laat je rijden!
Portret van
Ds. B. A. Koek
3te£tmt£ ttt dkoenoorb
Voor vrijwel alle woningen in Groen
oord geldt het weidse uitzicht. Hoe
hoger de etage, hoe verder men ziet!
Typisch is, dat dit de mensen een be-
paalde vreugde geeft. Daarom warden
kerktorens beklommen en heeft Rotter
dam zijn Euromast.
Groenoord heeft nu zelfs zijn hoge
..Schiedamse Muur" in de Z.-Flats,
beklaagd door de mensen wier uitzicht
wordt ontnomen, maar die aan de
beweners een groots vergezicht ver-
schaft. Nu geloof ik dat Kerstfeest ook
te maken heeft met een weids uitzicht.
Het kind in de kribbe spreekt van lief-
de en gerechtigheid, van vrede en
geluk. Door de muren van haat en
oorlog, honger en ellende wordt het
uitzicht hierop voor velen ontnomen.
Daarom hebben veel mensen zich op-
gesloten in zichzelf en zeggen: „op deze
wereld is geen vrede, geen geluk, geen
liefde; je moet hard zijn, van fe af
bijten, zien dat je er zelf komt want
het gaat om je eigen „hachie".
Maar het kind in de kribbe, Jezus de
Christus, zegt namens God: ..in de ze
wereld zal het geluk, de liefde en de
vrede zegevieren. „Hij opent voor onze
ogen een nieuwe wijze van leven: wint
liefde en solidariteit.
En zo kan kerstfeest voor ons beteke-
nen: een nieuw en weids uitzicht.
,,We shall overcome
we walk hand in hand
we shall live in peace"
Ik wens U goede kerstdagen toe
Ds. E. Verwaal.
Vanaf de eerste kerstviering in Groen
oord in 1958 (toen nog in de noodkerk
vddr de boerderij), wordt de geboorte
van onze Heer er fleurig uitgebeeld
door een kerstgroep.
Dit gebruik danken we aan de H. Fran-
ciscus van Assisie, die in 1223 in het
bos bij Greccio op kerstavond een stal-
letje bouwde. Rondom de kribbe plaat-
ste hij (in levende beelden!) Maria en
Josef, de os en de ezel en de herders.
Giotto heeft in de basiliek van Assisie
het kerstfeest van Greccio afgebeeld.
Ook dit jaar weer zal in de St. Marti-
nuskerk het kerstgebeuren worden uit
gebeeld en wel zo dat het ook van
buitenaf zichtbaar is. Natuurlijk is ieder
die (wellicht met de kinderen) naar de
kerstgroep wil komen kijken, hartelijk
welkom. Doch we vonden het belang
rijk dat ook tijdens de uren dat de
kerk gesloten is, men gemakkelijk de
kerststal kan bekijken. Daarom zal hij
worden opgesteld in de doopkapel,
langs de Willem Andriessenlaan, en
worden de beelden, ('n geschenk van
het kerkkoor St. Jan), 's avonds verlicht.
Wjj hopen z6 een bescheiden bijdrage
te leveren aan een sfeervol kerstfeest
in Groenoord.
Toch wordt voor Groenoord, geloof
ik, kerstmis eerst goed en ,,zalig",
wanneer er op die dag in onze om-
geving niemand eenzaam is. Men zegt
dat flatbewoning vereenzaming in de
hand werkt. Nu is het zo, dat velen op
de feestdagen er op uittrekken of zelf
ontvangen. Maar er zijn situaties waar-
in dit niet gaat, zodat er mensen zijn
die vanwege het alleen-zijn tegen de
feestdagen opzien. Een open oog, een
luisterend oor en vooral een waakzaam
hart zal deze eenzaamheid ontdekken.
Een goed en warm hart zal daar met
takt iets aan doen: men nodigt uit of
brengt een bezoekje. Op kerstmis zoekt
God de mensen, opdat de mensen
elkander zoeken
Een „Zalig Kerstfeest samen" wenst U
Pastoor Wuijster.
ZWARTE KERST
Achter de ramen stralen
de bomen hun lichten neer.
De kerstster praalt in
rood of wit of goud.
De kerstsfeer maakt een
ieder haast gelovig.
We vinden dat het nu de
tijd is om elkander _t'rug te
vinden.
De oorlogsklok wordt even
stilgezet om straks toch weer
hard en dood'lijk af te lopen
en breekt ruw onze droom
Doch, dromen kan ik niet dit jaar,
Mijn God,
ik kan mezelf niet meer verliezen
in die namaaksfeer van vrede en
geluk.
