BREEKT KETHEL ZICHZELF AF a t toerenleenbank UW BANKZAKEN VOOItAL AL uw Grote Lustrum Btngro- Dansant 5e jaargang no. 122 14 februari 1973 Ck, Uitgave en advertentie-exploitatie. Voor de derde maal komen wij met een artikeltje over Kethel, en het zal zeker niet het laatste zijn. Want voor de „grote-stads- mens" (er wonen immers veel Rotterdammers in Groenoord) heeft het oude Kethel toch veel bezienswaardigs. En hiermede bedoelen wij niet dat er prachtige monumentale oude gebouwen staan, maar juist dat specifieke dorpsachtige trekt velen aan. De nauwe straatjes, de oude geveltjes, de ruimte van weilanden en polders rondom geven aan de jachtige mens een gevoel of de tijd is stil blijven staan. Een nuttig voorwerp. a le bank voor iedereen Maar er dreigt verval Gevaar dreigt ook van elders. Toch nimmer naar een flat. Poging fot aanran- ding in Groenoord Bescherm het milieu, bespaar grondstoffen wegwerpglas de speciale container in. Start fotoclub Groenoord zeer succesvol GROENOORD akkoorden Orgaan van de Wijkver. Groenoord e.o. te Schiedam Verschijnl elke 14 dagen huis aan huis. Corresp. adres Wijkver. Groenoord: Postbus 410. Schiedam. - Betalingen Wijkver.: 4.50 per kwartaal; f 18.00 per jaar, t.n.v. Penningmeester Wijkvereniging Groenoord. - Giro 26 75 85, Schiedam. Redaktie: J. v. Schaverbeke, Bachpl. 189 tel. 703518 Medewerkers: B. D. Roza, tel. 708247; C. A. P. Kortrijk, telefoon 704172; Mevr. A. van Kan, telefoon 704762. „De Magneet", Drukkers - Uitgevers, Rotterdainsc dijk 279 - 281, Schiedam. Tel. (010) 26 86 66 - 26 66 70 Na 18.00 uur J. J. Levens jr., Joh. Straussplein 332. Telefoon 70 69 f.7 Wij hebben op onze „voetreis door Kethel" kunnen constateren dat de be- strating zo goed als voltooid is en dat het gehele dorp nu „bewandelbaar" is. Let op, wij hebben het niet over berijd- baar want zittende in Uw auto gaat veel van datgene wat U zou moeten zien aan U voorbij. Op een speurtocht door Ketihel kom je van alles en nog wat tegen. Maar dan moet je voorna- melijk zij-paadjes en sluipiweggetjes bewandelen. Dan op eens sta je voor hele oude hofjes, en binnenplaatsjes, welke, als ze zouden kunnen worden gerestaureerd, en in de oorspronkelijke vorm dan wel, op de lijst van Monu- mentenzorg moeten komen. Eigenlijk zou dat nu al moeten gebeuren om te redden wat nog te redden is. Onze voorzitter, de Heer Levens Jr., bleek een goede leidsman, en toonde onder- getekende karakteristieke tafereeltjes en plekjes waar het verleden van eeu- wen op je afkwam. De oude Dorpskerk is uit een oogpunt van oudheidkundige waarde een bezienswaardigheid en ook de omgeving er om heen. Ja, we schre- ven het reeds, de tijd stond stil, maar het is wel een verademing daar in de stilte te vertoeven temidden van dat gene wat de tijden heeft doorstaan. Wat we daar ook aantroffen, dichtbij de Oude Kerk, was een bak met ijzeren omheining, primitief en oud, antiek mag je wel zeggen. Wat was dat dan wel? Ach, U begrijpt het al. Jaren en jaren geleden, duurde preken veel en veel langer dan nu, en dan kon het wel eens gebeuren dat er bij de mannen „hoge nood" optrad, en dan was het gemakkelijk te weten, dat er een nuttig voorwerp dicht in de buurt was. Ik zou wel eens willen weten hoe oud Schiedam Kefhel Zwaluwlaan 111 - Telef. 70 51 55 Nieuwlandplein 56 - Tel. 70 81 83 Groenelaan 54 - Telef. 