenaar. Nieuwsticht. 15, Johanna Maria, R.
C., d. v. P. C. v. Gogh en M. H. Verhij. Verbr.
erven. Gerarda Sophia, R. C., d. v. G. H. Dal
en M. Dagenbroek. Kreupelstr. 16, Johannes, R.
C., z. v. II. Gouua en M. M. Wirsel. Singel.
Adrs. Theods., R. C., z. v. J. Dries en J. H.'
Eikmans. Groenweegje. 17, Francs. Berns. Andreas,
R. C., z. v. B. H. Bosman en M. E. v. Hees.
Maasstr. Petrus Wilhs., R. 0., z. v. P. v. Dijk
en M. C. Vermunicht. Vlaard. dijk.
OVERLEDEN 12, Maria Koevoeds, 82 j. en
5 m., R. C. Hoogstr. Albertus Johs. Van 't
Woudt, 44 j. en 11 m., N. H. Nieuwehaven.
13, Johs. Hendricus Van Baarle, 15 j. en 4 in.,
R. C. Bagijnhof. Johs. Bakkers, 92 j. en 4 m.,
N. H., echtg. van J. Korpershoek. Oversch. str,
weg. Dirkje Scholte, 17 m., R. C. Baan. 14,
Cons. Warnaar, 1 m., N. H. Hendrinastr. 15,
Gerritje Van der Bil, 28 j. en 3 m., N. H.
L. Achter weg. 16, Joha. Petronella Van d§r
Roer, 1 m., N. H. Spoorstr. 17, Agatha Ver-
kade, 8 m., N. H. Rott. dijk
en van daar met hen naar de tentoonstelling van
schilderijen en beeldhouwwerken der Italiaansche
meesters zou gaan.
I ante Dorothea was een goede ziel, en dacht
dat men niet beter kon doen, dan aan een min
uend paar een zekere vrijheid te verleenen. Als men
nu naar de eene of andere tentoonstelling giug,
klaagde de tante spoedig over vermoeidheid, ver-
klaarde dat zij liefst maar in een der zalen bleef
zitten, en stond er erg op, dat het paar haar
alleen zoude laten, en een wandeling door de ver
schillende zalen zou doen. Zij was met een verslag
van het moois, dat er te zien was, al uiterst in
haar schik, en zeide altijd /wanneer gij mij dat
zoo duidelijk ve rtelt, als gij kunt doen, dan is het
toch net zoo goed, als of ik het zelf zie."
Maar nu scheen het David toe, alsof hem iets
orukte, en dat gaf hem zulk een bedropfd voor-
komen, dat Rhoda, zoodra zij evpn met hem alleen
was, hem ondemoeg, wat hij toch in zijn hoofd
had gehaald. David had geen geheimen voor haar
en vertelde haar nu alles.
z/David, zeide zij, terwijl zij glimlachen moest
over den ernstigen toon dien zij nu aannam,
z/Jongeu ik heb je zoo dikwijls gewaarschuwd
voor je club. Dat komt laat thuis, dat zit zware
tabak te rooken, dat valt half in slaap en dan
haalt een mensch zich allerlei muizenissen in het
hoofd. De verbeelding komt in het spel, en dan
krijgt men in zoo'n half droomenden, half waken-
den toestand allerlei rare dingen te zien."
z/Het was geen verbeelding," zeide David. //Ik
zeg u, ik heb het gezicht zoo duidelijk gezien,
als ik nu het uwe zie." Wordt vervolgd.j