Invalide slaat 200 bruten
naar de eenzaamheid
IEDER
GEZIN
SPIDO"
er n
Sarah Bernhardt was enige die
over akoestiek in Doelen
klaagde
DE ENIGE ECHTE DIAMANT ANTRACIET
JACQUES OOSTERVEER
231873
DE HAVENLOODS
„Klein Contact" is een Grote Weldaad
Dirigente Graalkoor
houdt auditie
Finale songfestival
in Rivièrahallen
1943
ENORME TV-
PRIJSVERLAGING
NU EEN TWEEDE TV
HAVENDIENST
a. CAFé RESTAURANT KELNERS
b. LEERLING KELNERS
c. SERVEERSTERS
d. LEERLING-SERVEERSTERS
e. AMBULANT KELNERS en SERVEERSTERS
fLEERLING KÜKS
g. BUFFETBEDIENDE
Gert van der Hoest wil
zorgengeld overnemen
27 JANUARI 1966
6 SCHIEDAM
DIAMANT ANTR. V f 9.90 p. hl. - f 93.p. 10 hl voor convectors
DIAMANT ANTR. IV 112.75 p. hl. - f 118.50 p. 10 hl voor zelfvullers
DIAMANT ANTR. 'ar f 12.95 p. hl - f 119.50 p. 10 hl voor haarden en zelfvullers
DIAMANT ANTR. Ill f 12.95 p. hl - f 119.50 p. 10 hl voor haarden en kachels
DIAMANT ANTR. II 112.95 p. hl - f 119.50 p. 10 hl voor kachels en centrale verwarming
Deze antraciet is hardglanzend, geen steen, sintels, roet of gruis Door de
grote hoeveelheid bestellingen gaarne 3 dagen tevoren bestellen. Sinds
Regelrecht van importeur
PAK NU UW KANS
Haal een proefzakje
Uitsluitend kontant
BEL
Adrianastraat 3
binnen het versprei
dingsgebied van „De
Havenloods" waarvan
de woning is voor
zien van een naam
bordje heeft recht op
Heeft U klachten over de
bezorging, bel dan even
tel. 13 2170, toestel 99
£)e Van der Palmstraat in Rotter
dam verschilt niet veel van al
die andere straten in het westen
van de stad. Maar toch heeft de
Van der Palmstraat in de oren van
vele mensen een bijzondere klank.
Want vanuit die straat worden
maandelijks vele brieven, ansicht
kaarten en pakketjes verzonden
naar een tweehonderd mensen, die
chronisch ziek zijn en die zich vaak
eenzaam voelen. Naar mensen, die
door dit contact weer de moed
krijgen hun problemen aan te
pakken, omdat zij weten, dat zy
toch niet helemaal alleen staan.
En dit alles wordt gedragen door
de 46-jarige heer N. Wykstra, die
samen met zijn vrouw elke dag op
nieuw weer klaar staat voor de
zieke medemens.
De heer Wijkstra is zelf invalide.
..Misschien is dit allemaal wel een
beetje egoïstisch," zegt hij aarze
lend en met een zachte stem.
„Want ik heb aan dit werk een
dagtaak, waardoor ik word afge
leid en een heleboel dingen ver
geet." Misschien is dat wel zo,
maar dan is het toch een vorm van
egoisme, waar Je medemens beter
van wordt.
Voordat de heer Wijkstra invalide
werd, maakte hij poppenhuizen voor
geestelijk gestoorde kinderen. „Enkele
jaren geleden werd me dat door de dok
ter verboden. Ik mocht niet meer tim
meren. Toen moest ik iets anders zoe
ken, waarmee ik me kon bezighouden.
Ach, nu kun je natuurlijk wel postzegels
gaan verzamelen of iets dergelijks, maar
daar vond ik geen voldoening in. Daar
om heb ik toen contact gezocht met an
dere zieken om te proberen iets voor
hen te betekenen", zegt hij er zelt van.
