Schiedams woonwagenkamp
bepaald geen eldorado
i/JU HAT Juli Wlli/il
Pater J.J.C. Willemse in
Nijmegen gepromoveerd
Aanvullend krediet
voor restauratie
stedelijk museum
RUGKLACHTEN
Meer geld nodig voor
Schiedamse sporthal
Ma 4MA V W H pp ■paw BB V ap 15e prgan? no. 3 donMa? 13 november 13B5
I 1 flj mm fi 11 li Pal a 1 1 ff m*mL oplage 20.500
VERBETERINGSPLANNEN ZIJN KLAAR
Evenals in vele andere -plaatsen
land, heeft ook in Schiedam ht
meesterlij k-echtpaar het goede i
gegeven bij de aktie tot verkoo;
bekende Kinderzegels. Mevroui
sema had achter de stand plaats
en haar echtgenoot was één i
Doch er zijn grenzen; natuurlijke gren-
§eherp en hard blaast de noord
ooster over het Schiedamse
woonwagenkamp aan de Sehie-
kade. De weilanden in het Kethel-
se poldergebied, geelt deze kwaad
ste aller winden onbelemmerd
spel. De rijen woonwagens zorgen
voor een extra versterking door
allerlei tocht',oeken en gaten, zo
dat degenen die in de beschermde
stadswijken wonen zich geen
voorstelling kunnen maken, hoe
koud het in werkelijkheid op zon
woonwagenkamp is.
De kleuters bliezen zich in de hand-
fes en probeerden met rennen rond
onze fotograaf wat warmte op te doen.
Meneer, fotografeer ons ook", luid
de het repeterend verzoek, maar de
fotograaf had voldoende andere objec
ten
Zoals de luxueuze woonwagens en
de vunzige toiletten; de vrouwen die
bij enkele graden onder nul de was
stonden te doen en de watertappen-
de kinderen.
Het leven op zo'n woonwagenkamp
speelt zich in het openbaar af.
„Plannen tot verbetering van het
woonwagenkamp op de bestaande plaats
zijn gereed, maar niet aan de raad toe
gezonden in verband met het wetsont
werp inzake Woonwagenkampen, waarbii
bepaalde voorschriften worden gegeven
omtrent inrichting en financiering. Maar
intussen zal worden getracht om in sa
menwerking met betrokken gemeentebe
sturen, toch enkele verbeteringen aan
te brengen. De staanpiaatsgelden wor
den zeer onregelmatig betaald, mede uit
misnoegen van de bewoners over gebre
ken in het kamp," zo luidt het antwoord
van B. en W. van Schiedam aan de
raad.
We zijn daarom eens poolshoogte gaan
nemen in het kamp, dat schuilgaat ach
ter de Schie, ter hoogte der zogenaam
de „Rolbrug".
„Als we er maar niet uitgemikt wor
den, zoiets is me al eens gebeurd in een
kamp," opperde onze fotograaf.
Het is er beslist niet van gekomen, al
moeten we er meteen aan toevoegen, dat
de woonwagenbewoners nu niet direct
„publicity minded" zijn.
Maar onwelwillend ontvangen, nee, dat
werden we beslist niet. En onze foto
graaf heeft in alle rust en vrede zijn
taak kunnen verrichten.
Een ding staat wel vast, deze kamp
bewoners vormen een groep apart. Ver
scheidene van hen verblijven in een
„woonwagen", waarvan de aanschaf-
fingskosten gemakkelijk opwegen tegen
een gerieflijke flat.
Wanneer die wagens en het zijn er
vele in een mooie omgeving zouden
staan, kon het zich de naam van „luxe
caravanpark" verwerven. Maar dat is
dit woonwagenkamp beslist niet, verre
van dat.
Trouwens, daar geeft de entree aller
minst aanleiding toe. Van de „rolbrug"
rechts afslaande, passeert men eerst een
heel grote schuur, die men met „uitdra
gerij" of „opslagplaats van oude rom
mel" zou kunnen aanduiden.
Vervolgens, net op de hoek van de in
gang tot het kamp, een plaats, die ook
wel als „auto-kerkhof' wordt aangeduid
en waar de laatste resten van een der
gelijk stoffelijk overschot lagen te bran
den.
De eenvoudigste manier om dat wat
alle sloopwaarde mist, kwijt te raken.
