Burgerlijke Stand.
R ECHTZAK E N.
Plechtig gaat de deurwaarder naar buiten en
roept
^Meueer X" en Z. M. de sultan van Turkije,
Abdul Hamed 1"
Meneer X gaat naar binnen. De deurwaarder
volgt.
De voorzitter
//Zijn beide partijen aauwezig?"
De deurwaarder plechtig
//Neen edelachtbare, alleen de aanvrager Z.M.
de Sultan is niet verschenen
En ondanks huu onplooibare deftigheid kost het
den heeren moeite hun lachen te bedwingen om
deze comedie-vertooning. Maar aan eisch en vorm
der wet is voldaau
Schiedam, 7 Nov.
Aan den ontvanger der directe belastingen
J. Van Zandbergen Buwalda alhier, is op zijn
verzoek eervol ontslag verleend uit 'a Rijksdienst,
behoud' ns aanspraak op pensioen
Onze stadgenoot de heer W. E. Tak, zal
op 20 November te Loosduinen een politieke
voordracht houden.
De aangekondigde openbare samenkomst der
vrouwenvereeniging tot verhooging van het zedelijk
bewustzijn, werd Woensdagavond in Musis Sacrum
gehouden. Het te bespreken onderwerp: //Bestrij-
ding van onzedelijkheid, een roeping van onzen
tijd" besproken door mevrouw de Douairiure De
Klerck Van Hogeudoip, wekte zulk een algemeene
belangstelling, dat de zaal overvol was, en een
groot getal belangstellenden onverrichter zake huis-
waarts konden keeren.
Met een inleidend woord en een gebed opende
Ds. Van den Broek deze bijeenkomst, waarop
mevrouw De Klerck Van Hogendorp haar rede
begon met de positie der vrouw. Zij wees er op
hoe onzedelijkheid en ontucht meer en meer op
den voorgrond traden en hoe de vrouw, door zich
in den goeden zin te emancipeereu, daaitegen te
velde kon trekken.
In Engeland was men het eerst daarmede be-
gonnen, tengevolge waarvan er een wet tot stand
kwam ter verheffing der gevallen vrouwen. Ook
in andere landen is men werkzaam in die richting,
en de Nederlandsche vrouwen hebben op dit ge-
bied reeds veel tot stand gebracht. Zij wekte de
aanwezigen op om tot dit goede doel mede te
werken, en zich als lid van den Vrouwenbond te
doen inschrijven, waartoe gelegenheid bestaat bij
mevrouw Metz alhier.
Ds. Van den Broek dankte de spreekster voor
haar optreden en uitte den wensch, dat haar ar-
beid beloond moge woiden, waarop de vergaderiug
doorDs. Metz met gebed werd gesloten.
De spoelingbeurs alhier heeft met 1 Nov.
j.l. opgehouden te bestaan.
Qisteravond was het een heel oploopje aan
de Haven alhier. 'tGerucht liep, dat er iemand
te water was geraakt. Nadat de politie, geholpen
door enkelen van het toegestroomde publiek, zich
eenigen tijd met dreggen had beziggehouden, bleek
het, dat de vermeende drenkeling in een cafe kalmpjes
een glas bier zat te drinken.
Aan de Noordvest alhier is dezer dagen het
lijk gevouden van een 30-jarig man, algemeen
bekend onderden naam van vJan de Rotterdammer.',
Vermoedelijk viel hij als slachtoiler van den sterken
drank.
De minister van justitie heeft aan den agent
van politie en onbezoldigen rijksveldwachter H. A.
Eijkelboom alhier zijne bijzondere tevredenheid te
kennen gegeven wegens zijn be'cidvol en moedig
gedrag bij het in den nacht van 9 op 10 Meij.l.
op heeterdaad ontdekken en aanhouden van twee
personen van welke de een met eene geladen
revolver was gewapend die zich toegang hadden
verschaft tot een der haudelskantoren te dier stede.
Toen Dinsdagavond de godsdienstoefening
van het ffLeger des Heils" alhier aangevaugen was,
werdeu en de soldaten en de nieuwsgierige bezoekers
wonderlijk verschrikt, doordien er op eens een steen
door een ruit kwam en wel van de Noordzijde der
Lange Haven niemand is echter door den steen
getroffen, en de dader is nog niet opgespoord.
