iV. 35.
Vrijdag, 10 Februarij.
VAN
BIJITGILAID.
It I A V JK V L A 1 It.
BAGBLAB
ZDIDHOLLAND EN SGRAVENHAGE
Dit Dagblad verschijnt dagelijksuitgenomen Zon- en
Feestdagen. Frig's per drie maanden f 5.
Franco per post f 6.
Brieven stukken
Iranco
Dagblad.
en advertentien
ao:-[ 'I Bureau van dit
-
Prijs der advertentien van 1 6 regels f 1.80, elke
regelmeer 25 centsbehakve het zegel. Groote
letters naarviate de ruimte, welke zij beslaan.
DIIITSCHLAND.
Weenen 7 Feb. De voorstellen tot schikking
•welke hier van wege de Westerschi Mogendheden
zijn ontvangen zouden zeker zijn aangenomen indien
men zulk8 niet strijdig achtte met de eer der regering.
Men weet hier zeer goed dat aan eene restauratit
der Hertogen niet te denken valt ook beschouwt men
de inlijving van Midden-Italia bij Sardinie als eenr
niet meer te beletten gebenrtenis en denkt men er
niet meer aan deswege het zwaard te trekken. Maui
zoe min tegenover de teleurgestelde Hertogen die
zicli op den Keizer hadden verlaten als met het oog
op het hier gehuldigde legitimiteits-beginselkan
men er toe bcsluitenzijn zegel aan die schikking
te hechten. Is de quaestie eenmaal in een fait accompli
overgegaan, dan zal er dezer zijds mogelijk tegen ge-
protesteerd wordenverder echter dit kan men
veilig aannemen zal niet worden gegaan. Venetie
wil men behotiden en door geweld van wapenen zal
dit een tijd lang goed gaan. Zijn dan eenmaal de
Italiaansche zakon op een' gcregelden voet en dringt
linantiele nood dan zou men tot den verkoop, zelfs
aan Sardiniakuonen overgaan. Nu ligt het verlies
van Lombardj^ nog te versch in het geheugen en
zou het te den schijn hebbendat Keizer
Napoldon in allt^deele had overwonnen en zijn pro-
grammaItalii^al vrij zijn tot de Adriatische zee
kon ten uitvoer leggen dan dat men daar nu reeds
toe kan overgaan.
Indien de Regering ernstig aan eeno hernieuwing
van den strijd dachtof daar zelfs voor vrcesdedan
zou de houding tegenover de Hongaren anders zijn.
Hoe verblind ook onze bewindslieden zijn mogen en
welke verkeerde kansrekeningen zij ook hebben ge-
maaktde ondervinding heeft hen genoegzaam geleerd,
dat zonder Hongarye de strijd tegen de Italianen zelfs
zonder Fransehe hulp niet vol te houden is. Daaroro
zijn ook vddr en gedurende den Italiaanschen oorlog
allerlei beloften gedaanwelke men, toen de ure van
gevaar voorbij wasscliijnt vergeten te hebben. Men
tart op het oogenblik de Hongaren; dit zou men stellig
niet doen indien men raeende hen weldra noodig te
hebben.
F SI A K K 1J K.
Parijs, 8 Feb. De Moniteur deelt mede, dat Pritis
Joachim Murat, door den Keizer belast om bij de
begravenis van H. K. K. II. Mevrouw de Groot-
hertogin Stdphanie van Baden tegenwoordig te zijn,
naar Karlsruhe is vertrokken.
Volgens een dagblad, is bij den Staatsraad thans
aanhangig een ontwerp van wet, tot het daarstellen
van eene conventionele muntvan minder gehalte dan
de gewone munt, en met het doel om den uitvoer van
het zilver tegen te gaan.
Van regeringswege worden steeds pogingen aan-
gewendom de spoorwegmaatschappijen te bewegen
hare vrachtprijzen te verminderen. Daaraan wordt toe-
geschreven het verbod, om verder voor het vervoer der
goederen een abonnement aan te gaan. Tegelijkertyd
heeft de kamer van koophandel te Lyon een adres
aan den Keizer ingediend, houdende verzoekdat op
den zuidelijken spoorweg de vrachtprijzen voor steen-
kolen, ijzer, enz. mogen verminderd worden.
