positiekledin
uiïïkionl
Lederwarenmode winter 1965
Wild is niet alleen
voor dikke beurzen
Boekendames, vertrouwd in
zeven ziekenhuizen
Kleinere tassen, maar toch
nog goed voor half huishouden
Astronaut of eskimo
KOKEN
DE HAVENLOODS DONDERDAG 4 NOVEMBER 1965
1 j
ROTTERDAM
Westersfngel
hoek Binnenweg
AMSTERDAM7
DEN HAAG
n t e rieuwerzb rg rs
CV ROTTERDAM - TEL. 23.12.»
J)K TASSENMODE is in dit najaar vrouwelijker dan zij het in lange tijd
is geweest. Voor de uitbundig grote modellen die nog maar enkele
seizoenen terug zoveel furore maakten, bestaat minder belangstelling.
Zelfs de werkende vrouw die destijds de mode van de grote tassen zo
dankbaar aanvaardde omdat daar nu letterlijk van alles in kon zelfs
zij is bereid om enkele centimeters beugellengte prijs te geven omwille
van het andere model. Kleine tassen dus, sportief, zowel als in het klas
sieke genre, maar tevens voldoende ruimte om er 't halve huishouden in
te bergen dat de Nederlandse vrouw by voorkeur overal meetorst. De
verrassing komt echter pas duidelijk wanneer zo'n tasje opengaat. Dan
blykt de inhoud nóg groter.
Bij de kleine modellen zijn er eigen
lijk twee stromingen te onderscheiden.
Aan de ene kant staan de klassieke
tassen, die voor veel vrouwen een ge
wild bezit blijven vormen. Daarnaast
evenwel zijn er de kleinste modellen
met een uitgesproken sportieve inslag
en een merkbare invloed van de Itali
aanse stijl, die zich uit in versieringen
zoals een voortasje, extra riempjes, le
deren opstiksels enz. Rundleer onder al
lerlei benamingen zoals ,,cow hide",
maar ook leersoorten als buffel en bison
leveren voor deze tassen een dankbaar
materiaal. Bekijken we het kleurensche
ma, dan is het overduidelijk dat het
zwart, dat in het afgelopen seizoen zo
sterk domineerde, ook nu nog volko
men ,,in" is. Verder zijn er de nodige
variaties in bruin, zoals antilope, cog
nac en gazelle. Het is vooral deze
laatste chocoladebruine tint die voor de
tassen in het sportieve genre wordt ver
werkt.
Enkele leersoorten noemden we reeds
hierboven. Interessant is daarbij de
ontwikkeling die het wildleer (ook buf-
felleer) heeft doorgemaakt: met als ge
volg een matte leersoort die vooral voor
reis- en stadstassen een gewild materi
aal is gebleken. Verscheidene lederfa
brikanten hebben er daarbij met succes
naar gestreefd, deze leersoort tijdens
het looiproces zijn natuurlijke karakter
te doen behouden, waarbij men dan wel
zover heeft durven gaan dat de natuur
lijke beschadigingen van de huid ook
een vanzelfsprekende versiering vor
men op de daaruit te vervaardigen tas.
Veel aandacht verdienen de exotische
leersoorten, vooral ook omdat daarbij
(evenals bij de sportieve Italiaanse mo
dellen van rundleer) een duidelijk stre
ven merkbaar is om door grotere va
riatie van modellen en combinaties de
mogelijkheid en een individuele keus
door de draagster aanmerkelijk te ver
groten. Hagedistassen worden nu ook
met overslag gebracht, en bij de struis
lederen tassen zien we naast de klas
sieke modellen ook de buideltas.
De kunststoffen hebben zich volkomen
bij deze tendens aangepast. Naast de
soepele, en altijd populaire gladde soor
ten wordt nu een nieuwe variatie ge
bracht, n.L vinyl op textielbasis met
nerven, dat in de kleuren dofzwart en
antilope o.a. in stadstassen en koffers
verwerkt wordt. Aan de afwerking wordt
door de fabrikanten steeds meer aan
dacht besteed. Veel tassen zijn met le
der gevoerd, en ook is er een groot aan
tal variaties in de beugelsluitingen. De
beugels zijn afwisselend koperkleurig en
bekleed, maar ook de houten beugel en
het houten handvat zien we in allerlei
variaties opnieuw hun intrede doen in
de collecties voor de aanstaande winter.
Voor avondtasjes heeft zich duidelijk
een bredere belangstelling gevormd en
de gevolgen van de daardoor gestegen
I -I
Documentenkoffer hn vele variaties verkijgbaar van kunststof tot croco-leder.
