Gemengd. Nieuws. Schiedam, 1 J uli De Burgemeester ilezer gemeente maakt bo- kend, dat de allestatieu de vita tot ontvangst van ondersteuning nan tnindere geemployeerden, vaste werklieden en bedienden, op daggeld werkzaam bij inriciitingen van 's Rijks zeemacht en op 's Rijks werkvaart.nigen, in het, begin van ieder kwartaal, op de werkdagen van des vooriniddags 10 tot des naraiddags 3 uren, tor gemeente-secretarie verkrijg- baar znllen zijn. Op 23 Juni werd, zooals we reeds met ecu enkel woord mededeelden, alhier het plaatselijk telephonisch verkeer geopend met 46 aangesloten geabonneerden, terwijl een 5-t.al geabonneerden nog niet worden aangesloten. De inrichting van het centraal-bureau had met groote zorg en volgens het nieuwste systeem plaats. Het dradennet, geheel uit koperdraad besiaande, werd grootendeels op palen gebouwd112 palen en 8 stellingen werden daarvoor geplaatst, terwijl in het geheel 70 geleidingen werden gespannen. Heden is de intercommonale dienst geopend en is onze stad opgenoraen in het telephonisch ver keer met de gemeenten Amsterdam, Rotterdam, Dordrecht, 's-Gravenhage, Haarlem, Zaandam, Utrecht en Arnhem, waardoor eene indust.rieele stad als de onze slechts kan gebaat zijn. Met den aanleg van dit telephoonnet werd 27 Maart begonnen; de Nederlandsche Bell-Telephoon- maatschappij heeft dus binnen drie maanden dat werk tot stand gebracht. Den In Juli a.s. zal de heer D. A. Van de Poel, verificateur bij de invoerrechten en accijnzen alhier, de 25 jarige vervulling zijner betrekking gedenken. De heer K. Van Goor, predikant bij de Chr. Ger. kerk alhier, komt voor op het drietal te Kampen. Gisterennamiddag is in een griend aan de Maasoever, achter dentoren der Waterleiding, door een werkman gevonden het lijkje van een pasgeboren kind, verkeerende reeds in verregaanden staat van ontbinding. Het is door de politie in beslag geno me n en na schouwing ter aarde besteld. Het is te vermoeden, dat het lijkje daar ter plaatse zal zijn aangespoeld. Ouwerschie, 30 Juni. De gemcenferaad alhier zal Woensdag den 2en Juli, 's namiddags te 2 unr, in openbare zitting vergaderrn. Zaterdagavond zijn achter de R.-K. kerk alhier twee schepen tegen elkander gevaren, waar door het eene zulk een lek bekwam, dat het on- raiddellijk zonk. Persoonlijke ongelukken zijn hierbij niet te betreuren, doch de schipper verliest door deze ramp al wat hij bezat. Hij gaat nu bij de gemeentenaren rond, om eenige ondersteuning te verzoeken. Kcthel, 30 Juni. De heer P. S, Van Meerburg, predikant bij de Ned. Herv. Gem. alhier, heeft voor het beroep naar Zevenbergen bedankt, en is in de vergadering der classis Rotterdam tot be- stuurslid herkozen. Vlaarriingcii. 30 Juni. Bij de Ned. Herv. Gem. alhier is beroepen Ds. Ten Kate te Har der wijk. Ds. Ploos van Amstel, predikant te Reitsum, heeft voor het op hem uitgebracht beroep naar de Ned. Ger. kerk (doleerende) alhier bedankt. Opgeluisterd door de Harmonie- Vereeniging /Concordia" zal a.s. Zondag van hipr uit een plei- ziertocht per stoomboot ondernomen worden, langs Pernis, Schiedam en Rotterdam naar 's Hertogen- bosch. Men schrijft ons uit Rotterdam d.d. 30 Juni. Absolute Zondagsrust is een utopie. Het maat- schappelijk leven is een raderwerk, dat in materieele en moreele behoeften voorziet, hetwelk geen oogen- blik kan stilstaan. Dit neemt, niet weg, dat in dat raderwerk tal van radertjes zijn, die voor de lens meerlraaien en die men mneielijk kan wegnemen, omdat de menschen gewend zijn ze te zien draaien. Zonder bezwaar zou men tal van die radertjes 's Zondags kunnen stil lalen staan, waardoor aan menigeen een moreele weldaad werd