ZOVEEL HOOFDEK Q O
ZOVEEL ZINSNEDEN
f
De dierenwereld van Disney
en die van de anderen
de iVielfl
m dËZe
Deze week in
de bioscopen
Imponerend spel
van Dirk Zwart
Marie-Claire Alain
verfijnd orgelspel
Petitie aan regering
over vivisectie
PIET DONKER
ter herinnering
Lolt Putu Surya uit Bali opent
dansend een tentoonstelling
mSSSS werken van gorky in
a# X
MUSEUM BOYMANS toont
f IO.-
DE HAVENLOODS DONDERDAG 22 JULI 1965
4
YVTOLVEN en beren in de sneeuwkou
van het Canadese hooggebergte, oli-
fanten e& neushoorns in de tropische
hitte van Equatoriaal Oost Afrika, paar
den en koeien op de winderige, zondoor-
stoofde prairies van Arizona: ziedaar de
gevarieerde en overvloedige fauna, die
deze week, waarin de Hollandse zomer
ten lange leste schijnt te zijn doorge
broken, de Rotterdamse première-thea
ters bevolkt. In dat opzicht heeft de
bioscoop, die naast een amuserende en
verstrooiende taak tegenwoordig zich
wel opvallend ijverig toelegt op het na
drukkelijk brengen van sex cn sensatie,
om het maar eens generaliserend sa
men te vatten, toch ook nog wel iets
van de opvoeder en voorlichter in zich,
met welk predikaat de televisie zich zo
gaarne pleegt te tooien. De natuur na
der tot de toeschouwer te voeren, is
een opdracht, die meerdere cineasten
zich reeds in de jaren dertig hebben
gesteld. Namen als YV. S. Van Dyke
(..Trader Horn") en Robert Flaherty
(..Nanook of the North", „Elephant
Boy") zijn niet meer weg te denken in
de annalen van de film uit die periode.
plaats het dier in de sympathie
mens aan te bevelen, voorzover aai no
dig was tenminste en de noodzaak daar
toe nog bestaat. De methodes, die hij
bij dat streven gebruikt, hebben lang
niet altijd de instemming van de natuur
liefhebbers, die hem deformatife van
de werkelijkheid verwijten en een an-
thropomorphe' aanpak van het dier in
zijjn dagelijkse leefgewoonten, die aller
minst strookt met juist al datgene, waar
in het dier van de mens verschilt. Dat
Disney zich na de tweede wereldoorlog
op dit glibberige pad begeven heeft en
daarbij dus min of meer ontspoord is,
wat dan meer slaat op een aanvechtba
re voorstelling van zaken dan op een
kwalitatieve vermindering van zijn werk,
heeft twee oorzaken. De wijze waarop
hij het dier in zijn befaamde teken
films schetste, van het haasje Oswald
in 1927 via Mickey Mouse, de drie big-
getjes, de boze wolf en Donald Duck
naar Dumbo en Bambi, leidde automa
tisch naar zijn diepgewortelde opvat
ting, dat ergens het dier de mens zeer
nabij is. Voorts bleek het commercieel
niet meer verantwoord, zijn bedrijf uit
sluitend op tekenfilms in stand te hou
den, die zeer tijdrovend en kostbaar in
aanmaak zijn. De zakenman Disney, nu
één van de rijkste mensen in de Ver
enigde Staten, die in duizend-en-één
belangen is geïnteresseerd, móest wel
gedeeltelijk overschakelen op de „nor
male" film. Hij ging zich concentreren
op alles, wat fantasie en avontuur in
hield: Jules Verne, Davy Crockett, en
wat dies meer zij, maar steeds waren
en zijn nog flora en fauna meer dan
\TOOB. hem persoonlijk blijven hoofd
zaak de pure natuurfilms. die in
1954 inzetten met het indrukwekkende
„The living Desert", waarin het ver
borgen woestijnleven zo verbluffend
ontwaakte, zij het met alle trucagemid
delen, die nu nog de ergernis van de
natuurvorsers professionele opwekken.