A.s. Woensdag, 12 Nov., zal het nieuwe
z/Het zij zoo, mevrouw," zeide de notaris, //ik
heb u geiegd, wat mijn plicht voorschreef u te
zeggen, nu heb ik niets meer te doen, dan u te
gehoorzamen."
En zich tot zijn klerken wendende, dicteerde
hij hun de volzin, waarbij Taboureau tot eenig en
universeel erfgenaam gemaakt werd van haar vaste
en losse goederen.
Daarna las hij het testament vooronder het
lezen bleef de monnik maar door bidden.
Men gaf nu de barones een pen in de hand
en liet haar het testament teekenen. //Nu moet
u nog de renvooien en doorhalingen teekenen," voegde
de notaris haar toe.
z/Ik kan niet meer, ik ben doodaf," zeide de
zieke.
z/De voorletters van uw naam zijn voldoende,"
antwoordde de notaris.
Toen zij dit gedaan had, ontviel de pen aan
haar hand.
//U is klaar,'' zeide de notaris.
z/De hemel zij geloold."
z/En alsof het nu met de arme vrouw gedaan
was, zoo sloot zij haar oogen en scheen zij buiten
kennis te raken.
De notaris gaf de klerken last om zich te ver-
wijderen, schikte zijn papieren bij elkander en
verwijderde zich op de teenen. Taboureau verge-
zelde hem tot aan de trap, kwam daarna in de
kamer terug en draaide de deur op slot.
Zoodra de deur dicht was, veranderde het tooneel.
De stervende sprong uit bed, en de monnik trok
zijn pij uit en wierp die in een hoek. De ster
vende begon lachend en ginnegappend haar gelaat
schoolgebouw der vereeniging voor Gereformeerd
onderwijs in gebruik worden genomen. Ds. lmpeta
vau Alfen a/d Rijn zal den avoud te voren een
toepasselijke rede in het kerkgebouw van de Chr.
Ger. Gem. houden. Aan vrije giften is er voor
den nieuwan bouw ongeveer f 200 samen gebracht,
behalve de bestaande jaarlijksche bijdragen. Een
gehouden //bazar" heeft circi f 500 opgebracht.
Het Vaderland meldde
,/Benoemd tot directeur der H. B. S. te Gouda
dr. W. J. Steenhuis, leeraar aan het gymnasium
te Zutphen."
Nu treft het toch inderdaad hoogst noodloltig
te zauien, datlo te Gouda geen vacature is,
maar te Schiedam2o dat er ook te Schiedam
geen dr. W. J. Steenhuis is benoemd, en dat er
3o geen dr. W. J. Steenhuis aan ons gymnasium
(Zutphen) verbouden is.
Alle factoren, die als product het ougelukkige
verechijnsel van drukfouten te voorschijn kunnen
roepen, schijuen, z.'.gt de Zutf. Ct., hier zeidzaam
eendrachtig le hebben samengewerkt.
Ouwerschie,| 7 Nov. Zondag a.s. zal ds. C.
Leenmans alhier te 9£ uur de godsdienstoefening
leideu.
Uneven uit DEN HAAG.
z/Mijne vrienden, men zal ons alien begraven"
zei Hildebiand; en toen hij 't zei was het een
waarheid, zoo groot als een koe; men kende toen
de vereenigiugen voor lijkverbranding nog niet.
Ook in onze dagen en vooral in ons land, is het
nog wel geen gewoonte om met de lijken onzer
bloedverwanten anders te leven dan men't intertijd
van Hildebrand's e.erste editie van de Camera
Obscura gewoon was, maar men kan toch niet zoo
onvoorwaardelijk meer zeggen, dat men ons alien
begraven zal. Er zijn er, die, op grond eener
eigenaardige opvatting van pieteit, of ter wille van
de gezondheid der levenden, bij testament den
wensch te kennen geveu om te Gotha of elders
in het crematorium de behandeling van een stuk
gietijzer te ondergaan en te worden verbraud, opdat
hun asch in een vaasje kan worden bewaard.
