N°. l. Dingsdag 1 en Woensdag 3 Januarij. 1881
mm
VAN
BilTEILA M I>.
DA6BLAD
ZUIDHOLLAND EN SGRAVENHAGE
Bit Dagblad verschijnt dagelijks uitgenomen Zon- en
Feestdagen. Prijs per drie maanden f 5.
Franco per post f 6.
BrievenstaLLeu en advertentien
franco aan 'tPureau. van dit
Dagblrrd.
Pry's der Advertentienvan 16 r eg els f 1.80 elke
regel meer 25 centsbehalve liet zegel.Groote
letters naarmate de rebatewelke zij beslaan.
D U I T S C !I L A K D.
Weenen 28 Dec. Volgens mededeeling
d«;
Pesther bladen zal de zelfs tandigheid vanhet Koningrijk
Hongarije eerlang langs wettelijken en algemeen be-
vredicenden weg worden hersteld. Met de wederinlij-
ving van Kroatie, Slavonie en Dalmatie in Hon
garije en de erkenning van de in 1848 uitgesproken
vereeniging van Sevenburgeu met dat Koningrijk, sluit
zich weder eene opene en brandende wonde en menige
oorzaak der opgewonden stemming valt daardoor weg.
De bladen zijn over bet algemeen weinig inge-
nomen met den jongsten maatregel van den minister
van finantien betreffende de betaling der coupon op
1 Januarij in papier. De hoofdgrief, is dat de minister
zoodanig besluit op eigen gezag neemtbehoudens
de goedkeuring van den Rijksraad. Volgens de nieuwe
wethad dat Staatsligchaam gehoord moeten wor
den vfidr dat bet besluit uitvoering ontving. De
Presse zegtdat de minister met eene opoffering van
500,000 fl.de betaling eerlijk in zilver had kunnen doen
en dat men voor die betrekkelijk geringe som veel
ellende had voorkomen daar het nationaal vermo;
door de gevolgde daling der fondsen een veel grooter
verlies beeft geleden. De slechtetoestandonzer finantien
heeft daardoor eene officiele bevestiging erlangd. De
Presse besluit zijn artikel door met zeker leedwezen
er op te wijzen, dat al het zilver naar Yenetie gaat,
waar Nen talrijk en kostbaar leger moet onderhouden
worde u.
ni die verzuchting ligt niet onduidolijk de wenscb
opgesloten, dat men er in slagen moge Venetie langs
diplomatieken weg af te staan. In de gegeven omstan-
dio-beden wordt deze oplossing meer en meer gewenscbt.
Men betreurt het, dat de noodzakelijkheid daartoe
ontstaan is maar van twee ltwaden moet bier gekozen
worden en dan is een oorlog, al ware het alleen uit
het oogpunt der menschelijkheid niet te verkiezen.
Is de°uitslag echter zoo onzeker als hier en kan
die den zedelijlcen ondergang van het liijk ten gevolge
hebbendan wordt die onverantwoordelijk.
F R A H K R IJ H.
Parijs30 Dec. De toestand van heden is dezelfde
als die van gisteren en zal nog wel eenigen tijd zoo
blijven. Hij kan in weiuige woorden omschreven wor
den met: afwachten onzekerheid en ongerustheid. Dit
is trouwens telkens de toestand der gemoederenwan-
neer de gebeurtenissen rijp zijn en de diplomatic haar
geheimzinnig werk begint. De groote behoefte aan vrede
en vertrouwenwelke Europa heeftis geheel in over-
eenstemming met de natuurlijke bedoelingen der diplo
matic welke ook niet anders wenscht dan door verstan-
dige pogingen, de ramp des oorlogs af te wenden.
