T
Op eigen
fameuze
motorfiets tegen
fabrieksrenners
VAN DE PUBLIEKE
TRIBUNE
ZOVEEL HOOFDEN QO
ZOVEEL ZINSNEDEN^
ROTTERDAMMER CEES VAN DONGEN:
Busverbinding voor
Zalmplaatbewoners
HEYERMANS TEN VOETEN UIT
IN HISTORISCH MUSEUM
H00GENB0QM NV
*>E HAVENLOODS DONDERDAG 17 JUNI 1965
DE kleine jongen legde zijn natte
vingertjes op de joto en zei:
„Dit is pappie. Hij durft bijna
alles". Het stemmetje was van de
vijfjarige Jos van Dongen uit de
Crooswijksebocht in Rotterdam en
hij wees naar de omslag van een
tijdschrift, waarop drie motor
renners dicht bij elkaar op volle
snelheid door een bocht gingen.
De 33-jarige Cees van Dongen,
motormonteur van beroep en ren
ner in zijn vrije tijd zat aan tafel
van zijn gezellige huiskamer en
registreerde met zichtbare trots de
bijval van zijn jongste.
De schriele, 65 kilo wegende
man, was thuis het tegenbeeld van
de stoere in leer gehulde ridder op
de gestroomlijnde machine van de
foto. De vijf-jarige Jos kreeg nog
kans te onthullen hoe de familie
hartstochtelijk meeleeft met pa's
hobby door op te merken: en
als pappie gaat rijden mogen we
altijd mee en dat is heel spannend.
Mamma gaat ook wel mee, maar
zij kijkt altijd de andere kant op
als pappa voorbij komt. Mamma
vindt het gevaarlijk, maar dat is
helemaal niet hè, pap
Dat was de laatste bijdrage van Jos
aan een geaachtenwisseling met de suc
cesvolle Rotterdamse amateurrenner.
De kleuter werd vervolgens door zijn
moeder uit de discussie gehaald, omdat
het bedtijd was. Cees van Dongen
merkte dat nauwelijks, want wanneer
hij eenmaal vertelt over de motorsport
waarmee hij zich nu al zo'n twaalf jaar
bezighoudt, dan dwalen zijn. gedachten
af naar de circuits met daaramheen de
duizenden, op sensatie beluste toeschou
wers, de penetrante uitlaatgassen, het
tafereel van monteurs die urenlang bij
een tentje of caravan aan een machine
sleutelen. En tenslotte naar de race zelf
waarvoor de renners met ïjselijke
rust op hun motoren stappen, om even
later bij groen licht met donderend ge
raas te vertrekken.
Honderdduizenden Nederlanders zijn
in Assen, Tubbergen of op kleinere cir
cuits dan dat van Rockanje verslaafd
geraakt aan deze sport. Als toeschou
wer wel te verstaan, want het zelf-rijden
kan hun gestolen worden. Maar wel ge
nieten ze mateloos van de vreemde sen
satie die het rijden met duizelingwek
kende snelheden door anderen oplevert.
Om dan nog maar niet te spreken van
het moment in een wedstrijd, waarop
een renner niet meer doorkomt. Even
valt er dan een angstige stilte, totdat
de speaker de spanning breekt met een
verklaring over het uiblijven en de ver
lossende slotopmerking: „Rider okay"!
Op het circuit van, Tubbergen heeft
Van Dongen zich Tweede Pinksterdag
weer eens van zijn goede zijde laten
zien, door met een 50 cc Kreidler met
groot verschil te winnen. In de kwart
liter klasse moest hij de eer aan de
Duitser Beer laten. Na een prachtige
strijd overigens, en bovendien was de
tweede plaate goed voor het Nederlands
kampioenschap in deze klasse. De acht
ste of negende titel die hij in zijn car
rière bij de senioren heeft veroverd.
VSn Dongen wist het aantal niet pre
cies meer en hij vond het ook alle
maal niet zo belangrijk. Net als hij het
niet gewichtig vindt bekers en kransen
te winnen, want die hangen en staan
groen uitgeslagen ergens in zijn werk
kamertje.
