CHATEAU d'OEX Een hotel met een geschiedenis is dat van Alfred Rosat Paradijs voor Skiërs Slag om Jacqueline Kennedy start voor heerlijke wintervakantïe Stap op de „ski-fiets" JJET is donderdag een roezige drukte by Hotel de l'Ours, waar de boeren van Chateau d'Oex samenkomen om hun zaken te doen, personeel te werven of een kaartje te leggen. Deze „boerenzondag" werkt animerend op de stemming en onder het drinken van een glas wijn wisselt men de laatste nieuwtjes uit. Het zijn gemoedelijke en intelligente mensen. Hoewel ze in een dal wonen dat vroeger geïsoleerd was van de rest van het land, heeft hun ontwikkeling daar niet onder geleden. Dit danken zij voornamelijk aan het initiatief van twee onge trouwde boeren, die aan het begin van de vorige eeuw de gemeente een groot kapitaal schonken, waarvan de rente bestemd moest worden voor de oprichting van een zg. „La tijnse School". Sedert 1847 beschikt het dal van de rivier de Sarine over een eigen gymnasium, waarvan de opleiding toegang gaf tot de universiteiten in Genève of elders. Nu volgen de meeste kinderen na de lagere school (tot hun 10e jaar) nog 6 jaar lyceum en gaan daarna eventueel nog twee jaar naar Lau sanne voor een soort top-gymnasiale opleiding. Vele boere- zonen maken deze studie af voor zij definitief op de boerderij komen. De wereldpers schenkt dezer dagen grote aandacht aan de Zwitserse wintersportplaats Gstaad, waar momenteel prinses Beatrix met haar verlooide Clans von Ams- berg, alsmede Jacqueline Kennedy proberen wat ont spanning te vinden. Gstaad ligt met Ch&teau d'Oex in het dal wm de rivier Sarine, in een omgeving die onze speciale verslaggever in een exclusieve reportage aan u voorstelt. In de loop van de tijd werd het dal ontsloten. Verkeerswegen wer den aangelegd en thans heeft Cha teau d'Oex moderne en snelle ver bindingen met elke andere plaats. Vooral de trein, de MOB (Mon- treux - Oberland - Bernois-expres), biedt prachtige mogelijkheden. Uit alle ramen valt te genieten van de zonverlichte sneeuwhellingen, dorjes, chalets en boerderijen. In de trein is het behaaglijk en vrolijk. Zeker als een aantal jonge meisjes, afkomstig uit de vele kostscholen en internaten, de trein bevolkt. Hem klaterende stem men vullen de coupé. Daar in de hoek leest eep Engels meisje on der luidruchtige bijval van haar vriendinnen een brief van haar moeder voor. met hoge als lage bloeddruk. Ook astma-patïënten kunnen hier goed verblijven. De Belgische kerk bouwde voor hen een kliniek op één van de heuvels- De bevolking is godsdienstig. Dat beleeft men het best op zon dagmorgen wanneer de klokken van de kerken hiun beierende stem in het dal doen horen. Er bestaat ook een opmerkelijke eenheid. Zon dags werd in de protestantse kerk voorgelezen dat de „Eglise Natio nal" en de „Eglise Libre"; die se dert 100 jaar gescheiden optrokken, deze noodzaak niet langer inzagen. De leergeschillen bleken te klein en de kerken gingen samen op in de „Eglise Réformee Unie". In de rooms-katholieke kerk werd dit samen-gaan van de kansel met blijdschap bekendgemaakt en werd aandacht gevraagd voor de Week der Gebeden, het gebed om eenheid onder alle christenen. In eén der zalen, de „Salie de Tri bune", kwam de bevolking drie avonden bijeen om onder leiding van rooms-katholieke en prote stantse geestelijken voor deze een heid te bidden. De bevolking spreekt Frans. Chateau d'Oex vormde tot 1555 één streek met Gruyère. Maar de graaf van Gruyère had te royaal geleefd en toen hij failliet dreigde te gaan, hebben de kantons Bern en Fribourg ieder de helft van de schuld-en en bezittingen ivergeno- men. Merkwaardigerwijs wordt de taalgrens gevormd door een ri viertje bij Rougemont. Over dit water begint het Duits sprekende deel. Daar vindt men de plaatsen Gstaad, Schönried, Saanenmöser en Zweisimmen, allemaal dorpen die een bezoek ten volle waard zijn en die men binnen 15 tot 50 minu ten kan bereiken. i de witte bergen: Chateau d'Oex Op de Zwitserse bergen wordt deze winter voor het eerst een nieuwe sport, skibob beoefend. Vooral voor hen die zich niet meer op de lange latten wagen een uitermate plezierige sensatie. Al behoeft de snelheid van de Oosten rijker Erich Brenten, die 164 km per uur „gleed", niet benaderd te worden, men kan zijn snelheid ge heel aanpassen aan de omstandig heden en aan de persoonlijke ge aardheid. De skibob, wij zouden zeggen de „ski-fiets", bestaat uit twee delen, die met één beweging in elkaar gepast worden. De pedalen zijn vervangen door een paar korte ski's (40 cm), die aan de voeten gedaan worden. Eén grotere ski zit