„The vanishing Prairie" was daarop
een logisch vervolg, evenals „The Afri
can Lion", „White Wilderness" en vele
andere films, met vaak één dier in de
hoofdrol", zoals Perri, de eekhoorn.
Daaraan heeft hij zijn hart verpand, al
mogen er dan nog getekende hoofd
films, zoals over de Dalmatische hond
jes, waaraan hij overigens, behalve het
idee, part noch deel meer heeft, tussen
door lopen. Voor deze dierenfilms trekt
hij kapitalen uit om ze zo goed moge
lijk 'voör te bereiden; een legertje ca-
V ARENA: Slavenjacht, 14 j. OO
CENTRAAL: Mannequins voor
land Yard, 18 j. OOO
CINEAC-Beurs: Noodlanding i
frontlinie (prol.) 14 j. OO
CINEAC-Journaal: Verloofde paar i
Rotterdam (in klei—
CINERAMA: The
(prol a.l. OOO
COLOSSEUM: vanavond. Marnie, 18 J.
OO
vr t.m. wo: Operatie Pettycoat, a l. OO
volgende do: Jungle Cat, a.l. OOO
CORSO CINEMA: My Fair Lady f
(prol.) a.l. OOOO j j
GRAND: It's a mad mad mad mad f
world (prol.) 14 j. OOO
HARMONIE: do t.~
volvers. 14 j. OO
of Cinerama
Rokende r
e torpedo, 1
KRITERIONMinnespel (prol.) If
OO
LUMIERE: Fantomas (prol.) 18 j
LUXOR: Die knotsgekke kerels
vliegende kratten (prol.) a.l. OOO
METRO: Buffalo Bill. 14 j. OO
MONOPOLE: do t.m. zo. di, wo: 'smid-
it
OOO j
n hun
OO
de z
Samson, 14 j. o
za-nacht: Stripgirls in Soho, 18 j. O
zo. en wo-mi: De jonge desperado's,
14 j. O
PASSAGE: De Zwarte tulp. 14 j. OOO
PRINSES: James Bond 01)7 contra ar.
No (prcil) 18 j- OOO
vr- en za-nacht: Alleen de zon was
getuige, 18 j. OOO
za- en zo-mi: Gullivers Reizen, a.l. OO
REX: vanavond: 's Nachts lokt de
liefde, 18 j. O
vr Lm. wo: Kruitdamp, 14 j. OO
volgende do: Misdaad uit wanhoop,
14 j. OO
STUDIO '62: Nikki, de wilde hond
vair het noorden, a.„ vw
THALIA: Goldfinger (prol.) 18 j. OOO
't VENSTER: Liefdesparen (prol.) 18 j.
OOO
VICTORIA: vanavond. Chaplin-revue, f
a.l. OOO t
vr t.m. wo: Mclintock, 14 j. OOO
volgende do: Jour de Fête, a.l. OOO
za-, zo-, wo-mi: Laurel Hardy als
OO
it aa première i
OOOO ze" goed
OOO goed f
aa middelmatig i
matig tot slecht
meralieden staat in zijn vaste dienst en
werkt vaak verschillende jaren met ein
deloos geduld om tenslotte kilometers
filmband af te leveren, waaraan slechts
een fractie voor het eindresultaat wordt
gebruikt. Zo is het nu ook weer ge
gaan met „Nikki, Wild dog of the
North" („Nikki, de wilde hond van het
noorden"), waarvan Studio '62 de eerste
vertoningen in Rotterdam geeft. Nikki
is een sledehond in Canada met wat
druppels wolvebloed, die al vroeg op
eigen poten moet staan, want hij is
drie maanden, als zijn baas, een bont
handelaar, met zijn kano in een stroom
versnelling omslaat. Hij heeft echter
een metgezel: een moederloos beertje,
aan wie hij met een touw is vastgebon
den, zodat zij allerlei moeilijkheden,
die hun verschillende geaardheid en ge
woonten met zich meebrengen, moeten
overwinnen. Terwijl de beer in een
boom slaapt, bungelt de hond aan het
touw, amper uitrustend op de wortels:
Nikki jaagt op muizen en konijnen, het
beertje houdt meer van honing en bes
sen. Zij beginnen juist aan elkaar te
wennen, als de beer aan zijn winter
slaap toe is. Het touw wordt verbroken
en Nikki moet alleen zijn weg vinden.