Behalve de groote quaestie der aanhechting
loowel van Midden-Italie als van Savoye en Nizza
zegt mendat de aandacht der regering thans zeer
gevestigd is op het Oostenalwaar men eensklaps
de grootste verwikkelingen kan te geraoet zien. Van
daar dat de Keizer zoo veel belang schijnt te stellen in
vriendschappelijke betrekkingen en algeheele verstand-
houding met Groot-Brittanje. Men houdt het er voor,
dat ons gouverneraent in de gelegenheid wil zijn bij
mogelijke oproerige bewegingen te Konstantinopel, een
ontzagverwekkend smaldeel in den Bosphorus to zenden,
daarin ondersteund door een Engelsch smaldeel van
gelyke sterkteten einde naar omstandigheden te
kunnen handelen.
De bisschop van Orldansde heer Dupanloup
heeft een nieuwen brief uitgevaardigd, naar aanleiding
van de door den Constitutionnel medegedeelde rede van
den vorigen bisschop van OrldansMgr. Rousseau.
Die nieuwe brief is in zeer hevige bewoordingen vervat.
Gemeld blad had gezegd, dat Mgr. Rousseau zijne
rede had uitgesproken vrij van elken persoonlijken in-
vloed en van alien officielen drang. Dit is zoo niet, zegt
de bisschop van Orleans, immers niet alleen werd die
rede uitgesproken ingevolge eene circulaire vun den
minister van openbare eeredienst, van 24 April 1810,
manr, nadat Mgr. Rousseau haar aan den minister had
toegezonden zonder dat hij daarop antjvoord ontving
verkeerde hij in de grootste ongerustheid of by te
veel of te weinig had gezegd en schreef hij den
minister ten tweeden male, ten einde ten deze ge-
rustgesteld te worden. Met diezelfde gevoelens schreef
diezelfde bisschop, kort nadat dePauselijke Statenbij het
Fransehe Keizerrijk ingelijfd en de Pans uit het Vati-
caan opgeligt wasaan den Aartskanselier van het
Keizerrijk Cambacdrbs dat hij overtuigd bleefdat
nu het oogenblik gekomen was, waarin de oppeihoof-
den der Gallicaansche Iverk zich moesten veree-
nigen en zich meer rondom den Troon scharenen
al den invloed van hurt gewijd auibt bezigen om het
fanatismus of de kwade trouw te beletten, onrust te
verwekken bij dat gedeelte der geloovigen 't welk
meer vroom dan verlicht was. Uwe rang in den
StaatMonseigncur (voegde er de bisschop bij) en. uwe
invloed op mijne verheffing tot het episcopaatwelken
invloed ik mijn leven lang niet zal vergetenbillijken
de bijzonderhedenwaarin ik thans ben getreden.
De heer Dupanloup wijst er voorts opwat Mgr.
Rousseau zoo al verder gedaan heeftom zijn karakter
naar zijne rueening, in een gunstig daglicht te stellen. Hij
schreef een aantal brieven, tot het erlangen van ecr-
bewijzen, waarop hij, naar hij zeide, den hoogstcn prys
stelde. Zoo vroeg hij den titel vun baronvoorts
dien van riddcrmet regl out een en under aan twee
zijner neven na te latenenz. Een zyner brieven
eindigdc aldus Mijne levendige crkcntenis voor den
Keizer maakt het mij tot een aangenamen pligtden
Iwogen prijs te toonen welken ik hccht aan de onder-
scheidingen die Z. M. in zijne wijsheid wcl aan het
episcopaat heeft willen verleencn welke ondeisehcidin-
gen zoo zeer geschikt zijn, om de aohting te vcnueerdcrcn,
waardoor ons gewijd arubt moet omringd worden.
Dit alios, zegt Mgr. Dupanloupgeld t echter slechts
de bijzaken. Wat de zaak zelve betreftbeharidell
Mgr. Rousseau twee puntcn: 1°. hut wereldlijk gezng des
Pausen en 2°. de vryheden der Gallicaansche Kerk.
