Gemengd. Nieuws.
Schiedam, 1 J uli
De Burgemeester ilezer gemeente maakt bo-
kend, dat de allestatieu de vita tot ontvangst van
ondersteuning nan tnindere geemployeerden, vaste
werklieden en bedienden, op daggeld werkzaam bij
inriciitingen van 's Rijks zeemacht en op 's Rijks
werkvaart.nigen, in het, begin van ieder kwartaal,
op de werkdagen van des vooriniddags 10 tot des
naraiddags 3 uren, tor gemeente-secretarie verkrijg-
baar znllen zijn.
Op 23 Juni werd, zooals we reeds met ecu
enkel woord mededeelden, alhier het plaatselijk
telephonisch verkeer geopend met 46 aangesloten
geabonneerden, terwijl een 5-t.al geabonneerden nog
niet worden aangesloten.
De inrichting van het centraal-bureau had met
groote zorg en volgens het nieuwste systeem plaats.
Het dradennet, geheel uit koperdraad besiaande,
werd grootendeels op palen gebouwd112 palen
en 8 stellingen werden daarvoor geplaatst, terwijl
in het geheel 70 geleidingen werden gespannen.
Heden is de intercommonale dienst geopend en
is onze stad opgenoraen in het telephonisch ver
keer met de gemeenten Amsterdam, Rotterdam,
Dordrecht, 's-Gravenhage, Haarlem, Zaandam,
Utrecht en Arnhem, waardoor eene indust.rieele
stad als de onze slechts kan gebaat zijn.
Met den aanleg van dit telephoonnet werd 27
Maart begonnen; de Nederlandsche Bell-Telephoon-
maatschappij heeft dus binnen drie maanden dat
werk tot stand gebracht.
Den In Juli a.s. zal de heer D. A. Van de
Poel, verificateur bij de invoerrechten en accijnzen
alhier, de 25 jarige vervulling zijner betrekking
gedenken.
De heer K. Van Goor, predikant bij de
Chr. Ger. kerk alhier, komt voor op het drietal
te Kampen.
Gisterennamiddag is in een griend aan de
Maasoever, achter dentoren der Waterleiding, door
een werkman gevonden het lijkje van een pasgeboren
kind, verkeerende reeds in verregaanden staat van
ontbinding. Het is door de politie in beslag geno
me n en na schouwing ter aarde besteld. Het is
te vermoeden, dat het lijkje daar ter plaatse zal
zijn aangespoeld.
Ouwerschie, 30 Juni. De gemcenferaad alhier
zal Woensdag den 2en Juli, 's namiddags te 2 unr,
in openbare zitting vergaderrn.
Zaterdagavond zijn achter de R.-K. kerk
alhier twee schepen tegen elkander gevaren, waar
door het eene zulk een lek bekwam, dat het on-
raiddellijk zonk. Persoonlijke ongelukken zijn hierbij
niet te betreuren, doch de schipper verliest door
deze ramp al wat hij bezat. Hij gaat nu bij de
gemeentenaren rond, om eenige ondersteuning te
verzoeken.
Kcthel, 30 Juni. De heer P. S, Van Meerburg,
predikant bij de Ned. Herv. Gem. alhier, heeft
voor het beroep naar Zevenbergen bedankt, en is
in de vergadering der classis Rotterdam tot be-
stuurslid herkozen.
Vlaarriingcii. 30 Juni. Bij de Ned. Herv.
Gem. alhier is beroepen Ds. Ten Kate te Har
der wijk.
Ds. Ploos van Amstel, predikant te Reitsum,
heeft voor het op hem uitgebracht beroep naar de
Ned. Ger. kerk (doleerende) alhier bedankt.
Opgeluisterd door de Harmonie- Vereeniging
/Concordia" zal a.s. Zondag van hipr uit een plei-
ziertocht per stoomboot ondernomen worden, langs
Pernis, Schiedam en Rotterdam naar 's Hertogen-
bosch.
Men schrijft ons uit Rotterdam d.d. 30 Juni.
Absolute Zondagsrust is een utopie. Het maat-
schappelijk leven is een raderwerk, dat in materieele
en moreele behoeften voorziet, hetwelk geen oogen-
blik kan stilstaan. Dit neemt, niet weg, dat in dat
raderwerk tal van radertjes zijn, die voor de lens
meerlraaien en die men mneielijk kan wegnemen,
omdat de menschen gewend zijn ze te zien draaien.
