Burgerlijke Stand. R ECHTZAK E N. Plechtig gaat de deurwaarder naar buiten en roept ^Meueer X" en Z. M. de sultan van Turkije, Abdul Hamed 1" Meneer X gaat naar binnen. De deurwaarder volgt. De voorzitter //Zijn beide partijen aauwezig?" De deurwaarder plechtig //Neen edelachtbare, alleen de aanvrager Z.M. de Sultan is niet verschenen En ondanks huu onplooibare deftigheid kost het den heeren moeite hun lachen te bedwingen om deze comedie-vertooning. Maar aan eisch en vorm der wet is voldaau Schiedam, 7 Nov. Aan den ontvanger der directe belastingen J. Van Zandbergen Buwalda alhier, is op zijn verzoek eervol ontslag verleend uit 'a Rijksdienst, behoud' ns aanspraak op pensioen Onze stadgenoot de heer W. E. Tak, zal op 20 November te Loosduinen een politieke voordracht houden. De aangekondigde openbare samenkomst der vrouwenvereeniging tot verhooging van het zedelijk bewustzijn, werd Woensdagavond in Musis Sacrum gehouden. Het te bespreken onderwerp: //Bestrij- ding van onzedelijkheid, een roeping van onzen tijd" besproken door mevrouw de Douairiure De Klerck Van Hogeudoip, wekte zulk een algemeene belangstelling, dat de zaal overvol was, en een groot getal belangstellenden onverrichter zake huis- waarts konden keeren. Met een inleidend woord en een gebed opende Ds. Van den Broek deze bijeenkomst, waarop mevrouw De Klerck Van Hogendorp haar rede begon met de positie der vrouw. Zij wees er op hoe onzedelijkheid en ontucht meer en meer op den voorgrond traden en hoe de vrouw, door zich in den goeden zin te emancipeereu, daaitegen te velde kon trekken. In Engeland was men het eerst daarmede be- gonnen, tengevolge waarvan er een wet tot stand kwam ter verheffing der gevallen vrouwen. Ook in andere landen is men werkzaam in die richting, en de Nederlandsche vrouwen hebben op dit ge- bied reeds veel tot stand gebracht. Zij wekte de aanwezigen op om tot dit goede doel mede te werken, en zich als lid van den Vrouwenbond te doen inschrijven, waartoe gelegenheid bestaat bij mevrouw Metz alhier. Ds. Van den Broek dankte de spreekster voor haar optreden en uitte den wensch, dat haar ar- beid beloond moge woiden, waarop de vergaderiug doorDs. Metz met gebed werd gesloten. De spoelingbeurs alhier heeft met 1 Nov. j.l. opgehouden te bestaan. Qisteravond was het een heel oploopje aan de Haven alhier. 'tGerucht liep, dat er iemand te water was geraakt. Nadat de politie, geholpen door enkelen van het toegestroomde publiek, zich eenigen tijd met dreggen had beziggehouden, bleek het, dat de vermeende drenkeling in een cafe kalmpjes een glas bier zat te drinken. Aan de Noordvest alhier is dezer dagen het lijk gevouden van een 30-jarig man, algemeen bekend onderden naam van vJan de Rotterdammer.', Vermoedelijk viel hij als slachtoiler van den sterken drank. De minister van justitie heeft aan den agent van politie en onbezoldigen rijksveldwachter H. A. Eijkelboom alhier zijne bijzondere tevredenheid te kennen gegeven wegens zijn be'cidvol en moedig gedrag bij het in den nacht van 9 op 10 Meij.l. op heeterdaad ontdekken en aanhouden van twee personen van welke de een met eene geladen revolver was gewapend die zich toegang hadden verschaft tot een der haudelskantoren te dier stede. Toen Dinsdagavond de godsdienstoefening van het ffLeger des Heils" alhier aangevaugen was, werdeu en de soldaten en de nieuwsgierige bezoekers wonderlijk verschrikt, doordien er op eens een steen door een ruit kwam en wel van de Noordzijde der Lange Haven niemand is echter door den steen getroffen, en de dader