Hel; begon met een paar autobussen, het
groeide uit tot een touringcarbedrijf
Ik ben erg opgewekt, maar soms word ik
gegrepen door alle ellende die ik zie
IVOROL
Overtrekt nu
Bankstel
PORTRET VAN EEN TACHTIGJARIGE ROTTERDAMMER
99De Snelle Vliet9' reist niet op zondag
De kwalifeifsfandpasfa
DE HAVENLOODS DONDERDAG 14 OKTOBER 1965
6
JJet touringcarbedrijf en reisbureau „De Snelle Vliet" is een merkwaar
dig bedrijf. Merkwaardig vooral, omdat er op zondag beslist niet
wordt gereden. Dit schept voor een dergelijk bedrijf natuurlijk proble
men, maar de directeur, de heer Van Vliet wijkt van zijn principe, dat
er op zondag niet gewerkt dient te worden, niet af. Overigens heeft
dit principe de snelle ontwikkeling van het reisbureau niet in de weg
gestaan, integendeel. Want met de ongeveer vijftig toerbussen op de
weg mag dit bedrjjf tot één der grootste in zyn soort in ons land worden
gerekend.
De heer P. C. van Vliet is een wm)- «Mni
geboren en getogen Hardinxvelder,
die zijn geboorteplaats trouw is
gebleven. Hij mag nog zo vaak
door Europa zwerven, zijn „thuis"
is en blijft Hardinxveld. Daar be
gon wijlen zijn vader in 1902 als
gewoon dorpssmid zijn bedrijf. Hij
had er toen de ploegen onderhan
den, maar ging met zijn tijd mee.
Toen de „moderne tijd" de fiets,
of wat er toen voor door ging, op
de weg bracht, schakelde de heer
Van Vliet meteen over en richtte
zijn bedrijf op dit vervoermiddel.
Later volgde de motorfiets en toen
de auto.
Op die weg voortgaande, kwam het
dan tot het touringcarbedrijf Dat was
omstreeks 1928. De heer Van Vliet
kocht autobussen, die echter door hem
werden verhuurd, vrijwel uitsluitend ten
behoeve van de binnenlandse uitstapjes.
Het buitenland was toen echt nog te
ver. Welke Nederlander ging immers
de grens over? Een belangrijk vervoer
was ook van de arbeiders naar de Zui
derzeewerken uit de omgeving van
Hardinxveld.
„Ondergedoken" bussen
Zo ontwikkelde het bedrijf zich ge
staag, totdat dan de oorlog uitbrak. Het
is duidelijk, dat de heer Van Vliet er
niets voor voelde om zijn vijf autobus
sen door de vijand in beslag te laten
nemen. Dus liet hij zijn wagens „onder
duiken". Dat wil zeggen in zijn woon
plaats en omgeving waren hulpvaardi
ge landbouwers die hem daarbij hiel
pen. Uiteraard was het nodig om de
bussen uit elkaar te halen. Dat ging
makkelijk want de touringcars waren
toen nog niet van het huidige formaat-
De onderdelen werden in hooibergen
verstopt. Eén touringcar werd door de
bezetters ontdekt en in beslag genomen.
Doch de andere kwameh de oorlog goed
door en dit was de oorzaak, dat „De
Snelle Vliet" als eerste touringcarbedrijf
na de bezetting weer op de weg ver
scheen. Met zekere trots vertelt de heer
Van Vliet, dat in zijn bussen de eerste
groep Engelse gasten in ons land een
tocht maakte door Nederland en Duits
land.
Toen alles weer op gang kwam, ont
plooide ook het bedrijf zich weer, zij
het dan ook op geheel nieuwe leest
geschoeid. Want het werd nu tevens een
reisbureau, waarvan het hoofdkantoor
te Schiedam werd gevestigd. Er zijn
thans bijkantoren in Utrecht, twee in
Rotterdam, binnenkort één in Amster
dam, benevens tal van agenten in ons
land. Zodoende heeft „De Snelle Vliet"
tot dusver zo tegen de l'/« miljoen reizi
gers door binnen- en buitenland ver
voerd. En dit alles de heer Van
Vliet constateert het met veel dank
baarheid zonder enig ongeval van
betekenis.
