Gemengd Nieuws.
Burgerlijke Stand.
sort f 1380, zoodat in 1889 niet veel minder werd
ontvangen dan in 1888, ul. meet dan f 255,000,
onge'ekend enkele vaste goederen, en het bedrag
der te Amsterdam ontvangen giften.
Het getal godsdienstonderwijzers bedraagt in
Gelderland 23, in Zuid-Holland 38, in Noord-Hol-
land 44, in Zeeland 4, in Utrecht 10, in Eriesland
9, in Overijsel 19, in Groningen 5, in Noord-Brabant
met Limburg 1, en 2 die tijdelijk in eene vacante
gemeente werkzaam zijn, en Drenthe 8, in het Waal-
sche ressort 2. Het godsdienstonderwijs werd in
1889 bijgewoond in Zuid-Holland door 57,353
personen, in het geheel door 280,656 personen,
tegen 285,527 in het vorige jaar. Tot lidmaat
werden in 1889 aangenomen in Zuid-Holland 5928
personen, in het geheel 27,828, tegen 26,190 in
het vorige jaar.
Op bevel van de Rechtbank is het toezicht
op de verdachte Aafke Kuijpers verscherpt, in dien
zin dat zij volkomen van alle gemeenschap met de
buitenwereld is afgesloteo, geen enkelen brief mag
ontvangen en niemand tot haar wordt toegelaten.
Dit, besluit is het gevolg van de ontdekking, dat
zij door tusschenkomst van een beambte in de ge-
vangenis brieven ontving. De betrokken beambte is
onmiddellijk ontslagen.
Op verzoek van den Officier van Jnstitiete Am
sterdam werd Dinsdag door den rechtercommissaris
te Winschoten, in instructie, in zake mej. Aafke
Kuijpers, gehoord Mevrouw J. C. Katwijk, echtge-
noote van den heer Bijleveld, apotheker te Sappe-
meer. Een zuster van mej. Kuijpers heeft vroeger
bij den heer Bijleveld gewoond.
Te Haarlem is Vrijdag een instructie gehouden.
De Heer Smissaert, die daar verblijf houdt, werd
verhoord.
Te Dordrecht kwam Vrijdagmiddag te 4.20 u.
de personentrein van Breda met bijzonder snelle
vaart het station binnen en stootte tegen den stil-
staanden personentrein, welke te 4.25 u. naar Rot
terdam zoude vertrekkeu. Eenige reizigers kregen
lichte kneuzingen door den vrij hevigen schok.
Aan het materieel of aan den weg werd niets be-
schadigd.
Tegen eene 21jarige dienstbode te Rotterdam
is door de politie proces-verbaal opgemaakt als
verdacht van zich te hebben sehuldig gemaakt aan
kindermoord.
Naar de N. R. Ct. verneemt, moet zij op de
Maasbrug des nachts zijn bevallen en heeft zij zich
al dadelijk na hare bevaUing van haar kind ontdaan.
Waar zij het heeft gelaten daaromtrent bestaat
bij de politie nog geen zekerheidvolgens hare
laatste verklaring moet het in de rivier de Maas
liggen.
Een bokkenharddraverij is het nieuwste op
sportgebied. De eer der uitvinding komt toe aan
een kastelein te Sloterdijk. Vrijdag had de wed-
strijd daar plaats, in tegenwoordigheid van een
jjuitgelezen" Haarlemmersdijks-publiek.
Een eenvoudig en goedkoop middel tot ver-
delging van slakken, bestaat hierin, dat men de
slakken met een weinig fijne kalk bestrooit, waar-
door zij onschadelijk gemaakt worden. De kalk is
bovendien voor de planten eerder voor- dan nadee-
lig, terwijl andere bijtende iniddelen de planten
meer schaden dan het ongedierte. Wanneer de
slakken door eenig lokmiddel, gele rapeu b. v., op
een plaats bijeen zijn gekropen, dan kan de verdel-
ging met fijne kalk spoedig geschisden.
Op de Eriesche klei komen verschillende
gevallen van besmettelijke varkensziekte (vlektyphus)
voor.
Ook in Zeeland breidt zij zich vooral te St.
