IV. 48.
Zaturdag, 25 February.
VAN
IIS IT K A Si A M 81.
o u i t s c a l a it n.
DAOBLAU
ZDIDHOLLAND EN SGRAVENHAGE
J)it Dagblad verschijnt dagelijks, uitgenomen Zon- en
Feestdagen. Prijs per drie maanden f 5.
Franco' per post f 6.
Brievenstuktcen en advertentien
franco aan 't Bureau van dit
Dagblad.
Prijs der advertentien van 16 regels f 1.80, elke
regelmeer 25 centsbelialve het zegel. Groote
letters naarmate de ruimte, welke zij beslaan.
Berliju23 Feb. Nopens de legitimistiseha wending,
welke onze buitenlandsche staatkunde genoraen heeft
verneemt men nader, dat de Prins-Regent aan den
aandrang van vele hooggeplaatste personenwaar-
onderde minister-president in zooverre heeft toegegeven
dat hij zijne vroegere sympathie voor de bevrijding
van Italie heeft gewijzigd, door eene meer terughou-
dende staatkunde jegens Engeland en Sardinie te
volgen. Zonder daarom direct de zienswijzo van Oos-
tenrijk te deelen't geen te minder staatkundig zou
zijn, sedert de in Engeland openbaar gemaakte staats-
stukken duidelijk het bewijs leveren dat de omgeviug
van Keizer Frans Joseph liever het land zou zien
ondergaandan dat zij hare persoonlijke zienswijze
op gaf. De verklaring van den graaf von Rechberg
heeft liier een ongunstigen indruk gemaakten geeft
voed3el aan het denkbecld dat vroeg of laat zeker
Frans Joseph van het bewind zal geraken omdat de
traditionele politiek waarvande Oostenrijksche minister
van buitenlandsche zaken gewaagtin lijnregten strijd
is met de lielangen en wenschen van de bevolking
der Oostenrijksche Staten.
Overigens zijn hier geene bepaalde voorstellcn van
Engeland ontvangen alleen is oi'ficiele mededeeling ge-
schied van deaan Oostenrijk voorgesteldeschikking. Een
officieel antwoord werd dezerzjjds niet gegeven. Alleen
heeft men aan het Londensche kabinet doen weten, dat
men hier geonazins onvoorwaardelyk zjjne goedkeuriug
aan de voorgestelde schikking kon geven. Rusland
dat eveneens slechts mededeeling heeft ODtvangen, is
in zijn antwoord op zijn voorstel om een Congres te
houden teruggekomen. Daar echter nog zoo weinig
voorloopige overeeustemming heerschtzou er alle kans
bestaan dat zoodanig Congres, indien het al tot stand
kwam, onverrigter zake uit elkander ging en dan had men
veel meer terrein tot schikking verloren dan voor de bij -
eenkomst. Men vreest hier dat daaruit een oorlog zou
kunnen voortvloeijen, welken men nu voor onwaarschijn-
lijk houdt. Dat de Paus niet toegeeft om afstand van do
Romagna te doen spreekt van zelfdit kan en mag
hij niet doen zonder groote beginselen te verloochenen.
Evenmin kan Oostenrijk in eene schikking treden
waarbij de Hertoger. van hunne troonen worden
beroofd omdat het Wcener Kabinet de oorzaak van
hunnen tegeriwoordige toestand is. Het is evenwel te
verwachten, dat beiden voor den drang der omstandig-
heden wijken en een fait accompli onder protest aan-
nemen zullen.
Dat het Pausselijk leger versterkt wordt door Oos
tenrijksche troepengeschiedt, naar men hier meent
alleen met het doel, om spoedig de Fiansche troepen
te kunnen missen. Zoodra het Pauselijk leger sterk
genoeg isverwacht men een verzoek van den Paus
aan Keizer Napoldon, om zijne troepen torug te
trekkenwant de Paus kan geen weldaden aannemen
van eene regering, welke in strijd met de belangen
van het Hof van Rome handelt.
