Gemengd Nieuws.
Burgerlijke Stand,
B E C E T Z A K E N.
statistiek van hut aantal proeessen-verbaal, waarurt
blijkt, dat op kermis den tijd in aanmerking
geiwraeu aanmerkelijk minder processen-verbaal
worden opgema&kt dan op chjistelijke feestdagen.
Eerie bejaarde vrouw, op een dorp in de
Langstraat, liet, terwijl zij eene boodschap in een
wiukef ging doen, een kinderwagen met twee kin-
deren (een van 15 maanden en een van 6 weken)
onbewaakt staan. De kinderwagen kwara in be-
weging en liep, zonder dat de vrouw het bemerkte,
in eene sloot, waaruit na eenige oogenblikken de
kinderen levenloos opgehaald werden.
Schiedam, 5 Aug.
Zaterdag Aug. j.l. werd op de gebruike-
lijke wijze ,de, verjaardag van II. M. de Koningiu
gevierd, door het uitsteken der vlaggen uit de
opeubare gebouwen en uit vele particuliere wouin-
gen, het bespelen van het carillon en het houden
van een inspectie over de d.d. schutterij alhier.
Deze had plaats in het exercitieveld, waaromheen
zich vele kijkers hadden verzameld.
De heer W. L. Van Vlaardingen, alhier,
heeft te Utrecht met gunstig gevolg examen voor
het Engelscli (Lager Onderwijs) afgelegd.
Op het drietal bij de Ned. Qer. Gem. te
Rotterdam komt voor Ds. Veder alhier.
Vrijdagmorgen, te circa 103/4 uur sloegen
de beide paarden, gespannen voor de postkar en
staande op het stationsterrein, door het schrikken
van een aankomenden trein op hoi. Zij werden,
zonder dat er ongelukken bij hadden plaats gehad,'
op den Overschieschen weg bij het vroegere lokaal
//Aurora", tot staan gebracht.
Denzelfden dag werd door de politie te
Rotterdam op verzoek van onze politie, naar hier
overgebracht zekere H. K., die verdacht werd
zich hier schuldig gemaakt te hebben, aan diefstal
van een paar pantoffels.
Ouwerschie, 4 Aug. De omnibus van Rot
terdam, die sedert enkele dagen op deze gemeente
reed, behoort reeds weder tot de geschiedenis. De
Rotterdamsche Tramweg-Maatschappij zal nu een
paardentram laten loopen, waartoe nieuwe rails
zullen worden gelegd. Aanvankelijk wordt nu de
dienst verricht door omnibuesen van deze maat-
schappij. Waarom wordt toch geen tram gelegd
tusschen onze gemeente en Schiedam Dit zou
in het belang van beide gemeenten zijn.
Vrijdag jl. bemerkte men aan ,/de Zwet,"
onder deze gemeente een sterke brandlucht. A1
spoedig kwam men tot de ontdekking, dat het de
hooiberg was van den landbouwer G. Heinsbroek
en besloot men onmiddellijk 'alles er uit te halen.
Ongeveer 40 personen togen aan het werk, dat
niet te vergeefs scheen g iweest te zijn, daar het van
binnen den vuurkolom geleek en biunen weinig
tijds in lichtelaaie had knnnen staan. Sterk broeien
was natuurlijk hiervan de oorzaak. Ook voor eenise
jaren heeft dezelfde landbouwer door broeien een
zijner hooibergen moeten zien verbrauden.
Kethcl, 4 Augustus. Woensdagmiddag te 6^
uur zal alhier de brandspuit geprobeerd worden.
Daarbij zal een nieuwe verdeeling plaats hebben
van de manschappen, die deze bedienen.
Door den gemeenteraad is aangesteld tot
naehtwacht om 11 Augustus in functie te treden W.
Bosboom. Het ,/tien uur heit de klok" begeleid
door het geklikklak van den ouden klap, zal blij-
ven bestaan.
Slecht op weinig plaatsjes vindt men deze oude
gewoonte meer. Bijna overal heeft de klap het
veld moeten ruimen.
