Alstublieft mevrouween
gratis pak zeep...
Onverwachte vakantiehalte
MILJOENEN MALEN: J
Pierrefonds - een klein wonder
^vvv^
Wij nga ardenier
brengt z'n wijn
Wim Sonneveld
nu op de markt
schakelen
op
een NAAM in GAS!
DE HAVENLOODS DONDERDAG 15 JULI 1965
Huis-aan-huis-verspreider J. v. d. Landen
WIM SONNEVELD, een van onze drie
grote cabarettiers, gaat nu zijn
naam verbinden aan de edele Franse
wijn. Sinds gisteren woensdag is
ook in Rotterdam wijn te verkrijgen, af
komstig van de wijngaard van de heer
Sonneveid. Deze wijn wordt in de handel
gebracht onder de naam .Bergerie de
Notre Dame."
Negen jaar geleden kocht Wim Sonne
veld voor een spotprijs een landgoed in
de Provence. Bij dat landgoed behoor
den een wijngaard en een totaal verwaar
loosde olijfgaard. Over dit landgoed, dat
hij zo goedkoop kon krijgen, omdat de
eigenaar failliet was gegaan, heeft hij
reeds verschillende liedjes gezongen. Het
landgoed, dat drie hectaren groot is, heeft
dezelfde naam als de wijn, die thans in
de handel is gekomen.
Wim Sonneveld is onmiddellijk begon
nen met het herstel van de wijnproduk-
tie. De wijngaard levert nu per jaar tien
tot vijftienduizend liter wijn op en de
Nederlandse cabarettier heeft thans be
sloten, dat de kwaliteit goed genoeg is om
het edele vocht op de markt te brengen.
Hij heeft met opzet zo lang gewacht, om-
dat hij zijn naam aan het produkt wilde
verbinden. De wijn die nu te koop wordt
aangeboden, is van 1964, een van de bes
te wijnjaren van deze eeuw. De wijn
heeft een fijne en zachte kwaliteit, een
echte Cöte de Proveiice.
Nadat Wim Sonneveld en de heer B.
Tol, eigenaar van ,,Au Gourmet" aan de
Bergse Dorpsstraat 106, hierover overleg
hebben gepleegd, heeft deze firma
SANTPOORTER J. v. d. Landen (42
jaar, Majorca-bruin, lichtbeige light
weight kostuum en klein van stuk)
is een monsterachtige huis-aan-huis-
verspreider. Kort geleden is hij bezig ge
weest met de uitdeling van maar liefst
twee miljoen proefzakjes zeeppoeder.
In veertig steden van ten minste 12.000
gezinnen bezorgde hij elke huisvrouw een
gratis pak van die zeep die (ditmaal) de
was „ruimer laat ademen" en als resultaat
een „in-schone, witte, witte was" heeft.
Een maand lang liet hy daarvoor 260 be
zorgers van deur tot deur gaan. „Alstu
blieft mevrouw, een gratis pak zeep en
bovendien nog een waardebon. Geen dank
mevrouw, dag mevrouw!" en dat twee
miljoen maal. Vandaag met zeep, morgen
met soep, een derde keer met kattebrood
en een vierde maal met een vloerreini
gingsmiddel. „Wü hebben dit jaar in de
Benelux al tien miljoen monsters huis-aan-
huis verspreid", glundert de heer v. d.
Landen.
„Sampling" noemen de Amerikanen deze
even grootscheepse als dure reclamemake-
ry. „Het is een schitterende methode om
euw produkt te introduceren", ar
gumenteert de heer v. d. Landen. „Het
werkt bijzonder indringend. De huisvrou
wen moeten er even iets voor doen: hun
werk neerleggen, naar de deur lopen en
iemand te woord staan. Vanzelfsprekend
bekijken zij hun buit dan met extra aan
dacht. Het betekent voor hen een evene
ment, want zy krijgen zomaar een gratis
ding".
Zestig kilometer
rpWEE miljoen zeepmonsters („zet ze
allemaal maar eens op elkaar, dan
heb je een zestig kilometer hoge toren")
verspreiden is geen karwei dat je even
tjes één-twee-drie uitvoert. „Je moet er
de know-how voor hebben", zegt de
heer v. d. Landen, die acht jaar geleden
dit soort monster-acties in Nederland
Introduceerde en ze nog altijd als enige
op de schouders neemt. „Wij hadden
verwacht dat ze het ons gauw zouden
nadoen, maar tot nog toe heeft niemand
zich er aan gewaagd", constateert hij
voldaan.
