Als ik kiezen moest nam
ik de 2e suite van Bach
Mary Poppins
Mark Terry and the
Oscar Peterson trio
Career Girls: Peter Nero
Frank
Sinatra
50 jaar
Even
uitluisteren
RADIO LEO
Dankers bracht
twee fraaie
langspelers
Art Blakey
and the
Jazz Messengers
RADIO LEO
Wiener
G'schichten
Alexander
DE HAVEIM LOODS DONDERDAG 30 DECEMBER 1965.
De laatste akkoorden van lij
Kent u Mary Poppins? Ach, u
heeft zeker gehoord van deze to
verende kinderjuffrouw, die haar
pupillen de dolste avonturen laat
beleven. Mary Poppins is de hoofd
figuur in de gelijknamige musical
die nu onder supervisie van Walt
Disney is verfilmd. Een film met
originele vondsten en knappe tru
cages en tevens een ideale combi
natie van teken- en speelfilm. Cen
trale figuur is Julie Andrews als
Mary Poppins een grandioze crea
tie van deze rasartiste, die ook in
de musical score van „My fair
Lady" en „Sound of Music" excel
leerde.
Dan de ons allen welbekende
Dick van Dyke als Bert. een kos
telijke rol en verder ontmoet u
nog Glynis Johns en de zeer En
gelse David Tomlinson. Deze ver
filmde musical bevat ook een
groot aantal heel plezierige melo
dieën, waarvan er enkele al we
reldvermaard werden. Hartver-
overende songs, die u in vele ver
schillende versies via radio, TV
of grammofoonplaat al bekend
zijn, zonder dat u wist dat ze af
komstig waren uit de musical
„Mary Poppins". Wat denkt u bij
voorbeeld van een voor Neder
landse tongen absoluut onuit
spreekbare titel „Supercalifragilis-
tecexpialidocius", een hartverwar
mend en geestig lied, of ,,A spoon
ful of sugar", „Chim chim cheree"
„Feed the Birds" „Jolly Holli-
day" e.a. Stuk voor stuk heerlijke
melodieën. Al deze bekende songs
zijn te vinden op een. HMV 30 cm
langspeelplaat, die de originele
muziek van de filmgeluidsband be
vat. Een „must" is deze plaat,
want wie de film gezien heeft, zal
absoluut de plaat ook willen heb
ben. Dat bewijzen.de verkoopcij
fers o.a. in Groot Brittanhië en de
Verenigde Staten wel, waar deze
soundtrack LP maanden bij de
toplangspelers behoort! De film
is sinds vorige week in roula
tie, dus u weet het reserveer
enige onbezorgde uren en ook de
plaat. (His Master's Voice CLP
1794).
..Als ik maar één plaat kiezen mocht nam ik de tweede suite
van Bach". Na lang nadenken weet de heer R. D. de Graaf,
chef afdeling grammofoonplaten van Radio Leo (Vieram-
bachtsstraat 29-35) het antwoord. Hier werkt hij al ruim
vier jaar in de grote, in allerlei verschillende stands onder
verdeelde, grammofoonplateniafdeling. Hij is het die deze
week zijn visie zal geven over de hieronder genoemde gram
mofoonplaten.
„Dit werk is tevens mijn liefheb
berij", zegt deze 37-jarige Rotter
dammer, „ik kon vroeger al niet
van de platenspeler van mijn
broer afblijven en heb daar meni
ge ruzie voor overgehad. Nu is
die liefhebberij al elf jaar een full
time job geworden en wat is fijner
dan je hobby in je werk terug te
Trea Dobbs op Decca AT
10180 zingt „Marmer-steen en staal
vergaan" en „Ik dacht dat ik je
meisje was". Voor mij hoeft ze
dat niet allemaal te doen, maar
er zullen zeker liefhebbers/fans ge
noeg zijn die ook dit plaatje van
onze Trea willen bezitten.
En dan... Philips JF 327948 en
PE 423322 uit „een avond met Wim
Sonneveld" met respectievelijk de
nummers „Nikkelen Nelis" en
„Ome Thijs"; „Kroketten" en
„Dag, man achter het loket".
Hier is een rasartiest aan het
woord. Mocht u zijn laatste televi
sie-optreden ook niet zo geslaagd
gevonden hebben, dan tóch deze
plaatjes maar aanschaffen want
ze zijn enig!
Rita Reys met „Yesterday" en
„Little Boat" op Philips JF 327938.