26 21 60 of dat ding wel is. Vanwege zijn ouder- dom inderdaad een bezienswaardig heid. En zo is er meer. Als je het maar zien wilt en er oog voor hebt. De titel boven dit stukje komt U mis- schien wat vreemd voor, maar deze uitdrukking werd opgetekend uit de mond van een echte Kethelaar, al op jaren, die wel blij was dat Kethel nu weer zijn bestrating terug heeft maar toch tekenen van verval zag. Het is kostelijk met deze mensen te praten. Ze zijn eenvoudig, rustig, en geven hun oordeel eerlijk, zakelijk, maar vooral deskundig. Vanzelfsprekend was deze man niet ontevreden over datgene wat de Gemeente tot stand heeft gebracht, maar, aan de andere kant zag hij toch ook gevaren. Hij omsohreef dit als volgt: Al die huisjes in Kethel zijn ge- bouwd (wanneer??) zonder dat er „ge- heid" is," ze rusten slechts op een ge- metselde fundering. Als je goed je ogen de kost geeft zie je in de oude gevels vele soheuren, oude, maar ook nieuwe! En wat is er nu gebeurd? Bij het aan- leggen van de riolering heeft men enkele meters diep gegraven en de oude, vaste grond opgegraven en ver- vangen door nieuwe grond, zand nog wel. En dit is nu juist funest. Die oude grond had een vast patroon, doordat die grond jaren en jaren-lang gelegen- heid heeft gehad zich „vast te zetten". Het is nu of er een vacuum is gekomen. Er is op het ogenblik geen weerstand meer zodat de huisjes, vooral het te aware verkeer in Kethel, staan te „tril- len" op hun wankele grondvesten. Van- daar de soheuren in de gevels, die steeds zullen toenemen. Hij wees ons ook nog op het wegdek, dat nu al de gevolgen laat zien van verzakking. Deze wijze les had, geloof ik, in over- weging moeten worden genomen, al- vorens men aan dit enorme karwei van het leggen van de riolering, (hoe nodig ook) begon. Gedane zaken ech- ter nemen geen keer. En er wordt ge- vreesd dat de bestrating van nu, het niet lang zal houden en dat nog meer schade zal worden aangericht aan die oude gevels, welke juist Kethel het aanzien verschaffen dat ons, moderne mensen, toch nog, of weer bekoort. D'e Heer Levens en ondergetekende gingen op de Vlaardingseweg een smalle opening tussen de huisjes door en wij bevonden ons aan de achterzijde van de huisjes aan de Vlaardingseweg. Een troosteloze aanblik. De achterzijde van die huisjes grenst op de breedte van ca. 1 meter aan een grote parkeer- plaats waar talrijke grote vrachtwagens zijn geparkeerd, zodat het vooral bij donker weer permanent zonsverduis- tering is. En als men het dan nog treft dat ook aan de voorzijde zo'n enorm obstakel voor je toch al kleine ramen staat, nou, dan is de boot wel helemaal aan. Wat de mensen in deze buurt vooral dwars zit, is, dat er reeds ge- ruime tijd een tweetal huisjes onbe- woond zijn, en blijven, omdat deze woningen worden gebruikt als opslag- plaats van banden en ander materiaal. Ik was (mijn metgezel was inmiddels vertrokken) geruime tijd bij enkele bewoners binnen en heb met eigen ogen gezien wat er toch nog van deze huisjes is te maken, mits er tijd en geld aan ten koste legt. Je vraagt je wel af, hoe het, in deze tijd van wo- ningnood, mogelijk is dat reeds ge ruime tijd een tweetal woningen aan hun eigenlijke bestemming, namelijk wonen, kunnen worden onttrokken, juist nu er grote vraag is naar wonin gen onder de normale huurwaarde. Nu moet U zich van dat wonen daar, in die huisjes, onder de huidige om- standigheden, ook weer niet al te hoge