„Zo'n actie vergt een voorbereiding van
drie maanden. Er zijn nu dagelijks 260
mannen en vrouwen voor ons op stap.
zy hebben 52 auto's tot hun beschikking.
Vier andere wagens zorgen voor de be
voorrading. Dan rijden er verder tien
inspecteurs, twee hoofdinspecteurs en
een chef-inspecteur rond. Elke plaats
die wij onder handen hebben, is door
onze afdeling kartografie op speciale
stafkaarten in sectoren verdeeld die dan
straatje-voor-straatje worden afgewerkt.
Elke keer als een bezorger of bezorgster
een monster heeft afgegeven, ze(t hij of
zij met krijt een tekentje op de muur
net als landlopers dat vroeger deden.
Dat voorkomt dat iemand twee keer
met een gratis monster wordt verrast
en het maakt mogelijk dat onze inspec
teurs een equipe snel kunnen vinden.
Om heel snel bereikbaar te zijn, hebben
alle inspecteurs trouwens een semafoon
installatie in hun wagen".
Als directeur van een instituut voor
schriftelijk onderwijs ontdekte de heer
v. d. Landen jaren geleden, dat het steeds
moeilijker werd huis-aan-huis reclame
folders te laten verspreiden. PTT was,
door personeelsgebrek gedwongen, niet
happig meer op deze opdrachten. Zij
schoof dit werk steeds meer af.
„Toen ik bemerkte dat meer bedrijven
met dit euvel kampten, ontdekte ik dat
er een geweldige markt braak lag", zegt
de heer v. d. Landen.Zonder lang te
dubben, verkocht hij zijn onderwijs
instituut en probeerde als folder-ver-
spreider aan de kost te komen. Dat was
in 1Ö53. Nu staat hij aan het hoofd van
een internationale organisatie (met kan
toren in Haarlem en Brussel) die in
Nederland 2500 en in België en Luxem
burg 2300 plaatselijke bezorgers tot haar
beschikking heeft. Deze mensen zorgen
alleen voor de verspreiding van druk
werk. Voor de monsters worden anderen
ingeschakeld. „Met onze 2500 bezorgers
kunnen wU in een week tijd pen recla
mekrant met een oplage van 3V« miljoen
in Nederland huis-aan-huis verspreiden".
Opgesloten in België
ET MONSTER-IDEE deed de heer
Van de Landen in Parijs op. „Toen
ik het hier acht jaar geleden lanceerde,
was het voor de grote bedrijven een
openbaring. Natuurlijk waren zy een
beetje voorzichtig, want met zo'n actie
zyn miljoenen guldens gemoeid^Zij moe
ten er dus staat op kunnen maken dat
elk monster ook inderdaad wordt be
zorgd. In Frankrijk haperde daar wei
eens wat aan. Er waren door bezorgers
die meteen maar voor jaren en jaren
zeep in huis haalden".
Met de stafkaart op schoot en de ogen
op de muur rijden wij de stad door.
Plotseling ontdek ik dat het herken
ningsteken van deze actie niet het enige
is dat op de muren staat. „Daar staat
een f", wijst de heer v. d. Landen. „Die
is van een nieuw wasmiddel. En daar
staat nog een c'tje. Die was van zeep.
Er zullen weinig huizen zijn die van ons
geen teken hebben gekregen. Soms denk
ik weieens: Jongens, het wordt te gek
hoor! In de Betuwe is een equipe er
weieens voor naar het politiebureau ge
bracht. We mochten de huizen niet be
kladden. Maar het liep met een sisser al
En in België is een ploeg eens ingesloten
en werd er beslag gelegd op alle auto's
en de hele voorraad. Want de Kortrijkse
gendarme ontdekte dat de mensen geen
werkvergunning hadden, wat voor de
Benelux helemaal niet nodig is. Die oor
log is toen via Buitenlandse Zaken op
diplomatiek niveau uitgevochten. Jaja,
in België gaan wy ook van huis tot
huis. Maar als daar de verharde weg
ophoudt, houden wij ook op".
En de reacties van het publiek?
Variërend van „Mag ik nog een pak?"
tot „Wij hebben inwoning" en „Dat hoef
ik niet, ik heb zelf wel geld om het te
kopen".
De twee miljoen pakken zeep zyn in
tussen bezorgd. In Rotterdam Zijn het er
260.150 stuks geweest, in Den Haag
218.350, in Amsterdam 336.960. De 260
bezorgers met hun 52 auto's, de tien
inspecteurs, de twee hoofdinspecteurs en
die ene chef-inspecteur werken volgens
een strak schema met stafkaart en stop
watch om deze uitdelingsactie stipt uit
te voeren.
