Schiedams woonwagenkamp bepaald geen eldorado i/JU HAT Juli Wlli/il Pater J.J.C. Willemse in Nijmegen gepromoveerd Aanvullend krediet voor restauratie stedelijk museum RUGKLACHTEN Meer geld nodig voor Schiedamse sporthal Ma 4MA V W H pp ■paw BB V ap 15e prgan? no. 3 donMa? 13 november 13B5 I 1 flj mm fi 11 li Pal a 1 1 ff m*mL oplage 20.500 VERBETERINGSPLANNEN ZIJN KLAAR Evenals in vele andere -plaatsen land, heeft ook in Schiedam ht meesterlij k-echtpaar het goede i gegeven bij de aktie tot verkoo; bekende Kinderzegels. Mevroui sema had achter de stand plaats en haar echtgenoot was één i Doch er zijn grenzen; natuurlijke gren- §eherp en hard blaast de noord ooster over het Schiedamse woonwagenkamp aan de Sehie- kade. De weilanden in het Kethel- se poldergebied, geelt deze kwaad ste aller winden onbelemmerd spel. De rijen woonwagens zorgen voor een extra versterking door allerlei tocht',oeken en gaten, zo dat degenen die in de beschermde stadswijken wonen zich geen voorstelling kunnen maken, hoe koud het in werkelijkheid op zon woonwagenkamp is. De kleuters bliezen zich in de hand- fes en probeerden met rennen rond onze fotograaf wat warmte op te doen. Meneer, fotografeer ons ook", luid de het repeterend verzoek, maar de fotograaf had voldoende andere objec ten Zoals de luxueuze woonwagens en de vunzige toiletten; de vrouwen die bij enkele graden onder nul de was stonden te doen en de watertappen- de kinderen. Het leven op zo'n woonwagenkamp speelt zich in het openbaar af. „Plannen tot verbetering van het woonwagenkamp op de bestaande plaats zijn gereed, maar niet aan de raad toe gezonden in verband met het wetsont werp inzake Woonwagenkampen, waarbii bepaalde voorschriften worden gegeven omtrent inrichting en financiering. Maar intussen zal worden getracht om in sa menwerking met betrokken gemeentebe sturen, toch enkele verbeteringen aan te brengen. De staanpiaatsgelden wor den zeer onregelmatig betaald, mede uit misnoegen van de bewoners over gebre ken in het kamp," zo luidt het antwoord van B. en W. van Schiedam aan de raad. We zijn daarom eens poolshoogte gaan nemen in het kamp, dat schuilgaat ach ter de Schie, ter hoogte der zogenaam de „Rolbrug". „Als we er maar niet uitgemikt wor den, zoiets is me al eens gebeurd in een kamp," opperde onze fotograaf. Het is er beslist niet van gekomen, al moeten we er meteen aan toevoegen, dat de woonwagenbewoners nu niet direct „publicity minded" zijn. Maar onwelwillend ontvangen, nee, dat werden we beslist niet. En onze foto graaf heeft in alle rust en vrede zijn taak kunnen verrichten. Een ding staat wel vast, deze kamp bewoners vormen een groep apart. Ver scheidene van hen verblijven in een „woonwagen", waarvan de aanschaf- fingskosten gemakkelijk opwegen tegen een gerieflijke flat. Wanneer die wagens en het zijn er vele in een mooie omgeving zouden staan, kon het zich de naam van „luxe caravanpark" verwerven. Maar dat is dit woonwagenkamp beslist niet, verre van dat. Trouwens, daar geeft de entree aller minst aanleiding toe. Van de „rolbrug" rechts afslaande, passeert men eerst een heel grote schuur, die men met „uitdra gerij" of „opslagplaats van oude rom mel" zou kunnen aanduiden. Vervolgens, net op de hoek van de in gang tot het kamp, een plaats, die ook wel als „auto-kerkhof' wordt aangeduid en waar de laatste resten van een der gelijk stoffelijk overschot lagen te bran den. De eenvoudigste manier om dat wat alle sloopwaarde mist, kwijt te raken. En dan het kamp zelf. Het is zoals in ieder