V laardiiigcii, 4 Augustus. Alhier is aanbe-
steed hetj verf-, glas- en behangwerk van de stations
te Vlaardingen en Maassluisingekomen waren 12
biljetten, de hoogste C. de Groot te Rotterdam
voor f 5029 de laagste Esti te Genemuiden voor
f 2173.
Voor het zinkwerk waren ingekomen 4 biljetten,
de laagste was H. L. Bakker te Amsterdam voor
f 3024.
Voor het stukadoorwerk 3 biljetten, laagste C.
Eilers alhier voor f 2498.
Ds. W. Sieders,-pralik:Hrt-4)ij. de Chr. Ger
Gemeente alhier, heeft voor het Eeroep naar Hei-
nigen bedankt.
Men schrijft ons nit Rotterdam, d.d. 4 Aug.
Bij al het schoon op muzikaal gebied, dat de
Harmonie ons bij de parkconcerten te hooren geeft,
moet er ook eens een muzikale aardiglieid bij komen.
Een dergelijk iets is de Kameroen MarscL Het
is een muziekstuk in denzelfden traut als ,/De
Wachtparade komt/' met dit ondersch'eid, dat men
hier Afrikaansche nikkertjes met hun kleppers,
bekkens, trommen en meer gebom-bam hoort
naderen. In het midden van het stuk schijnt het,
dat de zwartjes vlak bij den hoorder zijn gekomen.
Dan maken de Irommen en bekkens en kleppers
enz. een oorve/doovend geweld, tot groote verruk-
kirig van de liefhebbers van lawaa', die maar al
te veel naar het park komen, niet om te luisteren,
maar om de muziek door kabaal te accompagneeren.
Dat de*nikkert.jes zoo spoedig schijnen af te trek-
ken met hun instrumenten en het geluid weldra
in de verte wegsterft, is hun minder naar den zin.
Zij kunneu maar niet begrijpen, dat de kapel-
ineester' het niet den geheelen avond (zooals zij
zich uitdrukken) van de Homme vazaza laat gaan,
als in het midden van het stuk, dan had een
mensch er nog iets arn.
O, kunslverguizing!
De Hollandsche IJzeren Spoor weg-Maatschappij
zal, in overleg met de betrokken Spoorweg-Maat-
schappijen, op 11 Augustus aanstaande een pleizier-
trein doen loopen naar Lucern, en op 14 Augnstus
daaraanvolgende een zelfden trein naar Bern.
In het kastje van onbestelbare brieven aan
het postkantoor te Apeldoorn bevindt er zich eeD,
waarvan het adres aldus luidt
Aan een van de briefe Bestellers te Apeldoorn
is Mijn het Zelfde en of die persoon dan zoo Goet
Voor Mijn wilt zijnt en bezorgen.
Deze brief aan een Timmermans Baas die Nog
Volk Kan Gebruiken. Een Vrieudelijk Verzoek
Mijn Vrient.
Aan het postkantoor te Rijsen is dezer dagen
een brief in de bus gedaan met het navolgende
adres
z/Aan het dienstmeisje, dat door middel van sen
kokosnoot van een lintworm verlost is, te Montfoort."
Een menschenleven gered door een Duit-
sche pijp!
Twee vrienden uit Gennep brachten dezer dagen
bij een goede kennis te K. een bezoek. Al aan-
stonds viel t oog op een op de tafel liggende
revolver. Op de"verzekering van den eigenaar, dat
het voorwerp niet geladen was werd het door een
der personen die nimmer een dergelijk wapen
gezien had bezichtigd. Op hetzelfde oogenblik
knalde een schot ende Duitsche pijp, die zijn
kameraad in een der zijzakbeu had geborgen, vloog
in honderd stuk ken.
De kogel miste zijn verdere uitwerking, de man
kwam met den schrik vrij en behield nog zooveel
tegenwoordigheid van geest, dat hij zijn onvoor-
zichtigen vriend toevoegde: „gij betaolt de piep,
manneke, soust Schick ik oe den deurwaarder."