bewezen. weging naar dat huis zien wandelengij hebt het gevonden zonder dat iemand u den weg wees. Gij zijt. daar gekomen en toegelaten als een oud be- kende, en nu zegt gij, dat gij niet wist, waar gij u bevondt, en dat gij den man, met wien gij aan bet vechten waart, nooit hebt gezien. Ik moet u zeggen, dat gij met uwe praatjes misbruik maakt van bet geduld van de justitie, en als gij nu niets anders te zeggen hebt, moet ik u ter kennis bren- gen, dat gij in arrest blijft en uwe zaak nader onderzocht zal worden." Acland scheen nu niet het minst acht te slaan op de. woorden van den hoofdcommissaris, want zijn oogen waren gevestigd op Rhoda, met de aaii'lachtige uitdrukking van iemand, die orders vt rwacht. ,/Verstaat gij mij niet?" vroeg de hoofdcommis saris min of meer verstoord. Rhot'a trad vooruit, legde haar hand op den arm van den hoofdcommissaris en zeide, ,/vraagt u hem, als het u belieft, nog eens, nu zal hij u wei a. it woorden." „l!ebt gij nu niets meer tot uwe verontschul- diging aan te voeren hernam de ambtenaar der wet, lot meerdere zachtheid gestemd door den smeekenden blik, dien het meisje op hem wierp, en min of meer door een zonderlingen invloed, waarvan hij zich geen rekenscbap kon geven, ge- noopt om toe te geven. Dadelijk antwoordde de gevangene, maar nu niet meer in dieD vrijen, openhartigen en luiden toon zoo als vroeger, maar in onderdrukte, afgebroken zinnen, als of elk woord, dat hij uitbracht, hem pijn deed. ^Alles," aldus begon hij, „wat ik eerst Vaudaur d .t elk weldenkind meusch het streven van de tabaks- en sigarenhaudelaars, om's Zondags niet te verkoopeu, een streven, dat zich ook hier geopenbaard heeft, toejuicht. Voor een dubbellje sigaren in een zakje te doen, is nu wel zoo'n paardenwerk niet, doch het praten over koetjes en kalfjes, viaarop de meeste sigarenhandelaars ge- trakteerd worden, welke lieve diertjes 's Zondags nog meer stof tot praten dan anders geven, is oorzaak, uat de rustdag een ware dag van pijniging voor hen is. Wie 's Zondags rookmiddelen ontbre- ken, kan best wat van zijn vrienfPleenen, zonder dat de maatschappelijke orde er door verstoord wordt. Die menschen rnoeten gedurende zes dagen zooveel geleuter hooren, dat het wel te begrijpon is, dat zij er naar snakken den zevenden dag er eens van vrij te zijn. Wenschelijk ware het, dat een dergelijke bewe- giug om Zondagsrust te houden, zich ook eens bij de Rotterdamsche koek- en banketbakkers open- baarde. Hunne winkels zien er op den rustdag nog aanlokkelijker uit dan op de gewone dagen. Kan het anders? Dan zijn er pleizierreizigers en buitenlieden in de stad, dan gaat er zoo menig geen. ageerd paar uit, dan komt er onverwacht koffievisite, dan kornen er gasten om te dineeren enz en zoo wordt de Zondag voor de winkels in snoepgoed voor groote menschen den bpsten dag. Maar achter de toonbanken van die winkels staat zoo menig juffertje, dat haar vrijheid voor ee.i karig loon verkocht heeft, en winkelslavin is geworden, om een grijze moeder, weduwe, te helpen onderhouden, of om in haar eigen onderhoud te voorzien. Ach! het satijnen kleed der schande is zoo ge- makkelijk te verkrijgen, maar het walgt nog meer, dart al de zoetigheden die men dagelijks moet be- handelen en dan al de zoetigheden, die men dage lijks van nietswaardige snoepers moet aanhooren. En als men zes dagen lang bezig geweest is, dan komt iemand toch wel een rustdag toe. Maar juist dan is de dag, die zoo meDigeen te midden der zijnen viert, voor haar dubbel druk, om snoe- ptrshanden en monden te vullen, de walgelijke zoetigheden te hooren uit monden, die door het gebrnik van t.amelijk veel