N\ 34. Donderdag, 9 February. 1 VAN \pY0 C'omiiiissariaal van I'olitie. IS 8 1 T E Si A O. 18 1 E Ii A 18. DA6BLAD ZDIDHOLLAND EN SGRAVENHAGE Hit Dagblail verschijnt dagelijksuitgenomen Zon- Feestdagen. Prigs per drie maanden f 5. iranco per post f 6. Brievenstukken en aiivertenticn 2 Srmi Jr an c o I. agblad. aan 't van dit Prijs der advertentien van 1 0 regels f 1.60,, i SBUm ii iiiii 25 qents, bekalve het Orgef (Jr j Y letters naarmatecwruimle'l 'icPf&^itf-ixrsttirn:. -"2? Marktprijzen der granen te Rotterdam, den 6 Feb. 1860, zoo als die bij Burgemeester en Wethouders zijn ingekomen 76-77 IS .Tar. Zeenwsche Tarwe j 10.10 k f 10.30 78-79 a Kleefsche dito 330.6, 340. 77-78 Oucle Poolscbe dito 340.a 350. 72-73 i) Zeenwsche Rogge 7.20 k n 7.30 Aldaar liggen ter herkenning en terugbekoming voor- lianden de navolgende op straat gevonden voorwerpen, als een I8oi» benevens een Sleutel van bijzonder roaaksel. V RANK It I.I H. 7 Feb. Sir John Bowring, gcdurende langen tijd vertegenwoordiger van Engeland in Chinais gisteren bij Z. M. den Keizer ten gehoore toegelaten. Hij schijnt over die audientie zeer tevreden te zijn. Binnen weinige dagen zal hij naar Engeland terug- keeren. Men zal zich herinneren, dat in den brief des Keizers aan den minister van Staat, welke zoo ontzettenden indrnk heeft gemaaktonder de raaatregelen ter be- vordering van de nijverheid en den handel in Frank- rijk, voorkomt eene vermindering der vrachtprijzen op de spoorwegen. Reeds nu wordt door onze voornaamste fabrikanten op die vermindering aangedrongen als onvermijdelijk ten gevolge van hot handelsverdrag met Engeland. Men verneomt daaromtrentdat de Keizer een' onzer voornaamste ijzer-fabrikanten uit een der oostelijke departementen ten gehoore ontvangenen op diens bezvvaren geantwoord heeft, dat hij voorzeker den ondergang der ijzerfabrijken niet wilde, en dat hij dus verlangde te weten wat or te doon was, om deze te hulp te komeri. Het antwuord was: vermindering der vrachtprijzen op de spoorwegen, daar de verlaging der tariven voor het vervoer van steenkolen gnnslig op den prijs van het ijzer moet werken terwijl door de ver- laagde vrachtprijzen, de verbrnikers het artikel zelfook goedkooper zullen ontvangen, en daardoor de ooncur- rontie met het buitenlandsche ijzer betel' zou kunnen worden volgehouden. Men lioudt het er voor, dat de administratien der spoorwegenhoe weinig ook tot verlaging der vrachtprijzen geneigd, het gouvernement te zeer noodig hebben om daartoe niet ten laatste te besluiten. Men verzekertdat onderseheidene Fransche bisschoppen zich onlangs alhier bevindende, een ge- hoor bij den Keizer verlangd hebben om zoo raoge- lijk, uit den mond van Z. M. zelven eenige inlichtingen te ontvangen nopens de inzigten van zijn gouverne ment, betrekkelijk het wereldlijk gezag des Pausen. Zij stelden zich ook voorden Keizer hunne meening en hunne bekommeringen kenbaar te maken. De Keizer heeft hen ontvangen en zij hebben dan ook hunne vrees voor de toekomst van het Pausdom niet verzwegen. Zij zagen zeiden zij met smart de zegepraal van den op3tand in de Pauselijke Staten, de valsche stolling, waarin de Paus door de gebeurtenissen gebragt werd degevaren, welke de persoon zelf van den II. Vadirkon beloopen en de noodzakelijkheidwaarin Z. H. door nog erger toestand zou kunnen gebragtworden ora Rome te verlaten. De Keizer zou hierop geantwoord hebbendat hij de zaken niet zoo duister inzag;dat hij niet dachtdat de Paus genoodzaakt zou worden Rome te verlaten, alwaar het Fransche leger voort- durend eerbiedig voor zijne veiligheid zou waken maar dat, indien ondanks dit alles, de Paus zijne Staten verliet, de Keizer zelfsdan ook niet zijn leger uit Rome zou Jterugtrekkendat hij, in het vertrek des Pausen, geene zoo treurige verwikkeling zou zien en zich hier- over niet zoo zeer zou verontrusten als de bisschoppen. In dat gevalzou Z. M. erbijgevoegd hebben zou hij in de Romeinsche Staten de Fransche wetboeken invoeren aan die Staten eene organisatieeen finantie- een politiewezen enz. geven in den geest van hetgeen in Frankrijk bestaat. Wanneer alsdan al die hervor- mingen zouden zijn ingevoerdten einde de bevol- kingen tevreden te stellen en rust en orde her- steld zouden zijnzou hij zich beijveren den Paus kenbaar te maken, dat indien Z. H. naar Rome wilde terugkeeren hij aldaar alle mogelijke veiligheid vindenen niet meer te knmpen