Dikwijls is dit haar gelukt, zelfs wanneer, in bijna
wanhopende gevallen, het zwaard op het punt stond ge-
trokken te worden. Waarom, mag men vragen, heeft thans
de vrees meer invloed op de gemoederendan het ver
trouwen en de hoop? Het is, omdat de verwikkelingen in-
derdaadvan lioogst ernstigen aard zijn ja bijna onop-
losbaar schijnen. Niet alleen de belangen zijn hier in het
spel, daaromtrentishet altijd mogelijk schikkiugen te
treffen, maar het geldt beginselen, welke steeds
in de geschiedenis der menschheid op den voorgrond
hebben gestaande vooruitgang en de reactiede
vrijheid en de onderdrukking, de zelfstandigheid en
het gezag. De invloed van deze hoogstgewigtige begin
selen doet zich hier in hooge mate gevoelen en eene
wijziging ontstaan in de wederzijdsche betrekkingen
der Staten. Herhaaldelijk isals geneesmiddel voor de
diep gelegen kwaalvan een Congres gesproken Maar
is een Congres in de tegenwoordige omstandigheden mo
gelijk? Men kan dit zonder aarzelen ontkennend beant-
woorden. En inderdaad, welke houding zouden daarbij
de groote Mogendheden aannemen Oostenrijk zou
daarbij geheel alleen staanPruissen zou aarzelen
tusschen zijne sympatliien voor Engeland en zijne
antecedenten welke hem tot Rusland doen naderen
Engeland, 't welk door zijne geographische ligging
er minder belang bij heeft om een oorlog op het vaste
land af te wendenzou vreezen bij het Congres be
ginselen te zien aannemenwelke men later tegen
zijne eigene politiek zou kunnen keeren. De onttroonde
Vorsten zoudenwanneer zij hunne eigene zaak
mogten bepleitenniet anders kunnen doen dan ge
dane zaken ongedaan te maken. De vereeniging van
een Congres is dus niet denkbaar. Men behoeft daarom
intusschen nog geenszins te wanhopendat het der
diplomatie zal gelukkenzoo niet alles voor goed te
schikken althans het onweder af te wenden.
Tot nu toe men moge zeggen wat men wil,
is er nog niets bepaalds dat een oorlog als onver-
mijdelijk moet doen beschouwen. Men mag dus nog
steeds het beste liopen
Men zegtdat de Moniteur universel last heeft
ontvangenbij de aanstaande zitting der Kamer, de
redevoeringen der leden in haar geheel te plaatsen.
Teu einde aan de aanzienlijke daardoor te veroorzaken
kosteu tegemoet te komen, zal aan datbladhetprivilegie
der geregtelijke aankondigingen worden verleend
't welk vroeger de Petites-Affiches genoten. Ditlaatste
blad zal daarvoor echter schadeloos worden gesteld.
Op nieuw wordt gezegddat Engeland zou ge-
protesteerd hebben tegen eene verlenging onzer be-
zetting in Syrie. Aan dat gerucht moet echter weinig
gewigt worden gehechtdaar dit geheel in strijd is
met de meer stellige berigten dat ons gouvernement
toebereidselen maaktom ons expeditie-corps te ver-
sterken. Indien er werkelijk een protest van Enge
land bestond dan zou het Kabinet der Tuilerien in
derdaad zoo ver niet gaan.
De Opinion Nationale spreekt van eene diplo-
matieke interventie van Frankrijk en Engeland bij de
gouvernementen van Saksen en Oostenrijk, in het be
lang van graaf Teleki. Hoezeer zoodanige stap zeker
de algemeene goedkeuring zou wegdragen, is het echter
de vraag of die overeenkomstig de diplomatieke vormen
en de zaak is ook te minder denkbaar, naardien
de Oostenrijksche gezant alhier, onsgouvernementreeds
de meest geruststellende verzokeringe-n gegeven heeft
nopens de inzi--y^>uv^-'ii.mml betrekkelijk
gemelden graaf. Zijn leven moet niet alleen geen gevaar
loopen, maar hij zou zelfs zeer spoedig wederom op
vrije voeten worden gesteld.
Tijdingen uit Alexandria van den 15, gowagen
steeds van de reis van den Onderkoning van Egypte
de heilige steden. Hij zou den 30 naar Suez
vertrekkenen zich van daar met eene stoomboot
naar de kust der Roode Zee nabij Yambo begeven.
