IV0. 6.
Zaturclag7 January,
mv/
FRANSCHE SCRODWBURG
VAN
jhjfc,
C°J
Commissariaaf van Politic.
IS 1JITEWLAI fit.
DAGBLAD
ZDIDHOLLAND EN S GRAVENHAGE
7—7—7TR„,/kLpn 7u advertentien Prijs der advertentien van 1—6 regels t 1.80, ,lk,
Pit Dagblad vcrschijnt da,jelyksmtyenomcn Zon- en B,en *tut^en. 2R OMte. Mate - G
Feestdagen,Per clrie maanden f j| n„„u„,i letters naarmate de ruimteiee/£<? zij btslaan
Franco per post f 6.
Brieven slutrken eu advertentien
franco acre f Bureau van dit
Dagblad.
TE 'SGRAVENHAGE.
Stemopneming van den 6 Januarij 1860, over d,
toelating van Mr. TOIJBILLOS, voor het emploi
van premier Trial et premier Comique en tous genres.
Ingekomen 51 biljetten waarvan ddn in bianco.
terwijl 29 stemmen' tegen en 21 voor de toelating
uitgebragt werden
Weshalve Mr. TOUR ILL ON is afgeweien.
Aldaar liggen ter herkenning en terugbekoming voor-
handen eenige paren nieuwe Sclioenenin een
winkel achtergelaten.
F 11 A IV H R IJ R«
Parijs5 Jan. Bij Keizerlijk besluit van eergis-
BCHICBIiAlVD.
Weenen 4 Jan. Tengevolge van de bekende bro
chure beelt er dezerzijds een druk diplomatiek verkeer
met het Idol van Rome plaats gehad. Over den uitslag
daarvan zijn de berigten uiteenloopend. Zoo veel is
ecbter zeker, dat men zich hier bereid heeit verklaard,
de zaak van den Paus met nadruk te ondersteunen.
en toestemming te weigeren tot ieder beesluitwaar
bij de onschendbaarlieid van bet Panselijk gebied
niet uitdrukkelijk wordt erkend. Men voegt er nog
bij dat onze regering tegenover het Pauselijk gouver-
nement de verpligting op zich heeft genorhen, hare
gevolmagtigden van het Congres terug te roepen zoodra
de Romeinsche kwestie ter sprake wordt gebragt op
eene wijze, welko niet in overeensteraming is met de
belangen van den Kerkelijken Staat.
Even als gedurende den Italiaanschen oorlog
neemt men hier weder zijne toevlugt om den nationalen
naijver tusschen Frankrijk en Engeland gaande tc
maken. Het kan dan ook niet anders of hier wordt
de toenadering tusschen die beide Mogendheden met
leedwezen gcziendaar de Westersche alliantie in
lijnregten strijd is, met de belangen en beginselen door
onzen° Keizer en zijne regering gehuldigd.
De Ost. D. Post laat zichmet het oog op boven-
genoerade taktiekhet volgende uit Parijs schrijven,
onder het opschriltHet geheim der brochure.)) Sir
Henry Bulwer heeft ten stelligste nan de Porte ver
klaarddat zijne (de Engelsche) regering de doorgra-
ving van de landengte van Suez nu en nooit zal toege-
ven° Deze diplomaat ging zoo vervan den Groot-
Visier in persoon te verzekeren dat de Sultan indien
men hem te dezer zake dwingen wilde op de krachtige
ondersteuning en de geheele vloot van Engeland reke-
nen kon. Deze onverwachte en sinds lang ontwende
energie van Engelandheeft in de I uilerien eene bui-
tengewone nitwerking gehad. Do heer de Persigny,die
bovendien ieder nieuw schipdat van de Engelsche
werven liep, controleerdo en sodert langen tijd in zijne
depeches en bijzondere brieven aan den Keizer de reus-
achtigeuitbreiding van deEngeische verdedigings-roaat-
regelen afschilderde vond thans een geopend oor. Aan
den heer de Thouvenel werd bevel gezonden de Suez-
aangelegenheden wedertelaten rusten (ik sta u borg voor
dewaarheid van deze mededeeling) terwijl in deltaliaan-
sche kwestie de verklaring naarLonden werd gezonden
dat Frankrijk alles zou vermijden, wat aanleiding tot
tweedragt tusschen hem en zijn edelen geallieerde kon
geven. ^De toelating van den graaf de Cavour als
gevolmagtigde voor Sardinieis, nadat men zich daar
geruimen tijd tegen heeft verzetfeitelijk eene concessie
aan Engeland en de brochurewelke (de heeren Mac-
quard en de Lagueronniere gezamenlijk liebben opge-
steld heeft onder meer- en wel in de eerste plaats
ten doel, om zijne tegemoetkoming aan Engeland te
toonen. Dat het geschrift het programma der Fransche
regering behelstis naar mijne overtuiging eene over
driving. Het is veel eer bestemd om de openbare
meening te polsen.
