Alstublieft mevrouween gratis pak zeep... Onverwachte vakantiehalte MILJOENEN MALEN: J Pierrefonds - een klein wonder ^vvv^ Wij nga ardenier brengt z'n wijn Wim Sonneveld nu op de markt schakelen op een NAAM in GAS! DE HAVENLOODS DONDERDAG 15 JULI 1965 Huis-aan-huis-verspreider J. v. d. Landen WIM SONNEVELD, een van onze drie grote cabarettiers, gaat nu zijn naam verbinden aan de edele Franse wijn. Sinds gisteren woensdag is ook in Rotterdam wijn te verkrijgen, af komstig van de wijngaard van de heer Sonneveid. Deze wijn wordt in de handel gebracht onder de naam .Bergerie de Notre Dame." Negen jaar geleden kocht Wim Sonne veld voor een spotprijs een landgoed in de Provence. Bij dat landgoed behoor den een wijngaard en een totaal verwaar loosde olijfgaard. Over dit landgoed, dat hij zo goedkoop kon krijgen, omdat de eigenaar failliet was gegaan, heeft hij reeds verschillende liedjes gezongen. Het landgoed, dat drie hectaren groot is, heeft dezelfde naam als de wijn, die thans in de handel is gekomen. Wim Sonneveld is onmiddellijk begon nen met het herstel van de wijnproduk- tie. De wijngaard levert nu per jaar tien tot vijftienduizend liter wijn op en de Nederlandse cabarettier heeft thans be sloten, dat de kwaliteit goed genoeg is om het edele vocht op de markt te brengen. Hij heeft met opzet zo lang gewacht, om- dat hij zijn naam aan het produkt wilde verbinden. De wijn die nu te koop wordt aangeboden, is van 1964, een van de bes te wijnjaren van deze eeuw. De wijn heeft een fijne en zachte kwaliteit, een echte Cöte de Proveiice. Nadat Wim Sonneveld en de heer B. Tol, eigenaar van ,,Au Gourmet" aan de Bergse Dorpsstraat 106, hierover overleg hebben gepleegd, heeft deze firma SANTPOORTER J. v. d. Landen (42 jaar, Majorca-bruin, lichtbeige light weight kostuum en klein van stuk) is een monsterachtige huis-aan-huis- verspreider. Kort geleden is hij bezig ge weest met de uitdeling van maar liefst twee miljoen proefzakjes zeeppoeder. In veertig steden van ten minste 12.000 gezinnen bezorgde hij elke huisvrouw een gratis pak van die zeep die (ditmaal) de was „ruimer laat ademen" en als resultaat een „in-schone, witte, witte was" heeft. Een maand lang liet hy daarvoor 260 be zorgers van deur tot deur gaan. „Alstu blieft mevrouw, een gratis pak zeep en bovendien nog een waardebon. Geen dank mevrouw, dag mevrouw!" en dat twee miljoen maal. Vandaag met zeep, morgen met soep, een derde keer met kattebrood en een vierde maal met een vloerreini gingsmiddel. „Wü hebben dit jaar in de Benelux al tien miljoen monsters huis-aan- huis verspreid", glundert de heer v. d. Landen. „Sampling" noemen de Amerikanen deze even grootscheepse als dure reclamemake- ry. „Het is een schitterende methode om euw produkt te introduceren", ar gumenteert de heer v. d. Landen. „Het werkt bijzonder indringend. De huisvrou wen moeten er even iets voor doen: hun werk neerleggen, naar de deur lopen en iemand te woord staan. Vanzelfsprekend bekijken zij hun buit dan met extra aan dacht. Het betekent voor hen een evene ment, want zy krijgen zomaar een gratis ding". Zestig kilometer rpWEE miljoen zeepmonsters („zet ze allemaal maar eens op elkaar, dan heb je een zestig kilometer hoge toren") verspreiden is geen karwei dat je even tjes één-twee-drie uitvoert. „Je moet er de know-how voor hebben", zegt de heer v. d. Landen, die acht jaar geleden dit soort monster-acties in Nederland Introduceerde en ze nog altijd als enige op de schouders neemt. „Wij hadden verwacht dat ze het ons gauw zouden nadoen, maar tot nog toe heeft niemand zich er aan gewaagd", constateert hij voldaan. „Zo'n actie vergt een voorbereiding van drie maanden. Er zijn nu dagelijks 260 mannen en vrouwen voor ons op stap. zy hebben 52 auto's tot hun beschikking. Vier andere