Gemengd Nieuws. Burgerlijke Stand, B E C E T Z A K E N. statistiek van hut aantal proeessen-verbaal, waarurt blijkt, dat op kermis den tijd in aanmerking geiwraeu aanmerkelijk minder processen-verbaal worden opgema&kt dan op chjistelijke feestdagen. Eerie bejaarde vrouw, op een dorp in de Langstraat, liet, terwijl zij eene boodschap in een wiukef ging doen, een kinderwagen met twee kin- deren (een van 15 maanden en een van 6 weken) onbewaakt staan. De kinderwagen kwara in be- weging en liep, zonder dat de vrouw het bemerkte, in eene sloot, waaruit na eenige oogenblikken de kinderen levenloos opgehaald werden. Schiedam, 5 Aug. Zaterdag Aug. j.l. werd op de gebruike- lijke wijze ,de, verjaardag van II. M. de Koningiu gevierd, door het uitsteken der vlaggen uit de opeubare gebouwen en uit vele particuliere wouin- gen, het bespelen van het carillon en het houden van een inspectie over de d.d. schutterij alhier. Deze had plaats in het exercitieveld, waaromheen zich vele kijkers hadden verzameld. De heer W. L. Van Vlaardingen, alhier, heeft te Utrecht met gunstig gevolg examen voor het Engelscli (Lager Onderwijs) afgelegd. Op het drietal bij de Ned. Qer. Gem. te Rotterdam komt voor Ds. Veder alhier. Vrijdagmorgen, te circa 103/4 uur sloegen de beide paarden, gespannen voor de postkar en staande op het stationsterrein, door het schrikken van een aankomenden trein op hoi. Zij werden, zonder dat er ongelukken bij hadden plaats gehad,' op den Overschieschen weg bij het vroegere lokaal //Aurora", tot staan gebracht. Denzelfden dag werd door de politie te Rotterdam op verzoek van onze politie, naar hier overgebracht zekere H. K., die verdacht werd zich hier schuldig gemaakt te hebben, aan diefstal van een paar pantoffels. Ouwerschie, 4 Aug. De omnibus van Rot terdam, die sedert enkele dagen op deze gemeente reed, behoort reeds weder tot de geschiedenis. De Rotterdamsche Tramweg-Maatschappij zal nu een paardentram laten loopen, waartoe nieuwe rails zullen worden gelegd. Aanvankelijk wordt nu de dienst verricht door omnibuesen van deze maat- schappij. Waarom wordt toch geen tram gelegd tusschen onze gemeente en Schiedam Dit zou in het belang van beide gemeenten zijn. Vrijdag jl. bemerkte men aan ,/de Zwet," onder deze gemeente een sterke brandlucht. A1 spoedig kwam men tot de ontdekking, dat het de hooiberg was van den landbouwer G. Heinsbroek en besloot men onmiddellijk 'alles er uit te halen. Ongeveer 40 personen togen aan het werk, dat niet te vergeefs scheen g iweest te zijn, daar het van binnen den vuurkolom geleek en biunen weinig tijds in lichtelaaie had knnnen staan. Sterk broeien was natuurlijk hiervan de oorzaak. Ook voor eenise jaren heeft dezelfde landbouwer door broeien een zijner hooibergen moeten zien verbrauden. Kethcl, 4 Augustus. Woensdagmiddag te 6^ uur zal alhier de brandspuit geprobeerd worden. Daarbij zal een nieuwe verdeeling plaats hebben van de manschappen, die deze bedienen. Door den gemeenteraad is aangesteld tot naehtwacht om 11 Augustus in functie te treden W. Bosboom. Het ,/tien uur heit de klok" begeleid door het geklikklak van den ouden klap, zal blij- ven bestaan. Slecht op weinig plaatsjes vindt men deze oude gewoonte meer. Bijna overal heeft de klap het veld moeten ruimen. V laardiiigcii, 4 Augustus. Alhier is aanbe- steed hetj verf-, glas- en behangwerk van de stations te Vlaardingen en Maassluisingekomen waren 12 biljetten, de hoogste C. de Groot te Rotterdam voor f 5029 de laagste Esti te Genemuiden voor f 2173. Voor het zinkwerk waren ingekomen 4 biljetten, de laagste was H. L. Bakker te Amsterdam voor f 3024. Voor het stukadoorwerk 3 biljetten, laagste C. Eilers alhier voor f 2498. Ds. W. Sieders,-pralik:Hrt-4)ij. de Chr. Ger Gemeente alhier, heeft voor het Eeroep naar Hei- nigen bedankt. Men schrijft ons nit