vooraan, die met het stuur ver bonden de richting bepaalt, én nog grotere ski achteraan, waarop het frame is gemonteerd dat het zadel en zijn „berijder" draagt. Met de voetski waarvan de achterkant getand is kan men bij remmen zoveel men wil en zo kan men zelf de snelheid bepalen. Toen mevrouw Kennedy, met haar lijfwacht en skileraar per auto haar chalet had verlaten, startte een lange stoet auto's en zette de internationale fotopers de achtervolging in. Ik was te voet, had mijn eerste foto's van me vrouw Kennedy gemaakt en wan delde, op m'n gemak naar de Eg- gli-gondelbaan, ruim twintig minu ten lopen van Jacqueline's chalet. Eenmaal daar aangekomen stop te plotseling een auto vlak voor me. Nog voordat een persfotograaf in de buurt was, had ik in de ogen van mevrouw Kennedy haar ver wondering gezien, toen ze in de lens van mijn fototoestel blikte. Na twee opnamen, werd ze al spoedig door een opdringende groep fotografen belegerd, de hor de was intussen tot een tachtigtal aangegroeid. Hoewel ik de laatste was die het gebouw, dat toegang tot de gondel gaf, betrad, stond ik opeens naast Jacqueline Kennedy. Ik sprak haar aan en vroeg naar haar kinderen Caroline en John. Ze beantwoordde mijn vraag aarzelend, met een nauwelijks merkbare hoofdknik, twijfelend of ze al of niet op mijn vraag zou ingaan. Maar één van de veiligheidsagenten ging tussen haar en mij instaan en voorkwam nieuwe vragen. Intussen kwam de gondel voor en stapte mevrouw Kennedy in. Toen ontbrandde de slag om de gondel. Als kinderen die in een speeltuin elkaar van de schommel houden om het eerste te kunnen schommelen, zo gedroegen zich de fotografen om het eerst boven op de bergtop te komen. Met veel ge duw, grove woorden en volkomen ongedisciplineerd probeerde de één de ander te verdringen. Het resultaat was dat de gondel baas, tot het uiterste geprikkeld, de stroom uitschakelde en geen gondel meer liet vertrekken, voor dat de fotografen de aftocht had den geblazen. Zelfs een deel van het gezelschap van mevrouw Ken nedy heeft een half uur moeten wachten, aleer het zich bij haar kon voegen. Aangenomen mag worden dat de opdringerige publieke belangstel ling tot liet besluit heeft geleid dat Jacqueline Kennedy haar kinderen tijdelijk heeft ondergebracht in het kinderhfuis „Marie-José". Als ik Gstaad weer verlaat ben ik blij een „gewoon mens" te zijn. bekruipt de lust de latten onder te binden Chateau d'Oex, Saanen, Gstaad en de andere plaatsen in de Sarine- vallei hebben alle een prachtig en ongerept ski-gëbied. Als ik in de teleférique stap en de immense witte vlakte zioh onder me uit strekt. bekruipt me de lust de lat ten aan te binden en de spanning van de afdaling te ondergaan. Maar ik heb me vergist. Twee weken oefening in Oostenrijk vormt geen garantie om zonder ongelukken beneden te komen. Al thans niet voor uw verslaggever, die de hellingen vanuit de lucht nogal „vredig en glooiend" vond, maar zijn enthousiasme met een kleine knie- en voetblessure moest bekopen. Alfred Rosat, de eigenaar, was alcoholist en voelde zich volkomen in de greep van zijn verslaving. Op een dag in de jaren twintig kwam een evangelist zijn keuken binnen en overhandigde hem een tractaat. Alfred Rosat stak het in zijn zak, want hij was de maaltijd aan het voorbereiden. Later, op een geschikter moment, las hij het en begon ernstig over zijn leven na te denken. Hij brak met zijn verslaving, zodat zijn vrouw hem Niet alleen zijn naaste familie, maar de hele Sarine-vallei zag zijn omkering. Korte tijd hierna begaf hij zich in een kleine gebedskring. Zij begonnen God te vragen of Hij iemand wilde sturen die het hotel zou willen aankopen, opdat het een centrum van evangelie-verkondi ging zou worden. Het groepje hield dit dertig jaar vol, totdat zij hun gebeden verhoord zagen, In de zomer van 1953 zag de Canadese predikant John T. Owens de noodzaak in van een christelijk centrum in het Frans-sprekende Predikant-directeur John T. Owens deel van Zwitserland. Howel hij zelf geen enkel verlangen had naar dit land te gaan en er met niemand over sprak, kreeg hij bij een rond reis door Europa een uitnodiging van een dame uit Lausanne eens langs te komen. Zij vroeg hem: „Zoudt u zich niet willen inzetten om een christelijk centrum te ope nen in Zwitserland?" Deze vraag kwam voor hem als een verrassing met een grote betekenis. De dame overhandigde hem een bedrag van 40000 francs om het project te be ginnen. Owens werd door een zakenman geïntroduceerd bij Hotel Rosat. Toen hij voor het eerst het hotel zag, kwam de gedachte aan het kopen van zo'n groot