De moderne ontwikkeling in het tou
ringcarbedrijf wordt door de heer Van
Vliet om zo te zeggen op de voet ge
volgd. Dat wil zeggen, zijn streven is,
om juist door het beste en meest doel
treffende materieel niet alleen zijn rei-
zigers genoegen te verschaffen, doch
ook om zo economisch mogelijk te wer
ken, teneinde daardoor de tarieven zo
laag mogelijk te houden. Zo ontwierp
hij zelf de twintig nieuwste wagens
zijn bedrijf. Hierin werd royaal
glas gewerkt en door gebruik te ma
ken van polyester werden prettige en
goed verende zitplaatsen verkregen, een
voordeel, dat vooral bij lange reizen
tot uiting komt. Merkwaardig is, dat
sinds deze „Snelle Vliet"-bussen in het
buitenland rijden, men ook daar de
nieuwe materialen voor de zitplaatsen
is gaan gebruiken. Voorts behoort de
heer Van .Vliet tot één der grote klan
ten van DAF. Dat wil zeggen, vrijwel
al zijn touringcars zijn wat motor enz.
betreft, door DAF vervaardigd, zodat
men invoerrechten uitspaart. Mede hier
door tracht de heer Van Vliet zijn
kostenpeil zo laag mogelijk te houden,
om het doorbrengen van vakantie in het
buitenland binnen het bereik van velen
te brengen. Het zijn voornamelijk Oos
tenrijk, Duitsland en Italië waarop hij
zich richt. Dat men voor 'n standplaatsreis
van 10 dagen in Tirol slechts f 145 be
taalt is mede te danken aan deze po
litiek. Een strenge keur wordt aange
legd voor wat betreft de hotels en re
gelmatig wordt dan ook contact onder
houden met die hotels, teneinde eventu
ele klachten en wensen te kunnen be
spreken. In dit geheel zijn ook opge
nomen de eigen werkplaatsen te Har
dinxveld, waar al het materieel wordt
onderhouden. In het hele bedrijf wer
ken plm. honderd personen.
We hebben de heer van Vliet gevraagd
naar zijn ervaringen met het reizend
publiek in de laatste jaren. Waar in vroe
ger jaren dergelijke reizen vrijwel uit
sluitend door de zgn. „beter gesitueer
den" werden gemaakt, heeft zich gelei
delijk aan een verandering voltrokken,
r Oostenrijk, Italië e
;ders bereik gekor
wel, dat men in
algemeen een standplaats wenst of een
avond-stopplaats, waar de mogelijkheid
bestaat om zich te amuseren. Niet dat
daaraan hoge eisen worden gesteld,
doch men wil graag winkelen, op een
terrasje zitten enz.
Het verlangen om ergens diep in de
bergen in een rustig hotelletje te ver
blijven, blijkt bijna niet aanwezig te
zijn. De eisen zijn bovendien ook vrij
VOOR BABY'S HUIDJE
NIEUWE ORANG-OETAN
VOOR BLIJDORP
Diergaarde Blijdorp heeft er al weer
een orang-oetan bij. Het is de vijfjarige
mannelijke orang Saidja, die afkomstig
is uit de Amsterdamse dierentuin Artis.
Het dier is door Artis aangeboden ter
compensatie van de grote verliezen, die
de Rotterdamse diergaarde vorig jaar
heeft geleden. Vanmorgen werd Saidja
door de directeur van Artis aan de di-
Nieuws uit de clubbladen
„Op naar de velden", het blad der
Chr. korfbalclub O.D.I. meldt, dat in
Overschie een Chr. basketballclub is op
gericht, waarheen ook enkele Schiedam-
se leden trokken.