Tevergeefs tracht hij zich aan te slui
ten bij een kudde Wolven; dan raakt
hij in de klem van een trapper, die
hem opleidt voor de wrede hondege
vechten van de Canadese woudlopers.
Zijn oude baas redt hem dan op het nip
pertje uit de vechtkuil en als dank
houdt Nikki voor hem de trapper op
een afstand. Aan deze boeiende ver
filming van James Oliver Cur wood's
verhaal gaat Disney's „Golden Horse
shoe Revue" in Wild-West-stijl vooraf.
/"yFSCHOON regisseur James B. Clark
w in zijn kleurenfilm „Drums of Afri
ca" (onder de titel „Slavenjacht" in Sre-
na) voor een serie uitstekende natuurop
namen in Equatoriaal Oost Afrika heeft
gezorgd, is de intrige hier toch num
mer één. Een Engelse ingenieur (Lloyd
Bochner) is met zijn jonge vriend Brian
(Frankie Avalon, die natuurlijk ook
moet zingen) op weg naar de binnen
landen voor de aanleg van een spoor
lijn, maar stuit op de weerstand van
een Afrikaanse gids (Torin Thatcher),
die niet van treinen in zijn gebied
houdt. Een vrouwelijke arts (Marietta
Hartley) tracht hen ook al tegen te hou
den, maar zij is bang voor de barbaar
se slavenjagers, die in deze contreien
opereren. Toch rusten de Britten een
safari uit. die eerst door een hevige bos
brand wordt bedreigt en vervolgens
strandt op de slavenjagers, die zich in
een missiepost hebben verschanst en
hun gevangenen in een berggrot onder
brengen om hen als koopwaar aan Ara
bische slavenhandelaren te verkwanse
len. Zover kgmt het natuurlijk niet.
maar er is nog'' een spannende climax,
vóórdat de happy ending daar is. Want
tussen de nijlpaarden en olifanten door
is er natuurlijk een mooie liefde opge
bloeid met ingenieur en zendingsarts als
voor elkaar bestemde partners.
Western ..Gun Glory", in Rex onder
de titel „Kruitdamp". Stewart Gran
ger is de traditionele revolverheld en
gokker, die jaren geleden vrouw en
Zwart is zijn gedegen technische be
kwaamheid, zijn kunst van registreren en
zijn veelzijdig ontwikkeld stijlgevoel. Ook
in de programma-samenstelling gaat hij
de moeilijkheden niet uit de weg. Zo
hoorden we op zijn orgelbespeling in de
kerk aan de Simonstraat werken van de
Nederlandse componisten J. P. Swee-
linck (15621621), Anthon van Noordt
(7—1675) en Jan Zwart Sr., van de
Duitse componisten J. S. Bach (1685
1750) en Max Reger (1873—1916) en van
de Belgisch-Franse componist van Ne
derlandse afstamming César Franck
(1822—1890).
Van Sweelinck en van Van Noordt
speelde Zwart resp. „Variaties over „Al-
lein Gott in der Höh' sei Ehr" en
„Psalm 116". waarin zowel de gevari
eerde registratie als de technische af
werking in beide composities zeer te be
wonderen vielen. Het „Praeludium et
Fuge" in G van J. S. Bach, één van
Bachs sprankelendste werken, werd door
Zwart met een opvallend metrisch even
wicht en beheerst passagespel vertolkt.
Met het „Choral 1" van César Franck.
een ox-kestraal gedachte compositie,
wist Dirk Zwart door een gevarieerde
registrering sterk de aandacht te boeien.
Door het fraaie klankcoloriet werd de
ze wat te lange compositie voor een drei
gende monotonie behoed.