kamp, het is zo gauw niet uit te vinden waar iemand woont. Zo zie jé hem of haar lopen, zo is hij of zij ver dwenen. Opgeslokt in de „woonwagen." Er zijn er, die voldoen aan het begrip dat men Schokkend Om die hierbij dan maar te noemen, de toiletten. „Als je daar gebruik van maakt, heb je meteen een gratis, maar koude douche", vertelt ons een kampbe woonster. En dat bij deze noord-ooster... We hebben de „toiletten" bekeken. Het is schokkend. Daarmee is genoeg ge zegd. Er zijn washokken, dat .vil zeggen, waar men de was zou moeten doen. Ai- leen maar een hok, geen bakken of zo. Daarom heeft vrijwel iedereen een elek trische wasmachine en doet de was voor de wagen. Als het regent, dan ontstaat, er een modderpoel. De waterkranen lekken ên sproeien ook royaal het water alle kanten uit, wanneer er getapt wordt. Buizen zijn stuk, een brandkraan zo zei men ons werkt niet. Een dou checel zou het kamp te weelderig ma ken; wie zich wil wassen, gaat maar „even" naar het Schiedamse oadhuis, of floddert een eind weg in de wagen. eldorado is dit Schiedamse Voor BONT naar Wouters W»ienbur*erweg 110 zich over dit soort „woongelegenheden" stelt. Een woonwagen- Zoals die van de man met het marmotje vroeger op de kermis en de vrouw, die zo -naar uit de palm van je hand kan lezen hetgeen boven je hoofd hangt. Ja, dat soort van wagens dat staat er ook. Daar zijn ook de vrouwen met heel grote oorrin gen, zoals deze behoren bij de noma den van ouds, of zij nu van Griekse oorsprong zijn, nazaten van de Franse vluchtelingen of „overgewaaid" met de Het is bepaald geen frisse boel in het Schiedamse woonwagenkamp. Enkele be woners betalen al geruime tijd geen staangeld meer. omdat zij eerst een verbetering van hét kamp willen zien nis en daaruit blijkt op welk een ver leden de woonwagenbewoners ook van Schiedam mogen bogen! waren er zo rond de zestiende eeuw al nomaden, volksstammen zonder vaste woonplaats", die veelal herders waren. Dit laatste is er op den duur wel af gegaan en vooral in Frankrijk heeft de regering in vroeger jaren zich sterk be ijverd om die nomaden tot rustige bur gers te bekeren. Dit mislukte. De ge schiedenis vertelt ook over klopjachten, die we in Nederland op de zigeuners hebbben gehouden. En in Engeland vol voerden de vermaarde „gypsies" hun grote trek naar „het westen" Het loopt allemaal wat door elkaar en het zal moeilijk uit zijn te zoeken wie wie is, maar ook de gemeenschap van de driehonderd of daaromtrent Schie damse kampbewoners, zit dat trekken in het bloed. ME^ Vijf december zon het een soort van „degene ratie" kunnen noemen, maar het ech te „trekken", het nomaderen, is er niet meer bij. Want al die veertig gezinnen wonen nu reeds zeven jaar, dat is zo lang het kamp aan de lOverschiesekade bestaat, in dit kamp. En daarvoor „woonden" zij bijna allemaal op een kamp in Rot terdam, waar zij voor de woningbouw ruimte moesten maken. „Op vijf december 1957 hebben we on ze Sinterklaas-tocht gemaakt',, vertelt ons een kampbewoonster. Het moet voor het Schiedamse ge meentebestuur een dag van de zwarte Pieten zijn geweest. Woonwagenkampen hebben altijd, een probleem gevormd en doen dit nog. al tracht men dat nu in' ruimer verband op te lossen. Daarom duurt alles zo lang. Zij deden dan allemaal hun intocht op die vijfde december en zijn niet meer vertrokken. Niet omdat het zo riant wonen is daar aan de Schiekade, verre van dat. maar waar moesten ze heen? De woonwagenbewoners vormen eén gemeenschap apart en ze vormen met een een eenheid. Die verlaten