Dit model is bekleed met leer en gevoerd met moiré.
MET ADAM
•WELE CULINAIRE GENOEGENS
zijn afhankelijk van het jaarge
tijde, waarin wij verkeren. Zo kennen
wij de periode van de nieuwe haring,
de tijd van de mosselen, de eerste
zomergroenten en de wintergroenten,
die eigenlijk eerst een rachtvorstje
moeten hebben gehad, voordat ze wer
kelijk smakelijk worden. In deze tijd,
nu de bladeren van de bomen vallen
en nu de najaarszon de bossen en de
polders beschildert met prachtige
warme tinten, is het wild aan de beurt.
Overal kan men dan ook bijna dage
lijks jdgers zien. die er op uit trekken
om een haas, een konijn of een wilde
eend te verschalken.
Wild wordt ten onrechte beschouwd
als iets, wat alleen bestemd is voor
werkelijk lekkerbekken of voor men
sen met een dikke portemonnee. Dat
is heel jammer, in de eerste plaats,
omdat wild niet in alle gevallen duur
behoeft te zijn en omdat men beslist
geen kenner van de haute cuisine
hoeft te zijn om de aparte ietwat
sterke smaak van wild de kunnen
waarderen.
Wanneer ik zeg, dat wild niet in alle
gevallen duur behoeft te zijn, dan doel
ik daarbij niet op reerug of op wild
zwijn. Uiteraard zijn dit wel de dure
soorten. Maar wanneer men bedenkt,
dat 'n wilde eend zo rondom de
vijf gulden kost en dat men voor
een haas, die panklaar vier pond
weegt, ongeveer vijftien gulden
moet neertellen, terwijl een wild
konijn van een kilo zo'n vijf
gulden „doef, kan men toch niet
spreken van werkelijk hoge prijzen.
Vooral niet, omdat men er toch ook
rekening mee moet houden, dat iets,
wat exclusief is, altijd wat meer mag
kosten.
Het dient aanbeveling wild te kopen
bij een vertrouwd adres, bijvoorbeeld
een poelier, aangezien het voor een
leek bijzonder moeilijk is de kwaliteit
van het vlees te beoordelen. Wild, bij
voorbeeld, dat in een strik is gevan
gen, heeft meestal niet de kans gehad
leeg te bloeden. Dat is vaak te zien
aan de huid, die dan veelal blauw of
bruinachtig is. Bovendien kan men
aan het ontbreken van een schotwond
constateren of het dier in een strik
gevangen is. Dit vlees is dan meestal
minder smakelijk en taai. Hieronder
laat ik twee recepten volgen, één voor
wilde eend en één voor haas.
Men braadt een wilde eend in de
boter aan. Daarna wordt de braadboter
afgeblust met een scheut cognac en
anderhalve dl. demi-glacesaus. Vervol
gens voegt men er het sap van twee
sinaasappelen, een halve citroen en
een scheut oranje-curagao aan toe en
men laat de eend verder gaar stoven.
De demi-glacesaus maakt men als
volgt. Eerst maakt men een Spaanse
saus, waarvoor men voor een halve
liter zestig gram bloem en zestig
gram boter warm laat worden, tot
deze saus bruin wordt. Daarna laat men
de roux even afkoelen en men voegt
er dan onder voortdurend roeren een
halve liter bruine bouillon bij. Dan
laat men de saus een uur lang zachtjes
koken en men voegt er een mengsel
bij van vijftien gram spek, enkele
takjes peterselie, een laurierblaadje en
een takje tijm, dat men even heeft
gefruit in wat boter. Na verloop van
het uur wordt de saus gezeefd. Voor
de demi-glacesaus laat men een halve
liter Spaanse saus en een halve liter
krachtige kalfsbouillon inkoken tot de
helft van de hoeveelheid. Dan neemt
men de saus van het vuur en voegt
er een glas madeira bij.
De eend wordt op een schotel ge
legd en gegarneerd met ontvliesde
partjes sinaasappel. Men kan er puree
van aardappelen bij geven.
Het recept van de haas komt uit
België. Men wast 250 gr. gedroogde
pruimen en laat die gedurende 24 uur
werken. De haas wordt in stukken
verdeeld en verdwijnt ook voor 24 uur
in een marinade van 4 dl rode wijn,
2 dl azijn, vier peperkorrels, twee
laurierblaadjes en wat zout. De stuk
ken haas wanneer ze uit de mari
nade worden genomen, moeten ze af
gedroogd worden in 100 gr. boter
bruin braden. Daarna wordt er ander
halve lepel bloem overheen gestrooid
en de helft van de marinade wordt
met de geweekte pruimen toegevoegd
Daarna laat men het geheel nog drie
kwartier stoven.