Zonder bezwaar zou men tal van die radertjes
's Zondags kunnen stil lalen staan, waardoor aan
menigeen een moreele weldaad werd bewezen.
weging naar dat huis zien wandelengij hebt het
gevonden zonder dat iemand u den weg wees. Gij
zijt. daar gekomen en toegelaten als een oud be-
kende, en nu zegt gij, dat gij niet wist, waar gij
u bevondt, en dat gij den man, met wien gij aan
bet vechten waart, nooit hebt gezien. Ik moet u
zeggen, dat gij met uwe praatjes misbruik maakt
van bet geduld van de justitie, en als gij nu niets
anders te zeggen hebt, moet ik u ter kennis bren-
gen, dat gij in arrest blijft en uwe zaak nader
onderzocht zal worden."
Acland scheen nu niet het minst acht te slaan
op de. woorden van den hoofdcommissaris, want
zijn oogen waren gevestigd op Rhoda, met de
aaii'lachtige uitdrukking van iemand, die orders
vt rwacht.
,/Verstaat gij mij niet?" vroeg de hoofdcommis
saris min of meer verstoord.
Rhot'a trad vooruit, legde haar hand op den
arm van den hoofdcommissaris en zeide, ,/vraagt
u hem, als het u belieft, nog eens, nu zal hij u
wei a. it woorden."
„l!ebt gij nu niets meer tot uwe verontschul-
diging aan te voeren hernam de ambtenaar der
wet, lot meerdere zachtheid gestemd door den
smeekenden blik, dien het meisje op hem wierp,
en min of meer door een zonderlingen invloed,
waarvan hij zich geen rekenscbap kon geven, ge-
noopt om toe te geven.
Dadelijk antwoordde de gevangene, maar nu niet
meer in dieD vrijen, openhartigen en luiden toon
zoo als vroeger, maar in onderdrukte, afgebroken
zinnen, als of elk woord, dat hij uitbracht, hem
pijn deed. ^Alles," aldus begon hij, „wat ik eerst
Vaudaur d .t elk weldenkind meusch het streven
van de tabaks- en sigarenhaudelaars, om's Zondags
niet te verkoopeu, een streven, dat zich ook hier
geopenbaard heeft, toejuicht. Voor een dubbellje
sigaren in een zakje te doen, is nu wel zoo'n
paardenwerk niet, doch het praten over koetjes en
kalfjes, viaarop de meeste sigarenhandelaars ge-
trakteerd worden, welke lieve diertjes 's Zondags
nog meer stof tot praten dan anders geven, is
oorzaak, uat de rustdag een ware dag van pijniging
voor hen is. Wie 's Zondags rookmiddelen ontbre-
ken, kan best wat van zijn vrienfPleenen, zonder
dat de maatschappelijke orde er door verstoord
wordt. Die menschen rnoeten gedurende zes dagen
zooveel geleuter hooren, dat het wel te begrijpon
is, dat zij er naar snakken den zevenden dag er
eens van vrij te zijn.
Wenschelijk ware het, dat een dergelijke bewe-
giug om Zondagsrust te houden, zich ook eens bij
de Rotterdamsche koek- en banketbakkers open-
baarde.
Hunne winkels zien er op den rustdag nog
aanlokkelijker uit dan op de gewone dagen.
Kan het anders? Dan zijn er pleizierreizigers en
buitenlieden in de stad, dan gaat er zoo menig
geen. ageerd paar uit, dan komt er onverwacht
koffievisite, dan kornen er gasten om te dineeren
enz en zoo wordt de Zondag voor de winkels in
snoepgoed voor groote menschen den bpsten dag.
Maar achter de toonbanken van die winkels
staat zoo menig juffertje, dat haar vrijheid voor
ee.i karig loon verkocht heeft, en winkelslavin is
geworden, om een grijze moeder, weduwe, te helpen
onderhouden, of om in haar eigen onderhoud te
voorzien.
Ach! het satijnen kleed der schande is zoo ge-
makkelijk te verkrijgen, maar het walgt nog meer,
dart al de zoetigheden die men dagelijks moet be-
handelen en dan al de zoetigheden, die men dage
lijks van nietswaardige snoepers moet aanhooren.