A1 zal men ons dus misschien niet alien begra
ven, zoolang in Nederland nog geen lijkoven be
staat en 't vervoer van lijken naar buitenlandsche
crematoria nog tot de groote uitzonderingen zal
blijven behooren, zullen er begraafplaatsen noodig
zijn. De gemeentebesturen hebben, volgens de
wet, daarvoor te zorgen, maar daardoor zijn bij
zondere begraafplaatsen geenszins uitgesloten. In
groote steden kan dat ook wel niet anders, omdat
nu eenmaal de menschen, waar zij er kans voor
zien, zelfs nh den dood nog een bijzondere plaats
willen innemen, waarop zij door hun stand of
fortuin aanspraak meenen te hebben verworven,
en ook omdat de kerkelijke gemeenten veelal een
eigen doodenakker onderhouden, deels om gods-
dienstige redenen, deels tot stijving der kerkelijke
kassen.
Hier in Den Haag hebben we, behalve de al
gemeene begraafplaats der gemeente, waar personen
ran alle gezindten de laatste rustplaats kunnen
vinden al ligt. er, opmerkelijk genoeg geen
enkel Israeliet begraven, een Katholieke en
een Israelitische begraafplaats, ket kerkhof Ter
navolging, bij Scheveningen, de doodenakker der
Protestantsche aristocratie, en de begraafplaats Eik
en Duinen aan den weg naar Loosduinen. En met
dat alles hebben we nog geen ruimte genoeg voor
onze dooden. Onze algemeene begraafplaats raakt
langzamerhand vol; onze Katholieke en Joodsche
kerkhoven beginnen ingesloten te raken in bevolkte
wijKen der stad, zoodat in weinige jaren aan uit-
breidiug daarvan niet meer te denken valtTer
navolging is kleiti en ook bijna vol; alleen op
Eik en Duinen is nog ruimte voor velen, maar de
kosten der graven aldaar zijn hoog en in elk geval
moet de gemeente een ander kerkhof hebben.
Reeds lang heeft men daarnaar uitgezien.
Niet onwaarschijnlijk is het, dat men daarvoor
bet oog heeft gevestigd op een der uitgestrekte
landen op den weg naar Loosduinen, aan de be
staande begraafplaats van de familie Noordendorp
gelegenanderen meenen, dat er plan zou bestaan
om meer naar de zijde van Wassenaar of bij den
te wasschen, waarna bleek, dat die lijkkleur en
die ingevallen gelaatstrekken kunstmatig op het
gelaat gebracht waren, want, nadat het water zijn
dienst had gedaan, zag men een blozend en levens-
lustig joug ineisje. Ook de monnik trok nu een
overjas aan en was toen veranderd in een heer van on
geveer dertigjaar, die niet de minste gelijkenis met een
kloosterbroeder had, maar integendeel alle overeen-
komst vertoonde met een zeer vroolijken kwant.
Nadat alle drie braaf pret hadden gemaakt over
die schandelijke comedie, trok het jonge meisje de
monnikspij aan en haalde de kap over haar ge
laat.
Nadat zij al dus verkleed was, naderde Tabou
reau haar en zeide met een grijns, //veroorloof mij, eer-
waarde vader, dat ik u uitgeleide doe." Hij ontsloot
toen de deur en bracht de als monnik verkleede
vrouw, met gehuichelden eerbied, naar een gereed
staand rijtuig.
De persoon, die als monnik binnengekomen was,
verwijderde zich nu in dandy's kostuum.
Weldra was de bankier weer terug in de kamer,
waar het bedrog was gepleegd.
Het oorspronkelijke testament was door den
notaris medegenomen, doch het duplicaat was voor
copie conform geteekend, blijven liggen.
Taboureau nam het document op, beschouwde
het met welgevallen en begon zinsnede voor zin-
snede half luid op te lezen. Naarraate hij verder
las, ontspanden zijn gelaatstrekken en werdeu zijn
blikken helderder, en toen hij aan de zinsnede was
gekomen, dat hij tot eenigen universeel erfgenaam
was benoemd, scheen het geluid van zijn eigen
stem voor hem muziek te zijn geworden en straalde
Waalsdorper weg de nieuwe rustplaats der dooden
te vestigen. In elk geval is dit nog onzeker.