verwachtingen koesteren. Want het komt meerdere malen voor dat die knullen van vrachtwagens, voordat ze wegrijden, vroeg in de morgen, „warm staan te draaien" en dan een enorme hoeveelheid giftige afvalstoffen, in de vorm van gassen, de lucht in blazen en de woningen in. Het is dus zaak nim- mer je ramen open te laten. Doe je dat wel dan lijkt me dat niet goed voor je gezondheid. Maar die huisjes zijn onbewoond en ze blijven dat. En dit nu had voorkomen dienen te worden. Men meende daar te weten dat deze huisjes met een speciaal doel zijn gekocht. Er wordt niets, maar dan ook niets, meer aan gedaan en zullen spoedig rijp zijn voor de sloop, hetgeen ook wel de bedoeling zal zijn. Toch heeft men er veel voor over om daar te wonen, en te blijven wonen, ook al is aan de achterzijde het enige uitzicht: olievaten en nog eens olie- vaten. Want de bewoners van deze vrije huisjes, verkiezen toch daar te wonen, in plaats van in onze moderne flats. Daarin krijg je ze niet en nooit. Ziezo, dat is er uit. Het wordt meer dan tijd te stoppen. Hebt U het geduld kunnen opbrengen, dit artikel ten- einde-toe te lezen? Ik denk dat dit bij weinigen het geval zal zijn, want velen hebben de rust en het geduld verloren, dat het eigendom was van hen. die leefden in de rust en de eenvoud van het oude dorp Kethel. Lang, heel lang, geleden. capk. Voor de cweede maal in vrij korte tijd is in de omgeving van het Straussplein een poging tot aanranding gedaan. Wederom gebeurde dit vorige week ter hoogte van de rolschaatsbaan (tussen Johann Straussplein en Verdistraat). Gelukkig kon het meisje zich los- rukken en de vlucht nemen. Hoewel de politie van het gebeurde in kennis is gesteld, willen wij langs deze weg de ouders waarschuwen hun kin- deren niet via deze - vrij slecht ver- lidhte - tussenpaden te laten lopen. Laat ze zoveel mogelijk wanneer het donker is dit via de hoofdiwegen doen! J.v.S. Standplaafs container: iedere donderdag in Winkelcentrum „De Ketel" naast Supermarkt Bijl. In ons blad van 17 januari j.l. deden wij een oproep voor leden van een op te richten fotoclub en eind januari waren reeds 22 leden ingeschreven. De eerste bijeenikomst was op 1 febr. j.l. in de Boerderij, waar men met elkaar kon kennis maken en de plan- nen een beetje uit de doeken werden gedaan. Op deze avond werd ook het bestuur bekend gemaakt. Voorlopig bestaat dit uit de Heer E. Kind, voor zitter; Heer W. Granneman, secretaris; Mej. M. v. d. Heuvel, penningmeester en de Heer P. Pons, technisch adviseur en contactman namens de Wijkveren. Sinds die eerste bijeenikomst hebben zich weer een aantal ge'interesseerden gemeld en is deze nieuwe afdeling in nou geen maand tijd op dertig leden gekomen. Voorwaar een bijzonder suc- cesvolle start. Gezien de op het ogenblik ten dienste staande ruimte en mogelijkheden is voorlopig nu wel het maximum aantal leden bereikt en kunnen dus geen nieuwe leden meer wocd'en ingeschre ven. Met de oprichting van deze foto club heeft de wijkvereniging midden in de roos gesdioten en wij zijn er yan overtuigd in de toekomst nog veel nieuws over deze spiksplinternieuwe onderafdeling te kunnen melden. In ieder geval rekenen wij daar op. J. v. S. Muziek - gezelligheid - Grote prijzeri Zaterdag 17 februari in Boerderij Landvreugd Aanvang: 8.30 uur

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Groenoord Akkoorden | 1973 | | pagina 1