Hulp Noord-Ierland
Schiedam-Noord
GELDLENINGEN
c
o
o
c
a;
o
O
»GR0ET0N« 26 OKTOBER
!N PASSAGE THEATER
ZET EEN BOOM OP
65 67 00
Nationale kollekte
geestelijk gehandicapten
TELEFOON 7006 47
Nogmaals het
openbaar vervoer
Gelukkig verbetering.
Graag voldoe ik aan het verzoek van de redactie van ..Groenoord-
Akkoorden" om een artikel te schrijven over de belevenissen bij mijn
bezoek aan Belfast. Op vrijdag 14 September vertrokken we met 180
Noord-Ierse kinderen vanaf Schiphol. Deze kinderen hadden dank zij
de inspanning van plaatselijke comity's in Den Helder, Alkmaar, Sneek,
Joure en Haren een drieweekse vakantie in Nederland doorgebracht.
Een paar uur eerder was er al een toestel van Martin Air met een
groep uit Geertruidenberg en Waalre vertrokken. De reis verliep
zeer voorspoedig, de kinderen waren aanmerkelijk rustiger dan op de
heenreis. Velen zaten nietszeggend uit de raarnpjes te staren, boordevol
herinneringen uit Holland. Holland waar je kunt gaan en staan waar
je wilt. Holland zonder soldaten en veiligheidsagenten". Holland
waar men in het donker over straat kan gaan. En bovenal Holland
waar je in een drieweeks project de kans kreeg als Katholiek en
Protestant met elkaar bevriend te raken.
Normaal straatbeeld in de Fallswijk in Belfast.
(Let op schietgaten in vensters).
<u
-a
>-
o
o
(4
Hoe moet dat straks verder. Zul-
len ze hun vriendsehap kunnen
handhaven? Zal de buurt het
goedvinden, want men moet voor-
al de intimidatie van de eigen
buurt niet onderschatten, maar
daarover later meer. Om vier uur
landden we op het vliegveld Aide-
grove. Het toestel stond stil. De
Nederlandse begeleiders liepen al-
vast naar voren om het uitstappen
te regelen. Toen kwam over de
boordmicrofoon het verpletterende
bericht ,,zitten blijven". Wat was
er aan de hand?
Wei, op het parkeerterrein stond
er een wagen met een bom van
200 pond. Het held vliegveld was
ontruimd. Een hartelijk welkom
voor de 180 kinderen. Velen ook
volwassenen hadden moeite hun
emoties de baas te blijven. Op de
vraag hoe lang het zou duren,
werden slechts de schouders op-
gehaald. Men wist het niet, een
poging om de bom te demonteren
was mislukt. Na ongeveer een half
uur werd er op het vliegveld een
ruimte speciaal voor de kinderen
vrijgemaakt en konden we uit
stappen. In een kleine ruimte
zaten 180 kinderen opeengeperst.
Na uren wachten waren er bussen
georganiseerd om dat gedeelte wat
naar Belfast moest via de start-
banen onder militaire escorte weg
te brengen.
Op het moment dat de drie bus-
sen vertrokken, klonk een dave-
rende knal. Eindelijk, de bom was
zonder persoonlijk leed tot ont-
ploffen gebracht. Dank zij het
moedige optreden van een Engelse
luitenant, die met gevaar voor
eigen leven, de auto met bom naar
een verlaten grasveld gesleept
had. Vijf en half uur na aankomst
vertrok de laatste groep kinderen
die naar Londonderry moest.
Nu nog het groepje Nederlanders
van acht man dat het weekend
in Belfast zouden blijven, voor
een conferentie met Ierse organi-
saties om na te gaan hoe de hulp-
verlening vanuit Nederland het
meest doelmatig te eontinueren.
Eindelijk om kwart over tien ver-
soheen Moira, de secretaresse van
de Community Relations uit Bel
fast, met de mededeling dat ons
hotel waar we geboekt hadden,
door een bomaanslag zwaar be-
schadigd was.
