WERK VOOR MOEDER EN DOCHTER Hans Tiemeijer's s 't leven in boeiend pel met boekje Franse interpretatiekunst voor 1500 bezoekers Marïjke van der Lugt was ster in Strauss' Elektra De gouden stem van Jenny Lind bekoorde talloze Rotterdammers WASAUTOMAAT Deze week in de bioscopen HUUR PIANO'S HUUR h <DE HAVENLOODS DONDERDAG 20 JANUARI 1966 4 WurliTzer MEVROUW Wilt u graag uw huishoudkas vergroten door zelf in een prettige werkkring op genomen te worden? (Ook voor halve dagen, ook voor 's avonds). Goed loon, aantrekkelijke premierege ling, cadeaustelsel, géén vuil werk, géén zwaar werk. werk, dat niet zwaar is en goed Werk in vaste dagdienst? loon, aantrekkelijke premierege- cadeaustelsel, géén vuil werk, zwaar werk. Komt u eens langs om te praten of bel nadere inlichtingen onze afd.Per- tel. 235700. STEREO BESCHUIT- EN KOEKFABRIEK N.V., GOUVERNESTRAAT 53-75, ROTTERDAM, TEL. 235700. TTET is ongetwijfeld waar dat de televisie menlg- een met een nieuwe wereld, een nieuwe werkelijkheid heeft laten kennis maken. Er wordt links en rechts gesrbolden op het duffe gestaar naar het beeldkastje, dat de meest geestdodende bezigheid zou zijn, die dit tijdperk heeft opgele verd. Het maakt ons beeldslaven. Dat gescheld is in. Sinds Wim Kan heeft gezegd dat we een volk van kijkers zijn met zo ver schrikkelijk weinig zieners, proberen velen aan hun status te vijzelen door luidop te kennen te geven dat ze óf geen televisie hebben óf er zeer weinig naar kijken. Alleen het journaal vinden ze wel aardig zeggen ze dan, zonder zich bewust te zijn zich daarmee onder de duffe kijkers te hebben geschaard, want wie kan zien, ziet dat het met het journaal ook nog niet goed zit. Zij die na de eerste twintig minuten na acht uur de knop om draaien missen veel. Veel goede programma's, veel slechte ook. Hoe kan het anders. De televisie zendt bij voorbeeld elke week to neelstukken uit. Veelal buitenlandse stukken, be zet door Nederlandse spelers. En als de tv ons dan laat kennis maken met nieuwe werkelijkhe den, zij doet dat ook ten aanzien van personen. En het zullen juist de toneelspelers zijn, die dat het sterkst e Want sinds het volkstoneel verdween, werden de acteurs niet meer door het volk gekend. Maar zie, de televisie heeft hen hun bekendheid terug gegeven. Ko van Dijk, Rob de Vries, Ton van Duinhoven, Hans Tiemeijer, Han Bentz van den Berg, Guus Oster, Annet Nieuwenhuizen, en fin, te veel om op te noe men. Zij worden door een ieder gekend. Niet omdat liedereen in de schouwburg komt, maar omdat zij bij iedereen in de huiskamer komen. Toen Mies Bouman indertijd Hans Tiemeijer vroeg hoofdpersoon te willen zijn in haar pro gramma „Anders dan anderen", wist iedereen wie er zou plaatsnemen, welke man een uur lang met die bewierrookte vrouw zou praten. Het was een goede keus om juist hem het verhaal van zijn leven te laten vertellen. Tiemeijer is een man met een .verhaal. VERWEVING TV'A de uitzending belde de Haagse uit- geverij Bert Bakker/Daamen NV Tiemeijer op met de vraag of hij zijn leven niet op schrift wilde stellen. Tiemeijer reageert: „Merkwaardig, direct weer dat verzet, hetzelfde verzet als met die uitzending en je voelt weer onmiddellijk: nee, nee, laat mijn leven er buiten, laat rusten die vele dingen die met je gebeurd zijn en de vele dingen, die niet gebeurd zijn, maar die anderen on dervonden en die toch ook een deel van je leven zijn geworden. Zo verknoopt daarmee, dat je op e enafstand niet meer weet of het jouw leven was of het leven yan de anderen". Een merkwaardige zin uit de „schuld bekentenis", die aan het boekje, dat toch ontstond, evenals de uitzending, vooraf gaat. In de eerste bladzijden houdt Tie meijer aan die