wagens zorgen voor de be voorrading. Dan rijden er verder tien inspecteurs, twee hoofdinspecteurs en een chef-inspecteur rond. Elke plaats die wij onder handen hebben, is door onze afdeling kartografie op speciale stafkaarten in sectoren verdeeld die dan straatje-voor-straatje worden afgewerkt. Elke keer als een bezorger of bezorgster een monster heeft afgegeven, ze(t hij of zij met krijt een tekentje op de muur net als landlopers dat vroeger deden. Dat voorkomt dat iemand twee keer met een gratis monster wordt verrast en het maakt mogelijk dat onze inspec teurs een equipe snel kunnen vinden. Om heel snel bereikbaar te zijn, hebben alle inspecteurs trouwens een semafoon installatie in hun wagen". Als directeur van een instituut voor schriftelijk onderwijs ontdekte de heer v. d. Landen jaren geleden, dat het steeds moeilijker werd huis-aan-huis reclame folders te laten verspreiden. PTT was, door personeelsgebrek gedwongen, niet happig meer op deze opdrachten. Zij schoof dit werk steeds meer af. „Toen ik bemerkte dat meer bedrijven met dit euvel kampten, ontdekte ik dat er een geweldige markt braak lag", zegt de heer v. d. Landen.Zonder lang te dubben, verkocht hij zijn onderwijs instituut en probeerde als folder-ver- spreider aan de kost te komen. Dat was in 1Ö53. Nu staat hij aan het hoofd van een internationale organisatie (met kan toren in Haarlem en Brussel) die in Nederland 2500 en in België en Luxem burg 2300 plaatselijke bezorgers tot haar beschikking heeft. Deze mensen zorgen alleen voor de verspreiding van druk werk. Voor de monsters worden anderen ingeschakeld. „Met onze 2500 bezorgers kunnen wU in een week tijd pen recla mekrant met een oplage van 3V« miljoen in Nederland huis-aan-huis verspreiden". Opgesloten in België ET MONSTER-IDEE deed de heer Van de Landen in Parijs op. „Toen ik het hier acht jaar geleden lanceerde, was het voor de grote bedrijven een openbaring. Natuurlijk waren zy een beetje voorzichtig, want met zo'n actie zyn miljoenen guldens gemoeid^Zij moe ten er dus staat op kunnen maken dat elk monster ook inderdaad wordt be zorgd. In Frankrijk haperde daar wei eens wat aan. Er waren door bezorgers die meteen maar voor jaren en jaren zeep in huis haalden". Met de stafkaart op schoot en de ogen op de muur rijden wij de stad door. Plotseling ontdek ik dat het herken ningsteken van deze actie niet het enige is dat op de muren staat. „Daar staat een f", wijst de heer v. d. Landen. „Die is van een nieuw wasmiddel. En daar staat nog een c'tje. Die was van zeep. Er zullen weinig huizen zijn die van ons geen teken hebben gekregen. Soms denk ik weieens: Jongens, het wordt te gek hoor! In de Betuwe is een equipe er weieens voor naar het politiebureau ge bracht. We mochten de huizen niet be kladden. Maar het liep met een sisser al En in België is een ploeg eens ingesloten en werd er beslag gelegd op alle auto's en de hele voorraad. Want de Kortrijkse gendarme ontdekte dat de mensen geen werkvergunning hadden, wat voor de Benelux helemaal niet nodig is. Die oor log is toen via Buitenlandse Zaken op diplomatiek niveau uitgevochten. Jaja, in België gaan wy ook van huis tot huis. Maar als daar de verharde weg ophoudt, houden wij ook op". En de reacties van het publiek? Variërend van „Mag ik nog een pak?" tot „Wij hebben inwoning" en „Dat hoef ik niet, ik heb zelf wel geld om het te kopen". De twee miljoen pakken zeep zyn in tussen bezorgd. In Rotterdam Zijn het er 260.150 stuks geweest, in Den Haag 218.350, in Amsterdam 336.960. De 260 bezorgers met hun 52 auto's, de tien inspecteurs, de twee hoofdinspecteurs en die ene chef-inspecteur werken volgens een strak schema met stafkaart en stop watch om deze uitdelingsactie stipt uit te voeren. „Wy zijn nu met een after-sun-produkt op