En als men zes dagen lang bezig geweest is,
dan komt iemand toch wel een rustdag toe. Maar
juist dan is de dag, die zoo meDigeen te midden
der zijnen viert, voor haar dubbel druk, om snoe-
ptrshanden en monden te vullen, de walgelijke
zoetigheden te hooren uit monden, die door het
gebrnik van t.amelijk veel geestrijk vocht nog eens
zoo gul als anders met walgelijke zoetheden zijn.
Zuike winkelslavinnen zien den rustdag met
dubbele walging naderen.
Welnu, da* modewiel, bet snoepen, draait toch
als een vijfde wiel aan den wagen. Uit een zede-
lijk oogpunt kon men het wel heelemaal uit het
maatschappelijke raderwerk gooien. Zoover behoeft
men echter niet eens te gaan, laat men het een-
voudig Zondags laten stilstaan, de maa schaj pelijke
orde zal er niet door verstoord worden, een ander
zal zich nie ergeren aan het feit, dat de rustdag
als snoepdag gebruikt wordt, en winkelslavinnen
liebben dien dag tenminste niet te walgen.
Ointrent andere gemeenten wil ik zwijgen, daar
is het debiet van banketbakkerswaar Zondags niet
van dien aard, dat men deze of gene enkele klant
niet tusschen de be.drijven door eens even kan
helpen, mar hier zijn Zondags de koekbakkers-
winkels den geheelen dag wagewijd open en wordt
van den rustdag een drukken neringdag gemaakt.
Men schrijft ons uit Leiden d.d. 30 Juni
Getrouw aan mijne belofte wil ik thans beproe-
vt-n met weinige trekken een indruk te geven van
het vauxhall en bal, door de Societeit Minerva den
feestvierenden binnen Leidens rnuren op den avond
van Donderdag 26 Juni aangeboden. Was het den
geheelen middag regenachtig geweest en had menig
een zich daardoor in zijn plannen teleurgesteld ge-
zien, aanvankelijk dreigde een tocht naar feestterrein
of feestzaal ook tot de onmogelijkheden te moeten
worden gerekend. Maar ziejuist op het gewenschte
oogen blik klaarde de luchtweeropen spoedden tal van
heeren en dames zicli naar de plaats der vroolijk-
heid, ook vele gecostumeerden verzamelden zich daar,
zoodat, weldra de ruimte flink was gevuld en er
gebrek aan stoelen en tafeltjes ontstond. Het
muziek-corps van Utrecht's schutterij, onder direc-
tie van den verdienstelijken lsten luitenant-kapel-
meester Coenen, voerde een keurig programma uit
heb gezegd was waar, zoo ver het betrekking had op
mijn gewoDe, wakende leven, doch ik leidde een
ander en meer afschuwelijk leven, waarin ik mij
zelf geen meester was, waarin ik niet wist, wat
ik deed. Een aangename en zachte invloed is nu
bezig en licht den sluier op, die voor mijn geheu-
gen en voor mijn bewustzijn van dien toestand
hangt. Doch ik moet mij haasten u alles inede
te deelen, want een boosaardige macht is nu ook
aan het werk en deze kon wel eens de sterkste
worden."
,/Nu zie ik duidelijk den afgrond, waarin ik ge-
gestort ben," aldus vervolgde hij het verhaal van
zijn wedervarenen vertelde toen van den af-
schuwelijken invloed, waaraan hij onderworpen was.