Een fantastische interpretatie van
het overbekende „Yesterday",
maar dan op de geheel eigen wij
ze van Rita. Een plaatje om te
bezitten!
Louis Armstrong speelt en
zingt (of hij het nooit opgeeft) op
Mercury MCF 127222 „The circle
of your arms" en „Short but
sweet"! Alweer van die songs die
het blijven doen. Ze dwingen tot
beweging en swingen heerlijk.
Karin Kent Decca AT 10181
„Als ik je zie" en „In de mist".
Een welkome aanvulling voor de
discotheek van liefhebber/fan.
The Moody Blues Decca F
12266 „You don't" en „Everyday"
Liefhebbers Van de beat opgelet.
Fijn plaatje.
vinden? Daarbij wordt ik hier
goed geassisteerd door vier men
sen (tijdens de weekends loopt dit
op tot tien assistenten) en dat mag
ook wel want we hebben het ra
zend druk, waarbij ook nog komt
dat de gehele grammofoonplatenin-
koop in mijn handen is. Daarnaast
heb ik,bij verschillende grammo
foonplatenmaatschappijen een
adviserende taak. Je moet in zo'n
functie natuurlijk duizenden songs
aanhoren en daarbij zit heel wat
van mindere kwaliteit. Naast de
persoonlijke smaak komt echter
ook het commerciële om de hoek
gluren. Een plaatje dat ik afschu
welijk vind kan een enorm ver
koopsucces zijn. Mijn smaak is
breed opgezet maar sluit aan op
klassieke muziek; naar Mozart heb
ik bijvoorbeeld 'n onlesbare dorst.
Als ik na mijn werk thuis kom
zal ik het eerste uur zeker niet
naar de platenspeler lopen, maar
ik draai mijn serie platen (nog wat
78-toeren en een honderdtal lang-
spelers) regelmatig. Na zo'n hele
dag vol muziek kom ik echt niet
met toeterende oren thuis. Het
meeste gaat langs je heen, dat is
een routinezaak geworden. Als je
in mijn vak al te geroutineerd
wordt dan loopt het ook mis. Dan
ga je de hele berg muziek yer-
Klinkend platennieuws
BIJ
Hebt u dinsdag j.l. ook weer genoten
van de T.V.-reprise van TOON HER
MANS met zijn laatste ONE MAN
SHOW Hoogtepunten uit deze show
op een 30 cm. langspeel- ij g jq
MARY POPPINS. Opnamen van de
geluidsband van deze film met Julie
Andrews, Dick van Dyke
etc., 30 cm. L.P.
18.50
THE SOUND OF MUSIC. Opnamen
van de geluidsband van de gelijk
namige film met o.a. Julie Andrews.
16.90
In fraai album
DEK ZIGEUNERBARON (Johan
Strauss). Uitvoering zoals de T.V.-
uitzending van hedenavond, dus met
Erszebeth Hazy, Rudolf Schock, Ben-
no Kusche e.a. Hoogtepunten 30 c.m.
L.P. 16,50. Complete versie. 2 platen
in album 33,
Hervé Vilard, Succes de France
op Mercury MCF 154072 met „J'ai
«nvie" en „Fais la Rirel'. Fijn
plaatje!
Dave Berry „I'm gonna take
You there" en „Just don't know"
op Decca F 12258. Liefhebbers be
hoeven niets meer te weten.
Lucille Star „Chante encore
cans la nuit" en „La ronde de
1*amour" (Fix 3163 London). Stem
en stemming op één plaat.
En dan Fontana met HET „Ik
heb geeh zin om op te staan" en
„Alleen op het kerkhof". Plaats
maken voor nieuwe bewonderaars
van een Hollandse groep met een
„protestsong,, (ik heb geen zin
om op te staan). Goed gebracht,
vinden hun weg.
Heerlijk duurt het langst" op
langspeelplaat (Philips PL
12703). Zij die deze musical ge
zien hebben willen zeker ook deze
perfecte uitvoering op de plaat be
zitten. Je haalt alle stemmen er
weer uit met vooral Connie Stuart
en André v.d. Heuvel voorop. Luis
ter een uurtje en beleef opnieuw
deze heerlijke muziek en tekst
(van Annie).
vlakken en ken je de plaat alleen
aan zijn nummertje. Dat kan een
tijd goed gaan, maar dan komt
het ogenblik dat je er volkomen
naast zit. De liefhebberij staat in
dit vak voorop met daarnaast een
open oog voor de wensen van het
publiek. Service is hier geen duur
woord, wij geven het en praten
iemand zijn keus niet af. Krijgen
wij echter iemand die bijvoorbeeld
een vioolconcert vraagt, dan kun
je natuurlijk proberen de smaak te
peilen en iets goeds te verkopen.