geestrijk vocht nog eens zoo gul als anders met walgelijke zoetheden zijn. Zuike winkelslavinnen zien den rustdag met dubbele walging naderen. Welnu, da* modewiel, bet snoepen, draait toch als een vijfde wiel aan den wagen. Uit een zede- lijk oogpunt kon men het wel heelemaal uit het maatschappelijke raderwerk gooien. Zoover behoeft men echter niet eens te gaan, laat men het een- voudig Zondags laten stilstaan, de maa schaj pelijke orde zal er niet door verstoord worden, een ander zal zich nie ergeren aan het feit, dat de rustdag als snoepdag gebruikt wordt, en winkelslavinnen liebben dien dag tenminste niet te walgen. Ointrent andere gemeenten wil ik zwijgen, daar is het debiet van banketbakkerswaar Zondags niet van dien aard, dat men deze of gene enkele klant niet tusschen de be.drijven door eens even kan helpen, mar hier zijn Zondags de koekbakkers- winkels den geheelen dag wagewijd open en wordt van den rustdag een drukken neringdag gemaakt. Men schrijft ons uit Leiden d.d. 30 Juni Getrouw aan mijne belofte wil ik thans beproe- vt-n met weinige trekken een indruk te geven van het vauxhall en bal, door de Societeit Minerva den feestvierenden binnen Leidens rnuren op den avond van Donderdag 26 Juni aangeboden. Was het den geheelen middag regenachtig geweest en had menig een zich daardoor in zijn plannen teleurgesteld ge- zien, aanvankelijk dreigde een tocht naar feestterrein of feestzaal ook tot de onmogelijkheden te moeten worden gerekend. Maar ziejuist op het gewenschte oogen blik klaarde de luchtweeropen spoedden tal van heeren en dames zicli naar de plaats der vroolijk- heid, ook vele gecostumeerden verzamelden zich daar, zoodat, weldra de ruimte flink was gevuld en er gebrek aan stoelen en tafeltjes ontstond. Het muziek-corps van Utrecht's schutterij, onder direc- tie van den verdienstelijken lsten luitenant-kapel- meester Coenen, voerde een keurig programma uit heb gezegd was waar, zoo ver het betrekking had op mijn gewoDe, wakende leven, doch ik leidde een ander en meer afschuwelijk leven, waarin ik mij zelf geen meester was, waarin ik niet wist, wat ik deed. Een aangename en zachte invloed is nu bezig en licht den sluier op, die voor mijn geheu- gen en voor mijn bewustzijn van dien toestand hangt. Doch ik moet mij haasten u alles inede te deelen, want een boosaardige macht is nu ook aan het werk en deze kon wel eens de sterkste worden." ,/Nu zie ik duidelijk den afgrond, waarin ik ge- gestort ben," aldus vervolgde hij het verhaal van zijn wedervarenen vertelde toen van den af- schuwelijken invloed, waaraan hij onderworpen was. Toen verklaarde hij het complot, om de brand op honderd verschillende plekken tegelijk te laten uitbreken, hij vertelde van de puinhoopen, die door het ontploffen van het dynamiet moesten ontsiaan, hetgeen gevoegd bij nog andere daden van geweld zulk een sehrik en ontzetting zou teweeg brenven, dat de revolutie, door de Fenians op touw gezet, door geen gewapende macht zou kunnen bed won- gen wordeu. Hij vertelde toen verder, hoe of hij te gen wil cn dank de boodschapper van dien aftjrijse- lijken complotmaker moes zijn, die al die dingen in orde bracht, terwijl hij rustig op zijn kamer bleef zitten, vanwaar hij het geheel bewoog, als of zijn mede- helpers poppetjes waren, welke hij met een touwtje in beweging bracht. Hij bekende toen al zijn bezoe- ken aan Marshgate straat, en de verschillende con- ferenties, die hij niet alleen met den Ier, maar ook met den van kant geholpen Hiram Sakeld had ge- had. Meer dan eens hield hij op, en meer dan eens en do. men hei hemeikie, moesten de vele wande- lende paren zelfs de dames en