We zijn toen maar uitgeweken
naar een ander hotel. Was het toe-
val? Een bom voor het vliegveld
en het plaatsen van een bom voor
ons hotel. We weten het niet, maar
het gaf beslist geen geruststellend
gevoel. Ook de Ierse rnening was
verdeeld. De andere dag was de
vergadering met jeugdleiders.
Hier kwam uit naar voren dat
deze mensen onze hulp als zeer
positief ervaren.
Op de vraag van voorzitter Piet
v. d. Linden of ze het niet voel-
den als bevoogding van Neder
landse zijde kwam een eenstem-
mig nee.
Een van de jeugdleiders sprak dit
uit met de volgende woorden:
,,We hebben begeleiding van Ne
derlandse zijde hard nodig".
Waar kunnen wij mee helpen:
allereerst continuering van de va-
kanties in Nederland. Voorts trai
ning van jeugdwerkleiders, finan
ciering van korte weekends buiten
Belfast en Londonderry van de
kinderen die al eerder in Neder
land zijn geweest. Na de vergade
ring werden we in de gelegenheid
gesteld de Katholieke Falls en de
Protestantse Shankell wijk te be-
zoeken. Dit zijn de meest getrof-
fen gebieden waar de kinderen
vandaan gehaald worden. Wei wij
hadden al veel informatie uit Ier-
land, maar geconfronteerd worden
met deze wijken was een schok-
kende ervaring. We waren 'bijv.
in een straat met vrij nieuwe wo-
ningen maar vanwege het gevaar
van sluipschutters woonde daar
niemand meer. De huizen waren
diohtgemetseld en de bewoners
naar elders vertrokken.
Ook zagen we een totaal uitge-
brande straat. Het was ailemaal
in en in triest. Er is geen straat
in deze wijk te vinden zonder een
uitgebrand huis of uitgebrande
winkel. Speelplaatsen voor kin
deren zijn praktisch niet aanwezig
We reden weer verder. „Kijk",
zei onze Ierse begeleider: „Uit
deze flat zijn de kinderen in Geer
truidenberg geweest".
,,Wel", was mijn antwoord, „die
flats zien er redelijk goed uit".
„Wacht maar tot je diohterbij
komt", zei Vincent onze Ierse be
geleider. We kwamen dichterbij
en wat bleek nu; deze betonnen
flats waren aan de voor- en ach-
terkant alleen met hout betim-
merd. U kunt zich voorstellen hoe
gehorig zo'n flat dan is.
De trappen waren naar boven
krap 1 meter breed, de portalen
zonder glas, slechts smalle sleuven
om wat licht door te laten waren
te zien. De volgende dag T.V. op-
namen met N.C.R.V. Hier e Nu-
team. Eerst in de Katholieke wijk
met Protestantse kinderen erbij
daarna naar de Protestantse wijk
met Katholieke kinderen. Totdat
we buiten gingen filmen ging alles
goed. Toen kwamen er wat meni-
sen aanlopen, die vroegen wat er
aan de hand was. We vertelden
het verhaal. Maar zodra ze in de
gaten hadden, dat er Katholieke
jongeren in hun wijk waren be-
gonnen een paar oudere „dames"
te schelden.
„Go back to your bloody Falls".
We hebben toen het zekere voor
het onzekere genomen en de Ka
tholieke kinderen snel per taxi
de wijk uitgevoerd.
Alberts vader en moeder, de men-
^sen bij wie wij aan het filmen
waren, kwamen later luidkeels
verklaren dat hun zoon nooit
meer met een gemengde groep
op pad zou gaan. Niet omdat ze
niet wilden maar gewoon uit
ANGST, voor hun eigen buurt-
genoten.
We hebben straten gezien in twee-
en gedeeld, verlaten flats die pre-
cies in de Peaceline lagen. Het is
ongeloofelijk triest wat je daar
ziet. Woorden schieten te kort om
al je emoties te beschrijven.
Er is zelfs het verzoek geweest
van de protestantse gemeenschap,
om een soort „Berlijnse muur"
tussen de wijken te plaatsen.