Toen verklaarde hij het complot, om de brand op
honderd verschillende plekken tegelijk te laten
uitbreken, hij vertelde van de puinhoopen, die door
het ontploffen van het dynamiet moesten ontsiaan,
hetgeen gevoegd bij nog andere daden van geweld
zulk een sehrik en ontzetting zou teweeg brenven,
dat de revolutie, door de Fenians op touw gezet,
door geen gewapende macht zou kunnen bed won-
gen wordeu. Hij vertelde toen verder, hoe of hij te
gen wil cn dank de boodschapper van dien aftjrijse-
lijken complotmaker moes zijn, die al die dingen
in orde bracht, terwijl hij rustig op zijn kamer bleef
zitten, vanwaar hij het geheel bewoog, als of zijn mede-
helpers poppetjes waren, welke hij met een touwtje
in beweging bracht. Hij bekende toen al zijn bezoe-
ken aan Marshgate straat, en de verschillende con-
ferenties, die hij niet alleen met den Ier, maar ook
met den van kant geholpen Hiram Sakeld had ge-
had. Meer dan eens hield hij op, en meer dan eens
en do. men hei hemeikie, moesten de vele wande-
lende paren zelfs de dames en de, gecostumeerden
trotseerden den nog ietwat vochtigeii bodem ten
koste van de reinheid der keurige sehrentjzs of
helderwille pantofFeltjes naar binnen ijlen, waar
weldra ook plaats tekort school om t.eschouwers en
danslustigen te heibergen. Toen de muziek der hu-
zaren uit Deu Haag het sein gaf tot den aanvang
en de paren zich op den dansvloer bewogeu, gele -k
die bonte massa meer op e n verwarde menigte dan
op een gezelschap, dat eene polonaise doet, zoo kri-
oelde alles dooreen, oogenschijulijk zonder eenige
orde. De keizer geleidde hierbij de echtgenoote
van den rector Magnificus, Mevrouw Frauchimont,
door de zaal. Zocdra echler deze eerste dans was
afgeloopen, begaf hij zich onder zijn Iroonhemel te-
rug om daar verder aan te zien, hoe zijne onder-
danen zich vermaakten. Hij was weer in een ander
costuum gekleed dan de vorige dagen, nu in een
van creme-met-rose satijn en licht blauw; daar hij
den ganschen avond niet danste en blijkbaar toch
gaarne met dames en jonge miisje koutte, werd
telkens eene der schoonen door een page naar den
troon gevoerd om zich eenige oogenblikken met
zijne keizerlijke majesteit te onderhouden. Dit ge-
heele feest keumerkte zich door groote opgewekt-
heid en een ougedwongenheid, gelijk men van te
voren nie had durven erwacliten. Vandaar dat
eerst omstreeks half vijf in den morgen de laatste
bezoekers vertrokken. Ongeveer half drie men
danste juist een quadrille zweeg plotseliug de
muziek om terstoud daartia het Oostenrijksch volks-
lied aan te heffen als afscheidsgroet aan den vertrek-
kenden vorst.
Wie Vrijdagmorgen tegen elf uur aan 't Kort
Rapenburg vertoefdekon daar een ougekende
drukte gewaar worden niet minder dan een zestal
stoombooten, waarvan den salonboot der firma Fop
Smit, alle sierlijk opgetooid, de vlag in top, lagen
daar reisvaardig. Njord had zijne leden en de
reunisten met hunne dames uitgenoodigd tot eene
matinee musicale aan 't Warmonderhek. Door 't
onzekere weder maakteu betrekkelijk weinigen er
gebruik van en gaven velen zelfs de voorkeur aan
een bezoek met paard en rijtuig, toen de lueht
later op den dag de zon vroolijk alles liet verlichten.
Ook Karel V oordeelde het beter op deze manier
de reis te doen. Misschien was ook wel de feeste-
lijkheid van den avond oorzaak van de geringere
belangstelling. Doctrina's Kermesse d'Ete is nu
eenmaal sedert jaren beroemdieder wil er even
graag heen, want wie daar eens is geweest, komt
er altijd terug en geniet er buitengemeen.
Nooit heb ik den tuin van Zoraerzorg dan ook
zoo vol gezien als Vrijdagavond. Was men niet
zeer vroeg verscheuen dan bestond er in 't minst
geen kans meer een tafeltje en stoelen te kunnen
vermeesteren een paar schragen met een plank er
over waren geld waard en men kon er zelfs zwaar-
lijvige professoren met hunne dames allergenoegc-
lijkst zien zitten op eene waschtobbeHalf elf
precies werd de toegang tot het kermislerrein ge
opend. Het schuttersveld was voor dezen keer met
den tuin verbonden door een monumentale hrug,
van boveu tot onder rijkelijk verlicht. Dit wekte
reeds aanstonds de beste verwachtingen voor wat
men nu zou te zien krijgen. Allerhande kramen,
spellen, tenten, draaimolens waren er opgeslagen
en in het midden was een dansvloer aangebracht,
waar menigen op de rnaat der muziek over vloog.
Er heerschte een lawaai, een geratel//Ni t een
echte kermis," zooals de opmerking van velen was.