Rotterdam, d.d. 4 Aug. Bij al het schoon op muzikaal gebied, dat de Harmonie ons bij de parkconcerten te hooren geeft, moet er ook eens een muzikale aardiglieid bij komen. Een dergelijk iets is de Kameroen MarscL Het is een muziekstuk in denzelfden traut als ,/De Wachtparade komt/' met dit ondersch'eid, dat men hier Afrikaansche nikkertjes met hun kleppers, bekkens, trommen en meer gebom-bam hoort naderen. In het midden van het stuk schijnt het, dat de zwartjes vlak bij den hoorder zijn gekomen. Dan maken de Irommen en bekkens en kleppers enz. een oorve/doovend geweld, tot groote verruk- kirig van de liefhebbers van lawaa', die maar al te veel naar het park komen, niet om te luisteren, maar om de muziek door kabaal te accompagneeren. Dat de*nikkert.jes zoo spoedig schijnen af te trek- ken met hun instrumenten en het geluid weldra in de verte wegsterft, is hun minder naar den zin. Zij kunneu maar niet begrijpen, dat de kapel- ineester' het niet den geheelen avond (zooals zij zich uitdrukken) van de Homme vazaza laat gaan, als in het midden van het stuk, dan had een mensch er nog iets arn. O, kunslverguizing! De Hollandsche IJzeren Spoor weg-Maatschappij zal, in overleg met de betrokken Spoorweg-Maat- schappijen, op 11 Augustus aanstaande een pleizier- trein doen loopen naar Lucern, en op 14 Augnstus daaraanvolgende een zelfden trein naar Bern. In het kastje van onbestelbare brieven aan het postkantoor te Apeldoorn bevindt er zich eeD, waarvan het adres aldus luidt Aan een van de briefe Bestellers te Apeldoorn is Mijn het Zelfde en of die persoon dan zoo Goet Voor Mijn wilt zijnt en bezorgen. Deze brief aan een Timmermans Baas die Nog Volk Kan Gebruiken. Een Vrieudelijk Verzoek Mijn Vrient. Aan het postkantoor te Rijsen is dezer dagen een brief in de bus gedaan met het navolgende adres z/Aan het dienstmeisje, dat door middel van sen kokosnoot van een lintworm verlost is, te Montfoort." Een menschenleven gered door een Duit- sche pijp! Twee vrienden uit Gennep brachten dezer dagen bij een goede kennis te K. een bezoek. Al aan- stonds viel t oog op een op de tafel liggende revolver. Op de"verzekering van den eigenaar, dat het voorwerp niet geladen was werd het door een der personen die nimmer een dergelijk wapen gezien had bezichtigd. Op hetzelfde oogenblik knalde een schot ende Duitsche pijp, die zijn kameraad in een der zijzakbeu had geborgen, vloog in honderd stuk ken. De kogel miste zijn verdere uitwerking, de man kwam met den schrik vrij en behield nog zooveel tegenwoordigheid van geest, dat hij zijn onvoor- zichtigen vriend toevoegde: „gij betaolt de piep, manneke, soust Schick ik oe den deurwaarder." Menigeen doet de gebruikte, verbrokkelde kurken naar den vuilnisbak verhuizen, wanneer ze voor de flesschen niet meer dienstig zijn. Dat die oude, halvergane kurken, in petroleum gedrenkt, nog uitstekend als vuurmakers kunnen dienst doen, is voor velen zeker een nieuwtje. O n wollen goed te wasschcn! Men neemt hiertoe lauw, vet zeepwater en wascht hierin de kleederen stuk voor stuk, zonder ze vooraf te hebben laten trekken. Men herhaalt dit met schoon zeepwater en voegt voor rokken bier een weinig blauwsel aan toe. Dan hangt men de stukken, zonder ze uit te wringen, ter- stond te drogen. Op deze wijze behandeld, blijft het wollen goed helder en zacht. Een middel trgen muggep bests t hierin, dat* men yen pit-met versch gebrande, nog roo- kende koffieboonen in de kamer zet en deze er eenigen tijd laat staan. De muggen kunnen deze ramp niet verdragen, en voor den mensch is de deuk or van niet zoo aangenaam. Op het eiland Tessel wonen vier zusterp, alien weduwen, die met elkaar maar eventjes 328 jaren oud zijn. Uit een onzer Statenvergaderingen„Nu zal zoo iets onzinnigs, Mijn heer de Voorzitter, wel in niemands lioofd opkomeD, zelfs niet in het