Wat echter vaststaat is, dat men ook van parti-
culiere zijde pogingen aanwendt om, met het oog
op 't naar veler oordeel minder gewenschte mouo-
pol e der eigenaren van Eik en Duinen, nog een
par iculiere begraafplaats te openen, die, grenzende
aan de bestaande van de familie Noordendorp, be-
stemd zou worden om in afdeelingeu gesplitst,
voor de belijders van alle gezindheden te worden
bestemd, ja misschien zelfs ook voor hen, die aan
lijkverbranding boven begraving de voorkeur geven;
me i spreekt van het plan om bij deze ni.iuwe be-
graafplaa's ook cen crematorium op te r chten,
wanneer daartoe althans door de hooge regeering
vergunning mocht worden gegeven.
Intusschen zijn er, gij weet het, tegen het aau-
1 eg gen van deze nieuwe begraafplaats bezwaren
gerezen. Burgemeester en Wethouders van Loos
duinen hebben, naar onlangs door de bladen is
gemeld, de vergunning ervoor geweigerd. Dit
heeft mij inderdaad zeer verbaasd en ik moet eer-
lijk verklaren niet te begrijpen op welken grond
deze weigering wel mag steunen. Ik vat zeer goed,
dat het gemeentebestuur van Loosduinen niet
bijzonder veel op heeft met deze plannen en veel liever
zou zien, dat de Hagenaars levend dan dood naar
Loosduinen kwamen, al doet het tusschen twee
haakjes in mijn oog ook veel te weinig om
't eerste te bevorderen en den b'oei van de jonge
zeebadplaats Kijkduin te verhoogen.
Maar het is hier niet de vraag of Burgemeester
en Wethouders in hun schik zijn met dekerkhof-
plannen, doch of zij het recbt hebben de vergun
ning ervoor te weigeren. Dit recht nu koml mij
op zijn minst zeer betwistbaar voor. Het kan geen
vraag zijn of er voor de opening van een begraaf
plaats vergunning van het gemeentebestuur noodig
is, op dit punt spreekt de wet van 10 April 1869
duidelijk. Maar diezelfde wet wijst ook op zeer
dui lelijke wijze de eischen aan, waaraan een be
graafplaats moet voldoen en het komt inij voor
dat, wanneer aan die eischen ten voile wordt be-
antwoord, geen gemeentebestuur in zijn weigering
om de begraafplaats aan te leggen, kan volharden.
I)e belanghebbenden zijn dan ook bij de Gede-
puteerde Staten der Provincie in hooger beroep
gekomen en ik zou wel durven voorspellen, dat
dit college de afwijzende beschikking zal te niet
doen. Dan kan de kv.estie voor den Raad van
State worden gebracht, opdat de Koning helaas,
thans de Raad van State zelf, als waarnemende
het Koninklijke gezag, of straks H. M. de Koningin-
Regentes, de afdeeling voor de geschilleu van
besiuur hebbende gehoord, in hoogste instant lo
bes! ise, doch ik betwijfel zeer of het baten zal.
I miners, het nieuw ontworpen kerkhof, op het
bekende landgoed van den heer Maas Geesteranus,
ligt veel verder buiten de bebouwde kom der ge
meente Loosduinen, dan de wet (art. 16) eischt
„en zoo er al andere bezwaren, van hygienischen
aard bijvoorbeeld konden worden gemaakt, dan
zouden deze door de omstandigheid, dat de nieuwe
doodenakker verder van Loosduinen is verwijderd
dan de bestaande, worden te niet gedaan.
Er is dus geen redelijke grond voor de weige
ring van Loosduinen te bedenken en ik waag mij
dus wel niet aan een gevaarlijke profetie als ik
zeg dat binnen weinige maandeu de tweede Haag-
sche begraafplaats op Loosduinen's grondgebied zal
woiden geopend.
Ik heb er maar een wensch bij te voegennl.,
dat ik er voorloopig geen kennis mie zal behoeven
te maken, al ben ik overigens diep doordrongen
van de waarheid, dat 't leven kort is en de dood
ons vaak onverwacht komt verrassen.
Dat zagen we deze week bij herhaling. Eerst
ontviel een onzer meest bekende staatslieden, de
oud-Minister van Buitenlandsche Zaken, baron Van
Zuijlen van Nijevelt, vroeger ook gezant te Parijs
en laatstelijk lid der EerSte Kamer, aan het vader
land daarna kwam de treurige mare, dat een onzer
verdienstelijkste schilders, de gevierde Artz, een
van Israels voortreffelijkste leerlingen en navolgers
aan de kunst werd ontrukt. Beide waren ze
maunen van groote verdiensten en die hun land
eer hebben aangedaan. Van Zuijlen was een staata-
er uit zijn oogen een ruur, dat maar al te zeer
bewees, hoeveel boosheid in hem schuilde.
