Gemengd Nieuws.
RECHTZ AKENr
Burgerlijke Stand,
BUII E S I A N D.
Quatre Bras en Waterloo.
Naar aanleiding van de oproeping voorkomende
in ons vorig nummer van een oud strijder, achten
wij het pJicht, om eens even de gebeurtenissen van
1815, welke wij eerstdaags zullen herdenken, uiteeu
te zetten.
Napoleon was 1 Maart uit Elba te Cannes aan
wal gestapt. De in Weenen vergaderende mogend-
heden besloten onmiddellijk tot een gemeenscliap.
pelijk optredeu tegen den overheerscher. In Ne-
derland was dadelijk 40.000 man op de been ge-
bracht en 80.000 man militie uit Belgie gelicht.
Napoleon zat ook niet stil en had in twee maanden
tijd al 180.000 man op de been. Hij deed vrede-
voorslagen, maar daar luisterde men niet naar, wel
wetende, wat er gebeuren zou, als hij maar tijd
kreeg om zich te organiseeren.
Weldra stonden er 117.000 man van Pruisen
onder Bliicher aan de Maas en werd de Nederland-
sche macht in Belgie versterkt met Engelschen,
Hanoveranen, Brunswijkers en Nassauers, waartloor de
legersterkte in de zuidelijke Nederlanden klom tot
91.228 man. Deze afdeeling stond onder bevel van
den Hertog van Wellington. De Prins van Oranje
was chef van de eerste afdeeling van het leger-
corps, en zijn broeder Prins Erederik, kreeg een
divisie van 10.000 man onder zich en was geplaatst
onder bevel van den Engelschen Luitenant-generaal
Lord Hill.
Bliicher vatte post tusschen Luik, Huy, Charleroi
en Diuant, met Namen als centrum.
Het Hoofdkwartier van den Prins van Oranje
bevond zich te Braine le Comte, ten zuiden van
Brussel, en de voorpostenketen van den prins sloot
aan die van Bliicher.
Elk vijandelijk corps, dat uit Erankrijk kwam
moest stuiten op de divisie van den Prins of op
die van Bliicher. Jammer genoeg, dat er tusschen
de Engelsch-Nederlancfsche en de Pruisische leger-
macht geen beter voeling gehouden werd; wel was
er den 27en Mei tusschen beide legerhoofden een
afspraak gemaakt, hoe te handelen wanneer een
van beiden aangevallen werd, maar blijkbaar dacht
men niet aan de mogelijkheid, dat Napoleon aan-
vallend zou durven optredeu, en beteekende en
regelde die afspraak alzoo niet veel. Zoo zien wij
dan ook, dat Wellington, (in de vaste meening
verkeerende, wijs te doen met te wachten, tot dat
er nog meer troepen van de verbonden mogend-
heden zijn aangekomen, eer hij naar Erankrijk
opmarcheert) zijn troepen overal laat kantonneeren,
waardoor, als hij ze moet samentrekken, veel tijd
verloren gaat.
Napoleon weet heel goed, dat hij dwaas doet
met een minuut te verliezen. Als hij draalt, staat
weldra half Europa in Erankrijk, maar als hij snel
doortast, verslaat hij het eene vijandelhke leger-
corps voor, het andere na, en geeft hij "geen tijd
aan zijn vijanden, om zich te vereenigen ten einde
hem gezamenlijk le verpletteren.
Waar de Engelsche troepen staan, weet hij niet
recht, natuurlijk westelijk, maar aan den kant van
de Maas staat de Pruis, dezen zal hij verpletteren
en Wellington, die altijd traag in zijn bewegingen
was, zal den Pruis niet spoedig genoeg te hulp
komen, dan krijgt deze de beurt, en wordt den
Engelschman ook gestagen, dan is de baan al in
de Nederlanden en Belgie vrij.
Het zou werfeelijk gelukt zijn. Wellington beging
kolossale vergissingen, die zijn ondergang tengevolge
hadden kunnen hebben, maar waar gelukkig nog
grooter vergissingen van de Eransche generaals op
volgden. En al moge Napoleon het verloren heb
ben, de oude, groote meesterhand in het bestier
der krijgszaken herkennen wjj in de leiding voor
en tijdens den slag van Waterloo onmiddellijk.