Elke maand verzendt de heer Wijkstra
een gestencild blaadje naar de bijna
tweehonderd zieken, die op zijn lijstje
staan. In het blaadje, dat die mensen
geheel gratis ontvangen, staan opbeuren
de artikeltjes, mededelingen over mate
riaal, dat beschikbaar is om de ledige
tijd door te komen, en gedichtjes of ar
tikeltjes, die de zieken zelf hebben ge
schreven. „Er zijn mensen bij, die vol
ledig verlamd zijn en zelf niet kunnen
schrijven. Maar dan dicteren ze bijvoor
beeld een gedichtje aan een kennis of
familielid en die stuurt het mij dan toe-
Als die zieke dan zijn eigen gedichtje in
het blad „Klein Contact" ziet staan, be
tekent dat heel veel voor hem. Meer dan
een gezond mens zou kunnen vermoe
den".
De heer Wijkstra verzamelt verder al
le mogelijke zaken, waarmee hij „zijn"
zieken van dienst kan zijn, zoals restjes
wol, lapjes en stalen, waarvan men pop-
pekleren kan maken, postzegels, bier
viltjes, speldjes en al die andere zaken,
waar verzamelaars blij mee zijn. Al die
artikelen stuurt hij door naar de men
sen, die er hem om vragen. „Elke
maand krijgt elke zieke dus een exem
plaar van „Klein Contact" en een pakje,
maar het is natuurlijk wel eens moeilijk
om aan alle verlangens te kunnen vol
doen. In het begin was ik zelf bang om
te vragen, maar dat is nu veel minder
geworden, want ik vraag het ten slotte
niet voor mezelf'.
Vierhonderd brieven
GELUKKIG krijgt de beer Wijkstra
veel steun bij zijn goede werk. „Ik
heb over wolresten niet te klagen", zegt
hij, „want hier in dit stadsdeel weten
veel vrouwen, dat ik dit doe en als ze
wol over hebben, krijg ik de restanten.
En dan is er ook een winkelier, die zijn
naam niet wil noemen. Die vraagt aan
elke klant, die een artikel koopt waar
een speldje bij zit, of hij ze zelf spaart.
Als dat niet het geval is, houdt hij het
speldje achter en eens in de maand komt
een meisje al die speldjes bij mij bren
gen".
Dit werk wordt voor het overgrote deel
gefinancierd door het echtpaar Wijkstra
zelf. „Och", zegt de heer Wijkstra, die
vroeger verpleger is geweest, „ik heb
voor mezelf weinig geld nodig, want ik
ga nooit de deur uit, tenzij ik voor on
derzoek naar het ziekenhuis moet. Ik be
schouw dit werk als mijn hobby en elke
hobby kost geld". Zijn vrouw voegt daar
lachend aan toe: „En daarom heb ik zijn
zakgeld maar wat verhoogd". Haar eigen
„zakgeld" steekt zij echter ook in dit
werk. Per maand verstuurt ze zo'n twee
honderd prentbriefkaarten naar geeste
lijk zieke kinderen, die in tehuizen wor
den verpleegd. „Van het personeel horen
we vaak, dat de kinderen er bijzondtr
leuk op reageren. Zij verzamelen die
ksarten, maar het is vaak heel erg
moeilijk om n"tiwe prentbriefkaarten te
vinden", zegt ze
Soms krijgen de heer en
Wijkstra van een ve p eger of
De heer en mevrouw Wijkstra: steun a
ongeveer tweehonderd zieken.
pleegster een klein bedrag, waar
enorm blij mee zijn. „Vijf gulden extra
betekent weer zoveel postzegels en an
sichtkaarten meer", zegt de heer Wijk
stra vergenoegd en daaruit blijkt dan
weer wat hij eigenlijk niet hardop wil
zeggen: dat er nooit geld genoeg kan
zijn-
Er zijn ook vele zieken, die geheel
verlamd zijn en daarom volkomen afhan
kelijk zijn van de contacten, die anderen
hen bieden. Met deze mensen correspon
deert de heer Wijkstra. Per maand
schrijft hij zo'n vierhonderd brieven en
de zieken geven hem dan met behulp van
familieleden of kennissen antwoord. „En
dan zijn er ook nog zieken, die zo een
zaam zijn, dat ze mij van tijd tot tijd op
bellen. Vorige week had ik iemand aan
de telefoon, met wie ik twee uur heb zit
ten praten. Bij die gesprekken en bij het
schrijven van brieven vermijd ik zoveel
mogelijk te praten over het ziektebeeld.