O.D-I. is weer de „boterletter-aktie" be
gonnen ten bate van het eigen gebouw;
prijs der boterletters is f4.90 Vorig
jaar werd op die manier f900 bijeen
gebracht.
„Snorrigheden", het blad der Schie-
damse lawn-tennisclub bericht, dat za
terdag 16 okt. een feestavond wordt ge
houden als slot van het tennisseizoen.
In de twee laatste weken zijn 150 par
tijen gespeeld, waarbij in heren enkel
spel, Rien van Zeyl als de kampioen
naar voren kwam en bij de dames en
kel Marja van de Toorn.
FABRIKANT
Uw
voor bijzonder lage prijs!
Vraag vrijblijvend huisbezoek
Tel. 25.31.11, - Rotterdam
b.g.g. tel. 28.34.63.
COUPONBOEKJES
reductie
betere plaatsen
vrije keuze
- TOT 1 NOVEMBER
DAGELIJKS VERKRIJGBAAR
DE ROTTERDAMSE
SCHOUWBURG
kassa of tel. II.t7.6S
spend van 10-7 uur.
Omdat zijn foto in de krant zou komen, had Dirk de Koning zijn
bronzen ere-medaille opgespeld. Die medaille heeft hij gekregen
toen hij veertig jaar in dienst was van het Bureau voor Rechtsbijstand
in Rotterdam. Dat was in 1957 en Dirk de Koning was toen 72 jaar
oud. Hij is trots op die onderscheiding. Hij is ook trots op zijn
goede geheugen en zijn opgewekte humeur. Dat laatste herhaalt hij
tijdens ons gesprek enkele malen: met de nadruk van iemand wie
het leven niet zoveel reden tot opgewektheid heeft gegeven.
Hij was n
is toegekomen om zijn kwam goed uit. Nadat ik uit het zie-
gedichten te laten lezen. Het kwam er
op neer, dat hij ons zijn levensverhaal
vertelde. Een levensverhaal waarin, zo
als bij velen van zijn leeftijdsgenoten,
iet hoofdstuk „onbezorgde jeugdjaren"
nagenoeg ontbreekt. „Op m'n tiende
jaar moest ik gaan werken", vertelde
hij. „We waren een groot gezin en
m'n vader was metselaarsbaas, dus u
begrijpt wel, dat het 's winters, wan
neer hij uitgevroren was, armoe troef
was bij ons thuis. Want wachtgeld of
zo, bestond niet. Op klompen gingen
we naar de kerk. Soms kregen we
weieens een paar tweedehandse schoe-
i. Eten kregen we 's winters van
de diaconie. Een brood, een zak
bruine bonen en soms een
half mud kolen. Dat moest je ha
len bij het Entrepot aan de Maaskade.
We woonden toentertijd in Kralingen
dus moesten we een aardig eindje
sjouwen. Maar ja, wat wou je, je
moest toch eten. En als je nergens aan
deed, als je niet christelijk was, kreeg
je ook wel van de diaconie, hoor.
Wij waren thuis erg christelijk. M'n
vader was streng, erg streng was-ie,
maar wel rechtvaardig. Aan politiek
deden we thuis niet. We waren natuur
lijk wel eens ontevreden, maar van
de vakbonden moest vader niks heb
ben. Wat dat betreft heb ik maar drie
dingen meegekregen van thuis; moe
der zei altijd: je moet je haar kam
men, je schoenen poetsen en bidden.
Dat heb ik altijd gedaan. Maar naar
de kerk ga ik allang niet meer. Ik
ben wel gelovig, hoor. Dat kan ook
moeilijk anders, hè? Waar je in je
jeugd in opgevoed bent raak je niet
:er kwijt. Want natuurlijk bestaat er
God. Het is onzin om te zeggen
dat God niet bestaat. Maar naar de
kerk ga ik niet meer.