En dan het kamp zelf. Het is zoals in
ieder kamp, het is zo gauw niet uit te
vinden waar iemand woont. Zo zie jé
hem of haar lopen, zo is hij of zij ver
dwenen.
Opgeslokt in de „woonwagen." Er zijn
er, die voldoen aan het begrip dat men
Schokkend
Om die hierbij dan maar te noemen,
de toiletten. „Als je daar gebruik van
maakt, heb je meteen een gratis, maar
koude douche", vertelt ons een kampbe
woonster. En dat bij deze noord-ooster...
We hebben de „toiletten" bekeken. Het
is schokkend. Daarmee is genoeg ge
zegd.
Er zijn washokken, dat .vil zeggen,
waar men de was zou moeten doen. Ai-
leen maar een hok, geen bakken of zo.
Daarom heeft vrijwel iedereen een elek
trische wasmachine en doet de was voor
de wagen. Als het regent, dan ontstaat,
er een modderpoel.
De waterkranen lekken ên sproeien
ook royaal het water alle kanten uit,
wanneer er getapt wordt.
Buizen zijn stuk, een brandkraan
zo zei men ons werkt niet. Een dou
checel zou het kamp te weelderig ma
ken; wie zich wil wassen, gaat maar
„even" naar het Schiedamse oadhuis, of
floddert een eind weg in de wagen.
eldorado is dit Schiedamse
Voor BONT naar
Wouters W»ienbur*erweg 110
zich over dit soort „woongelegenheden"
stelt. Een woonwagen- Zoals die van de
man met het marmotje vroeger op de
kermis en de vrouw, die zo -naar uit
de palm van je hand kan lezen hetgeen
boven je hoofd hangt. Ja, dat soort
van wagens dat staat er ook. Daar zijn
ook de vrouwen met heel grote oorrin
gen, zoals deze behoren bij de noma
den van ouds, of zij nu van Griekse
oorsprong zijn, nazaten van de Franse
vluchtelingen of „overgewaaid" met de
Het is bepaald geen frisse boel in het
Schiedamse woonwagenkamp. Enkele be
woners betalen al geruime tijd geen
staangeld meer. omdat zij eerst een
verbetering van hét kamp willen zien
nis en daaruit blijkt op welk een ver
leden de woonwagenbewoners ook van
Schiedam mogen bogen! waren er zo
rond de zestiende eeuw al nomaden,
volksstammen zonder vaste woonplaats",
die veelal herders waren.
Dit laatste is er op den duur wel af
gegaan en vooral in Frankrijk heeft de
regering in vroeger jaren zich sterk be
ijverd om die nomaden tot rustige bur
gers te bekeren. Dit mislukte. De ge
schiedenis vertelt ook over klopjachten,
die we in Nederland op de zigeuners
hebbben gehouden. En in Engeland vol
voerden de vermaarde „gypsies" hun
grote trek naar „het westen"
Het loopt allemaal wat door elkaar en
het zal moeilijk uit zijn te zoeken wie
wie is, maar ook de gemeenschap van
de driehonderd of daaromtrent Schie
damse kampbewoners, zit dat trekken in
het bloed.
ME^
Vijf december
zon het een soort van „degene
ratie" kunnen noemen, maar het ech
te „trekken", het nomaderen, is er niet
meer bij.
Want al die veertig gezinnen wonen
nu reeds zeven jaar, dat is zo lang het
kamp aan de lOverschiesekade bestaat,
in dit kamp. En daarvoor „woonden"
zij bijna allemaal op een kamp in Rot
terdam, waar zij voor de woningbouw
ruimte moesten maken.
„Op vijf december 1957 hebben we on
ze Sinterklaas-tocht gemaakt',, vertelt
ons een kampbewoonster.
Het moet voor het Schiedamse ge
meentebestuur een dag van de zwarte
Pieten zijn geweest.
Woonwagenkampen hebben altijd, een
probleem gevormd en doen dit nog. al
tracht men dat nu in' ruimer verband
op te lossen. Daarom duurt alles zo
lang.
Zij deden dan allemaal hun intocht op
die vijfde december en zijn niet meer
vertrokken.
Niet omdat het zo riant wonen is daar
aan de Schiekade, verre van dat. maar
waar moesten ze heen?