zou hebben met de tegenwoordige verwikkelingenen dat eindelijk indien de Paus weigerde te Rome wederom zyn zetel te hernemen omgeven door instellingen overeen- komstig den geest des tijds en zoo vnrig door de bevol- kingen verlangd de Keizer dan daarover met de groote Kuropesche Mogendhedcn zou raadplegen. Een en under wordt nog al uit eene goede bron medegedeeld men voegt er echter niet bij, wat de prelaten op deze rondborstige verklaring des Keizers hebben geantwoord, en houdt het er intusschcn voor, dat indien de Paus tot dit uiterste k warnzoodanige houding des Keizers in Italie en in Enropa en zelfs in Rome, vrij alge- meen goedkeuring zou vinden. Het blijktdat de rondgaande brief des Pausen eergisteren niet in alle kerken is algelezen. in onder seheidene heeft men zich bepaald met kennis te geven van het mandement van den kardinaal-aartsbisschop van Parijs waarin van dien brief melding wordt ge maakt. Dat mandement draagt intusschen de kenmerken der meeste sympathie voor den Paus. Mgr. Morlot prijst zeer de zelfverloochening van Pius IX, die bereid is zijn leven voor de belangen der lvei k te olforen. Hij schrijft voorts de geloovigen gedurende een' zekeren tijd voor het lezen vun vijf palervijf ave en vijf malen het gebed aan de II. Muagd sub tuurnpraesidium ten einde den zcgen des Hemels voor den 11. Vader af te smeeken. De godsdienstigo oppositie houdt intusschen aan. Men zal zich herinneren, dat gezegd wasdat de bisscliop van Versailles een zeer gematigd mandement had uitgevaardigd hetgoen trouwens door hem zelven was tegengesproken. Thans heeft die bisschop aan de geestelijkcn en de geloovigen van zijn bisdoui eenige bladzijden gerigl waarin hij da slaatsliedcn met dm meesten nadruk laakl die op zulk ecu' rampzaligen dwaalweg zijn, van de Kerk aan te vallen. De bisschop eindigt met gcbeden voor den Paus uit te schryven. Als een gevolg van de vermindering van het nieuwe contingent van het leger wordt verzekerd dat ook verloven zullen worden toegestaan hetgeen tot nu toe nog geen plaats had gcliad. Ken dagblad meldt, dat voor dc veiligheids- dienst in deze hool'dstad een corps stads-scrgeanten te paard zal worden opgerigt. Alhier is een nieuw politick dagblad uitgekomen 't welk wckelyks hot licit t zal zien, onder den litel CAvenir commercial, gevvijd aan do vrijheid van handel en nijverheid. Dit bladwaarvan de beer Benard verantvvoordelijk uitgever is heeft ten doelde leer- stellingen der free-traders te verdedigen. De zaak der aanhechting van Savoye en Nizza hlijtt steeds eene der gowigtigste quaestieu van het oogenblik. Ondanks het door den Constitutionnel aan- gevoerde kan men het er allezins voor houdendat ons gouvernement geenszins van dat denkbeeld afziet. Intusschen valt niet te looehenendat de bezwaren tegen die aanhechting geenszins verminderen. Men verzekert, dat Je graaf de Cavour zich stipt houdt aan den inhoud van het geheime verdrag 'twelk thans trouwens voor niemand meer een geheitn is, en waarbij het Piemonteesche gouvernement ecrst Savoye aan Frankrijk zal moeten afetaanwanneer het Venetie zal bekomen hebben, en Nizza wanneer Midden-Italie bij zijne bezittingeri zal gevoegd zijn. Men vraagt zich alwat de Keizer, tegenover de houding van Piemont en die van Europa, nu zal doen Zal hij verlangen dat gemelde provirtcien hem onmiddelijk zullen worden gegeven of zal hij eene meer gunstigo gelegenheid afwachten Dit valt bezwaarlijk te zeggen maar stellig kan men verzekeren dat de Keizer minder dan ooit zijne denkbeelden ten deze laat varen. De telegraaf heeft melding gemaakt van eene aan- spraak welke door den Paus gehoulen zou zijn, in antwoord op eeti eerbiedig adres aan Z. 11. ovcrhandigd door eene deputatie van de kweekelingen der universi- teiten. Die allocutie is inderdaad door den Paus ge- houden maar bij gelegenheid dat Z. II. een bezoek gebragt heeft aan een onlangs opgerigt seminarium. De woordenbij die gelegenheid door Pius IX uitgesproken, hebben bij hendie tegenwoordig warenen later in de stad grooten indruk gemaakt, verhoogd vooral door de wijze, waarop die werden geuit. Eerste Kamer der Siatcii-Ctcneraal. Zitting van Woensdag8 February. Aan de orde is de voortzetting van de discussien over het ontwerp van wet, houdende bekrachtiging van de concessien voor den Noorder- en Znidcr spoorweg. Het woord is aan den Minister van BinnenlandscUe Zaken. De zakelijke inhoud zijner