'Jékabé
Eartha
Sarah
Vaughan
Dinah
Washington
Miriam
Makeba
Even uitluisteren
DE HAVENLOODS DONDERDAG 26 AUGUSTUS 1965
Negerinnen geven de loon aan
pelheid. Het gemak waarmee Miriam
alles bereikt en dan soms voelen we
iets trillen dat te maken heelt met die
vulkaan. De Afrikaanse muziek komt
binnen, heel gewoon en aanvaardbaar,
jong en oud gemengd, strijdlust af
gewisseld met de zoete oerwoudtoon
en Miriam zingt! Zingt en. effent
een weg voor de andere artiesten uit
de jonge staat, die staan te popelen
om deel te nemen.
Een prettig, goed
betaald baantje
Kom dan naar
CONFECTIE-ATELIER
Zwaanshals 25 - Tel. 24.99.67
Rotterdam
waar die fijne kinderbloesjes worden
gemaakt.
Eventueel gedeeltelijke werktijd voor
gehuwde dames.
TWEE JONGENSKOREN
SAMEN OP DE PLAAT
Het Rotterdams Christelijk Jongens
koor en het Breda's Liturgisch Jongens
koor zijn sinds kort samen te beluiste
ren op de plaat. De koren, die beide on
der leiding staan van Freek Velders uit
Rotterdam, worden begeleid door het
Breda's Kamerorkest. De opnamen zijn
gemaakt in de Grote Kerk van Breda,
waar de akoestiek bijzonder goed is.
Enige tijd geleden benaderde de NCRV
de beide koren voor een uitzending in
de televisierubriek Zondagavondzang
Deze uitzending vindt plaats op 29 augus
tus. Tegelijkertijd werd besloten een
grammofoonplaat te maken. De koren
zingen de liederen „Door de nacht van
smart en zorgen" (gezang 116 hervorm
de bundel), „Hoe blinkt ge'o morgenster"
en „Gebed des Heren". Het orkest staat
onder leiding van Jan de Breet en voor
verdere begeleiding zorgt Anne Kalkman
aan het orgel. Het plaatje kost f 6,95 en
is verkrijgbaar bij Canto di Vangelo. 2e
Middellandstraat 30b.
Onovertroffen is de zang van wereldberoemde negerinnen als Sarah Vaughan, Dinah Washington,
Eartha Kitt en nog vele anderen. De typische negroïde stem fascineert en boeit en past daarbij
volkomen in het kader van speels swingende muziek tot het afgemeten en koele ritme van de
moderne jazz. Het terrein is groot en dat komt door de kwaliteit van de vocaliste. Die stern-
kwaliteit is zover opgevoerd en kien uitgebalanceerd dat bijna alles mogelijk wordt. Het zijn
vooral de Amerikaanse negro-vocalistes die de toon in de jazz-wereld aangeven, mede door een
natuurlijke aanleg die een onuitputtelijke bron blijkt voor altijd weer iets anders, altijd weer
iets nieuws. Men heeft wel eens geschreven dat die natuurlijke aanleg deze zangeressen een voor
sprong geeft op hun blanke zusters, waardoor er een oneerlijke konkurrentie ontstaat. Misschien
is dit inderdaad waar. maar het maakt in wezen geen verschil. Het heeft met onze smaak te
maken en daarover is het heel moeilijk discussiëren. Een feit is dat als er een wereld-ranglijst
gemaakt moest worden er bij de eerste tien zeker acht donkere zangeressen zouden staan. Tóch
zijn ook daar zangeressen bij die het niet zozeer van hun stem als wel van hun voordracht moeten
hebben. In dit geval denken we aan Eartha Kitt. Maar luister dan ook eens naar Sarah Vaughan
wanneer ze het naar haar zin heeft en volkomen „in" is zoals haar interpretatie van „Misty" in
„Sassy swings the Tivoli". Dan weten we en horen we de artieste die naast haar stem iets van
zichzelf weggeeft en het zich zelfs kan veroorloven een paar ongeartikuleerde kreten weg te
geven. Een fijngevoelige ziel zal dan misschien kunnen spreken van het bereiken van de grens
van platvloersheid, maar we mogen nooit vergeten dat dergelijke artiesten al zingend zichzelf
zijn. Het leven is zingen en ook in omgekeerde volgorde. Als alles steriel en beschaafd blijft gaat
veel origineels verloren!
au Portugal (The Whispering Sere
nade), Yomme, Yomme, My Heart
Belongs To Daddy, Monotonous (van
de musical revue Leonard Sillman's
New Faces 1952), Jonny, Just An Old
Fashioned Negros, Under The Brid
ges of Paris, Oh, John, African Lul
laby.