is nog niet opgespoord. A.s. Woensdag, 12 Nov., zal het nieuwe z/Het zij zoo, mevrouw," zeide de notaris, //ik heb u geiegd, wat mijn plicht voorschreef u te zeggen, nu heb ik niets meer te doen, dan u te gehoorzamen." En zich tot zijn klerken wendende, dicteerde hij hun de volzin, waarbij Taboureau tot eenig en universeel erfgenaam gemaakt werd van haar vaste en losse goederen. Daarna las hij het testament vooronder het lezen bleef de monnik maar door bidden. Men gaf nu de barones een pen in de hand en liet haar het testament teekenen. //Nu moet u nog de renvooien en doorhalingen teekenen," voegde de notaris haar toe. z/Ik kan niet meer, ik ben doodaf," zeide de zieke. z/De voorletters van uw naam zijn voldoende," antwoordde de notaris. Toen zij dit gedaan had, ontviel de pen aan haar hand. //U is klaar,'' zeide de notaris. z/De hemel zij geloold." z/En alsof het nu met de arme vrouw gedaan was, zoo sloot zij haar oogen en scheen zij buiten kennis te raken. De notaris gaf de klerken last om zich te ver- wijderen, schikte zijn papieren bij elkander en verwijderde zich op de teenen. Taboureau verge- zelde hem tot aan de trap, kwam daarna in de kamer terug en draaide de deur op slot. Zoodra de deur dicht was, veranderde het tooneel. De stervende sprong uit bed, en de monnik trok zijn pij uit en wierp die in een hoek. De ster vende begon lachend en ginnegappend haar gelaat schoolgebouw der vereeniging voor Gereformeerd onderwijs in gebruik worden genomen. Ds. lmpeta vau Alfen a/d Rijn zal den avoud te voren een toepasselijke rede in het kerkgebouw van de Chr. Ger. Gem. houden. Aan vrije giften is er voor den nieuwan bouw ongeveer f 200 samen gebracht, behalve de bestaande jaarlijksche bijdragen. Een gehouden //bazar" heeft circi f 500 opgebracht. Het Vaderland meldde ,/Benoemd tot directeur der H. B. S. te Gouda dr. W. J. Steenhuis, leeraar aan het gymnasium te Zutphen." Nu treft het toch inderdaad hoogst noodloltig te zauien, datlo te Gouda geen vacature is, maar te Schiedam2o dat er ook te Schiedam geen dr. W. J. Steenhuis is benoemd, en dat er 3o geen dr. W. J. Steenhuis aan ons gymnasium (Zutphen) verbouden is. Alle factoren, die als product het ougelukkige verechijnsel van drukfouten te voorschijn kunnen roepen, schijuen, z.'.gt de Zutf. Ct., hier zeidzaam eendrachtig le hebben samengewerkt. Ouwerschie,| 7 Nov. Zondag a.s. zal ds. C. Leenmans alhier te 9£ uur de godsdienstoefening leideu. Uneven uit DEN HAAG. z/Mijne vrienden, men zal ons alien begraven" zei Hildebiand; en toen hij 't zei was het een waarheid, zoo groot als een koe; men kende toen de vereenigiugen voor lijkverbranding nog niet. Ook in onze dagen en vooral in ons land, is het nog wel geen gewoonte om met de lijken onzer bloedverwanten anders te leven dan men't intertijd van Hildebrand's e.erste editie van de Camera Obscura gewoon was, maar men kan toch niet zoo onvoorwaardelijk meer zeggen, dat men ons alien begraven zal. Er zijn er, die, op grond eener eigenaardige opvatting van pieteit, of ter wille van de gezondheid der levenden, bij testament den wensch te kennen geveu om te Gotha of elders in het crematorium de behandeling van een stuk gietijzer te ondergaan en te worden verbraud, opdat hun asch in een vaasje kan worden bewaard. A1 zal men ons dus misschien niet alien begra ven, zoolang in Nederland nog geen lijkoven be staat en 't vervoer van lijken naar buitenlandsche crematoria nog tot de groote uitzonderingen zal blijven behooren, zullen er begraafplaatsen noodig zijn. De gemeentebesturen