Ik heb zoveel ellende gezien en zo
veel meegemaakt. Ik ben ook als met
selaar begonnen. Net als m'n vader.
Maar in 1907 kreeg ik een ongeluk.
Dat was op 22 november, op vrijdag
middag. Goed geheugen heb ik, hè?
Ja, we moesten stoppen wegens stren
ge vorst. Ik viel die middag van een
14 meter hoge stelling op de Honinger-
dijk. Negen maanden heb ik in het
Coolsingelziekenhuis gelegen. Een been
was verbrijzeld en ik had inwendige
kneuzingen. En toen zat ik zonder geld.
Als volslagen metselaar verdiende ik
22 cent per uur. Dat was toen het
matje. Je werkte 12 uur per dag en
's zaterdags tot half vijf. Eén keer
per jaar, met de Rotterdamse kermis,
kregen we een vrije zaterdagmiddag
van de baas. Maar dat moesten we
dan wel zelf betalen.
Een maand na dat ongeluk kreeg
m'n moeder voor de eerste keer geld
van de ongevallenwet. Dat was op 23
december. Net voor de kerst, dus dat
kenhuis kwam, heb ik nog anderhalf
jaar met een kruk gelopen. Tenslotte
heb ik geprobeerd weer aan het werk
te gaan, maar ik kwam niet aan de
slag, want de bouwerij was toen al
weer heel anders. Ik had veel last van
m'n stijve been. Toen ben ik portier
geworden van de ambachtsschool aan
de Catshoek. Met het geld van de on
gevallenwet mee, verdiende ik vijftien
gulden per week. Dat was te weinig
om van te leven. Ik had ook al een
gezin en om wat bij te verdienen werd
ik in 1911 suppoost op de dépendance
van de Academie voor Beeldende kun
sten in de Tamboerstraat. Ik werkte
tot 's avonds elf uur en daar kreeg ik
vier gulden voor.
TAat heb ik gedaan tot 1917. In dat
jaar kwam ik op het Bureau voor
Rechtsbijstand. Dat was in die tijd
ook alleen maar 's avonds.
Pas in 1934 kwam ik daar in vaste
dienst. Dat kwam, omdat ik bij de
ambachtsschool ontslagen was. Het
was in die crisistijd en mindervaliden
werden toen op wachtgeld gesteld.
Maar gelukkig kon ik bij het Bureau
voor Rechtsbijstand komen. Daar heb
ik heel wat ellende gezien. Daar zaten
ze soms te huilen en dan zei ik: kom,
ik ga eens wat gymnastiek doen. Nou
en dan maakte ik een „vlag" aan de
deurstijl want ik ben altijd erg lenig
geweest. Ik maak trouwens nog wel
een vlag. Je zou niet zeggen dat ik al
80 jaar ben, hè? Nee, ik zie er nog
jong uit. Ik ben ook altijd erg opge
wekt hoor. Waar waren we? O ja, nou
dan maakte ik de mensen weer aan
het lachen. Ik zie de mensen graag
lachen. Ik ben zelf ook erg opgewettt,
en ik heb altijd veel gevoel voor hu-
Zelf heb ik ook veel ellende gekend.
Mijn vrouw is al lang overleden. Mijn
kinderen zie ik niet meer. Eén zoon
heb ik nog die me geregeld komt op
zoeken. In de oorlog heb ik vijf kin
deren verloren. Ik weet niet waar ik
het allemaal aan verdiend heb. O ik
ben niet ontevreden, hoor. Ik kan nog
steeds voor mezelf zorgen en ik heb
niemand nodig, 't Is maar gelukkig,
dat ik zo opgewekt ben.