Annaland nog maar steeds uit. Tot heden
zijn 161 gevallen geconstateerd. Daar van zijn bereids
gestorven 56, geslacht 82 en hersteld 15.
Een afdoend middel tegen deze ziekte schijnt
men maar niet te kunnen vinden.
Verleden week Woensdag ontving de vletter-
man V., wonende te IJmuiden, bij het visschen
op de pieren, een steek van een pieterman boven
op de linkerhand. Onmiddellijk zwol de hand, en
later ook de arm, tot aan den schouder op. Een
ontboden geneesheer zag zich verplicht lot tweemaal
gebracht. Toen dacht ik na, ik herinnerde mij, hoe
goed hij steeds gedurende ons engagement voor mij
was geweest, welk scherp verstand hij had, hoe
hij overal gezocht en bemind was, van welk aan-
zienlijk geslacht hij afstamde, en hoe diezelfde
man, die door zijn vrienden geacht, geeerd en be
mind en door zijn tegenstanders doodelijk gevreesd
werd, in mijne tegenwoordigheid steeds zoo zaclit
als een lam was geweest. Toen, Ren6e, kon ik
niet meer boos zijn."
„Maar als hij nu weer eens zoo'n zwakheid
kreeg,'* zeide Renee.
„EoeiRenee," riep Blanche, „hoe kunt gij zoo
iets verschrikkelijks in uw hoofd halen."
„Het zou tocli wel eens nogmaals kunnen ge-
beuren," zeide Renee.
„Onmogelijk, onmogelijk," riep Blanche.
zyllij is uu steeds bij mij. Hij gaat niet meer
weg. Nauwelijks neemt hij er nu een uurtje af
om- naar de societeit te gaan. Alle avonden blijft
hij te huis en dan zitten wij zeer gezellig bij den
haard te praten."
/Blanche," zeide de barones, ,/ik beklaag u, gij
zijt diep ongelukkig; uw verwachting zal bedrogen
worden, als gij u een man als een toonbeeld van
standvastigheid voorstelt."
De hertogin wilde antwoorden, doch een bediende
klopte aan de deur en diende den markies en de
markiezin de St. Coppens aan.
De beide zusters stonden op, gaven elkander met
een veelbeteekenenden blik te kennen, dat zij liever
van dat bezoek verschoond waren gebleven, doch
gingen toch beleefdheidshalve de bezoekers tegemoet.
De markiezin kwam met een driftige beweging
toe in de hand te snijden. Ook vertoonden zich
inwendige ziekte-verschijnselen, en nu raaakt men
zich nog ongerust over het behoud van den arm.
Te Groningen zal voor rekening van den
bekenden industrieel, den heer W. A. Scholteu,
een kinderziekenhuis gebouwd en aan de stad ge-
schonken worden. Voor dit doel is in 't midden
der stad een groot huis met uitgestrekten tuin
aangekocht. Op de plaats van het afgebroken huis,
in de onmirlriellijke nabijheid der Groote Markt,
zal deze inrichting verrijzen. De aanbesteding zal
27 Augustus plaats hebben.
Schiedam, 19 Aug.
De vereeniging tot bevordering van het
onderwijs in handenarbeid hield Zat.erdag haar 9e
algemeene vergadering in de zaal der officieren-
vereeniging alhier. Nadat het jaarverslag was ge-
lezen en de penningmeester verslag had gegeven
van den toestand der kas, werden twee nieuwe
bestuursleden gekozen. Den heer Barkhuis, een der
beide aftredende leden, werd door den voorzitter
bijzonderen dank gebracht voor wat hij aan de
vereeniging had gedaan, ook in zijn hoedanigheid
van redacteur van bet maandblad. Hierop werd
gedelibereerd over het vragen der k. k. goedkeu-
ring, omtrent welk punt geen bepaald besluit werd
genomen. Voorts werd besloten om, zoodra de
middelen daartoe verkregen waren, over te gaan
tot het houden van een cursus ter opleiding van
onderwijzers in het vak. Hierna gaf de heer van
Waart een beschouwing over het toepassen der
handenarbeid op het maken van speelgoed door de
kinderen zelve.