hebben, volgens de wet, daarvoor te zorgen, maar daardoor zijn bij zondere begraafplaatsen geenszins uitgesloten. In groote steden kan dat ook wel niet anders, omdat nu eenmaal de menschen, waar zij er kans voor zien, zelfs nh den dood nog een bijzondere plaats willen innemen, waarop zij door hun stand of fortuin aanspraak meenen te hebben verworven, en ook omdat de kerkelijke gemeenten veelal een eigen doodenakker onderhouden, deels om gods- dienstige redenen, deels tot stijving der kerkelijke kassen. Hier in Den Haag hebben we, behalve de al gemeene begraafplaats der gemeente, waar personen ran alle gezindten de laatste rustplaats kunnen vinden al ligt. er, opmerkelijk genoeg geen enkel Israeliet begraven, een Katholieke en een Israelitische begraafplaats, ket kerkhof Ter navolging, bij Scheveningen, de doodenakker der Protestantsche aristocratie, en de begraafplaats Eik en Duinen aan den weg naar Loosduinen. En met dat alles hebben we nog geen ruimte genoeg voor onze dooden. Onze algemeene begraafplaats raakt langzamerhand vol; onze Katholieke en Joodsche kerkhoven beginnen ingesloten te raken in bevolkte wijKen der stad, zoodat in weinige jaren aan uit- breidiug daarvan niet meer te denken valtTer navolging is kleiti en ook bijna vol; alleen op Eik en Duinen is nog ruimte voor velen, maar de kosten der graven aldaar zijn hoog en in elk geval moet de gemeente een ander kerkhof hebben. Reeds lang heeft men daarnaar uitgezien. Niet onwaarschijnlijk is het, dat men daarvoor bet oog heeft gevestigd op een der uitgestrekte landen op den weg naar Loosduinen, aan de be staande begraafplaats van de familie Noordendorp gelegenanderen meenen, dat er plan zou bestaan om meer naar de zijde van Wassenaar of bij den te wasschen, waarna bleek, dat die lijkkleur en die ingevallen gelaatstrekken kunstmatig op het gelaat gebracht waren, want, nadat het water zijn dienst had gedaan, zag men een blozend en levens- lustig joug ineisje. Ook de monnik trok nu een overjas aan en was toen veranderd in een heer van on geveer dertigjaar, die niet de minste gelijkenis met een kloosterbroeder had, maar integendeel alle overeen- komst vertoonde met een zeer vroolijken kwant. Nadat alle drie braaf pret hadden gemaakt over die schandelijke comedie, trok het jonge meisje de monnikspij aan en haalde de kap over haar ge laat. Nadat zij al dus verkleed was, naderde Tabou reau haar en zeide met een grijns, //veroorloof mij, eer- waarde vader, dat ik u uitgeleide doe." Hij ontsloot toen de deur en bracht de als monnik verkleede vrouw, met gehuichelden eerbied, naar een gereed staand rijtuig. De persoon, die als monnik binnengekomen was, verwijderde zich nu in dandy's kostuum. Weldra was de bankier weer terug in de kamer, waar het bedrog was gepleegd. Het oorspronkelijke testament was door den notaris medegenomen, doch het duplicaat was voor copie conform geteekend, blijven liggen. Taboureau nam het document op, beschouwde het met welgevallen en begon zinsnede voor zin- snede half luid op te lezen. Naarraate hij verder las, ontspanden zijn gelaatstrekken en werdeu zijn blikken helderder, en toen hij aan de zinsnede was gekomen, dat hij tot eenigen universeel erfgenaam was benoemd, scheen het geluid van zijn eigen stem voor hem muziek te zijn geworden en straalde Waalsdorper weg de nieuwe rustplaats der dooden te vestigen. In elk geval is dit nog onzeker. Wat echter vaststaat is, dat men ook van parti- culiere zijde pogingen aanwendt om, met het oog op 't naar veler oordeel minder gewenschte