IV0. 6. Zaturclag7 January, mv/ FRANSCHE SCRODWBURG VAN jhjfc, C°J Commissariaaf van Politic. IS 1JITEWLAI fit. DAGBLAD ZDIDHOLLAND EN S GRAVENHAGE 7—7—7TR„,/kLpn 7u advertentien Prijs der advertentien van 1—6 regels t 1.80, ,lk, Pit Dagblad vcrschijnt da,jelyksmtyenomcn Zon- en B,en *tut^en. 2R OMte. Mate - G Feestdagen,Per clrie maanden f j| n„„u„,i letters naarmate de ruimteiee/£<? zij btslaan Franco per post f 6. Brieven slutrken eu advertentien franco acre f Bureau van dit Dagblad. TE 'SGRAVENHAGE. Stemopneming van den 6 Januarij 1860, over d, toelating van Mr. TOIJBILLOS, voor het emploi van premier Trial et premier Comique en tous genres. Ingekomen 51 biljetten waarvan ddn in bianco. terwijl 29 stemmen' tegen en 21 voor de toelating uitgebragt werden Weshalve Mr. TOUR ILL ON is afgeweien. Aldaar liggen ter herkenning en terugbekoming voor- handen eenige paren nieuwe Sclioenenin een winkel achtergelaten. F 11 A IV H R IJ R« Parijs5 Jan. Bij Keizerlijk besluit van eergis- BCHICBIiAlVD. Weenen 4 Jan. Tengevolge van de bekende bro chure beelt er dezerzijds een druk diplomatiek verkeer met het Idol van Rome plaats gehad. Over den uitslag daarvan zijn de berigten uiteenloopend. Zoo veel is ecbter zeker, dat men zich hier bereid heeit verklaard, de zaak van den Paus met nadruk te ondersteunen. en toestemming te weigeren tot ieder beesluitwaar bij de onschendbaarlieid van bet Panselijk gebied niet uitdrukkelijk wordt erkend. Men voegt er nog bij dat onze regering tegenover het Pauselijk gouver- nement de verpligting op zich heeft genorhen, hare gevolmagtigden van het Congres terug te roepen zoodra de Romeinsche kwestie ter sprake wordt gebragt op eene wijze, welko niet in overeensteraming is met de belangen van den Kerkelijken Staat. Even als gedurende den Italiaanschen oorlog neemt men hier weder zijne toevlugt om den nationalen naijver tusschen Frankrijk en Engeland gaande tc maken. Het kan dan ook niet anders of hier wordt de toenadering tusschen die beide Mogendheden met leedwezen gcziendaar de Westersche alliantie in lijnregten strijd is, met de belangen en beginselen door onzen° Keizer en zijne regering gehuldigd. De Ost. D. Post laat zichmet het oog op boven- genoerade taktiekhet volgende uit Parijs schrijven, onder het opschriltHet geheim der brochure.)) Sir Henry Bulwer heeft ten stelligste nan de Porte ver klaarddat zijne (de Engelsche) regering de doorgra- ving van de landengte van Suez nu en nooit zal toege- ven° Deze diplomaat ging zoo vervan den Groot- Visier in persoon te verzekeren dat de Sultan indien men hem te dezer zake dwingen wilde op de krachtige ondersteuning en de geheele vloot van Engeland reke- nen kon. Deze onverwachte en sinds lang ontwende energie van Engelandheeft in de I uilerien eene bui- tengewone nitwerking gehad. Do heer de Persigny,die bovendien ieder nieuw schipdat van de Engelsche werven liep, controleerdo en sodert langen tijd in zijne depeches en bijzondere brieven aan den Keizer de reus- achtigeuitbreiding van deEngeische verdedigings-roaat- regelen afschilderde vond thans een geopend oor. Aan den heer de Thouvenel werd bevel gezonden de Suez- aangelegenheden wedertelaten rusten (ik sta u borg voor dewaarheid van deze mededeeling) terwijl in deltaliaan- sche kwestie de verklaring naarLonden werd gezonden dat Frankrijk alles zou vermijden, wat aanleiding tot tweedragt tusschen hem en zijn edelen geallieerde kon geven. ^De toelating van den graaf de Cavour als gevolmagtigde voor Sardinieis, nadat men zich daar geruimen tijd tegen heeft verzetfeitelijk eene concessie aan Engeland en de brochurewelke (de heeren Mac- quard en de Lagueronniere gezamenlijk liebben opge- steld heeft onder meer- en wel in de eerste plaats ten doel, om zijne tegemoetkoming aan Engeland te toonen. Dat het geschrift het programma der Fransche regering behelstis naar mijne overtuiging eene over driving. Het is veel eer bestemd om de openbare meening te polsen. In de jongste dagen zijn weder verschillende ministerraden gehoudenwaarbij de Keizer tegen- woordig was. Er zijn bij die gelegenheid onderscheidene besluiteu ten opzigte van Hongarye genomenwelke ecliterdaar niet met bevrediging zullen vernoinen wor- den omdat zij niet stroken met de in den jongsten tijd openbaar gemaakte volkswenschen. Uit het Venetiaansche luiden de berigten voort- durend in hooge mate onbevredigend. tercn is Z. H. Prins Lodewijk Lucien Bonaparte tot grootofficier van het Legioen