Een hoogtepunt werd de vertolking
van Reger's „Toccata en Fuga" uit
opus 59. Deze compositie mag zeker ge
lijk worden gesteld met Bach's beste or
gelwerken en met recht mag Reger als
orgelcomponist de moderne Bach wor
den genoemd. Dirk Zwart heeft dit
werk met grote fantasie vertolkt. Vooral
in de Fuga heeft hij climaxen weten te
bereiken, die grote indruk maakten.
De orgelbespeling werd besloten met
een geestelijk lied „Heer blijf met mij"
van Jan Zwart Sr. Dit concert verdiende
grotere belangstelling.
IDO EYL
Geketende kameraden in Walt Dis
ney's film „Nikki, de wilde hond van
het noorden" in Studio 6 2: het
beertje Neewa en de sledehond Nikki.
kind in de steek heeft gelaten en nu in
zijn oude woonplaats is teruggekeerd.
Zijn vrouw blijkt van verdriet gestor
ven te zijn en zijn zoon minacht hem.
Hij krijgt kans zich te rehabiliteren,
wanneer de eigenaar van de kudde door
tocht verlangt en de boeren dit hem
weigeren, aangezien hun land dan on
herstelbaar beschadigd zal worden. De
kudde wordt toch in beweging gezet,
maar de ex-revolverheld verspert de
pas met behulp van dynamiet en rekent
bovendien af met de weerspannige
schurken. Dan kan hij weer bij de he
le bevolking een potje breken, in het
bijzonder bij zijn zoon en het mooiste
meisje van het stadje (Rhonda Fle
ming). Western-expert Roy Rowland
had de regie en zijn zoontje Steve
mocht de zoon van de held spelen.
De Parijse organiste Marie-Claire Alain,
zuster van de in 1940 gesneuvelde, veelbe
lovende componist Jehan Alain, opende
haar recital met twee van zijn orgelcorn-
posities: „Première et Deuxième Fantal-
sie". Er ligt een milde en toch diep men
selijke droefheid over beide fantasieën,
die soms fel oplaait in schrijnende dis
sonanten. Zonder in weke pastelkleuren
te vervallen wist Marie-Claire Alain met
vrouwelijk-muzikale intuïtie deze muziek
in prachtige en vaak tere tinten, maar
ook in een felle bewogenheid van klank
te spelen. In beide composities was zij
dan ook een waardig pleitbezorgster voor
de muziek van deze helaas te vroeg ge
storven jonge Franse componist.
Een programmawijziging bracht ons in
kennis met een tiental koralen uit het
derde deel van de klavieroefeningen van
Joh. Seb. Bach, die in de plaats kwamen
van de geannonceerde „Prélude et Fugue
en Ut" en een vijftal koraalvoorspelen,
eveneens van Bach. Deze tien koralen,
op het koororgel gespeeld, vormden in
hun meditatieve klanken een sfeervolle
overgang naar de „Suite Médiévale" van
de eigentijdse blinde Franse componist
en landgenoot van Marie-Claire Alain.
Jean Langlais (1907), een middeleeuwse
muziek, die in een modern klankidioom
is geschreven. De Franse organisten, en
orgelcomponisten zijn meesters in de re
gistratie-kunst en hebben, naast de Duit
se orgelcultuur, een eigen cultuur weten
te scheppen die Frankrijk een hoge
plaats doet innemen in de wereld der or
gelmuziek. Marie-Claire Alain heeft deze
Suite met een verfijnde registrering en
prachtig van klankuitdrukking vertolkt.
Er was vrij veel belangstelling voor dit
orgelconcert in de St. Laurenskerk.
IDO EYL.
.ÜB.
Vrijdag 23 juli zal Dirk Jainsz, Zwart,
organist van de kerk aan de Simonstraat
het orgel van de Laurenskerk bespelen.
In dezelfde kerk zal de Weense orga
nist Anton Heilier, op maandag 26 juli
om 8.15 uur een orgelconcert geven.