Mijn kerstboom is verbrand en alle
glazen ballen zijn gebroken
H. G. Bakker.
Als U mij zou vragen welk kerstfeest
voor mij persoonlijk het meest heeft
betekend, dan is dat, tot mijn eigen
verbazing, niet de kerstmis die ik al
etend en genietend heb beleefd rondom
mijn eigen kerstboom.
Nee, wat voor mij een prachtige kerst
was, is er een geweest die mij eigenlijk
had moeten tegenstaan, niet thuis,
geen gezellige huiselijkheid, warmte en
lekkere dingen om te eten en te drinken.
Ik heb namelijk eens een kerst gevierd,
het was ergens in Engeland, in een in-
richting voor geestelijk- en lichamelijk
gehandicapte kinderen. Als ik nu zo
terugdenk, was het niet de inrichting
die het mooi maakte.ook niet de kinde
ren, ook niet de gedachte mijnerzijds
dat ik nu eens een kerstfeest zou be-
leven waarvan je altijd hoort. Een
kerstverhaal dat gaat over mensen
die alleen zijn, die nou net datgene
missen wat anderen op dat moment
wel hebben, enfin, V kent ze wel, die
verhalen die zo'n kille atmosfeer op-
roepen in de kerstnacht, die vaak in-
druk maken omdat je het zelf zo lekker
warm hebt.
Met een klein groepje jongelui was ik
de kersttijd naar de inrichting gereisd
om mee te helpen, gewoon wat mee-
helpen omdat er gebrek aan personeel
was, maar ook vooral om die kinderen.
Van kerstverhaaltjes vertellen was geen
sprake, de kinderen konden zelf niet
eens spreken, van lekkere hapjes was
al evenmin sprake, ja, ze waren er wel,
maar alles werd in de kortst mogelijke
tijd tot een onsmakelijke moes veran-
derd, zodat ik zelf niets door mijn keel
kon krijgen, al had men mij gedwongen.
En waarom was dat nu een kerstmis
die op mij persoonlijk zo'n indruk
maakte? Ik geloof omdat het was om
dat ik het met mensen beleefde die ik
eigenlijk helemaal niet kende en voor
al ook omdat we die kinderen een
prachtige avond bezorgden, hoewel ik
hetzelf niet feestelijk vond en hoewel
er geen kind zou zijn die het zich de
volgende dag nog zou herinneren.
Eigenlijk zouden we kerstfeest eens
moeten vieren met mensen die we hele
maal niet kennen, we zouden het in
een gemeenschap moeten vieren, ge
woon samen komen en er iets van
maken. En eens niet in onze gezellige,
warme kamers.
Ieder mens heeft namelijk behoefte aan
menselijk kontakt, aan de ene kant is
het belangrijk om dit in de huiselijke
kring te vieren, aan de andere kant is
het ook belangrijk om kontakt te bele-
ven met diegenen die niets hebben om
te vieren.
Vroeger vond ik dit een onplezierige
gedachte ,nu niet meer. Ik ben er ook
van overtuigd dat het in de gedachte
van kerstmis ligt om het te vieren met
je naaste, hoe moeilijk dat ook mag
zijn op het eeste gezicht.
Het is een prachtig idee van de sectie
..Bedrijf en Bedrijfsbevolking" van de
Raad van Kerken in Schiedam om te
proberen, met een groepje mensen, die
bedrijven langs te gaan die nachtploe-
gen aan het werk hebben in de Kerst
nacht. Het is inderdaad een bescheiden
teken van medeleven om ze een geluk-
kig Kerstfeest toe te wensen, maar
niettemin, van harte gemeend.
Het Kerstfeest kan alleen worden ge
vierd met de ander, wie dat ook maar
moge zijn en waar hij ook maar moge
zijn, ik geloof niet dat Christus er iets
anders mee heeft bedoeld.
Ds. B. A. Koek,
voorganger der Nederlandse
Protestantenbond,
Schiedam.
Ds. B. A. Koek is voorganger van
de Nederlandse Protestantenbond
te Schiedam, met als speciaal
werkterrein Kethel/Groenoord.
Daarnaast heeft Ds. Koek een
speciale opdacht van de Remon-
strantse- en Doopsgezinde Broe-
derschappen te Rotterdam.
Jarenlang heeft Ds. Koek in Enge
land gewoond, waar hij ook heeft
gestudeerd. De laatste twee jaren
was hij werkzaam in Londen als
predikant van de Congregational
Church en als projectleider ver-
bonden aan de organisatie, Toe H.