In de jongste dagen zijn weder verschillende
ministerraden gehoudenwaarbij de Keizer tegen-
woordig was. Er zijn bij die gelegenheid onderscheidene
besluiteu ten opzigte van Hongarye genomenwelke
ecliterdaar niet met bevrediging zullen vernoinen wor-
den omdat zij niet stroken met de in den jongsten
tijd openbaar gemaakte volkswenschen.
Uit het Venetiaansche luiden de berigten voort-
durend in hooge mate onbevredigend.
tercn is Z. H. Prins Lodewijk Lucien Bonaparte tot
grootofficier van het Legioen van Eer benoemd.
of de beruchte brochure: de Paus
en het Congres hot werk eener onafhankelijkc pen of
uit eene otficiele bron afkomstig is, zoo veel is zeker,
dat zij bestemd is, eene aanzienlijke rol te spelen. Zij
moge, geheel of ten deele de meening van een door-
luchtig persoon uitgedruktof na de verscliijning de
sympatie van bet Keizerlijk gouvernement weggedragen
hebbenzoo veel is zeker, dat, korten tijd nadat
de brochure het licht heeft gezien blijkbaar eene alge-
heele wijziging in de politick van het gouvernement
heeft plaats gehad. Dit te ontkennen zou dwaas-
heid zijn. Onnoodig is het, aan te toonen, welke
die politiek omtrent de Italiaansche aangdegenheden
nog zeer onlangs was. De bekende nota in den^ Mo-
niteur en de brief van Napoldon III aan Victor -
Emanuel staan een ieder nog te levendig voor den
geest, dan dat dit noodzakelijk zou zijn. Sedert heeft
men door de brochure en door de redeneringen der
officieuse pers veel vernomen nopens de wijze, waarop
het gouvernement de kwestie van het wereldlijk gezag
des Pausen bij het Congres wil begrepen hebben. In-
tusschen meende men nog, dat de politiek van het
gouvernement des Keizers steeds de bijeenkomst dier
vergadering wenschte, na zich vooraf met de andeie
Mogendheden verstaan te hebben omtrent de prelimi-
nairen, welke noodzakelijk geworden wijzigingen moesten
ondergaan. De zaken zullen echter waarschijnlijk eene
andere oplossingerlangen: in ddn woord gemelde politiek
streeft thans naar een doel, waardoor de bijeenkomst van
het Congres moeijelyker., zoo niet onmogelijk zou
worden. Opmerkelijk is daarbij de groote toenadering
tusschen de Fransche en Engelsche regeringen. Naar
men, ofschoon onder zeker voorbehoud verhaalt,
zou lord Cowley, namens den Keizer, zijn gouver
nement het volgende zijngaan voorstellen Frankrijk
zal zich bij de Engelsche staatkunde voegen welke
zich voor de aan heel, ling dor Italiaansche Middel-btaten
aan Piemont heeft verklaardonder voorwaarde
dat daardoor op de nationaliteit geen inbreak worde
gemaakt. De Fransche staatkunde verzet; zich tegen
eene aanzienlijke uitbreiding van Piemont, vooral
omdat Savoye als het ware gedeeltelijk op Frajnsoh
grondgebied ligt, Indien Piemont er in toestemde
om Savoye aan Frankrijk af te staan, en Enge
land daarin bewilligde, zou het gouvernement des
Keizers geen bezvvaar meer zienom aan de wen-
s hen der bevolkingen van Middeu-Italie gehoor
te verleenen iets waarnaar de Engelsche staatkunde
streeft. Zoo de beide groote Zeemogendheden het
omtrent zoodanige schikking eens zijnzou er geen
aanleiding meer bestaanthans het Congres bijeen te
roepen omdat men natuurlijk eerst zou moeten weten,
of de andere Mogendheden deze grondslagen zullen
aannemen. In gemelde schikking zouden beide Zee
mogendheden voldoening van hare wenschen vinden.