Van daar zal hij naar Medina gaanom er 10 dagen
te blijven, en vervolgens naar Meckaalwaar hij
zich gedurende 20 dagen in gebeden zou afzonderen.
Van daar zal hij over Djedda naar Suez terugkeeren.
De Onderkoning zou met een groot gevolg reizen
Het doel der reis zou zijn, om bij de Muzelmannen
der oude partij het vertrouwen terug te erlangen
t welk hij verloren heeft door de edele en moedige
wijze waarop hij de Christen-vlugtelingen uit Syrie
ontvangen heeft.
Men ziet die reis echter niet zonder eenige bekom-
mering te gemoet. Zoo de oude partij den Onderkoning,
eens niet goed ontvingen de reis hem noodlottig
mogt zijnzou Egypte zeer goed aan den invloed
van Engeland kunnen overgeleverd worden. Dit zou
vooral voor de onderneming van de doorgraving der
landengte van Suez lioogst nadeelig kunnen zijn. Het
is intusschen te liopendat daar de Onderkoning een
groot gevolg medeneemtalle ongelukken zullen afge-
wend worden.
B G L G I E.
29 December.
Brussel
Particuliere Corresponderitie.)
De Kamers zijn uiteengegaan. De ministers zijn voor
een groot gedeelte op reis en in afwachting van het
wets-ontwerp waarbij de minister van oorlog 15 mill,
zal aanvragen tot verbetering onzer artillerie is het
hier in de staatkundige wereld doodstil. Vergun mij
dus, u over een boek te onderhouden, 'twelk meer
dan eene brochure zijnde om verschillende redenen de
aandacht zal trelcken. Dit werk is van den heer G. de
Molinariden bekenden staathuishoudkundigedie
op het punt staatonder den titel van Napoleon III
publiciste, een onderzoek uit te geven van alles wat van
dien Iveizer in druk is verschenen. Niettegenstaande
dat boek eerstdaags de pers zal verlatenacht ik mij ge
lukkigdaarvan aan uwe lezers nu reeds een belangrijk
gedeelte te kunnen mededeelen, namelijk dat, twelk
tot inleiding strekt van de analyse der Idees Napto-
leonienneswelk werkje gelijk men weet, de beruchte
gebeurtenis te Boulogne voorafging. Na de strekking
der Fransche omwenteling te hebben verklaard, welke
volgens den schrijver veeleer liet despotisme dan de
vrijheid tot grondslag had gaat hij aldus voortZie-
daar de gedachte der Fransche omwentelingen
de magtige en vastberaden dictator belastte zich, deze
gedachte uit te voeren, en zoodoende door zijne autori-
teit de anarchie van het Directoire te vervangen. Wat
deed Napoleon Itoen hij het bewind aan de gebrek-
kige en bedorven lianden had ontruktdie de teugels
der vermoeide omwenteling lieten glippen? Hij hield
zich \66t alles met de reorganisatie van de voogdijschap
der Regering bezig, zonder zich te bekommeren om
de inbreuken, welke hij op de vrije, zedelijke, ver-
standelijke en stoffelijke werkzaamheid der burgers
maakteen die hij, volgens de openbare meeningals
minderjarigen beschouwde, die noodig hadden streng
belieerscht te worden, beheerscht tot op het uiterste,
maar zorgvuldig vermijdende die voogdijschap uit naam
eener klasse te herstellen, en haar inrigtende op eene
wijze, waardoor ieder aanspraak kon makeneenmaal
zijn deel uit te oefenen van die voogdijschap, of liever,
hetgeen op hetzelfde neder komt, van die dwingelandij
over alien. Voegen wij daarbij nog, dat hij om deze tank
te vervullen, zijne verbeelding niet vermoeide. Hij
bepaalde zich er bij, het oude stelsel in zijne lioofd-
deelen, en door eenvormigheid vermeerderd, te
herstellen. Zoodoende herstelde hij bij voorbeeld
eenvoudig het belastingstelsel der oude Monarchy,
terwijl hij zich bepaalde, er de namen van te ver-
anderen.Na dit met voorbeelden te hebben ge-
staafd zegt de schrijver. Intusschen, hoewel deze
econstitutieen in zekere opzigten zelfs deze ver-
meerdering van hinderpalen, door den ouden regerings-
vorm aan de menschelijke vrijheid in den weg gelegd
en door lasten bezwaard, alles behalve vrijzinnig en voor-
uitgaand was, kan men niet zeggen dat Napoldon e< n man
van achteruitgang geweest is, of dat hij bij zijn tijd
en zijn land ten achteren stond. De omwenteling, wief
erfgenaam hij was toonde zich nog mjnder vrijziiinip
en vooruitstrevend dan hi} zelf. Inderdaad oi e
ling had de oude belastingen niet hersteld, maar ij had
assignaten vervaardigd die in werkelijkheid, de meest
onregtvaardige en zwaarste belasting uitmaakten.