Naar Assen
EIND van deze maand slaat de fami
lie Van Dongen haar tenten op bij
het circuit van Assen, waar de Rotter
dammer zal deelnemen aan de Dutch
TT. Voorlopig staat hij genoteerd voor
de 50 cc en de 250 cc klasse. In de
lichtste afdeling komt hij uit op een
Kreidler van de importeur uit Amster
dam. Cees is de enige Nederlander in
dit veld, waarin het wemelt van de su
persnelle, tweehonderdduizend gulden
kostende Honda- en Suzuki-fabrieksmo-
toren. Ga daar maar eens aanstaan!
De krans zal waarschijnlijk wel om
het hoofd gaan van een Japanner, een
Lijn 63 (Rochussenstraat - Meeuwen
plaat, via de Vondelingenweg) van de
RET is thans doorgetrokken naar de
Zalmplaat. De Zalmplaat is een nieuwe,
in aanbouw zijnde wijk aan de Oude
Maas, waar op dit moment nog maar
weinig gezinnen wonen. Voorlopig zal de
verbinding daarom nog beperkt blijven:
eens per uur gaat een wagen van lijn 63
naar de Zalmplaat door. Tijdelijk eind
punt is een pleintje aan de Viskaarweg.
Op den duur zal ,- met de groei van
de nieuwe wijk - het aantal bussen wor
den opgevoerd. Dit heeft consequenties
voor de route van lijn 63 door de Meeu
wenplaat. Zij moet wat worden ingekort
om de verbinding met de Zalmplaat wat
direct te maken. De bussen
lijn 63, die op de Meeuwenplaat blijver
- «j en dus niet doorgaan naar de Zalmplaat
tii m doen de Elritsstraat niet meer aan. Zt
doen de Elritsstraat niet meer e
nemen, komend van de Steurweg, de vol
gende verkorte route Steurweg - Hors-
weg - Lampreistraat - Hesselingstraat. In
de Hesselingstraat hebben zij hun eind
punt. Via de Lengweg rijden zij terug
naar de stad.
De bussen die wèl naar de Zalmplaat
doorrijden nemen de volgende route
Steurweg - Lengweg - Hesselingstraat -
Lampreistraat - Horsweg - Kruisnetlaan -
Viskaarweg (vice versa). De bussen voor
de Zalmplaat zullen op werkdagen van
de Rochussenstraat vertrekken om 6,36,
7,30, 8,32, 9,30 en zo vervolgens op het
halve uur. De laatste gaat om 23.30 uur.
Van de Zalmplaat naar de stad vertrek
ken de bussen om 6.27, 7.30, 8.22, 9.25,
10.23 en zo vervolgens tot 20.20 uur, waar
na er nog wagens zijn om 21.20, 22.20 en
23.20 uur. Om 0.20 uur gaat er van de
Zalmplaat nog een bus die niet verder
rijdt dan Charlois.
„OLIFANT IN DE POLDER"
Op woensdag 16 juni begonnen te Em-
meloord in de Noord Oost Polder de op
namen voor een nieuwe dokumentaire
In Eastman Color over de Zuiderzee
werken. „Een dag Zuiderzee" wordt
voor het Ministerie van Verkeer en Wa
terstaat gemaakt door regisseur Jan
Wiegel van de N.V. Cinecentrum. De
camera wordt gehanteerd door Pim
Heytman. Hoofdonderwerp van de film
zal zijn het leven in de polders en het
belang van de Zuiderzeewerken voor
het ruimte-probleem van Nederland.
Een spektakulair element in deze film
wordt het optreden van het Circus Bol-
tini, voor deze gelegenheid nog aange
vuld met dieren uit de menagerie van
de Fa. C. van Dijk en Zonen te Tilburg.
Australiër of van de kleine, vriendelij
ke Oostduitser Ernst Degner. „Degner
is de renner waar ik het meeste res
pect voor heb", zei Van Dongen. En
waarom? Vorig jaar kwam de kleine
man op een circuit in Japan te vallen,
de machine vloog in brand en Degner
bleef enige tijd in het vuur liggen
Ondanks het ongeluk dat Degner is
overkomen zag Cees in de Duitser de
renner met de beste rijtechniek. A pro
pos, we spraken toen natuurlijk niet
over de veelvoudige wereldkampioenen,
de schatrijke Mike Hailwood en de
grimmige Jim Redman. Die nemen in de
Grand Prix races zo'n uitzonderlijke
plaats in dat een gedachtenwisseling
over hun grote klasse alleen al oneer
biedig zou zijn.