Vooral de East-End van Londen
had zijn belangstelling. Ds. Koek
heeft zich vooal beziggehouden
met het zoeken naar nieuwe we-
gen voor de kerkelijke gemeen-
te, waarbij wordt uitgegaan van
de sociale taak die de kek in onze
tijd te vevullen heeft.
In Londen, maar ook verder in
het buitenland kwam hij vooral
in aanraking met problemen als
woningnood, rassenhaat, drugad-
diction en het jeugdwerk.
,,U zult de kerstsfeer wel erg missen,
want hoe kun je nu kerstmis vieren
in de zomer?" werd mij van vele kanten
toegevoegd, voordat ik in 1963 naar
Curasao vertrok.
Welnu, dat valt allemaal erg mee. In
de eerste plaats is het Kerstfeest naar
zijn inhoud gelukkig wel wat meer dan
een beetje sfeer en dennengroen. Het
feest van Gods omzien naar de mensen
is niet aan plaats, seizoen of sfeer
gebonden. Maar afgezien daarvan heeft
de kersttijd in de tropen toch ook weer
een eigen charme. Ook daar kersteta-
lages en kerstbomen (meestal uit Cana
da) en open winkels tot 9 u. 's avonds.
De laatste jaren zag je in de dagen
voor kerstmis overal groepjes z.g.
..Aguinaldos", groepen jongelui, die op
Latijns-Amerikaans ritme dansen, waar
bij ze Venezolaanse Kerstliedjes zingen.
In Caracas, de hoofdstad van Vene
zuela, waar ik ook wel eens in de dagen
voor kerstmis was, waren zelfs hele
optochten van luid toeterende, gitaar-
spelende jongelui. Ook maakte ik daar
z.g. Gaita'smee, kleine groepjes
jongens, die op hun „cuatros" (4-snari-
ge instrumenten) spelen en daarbij
ritmische kerstliedjes zingen, weer iets
anders dan de aguinaldos. Al zingend
gaan ze de huizen langs om een paar
muntstukken te ontvangen. Uiteraard
is het voor Europeanen en andere be-
woners van koudere streken ook een
merkwaardige gewaarwording, dat al
les in de open lucht kan plaats vinden.
Ik denk aan de oecumenische volks-
kerstzang op het Da Costa Gomezplein,
te midden van het rumoer van de stad,
waar toeristen en anderen buiten op
de terrasjes zitten, en de gouverneur
een kerstboodschap uitspreekt, achter-
eenvolgens in het Nederlands, papia-
mento en Engels. Of stelt U een kerst-
nachtdienst voor in de open lucht op
het oude Fortplein met zo tussen de
1500 en 2000 mensen op klapstoelen,
ook weer 3-talig. Om klokslag 12 uur
wordt dan onder klokgelui door alien
Stille Nacht gezongen.
En dan de kinderkerstfeesten van de
diverse zondagsscholen. Geen dikke
jassen en jacks, maar dunne fel ge-
kleurde jurkjes en strikken in het haar
en witte bloesjes of jongenscostuums.
Grote kerstbomen in de kerken, wel-
iswaar met electrische kaarsen, want
de ramen in tropenkerken staan altijd
wagenwijd open, om wat van de vrijwel
steeds waaiende noordoostpassaat op
te vangen. Waskaarsen zouden snel
uitwaaien I En dan is er het motor-
bootje, waarop in de ochtend van de
eerste kerstdag enige tientallen men-
sen van verschillende kerken door de
havens varen om kerstliederen te
zingen bij de verschillende schepen.
Of de katholieke kerken, die als het
ware een wedstrijd houden in het
vervaardigen van de prachtigste kerst-
stallen. In de stad zijn er in deze tijd
meestal vele Amerikaanse toeristen,
die met een van de vele Cruiseliners
de kou in de VS ontvluchten en de
warmte van de Caribean komen zoeken.
En op de tweede kerstdag (boxingday)
zijn er de picnics van de Methodist-
church Anglicanen en andere Engelsta-
lige kerkjes aan de een of andere
beach. Want zwemmen kun je in de
kersttijd evengoed in de zee als
in juni of juli
Al met al heeft het kerstfeest ook in
de Caribean een eigen sfeer, anders
dan in Europa, maar met een eigen
charme. Ook daar geldt het motto
van de Canadese kerken van jaren ge-
leden: "Keep Christ in your Christmas",
houdt Christus in Uw Kerstfeest, zoals
dat ook steeds weer tot ons mag
worden gezegd.
S. Gerbrandv.
