in Kethel zeggen ze je eraan, Wel jammer, maar wat doe geen verbetering te zien yvt 1 >1 Scheepsbouw gaf in '64 UITBREIDENDE STAD „OVERSPOELT" OUDE DORP JAARVERSLAG WILTON-FIJENOORD Het Zonnehuis gaat weer collecteren DE HAVjü-Lnuv/^DONDERDAG 3 JUNI 1965 VW 1200 de Luxe af Amersfoort f NCi al meer dan 300 000 enthousiaste VW-rijders in V Nederland! Automobielbedrijven Hoogenboom N.V. Van Deventerstraat 15 Tel. (010) 25 66 00 Rotterdam-7 MEENEMEN OP VAKANTIE Mevrouw Vink: Als ze maar geen flats gaan bouwen. Boer Beekenkamp: Een pretje is het niet hier maar liggen, doen nergens wat aan. Dat bloemperk hier is verwaarloosd, die eloot «tinkt dat het bar is. Wanneer ze hier een moderne boel van gaan maken dan zal dat alles ook gaan verbeteren; zo is het ook niks". In de loop der jaren is Kethel al weer stevig uitgebreid. De heer Van Beurden is dan ook niet meer de enige dorps- kapper. Wanneer er allemaal nieuwe hui. zen komen, dan zal ook een niéuwe zaak nodig zijn, want van het dorpahart van Kethel zal niets of niet veel overblijven. Doch kapper Van Beurden heeft er ■wede mee. Benauwende huizen In „Wilton-Fijenoord Nieuws" is het jaarverslag verschenen van het bedrijf over 1964, waaraan we de volgende bijzonderheden ontlenen: De scheepsbouw heeft overeenkomstig eerder geuite verwachtingen geen ver betering te zien gegeven. Het prijspeil bleef laag, terwijl de concurrentie, vooral van buitenlandse zijde, intensief was. Met inzet van ons technisch en wetenschappelijk potentieel (dit zijn dus mogelijkheden, die er op dat gebied in ons bedrijf bestaan) en met verbreding van ons produktieprogramma, vooral in de richting van de landsector, zijn wij er echter in geslaagd op een redelijk bezettingspeil, dat bovendien gelijkmatiger verliep dan in het voorgaande jaar, te produceren. Tevens werden verbeteringen in het in terne bedrijfsbeheer tot stand gebracht, die eveneens een gunstige invloed op de kostprijs hebben uitgeoefend. Het met de produktle behaalde saldo van de bedrijfs rekening (dus de bruto-winst) vóór af schrijvingen en belastingen nam dienten gevolge toe tot f 11.394.095,— Op de werven te Schiedam en Rotter dam werden in totaal 1004 (1096) zee schepen gerepareerd, waarvan 821 (849.. voor buitenlandse rekening. De cijfers over 1963 zijn tussen haak jes opgenomen. Het gemiddelde aantal werknemers _ie- droeg 5501 (vorig jaar 5733). Van de werknemers in actieve dienst zijn er in het jaar 1964 20 overleden (vorig jaar 31) In totaal verlieten 112 werknemers dienst in verband met het bereiken van de 65-jarige leeftijd. Het aantal Spaanse arbeidskrachten steeg van 208 tot 274 aan het einde van het jaar. In 1964 werd een bedrag van f 15.163.090 als investeringen geboekt. Hiervan werd onder het hoofd Duurzame produktiemid- delen f5.233.587 geactiveerd. Dit bedrag heeft betrekking op het in aanbouw zijn de dok 8, waaraan per Ultimo 1964 f25721.180 was uitgegeven. De noodzakelijk geachte afschrijvingen groot f 9-929.503 werden ten laste van da winst- en verliesrekening getracht. Het met de produktie behaalde saldo van de bedrijfsrekening Dedroeg zoals eerder vermeld f 11.394.095. In deze re kening is een onder het noofd Reparatie genoemde voltooide doch niet afgewikkel de opdracht voorzichtig gewaardeerd. In het saldo overige baten en lasten aa f5.725.448 zijn begrepen een bedrag ad f2.000.000, dat beschikbaar kwam door omwisseling van aandelen Bronswerk, het te verwachten dividend over het boekjaar 1964 van NV Bronswerk ad f837644 en van NV Nederlandsche Fa briek van Bronswerken v.h. Becht Dy- serinck ad f 195.411 Op grond van het financiële resultaat zal een dividend van 12 pet over het ver grote kapitaal worden uitgekeerd. Vol gens de winst- en verliesrekening resteert na aftrek van de winstuitkering aan het personeel ad f 2.458-674 een saldo ter ver deling