Hij werd in zijn lectuur gestoord door het een
of ander gedruisch in huisals een dief verborg
hij het kostelijk papier onder zijn vest, verschool
zich in zijn kabinet, waarvan hij de deur met een
grendel afsloot, en verlustigde zich nogmaals in
het herlezen en beschouwen van die schriftuur.
Toen hij het testament genoeg gelezen en her
lezen, bekeken en bevoeld had, borg hij het in
een geheime lade, barstte in een schaterlach uit en
riep
Bravo, bravoTaboureau, gij zijt ze alien te
slim af."
Het bedrog was dan ook slim genoeg overlegd.
De plaats, waar de komedie vertoond was ge
worden, was de slaapkamer van den bankier, waar-
in hij niets aan het ameublement had veranderd.
Hij had den monnik en den notaris met zijn kler
ken eenvoudig in zijn slaapkamer in plaats van in
zijn kabinet ontvangen, dat was alles.
Een bediende wist van het een en ander meer
dan rechtuit, deze was vertrouwde van Taboureau;
trouwens het eigenbelang van dezen knecht bracht
mede, niets te doen uitlekken van hetgeen er was
voorgevallen.
Voor de overige huisgenooten baarde het geen
opzien, dat de baron de menschen in zijn slaap
kamer in plaats van in zijn kabinet ontving, dit
gebeurde wel meer. De komst van een notaris
met zijn klerken was niets ongewoons, een notaris
heeft altijd zaken met kapitalisten, en wat den
monnik betreft, de orde heeft ook haar geldzaken
en is dikwerf verplicht, om in het belang van haar
man van den ouden stempel, een talent vol spreker,
een warm patriot; Artz een schilder van groote
gaven, die de Nederlandsche kunst ook buiten onze
grenzen, in aanzien hield.
Met diep leedwezen ziet men beiden heengaan.
En dreigt ons niet nog zwaarder slag? Moge
deze nog lang van ons worden afgewend! Toch is
het goed, dat de Regeering en de vertegenwoordi-
ging alle maatregelen nemen, die voor het lands-
belang gevorderd worden zoowel voor het onverhoopt
overlijden des Konings als voor den duur zijner
blijkbaar hopelooze ziekle.
Naar ik hoor zal de Regeering in de volgende
week aan de Staten-Generaal de voordracht aan-
bieden, waarbij, met ontheffing van den Raad van
State van de tijdelijke waarneming vau't Koninklijk
gezag, H. M. de Koningin als Regentes wordt
benoemd. Denkelijk zal dan binnen enkele dagen
die voordracht worden behandeid en reeds den
18den dezer in een plechtige vereeiiigde vergaderiug
der beide Kamers Koningin Emma den eed aflegsren.
De trouw van 't Nederlandsche volk zal der
geliefde Vorstin die zware en onder de segeven
omstandigheden allerpijnlijkste taak zeker verlichten
Jan Van dkn Haag.
Ingeschreven van 4 Nov. tot 6 Nov. 1890.
SCIIIEDAM.
GEHUWD5, J. Haneveld, 27 j., R. C. en
C. M. E. Duimel, 24 j., R. C. 6. H. v. Oosten,
27 j., N. H. en J. G. E. Rougoor, 20 j., N. H.
C. Horman, 22 j., E. L. en D. J. Luring, 23 j.,
E L
ONDERTROUWD 6, H. H. Kemmer, 25 j.,
R. C. en C. Kerkhof, 26 j., R. C. H. Boele 25
j., R. C. en A. M. Lemmers 23 j., R. C. T.
Harteveld, 24 j., N. H. en A. M. v. Diggele, 26
j., N. H. T. Hekket, 20 j., N. H. en H. Her
man, 19 j., N. H. J. Zuidgeest, 24 j., N. H.
en C. Meesters, 20 j., N. H. T. Post, 26 j., R.
C. en C. J. Brokling, 22 j., R. C.
GEBOREN 5, Cathariua, N. H., d. v. A. Kerdel
en A. C. de Lange. Hoofdstr. Cornell's, N. H.,
z. v. S. Steenbergen en H. E. de Weerd. Hagastr.