Het is heerlijk als dan juist diè
klanten terugkomen om weer een
plaatje te kopen. Het verrassings
element blijft de publieke smaak.
Het komt soms voor dat alle advi
seurs, technici, e.a. opgetogen zijn
en dan blijft het publiek weg. Een
andere keer denken wij aan een
middelmatig plaatje en dan blijkt
het een topper te zijn".
Tenslotte vroegen wij de heer
D^ Graaf naar:
Donovan; Wat hij doet is een
mode. Protestsongs zijn „in". Het
is echter een serieuze kandidaat
die er zeker het beste van maakt".
Count Basie: „Vreselijk goed. Er
zijn weinig Amerikaanse orkesten
(big bands) die zich handhaven.
Dit orkest blijft produceren en le
vert daarbij knap werk.
Een nieuwe plaat van het Oscar
Peterson trio (Mercury 125947
MCL) met als gastsolist trompet
tist Clark Terry, Niet zo'n vreem
de combinatie, want in het verle
den heeft Oscar Peterson tijdens
Norman Granz' „Jazz at the Phil
harmonic" tournée's met diverse
solisten als Illinois Jacquet, Ben
Webster. Coleman Hawkins inte
ressante sessions gegeven. Het ge
halte van deze plaat is niet slecht,
want Clark Terry, afwisselend
trompet en fluegelhoom spelend,
blaast geïnspireerde soli. Fijn re
laxed gespeeld, maar geen zoeker
naar nieuwe wegen. Het lijkt haast
overbodig te zeggen, maar het spel
van Oscar' Peterson is weer van
grote klasse.bassist Ray Brown
stuwt weer onweerstaanbaar (wat
een grandioze bassist is Ray Brown
toch eigenlijk) en slagwerker Ed
Thigpen sluit zich hier zeer goed
bij aan. Deze combinatie weer
staat de tand des tijds grandioos,
het vernieuwt zich hoegenaamd
niet, maar het werk van deze men
sen blijft boeien. Kortom. het
zwaartepunt van deze LP ligt bij
het Peterson Trio, hoe-verdienste
lijk en geïnspireerd Clark Terry
ook speelt. Naar mijn smaak zijn
de hoogtepunten van deze LP
Onze hoed gaat af voor twee fij
ne platen van Dankers. Beide zijn
een logisch vervolg op eerder uit
gegeven EP-tjes, die ons destijds
reeds troffen als zeer geslaagde
opnamen.
De ene is een fraaie opname
van de begaafde Rotterdamse pi
anist Bram Boelee. Deze blijkt
een grote affiniteit te hebben voor
het werk van Chopin. Men moet
beslist kennis maken met dit
prachtige spel. nu eens onweer
staanbaar stuwend en dan weer
romantisch en teder. Tien van de
mooiste werken van de componist,
waaronder etudes, berceuse, ma
zurka, scherzo wals en polonaise,
zullen groot luistergenoegen ver
schaffen. En dat voor f 6,95 On
ze hoed gaat wéér af.
De tweede is de Party Music-
plaat van het Roy Dennis Combo.
Het is een bijzonder plezierig "mu
ziekje, dat maar liefst 28 „top
pers" uit de internationale lichte
muziek in zich verenigt. De grote
muzikaliteit van dit combo brengt
met brille en raffinement de meest
uiteenlopende nummers, w.o. Ma
ria Elena, Yesterday, The Birds
and the Bees, La Mamma, Zor-
ba's dance, II Silenzio enzovoorts.
Zeer aanbevolen. Ook deze voor
de onbegrijpelijk lage prijs van
f 6.95.