Een dag v<56r dat Napoleon Parijs zou verlaten,
om zich aan het hoofd der troepen te plaatsen
(11 Juni) was de Prins van Oranje er al van
onderricht. Wellington geloofde er niets van. Na
poleon had immers aan de wetgevende macht ge-
zegd, dat hij niet dacht spoedig naar het leger te
zullen vertrekken, en zoo schreef Wellington den
13 Juni aan Thomas Graham, dat hij niet dacht,
dat Napoleon een aanvallende beweging zou maken,
want dat deze heel goed wist, dat mennuteslerk
voor hem was.
Tot 15 Juni hoorde men ni.its.
De Prins van Oranje, scheen in die dagen zoo
wat zelf eclaireursdiensten te verrichten. Want ge-
woonlijk was een rit van 15 it 20 uren gaans te
paard naar de voorposten een werkje, dat Z. K. H.
altijd voor zijn ontbijt deed.
Z. K. H. komt in den vroegen morgen van den
15den nabij Mons (Bergen in Henegouwen) en
verneemt, dat de Pruisische voorposten zijn aan
gevallen. Van welken aard die aanval is, weet men
niet. In oorlogstijd zijn er altijd kloppartijtjes aan
de grenzen. Maar dit bericht beschouwd in ver-
band met de berichlen, die Z. K. II. uit Erankrijk
gekregen had, deed hem besluiten voorzorgmaat-
regelen te nemen, en zoo kreeg baron Van Merlen,
generaal majoor chef van de 2e brigade Ned.
lichte cavallerie (de vader van hem, die de oproe
ping doet de namen van de oudstrijders te verne-
men, om nog een laatste zounestraaltje in den
avond van hun leven te laten schijuen) den mon-
delingen last en de generaal Chasse den schriftelij-
ken last, om zich op alle eventualiteiten voorbereid
te houden. Als er iets kwam, moesten deze twee
het eerst het spit afbijten. Wordt vervolgd.)
Schiedam, 23 Mei.
Dezer dagen herdacht de cipier van het huis
van bewaring, N. Ballast, den dag, waarop hij voor
25 jaar zijn betrekking aanvaardde. Zijn chefs en
vereerders boden hem een bewijs van achtinf en
genegenheid aan.
De kautourechter, de heer Schuurman, sprak den
jubilaris toe en zeide o. a.
,/Den Ballast van voor 25 jaren hebben wij niet
overboord geworpen en zullen dien niet loslaten,
zoolang strenge tucht en menschlievendheid de
kenmerken blijven van den echten cipier.
»Aan deze roeping hebt gij gedureude het vierde
eener eeuw beantwoord. flerdenk den dag van
20 Mei 1865 in vreugde. De sleutels zijn aan
goede handen toevertrouwd. Van harte hopen wij,
dat gij die nog vele jaren veilig zult bewaren."
Donderdag is te Leiden van de werf der
Kon. Ned. grofsmederij met goed gevolg te water
gelaten, het Rijn-sleepschip //Ora et Labora", groot
250 last, gebouwd voor onzen stadgenoot, den heer
G. Kanters.
De Kamer van Koophandel alhier, heeft een
exemplaar ontvangen van de //Accounts relating
to trade and navigation of the United Kingdom",
nopens de maand April j.l.
Volgens het strooibiljet, door een soldaat
van het Leger des Heils verspreid, zullen de ko-
ninklijke troepen het vuur alhier openen op Vrijdag 23
Mei, en zal er een hevig gevecht plaats hebben in
de hell-citadel.
De openingsveldtocht zal gehouden worden op
Zaterdag en Zondag a.s.
Men wordt in de citadel binnsn gelaten tegen
betaling van 10 cent.
Volgens bij den reeder ontvangen telegram
van Jamaica, is het Ned. schip Maria, kapitein
Echotema, aldaar van Buenos-Ayres gearriveerd.
Aan boord was alles wel.
Ouwerschie, 23 Mei. A.s. Zondag en Maan-
dag des voormiddags 9£ ure, zal Ds. Leenmans
alhier optreden, beide dagen des namiddags geen
dienst.
Morgen, Zaterdag ten 11J uur 's morgens,
zal de gemeenteraad in openbare zitting vergaderen.
V ia.mliugcn, 22 Mei. In de gisteren gehou
den vergadering van den Gemeenteraad, is tot lid
der plaatselijke schoolcommissie benoemd de heer
Paulus Kikkert, in plaats van wijlen Dr. Bentfort.
Voor bezitters van rozen
Om rupsen uit rozen te verdrijven, raadt een
tuiuman aan, ze 's avonds te begieten met water en
azijn (1 liter zuivere wijnazijn door 10 liter water).
Driemaal in een week gedaan, zijn ze verdwenen.