mijne(Historisch). Een nieuw soort van papier. Om er een voordeellje van te trekken voor de schatkist, heeft de Minister van Finaucien bepaald, dat het dunne bladtiu, dat gebruikt, wordt om chocolade, zeep enz. in te wikkeleu, voor liet aangezicht van den fiscus geen bladtin is, maar be.hoort tot ^papier van alle soorten." Goedkoopo denuenlucht. In een pot of kruik giet men een liter kokend water, laat een theelepeltje vol terpentijnolie daarin drtippelen en een volmaakte dennengeur verspreidt zich door de kamer. Door dit dagelijks twee of driemalen te herhalen, wordt. elke besmeitingsstof onschadelijk gemaakt. Bij borstziekte is' de werking verrassend gunstig. Het middel is zeer goedkoop. Ingeschreven van 1 Aug. tot 4 Aug. 1890. S C II I E I) A HI. GEBOREN1. Pieter, N. H., z. v. L. Soeters en G. J. Weij, Singel. 4. Maria, N. II., d. v. J. Putters en P. A. Pinster, Iloofdstr. Johannes Eranciscus Dominicus, R. C., z. v. A. Kruijning en G. C, Middendorp, Boterstr. Christian Casper, N. II., z. v. II. Oudshoorn en L. P. Bakker' Singel. OVERLEDEN: 1. Klaasje v. d. Hoeven 12 j. en 7 m., N. H., L. Achterom. Johanna Catha- rina Theodora Bergmans 11 m., R. C., West vest. 2. Bernardus Wilhelmus Scbra 2 j. en 11 m., R. C., Hendrinastr. Theresia Maria Cornelia v. Slobbe 30 j. en 5 m., R. C., echtg; v. P. b! Heetwinkel, Kethelstr. 3. Johannes Mener 4 m. R. C., 2e Molenstr. zenden uren van zijn geboortegrond in het graf lag." ,/Zeventien jaar lang," riep Betsy. „Zoo'ii reisje zou mij nooit spijten." z/Nu," zeide Raymond, „u zoudt spoedig auders praten, wanneer u geen acht dagen lang in het zelfde bed sliep. Eu wat zoudt u wel zeggen als u eens geen bed hadt P" z/Geen bed 1" riep Betsy. i/O, juffrouw, denkt u, dat men op reis altoos over een bed kan beschikken? Men is somtijds gelukkig, als men nog een oud zeiltje heeft, om zich tegen den wind te kunnen beschutten, of als men een wollen deken heeft, om die over den grond te spreiden, of als men wat droge takken kan krijgen, om wat vuur te maken, teneinde de wilde beesten op een afstand te houden, of als men een wapen heeft, om de wilden te verdrijven somtijds versmacht men van den dorst en is men de wereld te rijk, wanneer men na dagen loopen- een bron vindt, waar men zijn dorst kan lesschen." z/Op die manier is het reizen niet prettig," zei Betsy eenigszins teleurgesteld. //Zoudt u er nog zin in hebben ,/Neen, nu niet meer. Maar het komt mij on- verklaarbaar voor, dat u, onder al dat reizen en trekken, nog gelegenheid hebt gevonden om te studeeren z/Mijn vader wilde, dat ook ik als dokter zou promoveeren, hij was zelf dokt r, en een uitstekend practicus, hij was daarbij ontegenzeggelijk een van de geleerdste mannen, die ik ooit in mijn leven ontmoet heb. Hij ouderwees mij alles zelf en toen ik aan de academie kwam, bleek het, dat Arrondissements-Reehtbank te Rotterdam. j hij mij zoo goed onderricht had, dat ik er niet langer heb behoeven te wezen dan deu tijd, die er strikt noodig was, om het eene examen na het andere af te leggen. Alles is mij door mijn braven vader geleerd, en die onderzocht met mij een boek, dat grooter is, dan men in zijn studeerkamer gebruikt, namelijk den. geheelen aardbol. Ik heb de ge schiedenis geleerd op de plek, waar zij voorviel, de natuur bestudeerd, op de plaats zelve, waar zij haar ondoorgrondelijk werk verrichtte. Mijn vader liep over niets losjes heeu, hij wilde, dat ik alles grondig wist, terwijl hij voor zich zelf ook alles wilde doorgronden. Dank zij de zorgen en het onderricht van mijn vader, roeen ik goed ge leerd te hebben." z/Zeg liever heel veel, mijnheer," antwoordde Betsy. //Zoo veel," riep Raymond,, dat ik nu juist beseffen kan, dat ik nog alles leeren moet." //En nu/' zei Betsy ondoordacht, //gaat u er de menschen aan wagen, om te leeren." z/Ik zal er geen een aan