JAN DIJKSTRA
vraag deden niet lang op zich wachten:
de collectie is uitgebreider dan voorheen
er zijn grotere modellen bijgekomen
(de vrouw, die zelf haar auto bestuurt,
moet toch èrgens haar rijbewijs en auto
sleuteltje kwijt!) en de prijzen.zijn zo
danig dat een avondtasje geen typisch
luxe artikel meer is. Veel gevraagd zijn
exemplaren van gladde zijde, waarvan
enkele een bescheiden versiering hebben
meegekregen. Bij de kleuren is er een
voorkeur voor zwart en een aantal wit
variaties, daarnaast tinten als beige,
bruin en donkerblauw. Bij effen japon
nen wordt goud of zilver verlangd.
Een ander welvaartverschijnsel geven
de. tienermeisjes te zien. In navolging
van de jonge vrouwen met een behoor
lijk inkomen hebben zij in haar kleding-
budget voldoende ruimte gevonden voor
de aanschaf van accessoires. Zij heb
ben daardoor gelegenheid met een uit
gesproken voorkeur voor kleine model
len van mouton en nappa-leder.
Reis- en boodschappentassen worden
luxer uitgevoerd, o-a. door de verwer
king van wildleer voor dit doel. De tex-
tieltassen hebben zich bij deze tendens
aangepast. Dat de ontwerpers daarbij
toch de praktische eisen niet uit het
oog verloren wordt o.a. bewezen
met het model dat meegroeit met het
volume van de inkopen. Men gaat dan
met een stadstas van huis, maar door
het opentrekken van een rits kan zo'n
tas driemaal zoveel als de oorspronke
lijke inhoud bevatten.
Iets dergelijks vinden we ook bij de
koffers van textiel, waarbij er één is
die in de bescheiden flat of in reisba
gage (op de heenreis) niet meer ruim
te vraagt dan een plat etui. Op de te
rugreis, wanneer de souvenirs en de
vuile was meer bergruimte eisen, kan
zo'n koffer met één handbeweging wor
den uitgepakt. De traditionele leren
koffers zijn daarmee, evenals trouwens
de koffers van kunststoffen, allerminst
van de baan. Er bestaat nu eenmaal
een duidelijk uitgesproken belangstel
ling voor al deze artikelen.
J.U.
Mutsen zijn deze winter heerlijk anti-kou, jong en astronauterig. Van grof gebreide
witte of zwarte wol cagules, die onder de kin worden gesloten en langs de hele
voorkant zijn afgezet met een rand wit of zwart Toscaans lam 29.75).
Bolle mutsen in grove patentsteek en sluitend om de oren, zijn aan de voorkant
verrijkt met een rand bont (f 26.75), ook in turquoise met bruin bont.
Van gróve, twee-recht-twee-averecht gebreide ribbels zijn de zwarte bivakmutsen,
die met een geestige dikke rand van witte lussen zijn gegarneerd. Erbij: zwarte
wanten met witte boorden, (ook in marine-wit, groen-wit en zwart-geel). Set
f 17.90. Gerzon
Vrouwengroep Oud-Mafhenesse
organiseert bazaar
In de Vredeskerk aan de Prof. Poels
laan wordt op woensdag 17 november
een bazaar gehouden, die georganiseerd
wordt door de vrouwengroep „Oud-Ma-
thenesse". Wekenlang zijn deze iames
al bezig geweest met het vervaardigen
van vestjes, kousen en jurkjes enz., die
op de bazaar verkocht zulien worden.
De bazaar wordt gehouden van 2 tot 4
uur en van 8 tot 10 uur. De opbrengst
is o.a. voor de bouw van de nieuwe kerk
en de zending. Naast ai de leuke dingen
die men er kan kopen, zal er koffie
thee en cola geschonken worden.
TTET WOORD „BOEKENDAMES" is
voor iedereen, die wel eens in een
gemeentelijk ziekenhuis in Rotterdam
heeft gelegen, een begrip. Trouw delen
éénmaal in de week tientallen dames
lectuur uit in zeven ziekenhuizen en
brengen de gelezen exemplaren weer
terug naar de boekenkamers. Deze da
mes behoren tot de al ruim vijfenzestig
jaar bestaande „Vereniging tot ver
spreiding van bloemen en lectuur in de
ziekenhuizen te Rotterdam". In de loop
der tijd is de afdeling „bloemen" ver
dwenen, want tegenwoordig krijgt ieder
een bloemen. Boeken worden echter
nog altijd gewaardeerd.
