BREEKT KETHEL
ZICHZELF AF
a
t
toerenleenbank
UW
BANKZAKEN
VOOItAL
AL uw
Grote
Lustrum
Btngro-
Dansant
5e jaargang no. 122 14 februari 1973
Ck,
Uitgave en advertentie-exploitatie.
Voor de derde maal komen wij met een artikeltje over Kethel,
en het zal zeker niet het laatste zijn. Want voor de „grote-stads-
mens" (er wonen immers veel Rotterdammers in Groenoord)
heeft het oude Kethel toch veel bezienswaardigs. En hiermede
bedoelen wij niet dat er prachtige monumentale oude gebouwen
staan, maar juist dat specifieke dorpsachtige trekt velen aan.
De nauwe straatjes, de oude geveltjes, de ruimte van weilanden
en polders rondom geven aan de jachtige mens een gevoel of
de tijd is stil blijven staan.
Een nuttig voorwerp.
a
le bank voor iedereen
Maar er dreigt verval
Gevaar dreigt ook van elders.
Toch nimmer naar een flat.
Poging fot aanran-
ding in Groenoord
Bescherm het milieu,
bespaar grondstoffen
wegwerpglas
de speciale
container in.
Start fotoclub
Groenoord zeer
succesvol
GROENOORD
akkoorden
Orgaan van de Wijkver. Groenoord e.o. te Schiedam
Verschijnl elke 14 dagen huis aan huis.
Corresp. adres Wijkver. Groenoord: Postbus 410.
Schiedam. - Betalingen Wijkver.: 4.50 per kwartaal;
f 18.00 per jaar, t.n.v. Penningmeester Wijkvereniging
Groenoord. - Giro 26 75 85, Schiedam.
Redaktie: J. v. Schaverbeke, Bachpl. 189 tel. 703518
Medewerkers: B. D. Roza, tel. 708247; C. A. P. Kortrijk,
telefoon 704172; Mevr. A. van Kan, telefoon 704762.
„De Magneet", Drukkers - Uitgevers, Rotterdainsc
dijk 279 - 281, Schiedam. Tel. (010) 26 86 66 - 26 66 70
Na 18.00 uur J. J. Levens jr., Joh. Straussplein 332.
Telefoon 70 69 f.7
Wij hebben op onze „voetreis door
Kethel" kunnen constateren dat de be-
strating zo goed als voltooid is en dat
het gehele dorp nu „bewandelbaar" is.
Let op, wij hebben het niet over berijd-
baar want zittende in Uw auto gaat
veel van datgene wat U zou moeten
zien aan U voorbij. Op een speurtocht
door Ketihel kom je van alles en nog
wat tegen. Maar dan moet je voorna-
melijk zij-paadjes en sluipiweggetjes
bewandelen. Dan op eens sta je voor
hele oude hofjes, en binnenplaatsjes,
welke, als ze zouden kunnen worden
gerestaureerd, en in de oorspronkelijke
vorm dan wel, op de lijst van Monu-
mentenzorg moeten komen. Eigenlijk
zou dat nu al moeten gebeuren om te
redden wat nog te redden is. Onze
voorzitter, de Heer Levens Jr., bleek
een goede leidsman, en toonde onder-
getekende karakteristieke tafereeltjes
en plekjes waar het verleden van eeu-
wen op je afkwam. De oude Dorpskerk
is uit een oogpunt van oudheidkundige
waarde een bezienswaardigheid en ook
de omgeving er om heen. Ja, we schre-
ven het reeds, de tijd stond stil, maar
het is wel een verademing daar in de
stilte te vertoeven temidden van dat
gene wat de tijden heeft doorstaan.
Wat we daar ook aantroffen, dichtbij
de Oude Kerk, was een bak met ijzeren
omheining, primitief en oud, antiek
mag je wel zeggen. Wat was dat dan
wel? Ach, U begrijpt het al. Jaren en
jaren geleden, duurde preken veel en
veel langer dan nu, en dan kon het wel
eens gebeuren dat er bij de mannen
„hoge nood" optrad, en dan was het
gemakkelijk te weten, dat er een nuttig
voorwerp dicht in de buurt was.