Reeds drie jaren lang heeft hij dit middel met goed
gevolg toegepast.
Reeds dikwijls werd gewag gemaakt van mid-
delen, die tegen de tering waren uitgevonden. Tot
nog toe hoorde men echter weinig van hun succes.
Professor Tillmann, te Berlijn, moet thans echter
een teringlijder, die door alle doktoren reeds voor
ongeneeslijk was verklaard, een operatie hebben doen
ondergaan, waarbij hij een groot gedeelte van de
linker long, die door tuberculose was aangetast,
wegnam.
De toestand van den patient is thans zeer gunstig.
Hammen en ander gerookt vleeech, dat door
lang bewareu dikwijls al te zout is geworden, kan
men veel verbeteren, door aan het water, waarin
de stukken vleeseh gekookt worden, een eetlepel
witte suiker toe te voegen.
Nieuw geverfde wateremmers deelen aan het
water een zeer ouaangenamen smaak mede, welken
men echter verdrijven kan, door den emtner met
hooi te vullen en er dan water in te gieten. Men
herhaalt dit eenige dagen achtereen.
Arrondissements-Rechtbank te Rotterdam.
Zitting van 20 Mei 1890.
joukman, trok onzacht aan zijn haar, aan zijn ooren,
nam zijn hoofd tusschen beide handen en schudde
dit, dat het een aard had, alles te vergeefs.
,/Zie nu, wat ik verrnag", zeide Craddock Lipth-
waite, en bewoog even zijn handen snel boven het
hoofd van den slaper. In een oogenblik zat David
overeind en keek wild om zich heen. ,/Ik vraag
u excuus voor ons onbescheiden binnentreden, mijn°
heer Acland, zeide Lipthwaite zoo vriendelijk
mogelijk, „maar toen mijn vriend en ik voorbij tiw
deur gingen, meenden wij u te hooren kermen,
en denkende, dat u iets overkomen was, waren wij
maar zoo vrij om binnen te komen. Gij schijnt
een zenuwtoeval gehad te hebben."
z/Ja," zeide David, ,/ik geloof, dat ik van mij
zelf gevallen ben. Ik weet, dat ik heb zitten
schrijven, maar hoe ik verder op dezen stoel ben
gekomen, weet ik zelf niet."
//Gij letlerkundigen," riep Lipthwaite, ,/werkt
alien te hard, veel te hard. Neem den raad van
een oud student aan, ga eens een wandeling in de
buitenlucht maken. Gij schijnt nu wel weer wat
beter te zijn, kan ik niets voor u doen
//Ik dank u," antwoordde David, die nog maar
halt bij kennis scheen. Lipthwaite met zijn bezoeker
maakten toen een buiging en vertrokken.
//Zijt gij nu voldaan vroeg hij aan den ge-
waanden geestelijke. Deze scheen haast te maken
om maar weg te komen, hij liep naar de straatdeur
en antwoordde, toen Liptwaite hem uit liet: ,/Ik ben
meer dan voldaan, u zal spoedig wel meer van mij
hooren, voorloopig kan ik u zeggen, ik ben uiterst
voldaan."
Een minuut of tien later, waren de bezoekers
van een zeker koifiehuis ten uiterste verbaasd. Een
geestelijke kwam zoo bleek als een doek, hoogst
zenuwachtig en opgewonden, binnenstuiven, sloeg
twee borrels brandewiju als een sjouwerman voor
het buffet achter elkander naar binnen, en liep in
zichzelf mompelende weg.
//Dat zou ik nooit gedacht hebben," bromde hij
binnensmonds, „het is ongeloofbaar en toch is het
waar. Het is maar al te zeer ernst. Wat een
doortrapte schurk is die Lipthwaite. Hoe ongeluk-
kig voor dien armeu jongen. Dat is verschrikkelijk.
Wenlock, man, je fortuin is gemaakt, dank zij den
braven generaalhet beste en eenigste wat je nu
te doen staat is naar den hoofdcommissaris te gaan.
Zal die in deze verlichte eeuw nog aan zulke din-
gen gelooven Als ik het aan mijn mede-inspec-
teuis vertel, lachen zij mij vierkant uit. Doch ik
tal den hoofd commissaris eerst eens particuiier zien
ze spreken te krijgen."