rede is als volet De bestrijders van deze voordragtMijnheer de Voorzitter 1 zullen niet verlangen, dat ik alles ni'-o:;-' derlijk zal opnemen wat hen noopt zieh daartegen e' verklaren. Ter bekorting van den tijd wensch ik n1 e bezwaren gezamenlijk te behandelen. Na de belangi ijke redevoeringendoor onderseheidene voorstanders ge- houdenkan ik beknopt zijn, want in die redevoe ringen toch zijn sommige bedenkingen mijns inziens zoo uitnemend wederlegd dat ik die met stilzwijpen zal kunnen voorbijgaan. Het eerste bezwaar tegen dit ontwerp ingebragt is hierin gelegen dat niet voor deze voordragt een wetsontwerp werd aangeboden aanduidende de lijnen, waarvoor concessie zou worden verleend. Maar dan ware m. i. de korlste weg niet ingeslagen en zeker zou zoodanige voordragt bij de Tweede Kamer met de bevvering zijn ontvangen u de Regering bevordert hot gemeen ovcrleg niet en wenscht terug te kornen op de pas aangenomen motie van 22 February 1858; a en als het ontwerp niet reeds op dat beweren had schipbreuk geledendan zou daarover toch een hevige strijd zijn gevoerd, veel heviger nog dan over de tegen woordige voordragt. Voor de niet opgenomene lijnen zou geene ondersteuning van's Rijks kas zijn verleend, en lo t verlangen om te worden opgenomen, zou zich nog veel sterker hebben doen gcv oelen. Ook zou dan het regt van amcudement hebben kunnen worden toegepast.eh daarvan zou een eindelooze strijd het gevolg zijn geweest.zoodat het niet te voorzien ware, wanneer de zaak haar beslag had kunnen krijgen. VVierd al na langen strijd het ontwerp aangenomen, dan had men ja eene wet gehad maar dan zou men nog de hand niet hebben kunnen slaan aan het leggen van spoorwegen, en altijd had eene dergelijkc opdragt moeten gcdaan worden als de tegen woordige. Een twefde bezwaar is; het niet hooren van den Raad van Stale. Sedert de invoering der Grondwet is dit de eerste maaldat zulk een bezwaar wordt geopperd, en zou men irlligt tot de meening kornen dat het opzettelijk voor deze aangelegenheid wordt aangevocrd. Wat is daarvan Gedurende veertig jarcn is dezelfde weg bewandeld en hoe zal men dan nu wat zoo vele jarcn is geschied der Regering tot pen verwijt toedichten alsot zij dc Grondwet niet had nageleefd Bovcndien de Raad van State is inder daad gehoord op de bepalingen aan deze beraad- siagingen onderworpeti. Over de beide afzonderlijke outwerpen werd dat ligchaam gehoord en door de zn- menvoeging van beide ontwerpen bleven de vroegere bepalingen van krachten wanneer in eene der con cession eene bclangrijke wijziging is gebragt, dan is het wel eene waarheiddat daarover de Rand van State niet is gehoord, maar eveneens eene waarheid, dat hij daarovei niet behoefde gehoord te worden. Die punten tochwaarover de Staten-Generaal geroepen zijn hunne stem uit te brcngen zijn onveranderd ge- blevcn. Het derde bezwaar is gelegen in de bijeenkoppeling der beide ontwerpen. 'tis bekend dat dit het gevolg was der motie van de Tweede Kamer, in Junij van het vorig jaar en deze zamensmelting alzoo tot be- vordering van het gemeen overleg is tot stand gebragt. Het oorspronkelijk doel der Regering was eene afzon derlijke bchandelingmaar nu het bleek dat het de algemeene wenscli der Kamer wasde beide wets- ontwerpen in ddu te doen zamensmeltenheeft de Regering gemeend aan dien wensch te moeten gevolg geven. Daardoorzegt men zou deze Kamer zekere dwang zijn opgelegd doch deze is niet grooter dan met iedcr under wets-ontwerpwaarin verschillende bepalingen worden gevonden, die niet alle evenzeer de goedkeuring der Vertegenwoordiging kunnen weg- dragen. Ken vterde bezwaar zou bestaan in den korten tijd (van 6 jaren) waarin al de werken tot stand zouden moeten kornen. iegen deze bewering van enkele leden meen ik evenwel te mogen overstellen het gevoelen van deskundigenop wie ik mij alsnog ten dezen opzigtc meen te mogen verlaten en die mij de ver- zekering hebben gegevendat wanneer de werken slechts goed worden beheerd en in behoorlijke orde geleid, alles in de bepaalde tijdruimte wel degeiijk zal kunnen worden tot stand gebi agt. Nu heeft een der leden gewezen op het bezwaar van eene iinmigratie van aard® werkers uit het buitenland, die bier later armlastig zouden wordenen het pauperisme zouden bevor- deren en waarvan de kosten tot op een mlllicen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Dagblad van Zuid-Holland | 1860 | | pagina 1