Veel plezier kunt u beleven aan
„Sassy swings the Tivoli" Mercury
125.347 MCL) een plaat die alleen al
om zijn „Misty" (met de zeer begaaf
de en aanpassende stem van Kirk
Stuart) en „Polka dots and moon-
éeans" zijn prijs dubbel en dwars
waard is!
Aan de laatstgenoemde „life-recor-
ding" plaat werkten mee'. Kirk Stuart
(piano), Charles Williams (bas) en
George Hughes (drums). De nummers
zijn: Won't you come home Bill Bai
ley, Misty, What is this thing called
love, Lover man, Sometimes I 'm
happy, I feel pretty, Tenderly, Sccssy's
blues, Polka dots and moonbeans en
1 cried for you.
Ook Sarah Lois Vaughan zong al als
kind in een kerkkoor. Zij werd op
27 maart 1924 te Newark (New Yer-
sey) geboren en nam van 19311939
pianoles. Daarna besloot zij over te
stappen op het orgel en het leek er
inderdaad op dat Sarah's muzikale
aspiraties hiermee een maximum be
reikt hadden. Niets was echter min
der waar. Toen „Sassy" uit „pure
waanzin", zoals ze nu zegt, eens mee
deed aan een amateur wedstrijd voor
zangers en zangeressen in het Apollo
Theatre te New York, werd zij de
onbetwiste kampioene en met dit ene
vocalistische optreden vestigde zij de
aandacht. Het was niemand minder
dan Billy Eckstine die haar introdu
ceerde bij Earl Hines. Maar, niet als
zangeres want Billy arrangeerde haar
debuut en zorgde voor een plaatsje
in de band van Earl Hines als
tweede pianiste.
In 1944 zong ze in Bi'lly Eckstine's
bigband en maakte haar eerste plaat
opname op 31 december 1944 voor
Continental. Zij werkte nog korte
tijd ('45'46) bij John Kirby en daar
na trad zij vrijwel uitsluitend als so
liste op. Op 18 september 1947 trouw
de zij met de trompettist George
Treadwell, die zich inzette om van
haar een ster te maken. Na hun schei
ding bleef Treadwell haar nog enige
jaren als manager trouw. In 1949
slaagde Sassy erin internationale be
kendheid te verwerven en maakte zij
tournees door Engeland en Frankrijk,
terwijl zij in de V.S. dé artieste op
concerten werd. De stem van Sarah
Vaughan, die totaal verschillend is
van Billie Holiday en Ella Fitzgerald
of één van haar andere grote voor
gangsters, bracht een nieuwe attrac
tieve karakteristiek in de jazz.
Een kennismaking met Eartha Kitt
is enig! Dan bedoelen wij een kennis
making zoals we die beleven kunnen
met de plaat „Eartha Kitt Die groszen
Erfolge" (RCA Victor Ipm 9981).
Hier geen geluidsverminkingen zoals
we dat bij een laatste uitzending van
de, televisie mochten beleven, maar
een zuivere weergave van de stem
van (het gespeelde) kind-vrouwtje
Kitt. Goed, zij bespeelt op een be
paalde manier haar publiek en het is
alsof dit uitsluitend uit mannen be
staat. Zij vertolkt de zingende ver
leiding die geen man in zijn vrouw
zou bewonderen, maar die toch mil
joenen (en niet alleen mannelijke)
bewonderaars trekt!
Genoemde plaat heeft de volgende
inhoud: C'est si bon (fantastisch!),
Uska Dara-A Turkish Tale, Smoke
Gets In Your Eyes, Let's Do It, Avril
De New York Times schreef eens:
Ze kan een song in vlammen laten
op gaan. Een betere omschrijving is
moeiljjk denkbaar. Eartha werd gebo
ren in een klein stadje van de staat
Carolina. Haar ouders waren boeren,
maar zij ging haar eigen weg en kwam
op een textielfabriek te New York
terecht. Daar zong en danste ze voor
haar kollega's tot ze voorgesteld werd
aan de beroemde danseres Catherina
Dunham, die de vijftienjarige Eartha
fascinerend vond en haar een kans
geven wilde. In 1948 reisde Eartha
met de Dunham-show de wereld
rond. In Parijs bleef ze als zange
res achter. Zij ging in een nacht
club werken en daar rees haar ster
als een bliksemschicht. Olifanten en
juwelen (bizarder kan het al niet,
maar het is wel in overeenstemming
met haar) kreeg zij aangeboden.La
ter, na nog even met Orson Welles
samengewerkt te hebben, ging ze weer
naar Amerika waar het succes ook
niet uitbleef. „C'est si bon" werd
haar bestseller en niet in de aller
laatste plaats om de rauwe, eerlijke
kreet die haar honger naar rijkdom,
juwelen en cadillacs tot uitdrukking
bracht. Een kreet die zó ingepakt
door miljoenen gehoord tyerd, een
vertolking met een minimum aan ge
luidsvolume die over de gehele we
reld gehoord werd. Eartha Kitt „Die
groszen Erfolge", voor de fijnproever!