Een uitgebreide collectie door hem in vereeni
ging met den heer Hazelhorst, van Delft, bijeen-
gebracht, gaf het doorslaande bewijs, dat die toe-
passing een zeer nuttige en practische zou zijn.
Het woord van dank van de president verdiende
spreker volkomen. Vervolgenr gaf de heer Van
Ravensteijn, uit Dordrecht, een beschrijving van
de vervolgklassen in zijn woonplaats, waar onder-
richt gegeven wordt in het snijwerk.
Eenige zeer goed geslaagde voorwerpen had spr.
ter verklaring mede gebracht. Na de pauze, tijdens
welke de heeren de verschillende geexposeerde voor
werpen nader in oogenschouw namen, besprak de
heer Lindeman, van Tiel, het leerplan voor het
ondeiwijs in handenarbeid op de lagere school
(2e leerjaar). Uitvoerig werd dit plan door spreker
toegelicht en met een massa voorbeelden duidelijk
gemaakt, waaruit bleek, dat wanneer eenmaal het
onderwijs in handenarbeid in het prog ram ma voor
de lagere school mocht worden opgenomen, dit
onderwijs bij slechts enkele uren per week uitne-
mende resultaten kan opleveren. De heer Stam,
van Amsterdam, ging in een keurig gestijleerd op-
stel na de oorzaken, waardoor de handenarbeid hier
te laude nog niet bloeit en eindigde met een op-
wekking tot alien, die daarvoor sy in pat hie gevoelde,
om zooveel in hun vermogen was te strijden voor
de belangen van dit nuttige leervak.
Wegens het vergevorderde uur werd hierop de
vergadering gesloten.
Zondag daarop waren de verschillende voorwerpen
te bezichtigen voor de leden der officieren-vereeni-
ging, waarbij de heer Van Waart alle gewenschte
inlichtingen verschaften. De vele, die daarvan
gebruik maakten, hebben zich kunnen overtuigen,
dat het speelgoed zeer in de smaak der jeugd viel.
Immers de ongeveinsde belangstelling, die zij toonden,
en het gebruik, wat zij er telkens van maakten,
bewees voldoende hoe zeer zij daarmede waren inge-
nomen. Wij twijfelen dan ook niet of velen, die
zich met de handenarbeid tot nog toe niet bezig-
hielden, zullen daar toe thans wel overgaan.
Onze stadgenoot, de heer Mak, heeft een
zilveren waardeeringsmedaille verworven ter Am-
sterdamsche Veiligheidstentoonstelling.
Ouwerschie, 18 Augustus. Eergisteren zou
een pas gehuwd paar alhier een watertocht met
de wederzijdsche familie doen met een vrachtschuit.
Terwijl men nog bezig was den mast met groen
te versieren, kwam deze te vallen en kwam op
het hoofd terecht van een 18-jarig ineisje, zoodanig,
in de kamer, en kuste de beide zusters op het
voorhoofd.
De markiezin de Saint Coppens was de tweede
dochter van Coquillard, haar naam was Olympia.
Het toeval bracht nu de drie zuster, Renee,
Olympia en Blanche te samen, was Betsy er nu
nog bij gekomen, dan waren al de kinderen van
Coquillard daar tegenwoordig geweest.
Olympia was twee en twintig jaar, zij was de
knapste van de drie zusters. Zij was een vrouw
van de wereld, coquet en trotsch tot in den hoogsten
graad. Zelden of ooit sprak zij ernstig, steeds had
zij het over beuzelarijen, maar gaf daarbij toch voort-
durend aan htn, met wie zij in gesprek was,
duchtige steken onder water.
De zusters waren hiermede bekend, van daar
dat Renee en Blanche dadelijk hun vertrouwelijk
gesprek afbraken, en onmiddellijk op hun hoede
waren, om niet iets te zeggen, waardoor haar zuster
in de gelegenheid zou komen een schimpscheut aan
haar adres te zenden.
De markies was een onbeduidend mannentje,
eigenlijk te dom, om kwaad te zijn.
Hij maakte dan ook met zijn tengere gestalte,
en zijn pieperige stem, een mal figuur bij zijn
kloeke vrouw. Daarenboven was hij sterk bijziend en
hardhoorend.
Zijn ouders waren jong gestorven, waardoor hij
bij tantes werd opgevoed, die hem vertroetelden.