XVIII. Liei-de en iieerschzucht.
Getrouw aan zijn belofte, zond generaal War-
mington een brief aan Rhoda, die haar inlichtte
omtrent hetgeen er tusschen hem en Matthew
vv enlock was behandeld, waarbij zij op het gemoed
gedrukt werd, zich volgens den raad van den
inspecteur te gedragen en haar David niet aan baar
wil te onderwerpen. „Waarom hij dit begeert,
kan ik niet begrijpen, mijn waarde pleegdochter,"
schreef hij, ,/doch hij is uiterst scherpzinnig en hij
handelt altijd naar een vooraf beraamd plan, waarom
het maar verstandig is te handelen, zooalsTiij vraagt.
Het ergste in deze zaak is, dat ik meen, dat hn
Ingeschreven van 18 tot 22 Mei 1890.
SCHIEDAM.
ONDERTROUWD: 22. B. C. Hengevelt 80 j.,
N. H., en M. P. Knoppert 27 j., N. H. J.
Kooijman 24 j., N. H., en E. v. d. Beek 24 j.,
N. H. G. Degenkamp 32 j., R. C., en L. Hil-
gerson 24 j., R. C. J. J. Hoenderkamp 19 j.,
R. C., en J. W. Burger 23 j., R. C.
GEHUWD: 21. P. Rietveld 25 j., N. H., en
G. v. d. Hoek 24 j., N. H. A. v. d. Most 26
j., N. II., en H. v. Bart 21 j., N. H. C. Ro.
mein 25 j., N. H., en C. M. Schafer 19 j., E. L.
J. T. C. Middendorp 22 j., R. C., en E. M.
Hitteuhausen 22 j., R. C. G. Jodes Ylies 22 j.,
N. H en A. v. Oosten 24 j., N. H. J. Eons
26 j N. H., en C. Baron 29 j., N. H. M. A
E. Kuipers 26 j., R. C., en C. M. Heijbeek 26
J-, R. C. W. Vorstenbos 23 j., R. C., en L. C.
v. d. Maer 20 j., R. C. H. J, Jansen 31 j.. R.
G., en J. M. C. Beukers 27 j., R. C. 22. W
Moermau 34 j.. N. H., en D. v. Nugteren 22 i
N. H. E. B. v. Gucht 48 j., R. C., en K. M.
L. Slootweg 30 j., R. C. A. Gouka 28 i., N.
H., en M. C. Gips 23 j., N. H.
GEBOREN: 18. Johanna Ludewina, R. C., d.
v. J. T. Leunissen en F. M. Roggekamp, N. Westr.
Er. laan. 19. Hermanus Wilhelmus Hendrikus,
R. C., z. v. C. II. Ereeling en M. H. v. d. Spek
Achtersingel. Jan, N. H., z. v. P. v. Wamelen
en J. bitton, Br. veld. Anna Hermina Maria,
R. G'., d. v. J. W. Welle en M. J. T Hart
Iloogstr. 20. Elisabeth, N. IL, d. v. P. Jonas
en G. v. d. Heuvel, Buitenh. weg. Hendrika
Maartje, N. II., d. v. H. Buijtenhek en P. H.
E. v. d. Linden, Zalmstr. 21. Nicolaas Johannes,
N. H., z. v. C. J. De Ronde en C. E. A. v.
Trotsenburg, Mariastr. 22. Petrus, R. C., z. v."
J. Soesbergen en E. Kalkman, Piet Heinstr.
OVERLEDEN21. Cornelis Leenders, R. C.,
1 j. en 9 in., Nieuwehaven. Magdelena Ham,'
62 j. en 11 m., R. C., echtg. v. J. v. d. Burg,
Spieringshoek. Bastiana Adiiaua Geerling, 74 j.
en 11 m., N. H., wed. v. P. v. d. Linden, L.
Nieuwstr. Helena Vlug, 1 j. en 11 m., N. H.,
Br. veld. Albert Clementin Wijenhoek, 1. j. en 1
in., N. H., Achtersingel. 22. Govert Aardsche
Jansen, 48 j. en 3 m., R. C., echtg. v. P. Bak-
ker, Singel.
OUWERSCHIE.
GEBOREN: 18. Christiaan, z. v. BertusKrons-
horst en Aaltje Kooij. 20. Arie, z. v. Arie Aan-
dewiel en Maria Vrijenhak.
