►f» HAVENLOODS DONDERDAG 15 APRIL 1965
OPNIEUW PASEN
„Misschien moeten we, staande rondom,
de katafalk van de dode God al 75 jaar
na „Also sprach Zarathustra" tot de
ontdekking komen dat de kist leeg is, dat
Hij ergens anders is. De dood van God te
constateren heeft duidelijk niet geholpen:
weliswaar zijn er een aantal mensen te
vreden bij de ervaring dat je zonder Hem
ook leven kunt, maar er zijn anderen die
Hem anders terugvinden
Uit: Te elfder
Maar leeg m hoop
vol van vreugde
lilt is natuurlijk een andere lege kist.
Dit is niet het lege graf van Pasen en
van de hof van Arimathea.
Toch hadden de mensen ook toen God dood gemaakt.
Ze wilden van Hem af.
En dat scheen te lukken.
Want:
niets zo zeker als een graf.
En: als de dood,
als je adpm wegblyft
als je pols niet meer klopt
je hart niet meer slaat
en je wimpers niet meer trillen.
Maar op PASEN was het graf leeg.
Niet zo leeg
als een hoog liggende rijnaak
of als een mensenhart kan zyn.
Niet wanhopig leeg,
niet eenzaam leeg
1965
Weer is de kist leeg.
Wij hebben God zelf begraven.
We hebben geroepen dat Hy dood was.
We hebben gezegd dat Hij nergens
hoor je 't?
nergens te vinden was.
We hebben zyn afwezigheid luidruchtig
geconstateerd.
Heengegaan.
In stilte.
In hoge ouderdom.
God.
Maar ook deze kist bleek leeg te zyn.
Hij is daar niet.
Daar waar wij hebben geschreeuwd dat Hij dood was.
Dood en begraven.
Maar:
alleen dat wat wij van Hem gemaakt hadden, was dood.
Alleen dat beeld van Hem was dood.
Dat beeld dat Nietsche van Hem maakte.
En meneer X.
En mevrouw Y.
Of het beeld dat Hitler van Hem maakte.
„Der alte Herrgott''.
Of het beeld dat bepaalde vrome' mensen van Hem maakten.
Dat gaat allemaal dood.
En dat is goed.
Voortreffelijk.
Begraven maar.
Maar wie denkt dat Hy God zelf begraven heeft,
kijkt in een lege kist.
Anderen vinden Hem anders terug!
Tieners in de slums van Londen.
Mannen en vrouwen in Marokko,
Arbeiders in een schaftlokaal.
Of zomaar iemand in een kerk.
Mensen om een avondmaal.
Of in een kelder,
waar de een de ander helpt.
Tastend in het donker.
Gehandicapt door al die oude rommel,
en toch zo VRIJ
als een vogel
een vogel van God.
Opnieuw Pasen.
Er gaat een roep:
Hij leeft
Hy leeft
Hier en daar
En overal
Waar mensen wonen
en leven
en liefhebben
en dienen
En waar mensen luisteren
naar woorden die nooit oud worden
al zijn ze nog zo begraven onder onze
grijze kreten.
Woorden die altyd weer opstaan:
IK BEN DE OPSTANDING EN HET LEVEN
Zie niet om
Straight forward to Selma
DENK AAN DE VROUW VAN LOT
Het land ligt vooruit
Het land dat Hy ons wjjst