„Wy zijn nu met een after-sun-produkt
op stap",, zegt de heer v. d. Landen.
„Alstublieft mevrouw", miljoenen malen.
Wandeling Kralingse Bos
De Natuurwacht organiseert op zater
dag 14 augustus weer een wandeling
door het Kralingse Bos. De wandeling
vangt aan om 8 uur v.m. bij de eerste
ingang van het bos aan de Kralingse
weg (bij de fontein).
OP reis spelen onverwachte omstan
digheden een even grote rol als in
het leven.
Men neemt zich voor naar Thiel-
le in Zwitserland te gaan. De reisroute
is reeds lang tevoren in gereedheid ge
bracht: via de Ardennen, de Vogezen en
de Zwitserse Jura naar de plaats van
bestemming. De eerste dag van ver
trek begint met motregen, die de gehe
le dag druilerig aanhoudt. Geen zon,
geen vreugde, geen verwachting. Bij
Luik komt de twijfel. Instinctief wijzigt
zich de route langs het Maasdal. In Ge
vet kan deze immers toch altijd nog
worden gecorrigeerd in de richting
Thielle! De motregen blijft het opgeko
men heimwee naar het zonnige zuiden
van Frankrijk voeden en bij Charleville:
de tweesprong voor de beslissing Zwitser
land of Frankrijk, valt de beslissing niet
moeilijk. We draaiden het stuur van de
auto in de richting Montalivet, dat lief
lijke familie-badplaatsje aan de Atlanti
sche Oceaan in het noordeiyk deel van
Les Landes.
Zo arriveerden we na twee dagreizen
in het zonovergoten Montalivet, met
zijn indrukwekkende oceaan, zijn brede
stranden en hoge duinengroepen. Doch
na enkele dagen bleek de zonnekracht
zo overrompelend te zijn, dat onze noor
delijke constitutie verschillende „coups
de soleil" moest incasseren alvorens aan
deze temperatuur gewend te raken.
Doch eindelijk raken we op drift om be
scherming te zdeken in koelere streken.
Waarheen?
Ons verlangen gaat uit naar een om
geving die ons boeien kan en toch rust
kan schenken. Voorlopig is Parijs het
reisdoel. Vermoeid van een week zwer
ven in deze cosmopolitische stad zoeken
we een oplossing middels het Syndicat
d'initiative op de Avenue de 1'Opéra,
waar ons, ondersteund door vele folders,
verschillende suggesties aan de hand
worden gedaan. Uit de vele folders kie
zen we zomaar Compiègne-Pierrefonds.
Waarom? Dit schijnt moeilijk te verkla
ren. Maar stelt u voor: u verlaat Parijs
door die onooglijke Rue de Flandre en
passeert het vliegveld Le Bourget tot u
aan de tweesprong Soissons - Laon komt
Dat monotone, eindeloze stuk naar Laon,
dat de richting aanduidt voor Holland
met even die kleine verrukkelijke af
wisseling van de uitlopers van het bos
van Compiègne behoeft u nu niet te
berijden. U slaat de richting Senlis-Com-
piègne in om uw reisdoel: Pierrefonds
te bereiken.
En ziet: het monotone landschap van
Parijs naar die tweesprong verandert
plotseling van aspect. Stijgende en da
lende wegen slingeren zich door een
prachtig landschap van korenvelden en
bossages. Voorbij Senlis wordt de weg
tot Ververy weer minder boeiend, waar
door we een kleine teleurstelling niet
kunnen onderdrukken. Zo reden we in de
richting Compiègne, speurend naar die
tweede zijweg, die ons naar Pierrefonds
zou leiden.
Bijna reden we die zijweg voorbij, zo
klein is het richtingsbord, doch eenmaal
daar gearriveerd voltrekt zich een won
der. We slaan de smalle doch goed on
derhouden zijweg in en voelen ons plot
seling opgenomen in een betoverende
wereld. Tien tot twaalf kilometer rijden
we over stijgende en dalende boswegen
door een omgeving, die alleen een
dichter vermag te beschrijven in zijn
verzen of proza. Uit een wegkromming
duikt plotseling St. Jean au Bois op:
een vlekje, als bij toeval temidden van
een onmetelijk bos neergezet.