Menigeen doet de gebruikte, verbrokkelde
kurken naar den vuilnisbak verhuizen, wanneer ze
voor de flesschen niet meer dienstig zijn. Dat die
oude, halvergane kurken, in petroleum gedrenkt,
nog uitstekend als vuurmakers kunnen dienst doen,
is voor velen zeker een nieuwtje.
O n wollen goed te wasschcn!
Men neemt hiertoe lauw, vet zeepwater en wascht
hierin de kleederen stuk voor stuk, zonder ze
vooraf te hebben laten trekken. Men herhaalt
dit met schoon zeepwater en voegt voor rokken
bier een weinig blauwsel aan toe. Dan hangt
men de stukken, zonder ze uit te wringen, ter-
stond te drogen. Op deze wijze behandeld, blijft
het wollen goed helder en zacht.
Een middel trgen muggep bests t hierin,
dat* men yen pit-met versch gebrande, nog roo-
kende koffieboonen in de kamer zet en deze er
eenigen tijd laat staan. De muggen kunnen deze
ramp niet verdragen, en voor den mensch is de
deuk or van niet zoo aangenaam.
Op het eiland Tessel wonen vier zusterp,
alien weduwen, die met elkaar maar eventjes 328
jaren oud zijn.
Uit een onzer Statenvergaderingen„Nu
zal zoo iets onzinnigs, Mijn heer de Voorzitter, wel
in niemands lioofd opkomeD, zelfs niet in het
mijne(Historisch).
Een nieuw soort van papier. Om er een
voordeellje van te trekken voor de schatkist, heeft
de Minister van Finaucien bepaald, dat het dunne
bladtiu, dat gebruikt, wordt om chocolade, zeep
enz. in te wikkeleu, voor liet aangezicht van den
fiscus geen bladtin is, maar be.hoort tot ^papier
van alle soorten."
Goedkoopo denuenlucht.
In een pot of kruik giet men een liter kokend
water, laat een theelepeltje vol terpentijnolie daarin
drtippelen en een volmaakte dennengeur verspreidt
zich door de kamer.
Door dit dagelijks twee of driemalen te herhalen,
wordt. elke besmeitingsstof onschadelijk gemaakt.
Bij borstziekte is' de werking verrassend gunstig.
Het middel is zeer goedkoop.
Ingeschreven van 1 Aug. tot 4 Aug. 1890.
S C II I E I) A HI.
GEBOREN1. Pieter, N. H., z. v. L. Soeters
en G. J. Weij, Singel. 4. Maria, N. II., d. v.
J. Putters en P. A. Pinster, Iloofdstr. Johannes
Eranciscus Dominicus, R. C., z. v. A. Kruijning
en G. C, Middendorp, Boterstr. Christian Casper,
N. II., z. v. II. Oudshoorn en L. P. Bakker'
Singel.
OVERLEDEN: 1. Klaasje v. d. Hoeven 12 j.
en 7 m., N. H., L. Achterom. Johanna Catha-
rina Theodora Bergmans 11 m., R. C., West vest.
2. Bernardus Wilhelmus Scbra 2 j. en 11 m.,
R. C., Hendrinastr. Theresia Maria Cornelia v.
Slobbe 30 j. en 5 m., R. C., echtg; v. P. b!
Heetwinkel, Kethelstr. 3. Johannes Mener 4 m.
R. C., 2e Molenstr.
zenden uren van zijn geboortegrond in het graf
lag."
,/Zeventien jaar lang," riep Betsy. „Zoo'ii
reisje zou mij nooit spijten."
z/Nu," zeide Raymond, „u zoudt spoedig auders
praten, wanneer u geen acht dagen lang in het
zelfde bed sliep. Eu wat zoudt u wel zeggen als
u eens geen bed hadt P"
z/Geen bed 1" riep Betsy.
i/O, juffrouw, denkt u, dat men op reis altoos
over een bed kan beschikken? Men is somtijds
gelukkig, als men nog een oud zeiltje heeft, om
zich tegen den wind te kunnen beschutten, of als
men een wollen deken heeft, om die over den
grond te spreiden, of als men wat droge takken
kan krijgen, om wat vuur te maken, teneinde de
wilde beesten op een afstand te houden, of als
men een wapen heeft, om de wilden te verdrijven
somtijds versmacht men van den dorst en is men
de wereld te rijk, wanneer men na dagen loopen-
een bron vindt, waar men zijn dorst kan lesschen."
z/Op die manier is het reizen niet prettig," zei
Betsy eenigszins teleurgesteld.