De woonwagenbewoners vormen eén
gemeenschap apart en ze vormen met
een een eenheid. Die verlaten ze niet zo
gemakkelijk.
„Als de gemeente u nu eens allemaal
een woning aanbood," opperden we de
onwaarschijnlijke idee, staande in een
groepje-
„We hebben geen hok waarin we on-
~i spullen kunnen opbergen, klagen
zo te zeggen best de burgemeester
Schiedam ontvangen, al moeten we
toegeven, dat diens ambtswoning ruimer
Er zijn meer plus-punten m het kamp.
Daar is de twee-klassige schooi; het
kerkje gesticht door de St. /incentius-
vereniging: de woensdag- naaimiddag
voor de huisvrouwen en vrijdag kaart
avond voor de mannen. En voor ƒ3,33
staangeld per week, kun je ook geen eer-
ste-rangszitplaats verlangen.
Het is waar, er is zelfs geweigerd om
die ƒ3,33 per week te betalen, wat voor
sommige kampbewoners al tot een aar
dig bedrag is opgelopen.
„We willen best betalen, maar zo is
het geen leven," klagen de kampbewo
ners. „I.aten ze eerst de boel eens op
knappen."
..De plannen tot verbetering van het
kamp zijn gereed," aldus delen B en
W. van Schiedam mee. Volgens de raads
leden zou begin 1965 het plan worden in
gediend. Maar, er is kennelijk overleg
gaande. Hetgeen al veel helpt. Al schie
ten de bewoners van het woonwagen
kamp er niets mee op......
„Mij niet gezien in een straat." wees
een woonwagenbewoonster smadelijk af.
,.En dat zeker in die donkere flats, waar
je alles van elkaar hoort en ziet." Er
bleef van de stad echt niets over. Alle
maal wilden ze het kamp.
In een „stads-woord" noemt men zo
iets ook weieens: „verkampen". Het kan
zijn, maar het is een vader cp zoon,
moeder op dochter-kwestie. We hebben
het gevraagd aan de ouderen en aan
de jongeren: „Ja, we hebben heel ons
l?ven in een woonwagenkamp gewoond."
Deze „woonwagenkampbewoners" ne
men alle ongemakken van dit kample-
Bij de theologische faculteit van de.
R.K. Universiteit te Nijmegen promo
veerde Pater J. J. C. Willemse O.P. tot
doctor in de theologie. Als promotor
trad op prof. dr. W. K. M. Grossouw.
Het proefschrift van dr. Willemse han
delt over het vierde evangelie, een on
derzoek naar zijn structuur. Dit evange
lie heeft iets raadselachtigs. In het
eerste deel geeft de auteur in drie
hoofdstukken een historisch overzicht en
een kritische bespreking van het werk
van zijn voorgangers in het onderzoek
van 1844 tot 1964. Daarna ontwikkelt hij
in het tweede deel van zijn boek in vier
hoofdstukken zijn nieuwe theorie.
De theorie van dr. Willemse ont
leent zijn overtuigingskracht nipt in
het minst aan het onmiddellijk aan
sluiten op bekende literaire en theo
logische eigenaardigheden van het
vierde evangelie; deze theorie leidt
echter ook tot even merkwaardige als
verrassende suggesties en ontdekkin
gen. o.a. van de kerkelijke viering van
de zondag, het „feest der gelovigen"
en de tegenhanger van het „feest der
Joden", als achtergrond van de „pei
lers" waarop de compositie van het
vierde evangelie gebouwd is. Wie zou
denken dat een onderzoek naar de
structuur van het vierde evangelie een
louter technische zaak is voor acade
mische vakgeleerden, maar die slechts
de buitenkant van het evangelie raakt,
zal bij lezing van deze studie spoedig
en steeds meer bemerken dat het te
gendeel waar is.
In zijn voorwoord hoopt dr. Willemse
geslaagd te zijn in zijn poging dit werk
ook leesbaar te hebben gemaakt voor
een breder publiek. Dr. J. J. C. Willem
se O.P. werd geboren te Schiedam op
16 maart 1931. Zijn middelbare opleiding
ontving hij aan het St. Dominicuscollege
te Neerbosch (Nijmegen) en werd afge
sloten mét het staatsexamen gymnasium
i ons hun nood; gereedschappen
blijven op en in de auto's liggen.