Dit begreep de keizer ook en daar men in de 16de
eeuw nog niet gewoon was, op deze wijze de jaar-
markten in te nchten verliet hij spoedig deze om-
geving om weldra incognito, als de student Van
Pallandt in gewone 19de eeuwsche plunje recht
vroolijk mee kermis te vieren. Tusschen 1 en 2
uur trok een groot vuurwerk veler aandacht tot zich.
Eindelijk helaas zou ook de feestweek m t hare
prettige verscheidenheid van ontspanning de waarh id
bewijzen, dat aan alle goede dingen een einde komt I
De Zaterdag brak aan en met hein drong aan alien
de overtuiging,/weldra is het met de vreugde
gedaan zich meer op. Doch voor dat alles voorbij
was, moesten nog twee gezellige uitgan :en worden
veegde hij het klamme zweet van zijn voorhoofd
dan drukte Rhoda weder met haar hand op den
arm van den ambtenaar van justitie en fluisterde
z/laat hem uitspreken."
Doch de commissaris had geen reden, om hem
niet te laten voortgaan, hij stond zelf verplet over
hetgeen hij hoorde, en over de zonderlinge vijze,
waarop David het mededeelde, daar zijn stem hoe
langer hoe schriller werd. En iedereen, die op de
tribune stond, luisterde met gespannen aandacht!
Daar op die plaats hoorde men zelden iets anders,
dan van misdrijven in dronkenschap gcpleegd, van
oplichterij van zakkenrollen of van vechtpartijen,
en nu hoorde men van een afgrijselijk complot,
waarbij een bovennatuurlijke macht in het spel was.
Liphtwaite knarste op zijn tanden, met al zijn
wilskracht poogde hij dat verhaal te beletten, en
toch verloor hij het nu tegen de wanhopige inspan-
ning van het meisje, dat de rechtstreeksche oor
zaak was, dat haar minnaar alles voor de politie ont-
sluierde.
Hij stiet een verwensching tegen haar uit, maar
kon toch niet nalaten haar te bewonderen, toen zij
daar met flammende oogen en op elkander geperste
lippen haar minnaar tot spreken bewoog. Ik had
gehoopt, dacht hij, dat dit alles voor altijd zou ver-
holen blijven, nu ben ik mijn sujet niet meer
meester. Dwaas, die ik was, om met dat meisje
te beginnen. Alles is nu verloren en ik zelf ben
ook een verloren man, wanneer ik nog niet alle
kracht inspan, dat hij mijn naam niet noeint.
David kwam eindelijk tot een oogen blik van
pauze, nu draaide hij met doodelijken schrik op het
gelaat zijn hoofd naar rechts, waar Craddock stond.
genoten matinee op de societeit Minerva en
vauxhall met bal van Scmpre Crescendo Fro
Fatria. Om 2 nur 's middags was noch in de
conversatiezaal, noch in de biljartzaal, noch in den
tuin van het tweede studenten tehuis een plaalsje
le veroveren. Alle beschikbare canape's, stoelen
en banken waren bezet door schoongekleede en
vriendelijk lachende jofferen, die als wedijverden in
begeerte om met het gebouw en de inrichting,
waarvan broeders, vrienden of bekenden zooveel lof
verkondigden kennis te maken. 't Was inderdaad
een schilderachtig gezicht, die breede ramen, waar-
voor anders altijd heeren-hoeden op heeren-hoofden
zich vertoonen, thans met aardige meisjeskopjes
gevuld te zien Van de gelegenheid om het inwen-
dige in oogenschouw te uemen, werd een ijverig
gebruik gemaakt. Ueeszaal, eetzaal, collegiuinskamer,
bestuurskamer, dispuutkamer, ja, zelfs de jassen-
kamer werden vereerd met bezoeken van personen,
welke zij nog uimmer binnen hare wanden hadden
gezien. legen vijf uur spoedde zich ieder zijns
weegs ten einde den inwendigen mensch te ver-
sterken voor den avond-campagne. Is het moeielijk
en vaak verveiend twee gelijksoortige voorwerpen
ieder afzonderlijk te beschrijven, daar men of gevaar
loopt te veel te wijzen op de punten van overeen-
komst en verschil, of den lezer (zoo die al gevonden
wordt) lastig valt met bijzonderheden, welke aan
t recht begrip van 't geheel eer schaden dan goed
doen, wilde ik nauwkeurig verslag uitbrengen over
't bal van Zaterdagavond, ik zou ongetwijfeld aan
zulk een euvel mank gaan. Ik wil daarom hier-
mede volstaan ofschoon niet zoo vol als Donderdag
waren tuin en zaal toch flink bezetwaar trouwens
gelegenheid bestaat een concert te hooren gegeven
door 't orkist van de vereeniging ,/de Harmonie''
te Groningen, daar spoedt ieder, die van goede
muziek houdt, zich heen
t Bal was uit i'en aard der zaak niet even druk
bezocht als de andere maal, jamen beweert zelfs
nu en dan een meisje te hebben zien /zitten,"
maar dat het geanimeerd was blijkt het best uit
het uur, waarop sommigen thuis kwamen 'smor-
gens half vijf!