Op achtergrond
DEGNER is een heel goede renner",
liet Van Dongen aantekenen
„maar ik doe niet veel voor hèm en
voor zoveel andere bekende renners on
der. Mijn enige handicap is dat ik geen
fabrieksmachine kan krijgen, omdat ik
Nederlander ben. De fabrieken nemen
liever een landgenoot of een coureur
die inmiddels zijn grote klasse op een
fabrieksmotor heeft kunnen bewijzen.
Zo blijf je als Nederlander in het grote
veld altijd op de achtergrond".
Juist dezer dagen werd aan het adres
van Van Dongen uit Spanje afgeleverd
een 125 cc racemachine, waar geadres
seerde ruim vierduizend gulden voor op
tafel moest brengen. Afzender was
„Bultaco", de fabriek waarvan de Rot
terdammer ook al een 250 cc motor
heeft gekocht.
Met zijn materiaal heeft Van Dongen,
nooit zoveel geluk gehad. Sedert '54, het
jaar waarin de zoon van de befaamde
renner Van Dongen sr. het strijdperk
Een duel tussen de Nederlanders Jan
Huberts (27) en Cees van Dongen (28)
op het circuit van Assen.
betrad, heeft hij vaak moeten lenen om
zijn hobby te kunnen blijven beoefe
nen. Een van de velen van wie hij een
machine in bruikleen heeft gehad was
de Rotterdammer Van Eeuwijk, die
zijn N.S.U. voor menige succesvolle
race aan de jonge coureur afstond.
In het eerste jaar pionierde Cees bo
vendien op een betrekkelijk raar ding,
dat toen onder de naam „brommer" en
slechts toegerust met een 50 cc motor
op de baan kwam. Hoge sturen, grote
zadels, statig rechtop zitten en heel
veel lawaai. Een feestelijk gezicht, maar
intussen toch al een motorfietsje met
een topsnelheid van honderd kilometer
per uur. „Toen heb ik het gewaagd te
voorspellen, dat met deze brommers nog
wel eens een snelheid van 150 kilometer
gehaald zou worden", hernam Cees.
„Wat hebben ze me uitgelachen. Inmid
dels echter ligt de top al bij .175 kilo
meter en ik durf nu geen voorspelling
meer te doen. Zeker is dat deze moto
ren tot nog hogere snelheden zullen wor
den opgejaagd".
Druk seizoen
VEELVOUDIG Nederlands kampioen
Van Dongen staat voor een druk
seizoen. Na Assen volgen o.m. Fran-
corchamps in België en de race om
de Grote Prijs van Oost-Duitsland. Zijn
vrouw en zoontjes (9 en 5) zullen hem
vergezellen naar de sportarena'r
Meestal lukt dat wel, wanneer er ten
minste geen ongelukken gebeuren.
„Over ongelukken gesproken; ze hebben
me wel eens gezegd, wanneer jij valt
heb je nooit iets. Maar, ik neem ook
heel weinig risico. „Niettemin ging hij
twee jaar geleden in Assen met een Hon
da onderuit toen de zaak vastliep, omdat
men vergeten had olie bij te vullen.
Maar het was „Rider Okay"!, wanneer
men tenminste een aantal flinke schaaf
wonden buiten beschouwing wil laten.
Al racend legt de Rotterdammer per
jaar 4000 kilometer af, zelfverzekerd en
met de instelling van een eerzuchtig
sportman. „Ik rij voorzichtig", zei hij
bij het afscheid, ter geruststelling van
alle meelevende sportliefhebbers, die
het toch maar een hachelijke hobby
blijven vinden.
meenemen
0P VAKANTIE
IE van de twee kooplieden het
eerst op het idee kwam om
een mindere kwaliteit whis
ky te verkopen in de fles van de
betere kwaliteit, staat niet vast.
Wat wel vast stond is de snelle
teruggang in de handel van bloe
men en planten aan de scheepvaart;
voor de twee kooplieden wel te ver
staan
Het waren drukke dagen van
voorbereiding; achtduizend gulden
Iepen; duizend flessen whisky ko
pen; duizend etiketten losweken
boven een waterketeltje en duizend
nieuwe etiketten plakken. Wél 'n
beetje kostbaar hier en daar, maar
de verkoop liep vlot.