//Zoudt u er nog zin in hebben
,/Neen, nu niet meer. Maar het komt mij on-
verklaarbaar voor, dat u, onder al dat reizen en
trekken, nog gelegenheid hebt gevonden om te
studeeren
z/Mijn vader wilde, dat ook ik als dokter zou
promoveeren, hij was zelf dokt r, en een uitstekend
practicus, hij was daarbij ontegenzeggelijk een van
de geleerdste mannen, die ik ooit in mijn leven
ontmoet heb. Hij ouderwees mij alles zelf en
toen ik aan de academie kwam, bleek het, dat
Arrondissements-Reehtbank te Rotterdam.
j hij mij zoo goed onderricht had, dat ik er niet
langer heb behoeven te wezen dan deu tijd, die
er strikt noodig was, om het eene examen na het
andere af te leggen. Alles is mij door mijn braven
vader geleerd, en die onderzocht met mij een boek,
dat grooter is, dan men in zijn studeerkamer gebruikt,
namelijk den. geheelen aardbol. Ik heb de ge
schiedenis geleerd op de plek, waar zij voorviel,
de natuur bestudeerd, op de plaats zelve, waar
zij haar ondoorgrondelijk werk verrichtte. Mijn
vader liep over niets losjes heeu, hij wilde, dat ik
alles grondig wist, terwijl hij voor zich zelf ook
alles wilde doorgronden. Dank zij de zorgen en
het onderricht van mijn vader, roeen ik goed ge
leerd te hebben."
z/Zeg liever heel veel, mijnheer," antwoordde Betsy.
//Zoo veel," riep Raymond,, dat ik nu juist
beseffen kan, dat ik nog alles leeren moet."
//En nu/' zei Betsy ondoordacht, //gaat u er de
menschen aan wagen, om te leeren."
z/Ik zal er geen een aan wagen."
z/Hoezoo
//Oindat ik vermogen genoeg heb, om op weel-
derigen voet te kunnen leven, zoodat ik van de
wetenschap geen broodwinning wil maken, en die
maar alleen voor mijn genoegen wil beoefenen,"
//O zoo, u denkt om het gezegde, leven en laten
leven, wat een buitenkansje voor de zieken, die
anders onder uw handen raoesten komen."
//Komaan," zeide Raymond glimlachende, jik
mag dan een proef met u genomeu hebben, maar
ik zie, dat die toch gelukt is, want gij zijt weer
heelemaal beter."
z/En ben daarbij braaf ondeugend geworden, is
dat ook niet waar?" zeide Betsy. ,/Ik ben er»
stekelig.''
„Beste juffrouw, onderdruk die stekeligkeid niet
z/Waarom
*Het is een goed geneesmiddel voor u, om nu
en dan eens een stekelig gezegde te verzinnen."
yWaartegen
z/Tegen de verveling."
vlk verveel mij nooit."
z/Nu u mij dit zegt, kan ik u met een gerust
hart verlaten, ik moet een paar visites maken en
ik moet er ook ova denkeu, dat ik vanavond
aan uw schoonbroeder moet voorgesteld worden"
//Mijn schoonbroeder? Welke Weet n wel
dat ik er nu drie heb
z/U hebt dus veel familie."
z/Zeg liever, ik heb te veel."