Ook de Koning van Napels wapent zich meer tegen
zijne onderdanen dan tegen Midden-Italie en Sardinie.
Eene vijandelijke daad zijnerzijds zou gelijk staan
met eene abdicatie.
RUSLAND.
St. Petersburg, 30 Jan.111 Feb. De emancipate
der boeren is steeds de Ievens-quaestie. Het misnoegen
van den adel over den afstand van grond aan de
boeren blijft steeds voortduren. Het is echter te ver
wachten, dat hun tegenzin zal moeten bukken voor
een' wil, waaraan bezwaarlijk tegenstand te bieden is.
De commissie van redactie, der voorwaarden voor
de emancipatie, zet inmiddels hare werkzaamheden
geregeld voort.
De nieuwe vraagstukken uit de Italiaansche aan-
gelegenlieden geboren en waaraan men zich in het westen
zoo zeer laat gelegen liggen, vinden hier slechts flaauvven
weerklank. Meer belang stelt men in Italie zelf, en
verlangt, dat het mcester blijve zijn lot te regelen
welke wensch vervuld schijnt te zullen worden.
Omtrent de aanhechting van Savoye en Nizza bij
Frankrijk heeft niemand zich verwonderd daarover
werd hier reeds lang gesproken voor dat men zich in
Frankrijk daarmede ernstig bezig hield. Aan den rond-
gaanden brief van den Paus wordt hier over het alge-
ir.een weinig gehecht en men vraagt zich af, waarop do
tegenstand van het Pauselijk bewind zal uitloopen
Het is echter niet te ontkennen dat over een en
ander hier niet geheel eenstemmig gedacht wordt.
Sommige zien de zaken ernstiger in, en vreezen voor
de toekomst verwikkelingenwaardoor Europa diep
geschokt zou kunnen worden en meenende daarbij
de behendige en tot nu toe gelukkige politiek van den
Keizer der Franschen te doorzien, zeggen zij Heden is
t het graafschap Nizza en het hertogdom Savoye, later
'.al de beurt komen aan de Rijnprovincien en welligt
aan Belgie. Dit zijn intusschen slechts de redene-
ringen van enkele Pessimisten die steeds en in alles
zien het bedaard maar vast streven van het tegen-
woordig bewind in Frankrijkom de stappen van
Napoldon I te drukken en zich do alleenheerschappij
over Europa to verzekeren. Dwazendie zich geen
rekenschap van tijden en omstandigheden weten te
geven en niet bedenken dat Napoldon III een te
helder hoofd heeft, om niet in te zien dat hij het eerst
het slagtoffer van zoodanige plannen zou worden 1
F H A K K K IJ K.
Parijs 23 Feb. De Gazette de France zcgtdat
er sprake is van het aanstaande vertrek van graaf
Walewski naar Weencn met eene buitengewone zen-
ding. Dit berigt verdient echter bevestiging.
De aartsbisschop van Rennes die, ondanks de
gunsten waarmede hij gedurende de reis van IIH. MM.
in Bretagne overladen is geworden in den laatsten tijd
eene vijandige houding tegenover het gouvernement
heeft aangenomen is alhier aangekomen om zich bij
den Keizer te verantwoorden. Naar men zegtheeft
Z. M. echter geweigerd hem te ontvangen en hem naar
don toertog van B*i.seno verwezen.
Graaf Pcpoliwiens vertrek van hier was aan-
gekondigdbevindt zich nog steeds in deze hoofdstad.
De Moniteur deelt thans ook mede decircnlaire
van den minister van bimnenlandsche zaken aan de
de
beweging
ten gevolge der
prefeeten betrekkclijk
quaestie van Rome.
Men spreekt van een uitgebreid plan, tnsschcn
den Keizer en den beer Fould vaslgesteld omtrent
de monumcnten en verschillende andere werkenwelke
in het nieuwe gedeelte der hoofdstad zullen daargesteld
worden.