Wat niet zo vlot liep was het
drukken van de Johnnie Walker
etiketten; drukker vond het origi
neel te grauw. ,,Er moet een beetje
kleur in gebracht worden", zei hij,
„verkoopt beter!" Kooplieden ke
ken elkaar diep in de ogen zeilden
tegen de drukker dat het goed was,
en plakten naar hartelust voort.
„En niemand proefde het ver
schil, edelachtbare, iedereen vond
de whisky prima".
Edelachtbare knikte: Jullie
brengen de zaak goed", zei hij
langzaam.
Riep de koopman: „Zelfs fijn
proevers vonden het spul bijzon
der". Hij trok de schouders récht,
ik zeg maar zo, whisky is whisky,
nietwaar, wie over die kleine ver
schillen valt is een kniesoor
Weer knikte de edelachtbare. On
gelukkig genoeg voor de kooplui,
Hij veroordeelde kooplieden tot 6
weken gevangenisstraf en liet de
overgebleven voorraad whisky in
beslag nemen.
Drukker en geldschieter werden
vrijgesproken. De een omdat hij
niet met de zaak op de hoogte was,
de ander omdat hij het toch wel
juist had gezien. Iimmers, echte
autoriteit en adeldom worden door
het eenvoudige gekenmerkt. Dat dit
gegeven opgaat bij een simpel eti
ketje op 'n whiskyfles geeft zelfs
de grootste pessimist nog enige
hoop op de toekomst.
NEE hoor, uw meisje zal echt
niet van u weglopen. Tegen
woordig zitten er ook keurige
mensen in de gevangenis", zei de
politierechter tegen de student voor
het hekje.
„Maar mijn ouders zullen het
verschrikkelijk vinden, edelacht
bare", antwoordde de student hees,
beschouwen je als een
misdadiger als je in het gevang
hebt gezeten.
Die mensen toch. Student leek
wanhoop nabij. Dat de misdaad in
het gepleegde feit ligt en niet in de
straf ontging de jongeman. Trou
wens onder invloed een scooter be
rijden is geen misdaad. Tenminste
zolang men het in weiland doet. Het
feit dat men zich niet aan een wei
land houdt levert strafbaarheid op.
Vandaar die nette mensen in de ge
vangenis.
Maar dit alles ontging de student.
Hij had weliswaar die avond ste
vig gedronken, maar hij had geen
ongelukken veroorzaakt. En de
scooter heb ik intussen verkocht,
edelachtbare
Er volgde geen, bravo. Schichtig
keek de jongeman om zich heen.
„Veertien dagen gevangenisstraf7"
Is dronkenschap en rijden onder
invloed dan toch een zaak van men
selijke zwakte? De twee kellners
die de student die avond over het
WHISKV IS WHISKV NIETWAAR?
trottoir op zich toe zagen komen,
dachten daar anders over terwijl
zij poogden de jongeman vast te
houden. Terwijl de een met de stu
dent praatte liet de ander de ban
den van de scooter leeglopen. „Ze
kerheid voor alles zei de ge
tuige, waarop de student hem als
nog bedankte hetgeen niets afdeed
aan de eis, want die werd beves
tigd in de uitspraak: veertien da
gen zitten en tien maanden niet
rijden.
Of de nette jongeman al die mis
dadigers zal kunnen verdragen ge
durende die veertien dagen zal wel
een open vraag blijven
JAN PUBLIEK
Meisjes op de televisie
of ik nou deze of die zie
tonen zelden meer dan schouders, hals
en hoofd.
Als ik geen anatomie zie,
nooit een welgevormde knie zie,
voel ik mij van zeer veel kijkgenot
beroofd.
Een dichter in AVRO-bode
De moderne mens is de ijstijd van het
gevoel moe. We gaan een nieuwe ro
mantiek tegemoet.
Jacques Audiberti
Vroeger mocht je al blij zijn als een
kameraad je stiekem een knipoogje
durfde geven. Nu heb ik bij Electro-
HONDERD jaar geleden werd Her
man Heyermans te Rotterdam (on
de Noordblaak) geboren. Naar aanlei-
ding daarvan is een boeiende en goed
verzorgde tentoonstelling ingericht in het
Historisch Museum aan de Korte Hoog
straat. Het materiaal werd van alle
kanten bijeengegaard om een goed beeld
van deze beroemde schrijver te kunnen
geven. Het Letterkundig Museum en het
Toneelmuseum leverden de belangrijk
ste bijdragen.