Ornti ent dezcbolangrijke vraagstukkct) zegt Mgr. Dupan
loup eenvoudig, dat zijn voorganger onbekend was met
de geschiedenis meer nog met de ware beginselen der
Gallicaansche Kerk en, wat ergeris, dat hij niet wist
waarin dceer van het episcopaat bestaat. Mgr. Dupanloup
voegt er bij, dat zijn voorganger een zeer middelmatig
man was, zoo van geest als van karakter, hctgeen nit
zijne corrcspondentie, zijn stijl, zijne leerstcllingen blijkt,
en hetgeen ook algemeen te Orleans erkend wordt. De
bisschop wijst er o. a. op, dat Mgr. Rousseau Keizer
Napole'on vergeleek nu eens bij David dan bij Salomo
en Jozias hoc by den lot' verkondigde van dat be-
voorregte wezen dion buitengewonen sterveling het
werktuig der ondoordringbare raadsbesluiten Gods, die
hem als't ware verbond aan zijne onophoudelijk scheppende
magthoe de verjaardag des Keizers, op denzelfden dag
als de inneming van Madrid invallende, hem tocschcen
tezijn een schitterend bewijs van de Voorzienigheid en
eene onveranderlijke bekraehtiging der keuze van den
Sonverein dien God in zijne wijsheid en in zijne
goedertierenheid aan Europa gogeven heeftom or de
lotsbeschikker van te zijn. Hoe (roept Mgr. Dupanloup
uit), op het oogenblik dat Pius VII gewelddadig uit
Rome weggevocrdverbal)nengevangen genomen
wordt, en de bekende gcwelddadighcden en htngdurig
martelaarschap zal ondergaanop dat oogenblikterwyl
de gansche Kerk in rouw verkeert, is die bisschop met
geestdrift vervuld en zendt hij aan den Aartskanselier
van het Keizerrijk een mandemeni, waarin gezegd wordt,
dat het slag veld van Wagram hem voorkoml de Troon
des Eeuwige te zijn. Dien dag zelf werd de Paus uit
Rome opgeligt, en by wist het. In de rede waarvan
de Constitutionnel gesproken heeftzegt Mgr. Rousseau
ii Van den voet van den Keizerlijken Troon waar zij
in Napoldon den erfgenaam der magt vun Cesar zullen
crkennenzult gy uwe leerliugen voor den voet van
don Pauselijken Troon brengen alwaar zij in Piu3 VII
den opvolger van bet hoofd der apostelen zullen vindcn.u
ii Voor den voet van den Pauselijken Troon (roept
Mgr. Dupanloup uit) en Pius VII was in ketenen
Bedrieg ik mij nietdan zal het Fransehe volk
■t welk een juist begrip van cer heeft, met uwen held
niet veel ophebbengij zeli (de rodacteur van den
Constitutionnel) brandmerkt hern op dit oogenblik ik
ben er zeker van. Mgr. Dupanloup eindigt met
aanhaling van de verklaring van Bossuet en noodigt
alle Katholijken uit, zich met hem te vereenigen, ten
einde die te herhalen en aan de voeten van den
H. Vnder te leggen
ii Heilige Roomsche Kerk, raoeder, voedster en
messteresse van alle Kerken Kerk door Godgekozen,
om Hare kinderen in hetzelfde geloof en in dezelfde
liefde te vereenigen, wij zullen steeds met ons gansche
hart aan hare eenheid blijven hechten! Eer zal ik my
zelven vergeten, dan U, o Kerk van Rome 1 Dat mijne
tong verstijve en onbewegelijk in mijn' mond blijve,
indien gij niet mijne eerste gedachte zijt, en indien ik
niet het eerstU in mijne jnbel-gezangen prijze. Adhaereat
lingua mea faucibus meissi non meminero tuisi non
proposuero Jerusalem in principio laetitiae meae.
I T A L I E.