//°P het oogenblik ken ik geen van uw schoon-
broeders, vanavond zal ik de eer hebben aan den
markies de Saint Coppens voorgesteld te worden."
i/O, dan zult u stellig ook mijn zusler de her-
togin aantreffen. Om eens open hart ig met u te
spreken, die hertog bevait mij maar half. Ik zie
hem liever niet dan wel."
z/Juffertje, jufferije, u zijt nog niet veel met de
wereld in aanraking geweest, anders zoudt u niet
alles zeggen, wat u denkt."
//Zoo, mag men niet eens rondweg voor ziin
gevoelen uitkoinen J
Raymond verliet haar, en was over haar kinder-
lijken eenvoud en openhartigheid dieper getroffen
dan hij wel liet blijken.
Hij maakte nog eenige visites, ging in 2ijn hotel
diueeren, en kleedde zich daarna aan voor de
hoofd, ten teeken, /tat-hij op die verklaringen niets te zeggen -
receptie bij den markies de Saint Coppens. De
pendule sloeg acht uur, en juist wilde hij het
rijtuig vodr laten komen, toen een bediende hem
op een zilvereu blad een brief presenteerde.
Haastig brak hij de enveloppe open en las
Een uur geleden is mijn docbter weer ingeslort,
juist i.ezelfde pijnen en verschijuseleti, als bij de
eerste keer, vertoouen zich nu weder. Ik durf
geen andereii dokter voor baar te laten halen. Zij
roept slechts om u, en wil geen anderen dokter
hebbeu. Coquillard.
z/Maar dat is onmogtlijk," zei Raymond bij zich
zelf. ,/Drie weken lang bezoek ik haar dagelijks,
vanmiddag heb ik baar om drie uur in den vol-
maaksten welstaud verlaten. Wat drommel, zou
hetgeen ik eerst gedacht had, waar wezen
Het kan niet."
Hij gaf order om het rijtuig vdor te laten komen
en schreef onderwijl een briefje, waarin bij den
vriend, die hem bij den Markies zou voorstellen,
berichlte, dat bij niet komen kon. Hij stapte toen
dadelijk in, en rted iu gestrekten draf den weg op
naar l'Arc de TEtoile.
Hij hoopte, dat Coquillard, die wat al (e veel
met zijn docbter op had, zich noodeloos ongerust
gemaakt had, en dat bij een lichte ongesteldheid
voor een weder instorten van het meisje zou heb
ben aangezien.
Toch was bij niet gerust. Hij wist aan welk
groot gevaar zij den vorigen keer ontsnapt was, en
welke moeite en zorgen het gekost had, om haar
weer op de been te brengen.
Zou zijn vermoeden waarheid wezen
Wordt vervolgd.\
Zitting van 1 Augustus 1890.
DE HOORD IN DE DIRK-SMITSTRAAT.
De treurige geschiedenis van Ten Pierik, den man, die
zijn vrouw met een pistoel doodschoot, terwijl zij haar kind
op den arm hield, en die daarua zich zelf door mideje] van
een tweede pistoolschot het leven wilde benomen, is reeds
vroeger in den breede in dit blad medegedeeld
Ten Pierik was van de w.ind, die hij zich zelf toegebracht
had, genezen en de zaak had voor dea rechter van instructie
gediend.
Het laatste hedrijf in dit verschrikkelljko 4,-ima zou nH
afgespeeld worden, de rochtbank zou Ten Pierik voor ziin
enveldaad straffen. u
De pnblieke opinio, die zich, helaast maar -al te zeer
door den eersten indruk laat leideD, had deu beklaagde
afgesohilderd als een altoos dronken monster, bij wien het
geen vronw kon uithouden.
Het straatpubliek, belnst op het aanschonwen van monsters
in menschelijke gedaante, verdrong zich op de tribune nakle
zich daar te zamen tot een groote, leveude warme klomp
die de reeds zoo warme gerechtzaal nog warmer maakt.e en
oorzaak was, dat er een Afrikaansche temperatuur heerschte
Ten Pierik wordt door de vestebule naar de rechtzaal ec-
Jeid. Hij was eenmaal een rijzig knap man. Hij gelijkt nn
ofschoon pas 53 jaar oud, een man, die onder den last'van
jaren gebukt gaat,, want berouw en verdriet schijnen die
krachtige gestalte gesloopt te hebben.