Het beeld dat de toeschouwer nu me*
naar huis neemt is dit van een persoon
lijkheid die precies wist wat hij aankon.
Er zijn vele partikuliere brieven be
waard waaruit ook steeds weer zijn te
leurstelling spreekt over de reakties van
het Nederlandse (en in het bijzonder he*
Rotterdamse!) publiek- Hier heeft hij
zijn zakelijke opzet zien mislukken. Zijn
handel in lompen gaat ten gronde (et.
daarmee zijn verloving), zijn galante-
rieënzaak komt er al net zo ongenadig
af en als dan later (in 1893) ook nog
eens zijn artistieke talent in deze stad
met hoon en gefluit wordt ontvangen, is
de maat vol en keert Heyermans zich
van de stad af.
Zijn ,J>ora Kremer" wordt uitgefloten
en door de critici gekraakt en in zijn
eerste grote roman „Kamertjeszonde"
trekt hij fel van leer ten aanzien van
Rotterdam dat hij noemt: „Een stad
van kantoor jochies, bureaumannen en
geldwolven" en „een provinciaal kroon-
stedeke van het achterlijke Holland".
Zijn ondernemingsdrift is niet te tem
men. Dit bewijzen de vele overgebleven
brieven, maar ook zijn eerste schreden
in de poëzie vinden we via schoolschrif
ten terug. Gedichten, tekeningen, brie
ven en aanplakbiljetten laten ons een
deel van het bewogen leven van de
schrijver zien. Zijn strijd om een hono
rarium betaald te krijgen, zijn streven
naar verbetering en' zijn verbittering
als hij schrijft: „Ze weten dat ze geen
toneelschrijver van formaat bezitten, ze
bootsen alles na en doen zelf niets ori
gineels" En aan mevrouw Esther de
Boer-van Rijk die niet meer aan de re
petities wil deelnemen wegens de té gro
te spanningen: „Ik maak u er op attert
dat dit niet meer mag voorkomen, daar
ik anders mijn maatregelen zal treffen.
Met vererende hoogachting". Hij werkt
onder een twintigtal pseudoniemen, maar
hij werkt als een man die zich gedre
ven voelt
stroom meegemaakt dat iemand zo
maar zei: We hebben lekker gewon
nen, hè
CPN-raadslid Groenendijk
In sommige hotels word je niet toe
gelaten als je niet getrouwd bent. Dat
zijn dan ook hotels die door protestan
ten worden gedreven.
„Ici Paris" over Amsterdam
Wij bevinden ons aan het begin van
een tijdperk, waarop naar alle waar
schijnlijkheid Frankrijk zijn stempel
zal drukken.
De Gaulle
Wij zijn geen Fransen, wij zijn niet
van een andere nationaliteit, wij zijn
Britten God zij dank.
Montgomery
Men kan James Bond-kogelgaten
(plakplaatjes red.) kopen, drie voor
1.25. Voor één gulden wil ik er wel
drie echte in komen schieten en dan
verdien ik er ook nog aan.
Briefschrijfster in De Volkskrant
„Ravo"-talentenjacht
bijna volgeboekt
Nadat wij 14 dagen geleden een be
richt publiceerden over de Ravo-natio-
nale talentenjacht voor amateurs, zijn
er enorm veel aanmeldingen binnenge
komen. De talentenjacht wordt georga
niseerd door de Rotterdamse Artiesten-
organisatie Ravo, en gepresenteerd door
de conferencier J. D. Schildkamp jr. De
aanmeldingen die zijn binnengekomen,
zijn hoofdzakelijk van bands.
Om het programma enigszins af te
wisselen kunnen nu nog enkele zangers
en zangeressen (ook zonder eigen bege
leiding), accordeonisten, gitaristen enz.
inschrijven.
Inlichtingenformulieren zijn verkrijg
baar bij het kantoor van de Ravo, Ja
cob Catsstraat 26b. Zij kunnen ook tele
fonisch besteld worden onder no. 281999,
toestel 2 en 3.
af Amersfoort
Nü
al meer dan
300 000
l enthousiaste
VW-rijders in
Nederland!
Automobielbedrijven
Van Deventerstraat 15
Tel. (010) - 25 66 00
Rotterdam-7