Er wordt verzekerd, dat de Fiansche en Brit-
sche gouvernementen het eenszijns, om eene wijziging
in art. 11 van het handelstraktaat te brengen 't welk in
Engeland zoo veel bezwaar opgeleverd heeft.
Niettegenstaande het gouvernement heeft doen
tegenspreken het gerucht nopens de invocring cener
inkomsten-belasting [zie oils vorig nommer)blijft men
echter volhoudendat die quaestie wel degelijk be-
handeld is geworden doch inderdaad nog niet, tot een
ontwerp van wet is gebragt.
Men zegtdat de Stunk der drie afgevaardigden,
genoemd in het rapport van den minister van binneu-
landsche zaken, bij gelegenheid der opheffing van het
dagblad de Bretagne, nog niet ten einde zou zijn. Die
leden zouden voornemens wezen, een brief tot rectiflcatio
over de ministeriele mededeeling, aan den Moniteur te
zenden, en ingeval van weigering, welke trouwens te
voorzien is dat blad een proces aan te doen. In alien
gevalle zouden zij bij het Wetgevend Ligcliaam eeno
klagt indienen welko zij in druk zouden uitgeven
met het doel om op eenigcrhande wijze het gouverne
ment op regterlijk gebied te brengen. Een en ander
verdient echter bevestiging.
De jongste bei'igten uit Algiers deelen mede
dat het aldaar gesneeuwd heeft, lets dat in geen 15
jaar gebeurd was.
De graaf van Parijs en de Hertog van Chartres
zijnna hunne reis in Opper-Egypte volbragt te hebben,
te Cairo aangekomen.
ITALIE.
Er verspreidt zich thans eenig raeorder licht over
hetgeen in de laatste dagen te Parijs gezegd was
nopens meerdere toenadering tusschen het Kabinet der
Tuilerien en het Vaticaan. Naar men althans uit
gemelde stad schrijft, moet het aan geen twijfel meer
onderhevig zijn, dat inderdaad tusschen beide gouver
nementen de onderliandelingen op nieuwe grondslagen
werden gevoerd. De Keizer der Franschen schijnt zoo
gaarne de oplossing van het Italiaansche vraagstuk in
de openingsrede der Kamers, op 1°. Maartte hebben
Ten slotte heeft mew te Parijs echter vernomen, dat regt-
streeks van den kardinanl Antonelli antwoord wnsrmt-
vangen, waarbij alle door Frankrijk gedane voorstelien
werden afgewezen. Tegenover dien nitslag, is het welligt
geheel overbodig te onderzoeken, welke de aanbiedingen
kunnen geweest zijn aan "den Pans gedaan en of die
bestonden in een vicariaat van de Romagna waarvan
bereids bij gerucht melding is gemaakt. Kan men ten
deze geloof hechten aan een berigt, volgens 'twelk
door Koning Victor-Emanuel een zeer eerbiedigen brief
aan den Paus zon zjjn geschrevenmet het doel om met
dat vicariaat, onder het oppergezag van den Pausbe-
kleed te worden Hoe vreemd zulksook schijnt, zou het
evenwel den sleutel kunnen geven van den toestand, zoo
als die zich voordoetwant daaruit laat het zich ver-
klaren hoe de Romagna in zekere mate voor den
H. Stoel behouden zou kunnen blijven, en Piemont
evenwel genoegzaam sehadeloos zou gesteld worden
om Frankrijk het regt to geven, het loon voor de
bewezen dienaten te vragen. Maar dan ook valt de
reden der weigering van do voorstelien door den Paus,
gemakkelijk te begrijpen. Daardoor intusschen laat de
H. Stoel echter ook wederom eene groote gelegenheid
voorbijgnan, om kings minnelijken weg aan de verwikke
lingen een einde te maken. Door do weigering van Rome
is het te vreezen dat de Romagna voor den Pauselijken
Stoel geheel zal verloren gaan on dat thans geen ander
eindeaande zaken meer mogelijk is, dan de reeds zoo lang