Midden in het kamp lijkt er een op
slagplaats van oud papier en lorren te
zijn, tot groot genoegen vah de ratten....
„Als ze ons nu eens een schuurtje of
zo gaven." opperden" de mannen. Ja.
als......
Geen lieverdjes
En nu willen we beslist niet het'Schie
damse gemeentebestuur of de dien
sten of wie het dan ook aangaat, als de
kwade genius van h.et woonwagenkamp
voorstellen.
Want we zijn, qu. toch het kamp
heelhuids uit gekomen daarin wonen
obk niet allemaal lieverdjes. Wie enige
ervaring heeft in „kamp-mentaliteiten"
kan er een boekje over opendoen.
Die weet dat er tegen de klippen op
gesloopt wordt; dat niet iedere kampbe
woner een ANWB-cursus in „Hoe kam
peer ik netjes" heeft gevolgd, en er in
elk geval niet naar handelt.
„Maar als het hier nétjes was inge
richt, zouden we het heus wel netjes
houden," beloofde een kamp-huismoeder
ons plechtig. Nu ja, de wilml er wel.
Per slot van rekening, zijn al die
plaatsen van ons
liedam het burge
rt goede voorbeeld
5t verkoop van de
Mevrouw Roelf-
genomen
eerste klanten. Mejuffrouw Mieke Steen
bergen, de loketiste die gewoonlijk zei]
postzegels verkoopt, werd eveneens klant
en kocht van mevrouw Roelfsema de
speciale zegels. Vorig jaar werd in Schie
dam-voor ongeveer f9.000 aan Kinder
postzegels verkocht.
Beta in 1950. Van 1951 tot 1958 maakte
de auteur zijn gewone studies in de filo
sofie en theologie bij de Paters Domini
canen te Zwolle en Nijmegen. Zijn stu
die werd afgesloten met een lectoraats
examen. Daarna complementaire studie
aan de universiteit te Nijmegen in de
theologie, richting dogmatiek, onderbro
ken voor een kort verblijf aan de uni
versiteit van Freiburg en eén jaar aan
de écote Biblique te Jerusalem. Docto
raalexamen in de theologie in 1961. Sinds
1961 is dr. Willemse verbonden aan het
filosofische en theologische studium der
Dominicanen als docent.
vPLorgel in de aula van het Stede
lijk Museum te Schiedam is een origi
neel Hessorgel uit het jaar 1773, waar
aan nagenoeg geen veranderingen zijn
aangebracht. Het instrument en de or
gelkast hebben een grote historische en
monumentale waarde. De toestand is
echter zeer slecht, zodat restauratie er
van urgent is. Deze restauratie zal in
clusief het honorarium, van de orgelad
viseur ten bedrage van 5 pet van de
aanneemsom een bedrag van f 35 448
vragen, waarvan f31.236 subsidiabel is.
B. en W. hebben zowel aan het rijk
als aan de provincie verzocht om een
subsidie in deze kosten te verlenen. De
subsidie-percentages zullen vermoedelijk
respectievelijk 50 pet en 10 pet bedra-
gen. Zij zeggen de raad toe geen gebruik
van voormeld krediet te zullen maken
zolang nog geen zekerheid is verkregen
over de subsidie-toezegging van het rijk.
Opgemerkt zij. dat nog rekening moet
worden gehouden met de kosten van de
te verrichten werkzaamheden aan de or
gelkast en de windkast; deze koeten zijn
niet nauwkeurig te begroten, maar kun
nen op een rond bedrag van f 2.500 wor
den geraamd.
In het voorstel van 16 juli 1963 waarin
B en W vroegen om een aanvullend kre
diet ad f249.322 beschikbaar te stel
len voor de restauratie van de linker
vleugel van het Stedelijk Museum,
merkten zij o.a. op, dat later nog een
krediet moest worden verleend voor de-
inrichting van deze vleugel.
In aansluiting hierop stellen B. en W.
thans voor een krediet te verlenen voor
het stofferen en het installeren van dii
deel van het museum en voor het ver
vaardigen van vitrines met toebehoren.
De kosten hiervan met inbegrip van en
kele posten zoals die voor inrichting van
een regentenkamer, voor de beveiligings-
en bevochtigingsinstallatie alsook voor
het maken van schotten, sokkels e.d.
worden geraamd -op f71.000.