Dinah Washington, in 1963 gestor
ven, is nog lang niet vergeten en
klinkt door op de bekende (en veel
verkochteplaat: Queen Quincy met
nummers als: You let me love grow
old, Is you is or is you ain't my baby,
Wordt thuis genoemd: Zenzile, Nut
Brown Baby of gewoon: Nachtegaal.
Dat laatste ligt misschien meer in
ons voorstellingsvermogen en daarom
houden we het daar maar op. Hoor
die stem, let op de kwaliteit en soe-
Carmen McRay heeft de moed gehad
een vokale vertolking te geven van Take
Five met het Dave Bruto eek Quartet
(CBS ca 281 120) en het is een feit dat
zij hierin volledig geslaagd is. De tech
nische vertolking is af en de liefhebbers
zullen de aankoop van Take Five-Easy
as you go zeker kunnen rechtvaardigen.
Uit de serie „Musikalische Kosfcbarkei-
ten" (CBS) noemen wij de fantastische
vertolking van Robert Casadesus aan de
piano in: Sonate für Klavier nr. 14 cis-
moll, op. 27 nr. 2 (Mondscheinsonate)
van Beethoven (CBS 8.508) Wat een
heerlijk plaatje!
Come over to my place en Silver Dol
lar van Milly Scott and the sisters (CNR
UH 9772) geeft deze Nederlandse ster het
volle pond. Toch geloven we dat Milly
meer kan presteren, ze heeft er de stem
voor. Ze heeft het trouwens bewezen in
haar korte loopbaan als vocaliste. Was
zij een paar jaar geleden nog volkomen
onbekend, dat is nu wel veranderd. Toch
schatten we haar vaardigheid met de
stem hoger, daarom wachten we ln ver
trouwen op haar volgende platei^
They didn't believe me, Every time
we say goodbye, Somebody loves
me(!), I'll close my eyes (onvergete
lijk), Never let me go, Makin' whoo-
pie, Easy living,
Tears to burn, Cara
van en Perdido.
(Mercury 125 963
MCL) Dinah Was
hington en Quincy
Jones en zijn orkest
hebben hier een
plaat gemaakt die
gewoon niet verge
ten kan worden. Ook
hier weer zo'n eigen
aardige stem die
blijft boeien. Een
stem ook die hele
maal eigen is en
blijft. Geen imitatie
of voortdrijven op
successen van ande-
Niemand kan een uitbarsting van
een vulkaan tegenhouden, schreef
iemand eens over de Afrikaanse zan
geres Miriam Makeba. Wij weten dit
Dinah werd op 29
augustus 1924 in
Tuscaloosa (Alaba
ma) geboren. Zij was
pianiste bij een
kerkkoor en werd
door de kerkmuziek
beïnvloed. Op 15-ja-
rige leeftijd won zij
een wedstrijd voor
amateurs in het Re-
gal Theatre in Chi
cago. In 1942 zong
zij in de Garri'ck Bar
waar de impressario
Jou Glaser haar
hoorde. Hij gaf de
tip door aan Lionel
Hampton en zij
kwam drie jaar bij
diens band in dienst.
In 1946 ging zij als
soliste werken en
bewees de belang
rijkste' rhythem- en
blueszangerés van
haar tijd te zijn. Zij
werkte mee aan de
film „Jazz on a
Summer's Day".
nu ook dankzij de plaat „The voice
of Africa" (RCA Victor Ipm 2845).
Hier is een fantastische stem aan het
werk in nummers waarvan sommigen
ons wel vreemd in de oren klinken.
Nomthini, Willow Song (groots), Lan-
ga More, Shihibolet, Tuson, Qhude,
Mayibuye, Lovely lies, Uyadela, Ma-
moriri, Le Fleuve en Come to glory.
Met Miriam zijn verder voor de grote
kwaliteit van deze plaat Hugh Mase-
kela - trompet, Morris Goldberg-Alt-
sax, James Cleveland - trombone,
Marvin Falcon, Samuel Brown en
Laura Brower-gitaar, Auchee Lee -
kongodrums en William Salter - bas,
verantwoordelijk.
TAPTOE
DELFT
26 aug. t/m 4 sept.
Kaartverkoop bij de
V.V.V.'s Delft,
Den Haag, Rotterdam,
Schiedam en Utrecht.
Bestel kaarten
bij alle
V.V.V.'s.
Prijzen ML
vanaf f 2—.