Gelukkig is dit door het stadsbe-
stuur van Belfast afgewezen.
Bij mijn vertrek uit de Shankill
wijk vlogen er vijf kinderen op
mij af die pas twee dagen terug
waren, met de vraag: „Kunnen
we niet mee terug naar Holland?"
Bij zo'n vraag schiet er een brok
in je keel. Wat U kunt doen, is
geld geven om de kinderen drie
weken lang de ellende te laten
vergeten. Ik weet het is weinig,
maar het is iets.
Mocht U nog niets gegeven heb
ben, voor de aktie, stort Uw bij-
drage dan op de RABO-bank te
Kethel. Het is broodnodig dat er
wat gedaan wordt.
Met dank voor plaatsing aan de
redactie.
Wim Hoogerdijk,
Landelijk lid hulp
Noord-Ierland, Utrecht.
Tot op heden mochten wij voor
Werkgroep Schiedam-Noord reeds
,f 9000.00 ontvangen.
Zoals wij reeds eerder in ons
blad vermeldden, speelt onze
„eigen" toneelgroep Groeton
over- een paar weken in het
Passage-Theater. Onder regie
van Simon Coene wordt dan
het beroemde (en zeer goede)
toneelstuk van Tennesse Wil
liams „Kat op een heet, zin-
ken dak" gebracht.
We horen zo dikwijls de al
dan niet gerechtvaardigde
klacht „in Schiedam is nooit
wat", wel d'r is nu wel wat
en bovendien nog van een
toneelgroep uit onze wijk.
Wij verwachten, nee we we
ten wel zeker dat U er voor
zult zorgen dat onze groep
voor een voile zaal zal spelen.
U kunt de toegangskaarten
(f 10.00, f 7.50 en f 5.00)
telefonisch bestellen via nr.
26 95 63 of aan de kassa van
het Passage-Theater tussen
18.00 en 20.30 uur.
65+ en houders van het Cul
tured Jongeren Paspoort ge-
nieten een reduktie van 50%.
Houdt het in gedachten en
houdt vrijdagavond 26 okto-
ber a.s. er voor vrij!
J. v. S.
GIRO BOOMPLANTAKTIE
Door de drie grote landelijke ver-
enigingen voor maatschappelijk
werk t.b.v. zwakzinnigen wordt
weer de jaarlijkse nationale kol
lekte gehouden.
Door middel van kollektebussen,
intekenlijsten en kollekteenvelop-
jes wordt deze nationale kollekte
van 15 t.m: 20 oktober gehouden.
In ons blad hebben wij al meer-
dere malen de schijnwerper ge-
richt op het openbaar vervoer in
Schiedam. Nu blijkt, uit gedane
onderzoekingen, dat wij het toch
wel bij het rechte eind hadden.
Immers uit de opgestelde rappor-
ten is duidelijk geworden dat
Schiedam als stiefkind is behan-
deld, en dat er ernstige tekorten
zijn in de voorzieningen ten op-
ziohte van het openbaar vervoer.
Wat wij, als bewoners van Schie
dam-Noord, reeds lang wisten.
Uit de talrijke proefritten, welke
gedurende de laatste weken zijn
gehouden, is het wel duidelijk ge
worden dat de 20ste oktober na-
dert, en met deze datum, de lang
verwachte bus naar Vlaardingen.
Bovendien gaat bus 53 ook een
andere route volgen, zodat wij,
,,inwoners" van Schiedam-Noord,
keuze-mogelijkheden krijgen.
U hebt waarschijnlijk de publica-
ties in de bladen goed bestudeerd
en daaruit gezien dat onze verbin-
dingen met aangrenzende „gebie-
den" beter zijn geworden. Nu nog
een eigen verbinding met Rotter
dam of is dat te veel gevraagd?
Wij wachten op nadere gegevens
van de R.E.T. omtrent de dienst-
regelingen voor de bussen 52 en 53
Houdt goede moed, er komt schot
in capk.