mouo- pol e der eigenaren van Eik en Duinen, nog een par iculiere begraafplaats te openen, die, grenzende aan de bestaande van de familie Noordendorp, be- stemd zou worden om in afdeelingeu gesplitst, voor de belijders van alle gezindheden te worden bestemd, ja misschien zelfs ook voor hen, die aan lijkverbranding boven begraving de voorkeur geven; me i spreekt van het plan om bij deze ni.iuwe be- graafplaa's ook cen crematorium op te r chten, wanneer daartoe althans door de hooge regeering vergunning mocht worden gegeven. Intusschen zijn er, gij weet het, tegen het aau- 1 eg gen van deze nieuwe begraafplaats bezwaren gerezen. Burgemeester en Wethouders van Loos duinen hebben, naar onlangs door de bladen is gemeld, de vergunning ervoor geweigerd. Dit heeft mij inderdaad zeer verbaasd en ik moet eer- lijk verklaren niet te begrijpen op welken grond deze weigering wel mag steunen. Ik vat zeer goed, dat het gemeentebestuur van Loosduinen niet bijzonder veel op heeft met deze plannen en veel liever zou zien, dat de Hagenaars levend dan dood naar Loosduinen kwamen, al doet het tusschen twee haakjes in mijn oog ook veel te weinig om 't eerste te bevorderen en den b'oei van de jonge zeebadplaats Kijkduin te verhoogen. Maar het is hier niet de vraag of Burgemeester en Wethouders in hun schik zijn met dekerkhof- plannen, doch of zij het recbt hebben de vergun ning ervoor te weigeren. Dit recht nu koml mij op zijn minst zeer betwistbaar voor. Het kan geen vraag zijn of er voor de opening van een begraaf plaats vergunning van het gemeentebestuur noodig is, op dit punt spreekt de wet van 10 April 1869 duidelijk. Maar diezelfde wet wijst ook op zeer dui lelijke wijze de eischen aan, waaraan een be graafplaats moet voldoen en het komt inij voor dat, wanneer aan die eischen ten voile wordt be- antwoord, geen gemeentebestuur in zijn weigering om de begraafplaats aan te leggen, kan volharden. I)e belanghebbenden zijn dan ook bij de Gede- puteerde Staten der Provincie in hooger beroep gekomen en ik zou wel durven voorspellen, dat dit college de afwijzende beschikking zal te niet doen. Dan kan de kv.estie voor den Raad van State worden gebracht, opdat de Koning helaas, thans de Raad van State zelf, als waarnemende het Koninklijke gezag, of straks H. M. de Koningin- Regentes, de afdeeling voor de geschilleu van besiuur hebbende gehoord, in hoogste instant lo bes! ise, doch ik betwijfel zeer of het baten zal. I miners, het nieuw ontworpen kerkhof, op het bekende landgoed van den heer Maas Geesteranus, ligt veel verder buiten de bebouwde kom der ge meente Loosduinen, dan de wet (art. 16) eischt „en zoo er al andere bezwaren, van hygienischen aard bijvoorbeeld konden worden gemaakt, dan zouden deze door de omstandigheid, dat de nieuwe doodenakker verder van Loosduinen is verwijderd dan de bestaande, worden te niet gedaan. Er is dus geen redelijke grond voor de weige ring van Loosduinen te bedenken en ik waag mij dus wel niet aan een gevaarlijke profetie als ik zeg dat binnen weinige maandeu de tweede Haag- sche begraafplaats op Loosduinen's grondgebied zal woiden geopend. Ik heb er maar een wensch bij te voegennl., dat ik er voorloopig geen kennis mie zal behoeven te maken, al ben ik overigens diep doordrongen van de waarheid, dat 't leven kort is en de dood ons vaak onverwacht komt verrassen. Dat zagen we deze week bij herhaling. Eerst ontviel een onzer meest bekende staatslieden, de oud-Minister van Buitenlandsche Zaken, baron Van Zuijlen van Nijevelt, vroeger ook gezant te Parijs en