Zijn mondkost tijdens zijn verblijf bij die dames,
had grootendeels bestaan uit gebakjes, bonbon's
la vanille, roomtaartjes, chocolade, flikjes enz.
Daar men bang vias, dat hij koude zou vatten,
mocht hij zelden op straat komen, kreeg les aan
dat men voor haar leven vreest. Dr. Van Scliou-
wen en Steenhuizen verleende geneeskundige hulp.
Een baldige hand heeft een hit van den
ieer V. d. Snel alhier een oog uitgesneden.
Vlaarriiiigcii18 Augustus. In de Vrijdag-
vond gehouden vergadering van den Protestanten-
iond deelde de voorzitter, de heer J. C. Van
iluuren van Heijst, mede, dat de inschrijving voor
de noodige gelden, ter stichting van een kerk-
gebouw voor godsdienstoet'eningen in vrijzinnige
richting, volkomen geslaagd was en er reeds met
den bouw een aanvang gemaakt is.
Ds. H. H. Barger alhier heeft bedankt voor
het beroep bij de Ned. Herv. Gemeente te Rot
terdam.
Men schrijft ons uit Rotterdam, d.d. 18 Aug.
De spiegel des geheims, een kunstige inrichting,
waarin men zijn aanstaande kon zien, schijnt van
het kermistooneel gevaagd.
Trouwens voor een eigenaar of eigenares van
zoo'n wouderspiegel is er geen brood meer.
Wie zijn aanstaande wil zien, raadpleegt niet
meer den spiegel des geheims, maar zet een adver-
tentie in de courant en krijgt dan spoedig een
aantal aanstaanden te zien in de gedaante van
portretten van trouwlustige dames.
Dit is veel praktischer, de wonderspiegel liet u
maar altijd een beeld zien, waarmede gij steeds
tevreden moest zijn, en waarbij gij maar afwachten
moest, wanneer de aanstaaude verschijnen zou.
De advertentie verschaft u ruime keus, en een
enkele brief aan haar, die u het portret gezonden
heeft, is voldoende om de aanstaaude heel spoedig
te doen verschijnen.
Wat de dames betreft, ook haar vertrouwen in
den spiegel des geheims schijnt zeer geschokt. Zij
verwachten veel meer heil van een photografisch
beeld van haar zelve, (dat natuurlijk nogal geflat-
leerd door retouche moet wezen) dan van alle
openbaringen van den spiegel des geheims,
Maar nog meer, de papegaaien hebben een con
currence aangevangen tegen de bezitters van de
wonderspiegels. In de laatste jareu heeft men zich
veel gelegen laten liggen aan de opvoeding der
lorretjes. Met het beste gevolg hebben zij niet
alleen in het cafe chantant gedebuteerd, maar zij
hebben ook blijken gegeven bedeeld te zijn met de
wondervolle eigenschap van in de toekomst te
kunnen zien. Zoo zag men te midden van de
kermisdrukte een aantal lorres, zoo bedaard mogelijk
in een vierkante kast, die aan 6en zijde open is,
op stokken zitten. Een nieuwsgierige groep om-
ringt de wonderdieren, die zich van al de drukte
niets aantrekken, maar kalm op een poot blijven
zitten en heel wijsgeerig met het eene oog naar de
omstanders kijken. Er komt iemand, die zijn
dubbeltje offert, om de toekomst te weten. De
papegaaien-juffrouw luidt de bel. Lorre doet dade
lijk een hap naar een bakje met brieven en haalt
er een uit, dien de juffrouw afneemt en aan hem
of haar overreikt, die er naar snakt de toekomst
te weten. Dan komt er uit den brief een horos-
coop en een portret, zoo als men in de sigaretten-
pakjes vindt.
Genoeg, het is weer een nieuw middeltje om
aan den kost te komen.