wagen." z/Hoezoo //Oindat ik vermogen genoeg heb, om op weel- derigen voet te kunnen leven, zoodat ik van de wetenschap geen broodwinning wil maken, en die maar alleen voor mijn genoegen wil beoefenen," //O zoo, u denkt om het gezegde, leven en laten leven, wat een buitenkansje voor de zieken, die anders onder uw handen raoesten komen." //Komaan," zeide Raymond glimlachende, jik mag dan een proef met u genomeu hebben, maar ik zie, dat die toch gelukt is, want gij zijt weer heelemaal beter." z/En ben daarbij braaf ondeugend geworden, is dat ook niet waar?" zeide Betsy. ,/Ik ben er» stekelig.'' „Beste juffrouw, onderdruk die stekeligkeid niet z/Waarom *Het is een goed geneesmiddel voor u, om nu en dan eens een stekelig gezegde te verzinnen." yWaartegen z/Tegen de verveling." vlk verveel mij nooit." z/Nu u mij dit zegt, kan ik u met een gerust hart verlaten, ik moet een paar visites maken en ik moet er ook ova denkeu, dat ik vanavond aan uw schoonbroeder moet voorgesteld worden" //Mijn schoonbroeder? Welke Weet n wel dat ik er nu drie heb z/U hebt dus veel familie." z/Zeg liever, ik heb te veel." //°P het oogenblik ken ik geen van uw schoon- broeders, vanavond zal ik de eer hebben aan den markies de Saint Coppens voorgesteld te worden." i/O, dan zult u stellig ook mijn zusler de her- togin aantreffen. Om eens open hart ig met u te spreken, die hertog bevait mij maar half. Ik zie hem liever niet dan wel." z/Juffertje, jufferije, u zijt nog niet veel met de wereld in aanraking geweest, anders zoudt u niet alles zeggen, wat u denkt." //Zoo, mag men niet eens rondweg voor ziin gevoelen uitkoinen J Raymond verliet haar, en was over haar kinder- lijken eenvoud en openhartigheid dieper getroffen dan hij wel liet blijken. Hij maakte nog eenige visites, ging in 2ijn hotel diueeren, en kleedde zich daarna aan voor de hoofd, ten teeken, /tat-hij op die verklaringen niets te zeggen - receptie bij den markies de Saint Coppens. De pendule sloeg acht uur, en juist wilde hij het rijtuig vodr laten komen, toen een bediende hem op een zilvereu blad een brief presenteerde. Haastig brak hij de enveloppe open en las Een uur geleden is mijn docbter weer ingeslort, juist i.ezelfde pijnen en verschijuseleti, als bij de eerste keer, vertoouen zich nu weder. Ik durf geen andereii dokter voor baar te laten halen. Zij roept slechts om u, en wil geen anderen dokter hebbeu. Coquillard. z/Maar dat is onmogtlijk," zei Raymond bij zich zelf. ,/Drie weken lang bezoek ik haar dagelijks, vanmiddag heb ik baar om drie uur in den vol- maaksten welstaud verlaten. Wat drommel, zou hetgeen ik eerst gedacht had, waar wezen Het kan niet." Hij gaf order om het rijtuig vdor te laten komen en schreef onderwijl een briefje, waarin bij den vriend, die hem bij den Markies zou voorstellen, berichlte, dat bij niet komen kon. Hij stapte toen dadelijk in, en rted iu gestrekten draf den weg op naar l'Arc de TEtoile. Hij hoopte, dat Coquillard, die wat al (e veel met zijn docbter op had, zich noodeloos ongerust gemaakt had, en dat bij een lichte ongesteldheid voor een weder instorten van het meisje zou heb ben aangezien. Toch was bij niet gerust. Hij wist aan welk groot gevaar zij den vorigen keer ontsnapt was, en welke moeite en zorgen het gekost had, om haar weer op de been te brengen. Zou zijn vermoeden waarheid wezen Wordt vervolgd.