ze niet zo gemakkelijk. „Als de gemeente u nu eens allemaal een woning aanbood," opperden we de onwaarschijnlijke idee, staande in een groepje- „We hebben geen hok waarin we on- ~i spullen kunnen opbergen, klagen zo te zeggen best de burgemeester Schiedam ontvangen, al moeten we toegeven, dat diens ambtswoning ruimer Er zijn meer plus-punten m het kamp. Daar is de twee-klassige schooi; het kerkje gesticht door de St. /incentius- vereniging: de woensdag- naaimiddag voor de huisvrouwen en vrijdag kaart avond voor de mannen. En voor ƒ3,33 staangeld per week, kun je ook geen eer- ste-rangszitplaats verlangen. Het is waar, er is zelfs geweigerd om die ƒ3,33 per week te betalen, wat voor sommige kampbewoners al tot een aar dig bedrag is opgelopen. „We willen best betalen, maar zo is het geen leven," klagen de kampbewo ners. „I.aten ze eerst de boel eens op knappen." ..De plannen tot verbetering van het kamp zijn gereed," aldus delen B en W. van Schiedam mee. Volgens de raads leden zou begin 1965 het plan worden in gediend. Maar, er is kennelijk overleg gaande. Hetgeen al veel helpt. Al schie ten de bewoners van het woonwagen kamp er niets mee op...... „Mij niet gezien in een straat." wees een woonwagenbewoonster smadelijk af. ,.En dat zeker in die donkere flats, waar je alles van elkaar hoort en ziet." Er bleef van de stad echt niets over. Alle maal wilden ze het kamp. In een „stads-woord" noemt men zo iets ook weieens: „verkampen". Het kan zijn, maar het is een vader cp zoon, moeder op dochter-kwestie. We hebben het gevraagd aan de ouderen en aan de jongeren: „Ja, we hebben heel ons l?ven in een woonwagenkamp gewoond." Deze „woonwagenkampbewoners" ne men alle ongemakken van dit kample- Bij de theologische faculteit van de. R.K. Universiteit te Nijmegen promo veerde Pater J. J. C. Willemse O.P. tot doctor in de theologie. Als promotor trad op prof. dr. W. K. M. Grossouw. Het proefschrift van dr. Willemse han delt over het vierde evangelie, een on derzoek naar zijn structuur. Dit evange lie heeft iets raadselachtigs. In het eerste deel geeft de auteur in drie hoofdstukken een historisch overzicht en een kritische bespreking van het werk van zijn voorgangers in het onderzoek van 1844 tot 1964. Daarna ontwikkelt hij in het tweede deel van zijn boek in vier hoofdstukken zijn nieuwe theorie. De theorie van dr. Willemse ont leent zijn overtuigingskracht nipt in het minst aan het onmiddellijk aan sluiten op bekende literaire en theo logische eigenaardigheden van het vierde evangelie; deze theorie leidt echter ook tot even merkwaardige als verrassende suggesties en ontdekkin gen. o.a. van de kerkelijke viering van de zondag, het „feest der gelovigen" en de tegenhanger van het „feest der Joden", als achtergrond van de „pei lers" waarop de compositie van het vierde evangelie gebouwd is. Wie zou denken dat een onderzoek naar de structuur van het vierde evangelie een louter technische zaak is voor acade mische vakgeleerden, maar die slechts de buitenkant van het evangelie raakt, zal bij lezing van deze studie spoedig en steeds meer bemerken dat het te gendeel waar is. In zijn voorwoord hoopt dr. Willemse geslaagd te zijn in zijn poging dit werk ook leesbaar te hebben gemaakt voor een breder publiek. Dr. J. J. C. Willem se O.P. werd geboren te Schiedam op 16 maart 1931. Zijn middelbare opleiding ontving hij aan het St. Dominicuscollege te Neerbosch (Nijmegen) en werd afge sloten mét het staatsexamen gymnasium i ons hun nood; gereedschappen blijven op en in de