In de parlementen maakt men het zich tegen-
woordig niet erg lastig. Hartstochtelijke oppositie
wordt niet meer gevoerd. De zomer zit de men-
schen blijkbaar in het hoofd, al is die zomer tot
nu toe een afspiegeling van het parlementaire
leven geweest, en al was het weder met afwisse-
lenden zouneschijn en donderbuien even grillig als
zoo menige volksvertegenwoordiging wel eens placht
te wezen. De Pinksterdagen geven iedereen weer
een oogenblik van verpoozing, en het vooruitzicht
weer een paar dagen van de gewone dagelijksche
beslommering af te wezen en dan van het zomer-
weder te kunnen profiteeren, maakt menigeen min
der nurks, doet hem over kleinigheden, die anders
struikelblokken zouden kunnen worden, heen stappen,
en zoo schijnt het nu als of in alle landen een
adem der verzoenin? over de scherp geteekende
parfijen is gegaan. Ging het werk alzoo in den
Rijksdag van
duitschland
als van een leien dakje, hiertoe droeg niet enkel
het vooruitzicht van het Piuksterfeest bij. Van
Caprivi kon men zeggen, hetgeen men zoo vaak
van een nieuwen bezem zegt, want over deze wordt
heel zelden geklaagd, maar meestal veel goed ge-
sproken. En de leden van den Rijksdag zeiden,
onze nieuwe kanselier spreekt heel duidehjk en
draagt, wat meer zegt, de zaken eenvoudig en toch
helder voor, hij is iemand van veel meer innemende
manieren dan Bismarck, die maar dadelijk de rol
van stekelvarken speelde, tegen dengene, op wien
hij het niet had. Caprivi luistert naar de oppositie
met aandacht, beschuldigd die niet van onvader-
landslievend te zijn, maar is integendeel zelfs tegen
de sociaal-democraten de hoffelijkheid zelve. Zoo
lang men dit zegt, en de pers zich beijvert die
pourparlers in den breede uit te meten, zal niemand
er zich aan wagen scherpe oppositie te voeren.
De verschillende onderwerpen van staatszorg
worden nu, evenals bij ons, door commissies onder-
zocht, die den minister nog nadere ophelderingen
niet bijster veel in wilskracht gelooft, en dat hij
het heele verhaal daarvan een uitvluchtje noemde,
om David uit het net te halen, waarin hij zoo
ongelukkig was vastgeraakt. Hij heeft echter be-
loofd naar dien aardsschelm Lipthwaite te gaan, en
mij daarvan bericht te geven. Wat zou ik lachen,
als die politie-spion eens een proefje kreeg van de
macht van dien boozen man. Zulk een uit-
kouist zou te goed zijn, om er op te kunnen
rekenen. Houd maar goeden moed, waarde pleeg
dochter, en dan vertrouw ik vast, dat alles nog
goed terecht komt."
Rhoda las en herlas den brief van den generaal
met de grootste aandacht. Een flauwe hoop drong
in haar gemoed op na haar bezoek bij den trouwen
vriend haars vaders, doch die hoop was weer groo-
tendeels verdwenen, toen zij weer het onderspit tegen
den wil van Craddock had moeten delven. Nu
drukte haar de raad, om niet met haar wilskracht
David zoo veel mogelijk te helpen, haar nog meer
terneer. Zij zag, dat haar geen andere keus over-
bleef dan om dien raad te volgen, en ofschoon het
werkeloos blijven voor haar verschrikkelijk was,
wat moest zij doen.
Zoo zat zij, neerslachtig en afgetrokken, en be-
antwoordde het gekeuvel van tante Dorothea met
een enkel woord of met een los daarheen gewor
pen gezegde. Nu wilde tante weer eens naar de
winkels en verzocht Rhoda haar te vergezellen.
Deze gaf voor, dat zij een vriendin moest bezoe-
ken en de tante zeide toen //doe maar kind, zoo
als gij wilt, wanneer gij maar wat vroolijker wordt,
ben ik al overgelukkig."
Toen de tante weg was gegaan, zeide Rhoda
in zich zelve 7/Ik begin toch werkelijk een vol-
leerde huichelares te worden, ik moet net zoo min
naar mijn vriendin als naar ergens anders, maar
ik moet dien man spreken, die mijn David aan
zijn wil geketend heeft. Wat ik daar moet doen,
weet ik niet, maar een zonderlinge aandrift noopt
mij tot dien stap, en zoo heb ik geen rust, voor
dat ik dit gedaan heb. Ik weet, dat er iets ver-
schrikkelijks op handen is, en toch word ik als
het ware gedwongen, oia den man te zien, met
wien ik zoo dikwerf om David gekampt heb. Mijn
zaak is rechtvaardig en de Voorzienigheid zal niet
toelaten, dat hij over mij zegepraalt.