\ Zitting van 1 Augustus 1890. DE HOORD IN DE DIRK-SMITSTRAAT. De treurige geschiedenis van Ten Pierik, den man, die zijn vrouw met een pistoel doodschoot, terwijl zij haar kind op den arm hield, en die daarua zich zelf door mideje] van een tweede pistoolschot het leven wilde benomen, is reeds vroeger in den breede in dit blad medegedeeld Ten Pierik was van de w.ind, die hij zich zelf toegebracht had, genezen en de zaak had voor dea rechter van instructie gediend. Het laatste hedrijf in dit verschrikkelljko 4,-ima zou nH afgespeeld worden, de rochtbank zou Ten Pierik voor ziin enveldaad straffen. u De pnblieke opinio, die zich, helaast maar -al te zeer door den eersten indruk laat leideD, had deu beklaagde afgesohilderd als een altoos dronken monster, bij wien het geen vronw kon uithouden. Het straatpubliek, belnst op het aanschonwen van monsters in menschelijke gedaante, verdrong zich op de tribune nakle zich daar te zamen tot een groote, leveude warme klomp die de reeds zoo warme gerechtzaal nog warmer maakt.e en oorzaak was, dat er een Afrikaansche temperatuur heerschte Ten Pierik wordt door de vestebule naar de rechtzaal ec- Jeid. Hij was eenmaal een rijzig knap man. Hij gelijkt nn ofschoon pas 53 jaar oud, een man, die onder den last'van jaren gebukt gaat,, want berouw en verdriet schijnen die krachtige gestalte gesloopt te hebben. De veldwaohters, onder wier surveillance hij is behoeven met bang te wezen, dat die man zal wegloopen, want hij is 'e v®eJ ontroerd, en zijn krachten zijn te veel ondermijnd, dan dat by goed op zijn beenen kan staan. Voor de rechtbank staat een flescb, waarin zich de door- schoten halswervel, die nit het lijk der vronw is gchaald op spintus bevindt, daar ligt het noodlottige pistool met ontlaadstok, eenige scherpe patronen en een splinter of stnk van den kogel, die mede uit het lijk der vrouw is gekomen. ten Pierik zit geheel gebogen in het zondaarsbankje, met de nitrrste moeite rieht hp zich op, als de president hem aanspreekt, en spreekt bijna onhoorbaar en met moeite Tegen geen enkele verklaring der getnigen brcngt hij iets in> mtegendeel, dikwerf schndt hij onder een tranenvloed het BG6(t. «i Aan de recktbank aiet men duidelijk, dat men hier niet met een vefstokten misdadiger te doen heeft, maar wel met een ongelnkkige, die nit wanhoop, omdat zijn levensgeluk verwoest was, zich vergroep. De president, die het onderzoek leidt, behandelt hem met de mcesie zaclitheid en hnmaniteit En de smart van dien man is geen ijdele vertooning, om zijn rechters tot zachtheid te stemmen men merkt aan alles. dat men hier uiet iemand te.doen heeft, die zijn leven moede is! Zij, die hem zedelijk vermoord heeft, rust iu het graf. Misschien ware, liet, beter geweest, dat Ten Pierik met-het tweedo schot zijn vrouw in het graf gevolgil ware, dan was hij voor veel bitter lijden gespaard gebleveD, dan waren er dingen mede in het graf gegaan, die, ter wille van de bin- deren, maar voor altjjd begraven hadden moeten worden. De rechter, die naar de motieven van de daad onderzoek doet, heeft die dingjn, welke misschien maar aan een enkelen hekend waren, uit hun schuilhoek moeten te voorschijn roepen. Ten Piorfk liep niet met de feilen van zijn vronw te koop; integendcel hij hield baar nog do hand boven het hoofd, veelj ja zelfs te veel, schijnt hjj van zijn vrouw gehSnden te hpb- ben, zijn hartstocht voor haar bracht hem ten val. Als meisje van 17 jiar liuwde zij hem, die 13 jaar ouder was. In den beginne ging dat huwelijk goed, maar later kwamen er oneenighexlen, die hoe ianger hoe ernstiger karak- ter kregen, en oorzaak waren, dat de wettelijke hnweiijksband door moord verbroken werd. Wjj zeggen met opzet, de uettelijke hnweiijksband, de zedelijke buweiyksband had die vrouw al lang verscheurd door verboden omgang met andere mannen. Haar reputatie was slecht, en hear wangedrag was oorzaak, dat Ten Pierik er nn en dan een borrel op zette, om ziju leed tijdelijk te verdooven. „Verslaafd aan den drank ben ik niet geweest," zegt de bekl.; en ook bij de politie stond hij niet beken'd als een dronkaard. Zoo hoorden wij fer terecbtzitting, dat die vrouw -cr uit verkorenen op na hield. O. a. eerst een politieagent, daarna een smid, vervolgens ecu klerk van hetstadhuis, en ten slotte een koslganger. Die