auto's liggen. Midden in het kamp lijkt er een op slagplaats van oud papier en lorren te zijn, tot groot genoegen vah de ratten.... „Als ze ons nu eens een schuurtje of zo gaven." opperden" de mannen. Ja. als...... Geen lieverdjes En nu willen we beslist niet het'Schie damse gemeentebestuur of de dien sten of wie het dan ook aangaat, als de kwade genius van h.et woonwagenkamp voorstellen. Want we zijn, qu. toch het kamp heelhuids uit gekomen daarin wonen obk niet allemaal lieverdjes. Wie enige ervaring heeft in „kamp-mentaliteiten" kan er een boekje over opendoen. Die weet dat er tegen de klippen op gesloopt wordt; dat niet iedere kampbe woner een ANWB-cursus in „Hoe kam peer ik netjes" heeft gevolgd, en er in elk geval niet naar handelt. „Maar als het hier nétjes was inge richt, zouden we het heus wel netjes houden," beloofde een kamp-huismoeder ons plechtig. Nu ja, de wilml er wel. Per slot van rekening, zijn al die plaatsen van ons liedam het burge rt goede voorbeeld 5t verkoop van de Mevrouw Roelf- genomen eerste klanten. Mejuffrouw Mieke Steen bergen, de loketiste die gewoonlijk zei] postzegels verkoopt, werd eveneens klant en kocht van mevrouw Roelfsema de speciale zegels. Vorig jaar werd in Schie dam-voor ongeveer f9.000 aan Kinder postzegels verkocht. Beta in 1950. Van 1951 tot 1958 maakte de auteur zijn gewone studies in de filo sofie en theologie bij de Paters Domini canen te Zwolle en Nijmegen. Zijn stu die werd afgesloten met een lectoraats examen. Daarna complementaire studie aan de universiteit te Nijmegen in de theologie, richting dogmatiek, onderbro ken voor een kort verblijf aan de uni versiteit van Freiburg en eén jaar aan de écote Biblique te Jerusalem. Docto raalexamen in de theologie in 1961. Sinds 1961 is dr. Willemse verbonden aan het filosofische en theologische studium der Dominicanen als docent. vPLorgel in de aula van het Stede lijk Museum te Schiedam is een origi neel Hessorgel uit het jaar 1773, waar aan nagenoeg geen veranderingen zijn aangebracht. Het instrument en de or gelkast hebben een grote historische en monumentale waarde. De toestand is echter zeer slecht, zodat restauratie er van urgent is. Deze restauratie zal in clusief het honorarium, van de orgelad viseur ten bedrage van 5 pet van de aanneemsom een bedrag van f 35 448 vragen, waarvan f31.236 subsidiabel is. B. en W. hebben zowel aan het rijk als aan de provincie verzocht om een subsidie in deze kosten te verlenen. De subsidie-percentages zullen vermoedelijk respectievelijk 50 pet en 10 pet bedra- gen. Zij zeggen de raad toe geen gebruik van voormeld krediet te zullen maken zolang nog geen zekerheid is verkregen over de subsidie-toezegging van het rijk. Opgemerkt zij. dat nog rekening moet worden gehouden met de kosten van de te verrichten werkzaamheden aan de or gelkast en de windkast; deze koeten zijn niet nauwkeurig te begroten, maar kun nen op een rond bedrag van f 2.500 wor den geraamd. In het voorstel van 16 juli 1963 waarin B en W vroegen om een aanvullend kre diet ad f249.322 beschikbaar te stel len voor de restauratie van de linker vleugel van het Stedelijk Museum, merkten zij o.a. op, dat later nog een krediet moest worden verleend voor de- inrichting van deze vleugel. In aansluiting hierop stellen B. en W. thans voor een krediet te verlenen voor het stofferen en het installeren van dii deel van het museum en voor het ver vaardigen van vitrines met toebehoren. De kosten hiervan met inbegrip van en kele posten zoals die voor inrichting van