De vrouw die, letterlijk en figuurlijk,
de meeste jaartjes meeloopt is de actie
ve secretaresse mej. K. G. v.d. Ploeg.
Zij is hoofd over de boekenkamer in
ziekenhuis Dijkzigt, de grootste van de
zeven. In totaal bezitten de boekenda
mes allemaal vrijwilligsters, zo'n
vijfenzeventig in getal ruim 10.000
boeken.
Met een beetje weemoed haalt mej. v.
d. Ploeg herinneringen op aan de grote
bibliotheek van het oude Coolsingelzie-
kenhuis. In die bibliotheek waren boe
ken in vele talen, waaronder Japans.
Chinees. Russisch Zweeds en Noors.
„Eén boek brak een record" zei mej- v.
d. Ploeg, „hoewel het veel gelezen werd.
hoefden we het na tien jaar gebruik
nog niet opnieuw te kaften". Het was
de Koran, het heilige boek van de Mo
hammedanen. „Die mensen waren er zo
zuinig op. Ze wikkelden het in hun ser
vet, en als we het kwamen brengen
kusten ze het heel eerbiedig".
De uitgebreide Coolsingelbibliotheek is
natuurlijk bij het bombardement ook
verloren gegaan. In de loop der jaren
heeft men weer heel wat goede boeken
in verscheidene talen kunnen verza
melen, maar toch zijn de boekendames
niet helemaal tevreden.
De presidente van de vereniging mej.
J. F. Jonker wees op het grote tekort aan
vooral Turkse, Portugese, Spaanse en
Italiaanse lectuur. „Er liggen tamelijk
veel Turkse arbeiders in Rotterdamse
ziekenhuizen (vooral In de Boezembarak
ken) en die mensen, die door de taai
handicap toch al zo weinig contact met
anderen hebben, kunnen we niets te le
zen geven. We hebben zegge en schrijve
zes Turkse tijdschriften", aldus dé pre
sidente. Ook de Spaanse en Italiaanse af
deling is slecht bedeeld, terwijl men
slechts één Portugees boek heeft.
De dames Jonker en Van de Ploeg
zouden een beroep op de Rotterdam
mers willen doen, om eens in de kasten
te snuffelen naar wat boeken of tijd
schriften in deze genoemde talen. Ook
alle -- Nederlandse, Engelse. Franse of
Duitse boeken zijn natuurlijk van har
te welkom. Het liefste hebben de dames
werkelijk goede lectuur en geen oude
afgezaagde keukenmeidenromans of
wild-west-verhalen. Voor de allerklein
ste patientjes in de ziekenhuizen kan
men nogal wat prentenboeken (Liefst
stevige) gebruiken. Ook deze kindertjes
willen „een boek lezen" als de groteren
er een krijgen
Als men boeken over heeft, kunnen
die bij de portiers in de gemeentezie
kenhuizen gedeponeerd worden. Er
moet dan wel „Voor de boekendames"
bijgezegd worden, want anders verdwij
nen de boeken in de mist. Boeken of
tijdschriften kunnen ook afgegeven wor
den bij mej. v.d. Ploeg, Bergsingel 90.
Nieuwe boeken kopen de boekenda
mes van het geld van de contribuanten.
De gelederen van deze laatsten kunnen
echter wel wat versterking gebruiken.
Men kan contribuant worden (en daar
door tevens dit mooie werk steunen)
door storting van één rijksdaalder op
girorekening 72502 t.n.v. de Vereniging
tot verspreiding van bloemen en lectuur
in de ziekenhuizen te Rotterdam. Deze
rijksdaalder is de contributie voor één
jaar.
I 1
De mode van straks heeft verschil
lende gezichten. Een recht, strak uiter
lijk wordt door de navolgers van Cour-
règes verbreid, staande en vallend met
de coupe en het lijnenspel der naden,
terwijl een ander gezicht lieflijker is,
vrouwelijker ook en meer geïnspireerd
op een mode die al eens eerder werd
gezien, in (over) grootmoeders tijd toen
strikken, volannen, stroken en franjes
„in" waren. In moderne versie worden
dat plisséstroken, beweeglijk, jong en
gelukkig permanent.
Een simpel jurkje met verlaagde taille
en romantische mouwen maakte de
Duitse Bessie Becker; ze gebruikte er
draion -Voor met grote kashmir-motie
ven.