„Squeaky's Blues" „Blues for
Smedley" en het in langzaam tem-,
po gespeelde, fraai voorgedragen
„They didn't believe me". Minste
bijdragen „Mumbles" en „Incohe
rent Blues", twee. bijdragen in
clowneske stijl a la Dizzy Gilles-,
pie's vocal, voor sommigen mis
schien het einde voor mij hoeft
het niet. Dit is echter het enige
negatieve wat ik op deze plaat kan
zeggen. Verder is het fijne ont
spannen jazz op deze Mércury
Zo op het eerste gezicht lijkt
dit een heel interessante affaire
met grote namen als Blakey, Lee,
Morgan, Freddie Hubbard, Curtis
Fuller etc. De hooggestemde ver
wachtingen worden echter bij het
afspelen van deze LP bepaald niet
ingelost. De nummers uit deze
voor mij nog onbekende musical
„Golden Boy" zijn niet het meest
geschikte materiaal vóór jazz en
er wordt wel knap, maar weinig
geïnspireerd gespeeld. Soms zelfs;
met effecten, die sterke verwant
schap vertonen met Mulligan's.
Tentette van ca.. 15 jaar geleden
of met klankkleur die af en toe.
doet denken aan de Ellington band.
Het loopt wel wat heel erg machi
naal en met bepaalde maniertjes,,
kortom er wordt precisieus gemu
siceerd, maar met jazz heeft het
weinig te maken.
De nummtrs „Yes I can" en
„Lorna's here" hebben mij nog
het meest kunnen boeien en zou ik-
gedeeltelijk willen uitsluiten van'
bovengenoemde bedenkingen. Als
geheel is deze plaat mij echter
niet meegevallen (Colpix Records
PC X027) .-
Leo Fuld op Elite Speciaal A
455 met „Walking in New York"
en „Vaak droom ik van een Hol
lands Kerstfeest". Wat een heer
lijke stem! Een stem om herinne
ringen op te roepen. En dat doet
Leo! Hij heeft heimwee en laat dit
duidelijk weten met zijn Walking
in New York. Maar hij wekt ook
uw herinnering op, probeer het
plaatje maar!
The Rolling Stones Decca SDE
7503 „She said Yeah", „Gotta get
away", „Talkin bout You" en The
•inger not the song". Ze rollen er
weer uit! De ene song na de ande
re en de platen rollen mee. Wij be
hoeven voor The Rolling Stones
geen lans te breken, zij breken zelf
alles!
Vierambachtsstraat 29-35
Telefoon 256700 Rotterdam
„Unvollendete" in „Easy to love",
of naar de De Falla intro bij „Out
of this world", naar de sterk aan
Fats Waller en Frankie Carle ver
wante stijl in „I'm gonna sit right
down", het Weense wals-motief in
„I could have danced all night",
the Latin-american visie op een
andere „My fair lady" melodie
„Show me". Rest mij tevens een
pluim op de denkbeeldige hoed
van dirigent Irwin Kostal te ste
ken, die voor een uitstekende ba-
Er ligt tussen zijn „Nancy"-uit
voering en zijn 50e verjaardag een
wereld vol afwisseling, een wereld
vol spanning, tragische ogenblik
ken en ook vele perioden van
groot optimisme.
Sinatra is meer dan een zanger.
Hij is voor velen van ons een
symbool, e^n legende, die onver
brekelijk is verbonden bij het
betere genre in de lichte muziek.
Dit jaar is Sinatra 50 jaar ge
worden en ook in dit jaar geeft
Sinatra 25 jaar ons allen z ij n
moment, op de plaat vastgelegd.
Wij zeiden u reeds, tussen „Nancy"
'en „Dear Heart" ligt een wereld
vol afwisseling, in deze periode is
Sinatra gerijpt tot een zanger van
het grootste formaat, nadat hij aan
vankelijk met zijn weekachtig ge
zang slechts de teenagers kon be
hagen. Nu is hij dé persoonlijkheid
en meer dan „The Voice".
Al zijn langspeelplaten zijn on
der zijn eigen merk „Reprise"
vastgelegd met prachtige bege
leiding.
Mluziek .die swingt met Count Basie,
die tintelt met Nelson Riddle en die
die swingt met Count Basie, die
tintelt met Nelson Riddle en die
treurt met Gordon Jenkins. Maar
in al deze gevallen staat hier de
artiest Sinatra als een grootse fi
guur, verheven boven de doorsnee
van het heden, die maar al te vaak
weet door te dringen in de aller
hoogste regionen van de popula
riteit.
Voor ons blijft de keuze niet
moeilijk. Veel succes Sinatra,
en nog heel veel langspeelplaten
voor de toekomst!