De omwenteling had de vereenigingde pershet
onderwijs en de godsdiensten niet gereglementeerd
maar zij sloot de clubs en hiefde dagbladen op, welke
haar mishaagden terwijl zij de redenaars of dagblad-
schrijvers liet onthoofdenofhenverbande. Aan deandere
zijde duldde zij sleclits het onderwijs en de godsdiensten,
die zich aan hare willekeur onderwierpen. Zij had
eveneens den binnenlaudsclion handel aan het oppres
sive reglement van het maximum en aan de wetten
der opkoopers onderworpen terwijl zij het douanen-
tariefin een oorlogswapentegen Engeland hervormde.
Kortom, het regt van vermaking, hetwelk Napoldon
in het Burgerlijk Wetboek sleclits beperkte, werd
door de Conventie geheel opgeheven die daarentegen,
zonder eenige uitzonderingde volslagen gelijkheid
der verdeeling instelde. Dit geheel van het regime
door Napoldon ingevoerdwas dus niet minder vrij
zinnig dan het geheel van het regimewaaronder de
Franschen, gedurende de tien jaren der omwen-
geleefd hadden. Indien het in sommige op
zigten meer reglementair wasdan mag men
dat het in het algemeen minder oppres-
minder willekeurig was. Want Napoldon
hadalvorens het te constituerenmannen van
alle partijen geraadpleegddank zij het bewonde-
renswaardige doorzigt van zijn vernuft; hij had
datgene verzameld wat men de wijsheid van zijn
tijd en van zijn land zou kunnen noemen." En verder
leest menZijn lofdichter (Napoleon III) heeft dus ge
lijk, indien hij hem voorstelt als de gedachte der omwen
teling, of liever als de wijsheid van zijn tijd en zijn land
in zich vereenigende en die toepassendeNapoleon heeft
inderdaad niets anders gedaan. Maar kon die wijsheid
van een onstuimigen en verontrusten tijd, en van een
land waar de meest verlichte vernuften slechts op
onvolkomen wijze de eerste lessen der staatkundige
wetenschappen bezaten en konden bezitten, kon dia
wijsheid beschouwd worden als een onverandelijk ka-
rakter te hebben Kon zij er aanspraak op maken
zelfs de toekomst te belieerschen? Neenzeker niet.
Het Napoleontische ideaal is eene reusachtige admini-
stratie welke de geheele spheer omvatwaarin zich
de menschelijke werkzaamheid beweegtdie zij be-
stiert, door haar naar welgevallen te matigen of te
prikkelen; het is eene despotieke voogdijschap in naam
van alien uitgeoefend en op alien gelijkelijk drukkende,
Dit kon, dit moest zelfs het ideaal eener omwente-
lin» wezentegen eene bevoorregte klasse ondernomen,
in 'een land't welk langzamerhand aan de voogdij
schap der Regering was gewendhet kan echter het
ideaal niet wezen van een tijdstip, waarop de wijs
heid op de ondervinding gegrondvest
zeggen
sief en
iederen dag