van Eer benoemd. of de beruchte brochure: de Paus en het Congres hot werk eener onafhankelijkc pen of uit eene otficiele bron afkomstig is, zoo veel is zeker, dat zij bestemd is, eene aanzienlijke rol te spelen. Zij moge, geheel of ten deele de meening van een door- luchtig persoon uitgedruktof na de verscliijning de sympatie van bet Keizerlijk gouvernement weggedragen hebbenzoo veel is zeker, dat, korten tijd nadat de brochure het licht heeft gezien blijkbaar eene alge- heele wijziging in de politick van het gouvernement heeft plaats gehad. Dit te ontkennen zou dwaas- heid zijn. Onnoodig is het, aan te toonen, welke die politiek omtrent de Italiaansche aangdegenheden nog zeer onlangs was. De bekende nota in den^ Mo- niteur en de brief van Napoldon III aan Victor - Emanuel staan een ieder nog te levendig voor den geest, dan dat dit noodzakelijk zou zijn. Sedert heeft men door de brochure en door de redeneringen der officieuse pers veel vernomen nopens de wijze, waarop het gouvernement de kwestie van het wereldlijk gezag des Pausen bij het Congres wil begrepen hebben. In- tusschen meende men nog, dat de politiek van het gouvernement des Keizers steeds de bijeenkomst dier vergadering wenschte, na zich vooraf met de andeie Mogendheden verstaan te hebben omtrent de prelimi- nairen, welke noodzakelijk geworden wijzigingen moesten ondergaan. De zaken zullen echter waarschijnlijk eene andere oplossingerlangen: in ddn woord gemelde politiek streeft thans naar een doel, waardoor de bijeenkomst van het Congres moeijelyker., zoo niet onmogelijk zou worden. Opmerkelijk is daarbij de groote toenadering tusschen de Fransche en Engelsche regeringen. Naar men, ofschoon onder zeker voorbehoud verhaalt, zou lord Cowley, namens den Keizer, zijn gouver nement het volgende zijngaan voorstellen Frankrijk zal zich bij de Engelsche staatkunde voegen welke zich voor de aan heel, ling dor Italiaansche Middel-btaten aan Piemont heeft verklaardonder voorwaarde dat daardoor op de nationaliteit geen inbreak worde gemaakt. De Fransche staatkunde verzet; zich tegen eene aanzienlijke uitbreiding van Piemont, vooral omdat Savoye als het ware gedeeltelijk op Frajnsoh grondgebied ligt, Indien Piemont er in toestemde om Savoye aan Frankrijk af te staan, en Enge land daarin bewilligde, zou het gouvernement des Keizers geen bezvvaar meer zienom aan de wen- s hen der bevolkingen van Middeu-Italie gehoor te verleenen iets waarnaar de Engelsche staatkunde streeft. Zoo de beide groote Zeemogendheden het omtrent zoodanige schikking eens zijnzou er geen aanleiding meer bestaanthans het Congres bijeen te roepen omdat men natuurlijk eerst zou moeten weten, of de andere Mogendheden deze grondslagen zullen aannemen. In gemelde schikking zouden beide Zee mogendheden voldoening van hare wenschen vinden. Her Italiaansche vraagstuk zou naar de inzigten van Engeland geregeld zijn, inaar het gouvernement des Keizers zou eene eerste schrede gedaan hebben op die natuurlijke en traditionele politiek van Frankrijk strekkende om zijne grenzen ten zuid-oosten uit te breiden. Van eene andere zijde wordt uit zeer goede bron verzekerd dat Oostenrijk ten einde de ondersteuning van Frankrijk bij het Congres te erlangener in zou toe- stemmen om, indien de hertogen hersteld werden, Venetib te ontruimen, 'twelkaan Toscane zou worden toegevoegd, ten einde onder den verjaagden Groothertog, e'en Ivoning- rijlt te vormen. Uit het vertrek van lord Cowley naar Londen kan echter worden opgemaaktdat de Keizer liever totde Engelsch-Fransche schikking zal toetreden waardoor hij Savoye zou erlangen dan tot de Oosten- rijksche voorstellenwaarbij Frankrijk geen ander voordeel heeft, dan dat de bevrijding van ltalib tot aan de Adriatische zee welligt iets bespoedigd zou worden. Bij het corps diplomatique begreep men reeds voor eenige dagen dat zoodanig gewigtige verandering in de politiek van het gouvernement des Keizerseene verandering van persoon aan het hoofd van het depar- tement van buitenlandsche zaken noodzakelijk maakte. Graaf Walewski, die, zij het dan ook ingevolge de Thouvenel, lieden door den Moniteur medegedeeld zie ons vorig nommerheeft dan ook niet bevrcemd en is slechts de uitdrukkinghet gevolg van de nieuwe politiek des Keizers. Sommige onzer dagbladen stemmen geheel over cn met de brieven uit Rome, dat, althans voor het oogen- blik de bijeenkomst van het Congres doelloos zou zijn. Niettegenstaande het vertrek van den kardinaal