Ik ken Beatrix. Wij zijn samen naar
de kerk geweest, (bij begrafenis van
Kennedy red.). Ik wist helemaal
niet wat ik in een katholieke kerk
moest doen, maar zij deed het uitste
kend voor. Als de prinses ging staan,
deed ik het ook maar. Dat kon niet
fout gaan.
Mikojan
Architectuur is de kunst om ruimte
te verspillen.
Architect Philip Johnson
Vele jaren hebben de anti-revolu
tionairen tegen de CHU aan zitten
vrijen. Zij hebben bloemen aangedra
gen, zij hebben huilend gesmeekt, zij
zijn op hun knieën gaan liggen, maar
de CHU bleef onvermurwbaar. Einde
lijk dit jaar heeft de ARP er genoeg
van gekregen en zegt dag-met-het-
handje. En wat suggereert dan de
heer Beernink? „Zie je wel dat het
niet lukt, ze willen zelf niet."
Wandelganger in Volkskrant
Het weten bestaat tegenwoordig
voornamelijk uit het kennen van de
beste naslagwerken.
Alberto Moravia
Ik zie Nederland voor me als één
grote stad met heel mooie tuinen en
parken, zoals de Veluwe en de Dru-
nense duinen. Nou ja, grote tuinen
en parken, hoor. En twintig miljoen
mensen in die stad.
Minister Den Uyl
In het Nieuwe Testament had de
vrouw een grotere plaats dan in ver
scheidene hedendaagse kerken.
Prof Diepenhorst
Wij geloven niet in een politieke
arbeiderspartij. Ook hebben wij geen
vakbewegingsleiders in het parle
ment. Zo hoort het. In de Bijbel kun
je lezen: de mens kan niet twee he
ren dienen.
Amer. vakbondsleider Meany
m
ROTTERDAM OP Z'N BEST
SPIDO - HAVENRONDVAARTEN - DELTATOCHTEN
- EUROPA'S MODERNSTE DIERGAARDE
'- N UNIEK UITZICHTOP110 M. HOOGTE
Aan de Nederlandse regering en aan de
leden van de Eerste en de Tweede Ka
mer is een petitie aangeboden, waarin
door honderdvijftig Nederlanders aange
drongen wordt op een wettelijke regeling
van de vivisectie in ons land. Op het
ogenblik zijn, aldus de petitie, de labora-
toriumdieren practisch onbeschermd
terwijl jaarlijks toch meer dan 1.1 mil
joen warmbloedige dieren door dierproe
ven in ons land het leven laten.
Daar een controlerende instantie ont
breekt. zijn excessen, zowel bij de be
handeling als bij de verzorging der die
ren, niet uitgesloten. Zo kan men op het
ogenblik dieren onnodig aan pijnlijke
proeven onderwerpen. Allerlei proeven
kunnen op meer plaatsen worden geno
men, omdat elke coördinatie ontbreekt.
Bij het onderwijs kan men met dieren
experimenteren, terwijl andere methoden
even effectief en moreel yerkieslijkei
zouden kunnen zijn voor de studenten.
Ook bestaat de zekerheid niet, aldus de
petitie, dat met voldoende voortvarend
heid wordt gezocht naar methoden van
onderzoek die dierproeven onnodig kun
nen maken.
Onder de 150 Nederlanders die de pe
titie indienen, treffen wij vele bekende
namen aan, zoals dr. W. Drees, dr. ds.
J. J. Buskes, prof. dr. F. J. J. Buyten-
dijk, Harriet Freezer, Henk van Ulsen,
Willem van Iependaal, Bert Garthoff,
mr. G. B. J. Hiltermann, dr. ds. Okke
Jager, ds. H. J. Kater, ds. G. P. Klijn,
Hildo Krop, Jean Dulieu. prof. dr. M.
lyiinnaert, A. Roland Holst, Hans Tie-
meyer, enz. Ook meer dan 40 artsen en
hoofdbestuursleden van de Ned. Vereeni-
ging tot Bescherming van Dieren beho
ren tot de ondertekenaars.