Vindt u het ook zo leuk te luis-
- teren naar een plaat met gezelli
ge sappige Weense liedjes? Het is
eigenlijk vreemd dat vele van de
ze Weense liedjes, die een respec
tabele leeftijd hebben en uit een
reeds ver voorbije tijd stammen,
nog steeds in trek zijn. Men sug
gereert wel, dat operette etc. een
afgedane zaak zou zijn, overdre
ven romantisch gedoe en zo. Maar
de feiten liggen echt anders. Ope
retteplaten met goede solisten doen
het uitstekend en vormen een lu
cratief onderdeel van het program
ma van enkele platenmaatschap
pijen. Operette op TV is niet al
leen hier in Nederland een graag
gezien onderdeel, de kijkdichtheid
van dit soort programma's is be
paald opvallend. Waaruit blijkt dat
wij toch wel wat romantiek kun
nen gebruiken. Wat voor operette
geldt, gaat ook op voor die beken
de Weense wijsjes voor sfeer en
gemoedelijkheid. Wat een ont
vangst kreeg Peter Alexander
bijv. niet met zijn Polydor LP
„Wiener Spaziergange" een kos
telijke plaat die zijn weg dan ook
naar vele kopers vond. En hier is
dan het logisch gevolg, een twee
de LP van Peter Alexander „Wie
ner G'schichten" op het Ariola la
bel. En ook deze plaat heeft die
typisch Weense sfeer die wij er zo
graag in terugvinden.
Op deze plaat zijn de dialogen
tussen de verschillende liedjes
weer kostelijk. Peter Alexander
doet het in sappig Weens, maar zo
dat het voor een niet Wener te vol
gen is en hoe hij de liedjes brengt!
Hij laat zich gelden als een waar
dige en moderne opvolger van spe
cialisten op dit terrein als Erich
Kunz én Julius Patzak. Vijftien
„Wiener Lieder", waaronder heel
bekende als „Ich musz wieder ein-
mal in Grinzing sein", „Frühling
in Wien", „Ich weiss auf der Wie
den ein kleines Hotel", „Das muss
eiri Stück von Himmel sein" e.v.a.
Een plaat, die echt zijn weg zal
vinden, want Pieter Alexander - is
hier onweerstaanbaar. En ach, het
is tevens gezond tegenwicht tegerf
beat en protestsongs, deze „Wie
ner G'schichten"! (738731U)
Mogen wij u voorstellen aan
een tovenaar van de achtentach
tig zwart-witte toetsen.Peter Ne
ro! Een grandioze pianist zelfs in
de Verenigde Staten een unieke fi
guur door zijn fenomenale spel,
zijn briljante techniek en zijn on
uitputtelijke ideeënrijkdom. Deze
verrassende invallen maken Peter
Nero als pianist dubbel interes
sant, want hij goochelt met melo
dieën en tempi en maakt er po
pulair gezegd fraai vlechtwerk
van. Deze pianist mochten wij
hier te lande voor het eerst be
luisteren en zien tijdens het Grand
Gala du Disque 1964 (niet te ver
warren met de tienerinstuif van
1965). Peter Nero is toen eigenlijk
door het Nederlandse publiek ont
dekt. Het doet ons dan ook genoe
gen dat hij in januari a.s. weer
hier te lande zal concerteren, o.a.
voor radio en t.v. De bewuste plaat
van Peter Nero die wij bij u wil
len introduceren is „Career Girls"
(RCA LS P3313) een muzikaal eer-
betoon aan diverse vrouwelijke be
roepen: huisvrouwen, verpleeg
sters, actrices, secretaressen, fo
tomodellen, zakenvrouwen, telefo
nistes etc. Deze plaat is evenals
de reeds eerder verkrijgbare pla
ten van Peter Nero, entertainment
van hoge klasse, een plaat waar je
naar móét luisteren! Hoor het ge
goochel met thema's uit Schuberts
Naar aanleiding van de komst
van Peter Nero in januari a.s.
brengt R.C.A. dan een nieuwe LP
uit, geheel gewijd aan composities
van George Gershwin. Peter Nero
wordt op deze plaat begeleid door
the Boston Pops Orchestra o.l.v.
Arthur Fiedler en deze combinatie
tovert u een aantal muzikale ge
beurtenissen voor ogen, die eigen
lijk adembenemend is. Vondsten
aan de lopende band en nooit te
voren heb ik het piano-fenomeen
Peter Nero beter in actie gehoord.
Hoogtepunten van deze LP „I got
Rhythm", „The man I love" en
een briljante vertolking van
„Rhapsody in Blue"
Liefhebbers van pianomuziek
die meer wensen dan alleen maar
wat achtergrondmuziek hier is
een naam om te onthouden, Peter