kostganger moet haar hartelap geweest zijn, zij was toen al 40 jaar Ten Pierik zette hem de deur nit. Het hielp niet veel, de nietswaardige echtgenoote ging den kostganger achterna. Dit laatste bracht hem geheel van de wijs. Hij liep haar na, smeekte haar, dat zij terug zou v. komen, het hielp niet. Zij had haar kleeren in den steek gelaten, en nn kan men de aandoeningen van dien man be grijpen, toen hij haar 's avonds om half tien, liefst op de Hoogstraat, als een dame gekleed met een andere vrouw bij zich, onimoette. Dal er woorden voorvielen, is te begrjjpen, de vronw liep naar de politie, en deze gelastte Ten Pierik,' om haar met rust te laten. Den volgendeu avond sprak bij haar weder, (het was toen Zaterdag) en verklaarde haar bij die gelegenheid, dat als zij niet tot hem en de kinderen terngkeerde, bij zich dood zou schieten, om er een eiud aan te maken. Wederom liet hij haar 's Zondags vragen, om bij hem te komen, en haalde het eeo en ander in huis, om haar behoor- lijk te ontvargeD. De vrouw bleef weg Toen kreeg Ten Pierik dien zielstoestand, welke zoo dik werf in do tropische gewesteu voorkomt, en die de Maleier in zijn taal Mataglap (donker oog of verdnisterde blik) noemt. In dien oestand is men tot een waanzinnig pessimisme gekomen, en heeft het leven voor den lijder geen waarde meer. De zachtzinnigste Javaan begaat, als hjj mataglap is, de grootste wreedheden en onmenscheljjkheden. 's MaaDdags begint Ten Pierik naar den prjjs van pistolen te vragen, vertellende, dat hij last van katten had, en daarop schieten wilde. In den nacht van Maandag op Dinsdag doet hjj geen oog dicht, hij kan niet slapen. Hij gaat voor het raam zitten en staart, evenals de schipbrenkeling hoopvol naar het land nitziet, in de straat, of de vronw niet terng- keert. Hjj schrijft haar dien zelfden nacht twee brieven. in een daarvan verzocht hij haar bjj zjjn moeder te komen. Dat verzoek zal de laatste poging wezen, om zjch met de echtgenoote, die eer en pliclit heeft vergeten, te verzoenen. Slaagt die niet, dan heiden maar de eeuwigheid in." Dinsdag wordt het pistool gekocht, de winkelier zet er onWend voor welk doel het moet dienen, 4 scherpe patronen op en levert hem er nog een tiental andere bjj. Tegen den middag heeft de conferentie plaats. De vrouw. weigert haar plichten als echtgenoote weder te vervullen en de lezers weten het drama, dat nn werd gespeeld Het is het laatste bedrjjf. De rechters, die naar gewet«li eD plicht moeten handelen, hebben een zware taak. Het O. M. neemt het woord In scherpe klenren schilderde Z.Ed. Achtb. zoo vaak het vergrijp tegen de wet af met een stembnigens die de misdadiger moest doorvljjmen, en hem de grootte van zjjn vergrjjp moest doen gevoelen. Op ijoffen weemoedigen toon begint nn Z Ed. Achtbare op het feit en de sensatie, die het in de Maasstad verwekt had, te wjjzen, maar laat ook niet na om een woord aan het hit ter lijden en verdriet, dat die vronw bekl. had aangedaan, te wij den. De poging van bekl om zich zelf van het leven' te berooven, doet aan de kwalificatie van het feit niels af. Het verdriet, dat de vronw bekl. veroorzaakt heett, is oor zaak, dat de allerstrengste straf niet zal geeischt worden, doch het groote vergrjjp van bekl. tegen de veiligheid der maatschappij eischt een strenge straf. Z.Ed. Achtbare requireerde nn- 15 jaren gevangenisstraf.. Ten Pierik beantwoorde de vraag, of hjj iets op dien eisch te zeggen had, mat een verzoek celstraf te mogen hebben. De meesten, welke die zitting bjjwoonden, waren aangedaan. Toch schenen er op de publieke tribune menschen te zijn, die steenen harten hadden. Eenigen schaterden het nit van lachen, toen een get. het tooneel in de bnurt, tjjdens deu moord, met levendige klen ren beschreef.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Schiedammer | 1890 | | pagina 2