Ik zou wel eens willen weten hoe oud
Schiedam Kefhel
Zwaluwlaan 111 - Telef. 70 51 55
Nieuwlandplein 56 - Tel. 70 81 83
Groenelaan 54 - Telef. 26 21 60
of dat ding wel is. Vanwege zijn ouder-
dom inderdaad een bezienswaardig
heid. En zo is er meer. Als je het maar
zien wilt en er oog voor hebt.
De titel boven dit stukje komt U mis-
schien wat vreemd voor, maar deze
uitdrukking werd opgetekend uit de
mond van een echte Kethelaar, al op
jaren, die wel blij was dat Kethel nu
weer zijn bestrating terug heeft maar
toch tekenen van verval zag. Het is
kostelijk met deze mensen te praten.
Ze zijn eenvoudig, rustig, en geven hun
oordeel eerlijk, zakelijk, maar vooral
deskundig. Vanzelfsprekend was deze
man niet ontevreden over datgene wat
de Gemeente tot stand heeft gebracht,
maar, aan de andere kant zag hij toch
ook gevaren. Hij omsohreef dit als
volgt: Al die huisjes in Kethel zijn ge-
bouwd (wanneer??) zonder dat er „ge-
heid" is," ze rusten slechts op een ge-
metselde fundering. Als je goed je ogen
de kost geeft zie je in de oude gevels
vele soheuren, oude, maar ook nieuwe!
En wat is er nu gebeurd? Bij het aan-
leggen van de riolering heeft men
enkele meters diep gegraven en de
oude, vaste grond opgegraven en ver-
vangen door nieuwe grond, zand nog
wel. En dit is nu juist funest. Die oude
grond had een vast patroon, doordat
die grond jaren en jaren-lang gelegen-
heid heeft gehad zich „vast te zetten".
Het is nu of er een vacuum is gekomen.
Er is op het ogenblik geen weerstand
meer zodat de huisjes, vooral het te
aware verkeer in Kethel, staan te „tril-
len" op hun wankele grondvesten. Van-
daar de soheuren in de gevels, die
steeds zullen toenemen. Hij wees ons
ook nog op het wegdek, dat nu al de
gevolgen laat zien van verzakking.
Deze wijze les had, geloof ik, in over-
weging moeten worden genomen, al-
vorens men aan dit enorme karwei
van het leggen van de riolering, (hoe
nodig ook) begon. Gedane zaken ech-
ter nemen geen keer. En er wordt ge-
vreesd dat de bestrating van nu, het
niet lang zal houden en dat nog meer
schade zal worden aangericht aan die
oude gevels, welke juist Kethel het
aanzien verschaffen dat ons, moderne
mensen, toch nog, of weer bekoort.
D'e Heer Levens en ondergetekende
gingen op de Vlaardingseweg een
smalle opening tussen de huisjes door
en wij bevonden ons aan de achterzijde
van de huisjes aan de Vlaardingseweg.
Een troosteloze aanblik. De achterzijde
van die huisjes grenst op de breedte
van ca. 1 meter aan een grote parkeer-
plaats waar talrijke grote vrachtwagens
zijn geparkeerd, zodat het vooral bij
donker weer permanent zonsverduis-
tering is. En als men het dan nog treft
dat ook aan de voorzijde zo'n enorm
obstakel voor je toch al kleine ramen
staat, nou, dan is de boot wel helemaal
aan. Wat de mensen in deze buurt
vooral dwars zit, is, dat er reeds ge-
ruime tijd een tweetal huisjes onbe-
woond zijn, en blijven, omdat deze
woningen worden gebruikt als opslag-
plaats van banden en ander materiaal.
Ik was (mijn metgezel was inmiddels
vertrokken) geruime tijd bij enkele
bewoners binnen en heb met eigen
ogen gezien wat er toch nog van deze
huisjes is te maken, mits er tijd en
geld aan ten koste legt. Je vraagt je
wel af, hoe het, in deze tijd van wo-
ningnood, mogelijk is dat reeds ge
ruime tijd een tweetal woningen aan
hun eigenlijke bestemming, namelijk
wonen, kunnen worden onttrokken,
juist nu er grote vraag is naar wonin
gen onder de normale huurwaarde.