een regentenkamer, voor de beveiligings- en bevochtigingsinstallatie alsook voor het maken van schotten, sokkels e.d. worden geraamd -op f71.000. Ten slotte delen B. en W. mede, dat het aanvankelijk uitgetrokken bedrag van f 788.822, dat aanvankelijk op f 539.500 was gesteld, ook nog onvoldoen de zal zijn voor het totale restauratie- Ver p I ee gge I len omhoog De minister van economische zaken heeft aan het gemeentebestuur meege deeld. dat ingaande 1 april 1965 de vol gende tarieven voor het Schiedamse zie kenhuis mogen worden berekend: klasse 1 ƒ48,- per dag: 2a f44,60: 2b f38,05; 3 f37,45: kinderafdeling f 37,45: SVB f35,90; voor gezonde zuigelingen f 17.20; f 15,95; f 16,20. Er is op de banen van SpieringshoeM I zondag een geduchte slag geleverd; met drommen kwam de Schiedamse jeugd opzetten om zich over te geven aan de schaatssport. Er was geen houden cum en de kassa kon de stroom niet verwerken. Het werd een ifuwew en trekken, zodat uiteindelijk de directie besloot de poorten maar open te zetten. Weldra wasiedere centimeter ijs op de zomerse tennisbanen bezet met schaatslustigen. Naar schatting hebben zoiets van tweeduizend personen op deze wijze kunnen genieten. Maar op de vijver langs de Burgemeester van Haarenlaan was het heel wat rustiger en ook daarvan wist de jeugd gebruik te Leg een Groen'S Gezondheidsplaat onder Uw matras met ventilatiegaten) Bij besluit t-an 27 april 1964 verstrekte de raad aan de Stichting Sporthal Schie dam een renteloze geldlening, groot ƒ550.000 voor de te bouwen sporthal. Aan dit bedrag lag ten grondslag de verwachting, dat de bouw in totaal f 950.000 zou kosten, waarvan rond f300.000 door burgerij en bedrijfsleven zou worden bijeen gebracht, f97.500 zou worden verkregen 'in de vorm van een renteloze geldlening zonder verplichte af lossing en f 550.000 zou worden aange trokken, in, de vorm van eert renteloze geldlening met een aflossingsregeliag. Dezfe verwachting is niet verwezenlijkt zo delen B. en W, mede. Enerzijds blij ken de bouw- en inrichtingskosten ca. 285.000 hoger te zijn (wegens hogere in richtingskosten, hogere algemene kosten en e.en gestegen loon- en prijspeil), an derzijds bleef het van particuliere zijde bijeengebrachte bedrag (deels gift, deels lening) rond 4Ö.ÖQ0 beneden de raming. De Stichting Jcomt dus; iiu„ tijdens de bouw 326.500 te kort om de plannen vol ledig te realiseren. 1 B. en W. zeggen het 'juist te achten, dat het complex zo spoedig mogelijk in bedrijf wordt gebracht en stellen daarom de raad voor nogeens f-326.500 renteloos aan de Stichting te lenen. Hervormde vrouwenkring houdt verkoopdag De Hervormde Vrouwenkring Wijk 8 te Schiedam houdt op 19 november een verkoopdag van de door haar gemaakte goederen. Er is te kust en te keur. Opk de Jonge Vrouwengroep is aan wezig met de door haar gemaakte arti kelen. Verder zijn er verschillede attracties en is er gelegenheid gezellig onder el kaar een kopje thee te drinken. De verkoopdag is geopend van 's mid dags 2-5 en 's avonds van 7-9 uur in ons Wijklokaal in de Stephefcscnstrasri, ^P^ ^P^ luB ^P^ ^P ^P j|g Jy Deze aan Schiedam en p ^f^p ana 1 a vb ^p^b ^b onze onder accountantscontrole. Redactie Schiedam; Leo 't Hart, Burg. v. Haarenlaan 916, weekblad voor Schiedam Aangeslot'eiTbij de Nederlandse Huis-aan-Huisblad Per» WESTBLAAK 25, ROTTERDAM TELEFOON 13.21.70 (5 Hjn»n) -fr POSTGIRO 18344 7V ADVERTENTIES TOT WOENSDAG^ 12 UUR UITGAVE STICHTING „DE JEUGDHAVEN*

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1965 | | pagina 1