verbeide aanhechting met Sardinie. Naar men uit Turin
schrijft, moet er thans tusschen de Fransehe en Sardini-
sche gouvernementen volkornen overeenstemming oin-
trentde aanhechting en van Midden-Italiehn van Savoye
bestaan. Volgens dat schrijven, zou de inaand Maart
niet voorbijgaan zonder dat beide zaken liaar beslag
hebben. Dal uitstel zon zelfs alleen toe te schrijven zijn
aan omstandigheden, onafhankelijk van de beide Kabi-
netten, en vooral aan het ministeriele vraagstuk, in Enge
land, waaraanom zoo te zeggen, de toestand van Europa
verbonden is. In dien stand van zaken, beschouwde
men het te Turin als van geheel ondergeschikl belang, of
de Koning van Sardinie zijn manifest aan do Italianen
te Milaan of wel later, zou afkondigenof er al dan niet
eene nieuwe stemming in Italie zou plaats hebben; of
eindelijk de Savoysche bevolkingen zouden worden
geraadpleegd dan wel of men haar alleen zou mede-
deelen dat zij onder eene andere heerschappij waren
overgegaan.
In Midden-Italie herhalen zich intusschen bij gele
genheid der Gemecnte- en Provinciale verkiezingen, de
adressen on wenschen tot vereeniging met Sardinie. Elke
gemecnteraad teekent, alvorens uiteen te gaaneen adres
aan den Koning ten bchoeve der aanhechting, en de
gouverneur van Emilie, de hcer Fariniheeft eene
proclamatie uitgevaardigdwelke geen twijfel overlaat
nopens de aanstaande vereeniging dezer provincie met
het Lombardisch-Sardinisch Koningryk.
De Perseveranza te Milaan deelt eene circulaire van
den gouverneur van Venetie nan de districts-commissa-
risson mede waarin wordt bevolen gevolg te geven aan
een Keizerlijk besluit van 3 Febr.inhoudende dat
alio personen die door hun vorig leven door hunne
denkwijze en houding van vijandige bedoelingen tegen
het gouvernement verdacht worden, met geweld tot
de militaire dienst zullen worden gedwongen. Het
is naauwelijks tegelooven, dat hot Kabinet van Weenen
de voorzigtigheid om niet meer te zeggen zoover
uit het oog zou verliezen dat het zich aan zulk een
schreeuwend misbruik van magt schuldig zou maken.
E A U E E A A
I.fliulen 22 Feb. Zoo als te voorzien was heeft
het kabinet aanvankelijk eene tamelijke meerderheid
in het Parlement. Do motie Ducane zal hetzelfde lot
ondergaan als die van den beer Disraeli.
Lord Palraerston schijnt ook vry zeker van zijne
kracht te zyn, daar hij het niet noodig heeft geoor-
deeld om zijne vrienden te doen oproepenten einde
bij de stemming aanwezig te zyn, zoo als de tegen-
partjj heeft gedaan. Toen in eene vergadering van
conservatieven de twee met elkander strijdende motie's
van de heeren Disraeli en Ducane waren goedgekeurd
is terstond aan alle afwezige leden hunner partij, door
middel van den telegraaf, eene uitnoodiging gezonden
om onverwijld op te komen.
De uitslag der stemming heeft daardoor nog meer
willen aankondigen. Men wilde ook doen gelooven gewigt verkregen, en men merkt dan ook in het karap
dat het Pauselijk bewind van zijne zijde tot concessien
geneigd was. Men ging ten deze te Parijszell's zoo ver om
te zeggen, dat eene depeche uit Rome in dien zin dezer
dageu aan den kardinaal Morlot zou zjjn medegedeeld.
der conservativen eenige verslagenheid op.
Intusschen is het ministerie ook nog versterkt door
den gunsiigen indruk, welke de verwerping der motie
D'israeli op de Europesche beurzen heeft uitgeoefend.