Anto- nelli op den 10 bepaald was, is zijne knmst minder dan ooit waarschijnlijk. Eene nota in hot Dagblad van Rome omtrent de brochure, is in zulke scherpe bewoor- dingen vervatdat men bezwaarlyk kan vooronder- stellen dat het Ilof van Rome zich bij het Congres zal laten vertegenwoordigen alvorens de zaak der brochure geheel opgehelderd zij. De taal van het Romein sche blad bewijst echter, dat die opheldering nog lange zal uitblijven, hetgeen trouwens geheel over- eenstemt met den ommekeer in de politiek des Keizers. En wat zou nu een Congres beteekenenzoo Rome daarbij niet vertegen woordigd werd bevelen van zijn Souverein steeds gezind was voor de herstelling der verdreven Vorsten zou spoedig in eene moeijelijke positie verkeerd hebbentegenover de vertegenwoordigers der Mogendheden. Het besluit tot vervanging van graaf Walewski door de* heer on Omtrent den stand der zaken is nog zeer opmerkelijk een artikel in het Journal des De'bats v;« hedon naar aanleiding van den brief van den Bisschop van Orleans, en bepaald met het oog op de Romagnit I let blad doet opmerken dat een ieder overtuigd E j dat die provincie niet uitvrijen wil, maar alleen door kracht van wapenentot het gezag van den II. Stoel zal terugkeeren. De Paus zou dus niet dan op puinhopen te regeren hebben hetgeen voor zijn gezag een der grootste rampen zou zijn. Bovendien zou dit nog niet dan door vreemde strijdkrachten kunnen geschieden. Het Journal wijdt daarbij uit over de boz warendu voor- waarden, waaronder die vreemde luvlp zou worden verleend. De eerste zorg der Mogendheden die den Paus zouden hebben hersteld, zou zijn, om hem een stelsel van regering en van bestuur, eene bur- <»erlijke wetgeving voor te schrijven. Welnil het gouvernement des Pausenmet de invoering en bij gevolg het overwigt van het burgerlijk en wereld lijk gezagjs onmogelijk. Men kan van den Paus niet verlangen geen priester te zijn dogma's aan wereldlijke wetten ondergeschikt te maken, zijne, ^nfeilbaarluid aan stemmingen der meerderheid te on ir erpen. Het gouvernement des Pausen zoodanig als net is zamen- gesteld kan niet met het burgerlijk wetboek bestaan het een is volstrekt met het andere niet overeen te brer gen. Thans zal de Pans slechts eene provincie vcr- liczen en zijn overig gebied ongeschonden behouden. Wil men hem echter met geweld in het bezit dier provincie herstellen dan kan hij morgen zijn geheele grondgebied met inbegrip van Rome, verliezen. Dat is alles wat da Paus en het gouvernement der Kerk er bij zullen ge- wonnen hebben; niet meer de omwenteling, maar de wettigheid zal hen gedood hebben. u De Italianen (aldus vervolgt het Journal) zijn vol- komen van dat onvereenigbare der beide wetgevingen overtuigd, wanneer zij bepaald verklarendat zij nimmer onder het bestuur van den H. Stoel willen terugke'eren. Zij weten dat alle hervormingen, welke men hun zou belovenhersenschimmig zouden zijn, en datr, ook dan wanneer zij opregtelijk beloofd en beproefd werdenzij onuitvoerlijk zouden zijn. Het is niet de eerste maal, dat zij gevrangd en beloofd zijn, maar zij kunnen later, evenmin als vroeger, verwezenlijkt wordenomdat daartegen hinderpalen bestaan, welke niet uit den weg kunnen gernimd worden. Het komt niemand in de gedachte den goeden en eerbiedwaardigen Pius IX te beschuldigeneen dwingeland te zijn, en evenwel is hij door zijn pligt zelven gedwongen wreede wetten toe te passen, en het geweten zelf van den mensch is hier de veroordeeling van de wet. a De Italianen zeggen dus: De menschen zijn niet slecht, maar de wetten zijn afsehuwelijk. Voor de hoDderdste maal belooft men ons, het gouvernement des Pausen wereldlijk te makenmaar even zoo vele malen heeft de Paus zelf verklaard dat de sceularisntie van zijn gouvernement er de vernietiging van zou zijn, en dat hij geen zelfmoord zou begaan. Het beginsel zal steeds hetzelfde blijven. Toen Frankrijk werd be- stuurd door Richelieu en Mazarin, beiden kardinalen was het gouvernement van Frankrijk niettemin wereld lijk en nationaal, doch zoo men morgen leeken in het geheele Romeinsche bestuur plaatste, zou het gouver nement desniettemin theocratisch en prjesterlijk zijn. Zoo spreken de Italianen en zij hebben gelijk. Men noemt hen revolutionnairencn ten slotte ver langen zij slechts even als andere natien te handelen even als die, waardoor zij beschuldigd worden. Wij

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Dagblad van Zuid-Holland | 1860 | | pagina 1