de, gecostumeerden trotseerden den nog ietwat vochtigeii bodem ten koste van de reinheid der keurige sehrentjzs of helderwille pantofFeltjes naar binnen ijlen, waar weldra ook plaats tekort school om t.eschouwers en danslustigen te heibergen. Toen de muziek der hu- zaren uit Deu Haag het sein gaf tot den aanvang en de paren zich op den dansvloer bewogeu, gele -k die bonte massa meer op e n verwarde menigte dan op een gezelschap, dat eene polonaise doet, zoo kri- oelde alles dooreen, oogenschijulijk zonder eenige orde. De keizer geleidde hierbij de echtgenoote van den rector Magnificus, Mevrouw Frauchimont, door de zaal. Zocdra echler deze eerste dans was afgeloopen, begaf hij zich onder zijn Iroonhemel te- rug om daar verder aan te zien, hoe zijne onder- danen zich vermaakten. Hij was weer in een ander costuum gekleed dan de vorige dagen, nu in een van creme-met-rose satijn en licht blauw; daar hij den ganschen avond niet danste en blijkbaar toch gaarne met dames en jonge miisje koutte, werd telkens eene der schoonen door een page naar den troon gevoerd om zich eenige oogenblikken met zijne keizerlijke majesteit te onderhouden. Dit ge- heele feest keumerkte zich door groote opgewekt- heid en een ougedwongenheid, gelijk men van te voren nie had durven erwacliten. Vandaar dat eerst omstreeks half vijf in den morgen de laatste bezoekers vertrokken. Ongeveer half drie men danste juist een quadrille zweeg plotseliug de muziek om terstoud daartia het Oostenrijksch volks- lied aan te heffen als afscheidsgroet aan den vertrek- kenden vorst. Wie Vrijdagmorgen tegen elf uur aan 't Kort Rapenburg vertoefdekon daar een ougekende drukte gewaar worden niet minder dan een zestal stoombooten, waarvan den salonboot der firma Fop Smit, alle sierlijk opgetooid, de vlag in top, lagen daar reisvaardig. Njord had zijne leden en de reunisten met hunne dames uitgenoodigd tot eene matinee musicale aan 't Warmonderhek. Door 't onzekere weder maakteu betrekkelijk weinigen er gebruik van en gaven velen zelfs de voorkeur aan een bezoek met paard en rijtuig, toen de lueht later op den dag de zon vroolijk alles liet verlichten. Ook Karel V oordeelde het beter op deze manier de reis te doen. Misschien was ook wel de feeste- lijkheid van den avond oorzaak van de geringere belangstelling. Doctrina's Kermesse d'Ete is nu eenmaal sedert jaren beroemdieder wil er even graag heen, want wie daar eens is geweest, komt er altijd terug en geniet er buitengemeen. Nooit heb ik den tuin van Zoraerzorg dan ook zoo vol gezien als Vrijdagavond. Was men niet zeer vroeg verscheuen dan bestond er in 't minst geen kans meer een tafeltje en stoelen te kunnen vermeesteren een paar schragen met een plank er over waren geld waard en men kon er zelfs zwaar- lijvige professoren met hunne dames allergenoegc- lijkst zien zitten op eene waschtobbeHalf elf precies werd de toegang tot het kermislerrein ge opend. Het schuttersveld was voor dezen keer met den tuin verbonden door een monumentale hrug, van boveu tot onder rijkelijk verlicht. Dit wekte reeds aanstonds de beste verwachtingen voor wat men nu zou te zien krijgen. Allerhande kramen, spellen, tenten, draaimolens waren er opgeslagen en in het midden was een dansvloer aangebracht, waar menigen op de rnaat der muziek over vloog. Er heerschte een lawaai, een geratel//Ni t een echte kermis," zooals de opmerking van velen was. Dit begreep de keizer ook en daar men in de 16de eeuw nog niet gewoon was, op deze wijze de jaar- markten in te nchten verliet hij spoedig deze om- geving om weldra incognito, als de student Van Pallandt in gewone 19de eeuwsche plunje recht vroolijk mee