verweving vast, als hij het verhaal schrijft over de executie van zijn vrienden in de stille duinen. Hij staat naast hen, maakt met hen het ogenblik yan zijn en niet-zijn door. De oorlog heeft de mens Tiemeijer ge tekend. En daarmee de acteur. In zijn boekje „Spelen met je leven, mensen die ik heb gekend" (Ooievaar-reeks), laat hij uitkomen van welke onuitwisbare betekenis die jaren tussen '40 en '45 voor hem zijn geweest. Hij is van kamp naar kamp gevoerd voor het aandeel, dat hij had in de illegaliteit. Hij heeft er het leven vanaf gebracht. En dat is voor hem een raadsel. Waarom bleef juist hij ge spaard? Hij stelt zich de vraag, zonder er het antwoord op te kunnen geven. Uit het boekje komt dezelfde man naar voren als uit het tv-programma: een be wust mens, getekend door de gebeurte nissen van het leven. Maar een man, die het leven mannelijk tegemoet treedt en die zich dienstbaar wil maken aan het zijn sympathieke Aan het toneel in 1928, (Advertentie) Snel en goedkoop vervoer Met 1,5 ltr (gewone) benzine rijdt U 100 km. Voor het hobbelige stadsverkeer hebt U het sterke (uit één plaat ver vaardigde) frame. Een toppunt van Japans vakmanschap, 798,-. Welk merk? Welk type? Welke prijs? Vraag de volledige brochure van alle wasautomaten van het Con sumenten Voorlichtingsbureau. Onderstaande bon invullen en opplakken op briefkaart of In ge sloten enveloppe zenden aan: Consumenten voorlichtings bureau (C.V.B.) Postbus 207 fbloklettert s.v.p.) Tsjechische dansers in Groote Schouwburg Op zondag 23 januari zal het Tsje chisch folkloristisch ensemble 3roln in Rotterdam, in de Groote Schouwburg aan het Zuidplein optreden. Dit ensem ble omvat ca. 35 personen, waaronder dansers en danseressen, een zangeres, twee zangers, een fujara-speler, een doe delzakspeler en een orkest van 16 mu sici. Het programma van „Broln", omvat dansen, alsmede dans- en volksliederen uit alle delen van Tsjechoslowakije, ge bracht in oorspronkelijke streekkos- tuums. Dank zij veelvuldig optreden in eigen land o.a. ook regelmatig voor de Tsje chische radio-, bezit Broln een grote po pulariteit bij zijn landgenoten. Buiten Tsjechoslowakije trad het ensemble op ïr Engeland, Polen en Duitsland en voorts verleende het veelvuldig mede werking aan internationale folklorefesti- vals. De toernee in Nederland omvat alle grote steden en duurt tot en met 8 fe bruari. Claire Alain, orgel, en Jean-Pierre Rampal, fluit, heeft meer dan 1500 mu ziekliefhebbers naar de Laurenskerk ge trokken! Dit behoeft ons overigens niet te verwonderen. Wederom hebben bei de Franse kunstenaars hun wereldrepu tatie bevestigd door hun uitzonderlijke prestaties, die geen effectvolle virtuosi teit behoeven om te schitteren en daar mede de aandacht te vragen. Beider spel munt uit door een zeldzame muzi kaliteit. Dit was vooral hoorbaar in het fluitspel van Rampal. Met een prachtige toonvorming, resul tante van een volmaakte ademtechniek en embouchure, wist hij de techniek on dergeschikt te maken aan zijn muzikale interpretaties, waardoor zijn spel moei teloos klonk. Bovendien is de uitdruk kingskracht van zijn spel en voordracht zo geprononceerd dat het merendeel der kamermuziekwerken in de voor deze te grote kerkruimte volledig hun karakter behielden. vak, dat hij koos: het toneel. Naast alle sombere herinneringen staan er koste lijke episoden in het boekje, uit zijn jeugd, uit zijn jaren als zeeman en uit zijn loopbaan aan het toneel. „VIEZE VENT" "TEN enkele mag hier vermeld worden. In de Zandvoortse duinen speelde tijdens een zeer warme zomer het ge zelschap Anton Verheyen ,,Salomé" van Oscar Wilde. Met een mede-Romein moet Tiemeijer aan het slot de dode Salomé van het speelvlak