van f 4.731-366. De ontwikkeling van de met NV Brons werk aangegane fusie zal in het nieuwe boekjaar in organisatorisch opzicht veel van onze aandacht vragen. Naar onze overtuiging zal de fusie lei den tot een structurele verbetering van onze economische positie, waarbij wij beseffen, dat een en ander niet op korte termijn tot een belangrijke toename van de bedrijfsresultaten zal leiden. Ondanks de moeilijkheden, waarvoor de metaal sector zich nog steeds ziet geplaatst, zien wij het inmiddels begonnen jaar met een gematigd optimisme tegemoet," aldus besluit het verslag. gaan. Dat is wel duidelijk. Alleen: hoe lang nog? Volgens de wethouder: een jaar c*f twaalf. „Het zal wel meevallen", meent men in Kethel. Dat wil zeggen: tegenvallen. Wamt dam lopen we achter op het bouw- teimpo en -schema! En daar zijn er nog zovelen die wachten op hun huis. Jaarvergadering Clir. Nij ver h eidsscholen Onder voorzitterschap van de heer P J. Stam heeft de Vereniging tot oprich ting en instandhouding van Chr. Nijver heidsscholen in Schiedam, de jaarverga dering gehouden. Geconstateerd werd, dat de ruimte in de school veel te wen sen overlaat. Het plan bestaat nu, op de straat een nieuwe school te stichten. Hiertoe zijn nu al enige panden gesloopt. Men zal trachten te komen tot een vier jarige opleiding. Aan de Chr. Technische school wordt de opleiding voor autoher steller uitgebreid, gezien de grote belang, stelling hiervoor. De statuten der Chr. gymanstiek ver eniging „Animo" te Kethel zijn thans ko ninklijk goedgekeurd. S.G.-tochten naar Oosterhout Vanwege de Schideamse Gemeen schap worden ook dit seizoen uitstapjes georganiseerd voor de Schiedamse jeugd Hoewel de tochten naar Hoek van Hol land en Oostvoorne een succes waren, is men ditmaal van plan can naar het re creatieoord ,,De Warande" te Oosterhou' te gaan. De ervaring heeft geleerd, dat vijf dagen achtereen voor de jeugd een te grote inspanning betekende, waarom wordt volstaan met drie dagen. Door leerlingen der tweede klas lagere scho len kan worden deelgenomen. De tochten vinden plaats in de derde week van jud op maandag 19, woensdag 21 en vrijdag 23 juli; in de vierde week van juli op maandag 26 j uli, woensdag 28 juli en vrijdag 30 juli. Ursus vierde negende lustrum Een 45-jarig bestaan moge dan in fei te geen jubileum zijn, het bestuur der Schiedamse Voetbalvereniging „Ursus" heeft toch gemeend dit lustrum middels een receptie te vieren. Er waren afgevaardigden van diverse verenigingen en van de Sportraad, SBLO en andere sportorganisaties. Een aantal geschenken werd aangeboden, waarvoor de voorzitter van „Ursus", de heer Mou- thaan zijn erkentelijkheid uitsprak. School-korfbaltoernooi Dinsdag 8 juni vangt op twee velden in het sportcomplex Harga, speciaal de H.B.S.S. terreinen, het jaarlijks school- korfbaltoernooi aan. Kethel was in vroeger jaren een echt plattelandsdorpje, omgeven door weiland en vee. Hoezeer heeft dat beeld zich in de laatste tien jaar gewijzigd Echter, nóg kan er een zekere landelijke sfeer niet aan worden ontzegd, nóg staan temid den van de moderne woonwijken enkele boerderijen, waarvan ove rigens de dagen wel zyn geteld. Want we hebben dit reeds mede gedeeld Kethel-Groenoord wordt een woongebied van Schie dam met rond de vierduizend hui zen. Plannen voorzien in flats met zes, acht en meer woonlagen; er wordt zelfs aan twintig en dertig hoog gedachtKethel zal spoedig niet meer het Kethel zijn wat het jarenlang geweest is: een oord van rust en landelijkheid. Ook de dagen van „Landvreugd" zijn geteld. De boerderij, daterend uit rond 1900, aan het schilderachtige laantje met de vreemdsoortige naam „Bol". „Es", is gemeentelijk bezit geworden. Nauwelijks een tiental koeien vindt er nog ruimte, dat is alles van de uitgebreide veestapel die boer Zonneveld «r+Nds bezat. Hier was da-n het „grensgebied" tussen Schie dam en Kethel. Maar verderop weet de vreemdeling eigenlijk niet wat hij ervan denken mioet. Is hij in een nieuw gedeelte van Schiedam terechtgekomen of in een nieuw gedeelte van een zelfstandig dorpje met nieuwe woonwijken? En eigenlijk zitten de oude Kethelaren er ook ietwat verdwaald tussenin. Zijn zij nu ..grote-stadsbewoners" of „dorpsbewo ners"? We hebben getracht de mening over di talles van een aantal inwoners van Kethel te peilen en met de antwoor den op onze wagen kan men eigenlijk alle kanten uit Hoe lansr nno We probeerden een gesprek met één van de oude do—-' -"-oners, die zijn naam beslist niet wil*» noemen en die toen onze fotograaf zij-r camera op hem richtte, er snel vandoor ging. .(Het interesseert me allemaal zo erg niet meer, want hoelang zal het nog Boerin Ruigrok: met de neus op de plannen wel duren voordat het zover is", stelde hij de wedervraag, die vrij te vertalen is met: „Het zal mijn tijd nog wel uitdie nen". Daar kon hij. gezien de geschatte leeftijd, wei-eens gelijk in hebben. Maar boerin H. Ruigrok wordt om zo te zeggen, met de neus op al die plannen gedirukt. Immers ligt de door haar ge pachte boerderij in het hart van oud- KetheL Niet dat -deze boerderij al meteen gevaar loopt, want daar heeft ze nog niets over gehoord. Bij elkaar heeft zij met haar zoon 9V4 bunder wettend voor het vee en het zal nog wel even diuren voordat de sloper tot aan het centrum is genaderd. „Na tuurlijk praten we er over, nadat we het in de kraal twtoben gelezen", zo vertelt se. „Mijn zoon zou nooit in het stadsleven kunnen wennen en hij zal dus hier van daan moeten. Het kamt immers allemaal steeds dichterbij Zelf woont ze reeds 29 jaar op deze boerderij en ze kan het zich dan ook niet voorstellen dat zij die ooit zou moeben verlaten. „Maar het duurt misschien nog wel een poosje", ver wacht ze. „Dit was mijn geboortehuis en ik heb 4 Fietsenmaker Olsthoorn: vJammer maar wat doe ja er aan. hier dus -nogal wat zien gebeuren", zegt fietsenmaker-handelaar H. M. Olsthoorn. In die tijd was de winkel op de hoek Sohiedamseweg-Kerklaain een kruide nierswinkel van zijn vader. Die zag op een gegeven moment kennelijk meer in het boeren en begon een bedrijf aan de Harreweg. Doch daar kwam hij weer van terug en die winkel werd opnieuw betrok ken. De zoon werd „modem", hij deed in fietsen en in Kethel liep dat toen best. Trouwens, de flets is hier nog in ere. al zijn er nu dan wel de bromfietsen bijge komen. Of hij het jammer vindt dat Kethel het oude Kethel niet meer is? „Ach ja, het landelijke verdwijnt, maar wat doe je er aan", zegt de heer Olsthoorn berustend, terwijl hij verder sleutelt aan een carrier. „Voor een boer zal het niet leuk zijn, maar goed, we hebben Schiedam al -ge annexeerd, straks komt ook Rotterdam er wel bij", vat hij lakoniek op. Niet zo erg Kruidenier L. A. de Vette „zit" -al zo'n jaar of zestig zijn jongensjaren dan meegerekend aan de Kerkiaan. Zijn zaak is nog echt van de oude stempel. Een gezellige lange .gang, een Winkel waarin alles lékker op en tegen elkaar staat gepropt en waar zo ongeveer van •Hes te koop is. Voorzover de moderne vestigingsbepaliQgen dat ten minste nog veroorloven. Maar goed, een echte dorps- winkel. waaraan alleen de klingelende winkelbel ontbreekt. „De tijd gaat nu eenmaal door en ik vind dat eerlijk ge zegd ook niet zo erg", is zijn mening. „Er imoet voor de mensen uit de stad plaats komen en dan is het te begrijpen dat ze naar het land komen. Natuurlijk, het rus tige raakt er hier uit, maar wat doe je er aan. Voor mij behoeven ze hét hier niet te veranderen, maar tegenhouden kun je het niet". In de kapperszaak van de heer Van Beurden zitten deze vroege middag de Van 7 tot 12 juni wordt weer de jaarlijkse kollekte gehouden voor de Vereniging „Het Zonnehuis", de vere niging die