kermis te vieren. Tusschen 1 en 2 uur trok een groot vuurwerk veler aandacht tot zich. Eindelijk helaas zou ook de feestweek m t hare prettige verscheidenheid van ontspanning de waarh id bewijzen, dat aan alle goede dingen een einde komt I De Zaterdag brak aan en met hein drong aan alien de overtuiging,/weldra is het met de vreugde gedaan zich meer op. Doch voor dat alles voorbij was, moesten nog twee gezellige uitgan :en worden veegde hij het klamme zweet van zijn voorhoofd dan drukte Rhoda weder met haar hand op den arm van den ambtenaar van justitie en fluisterde z/laat hem uitspreken." Doch de commissaris had geen reden, om hem niet te laten voortgaan, hij stond zelf verplet over hetgeen hij hoorde, en over de zonderlinge vijze, waarop David het mededeelde, daar zijn stem hoe langer hoe schriller werd. En iedereen, die op de tribune stond, luisterde met gespannen aandacht! Daar op die plaats hoorde men zelden iets anders, dan van misdrijven in dronkenschap gcpleegd, van oplichterij van zakkenrollen of van vechtpartijen, en nu hoorde men van een afgrijselijk complot, waarbij een bovennatuurlijke macht in het spel was. Liphtwaite knarste op zijn tanden, met al zijn wilskracht poogde hij dat verhaal te beletten, en toch verloor hij het nu tegen de wanhopige inspan- ning van het meisje, dat de rechtstreeksche oor zaak was, dat haar minnaar alles voor de politie ont- sluierde. Hij stiet een verwensching tegen haar uit, maar kon toch niet nalaten haar te bewonderen, toen zij daar met flammende oogen en op elkander geperste lippen haar minnaar tot spreken bewoog. Ik had gehoopt, dacht hij, dat dit alles voor altijd zou ver- holen blijven, nu ben ik mijn sujet niet meer meester. Dwaas, die ik was, om met dat meisje te beginnen. Alles is nu verloren en ik zelf ben ook een verloren man, wanneer ik nog niet alle kracht inspan, dat hij mijn naam niet noeint. David kwam eindelijk tot een oogen blik van pauze, nu draaide hij met doodelijken schrik op het gelaat zijn hoofd naar rechts, waar Craddock stond. genoten matinee op de societeit Minerva en vauxhall met bal van Scmpre Crescendo Fro Fatria. Om 2 nur 's middags was noch in de conversatiezaal, noch in de biljartzaal, noch in den tuin van het tweede studenten tehuis een plaalsje le veroveren. Alle beschikbare canape's, stoelen en banken waren bezet door schoongekleede en vriendelijk lachende jofferen, die als wedijverden in begeerte om met het gebouw en de inrichting, waarvan broeders, vrienden of bekenden zooveel lof verkondigden kennis te maken. 't Was inderdaad een schilderachtig gezicht, die breede ramen, waar- voor anders altijd heeren-hoeden op heeren-hoofden zich vertoonen, thans met aardige meisjeskopjes gevuld te zien Van de gelegenheid om het inwen- dige in oogenschouw te uemen, werd een ijverig gebruik gemaakt. Ueeszaal, eetzaal, collegiuinskamer, bestuurskamer, dispuutkamer, ja, zelfs de jassen- kamer werden vereerd met bezoeken van personen, welke zij nog uimmer binnen hare wanden hadden gezien. legen vijf uur spoedde zich ieder zijns weegs ten einde den inwendigen mensch te ver- sterken voor den avond-campagne. Is het moeielijk en vaak verveiend twee gelijksoortige voorwerpen ieder afzonderlijk te beschrijven, daar men of gevaar loopt te veel te wijzen op de punten van overeen- komst en verschil, of den lezer (zoo die al gevonden wordt) lastig valt met bijzonderheden, welke aan t recht begrip van 't geheel eer schaden dan goed doen, wilde ik nauwkeurig verslag uitbrengen over 't bal van Zaterdagavond, ik zou ongetwijfeld aan zulk een euvel mank gaan. Ik wil daarom hier- mede volstaan ofschoon niet zoo vol