dragen. Het is zo warm, dat zijn collega, niets, maar dan ook niets droeg behalve de korte Ro meinse „jurk". Als Salomé gedood is. ko men ze op: „Met een ruk tilden we haar boven ons hoofd en in gelijke stap gingen wij het toneel af. Maar de Salomé hield be slist niet van mannen en mijn ongeluk kige mede-Romein was zijn gebrek aan bekleding totaal vergeten. Hij stelde zich wijdbeens op, boven het hoofd van Salomé, die al met angstige oogjes gluur de hoe zij opgetild zou worden. Zij zag wat zij nooit had mogen of willen zien. Zij verstarde en zei de doden konden wel spreken in deze voorstelling „Tjasses, vieze vent!" Mijn mede-Romein vluchtte ontzet, ik stond alleen en verlaten met een woe dend lyk en trachtte haar dus zonder helper op te tillen. Dit lukte niet hele maal; ik klauwde waar ik maar klauwen kon, het was toevallig in haar buste houder. Ik hoorde gekraak, nam geen enkel risico, kantelde het lijk met het hoofd naar beneden en met de dode Salomé omgekeerd in mijn armen, een dode Salomé, die als een kip kakelde, rende ik het speelvlak af". Ja, dat waren van die gebeurtenissen, die op ons gesubsidieerde toneel niet meer voorkomen. Hoewel, Ank van der Moer schijnt het slachtoffer van een on willige jurk te zijn geworden, die haar toonde in al haar Cleopatraanse schoon heid. En dat is nog niet zo lang geleden. JEUGDFESTIVAL ALS geen ander heeft Tiemeijer zijn naam verbonden aan het jeugd- festival Velp, dat de weg heeft bereid voor de vele kunstfestivals voor de (wer kende) jeugd, die er thans zijn. Velp is belang rijk voor Tiemeij er, omdat hij hier het contact met de jeugd vindt, met haar kan praten over wat hem be weegt. Op één van de laatste bladzijden i boekje zegt hij: „Want ook die kwamen, de jonge men sen die hun weg zoeken in het leven, de Hans Tiemeijer in een bijna symboli sche scène, gezien zijn grote belang stelling voor de jeugd. jonge mensen, die een eis stellen aan de kunst en er aan twijfelen of zij die eis wel mogen stellen. En ik heb vertrou wen in de jonge mensen van deze tijd, omdat zij mij niet klakkeloos vertrou wen, maar hun mening aan de mijne willen toetsen". TV-uitzendingen zijn al meer aanleidng geweest tot het uitgeven van boeken en boekjes. Dit is beslist één van de sym pathiekste, dat verdient door veel men sen gelezen te worden, omdat het gaat over een interessant mens en ook omdat het gaat over het toneel, dat zo innig met het leven is verbonden. JAN HEIN DE GROOT "jl/TARIJKE VAN DER LUGT, die in de -TA opvoering van Sophocles' Elektra door de Stadtische Bühnen-Münster de ti telrol speelde, heeft de opvoering tot haar eigen triomf gemaakt. Er was slechts één, die het toneel beheerste en dit met haar hartstochtelijk, obsederend, wrang en onverbiddelijk spel tot in al le hoeken wist te vullen: dat was Ma rijke van der Lugt. Twee uur lang wist zij haar medespe lers en het publiek te inspireren en wist zij beiden de langzame ontwikkeling naar de catastrofale ontknoping; de wraak op haar moeder Klytemnestra en stiefvader Aegithos, bijna lijfelijk te doen meebeleven. Dit presteerde Marijke van der Lugt, onttroond door de verdwijning van on ze Nederlandse Opera, triomfantelijk herleefd temidden van een Duitse Ope- Naast deze grote opera-kracht moes ten haar medespelers en -speelsters wel in het niet vallen, hoewel Edeltraud Blanke als Chrysothemis en Patricia Sage als Klytemnestra haar rollen met grote verbeeldingskracht hebben ver tolkt. Merkwaardig is dat deze duistere en toch zo diep-menselijke tragedie in haar »NU ^iaar s*em versleten is, komt ze naar ons land!" Iemand zei het smalend in de garderobe van de Doelen op vrij dag 16 maart 1855, even voor het langverwachte