6, Jacoba, N. H., d. v. F. den Held en J. Maag-
deleijn. Doelenhofje.
OVERLEDEN 4, Josina Wilhelmina Motis,
51 j. en 8 m., echtg. van 8. J. F. 't Hooft, N.
H. N. Singelstr. Leonardos Quirinus Kerklaan,
2 ra., R. C. Konijuenbuurt. 5, Johan Hendrik
Mei'rhof, 2 m. N. H. Achtersingel. Wilhelmus
Knoop, 80 j. en 7 m. R. C. echtg. van C. M.
Rullo. Roosbcck. 6, Ferdinandus Jacobus Broek-
hals, 59 j. R. C., echtg. van W. F. Volkert.
Lange Haven.
OCWERSCHIE.
GEHUWD5, Theodorus Everardus Johannes
Kramers, j.m., 31 j. en Maria Josephina Johanna
Buijtendorp, j.d., oud 23 j.
GEBOREN6, Jannetje Francisca, d. van
Marinus Cornelis De Groot en Johanna Elizabeth
Van Dam.
OVERLEDEN5, Hendrik De Knibbe, oud 1 in.
Arrondissements-Reehtbank te Rotterdam.
Zitting van 4 Nov. 1890.
fondsen, hetzij die tot eigen onderhoud, hetzij tot
een liefdadig doeleinde bestemd zijn, een bankier
te raadplegen.
Taboureau grijnsde en wreef zich de handen uit
pure blijdschap, dat hij de menschen nu zoo grof
had beetgenomen.
Toen het tien uur sloeg, schelde hij zijn bediende
en liet naar mevrouw de barones informeeren.
De boodschap was, dat de dokter er geweest was
en dat die mevrouw niet beter en ook niet erger
dan gisteren had bevonden, zij was wel zeer zwak
maar onmiddellijk gevaar was er niet.
//Zoo moet ik het juist hebben", zeide Tabou
reau, //krakende wagens rijden gewoonlijk lang, en
zoo zou het mij niets verwonderen, of zij over-
leeft nog dien ouden Coquillard.
XVIII. De oude Zakkenroller.
In de nabijheid van het beroemde kerkhof Pere
Lachaise is een straat, waarin men 's zomers bloe-
men verkoopt om op de graven der afgestorvenen
neder te leggen, maar die in den winter, hetjaar-
getijde, waarin geen bloemen zijn en waarin men
ook zelden de dooden bezoekt, eenzaam en verlaten
is.
Overdag bemerkt men aan de lappen en lorren,
die uit de vensters hangen, en aan de havelooze
menschen, die aan de deuren staan, dat liier de
armoede haar verblijf gekozen heeft. Maar winter-
avonds is het er doodstil, de menschen gaan dan
vroeg naar bed, wat vuur en licht uitwint, zoo
dat deze wijk na het vallen van het donker een
toonbeeld van eenzaamheid en verlatenheid is.
Wordt vervolgd.)
D. P. had erg den prins gesproken en maakte te Schiedam
een misselyke vertooning, waarom de agent W. Dnchenne
maar bealoot hem in te rekenen om ongelnkken te voorkomen.
Hieidoor verviel bekl. tot dronkenmanswanhoop, stelde zich
als een razende tegenover de politie aan en moest metassil-
tentie naar het hok gebracht worden.
Eisch voor deze weerspannigheid 6 weken gevangenisstraf.
E. B. M., sjonwer te SCHIEDAM, werd wegens diefstal
van konjjnen, nadat er nog geen 5 jaar sedert het plegen
van zyn laatste misdryf verloopen was, veroordeeld tot 6
maanden gevangenisstraf.
Dat er te VLAARDINGEN nu en dan wel eens eenige
tonnen haring spoorloos verdwijuen, om daarmede tal vau
tobbetjea en vaatjes te vullen met haring, die in verschillende
plaatsen van ons land vrij goedkoop verkocht wordt, is zeer
waarschynlyk. De venter is zoo ondengend daarbjj de goege-
meente wjjs te maken, dat dit haaienbeet (haring, waarin
baaien hebben gebeten) is, om welke reden het zeebanket
zoo goedkoop weggaat, en daar de haaien een fijnen smaak
hebben, kan men er van op aan, dat die zoogenaamdehaaien-