Ik probeer zo opwekkend mogelijk te
zijn om de patiënt weer moed te geven
verder te gaan".
Album met foto's
De HEER WIJKSTRA kent de mees
te zieken, met wie hij contact heeft,
niet, omdat hij ze zelf niet kan gaan be
zoeken. Wel heeft hij een dik album met
foto's, diie hem dioor de zieken zijn toe
gezonden. „En soms komen de familiele
den, als ze in Rotterdam zijn, wel eens
op bezoek om ons te bedanken en nade
re bijzonderheden te vertellen. Een en
kele keer brengen zij dan in de auto de
zieke zelf mee. Dat is dan heel prettig,
omdat je dan weer eens op een andere
manier contact hebt", zegt de heer Wijk-
De zieken van de heer Wijkstra zijn
over het hele land verspreid. Het zijn er
bijna 200 en meer kan hij er eigenlijk
niet aan. „Maar als ze met de naam en
het adres van een zieke bij me komen,
dan kan ik toch niet weigeren" zegt hij.
„Het is vreselijk, dat er in zo'n grote
stad zoveel mensen volkomen eenzaam
zijn. Dan moet je toch helpen".
Onder zijn activiteiten valt sinds kort
ook een ziekenhuis op Curacao. „Een
meisje schreef mij, dat ze alleen bid
prentjes verzamelde. Ik heb toen een
brief geschreven aan een Rotterdams
klooster en een paar dagen later kwam
de Moeder Overste met één van de non
nen naar mij toe. Ze had op haar school
aan alle kinderen gevraagd om bid
prentjes mee te brengen, zodat ik het
meisje kon helpen. Via de Moeder Over
ste kreeg ik ook contact met een zuster
op Curacao en nu stuur ik ook brieven
en pakjes naar de zieken daar. Enige
maanden geleden stonden er ineens twee
verpleegsters van dat ziekenhuis hier
vooi de deur Zij kwamen ons de groe
ten brengen en bedanken"
De heer Wijkstra geeft toe, dat het
soms wel eens moeilijk is om de proble
men van al die mensen te verwerken.
„Maar dat heb je ook als verpleger",
zegt hij. „Dan moet je ook afstand kun
nen nemen als je naar huis gaat. Boven
dien heb ik zelf ook veel pijn gehad.
Toen ik pas invalide was heb ik veel in
de put gezeten en ik ben zelfs jaloers ge
weest op die andere mannen, die 's mor
gens naar him werk konden gaan. Daar
heb ik me overheen gezet. En nu schaam
ik me daar wel eens voor, wanneer ik
mezelf vergelijk met die mensen, die hun
leven lang aan hun bed zijn gekluisterd
volkomen afhankelijk zijn van ande-
Doelmatigheid in het
maatschappelijk werk
De Staatssecretaris van Cultuur.
Recreatie en Maatschappelijk Werk, de
heer C. Egas, heeft de beide Kamers
der Staten-Generaal de eerste publikatie
aangeboden in een reeks van beschou
wingen over doelmatigheid in het maat
schappelijk werk.
In leidinggevende kringen van het
maatschappelijk werk wordt reeds enke
le jaren o.m. in discussie-groepen aan
dacht besteed aan de inhoud en de be
tekenis van de zgn. „social administra
tion". Aangezien voor de organisatiekun
de voor maatschappelijk welzijnswerk
een steeds grotere belangstelling gaat
ontstaan, werd besloten een aantal der
gehouden inleidingen alsmede een korte
samenvatting van de discussies daarover
te publiceren.
Het ligt in de bedoeling meer publika-
ties aan dit onderwerp te wijden als bij
drage aan de verdere organisatorische
vormgeving van verschillende werk
zaamheden ten behoeve van het n
schappelijk welzijn.