M'n kinderen hebben ook nooit re
spect voor me gehad. Ik had altijd re
spect voor m'n vader. Wij allemaal
thuis, m'n broers en m'n zusters, alle
maal hoor. We dorsten nooit iets te
zeggen, want vader was streng. Wel
rechtvaardig hoor, dat wel. Ik heb
toch altijd hard voor m'n gezin ge
werkt. Ik ben geen ploert geweest. Als
ik een ploert was geweest hadden ze
me toch bij dat Bureau voor Rechts
bijstand niet gehouden? En toen m'n'
zoon ging trouwen mocht-ie bij mij in
wonen. Mijn schoondochter woonde
toen al bij mij in huis. Ik heb ze al
tijd allemaal willen helpen» Maar met
z'n drieën in dat huis kon niet. Er
kwam ruzie en toen ben ik weggegaan.
Ik ben op een kamer gaan wonen.
Eerst bij een oude dame. Daar heb
ik jaren gewoond. Maar toen ze stierf
moest ik weg en zodoende ben ik op
die zolderkamer in de Middellandstraat
terecht gekomen. Och, het kan beter,
maar ik mag niet klagen. Ik zorg zelf
nog overal voor hoor, voor m'n eten
en zo en ik ga ook elke week naar de
wasserette. Vind je m'n overhemd niet
schoon? Doe ik allemaal nog zelf!
Ik ben erg opgewekt, maar soms
wordt ik gegrepen door alle ellende die
ik zie. Die daklozen bijvoorbeeld. Daar
heb ik ook een gedicht op gemaakt:
„In stormen en in hageljachten
moet ik verblijven dagen en nach
ten.
En elke dag ga ik de deur uit. Want
ik hou van de natuur. Een paar keer
per week wandel ik het Kralingse Bos
rond. Ieder jaar ga ik met vakantie
naar het buitenland. Ik ben aan nie
mand gebonden en ik ga overal naar
toe waar ik wil. Volgend jaar ga ik
naar Joegoslavië. Ja, bij leven en wel
zijn hoor. Want ik ben al 80 en je
weet nooit. Maar ze zien me altijd
graag op reis. Dat komt omdat ik
enorm veel humor heb hè. Gelukkig
maar hoor, want ik ben graag erg op
gewekt".
Kaarsrecht liep Dirk de Koning de
trap af. Zijn zilvergrijze haar was nog
even zichtbaar tussen de mensen op
straat.
Ton Hougee
snel opgevoerd; kamers met stromend
water enz. staan bovenaan het verlang
lijstje. De wastafel met lampetkan
heeft beslist afgedaan! Doch lang niet
overal in de vakantieplaatsen hebben de
oude hotels zich aan die eisen aange
past. Het kwam bv. vorig jaar bij in
spectie van een hotel in Oostenrijk nog
voor, dat er een toilet zonder water
spoeling was. Dat de heer van Vliet
eisen tot modernisering in dat opzicht
heeft gesteld, laat zich begrijpen
Nu is het hoofdkantoor van „De Snel
le Vliet" weliswaar in Schiedam geves
tigd, doch dit betekent niet, dat de
Schiedammers vooraan in de rij staan,
al slaan zij beslist geen gek figuur wat
hun aantal betreft, zoals de heer Van
Vliet ons verteldè. Het grootste aantal
van zijn reizigers is afkomstig uit de
randstad Holland.
Auto-touringcar
Wat hij verwacht van de verdere
wikkeling van het touringcar-reizen
„Beslist geen vermindering, mogelijk
enige wijziging. Dat wil zeggen, er zijn
de laatste jaren veel mensen in het be
zit gekomen van een eigen auto, die
dan ook met het gezin ergens naar het
buitenland trekken. Doch intussen zijn
er anderen, die dit reeds jaren hebben
gedaan, er nu genoeg van krijgen, hun
auto thuis laten en liever rustig ver
voerd worden. Naar mijn mening zal
het touringbedrijf zich eerder gaan uit
breiden, ook omdat men in het buiten
land gauwer kans heeft op een zonni
ge vakantie en ook omdat de kosten
vrijwel niets meer uitmaken- Voor f 15
per persoon per dag, alles inbegrepen,
kan men nauwelijks in eigen land te
recht", aldus de heer Van Vliet.