bezit hem belachelijk voor. Niettemin maak te God het hem enkele dagen la ter tijdens zijn gebedsuur duide lijk. Onderhandelingen volgden en op 1 oktober 1953 trok ds. Owens met een aantal medewerkers in het hotel, hoewel de contracten nog niet getekend waren. Op dat moment wist de predi kant nog niets van de bekering van Alfred Rosat, noch van de jaren lange gebeden voor het hotel. Toen Rosat hiervan vertelde, waren ds. Owens en de zijnen diep getroffen. Om kort te gaan, alle tegenstand die de banken en hypotheekgevers boden om de transactie te voorko men, werden verijdeld en in maart 1954 werden de overeenkomsten ge tekend. De jaren die volgden werden ja ren van grote vreugde en zegen. Gedurende lange tijd was een In ternationale Bijbelschool in het ho tel gevestigd. Afgestudeerden zijn thans werkzaam in vele landen in Europa en Afrika. Van tijd tot tijd werd men geconfronteerd met gro te financiële verplichtingen, zoals aflossingen van obligatieleningen, eenmaal zelfs tot een bedrag van 10.000 francs. Op zo'n kritiek moment stelde ds. Owens zijn medebroeders voor deze noocfr concreet aan God voor te leggen. Toen zij daarmede in stemden, begonnen zij de Heer te danken voor Zijn trouw en ver vulling van Zijn beloften. Een week later ontmoette Owens een Christen, die hem een envelop overhandigde. Tot zijn overweldi gende vreugde bevatte deze enve lop niet minder dan 10000 francs! Zo kon Owens met ingehouden ernst getuigen van de wondere weg van Hotel Rosat, waar geen alcohol geschonken wordt, en waar naast conferenties, retraites,stu diedagen ook gasten ontvangen worden. Vanuit dit centrum wordt steun verleend aan velerlei inter kerkelijk werk in Zwitserland en Europa, vooral in Spanje. Veiligheidsbindingen dekken slechts 50 procent van het risico en een onbekende piste levert on verwachte verrassingeó, maar ook moeilijkheden op. Bovendien, het beheersen van de vaart is niet een voudig. Daarom is het beter enke le dagen uit te rusten en zich aan te passen aan het klimaat en de hoogte, alvorens zich grote inspan ningen te getroosten. En het is geen schande om weer gewoon in de eerste klas van de skisthool te beginnen. Is pien er te goed voor, dan zal de skileraar u al na de eerste les meteen doen „promo veren". De skischool van Chateau d'Oex, gevestigd in hotel Beau Séjour telt 22 leraren en staat onder leiding van de heer M. F. Masson. Hij is u werkelijk in alles terwille en zo u voor het eerst komt skiën, zal hij u graag voorlichten bij het huren van ski's, schoenen en wat u ver der nodig mocht hebben. U kunt les nemen per dag of per week. in clubverband of privé. De lessen worden (in Engels of Frans) al leen 's morgens gegeven van 10.00- 11.45 uur, hetgeen voor beginners uitermate geschikt is. Niet zo ver moeiend, terwijl de middag over blijft voor zonnen, wandelen of an dere dingen. En mocht u zover zijn dat u niet meer van de ski's kunt afblijven: voor de doorzetters is er ook iedere woensdagavond gelegenheid tot skiën. De piste en de skilift zijn verlicht en de ToKo schenkt warme wijn! Chateau d'Oex in een coup d'oeil Het winterseizoen begint op 22 december en eindigt eind februari. Tot april is er nog volop gelegen heid tot skiën in de hoger gelegen gedeelten. En mocht de sneeuw helemaal weg zijn; Chateau d'Oex beschikt als enige plaats in Zwit serland over een kunst-sneeuw piste, reeds in oktober open. TELEFERIQUE. „De gondel, die van binnenuit bestuurd wordt, is absoluut veilig en brengt u in 6 minuten naar met midden-station", vertelt mij de heer G. Oehrli, directeur van het plaatselijk verkeersbureau. op mijn vraag of deze gondels (telé- ferique) niet dezelfde ramp zouden kunnen treffen als onlangs in Doré (Frankrijk), waar een rand scheurde, a De ramp in Mont Doré is vo onvoorstelbaar. Ik begrijp ni men in Frankrijk verwerken mag bij de douw van een dergelijke cabine. Bij ons is de bouw van een cabine aan stren ge overheidsvoorschriften onder worpen en ook het testen voldoet aan de hoogste eisen. Ons kan een dergelijke ramp in ieder geval niet overkomen." VERMAAK. Er is een bioscoop, een over dekte manige, een bowling-baan, een ijsbaan (met wekelijkse ijs- hockey-wedstrijden) en een inte- avond uit, pak dan de trein naar Gstaad. waar u alle mogelijkheden Prinses Beatrix en Claus von Amsberg maken zich klaar voor de ajdaling van de Eggli. Het verblijf in Gstaad is ook voor hen geen onverdeeld genoegen. De fotografen zwermen als horzels om het tweetal heen. DE HA vein LOODS DONDERDAG 27 JANUARI 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1966 | | pagina 13