stap",, zegt de heer v. d. Landen. „Alstublieft mevrouw", miljoenen malen. Wandeling Kralingse Bos De Natuurwacht organiseert op zater dag 14 augustus weer een wandeling door het Kralingse Bos. De wandeling vangt aan om 8 uur v.m. bij de eerste ingang van het bos aan de Kralingse weg (bij de fontein). OP reis spelen onverwachte omstan digheden een even grote rol als in het leven. Men neemt zich voor naar Thiel- le in Zwitserland te gaan. De reisroute is reeds lang tevoren in gereedheid ge bracht: via de Ardennen, de Vogezen en de Zwitserse Jura naar de plaats van bestemming. De eerste dag van ver trek begint met motregen, die de gehe le dag druilerig aanhoudt. Geen zon, geen vreugde, geen verwachting. Bij Luik komt de twijfel. Instinctief wijzigt zich de route langs het Maasdal. In Ge vet kan deze immers toch altijd nog worden gecorrigeerd in de richting Thielle! De motregen blijft het opgeko men heimwee naar het zonnige zuiden van Frankrijk voeden en bij Charleville: de tweesprong voor de beslissing Zwitser land of Frankrijk, valt de beslissing niet moeilijk. We draaiden het stuur van de auto in de richting Montalivet, dat lief lijke familie-badplaatsje aan de Atlanti sche Oceaan in het noordeiyk deel van Les Landes. Zo arriveerden we na twee dagreizen in het zonovergoten Montalivet, met zijn indrukwekkende oceaan, zijn brede stranden en hoge duinengroepen. Doch na enkele dagen bleek de zonnekracht zo overrompelend te zijn, dat onze noor delijke constitutie verschillende „coups de soleil" moest incasseren alvorens aan deze temperatuur gewend te raken. Doch eindelijk raken we op drift om be scherming te zdeken in koelere streken. Waarheen? Ons verlangen gaat uit naar een om geving die ons boeien kan en toch rust kan schenken. Voorlopig is Parijs het reisdoel. Vermoeid van een week zwer ven in deze cosmopolitische stad zoeken we een oplossing middels het Syndicat d'initiative op de Avenue de 1'Opéra, waar ons, ondersteund door vele folders, verschillende suggesties aan de hand worden gedaan. Uit de vele folders kie zen we zomaar Compiègne-Pierrefonds. Waarom? Dit schijnt moeilijk te verkla ren. Maar stelt u voor: u verlaat Parijs door die onooglijke Rue de Flandre en passeert het vliegveld Le Bourget tot u aan de tweesprong Soissons - Laon komt Dat monotone, eindeloze stuk naar Laon, dat de richting aanduidt voor Holland met even die kleine verrukkelijke af wisseling van de uitlopers van het bos van Compiègne behoeft u nu niet te berijden. U slaat de richting Senlis-Com- piègne in om uw reisdoel: Pierrefonds te bereiken. En ziet: het monotone landschap van Parijs naar die tweesprong verandert plotseling van aspect. Stijgende en da lende wegen slingeren zich door een prachtig landschap van korenvelden en bossages. Voorbij Senlis wordt de weg tot Ververy weer minder boeiend, waar door we een kleine teleurstelling niet kunnen onderdrukken. Zo reden we in de richting Compiègne, speurend naar die tweede zijweg, die ons naar Pierrefonds zou leiden. Bijna reden we die zijweg voorbij, zo klein is het richtingsbord, doch eenmaal daar gearriveerd voltrekt zich een won der. We slaan de smalle doch goed on derhouden zijweg in en voelen ons plot seling opgenomen in een betoverende wereld. Tien tot twaalf kilometer rijden we over stijgende en dalende boswegen door een omgeving, die alleen een dichter vermag te beschrijven in zijn verzen of proza. Uit een wegkromming duikt plotseling St. Jean au Bois op: een vlekje, als bij toeval temidden van een onmetelijk bos neergezet. We vervolgen onze weg in de richting Pierrefonds. het einddoel van ons avon tuur. Vijf kilometer rijden we langs bos wegen die zich slingerend omhoog wer ken tot ongeveer 70 mtr. en kijken links van ons in diepe dalen, die door dichte bomengroepen