Geen wonder, dat de tenten met het opschrift,
dat er de waarheid in verkondigd wordt, met zoo'n
concurrentie niets verdienenen voorzeker haar
staangeld voor niets zouden geven, wanneer zij niet
gelijktijdig ambulante kosthuizen en slaapsieden
voor kermis-nomaden waren. Een van de armoe-
digste tentjes geeft in zijn opschrift te kennen, dat
daar //de Koningin der nacht" logeert. Dat H. M.
het armoedig heeft en van de hand in de tand
moet leven, door daags niet alleen den pot te
koken voor hongerige kermiszwervers, maar ook
door vuile goederen te wasschen, is wel aan te
nemen, want de menschen, die voor 5 of 10 cent
de //Koningin der nacht" komen bewonderen, zijn
zeldzaam.
De ingenieur Eiffel heeft nooit kunnen droomen,
dat een beeld van zijn toren zou moeten dienen
tot reclame voor mallemolens. Dit zou ook nimmer
gebeurd zijn, als de vorm van die constructie niet
huis, en mocht niet veel werk doen, opdat hij zich
niet te veel zou overspannen.
Door protectie kreeg hij reeds jong een diplo-
matieke betrekking en werd attach^ bij een gezant,
maakte bevordering op bevordering, werd ten slotte
lid van de raad van State, en was een goed lid,
want nimmer gaf hij een verkeerden raad, om de
dood eenvoudige reden, dat hij nimmer zijn mond
open deed.
Natuurlijk zat hij heelemaal onder de pantoffel
van zijn vrouw, die hem regeerde als een klein kind.
Toen de dames de eerste plichtplegingen ge-
wisseld hadden, maakte de markies zijn compliment,
sloop toen stil naar een hoek, ging daar zitten,
nam een album van een etagere en verdreef den
tijd, door zwijgend portretten te bekijken.
z/Wel hoe maakt het mevrouw de Hertoginp"
vroeg Olympia toen het gesprek niet erg vlotten
wilde.
,/Ik was juist van zins mevrouw de Markiezin
hetzelfde te vragen," zeide Blanche spottend.
#Het bevreemdt mij, dat ik mevrouw de Her
togin nog niet in mijn salon gezien heb," vervolgde
Olympia weer.
yDat zal weldra gebeuren," was het antwoord
van Blanche.
,/Laat ze toch hun witte broodsweken rustig
genieten," zeide de barones.
z/Duren die wittebroodsweken bij u zoo lang,"
vroeg Olympia.
z/Ik ben zeer gelukkig met mijn man," zeide
Blanche.
z/Het is er ook wel een man naar, om lief te
hebben, die vrolijke hertog. Ja, kind, ik heb er
zoo geschikt was, om met weinig lichtjes een illu-
minatie te maken, die van verre in het oog valt.
Concurrentie in de draaierij is er dan ook bij
de vleet. De dames hebben maar liefst, dat het
heel snel in de ronde gaat, tengevolge waarvan de
molens, waarin nu en dan damesgilletjes gehoord
worden, het heel druk krijgen. Met den stoom
gaat het snel genoeg, en de dames gillen ook nu
en dan wel eens, maar nog niet hard genoeg om
reclame te maken voor den mallemolenbaas. Deze
weet echter raad, er wordt op den ketel een stoom-
fluit geplaatst, die zoo natuurlijk mogelijk een
vreeselijk damesgegil nabootstmen houdt dit voor
echt, en het volk stormt binnen.
De concurrent, die dit merkt, laat onmiddellijk
ook een stoomfluit op den ketel plaatsen, een ander
doet ook hetzelfde en nu worden de wangeluiden,
die men op een kermis hoort, nog vermeerderd
door een vreeselijk damesgegil, voortgebracht door
middel van stoomfluiten, dat uit alle hoeken komt.
De oningewijde, die dit hoort, meent, dat Jack
the Ripper op de kermis is gearriveerd, en elk
oogenblik een slachtoffer maakt.
Liefhebbers van moord- en marteltooneelen kon-
den hun hart ophalen en voor 10 cent in was zien,
hoe de menschen in den ouden tijd door deinqui-
sitie gemarteld en in den nieuwen tijd door Jack
the Ripper omgebracht zijn.
De meeste dames, die uit die tent komen, zien
er zeer ernstig en doodsbleek uit, ten teeken, dat
zij van die heel natuurlijk voorgestelde tafreelen
veel genoten hebben.