De veldwaohters, onder wier surveillance hij is behoeven
met bang te wezen, dat die man zal wegloopen, want hij is
'e v®eJ ontroerd, en zijn krachten zijn te veel ondermijnd,
dan dat by goed op zijn beenen kan staan.
Voor de rechtbank staat een flescb, waarin zich de door-
schoten halswervel, die nit het lijk der vronw is gchaald
op spintus bevindt, daar ligt het noodlottige pistool met
ontlaadstok, eenige scherpe patronen en een splinter of stnk
van den kogel, die mede uit het lijk der vrouw is gekomen.
ten Pierik zit geheel gebogen in het zondaarsbankje, met
de nitrrste moeite rieht hp zich op, als de president hem
aanspreekt, en spreekt bijna onhoorbaar en met moeite
Tegen geen enkele verklaring der getnigen brcngt hij iets
in> mtegendeel, dikwerf schndt hij onder een tranenvloed het
BG6(t. «i
Aan de recktbank aiet men duidelijk, dat men hier niet
met een vefstokten misdadiger te doen heeft, maar wel met
een ongelnkkige, die nit wanhoop, omdat zijn levensgeluk
verwoest was, zich vergroep.
De president, die het onderzoek leidt, behandelt hem met
de mcesie zaclitheid en hnmaniteit
En de smart van dien man is geen ijdele vertooning, om
zijn rechters tot zachtheid te stemmen men merkt aan alles.
dat men hier uiet iemand te.doen heeft, die zijn leven moede is!
Zij, die hem zedelijk vermoord heeft, rust iu het graf.
Misschien ware, liet, beter geweest, dat Ten Pierik met-het
tweedo schot zijn vrouw in het graf gevolgil ware, dan was
hij voor veel bitter lijden gespaard gebleveD, dan waren er
dingen mede in het graf gegaan, die, ter wille van de bin-
deren, maar voor altjjd begraven hadden moeten worden.
De rechter, die naar de motieven van de daad onderzoek
doet, heeft die dingjn, welke misschien maar aan een enkelen
hekend waren, uit hun schuilhoek moeten te voorschijn roepen.
Ten Piorfk liep niet met de feilen van zijn vronw te koop;
integendcel hij hield baar nog do hand boven het hoofd, veelj
ja zelfs te veel, schijnt hjj van zijn vrouw gehSnden te hpb-
ben, zijn hartstocht voor haar bracht hem ten val.
Als meisje van 17 jiar liuwde zij hem, die 13 jaar ouder
was. In den beginne ging dat huwelijk goed, maar later
kwamen er oneenighexlen, die hoe ianger hoe ernstiger karak-
ter kregen, en oorzaak waren, dat de wettelijke hnweiijksband
door moord verbroken werd.
Wjj zeggen met opzet, de uettelijke hnweiijksband, de
zedelijke buweiyksband had die vrouw al lang verscheurd
door verboden omgang met andere mannen. Haar reputatie
was slecht, en hear wangedrag was oorzaak, dat Ten Pierik
er nn en dan een borrel op zette, om ziju leed tijdelijk te
verdooven. „Verslaafd aan den drank ben ik niet geweest,"
zegt de bekl.; en ook bij de politie stond hij niet beken'd
als een dronkaard.
Zoo hoorden wij fer terecbtzitting, dat die vrouw -cr uit
verkorenen op na hield. O. a. eerst een politieagent, daarna
een smid, vervolgens ecu klerk van hetstadhuis, en ten slotte
een koslganger.
Die kostganger moet haar hartelap geweest zijn, zij was
toen al 40 jaar
Ten Pierik zette hem de deur nit.