laatstelijk lid der EerSte Kamer, aan het vader land daarna kwam de treurige mare, dat een onzer verdienstelijkste schilders, de gevierde Artz, een van Israels voortreffelijkste leerlingen en navolgers aan de kunst werd ontrukt. Beide waren ze maunen van groote verdiensten en die hun land eer hebben aangedaan. Van Zuijlen was een staata- er uit zijn oogen een ruur, dat maar al te zeer bewees, hoeveel boosheid in hem schuilde. Hij werd in zijn lectuur gestoord door het een of ander gedruisch in huisals een dief verborg hij het kostelijk papier onder zijn vest, verschool zich in zijn kabinet, waarvan hij de deur met een grendel afsloot, en verlustigde zich nogmaals in het herlezen en beschouwen van die schriftuur. Toen hij het testament genoeg gelezen en her lezen, bekeken en bevoeld had, borg hij het in een geheime lade, barstte in een schaterlach uit en riep Bravo, bravoTaboureau, gij zijt ze alien te slim af." Het bedrog was dan ook slim genoeg overlegd. De plaats, waar de komedie vertoond was ge worden, was de slaapkamer van den bankier, waar- in hij niets aan het ameublement had veranderd. Hij had den monnik en den notaris met zijn kler ken eenvoudig in zijn slaapkamer in plaats van in zijn kabinet ontvangen, dat was alles. Een bediende wist van het een en ander meer dan rechtuit, deze was vertrouwde van Taboureau; trouwens het eigenbelang van dezen knecht bracht mede, niets te doen uitlekken van hetgeen er was voorgevallen. Voor de overige huisgenooten baarde het geen opzien, dat de baron de menschen in zijn slaap kamer in plaats van in zijn kabinet ontving, dit gebeurde wel meer. De komst van een notaris met zijn klerken was niets ongewoons, een notaris heeft altijd zaken met kapitalisten, en wat den monnik betreft, de orde heeft ook haar geldzaken en is dikwerf verplicht, om in het belang van haar man van den ouden stempel, een talent vol spreker, een warm patriot; Artz een schilder van groote gaven, die de Nederlandsche kunst ook buiten onze grenzen, in aanzien hield. Met diep leedwezen ziet men beiden heengaan. En dreigt ons niet nog zwaarder slag? Moge deze nog lang van ons worden afgewend! Toch is het goed, dat de Regeering en de vertegenwoordi- ging alle maatregelen nemen, die voor het lands- belang gevorderd worden zoowel voor het onverhoopt overlijden des Konings als voor den duur zijner blijkbaar hopelooze ziekle. Naar ik hoor zal de Regeering in de volgende week aan de Staten-Generaal de voordracht aan- bieden, waarbij, met ontheffing van den Raad van State van de tijdelijke waarneming vau't Koninklijk gezag, H. M. de Koningin als Regentes wordt benoemd. Denkelijk zal dan binnen enkele dagen die voordracht worden behandeid en reeds den 18den dezer in een plechtige vereeiiigde vergaderiug der beide Kamers Koningin Emma den eed aflegsren. De trouw van 't Nederlandsche volk zal der geliefde Vorstin die zware en onder de segeven omstandigheden allerpijnlijkste taak zeker verlichten Jan Van dkn Haag. Ingeschreven van 4 Nov. tot 6 Nov. 1890. SCIIIEDAM. GEHUWD5, J. Haneveld, 27 j., R. C. en C. M. E. Duimel, 24 j., R. C. 6. H. v. Oosten, 27 j., N. H. en J. G. E. Rougoor, 20 j., N. H. C. Horman, 22 j., E. L. en D. J. Luring, 23 j., E L ONDERTROUWD 6, H. H. Kemmer, 25 j., R. C. en C. Kerkhof, 26 j., R. C. H. Boele 25 j., R. C. en A. M. Lemmers 23 j., R. C. T. Harteveld, 24 j., N. H. en A. M. v. Diggele, 26 j., N. H. T. Hekket, 20 j., N. H. en H. Her man, 19 j., N. H. J. Zuidgeest, 24 j., N. H. en C. Meesters, 20 j., N. H. T. Post, 26 j., R. C. en C. J. Brokling, 22 j., R. C. GEBOREN 5, Cathariua, N. H., d. v. A. Kerdel en A. C. de Lange. Hoofdstr. Cornell's, N. H., z. v. S. Steenbergen en H. E. de Weerd. Hagastr. 