We vervolgen onze weg in de richting
Pierrefonds. het einddoel van ons avon
tuur. Vijf kilometer rijden we langs bos
wegen die zich slingerend omhoog wer
ken tot ongeveer 70 mtr. en kijken links
van ons in diepe dalen, die door dichte
bomengroepen zijn vol gegroeid. De
weg daalt en stijgt weer, totdat uit het
onmetelijke bos de eerste contouren van
een prachtig dorp zichtbaar worden:
Pierrefonds.
Landhuizen, die aan de linkerzijde te
gen boshellingen zijn gebouwd rijzen
voor ons op, in de kromming van de
weg zien we rechts van ons een groot
meer en wanneer het dorp zich in zijn
volheid aan ons openbaart, voltrekt zich
voor de tweede maal het wonder: op
een zwaar massief staat machtig en ma
jestueus het imposante kasteel van
Pierrefonds, zomaar middenin het dorp.
Hier is men in één van die verrukkelijke
oorden, die Frankrijk alleen bewaart
voor hem of haar die voorbestemd is de
ze als bij toeval te ontdekken.
Nemen we nu Pierrefonds als uit
gangspunt van onze excursies of zwerf
tochten te voet, per fiets of auto: ons
fonds liggen de prachtige meren
Pierre en Chastre, een onvergetelijk
schouwspel temidden van dit onmetelijke
woud van eeuwenoude bomen. Daar
vindt u het boshuis van de imperatrice,
die in vorige eeuwen de jagers voor en
na de jacht ontving. Iets verder ont
waart u de abdij du Mont St. Pierre en
Chastre past u op de steile klim van
Een idyllisch pleintje in Pierrefonds.
de weg omhoog Uw inspanning zal rij
kelijk worden beloond met indrukwek
kende vergezichten over bossen en dor
pen in de wijde omtrek.
Een nog grotere stijginig maken we
wanneer we langs de prachtige bosrou-
tes Beaumont naderen, het hoogste punl
in dit 14000 ha grote bos van Compièg
ne. Op een hoogte van ongeveer 200 rr
kijken we over een vallei, die tot het
stadje Compiègne als een brede vorei
door het beboste landschap snijdt. Bij
helder weer zien we zelfs het ka stee/
van Compiègne als een silhouet verrij
mense vergezichten. Op een morgen of
middagtocht gaan we naar het 7 km var
Pierrefonds verwijderde Morienval
Daar vindt u een kerkje van zeldzame
schoonheid. Dit kerkje, de Eglise Notre
Dame, dateert uit de 9e eeuw. Vanun
Morienval vervolgen we onze weg dooi
de Vallée de l'Automne, die door een
klein riviertje wordt doorstroomd. Van
uit deze vallei ziet u op grote hoogte
een schattig kasteeltje, le Chateau le
comte d' Oria, prijkend temidden van
groen en veel zon. Hoewel in de onmid
dellijke omgeving nog vele grotere en
kleinere kastelen te bezichtigen zijn,
besluiten we onze tocht met een bezoek
aan het eeuwenoude Champslieu, een
schijnbaar onooglijk oord. Hier bevinden
we ons temidden van de overblijfselen
van het gallo-Romeinse tijdperk in
Frankrijk omstreeks de 2e en 3e eeuw
van onze jaartelling. We zien daar de
resten van een tempel, een kerk, cata
comben, een badinrichting en een open
luchttheater met een middellijn van 70
m en 4000 plaatsen bevattend.
Na dit bezoek ondernemen we de te
rugtocht naar Pierrefonds. En terwijl de
avondschemering de contouren van het
dorp doet overvloeien in een stemmings
vol onbestemd licht, klinkt vanuit de
Auberge de l'Enfert, waar we onze in
trek hebben genomen, het 5e piano
concert van Beethoven. In deze wonder
lijke omgeving worden de klanken a.h.w.
opgenomen in de serene sfeer, die over
dit middeleeuwse dorp is uitgespreid;
een sereniteit, die rust schenkt aan li
chaam en geest.
En terwijl duizenden kilometers wor
den afgejakkerd om voor een vakantie
van 2 of 3 weken de Franse of Itali
aanse Rivièra, Joegoslavië of Spanje te
bereiken, ligt 350 km van Rotterdam
dat verrukkelijke bos van Compiègne,
dat volop gelegenheid biedt voor excur
sies en zwerftochten in een wonderscho
ne, eeuwenoude omgeving. En voelt de
rust zoekende vakantieganger behoefte
het evenement van de cosmopolitische
stad te ondergaan: welnu, Parijs ligt 90
km van Pierrefonds verwijderd. Ook
kampeerders hébben alle gelegenheid in
deze fraaie streek hun tent op te slaan
IDO EYL