Het hielp niet veel, de nietswaardige echtgenoote ging
den kostganger achterna. Dit laatste bracht hem geheel van
de wijs. Hij liep haar na, smeekte haar, dat zij terug zou v.
komen, het hielp niet. Zij had haar kleeren in den steek
gelaten, en nn kan men de aandoeningen van dien man be
grijpen, toen hij haar 's avonds om half tien, liefst op de
Hoogstraat, als een dame gekleed met een andere vrouw bij
zich, onimoette. Dal er woorden voorvielen, is te begrjjpen,
de vronw liep naar de politie, en deze gelastte Ten Pierik,'
om haar met rust te laten.
Den volgendeu avond sprak bij haar weder, (het was toen
Zaterdag) en verklaarde haar bij die gelegenheid, dat als zij
niet tot hem en de kinderen terngkeerde, bij zich dood zou
schieten, om er een eiud aan te maken.
Wederom liet hij haar 's Zondags vragen, om bij hem te
komen, en haalde het eeo en ander in huis, om haar behoor-
lijk te ontvargeD.
De vrouw bleef weg
Toen kreeg Ten Pierik dien zielstoestand, welke zoo dik
werf in do tropische gewesteu voorkomt, en die de Maleier
in zijn taal Mataglap (donker oog of verdnisterde blik) noemt.
In dien oestand is men tot een waanzinnig pessimisme gekomen,
en heeft het leven voor den lijder geen waarde meer. De
zachtzinnigste Javaan begaat, als hjj mataglap is, de grootste
wreedheden en onmenscheljjkheden.
's MaaDdags begint Ten Pierik naar den prjjs van pistolen
te vragen, vertellende, dat hij last van katten had, en daarop
schieten wilde. In den nacht van Maandag op Dinsdag doet
hjj geen oog dicht, hij kan niet slapen. Hij gaat voor het
raam zitten en staart, evenals de schipbrenkeling hoopvol
naar het land nitziet, in de straat, of de vronw niet terng-
keert. Hjj schrijft haar dien zelfden nacht twee brieven. in
een daarvan verzocht hij haar bjj zjjn moeder te komen.
Dat verzoek zal de laatste poging wezen, om zjch met de
echtgenoote, die eer en pliclit heeft vergeten, te verzoenen.
Slaagt die niet, dan heiden maar de eeuwigheid in." Dinsdag
wordt het pistool gekocht, de winkelier zet er onWend voor
welk doel het moet dienen, 4 scherpe patronen op en levert
hem er nog een tiental andere bjj.
Tegen den middag heeft de conferentie plaats. De vrouw.
weigert haar plichten als echtgenoote weder te vervullen en
de lezers weten het drama, dat nn werd gespeeld
Het is het laatste bedrjjf. De rechters, die naar gewet«li
eD plicht moeten handelen, hebben een zware taak.
Het O. M. neemt het woord In scherpe klenren schilderde
Z.Ed. Achtb. zoo vaak het vergrijp tegen de wet af met
een stembnigens die de misdadiger moest doorvljjmen, en hem
de grootte van zjjn vergrjjp moest doen gevoelen.
Op ijoffen weemoedigen toon begint nn Z Ed. Achtbare op
het feit en de sensatie, die het in de Maasstad verwekt had,
te wjjzen, maar laat ook niet na om een woord aan het hit
ter lijden en verdriet, dat die vronw bekl. had aangedaan,
te wij den. De poging van bekl om zich zelf van het leven'
te berooven, doet aan de kwalificatie van het feit niels af.
Het verdriet, dat de vronw bekl. veroorzaakt heett, is oor
zaak, dat de allerstrengste straf niet zal geeischt worden, doch
het groote vergrjjp van bekl. tegen de veiligheid der
maatschappij eischt een strenge straf.
Z.Ed. Achtbare requireerde nn- 15 jaren gevangenisstraf..
Ten Pierik beantwoorde de vraag, of hjj iets op dien eisch
te zeggen had, mat een verzoek celstraf te mogen hebben.
De meesten, welke die zitting bjjwoonden, waren aangedaan.
Toch schenen er op de publieke tribune menschen te zijn,
die steenen harten hadden.
Eenigen schaterden het nit van lachen, toen een get. het
tooneel in de bnurt, tjjdens deu moord, met levendige klen
ren beschreef.