„Doelmatigheid in het maatschappelijk
werk Beschouwingen over social ad
ministration" is verschenen bij de Staats
uitgeverij te 's-Gravenhage en aldaar,
alsmede in de boekhandel verkrijgbaar.
(62 blz. f2,-).
De dirigente van het Graalkoor-Rotter,
dam, Marthe van der Putten, houdt dins
dagavond 9 februari een auditie voor
nieuwe leden van het koor. Iedereen die
van zingen houdt, muzikaal is en boven
dien enige koorervaring bezit kan aar.
deze auditie deelnemen. De enige ver
eiste is, dat men ouder is dan achttien
jaar.
De auditie wordt gehouden in de Pa
rochiezaal. Versijdenstraat 22, nabij de
Provenierssingel, van 20.00 uur tot 20.30
Het Graalkoor-Rotterdam is in 1935 op
gericht. Beschermheer is mgr. N. Niekel,
deken van Rotterdam. Het koor dreigt
nu. door gebrek aan goed stemmenma-
teriaal opgeheven te worden. Vooral eers-
Rob de Vries leest
voor uit Kinderen
Vandaag donderdag komt Dan-
kers Coolsingel weer uit met een eigen
grammofoonplaat. Op deze E.P. leest
Rob de Vries voor uit de bundel „Kin
deren" van Simon Carmiggelt. Zoals bij
vele platen, die Dankers uitbrengt, is ook
de opbrengst van deze plaat weer be
stemd voor een goed doel. In dit geval
zal per verkochte plaat, waar va: J
prijs f3,50 bedraagt, minstens f2,50
den afgestaan aan de actie „Luchtbrug
naar het leven", die beoogt een groep
Vietnamese kinderen naar ons land te
halen. De plaat is tot stand gekomen
dank zij de belangeloze medewerking
van alle betrokkenen.
In de Rivièrahal in Rotterdam zal op
14 mei de landelijke finale gehouden wor
den van een internationaal Songfestival,
waaraan behalve uit Nederland deelne
men, amateurs uit Frankrijk, Engeland,
Duitsland, Noorwegen, Spanje, Italië en
België. Organisator voor Nederland is
de heer H. Wilmsen in samenwerking
met o.a. het Rotterdamse Theaterbureau
Eurobeat. Aan dit festival kunnen com
bo's, duo's, trio's, enz. meedoen. De win
naar van de finale ontvangt de gouden
wisselbeker, die een hoogte heeft van
een halve meter, een bedrag van vijf
duizend gulden, 'n plaatopname en even
tueel een contract voor de film „Beat-
drama 009".
De internationale finale-avond wordt
op 25 september in de RAI-gebouwen in
Amsterdam gehouden. De Dave Clark
Five, Adamo, Petula Clark en andere be
kende tienerzangers zullen aan deze
avond hun medewerking verlenen.
Contact-adressen voor deze „Europa
Cup voor Amateurs" zijn H Wilmsen.
ren".
Bescheiden vraag
T/ANUIT DE Rotterdamse Van der
Palmstraat worden vele bruggen ge
slagen naar de eenzaamheid. De heer en
mevrouw Wijkstra hehben zichzelf een
taak gesteld, waar men alleen -naar be
wondering voor kan hebben. Toch zou
het goed zijn, wanneer dit echtpaar bij
hun werk nog meer steun kreeg, want
voor elk gebaar zijn zij, namens „hun"
zieken dankbaar. Het adres van de heer
Wijkstra is Van der Palmstraat 32a, te
lefoon 250087 en zijn gironummer is
159724. Wie wat kan missen voor een zie
ke, voor een kind, dat alleen maar een
leven van bedlegerigheid voor zich heeft,
voor mensen, die verlamd zijn en bijna
geheel van de buitenwereld zijn afgeslo
ten, kan hij de heer en mevrouw Wijk
stra terecht. We twijfelen er niet aan dat
vele warmkloppende harten deze be- Waaldijk 12b, Rotterdam, tel. 255177, en
scheiden vraa» niet onbeantwoord zul- Organisatie Internationaal Songfestival,
len laten. Postbus 6132, Rotterdam.