6, Jacoba, N. H., d. v. F. den Held en J. Maag- deleijn. Doelenhofje. OVERLEDEN 4, Josina Wilhelmina Motis, 51 j. en 8 m., echtg. van 8. J. F. 't Hooft, N. H. N. Singelstr. Leonardos Quirinus Kerklaan, 2 ra., R. C. Konijuenbuurt. 5, Johan Hendrik Mei'rhof, 2 m. N. H. Achtersingel. Wilhelmus Knoop, 80 j. en 7 m. R. C. echtg. van C. M. Rullo. Roosbcck. 6, Ferdinandus Jacobus Broek- hals, 59 j. R. C., echtg. van W. F. Volkert. Lange Haven. OCWERSCHIE. GEHUWD5, Theodorus Everardus Johannes Kramers, j.m., 31 j. en Maria Josephina Johanna Buijtendorp, j.d., oud 23 j. GEBOREN6, Jannetje Francisca, d. van Marinus Cornelis De Groot en Johanna Elizabeth Van Dam. OVERLEDEN5, Hendrik De Knibbe, oud 1 in. Arrondissements-Reehtbank te Rotterdam. Zitting van 4 Nov. 1890. fondsen, hetzij die tot eigen onderhoud, hetzij tot een liefdadig doeleinde bestemd zijn, een bankier te raadplegen. Taboureau grijnsde en wreef zich de handen uit pure blijdschap, dat hij de menschen nu zoo grof had beetgenomen. Toen het tien uur sloeg, schelde hij zijn bediende en liet naar mevrouw de barones informeeren. De boodschap was, dat de dokter er geweest was en dat die mevrouw niet beter en ook niet erger dan gisteren had bevonden, zij was wel zeer zwak maar onmiddellijk gevaar was er niet. //Zoo moet ik het juist hebben", zeide Tabou reau, //krakende wagens rijden gewoonlijk lang, en zoo zou het mij niets verwonderen, of zij over- leeft nog dien ouden Coquillard. XVIII. De oude Zakkenroller. In de nabijheid van het beroemde kerkhof Pere Lachaise is een straat, waarin men 's zomers bloe- men verkoopt om op de graven der afgestorvenen neder te leggen, maar die in den winter, hetjaar- getijde, waarin geen bloemen zijn en waarin men ook zelden de dooden bezoekt, eenzaam en verlaten is. Overdag bemerkt men aan de lappen en lorren, die uit de vensters hangen, en aan de havelooze menschen, die aan de deuren staan, dat liier de armoede haar verblijf gekozen heeft. Maar winter- avonds is het er doodstil, de menschen gaan dan vroeg naar bed, wat vuur en licht uitwint, zoo dat deze wijk na het vallen van het donker een toonbeeld van eenzaamheid en verlatenheid is. Wordt vervolgd.) D. P. had erg den prins gesproken en maakte te Schiedam een misselyke vertooning, waarom de agent W. Dnchenne maar bealoot hem in te rekenen om ongelnkken te voorkomen. Hieidoor verviel bekl. tot dronkenmanswanhoop, stelde zich als een razende tegenover de politie aan en moest metassil- tentie naar het hok gebracht worden. Eisch voor deze weerspannigheid 6 weken gevangenisstraf. E. B. M., sjonwer te SCHIEDAM, werd wegens diefstal van konjjnen, nadat er nog geen 5 jaar sedert het plegen van zyn laatste misdryf verloopen was, veroordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf. Dat er te VLAARDINGEN nu en dan wel eens eenige tonnen haring spoorloos verdwijuen, om daarmede tal vau tobbetjea en vaatjes te vullen met haring, die in verschillende plaatsen van ons land vrij goedkoop verkocht wordt, is zeer waarschynlyk. De venter is zoo ondengend daarbjj de goege- meente wjjs te maken, dat dit haaienbeet (haring, waarin baaien hebben gebeten) is, om welke reden het zeebanket zoo goedkoop weggaat, en daar de haaien een fijnen smaak hebben, kan men er van op aan, dat die zoogenaamdehaaien-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Schiedammer | 1890 | | pagina 2