Dat men tegenwoordig raar moet doen, om aan
den kost te komen, is natuurlijk. Om echter //de
hel en den hemel" te gaan vertoonen voor een
dubbeltje, zoo als de eigenaar van een tent doet,
vind ik minder gepast. Dit zijn geen dingen, die
op een kermis behooren vertoond te worden. De
eenigste instrumenten van dien spelleman zijn een
roffeltrom en een luidbel. Het mooiste van de
grap is, dat zijn gehoornde majesteit niet veel
onderdanen schijnt te krijgen, want hij is verplicht
zelf aan de bel te trekken om volk te lokken.
Overigens is deze kermis, die nu zoo goed als
tot het verleden behoort, als alle kermissen
geweest, met veel gebombam, getoeter, geschetter,
gegil en andere oorverscheurende geluiden, maar
met weinig degelijks.
Bij gelegenheid van de kermis hebben de straat-
bengels pret, om zich voor te doen als aschjongen
en zoo kermis te wenschen, wanneer er natuurlijk
een paar centen gegeven worden. Aan een huis
waren 14 zoogenaamde aschjongens geweest, de
laatste kreeg het meest geschikte voor hem, name-
lijk een pak slaag.
Een vrouw gebruikte de kermis als wisselplaats
voor valsch geld en werd ingerekend.
Er wordt hier in de laatste dagen erg geklaagd
over de bulhonden, die mooi lastig zijn. Een
zwart, lief diertje van even 40 K.G. gewicht, heeft
het op de tramreizigers voorzien en hapt van tijd
tot tijd naar deze. Ook de inbrekers zitten niet
stil en pogen gedurende de kermisdrukte hun slag
te slaan. Aan de Leuvehaven werd ingebroken en
eenig geld en gouden en zilveren voorwerpen
ontvreemd.
In de klinieken te Berlijn kwamen in den
laatsten tijd herhaaldelijk oorlijders hulp zoeken,
waarbij eenige zeer ernstige operaties moesten
worden gedaan. De doctoren verklaren dat de oor-
zaak van deze oorziekten was te vinden in het
indringen van water in de ooren bij het baden
of zwemmen, zonder dat de baders zorgden het
water weder uit de ooren te laten wegloopen.
Liefde is als soep; de eerste lepels zijn altijd
te warm en de laatste te koud.
Ingeschreven van 13 Aug. tot 18 Aug. 1890.
SCHIEDAM.
GEBOREN13, Alphonse Andre, R. C., z. v.
M. A. L. Reterink en N. Leenmans. Lange Sin-
alles van gehoord, ik feliciteer je wel met je goeden,
lieven, braven man."
De hertogin maakte, dat zij zoo spoedig mogelijk
weg kwam.
Toen zij weg was, zeide Olympia ;/Zij gelooft
waarlijk, dat zij gelukkig is. Weet zij wel eens,
welk schuin heer haar man is Wien denkt zij
gehuwd te hebben
,/Een man die haar aanbidt."
z/Denkt gij ook, dat er nog mannen bestaan, die
zoo gek zijn.
,/Zij gelooft het."
,/Welnu," zeide Olympia, Blanche is mal genoeg
om alles te gelooven, wat zij zich zelve wijs maakt.
De werkelijkheid, die gij wel even goed als ik zult
kennen, is, dat haar man de grootste doorbrenger
is, die er bestaat. Hij zal haar doodarm maken,
en niet alleen haar, maar ook vader. Maar daar
zal ik een schotje voor steken. Wacht maar, gij
zult nog eens vreemde dingen zien gebeuren."
Renee wist heel goed hoe het met Blanche en
haar echtgenoot gesteld was, zij wilde echter het
ongeluk van haar zuster tot geen onderwerp van
het gesprek met Olympia maken, en zweeg.
De dames gingen toen over andere zaken praten,
terwijl de markies maar stil in het album bleef kijken.
De hertogin had last aan haar koetsier gegeven,
om spoedig naar huis te rijden.
Haar man had, zooals wij reeds gehoord hebben,
zijn leven gebeterd. Zij leefden nu weer zoo lief
mogelijk samen. Zij bemoeiden zich niet met de
buitenwereld, en hadden geen zorgen meer, want
papa had al de schulden betaald.
Wordt vervolgd.)