En zoo behoort dit alles ook weer tot het ver-
leden De versieringen, met zooveel moeite aan
gebracht, zijn reeds weder verwijderd, de gewone
rust en kalmle is bijna teruggekeerd, de vele rij-
tuigen welke de laatste week de straten vulden,
zijn even plotseling verdwenen als zij waren te
voorschijn gekomen, in 6en woord Leiden heeft
zijn oude voorkomeu herwonnen Gisteren leefde
het nog een oogen blik op bij de mare, dat de kei
zer zich naar Scheveningen ging begeven. Donder-
dagavond, wanni er de contra-partij in de feestzaal
wordt aangeboden zullen de aangename herinnerin-
gen nog eens worden opgewekt onder het genot der
toouen van de kapel der Grenadiers en Jagers, of
bij het zweven over den dansvloer, maar daarna
zal menigeen, menig gelukkig paar wellicht, langen
tijd zwijgend nog zitten en denken aan die heerlijke
feestdagen, te Leiden in 1890 doorgebrachtWant
luisterijk is het 63ste lustrum der hoogeschool ge-
vierd, opgewekte vroolijkheid keumerkte al wat
ter eere der Alma Mater werd gedaan
Vermakelijk waren V rijdagavond in het
Circus Carre de pogiugen der dilettant-paardrijders,
om te paard staande drieraaai rond te rijdeu. Een
slaagde er echter in, een artillerist, die het daar
voor uit.geloofde horloge onder algemeen applaus in
ontvangst nam.
- le Hulst heeft men, door het uitsnijden van
twee ruiten zich toegang tot de beide kerken weten
te verschaffen, de offerblokken opengebroken en den
inhoud medegenomen.
Komt het somtijds voor, dat beren menschen
in hun omarming verstikken, dezer dagen gebeurde
te Groenlo het tegenovergestelde.
Eeti beer van een tijdelijk aldaar gestationneerd
spel werd in de poging, om hem een ring op den
neus te zetten, hetwelk wegens de woestheid van
Rhoda's oogen volgden de zijne, doch de sainen-
zweerder had zich zoo volmaakt weten te verinoinmen,
dat hij onKenbaar was.
z/Ga voort," zeide commissaris, die zich op nieuw
over het stilzwijgen van den beklaagde verwonder-
de. ,/Ga voort" zei hij nogmaals, „en vertel ons
den naam van hem, die het hoofd is van het com
plot en die u zoo totaal aan zijn wil wist te on-
derwerpen."
De gelaatstrekken van den jonkman verwrongen
zich op afschuwelijke wijze, het was iedereen dui
delijk, dat hij het doodsbenauwd had, stuipachtig
omklemden zijn handen het beschot van het zon-
daarsbaukje, en hij begon te schreeuwen, ^ik kan
niet, hij wil, dat ik zwijg."
Rhoda zag, dat er maar een kans over bleef.
Zij schaainde zich voor het publiek, als vrouw met
zulk een zonderlinge macht begaafd te wezen, maar
er bleef haar maar een uitweg open, als zij haar
minnaar wilde redden thans was haar besluit ge-
nomeu en overeind springetide, riep zij op helderen,
doordringenden toon //Noem zijn naam, ik wil
het."
Haar besluiteloosheid had maar een paar secon-
den geduurd, doch dit had David's kwelduivel
gelegenheid gegeven zijn slag te slaan. Door nie-
mand gezien, behalve door zijn ongelukkig slaclit-
offer, had hij even een kieine, schijnbaar onwille-
keurige beweging met zijn hand gemaakt. Dit
was oorzaak, dat David nu weer geheel in zijn
macht kwam.
Wordt vervolgd.)