Zoals reeds opgemerkt, brengt zijn
standpunt inzake de zondagsrust mee,
dat b.v. niet op zaterdag vertrokken
wordt; dat is meestal op donderdag of
vrijdag het geval al naargelang de af
te leggen afstand. In zijn reisboekje
schrijft de heer Van Vliet o.m.: „Hoe
wel onze reizen niet speciaal in chris
telijk verband zijn, is het wel zo, dat
de zondag onder alle omstandigheden
geëerbiedigd wordt. Op zondag wordt
nooit gereden en worden geen excur
sies georganiseerd. Gelegenheid tot
kerkbezoek is aanwezig en in Sommige
standplaatseri wordt, bij voldoende be
langstelling, een Nederlandse kerkdienst
gehouden".
Het seizoen 1965 is nu ten einde, het
was een druk seizoen met meer dan
10.000 reizigers voor het buitenland, doch
heel wat meer voor het binnenland. De
plannen voor het nieuwe seizoen zijn
reeds in studie en mejuffrouw Wil de
Vries, de secretaresse van de hr. Van
Vliet heeft daarin ook een belangrijke
Evenals haar baas reist ook zij bij
tijd en wijle naar de diverse ho
tels in de landen waarheen de reizen
zullen gaan. In het nieuwe seizoen zul
len ook weer enkele bijzondere reizen
worden ingelast. In de wintertijd wordt
zowel in de werkplaats als op de kan
toren alles voor het nieuwe vakantie
seizoen in gereedheid gebracht, al „lo
pen" er intussen ook nog wel enkele
reizen naar de wintersport, naar Enge
land enz.
Doch, het is weer spoedig voorjaar
en dan gaan de vijftig bussen onder de
hoede van geroutineerde chauffeurs,
waaraan dit mag nog wel even wor
den vermeld hoge eisen worden ge
steld, weer de lange weg op. Zoals de
vakantieganger van 1966 thans reeds be
zig is zijn plannen te ordenen, zo doet
men dat ook bij „De Snelle Vliet". Of
de heer Van Vliet zelf met vakantie
gaat? „Thuis, in Hardinxveld, heer
lijk met uitzicht over het water", zegt
hij.
Het behoud van Uwtanden
AGENDA SCHIEDAM
14 oktober Musis Sacrum: 20.00 u. Katho
lieke Kring: Jules Croiset met „Een
avond in het oude Rusland".
15 oktober Het Volksgebouw: 20.00 u.
Nivon: Dansensemble „Folklorique".
Sursum Corda: 20.00 u. Prot. Interker
kelijk Thuisfront: vergadering.
Musis Sacrum: 20.00 u. Schied. Accor
deon Ver. „K.D.O.": Feestavond.
16 oktober Tivoli: 20.30 u. Scheid. Jazz
Sociëteit „Guillaume": Bijeenkomst.
17 oktober Marijke: 20.00 u. „Het Sin
gelkwartier": Dansavond.
Wijkcentrum: 20.00 u. R.K. Instuif:
Dansavond.
Stedelijk Museum: Serie litho's „De
Val" van Jef Diederen met tekst van
Bert Schierbeek tentoongesteld rondom
enige voorwerpen van de Tellem-expedi-
tie.
Galerie Honger: Gustav Meist, schilde
rijen, tekeningen en gouaches.
Galerie Wiegman: Werken van Joop
Brands.
Apothekersdienst:
Aanvang vrijdagsavonds 6 uur:
Apotheek 't Gouden Hert, St. Liduina-
straat 58, eelefoon 26 83 64.
COöP. RAIFFEISENBANK
HAD SPAAROVERSCHOT
De maand september leverde voor de
Coöp Raiffeisenbank van Maasland een
spaaroverschot op van ruim 26.000. In
taald ƒ26.453.04. Verschuldigd aan
f 101.578.62,- Meer ingelegd dan terugbe-
spaarders is f3.240.900.31.-