christelijke verpleging beoogt van langdurige zieken en ern stig invaliden van alle leeftijden, ongeacht godsdienst of gezindte. Zij doet dit in vier „Zonnehuizen" die ge vestigd zijn te Beekbergen, Doorn, Schiedam en Zuidhorn. In deze ver pleegtehuizen worden in totaal meer daA 350 zieken, invaliden en gehandi capten verpleegd. Bij uitvoering van de huidige uitbrei dingsplannen zal de vereniging haar zorg binnen tien jaar over meer dan duizend hulpbehoevenden kunnen uitstrekken. Deze plannen omvatten het bouwen van „Zonnehuizen" te Vlaardingen met 204 bedden (met de bouw daarvan is in 1963 begonnen), te Amstelveen met 300 bedden, waaronder 80 voor geestelijk ge stoorde bejaarden te Doorn. Dit laatste komt dan in de plaats van het huidige gebouw dat reeds lang te klein is. De Vereniging „Het Zonnehuis" ver richt haar zegenrijk werk reeds meer dan veertig jaar. Het is de grootste landelijke vereniging op dit terrein der sociale- en gezondheidszorg. Een vereniging die, ge zien de bovengenoemde plannen, zeer aktief is. Dit laatste is nodig want er ia nog heel veel te doen. De behoefte aan gespecialiseerde ver pleging van langdurig zieken en ernstig invaliden in ons land is zeer groot. Door het feit dat deze groep hulpbehoevenden decennia lang een „vergeten groep" was, is er een enorme achterstand ontstaan in hun hulpverlening. Een zeer groot aantal wordt ook nu nog onvoldoende verpleegd, of op een onverantwoorde wijze verzorgd. Er is in Nederland dringend behoefte aan meer goed ingerichte en sociaal inge stelde verpleeghuizen. Vandaar dat het streven der Vereniging „Het Zonnehuis" allerwegen grote waardering ontmoet en de Zonnehuis-kollekte bezondere aanbe veling verdient J Kapper Van Beurden: Ze laten alles maar liggen knulletjes uit school op hun beurt te wachten. Er komt niet veel „poespas", als -het moet knipt kapper Van Beurden zonder iets ten nadele van zijn vakman schap te zeggen „alles er af" en hij voldoet ook aan het verlangen van „een kuifje". Terwijl vader knipt en scheert, staat de dochter een meter verderop oe klanten van talbak te vooralen en hetgeen daar nog meer bij wordt verkocht. De klanten wachten op een stoel hun beurt af en anders staat men dicht bijeen een gezellig praatje -in de „scheerwinkel" te maken. Zo'n wachtende klant is bijv. boer Bee- kenkamp, die nog niet zo lang geleden zijn 1% hectare -grond door de gemeente Schiedam zag opgeslokt ten behoeve van de woningbouw. Hij had 56 jaar op zijn boerderij gezeten, maar toen werd de onteigeningsprocedure ingezet. Het heeft alles bij elkaar wel een jaar of zes ge duurd, maar toen was ook deze boerderij in Kethel verdwenen. „Het is geen pretje", zegt boer Bee kenkamp, „maar wat doe je er aan. Je moet toch buigen en je kunt het niet tegenhouden. Maar een pretje is het niet". Kapper Van Beurden bekijkt het van de. optimistische kant. „Ze laten nu alles „Als ze hier nu maar geen flats gaan bouwen", geeft mevrouw N. Vink uiting aan haar angst. Ze heeft in het hart van Rotterdam gewoond en kwam vier jaar geleden naar Kethel, omdat ze al die benauwende huizen om haar heen niet meer kon velen. „Het zal bij ons zo wel blijven", zegt ze, „maar wanneer je hier omheen alle- haal van die hoge flaits krijgt, dan Is het ook geen buiten wonen meer. En nu is het hier nog zo heerlijk om te wonen. Ik heb van al die plannen voor Kethel in „De Havenloods" -gelezen, maar ik hoop, dat ze toch voldoende ruimte houden voor de recreatie, anders wordt je overal opgesloten'', aldus mevrouw Vink. Zo „ondergaat" Kethel hetgeen de ge meenteraad in de jongste vergadering heeft besloten. Want „Groenoord" moge dan nog wel een eindje van het dorpahart verwijderd zdjn, het zal zijn lot niet ont- Kruidenier De Vette: De tijd gaat nu eenmaal door

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1965 | | pagina 4