De mededeelingen van den Morning Post omtrent
de tusschen Engeland en Frankrijk gevoerde onder-
handelingen nopens de Italiaansche aangelegenheden
worden van een anderen kant als niet voikomen juist
aangemerkten men zegt dat het ware met hetonware
vermengd is. Uit Parijs wordt deswege geschreven dat
het Fransehe ministeriezijne al'keuring aan den graaf
de Cavour betuigende wegens de laatstelijk door dezen
uitgegeven circulaire bovendien verklaard heeftdat
diestaatman te ovcrhaast te werk ging, en dat Frankrijk
in alien gevalle te veel gedaan had, om niet ten
minste geraadpleegd te worden. Het Fransehe Kubinet
zou nog altijd niet zeer gunstig over de aanhechting
denkeu welke in Kuropa de ernstigste verwikkelingen
zou kunnen na zich slepen. Meer zou het overhellen
tot de vormiug van een Koningrijk van Midden-Italio
met dc llomagna, en wclligt ook met een gedeelte van
Utnbrie veroenigd. Aan Piemont zou nog Parma en
een gedeelte van Modcna toegevoegd worden. Het
Fransch Kabinet had een spoedig en categorisch ant-
woord te Turin govraagd. De heer de Cavour had
na eenige aarzeling besloten zijn innigen vertrouwde,
den ridtler Nigra, naar Parijs te zenden, die aldaar
elk oogenblik verwucht ward. (Dc opvolger van den
beer Dcsambrois, de graal Arese, is aldaar reeds nan-
gckomen.)
De zaak der aanhechting vun Savoye blijft steeds
in de politieke wereld aan de orde van den dag. Te
Parijs wint hot gerucht veld, dat te Petersburg
tusschen Vorst GortschakoflT en den hertog de Monte-
hello tc dier zake eene vrij levendige discussie zou
hebben plants gehad, hoofdzakelijk ook over de quaestie
nopens de natuurlijke grenzen van Frankrijk, waarvan
de gevolgtrckkingen door het Russische kabinet kracht-
dadig zouden worden bestreden.
Het bcrigt nopens de gezindheid van Oostenrijk
omtrent de door Frankrijk en Engeland gedane openin-
gen heeft te Parijs wel indruk geraaakt, maar men was
hot nog al vrij wel eens, daarin van de zijde van
het Weener-Kabinet goeu casus belli te zien.Er mogen op
het Schier-eilaudgewigtigegebeurtenissen plaats hebben,
maar het wordt meer en meer ondenkbaar, dat Oostenrijk
daartoe gewapenderhand het sein zal geven met het
doel om de aanhechting te beletten. Brieven uit Milaan
houden in dat alles aldaar gereed isom zoo het
noodig ware, het Fransehe bezettings-leger zoo spoedig
mogelijk te doen oprukken, niet met het oog op eene
tusschenkomst van Oostenrykwelke men niet ver-
waehtte, maar voor het geval dat de Koning van
Napels de Marken roogt binnenrukken. In hoe verre
die eventualiteit zich zalvoordoen, blijft steeds twyfel-
achtig.
De heer Gallonga iemand van Sardinische af-
korast maar door naturalisutic een onderdaan van Enge
land en sedcrt eenigen tijd als correspondent voor de
Italiaansche aangelegenheden in dienst van deLondensche
Times zijnde, begaf zich oulangs naar Rome om zich
er met zijn geziu voor eenigen tijd te vestigenen be-
kwam hiertoe vergunning van de poli(ie. Volgens de
jongste bcrigteu uit Rome is die vergunning ingetrokken
en hom lust gegeven om binnen eenen bepaalden tyd
het Romeinsche grondgobied te verlatqn. De vertegen-
woordigcr van Engeland kwam tusocllun beide, maar
kon niet anders verwerven dan dat aan Gallenga voor
de nuttoiooze reis schadcloosstclling uit de pauselyke
scbatkist toogezegd werd. Gallenga zou dientenge-
volge den 28 Januarij Rome verlaten.
<iKA VESiHACJE 9 F'ebi %uarij.
Z. M. de Koning beef't gisteren op de gebruikelijke
wijzein een bijzoDder gehoor ontvangen den heer
graaf de Sartiges ter overbandiging zijner gelooxs-