Her Italiaansche vraagstuk zou naar de inzigten van
Engeland geregeld zijn, inaar het gouvernement des
Keizers zou eene eerste schrede gedaan hebben op die
natuurlijke en traditionele politiek van Frankrijk
strekkende om zijne grenzen ten zuid-oosten uit te
breiden.
Van eene andere zijde wordt uit zeer goede bron
verzekerd dat Oostenrijk ten einde de ondersteuning
van Frankrijk bij het Congres te erlangener in zou toe-
stemmen om, indien de hertogen hersteld werden, Venetib
te ontruimen, 'twelkaan Toscane zou worden toegevoegd,
ten einde onder den verjaagden Groothertog, e'en Ivoning-
rijlt te vormen. Uit het vertrek van lord Cowley naar
Londen kan echter worden opgemaaktdat de Keizer
liever totde Engelsch-Fransche schikking zal toetreden
waardoor hij Savoye zou erlangen dan tot de Oosten-
rijksche voorstellenwaarbij Frankrijk geen ander
voordeel heeft, dan dat de bevrijding van ltalib tot aan
de Adriatische zee welligt iets bespoedigd zou worden.
Bij het corps diplomatique begreep men reeds voor
eenige dagen dat zoodanig gewigtige verandering in
de politiek van het gouvernement des Keizerseene
verandering van persoon aan het hoofd van het depar-
tement van buitenlandsche zaken noodzakelijk maakte.
Graaf Walewski, die, zij het dan ook ingevolge de
Thouvenel, lieden door den Moniteur medegedeeld
zie ons vorig nommerheeft dan ook niet bevrcemd
en is slechts de uitdrukkinghet gevolg van de nieuwe
politiek des Keizers.
Sommige onzer dagbladen stemmen geheel over cn
met de brieven uit Rome, dat, althans voor het oogen-
blik de bijeenkomst van het Congres doelloos zou zijn.
Niettegenstaande het vertrek van den kardinaal Anto-
nelli op den 10 bepaald was, is zijne knmst minder
dan ooit waarschijnlijk. Eene nota in hot Dagblad van
Rome omtrent de brochure, is in zulke scherpe bewoor-
dingen vervatdat men bezwaarlyk kan vooronder-
stellen dat het Ilof van Rome zich bij het Congres
zal laten vertegenwoordigen alvorens de zaak der
brochure geheel opgehelderd zij. De taal van het Romein
sche blad bewijst echter, dat die opheldering nog
lange zal uitblijven, hetgeen trouwens geheel over-
eenstemt met den ommekeer in de politiek des Keizers.