concert van Jenny Lind, de „Zweedse Nachtegaal" zou beginnen. De muziekrecensent, die het hoorde, moest even glimlachen; er waren meer mensen, die er zo over dachten. Toen echter even later in de feestelijke zaal, waar geen plaats onbezet was gebleven, de kleine vrouw in het wit op het podium de eerste noten liet horen, wist iedereen het; de „stem van de eeuw" was nog niet versleten; in tegendeel Het was werkelijk ongelofelijk, zoals haar heldere sopraan in deze ruimte klonk; smetteloos zuiver, weergaloos be gaafd. Dit was werkelijk een nachtegaal, die men hoog in het geboomte hoorde Haar echtgenoot de heer Goldschmidt, begeleidde haar aan de piano. Een or kest onder directie van de altijd actieve Wouter Hutschenruijter, luisterde het programma op. En het was een overla den programma, waarop de namen van Von Weber Haydn, Beethoven, Bellini, Mozart en Meyerbeer voorkwamen. Een week later gaf de grote zange res wederom een concert in de Doelen. Opnieuw was de zaal geheel gevuld met enthousiaste muziekliefhebbers. Weer stonden dezelfde componisten op het pro gramma. Ditmaal zong Jenny Lind o.a. een aria uit „Die Zauberflöte. Zij besloot met een Zweeds herdersliedje en een Noors echolied. Aan het applaus leek ten slotte geen eind te komen! De recencies konden niet beter zijn. De altijd bijzonder kritische recensent van de NRC kwam woorden tekort voor zijn loftuitingen. Een aanmerking maak te hij alleen op het spel van de hr. Gold schmidt, dat hem niet bijzonder kon be koren. Hij vond de pianist in alle op zichten „de man van zijn vrouw!" Jenny Goldschmidt-Lind Het zou interessant zijn als wij in de ze dagen de stem van de beroemde zan geres nog eens zouden kunnen horen. Het is helaas onmogelijk; hoewel de gram mofoon tijdens haar leven uitgevonden werd, is haar „gouden geluid" nimmer vastgelegd. Over het Rotterdamse bezoek van Jen ny Goldschmidt-Lind weten wij verder ORGELCONCERTEN 0 In de Laurenskerk wordt er op maandag 24 januari om 8.15 uur een orgelconcert gegeven door Gustav Leon- hardt, organist te Rotterdam, met mede werking van Frans Bruggen, blokfluit. 0 Woensdag 26 januari 's avonds om acht uur geeft de cantor-organist Aad van der Hoeven in de Prinsekerk te Rotterdam-Blij dorp een orgelconcert met samenzang- ARENA: The War Lord, 14 j. tr CENTRAAL: Telefoon voor een moor denaar, 18 j. OO CINEAC-Beurs: De man van Istanboel, (prol.) 14 j. OO CINERAMA: The greatest story ever told (prol) 14 j. OOO J COLOSSEUM: vrij. t.e.m. wo.: Nood landing in de frontlinie, 14 j. OO CORSO. The sound of music, (prol.). „ispee rich Kotsche als Aegisthos en Walter Schürmann in de rol van Orestes slechts als noodzakelijke bijrollen figureerden. Niettemin vormden beiden door hun sterk uitbeeldend spel en vocale presta ties een sterke schakel in deze afzichte lijke lotsbeschikking. Episodisch, doch suggestief in haar uitbeelding en vocale middelen waren de vijf maagden, die erin geslaagd zijn de sfeer van spanning en angst reeds in de aanvang van het verhaal op te roepen. De regisseur Werner Jacob heeft de vele statische scènes met een ster ke innerlijke activiteit weten te laden. Ook Carl Wilhelm yogel heeft met zijn decors en costuums veel bijgedragen tot de beklemming, die er op het toneel heerste. En ten slotte het orkest. Onder de dynamische leiding van Reinhard Pe ters heeft het orkest de razend moeilij ke partituur van Strauss in één woord voortreffelijk gespeeld. Dat was inspira- tief musiceren van grote klasse. Staan de werd artiesten en orkest een ova tionele hulde gebracht. I. E. Zo wist hij iil de vertolking van de fluit en orgel-Sonates in g. van Handel en die in Es van Bach een kamermu- zieksfeer te scheppen, die