als Donderdag waren tuin en zaal toch flink bezetwaar trouwens gelegenheid bestaat een concert te hooren gegeven door 't orkist van de vereeniging ,/de Harmonie'' te Groningen, daar spoedt ieder, die van goede muziek houdt, zich heen t Bal was uit i'en aard der zaak niet even druk bezocht als de andere maal, jamen beweert zelfs nu en dan een meisje te hebben zien /zitten," maar dat het geanimeerd was blijkt het best uit het uur, waarop sommigen thuis kwamen 'smor- gens half vijf! En zoo behoort dit alles ook weer tot het ver- leden De versieringen, met zooveel moeite aan gebracht, zijn reeds weder verwijderd, de gewone rust en kalmle is bijna teruggekeerd, de vele rij- tuigen welke de laatste week de straten vulden, zijn even plotseling verdwenen als zij waren te voorschijn gekomen, in 6en woord Leiden heeft zijn oude voorkomeu herwonnen Gisteren leefde het nog een oogen blik op bij de mare, dat de kei zer zich naar Scheveningen ging begeven. Donder- dagavond, wanni er de contra-partij in de feestzaal wordt aangeboden zullen de aangename herinnerin- gen nog eens worden opgewekt onder het genot der toouen van de kapel der Grenadiers en Jagers, of bij het zweven over den dansvloer, maar daarna zal menigeen, menig gelukkig paar wellicht, langen tijd zwijgend nog zitten en denken aan die heerlijke feestdagen, te Leiden in 1890 doorgebrachtWant luisterijk is het 63ste lustrum der hoogeschool ge- vierd, opgewekte vroolijkheid keumerkte al wat ter eere der Alma Mater werd gedaan Vermakelijk waren V rijdagavond in het Circus Carre de pogiugen der dilettant-paardrijders, om te paard staande drieraaai rond te rijdeu. Een slaagde er echter in, een artillerist, die het daar voor uit.geloofde horloge onder algemeen applaus in ontvangst nam. - le Hulst heeft men, door het uitsnijden van twee ruiten zich toegang tot de beide kerken weten te verschaffen, de offerblokken opengebroken en den inhoud medegenomen. Komt het somtijds voor, dat beren menschen in hun omarming verstikken, dezer dagen gebeurde te Groenlo het tegenovergestelde. Eeti beer van een tijdelijk aldaar gestationneerd spel werd in de poging, om hem een ring op den neus te zetten, hetwelk wegens de woestheid van Rhoda's oogen volgden de zijne, doch de sainen- zweerder had zich zoo volmaakt weten te verinoinmen, dat hij onKenbaar was. z/Ga voort," zeide commissaris, die zich op nieuw over het stilzwijgen van den beklaagde verwonder- de. ,/Ga voort" zei hij nogmaals, „en vertel ons den naam van hem, die het hoofd is van het com plot en die u zoo totaal aan zijn wil wist te on- derwerpen." De gelaatstrekken van den jonkman verwrongen zich op afschuwelijke wijze, het was iedereen dui delijk, dat hij het doodsbenauwd had, stuipachtig omklemden zijn handen het beschot van het zon- daarsbaukje, en hij begon te schreeuwen, ^ik kan niet, hij wil, dat ik zwijg." Rhoda zag, dat er maar een kans over bleef. Zij schaainde zich voor het publiek, als vrouw met zulk een zonderlinge macht begaafd te wezen, maar er bleef haar maar een uitweg open, als zij haar minnaar wilde redden thans was haar besluit ge- nomeu en overeind springetide, riep zij op helderen, doordringenden toon //Noem zijn naam, ik wil het." Haar besluiteloosheid had maar een paar secon- den geduurd, doch dit had David's kwelduivel gelegenheid gegeven zijn slag te slaan. Door nie- mand gezien, behalve door zijn ongelukkig slaclit- offer, had hij even een kieine, schijnbaar onwille- keurige beweging met zijn hand gemaakt. Dit was oorzaak, dat David nu weer geheel in zijn macht kwam. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Schiedammer | 1890 | | pagina 2