Geen tien minuten nadat tante vertrokken was,
begaf zij zich op weg naar Great Grillstraat 49.
Zoo kwam zij, terwijl verschillende gedachten haar
bestormden, voor de deur van Craddock. Zij
wilde net aanbellen, toen Craddock al de deur
opendeed. Ofschoon Rhoda nooit den gebieder
van haar David dan in den geest gezien had,
herkende zij hem dadelijk. Een oogenblik over-
viel haar een gevoel van den uitersten afschuw,
maar zich de grootte van de taak, die zij volbren-
gen moest, herinnerende, en hetgeen zij daarbij op
het spel zette, overwegende, voelde zij haar moed
herleven, en zeide helder en duidelijk
//Heb ik de eer niet Mr. Craddock Lipthwaite
te spreken
{Wordt vervolgd.)
J. S. wed. van A. W., oud 55 jaar, woonachtig alhier, zit
in het zondaarsbankje als hebbeude Maria Kies, huisvrouw
van J. H. Sohinkels, gescholden voor „alzetter."
Aan de rechtbank vermeent men, dat als de eene vrouw de
andere Scheldt, het woord „afietster" beter op zjjn plaats is,
en het onderzoek strekt zich uit, of die jnffrouw wel met
dat schelden bedoeld was. O, voorzeker, zegt de getuige,
haar broeder vertelt, dat zij altjjd reeds van jongs af aan
schelderig is geweest.
Ja, zegt men aan de rechtbank, maar dat schelden gebeurt
zoo maar niet, dan moet er toch wat tusschen jelui beiden
zitten.
Nu hooren wij, dat die vrouwen een loopende rekening
met elkander hebben, die men niet beter bestempelen kan
dan met den naam van een rekening van Jan Kallebas, een
rekening, waar geen twee vronwen twee minuten over praten
kunnen, zonder in elk deel van hare respectievelyke corpussen
zenuwachtig te worden, welke toestand weer aanleiding tot
ruzie maken geeft.
De eene betoogde in het zondaarsbankje, dat zjj nog geld
kreeg, en liet daartoe als bewijsstuk een fiinken schoen, dien
zp uittrok aan de rechters ziende andere betoogde, dat het
niet zooveel was en zonder de tegenwoordigheid der rechters
zou de ruzie over die rekening voorzeker nog eens dapper
in en buiten het zondaarsbankje voortgezet zijn geworden.
Mej. A. G. Zaad, wed. van Klaassen, moest als get. het
schelden voor afzetter constateeren.
De President zeide tot bekl., dat als men verschil over
een rekening had, schelden zeer min moest genoemd worden.
De bekl. zeide, dat zij geen naam genoemd had, waarop
de piesident haar weer toevoegde, dat als men een ander,
waar men vlak tegenover staat, „afzetter" toeroept, zulks
toch beleedigen is.
De officier van justitie neemt nu het woord, verklaart, dat
de vrouw al eens over haar schelden door den commissaris
van politie is onder handen genomen, dat dit niet geholpen
heeft; dat zjj alzoo toont te zijn een lastige vrouw, om
welke redeneri Z.Ed. Achtb. nu wegens eenvoudige beleedi-
ging f 10 boete of by wanbetaling 10 dagen hechtenis voor
haar eischt.
De bekl. haalt tot haar verontschuldiging nogmaals de
rekening van Jan Kallebas aan.
J. P. W., oud 14 jaar, en P. H. W., oud 11 jaar, alhier,
hebben den 11 Maart 30 of 34 K.G. ijzer, van de brug aan
de Hoogstraat, dat tot ballast moet dienen, weggehaald en
verkocht voor f 0.50.
Als get. trad op M. v. d. Bos, sluiswachter, en W. v. d.
Gaag, deze laatste slechts 15 jaar oud zjjnde, werd van de
verplichting van getuigenis afleggen ontheven. Er wordt
onderzocht, hoe of zulke kleine jongens een dergelijk zwaar
stuk ijzer vijf minuten ver kunnen sjonwen om het te ver-
koopen. Het blijkt, dat zij daartoe een kruiwagen hebben
genomen.
Wjj hooren van den offic. van justitie, dat de bengels
wegens het wegnemen van allerlei kleinig'neden door den
commissaris van politie zijn onderhouden.
Het feit wordt gekwalificeerd diefstal, te zamen en in
vereeniging door kinderen beneden de 16 en boven de 10
jaar met oordeel des onderscheids gepleegd, en voor elk wordt
5 dagen gev. str. geeischt.