nergens een inzinking kende. Daartoe heeft ook het fijnzinnig geregistreerde orgelspel van Marie-Claire Alain veel bijgedragen. Een voorbeeld van virtuoze muzikali teit een geheim, waarover in 't bij zonder de Franse blazers schijnen te beschikken was de vertolking van de Fantasie in fis voor fluitsolo van G. Ph. Telemann, waarin Rampal de lega- to-staccato-passages met een ongeloof lijke lichtheid van klank speelde. Een uitzondering in de rij der compo sities maakte de Sonata da chiesa van Frank Martin. Hiermede wist Rampal de belangstelling van het auditorium nauwelijks gaande te houden. Dit lag niet aan de sublieme vertolking van de fluitist en organiste, maar aan de zwak ke ontwikkeling van de pregnant ge schreven melodie, die in haar doorwer king bepaald zwak, ja zelfs cerebraal moet worden genoemd. Beide musici besloten hun samenspel met Invention van Olivier Alain, broer van Marie-Claire. Deze geïnspireerd, harmonisch en melodisch inventief en capricieus gecomponeerde muizek werd door beiden briljant vertolkt- Als soliste liet de organiste zich aller eerst horen in de derde Sonate in d. van Bach. Deze aan de kamermuziek zo sterk verwante muziek werd door Marie- Claire Alain fraai gearticuleerd (Ada gio) en technisch gaaf gespeeld. Haar grote bekwaamheid toonde zij evenwel in de Fantasie und Fuge in g van J. S. Bach. Vooral de fuga, die een oud Nederlands volkslied figuratief omspeelt, verlangt een absolute zekerheid van het ritme, een juiste articulatie en even wicht van tempo en registratie, die het thema energisch laat klinken. Welnu, Marie-Claire Alain speelde dit imposante orgelwerk in een voordrachts stijl die boeide en overtuigde, hoewel de fuga iets minder snel van tempo had mogen zijn. Een spontaan applaus aan het slot van de avond was het huldeblijk van een dankbaar gestemd auditorium. IDO EYL Louis v. Gasteren toont bekroonde films Op vrijdag 28 januari (aanvang 8 uur 15) geeft de Rotterdamse Filmliga, in samenwerking met het Kunstcentrum 't enster, de Rotterdamse Kunstkring en de Rotterdamse Studenten Filmliga, in De Lantaren een voorstelling waarin Louis van Gasteren hetzelfde program ma presenteert dat hij dezer dagen in het Nederlandse Filmmuseum te Am sterdam vertoond heeft: de op het Film Festival van Vancouver in oktober '65 bekroonde films: Een Duel, van de Pool Janusz Majewski, 60 Cycles, van Jean- Claude Labrecque, Mosaic, van Norman McLaren, A. Summer in Mississippi, van Beryl Fox. Ook twee films, die hij zelf gemaakt heeft, n.l. Jazz en Poëzie en Out of my Skull worden vertoond. Aan de voorstelling wordt verder me dewerking verleend door Misja Mengel berg met zijn combo, Piet Noordijk en (Hip, happy, happening) Ted Joans. (Aaverienne, weinig. Het is niet bekend, in welk hotel zij woonde en er was alle vriendelijke hulp van het Gemeente Archief ten spijt ook niet achter te komen wat zij deed in de week tussen de beide concer ten. Het was overigens niet haar eerste bezoek aan Nederland: reeds In 1851 ver toefde zij met haar echtgenoot in Sche- veningen, kort na de geruchtmakende tournee door de Verenigde Staten, die zij op uitnodiging v~ Barnum maakte. n de showman P. T. met recht van koop O C m v.a. ■p.mnd. zonder eerste .stort! ng Demonstraties van de modellen 1966 te Rotterdam dag van 10 tot 4 uur door onze Wurlitzer-organist Joop Walvis. Bij aanschaffing van een orgel 3 MAANDEN GRATIS ONDERRICHT. Enorme sortering Prijzen vanaf 675.- met recht van koop 4 C m v.a. X W «p.mnd. zondereerste storting Letwel: hoge inruilwaarde I voor Uw oude PIANO of ORGEL Fa. J. van Urk ïm Westersingel42-44 «ITdam tel.(010)135025

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1966 | | pagina 4