„Rijnmond Blaaskwintet"
Met als basis het bekende Rotterdams
blaastrio, hebben soloblazers van het
Rotterdams Philharmonische Orkest een
ensemble gevormd, m.m.v. Istvan Ha-
jou, piano. Onder de naam „Rijnmond
Blaaskwintet" zullen de musici Raymond
Delmoye, fluit, Peter Schenkels, hobo,
Herman- Wester, klarinet, Adam Schle-
baum, fagot, en Piet Gouderjaan, hoorn
het komende seizoen o.a. een compositie
van de jonge Rotterdammer Jan Anton
van Hoek uit voeren.
zondag op maandag plotseling
overleden, heeft velen geschokt. Piet
Donker, een volle baard sierde zijn ge
zicht, was een figuur, die bijna niet
weg te denken was uit het Rotterdamse
openbare leven. Hij was als redacteur-
verslaggever verbonden aan het „Alge
meen Dagblad" en als zodanig kwam
hij overal, maar zijn persoonlijkheid en
zijn bonhommie maakten, dat hij ook
overal'graag gezien was.
Piet Donker is zestig jaar geworden.
Hij begon zijn journalistieke loopbaan
direct na de schoolbanken als leerling
bij het in Rotterdam verschijnende so
cialistische dagblad „Voorwaarts". Daar.
na werkte hij enige jaren in Den Haag
bij het blad „Vooruit" en in 1936 ging
hij naar „Het Volk" in Amsterdam.
Na de oorlog werkte hij in Amersfoort
voor „Het Parool" en daarna werd hij
waarnemend hoofdredacteur van het
„Dagblad van het Oosten". Na nog een
tijdje als free-lance journalist te hebben
gewerkt, in welke période hij i
schrijven v
a boekje e
De Balinese dansere Loh Putu Surya
zal op 27 juli om 8 uur bij de opening
van de tentoonstelling „Indonesië-Ocea-
nië" twee dansen uitvoeren in het mu
seum voor Land- en Volkenkunde. Loh
Putu Surya zal de Pendet, een wel-
komstdans, en de Pandji Semirang, een
liefdesverhaal, opvoeren.
De tentoonstelling die van 28 juli tot
3 oktober gehouden zal worden, is ge
heel samengesteld uit kunstvoorwerpen
uit particulier bezit. Het Museum voor
Land- en Volkenkunde organiseert der
gelijke tentoonstellingen om de particu
liere verzamelingen grotere bekendheid
te geven en ook om een studie te kun
nen maken van de goede stukken, die
zich in privécollecties bevinden. De eer
ste van deze reeks was gewijd aan Ja
pan, en nu zijn Indonesië en Oceanië
aan de beurt.
Daar het hier privécollecties betreft,
kan men onmogelijk een volledig beeld
verlangen van de kunst van beide ge
bieden. Men is aangewezen op hetgeen
verzameld werd. In de toekomst zal aan
deze gebieden nog een tentdonstelling
worden gewijd.
De Indonesische voorwerpen komen
uit vele delen van de Archipel. O.m.
ziet men Hindoejavaanse objecten, vele
houten beelden en maskers, wapens en
wapenonderdelen schilden, weefsels (w.o
een prachtige dodendoek uit Celebes)
en vlechtwerk. De sectie Oceanië omvat
Nieuw-Guinea (Geelvink-baai en Mimi-
ka) en het Australisch gedeelte, verder
Nieuw-Zeeland, Nieuw-Caledonië en de
Marquesas-eilanden. Nieuw-Zeeland, bij
voorbeeld, is vertegenwoordigd met gro-
zame dozen voor het opbergen van ve
ren, knotsen enz.
De Gulden Smidse
nu in Kralingen
De Gulden Smidse, de goud-zilver- en
juwelenhandel van edelsmid Jan Kok, is
sinidls 15 juli aan de Oudedijk 148 geves
tigd, na voordien haar adres aan de
Nieuwe Binnenweg 200 gehad te hebben.
Hier, in het hart van Kralingen, heeft
men de zaak opnieuw opgebouwd en het
resultaat is een fraai winkelpand met
aangrenzende atelierruimte. De grote be
langstelling van het publiek, die men
reeds nu geniet, getuigt dat i
gelijk bedrijf grote behoefte
bestaat.