zijn vol gegroeid. De weg daalt en stijgt weer, totdat uit het onmetelijke bos de eerste contouren van een prachtig dorp zichtbaar worden: Pierrefonds. Landhuizen, die aan de linkerzijde te gen boshellingen zijn gebouwd rijzen voor ons op, in de kromming van de weg zien we rechts van ons een groot meer en wanneer het dorp zich in zijn volheid aan ons openbaart, voltrekt zich voor de tweede maal het wonder: op een zwaar massief staat machtig en ma jestueus het imposante kasteel van Pierrefonds, zomaar middenin het dorp. Hier is men in één van die verrukkelijke oorden, die Frankrijk alleen bewaart voor hem of haar die voorbestemd is de ze als bij toeval te ontdekken. Nemen we nu Pierrefonds als uit gangspunt van onze excursies of zwerf tochten te voet, per fiets of auto: ons fonds liggen de prachtige meren Pierre en Chastre, een onvergetelijk schouwspel temidden van dit onmetelijke woud van eeuwenoude bomen. Daar vindt u het boshuis van de imperatrice, die in vorige eeuwen de jagers voor en na de jacht ontving. Iets verder ont waart u de abdij du Mont St. Pierre en Chastre past u op de steile klim van Een idyllisch pleintje in Pierrefonds. de weg omhoog Uw inspanning zal rij kelijk worden beloond met indrukwek kende vergezichten over bossen en dor pen in de wijde omtrek. Een nog grotere stijginig maken we wanneer we langs de prachtige bosrou- tes Beaumont naderen, het hoogste punl in dit 14000 ha grote bos van Compièg ne. Op een hoogte van ongeveer 200 rr kijken we over een vallei, die tot het stadje Compiègne als een brede vorei door het beboste landschap snijdt. Bij helder weer zien we zelfs het ka stee/ van Compiègne als een silhouet verrij mense vergezichten. Op een morgen of middagtocht gaan we naar het 7 km var Pierrefonds verwijderde Morienval Daar vindt u een kerkje van zeldzame schoonheid. Dit kerkje, de Eglise Notre Dame, dateert uit de 9e eeuw. Vanun Morienval vervolgen we onze weg dooi de Vallée de l'Automne, die door een klein riviertje wordt doorstroomd. Van uit deze vallei ziet u op grote hoogte een schattig kasteeltje, le Chateau le comte d' Oria, prijkend temidden van groen en veel zon. Hoewel in de onmid dellijke omgeving nog vele grotere en kleinere kastelen te bezichtigen zijn, besluiten we onze tocht met een bezoek aan het eeuwenoude Champslieu, een schijnbaar onooglijk oord. Hier bevinden we ons temidden van de overblijfselen van het gallo-Romeinse tijdperk in Frankrijk omstreeks de 2e en 3e eeuw van onze jaartelling. We zien daar de resten van een tempel, een kerk, cata comben, een badinrichting en een open luchttheater met een middellijn van 70 m en 4000 plaatsen bevattend. Na dit bezoek ondernemen we de te rugtocht naar Pierrefonds. En terwijl de avondschemering de contouren van het dorp doet overvloeien in een stemmings vol onbestemd licht, klinkt vanuit de Auberge de l'Enfert, waar we onze in trek hebben genomen, het 5e piano concert van Beethoven. In deze wonder lijke omgeving worden de klanken a.h.w. opgenomen in de serene sfeer, die over dit middeleeuwse dorp is uitgespreid; een sereniteit, die rust schenkt aan li chaam en geest. En terwijl duizenden kilometers wor den afgejakkerd om voor een vakantie van 2 of 3 weken de Franse of Itali aanse Rivièra, Joegoslavië of Spanje te bereiken, ligt 350 km van Rotterdam dat verrukkelijke bos van Compiègne, dat volop gelegenheid biedt voor excur sies en zwerftochten in een wonderscho ne, eeuwenoude omgeving. En voelt de rust zoekende vakantieganger behoefte het evenement van de cosmopolitische stad te ondergaan: welnu, Parijs ligt 90 km van Pierrefonds verwijderd. Ook kampeerders hébben alle gelegenheid in deze fraaie streek hun tent op te slaan IDO EYL

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1965 | | pagina 9