En wat zou nu een Congres beteekenenzoo Rome
daarbij niet vertegen woordigd werd
bevelen van zijn Souverein steeds gezind was voor
de herstelling der verdreven Vorsten zou spoedig in
eene moeijelijke positie verkeerd hebbentegenover
de vertegenwoordigers der Mogendheden. Het besluit
tot vervanging van graaf Walewski door de* heer
on
Omtrent den stand der zaken is nog zeer opmerkelijk
een artikel in het Journal des De'bats v;« hedon naar
aanleiding van den brief van den Bisschop van Orleans,
en bepaald met het oog op de Romagnit I let blad
doet opmerken dat een ieder overtuigd E j dat die
provincie niet uitvrijen wil, maar alleen door kracht
van wapenentot het gezag van den II. Stoel zal
terugkeeren. De Paus zou dus niet dan op puinhopen
te regeren hebben hetgeen voor zijn gezag een der
grootste rampen zou zijn. Bovendien zou dit nog niet
dan door vreemde strijdkrachten kunnen geschieden.
Het Journal wijdt daarbij uit over de boz warendu voor-
waarden, waaronder die vreemde luvlp zou worden
verleend. De eerste zorg der Mogendheden die den
Paus zouden hebben hersteld, zou zijn, om hem
een stelsel van regering en van bestuur, eene bur-
<»erlijke wetgeving voor te schrijven. Welnil het
gouvernement des Pausenmet de invoering en bij
gevolg het overwigt van het burgerlijk en wereld
lijk gezagjs onmogelijk. Men kan van den Paus niet
verlangen geen priester te zijn dogma's aan wereldlijke
wetten ondergeschikt te maken, zijne, ^nfeilbaarluid
aan stemmingen der meerderheid te on ir erpen. Het
gouvernement des Pausen zoodanig als net is zamen-
gesteld kan niet met het burgerlijk wetboek bestaan
het een is volstrekt met het andere niet overeen te
brer gen. Thans zal de Pans slechts eene provincie vcr-
liczen en zijn overig gebied ongeschonden behouden. Wil
men hem echter met geweld in het bezit dier provincie
herstellen dan kan hij morgen zijn geheele grondgebied
met inbegrip van Rome, verliezen. Dat is alles wat da
Paus en het gouvernement der Kerk er bij zullen ge-
wonnen hebben; niet meer de omwenteling, maar
de wettigheid zal hen gedood hebben.
u De Italianen (aldus vervolgt het Journal) zijn vol-
komen van dat onvereenigbare der beide wetgevingen
overtuigd, wanneer zij bepaald verklarendat zij
nimmer onder het bestuur van den H. Stoel willen
terugke'eren. Zij weten dat alle hervormingen, welke
men hun zou belovenhersenschimmig zouden zijn,
en datr, ook dan wanneer zij opregtelijk beloofd en
beproefd werdenzij onuitvoerlijk zouden zijn. Het
is niet de eerste maal, dat zij gevrangd en beloofd
zijn, maar zij kunnen later, evenmin als vroeger,
verwezenlijkt wordenomdat daartegen hinderpalen
bestaan, welke niet uit den weg kunnen gernimd
worden. Het komt niemand in de gedachte den goeden
en eerbiedwaardigen Pius IX te beschuldigeneen
dwingeland te zijn, en evenwel is hij door zijn pligt
zelven gedwongen wreede wetten toe te passen, en
het geweten zelf van den mensch is hier de veroordeeling
van de wet.
a De Italianen zeggen dus: De menschen zijn niet
slecht, maar de wetten zijn afsehuwelijk. Voor de
hoDderdste maal belooft men ons, het gouvernement des
Pausen wereldlijk te makenmaar even zoo vele malen
heeft de Paus zelf verklaard dat de sceularisntie van
zijn gouvernement er de vernietiging van zou zijn, en
dat hij geen zelfmoord zou begaan. Het beginsel zal
steeds hetzelfde blijven. Toen Frankrijk werd be-
stuurd door Richelieu en Mazarin, beiden kardinalen
was het gouvernement van Frankrijk niettemin wereld
lijk en nationaal, doch zoo men morgen leeken in het
geheele Romeinsche bestuur plaatste, zou het gouver
nement desniettemin theocratisch en prjesterlijk zijn.
Zoo spreken de Italianen en zij hebben gelijk.
Men noemt hen revolutionnairencn ten slotte ver
langen zij slechts even als andere natien te handelen
even als die, waardoor zij beschuldigd worden. Wij