Vanaf de opening is hier een expositie
van verschillende edelsmeden te bezich
tigen en deze tentoonstelling zal tot 15
augustus geopend blijven. Het publiek
heeft vrij entree en is nu in staat eens
kennis te nemen van een apart hand
werk, waarvan de meest uiteenlopende
producten hier te bezichtigen zijn. Naast
het werk van Ab Wouters (Amsterdam),
Albert Kok (Den Haag), Hans van Hey-
den (Haarlem), Karei Nieuwhorster (Hil
versum), Mariëtte en Jan v. d. Linden
(Amsterdam), die allen reeds 111 Museum
Boymans exposeerden, is hier ook het
werk van de eigenaar Jan Kok(Rotter-
dam) te vinden. Als aparte attraktie heeft
het Rotterdamse kunstenaresje Karli
Frigge hier een deel van haar boekbind-
werk geëxposeerd. Boeken en perkament
heeft weer met sloten te maken en deze
sloten slaan weer' terug op het werk van
de edelsmid waaruit dus te verklaren is
waarom Karli hier een plaatsje gevon
den heeft.
iaufi
Suriname, trad hij in 1951 In
dienst van het „Algemeen Dagblad".
Piet Donker heeft zijn leven voor hon
derd procent geleefd. Voor hen, die hem
slechts oppervlakkig kenden, was hij al
leen de motor van vele feestjes, die
plotseling opbloeiden als hij ergens ver
scheen. Maar wie hem beter kende, wist,
dat er achter die houding van bohémien
een man leefde, die zijn levenservarin
gen diep in zich had opgeborgen. Een
gesprek met Piet Donker werd dan ook
bijna altijd gekenmerkt door badineren
de opmerkingen, levenservaringen en
diepzinnige meditaties daarover.
Ook aan diners was Piet Donker vaak
een middelpunt en niet in het minst
door zijn grote kookkunst en zijn kennis
van wijnen. Onder het pseudoniem Aart
Aengebrand, een pseudoniem, dat al
kenmerkend was voor zijn zelfspot, heeft
hij vele artikelen en boekjes geschre
ven over deze onderwerpen. En aan een
diner, waar Piet Donker niet het woord
voerde, ontbrak een gerecht.
Piet Donker laat een litteken achter
in de Rotterdamse journalistieke wereld.
Om in zijn geest te spreken: een schut
ter is van ons heengegaan. - Een man,
die ondanks zijn vele vrienden, aan het
eind van zijn leven toch eenzaam is ge
weest, maar die ondanks eigen moeilijk
heden een ander met een goed woord
terzijde wist te staan. We zullen Piet
Donker lang blijven missen.
J. D.
HE'
g
n deze wijk
Atriumdienst zondag 25 juli 's morgens
om half twaalf zal in de dienst voor
iedereen, „Atrium". Karei Doorman
straat 143, de heer K. Verlind spreken.
Na de toespraak gedegenheid tot vragen
stellen.
Boymans-Van Beunin-
- gen wijdt van 24 juli tot 5 septem-
uer een tentoonstelling aan het werk van
Ahile Gorky. Gorky behoort onbetwist
tot de pioniers van de kunstenaars uit
de Verenigde Staten die een bijdrage
aan de kunst van de laatste twintig ja
ren geleverd hebben. In Nederland zag
men tot dusver slechts enkele van zijn
schilderijen.