Ten slotte delen B. en W. mede, dat
het aanvankelijk uitgetrokken bedrag
van f 788.822, dat aanvankelijk op
f 539.500 was gesteld, ook nog onvoldoen
de zal zijn voor het totale restauratie-
Ver p I ee gge I len
omhoog
De minister van economische zaken
heeft aan het gemeentebestuur meege
deeld. dat ingaande 1 april 1965 de vol
gende tarieven voor het Schiedamse zie
kenhuis mogen worden berekend: klasse
1 ƒ48,- per dag: 2a f44,60: 2b f38,05;
3 f37,45: kinderafdeling f 37,45: SVB
f35,90; voor gezonde zuigelingen f 17.20;
f 15,95; f 16,20.
Er is op de banen van SpieringshoeM
I zondag een geduchte slag geleverd; met
drommen kwam de Schiedamse jeugd
opzetten om zich over te geven aan de
schaatssport. Er was geen houden cum en
de kassa kon de stroom niet verwerken.
Het werd een ifuwew en trekken, zodat
uiteindelijk de directie besloot de poorten
maar open te zetten. Weldra wasiedere
centimeter ijs op de zomerse tennisbanen
bezet met schaatslustigen. Naar schatting
hebben zoiets van tweeduizend personen
op deze wijze kunnen genieten. Maar op
de vijver langs de Burgemeester van
Haarenlaan was het heel wat rustiger en
ook daarvan wist de jeugd gebruik te
Leg een
Groen'S Gezondheidsplaat
onder Uw matras
met ventilatiegaten)
Bij besluit t-an 27 april 1964 verstrekte
de raad aan de Stichting Sporthal Schie
dam een renteloze geldlening, groot
ƒ550.000 voor de te bouwen sporthal.
Aan dit bedrag lag ten grondslag de
verwachting, dat de bouw in totaal
f 950.000 zou kosten, waarvan rond
f300.000 door burgerij en bedrijfsleven
zou worden bijeen gebracht, f97.500 zou
worden verkregen 'in de vorm van een
renteloze geldlening zonder verplichte af
lossing en f 550.000 zou worden aange
trokken, in, de vorm van eert renteloze
geldlening met een aflossingsregeliag.
Dezfe verwachting is niet verwezenlijkt
zo delen B. en W, mede. Enerzijds blij
ken de bouw- en inrichtingskosten ca.
285.000 hoger te zijn (wegens hogere in
richtingskosten, hogere algemene kosten
en e.en gestegen loon- en prijspeil), an
derzijds bleef het van particuliere zijde
bijeengebrachte bedrag (deels gift, deels
lening) rond 4Ö.ÖQ0 beneden de raming.
De Stichting Jcomt dus; iiu„ tijdens de
bouw 326.500 te kort om de plannen vol
ledig te realiseren. 1
B. en W. zeggen het 'juist te achten,
dat het complex zo spoedig mogelijk in
bedrijf wordt gebracht en stellen daarom
de raad voor nogeens f-326.500 renteloos
aan de Stichting te lenen.
Hervormde vrouwenkring
houdt verkoopdag
De Hervormde Vrouwenkring Wijk 8
te Schiedam houdt op 19 november een
verkoopdag van de door haar gemaakte
goederen. Er is te kust en te keur.
Opk de Jonge Vrouwengroep is aan
wezig met de door haar gemaakte arti
kelen.
Verder zijn er verschillede attracties
en is er gelegenheid gezellig onder el
kaar een kopje thee te drinken.
De verkoopdag is geopend van 's mid
dags 2-5 en 's avonds van 7-9 uur in ons
Wijklokaal in de Stephefcscnstrasri,
^P^ ^P^ luB ^P^ ^P ^P j|g Jy Deze aan Schiedam en
p ^f^p ana 1 a vb ^p^b ^b onze
onder accountantscontrole.
Redactie Schiedam; Leo 't Hart, Burg. v. Haarenlaan 916,
weekblad voor Schiedam Aangeslot'eiTbij de Nederlandse Huis-aan-Huisblad Per»
WESTBLAAK 25, ROTTERDAM TELEFOON 13.21.70 (5 Hjn»n) -fr POSTGIRO 18344 7V ADVERTENTIES TOT WOENSDAG^ 12 UUR UITGAVE STICHTING „DE JEUGDHAVEN*