Nu moet U zich van dat wonen daar,
in die huisjes, onder de huidige om-
standigheden, ook weer niet al te hoge
verwachtingen koesteren. Want het
komt meerdere malen voor dat die
knullen van vrachtwagens, voordat ze
wegrijden, vroeg in de morgen, „warm
staan te draaien" en dan een enorme
hoeveelheid giftige afvalstoffen, in de
vorm van gassen, de lucht in blazen en
de woningen in. Het is dus zaak nim-
mer je ramen open te laten. Doe je
dat wel dan lijkt me dat niet goed voor
je gezondheid. Maar die huisjes zijn
onbewoond en ze blijven dat. En dit nu
had voorkomen dienen te worden. Men
meende daar te weten dat deze huisjes
met een speciaal doel zijn gekocht.
Er wordt niets, maar dan ook niets,
meer aan gedaan en zullen spoedig
rijp zijn voor de sloop, hetgeen ook
wel de bedoeling zal zijn.
Toch heeft men er veel voor over om
daar te wonen, en te blijven wonen,
ook al is aan de achterzijde het enige
uitzicht: olievaten en nog eens olie-
vaten. Want de bewoners van deze
vrije huisjes, verkiezen toch daar te
wonen, in plaats van in onze moderne
flats. Daarin krijg je ze niet en nooit.
Ziezo, dat is er uit. Het wordt meer
dan tijd te stoppen. Hebt U het geduld
kunnen opbrengen, dit artikel ten-
einde-toe te lezen? Ik denk dat dit bij
weinigen het geval zal zijn, want velen
hebben de rust en het geduld verloren,
dat het eigendom was van hen. die
leefden in de rust en de eenvoud van
het oude dorp Kethel.
Lang, heel lang, geleden.
capk.
Voor de cweede maal in vrij korte tijd
is in de omgeving van het Straussplein
een poging tot aanranding gedaan.
Wederom gebeurde dit vorige week ter
hoogte van de rolschaatsbaan (tussen
Johann Straussplein en Verdistraat).
Gelukkig kon het meisje zich los-
rukken en de vlucht nemen.
Hoewel de politie van het gebeurde in
kennis is gesteld, willen wij langs deze
weg de ouders waarschuwen hun kin-
deren niet via deze - vrij slecht ver-
lidhte - tussenpaden te laten lopen.
Laat ze zoveel mogelijk wanneer het
donker is dit via de hoofdiwegen doen!
J.v.S.
Standplaafs container: iedere
donderdag in Winkelcentrum
„De Ketel" naast Supermarkt Bijl.
In ons blad van 17 januari j.l. deden
wij een oproep voor leden van een op
te richten fotoclub en eind januari
waren reeds 22 leden ingeschreven.
De eerste bijeenikomst was op 1 febr.
j.l. in de Boerderij, waar men met
elkaar kon kennis maken en de plan-
nen een beetje uit de doeken werden
gedaan. Op deze avond werd ook het
bestuur bekend gemaakt. Voorlopig
bestaat dit uit de Heer E. Kind, voor
zitter; Heer W. Granneman, secretaris;
Mej. M. v. d. Heuvel, penningmeester
en de Heer P. Pons, technisch adviseur
en contactman namens de Wijkveren.
Sinds die eerste bijeenikomst hebben
zich weer een aantal ge'interesseerden
gemeld en is deze nieuwe afdeling in
nou geen maand tijd op dertig leden
gekomen. Voorwaar een bijzonder suc-
cesvolle start.
Gezien de op het ogenblik ten dienste
staande ruimte en mogelijkheden is
voorlopig nu wel het maximum aantal
leden bereikt en kunnen dus geen
nieuwe leden meer wocd'en ingeschre
ven. Met de oprichting van deze foto
club heeft de wijkvereniging midden
in de roos gesdioten en wij zijn er yan
overtuigd in de toekomst nog veel
nieuws over deze spiksplinternieuwe
onderafdeling te kunnen melden.
In ieder geval rekenen wij daar op.
J. v. S.
Muziek - gezelligheid -
Grote prijzeri
Zaterdag 17 februari
in Boerderij Landvreugd
Aanvang: 8.30 uur