Het Museum Boymans-van Beuningen
houdt nu een overzichts-tentoonstelling,
die reeds eerder in Londen en Brussel
getoond werd, maar die aan volledigheid
gewonnen heeft door het toevoegen van -
een door het Museum of Modern Art in
gerichte reizende tentoonstelling van te
keningen van dezelfde kunstenaar. Zo
zijn nu ongeveer 50 schilderijen en bijna
twee maal zoveel tekeningen te zien die
een goed overzicht geven van Gorky's
Gorky (pseudoniem yan Vosdanig
Manoog Adoiari), werd in 1904 in Arme
nië geboren, maar emigreerde reeds in
1920 naar de Verenigde Staten, waar hij
tot zijn zelfgekozen dood in 1948 gewerkt
heeft. Aanvankelijk voor zijn tekenkunst
terugkijkend naar Ingres, zocht hij, wat
zijn manier van schilderen betreft, aan
sluiting bij de door hem hoog vereerde
Picasso. Zo ontstaan naast elkaar natu
ralistische portretten en abstraherende
stillevens en composities in een op het
cubisme geënte stijl. De abstracte wer
ken uit de jaren 1927-'41, die door Gorky
in een zeer dikke verflaag geschilderd
zijn, worden ingeleid en begeleid door
een reeks allengs vrijer geformuleerde
tekeningen.
Omstreeks 194i-'42 verflauwde Gorky's
belangstelling voor Picasso en begon hij
zijn aandacht te richten op het werk van
kunstenaars als Miró en Matta; die een
schilderwijze toepasten die minder gecon.
strueerd was en meer ruimte voor het
spontane en onbewuste openliet.
Tegelijkertijd kreeg Gorky, die tot dus.
ver in New York gewerkt had, door een
verblijf buiten op het land een intensief
oude grafiek
contact met de natuur. De resultaten van
deze krachten zien wij in de schilderijen
en tekeningen die tussen 1942 en 1948
zijn ontstaan, en die getuigen van Gor
ky's geloof in de creativiteit van mens
en natuur.
Gorky's werkwijze is uitstekend te vol
gen op deze tentoonstelling, waar zowel
uit schilderijen als uit tekeningen geput
werd, en die een treffend overzicht biedt
van een kunstenaar die een fabelachtige
vaardigheid met pen en inkt en potlood
bézat, en die als schilder tot hoogst per
soonlijke resultaten gekomen is.
Met de
EEN HELE DAG
naar de
DAGELIJKS
van 1 juli tot half sept.
AFVAART
WILLEMSPLEIN
Folder op aanvraag
In het Prentenkabinet van het Muse
um Boymansvan Beuningen wordt tot
8 augustus een tentoonstelling gehou
den van in 1964 verworven oude grafiek.
Uit de 350 prenten, die in het vorige
jaar zijn aangekocht uit het fonds van
de Stichting „Lucas van Leyden", is
een keuze gemaakt, die een grote ver
scheidenheid biedt. Men vindt hier al
lereerst een aantal 16e eeuwse Italiaan
se clairobscur prenten, d.w.z. kleuren-
houtsneden. en werk van Italiaanse et
sers en graveurs.
In de middenzaal is Nederlandse gra
fiek uit de 16e en 17e eeuw geëxposeerd,
o.a. een aantal prenten van de uitge
verij van Hieronymus Cock (1550-
1570): bijbelse voorstellingen, mytholo
gische figuren en ornamentprenten, zo
als de beroemde reeksen van Cornelis
Floris. Van de 17e eeuw treft men er
onder meer een paar fantastische land
schappen aan van Aegidius Sadeler,
Jeghers indrukwekkende houtsnede naar
Rubens „Hercules, die de tijd verslaat"
en prenten van Matham, Jan Muller en
De Gheyn.
In de derde zaal zijn Franse, Duitse
en Engelse prenten te vinden, van Jean
le Pautre. ae Hopfers, Wenzel Hollar
en andere meesters.
WINDHONDEN IN DE BAAN
Op zondag 25 juli organiseert de
Windhonden Renvereniging „Rotterdam"
op de renbaan „Laag Zestienhoven",
Kleiweg 719, wederom nationale wed
strijden. De baanlengte is 350 meter en
de aanvang der wedstrijden is gesteld
op 12 uur. De wedstrijden zijn openge
steld voor whippets A, B, en C. klasse:
voor greyhounds A en B klasse en voor
afghanen. Bij voldoende belangstelling
zal een demonstratie voor barsois wor-
den gegeven. Voor de snelste barsoi is
door één der afghanen-eigenaren een
beker beschikbaar gesteld.