EK HO
PRAKTIJKDIPLOMA
van
In februari 1966 aanvang nieuwe en herhalingscursussen voor:
PRAKTIJKDIPLOMA BOEKHOUDEN
M.B.A. - S.P.D.
BOEKHOUDEN M.O.
HANDELSWETENSCHAPPEN M.O.
te Rotterdam, 's-Gravenhage en Tilburg.
Tevens opleidingen «oor Het Praktijkdiploma Boek
houden en M.B.A., in het Charloise Lyceum,
Nachtegaalplein 55, Rotterdam-Zuid.
K. J. A. v. d. Broek, Jonker Fransstraat 67c, R'dam, Tel. 137526
Prospecius en b g g 01895-2930
inlichtingen hij: c va„ Raad Drapeniersgaarde 24, Den Haag, Tel. 667142
VOOR MINDER DAN WEINIG GELD
Profiteer van deze seizoenaanbieding en ga direct naar MODERN, U kunt daar
een uitgelezen collectie ingeruilde T.V.'s zien voor een
BESPOTTELIJK LAGE PRIJS
Al deze T.V.'s zijn grondig gecontroleerd en worden verkocht met
3 MAANDEN GARANTIE
Grijp deze kans met beide handen U zult versteld staan zo'n koopje hebt v
npg nooit gehaald. Ga dus onmiddellijk naar MODERN.
Hoogstraat 62-64
Rotterdam
Tel. 010-13 17 00
WILLEMSPLEIN
afd. Civiele Dienst
ROTTERDAM
FF
vraagt voor het seizoen 1966:
HAVENDIENST „SPIDO"
Willemsplein, afd. Civiele Dienst, Rotterdam.
Als Gert van der Hoest, de pers-chef
van Verolme, zijn zin krijgt is hij over
enkele weken net zo rijk als zijn brood
heer. En dat streven komt dan niet voort
uit materialistische overwegingen, want
Gert zegt zelf herhaaldelijk, dat hij be
slist niet materialistisch is. Wel wil hij
de zorgen van alle mensen, die rijk zijn,
op zijn schouders nemen. „En als ik over
een paar weken niet stinkend rijjc ben,
heb ik een grote leugen uit de wereld
geholpen," aldus pers-chef Gert. En die
leugen is dan, dat geld niet gelukkig
maakt.
lAe Rotterdammers zijn altijd bijzonder trots geweest op de akoestiek van de
voormalige (Oude) Doelenzaal. Laten wij vaststellen, dat één kunstenaresse
er het nodige op aan te merken had. Het was niemand minder dan Sarah
Bernhardt. Toen zij na afloop van de voorstelling van 'La Dame Aux Camélias'
op 24 Oktober 1881 in de feestzaal van het New Bath Hotel door een aantal
bewonderaars gehuldigd werd, uitte zij een ernstige klacht over een bijgeluid,
waarvan zij de hele avond last had ondervonden. Het leek, zo zei ze, of haar
woorden nagalmden en 'weer terugkwamen".
lia's niet afgeleverd had-
Tot diep in de nacht duurde het sou
per voort. Het was al bijna morgen toen
de grote Sarah haar hotelkamer op
zocht. Van uitslapen was echter geen
sprake; ze moest zo vroeg mogelijk af
reizen naar Amsterdam.
De recensie, die de N.R.C. de volgen
de dag over haar optreden gaf, was een
dichtstuk op zichzelf: „Zij adelde Mar-
guérite, zij schiep uit haar een dichter
lijk nobel wezen, dat men moest liefheb
ben als Armand, dat men moest achten
als Armand's vader. Zelfs de tekst van
Dumas hervormde zij. Hier en daar is
die tekst rhetorisch: elk woord, dat niet
het stempel der waarheid draagt, is haar
De heren, die haar een vorstelijk
per aanboden, wisten niet wat zij moes
ten zeggen. Zelf hadden ze er niets van
gemerkt. Ze achtten het beter over te
gaan tot de orde van de dag. Diploma
tiek vestigde de heer Browne Van Streef
kerk er de aandacht op, dat Sarah juist
jarig was geweest, en dat dit een goede
aanleiding was om een geschenk te ge
ven. (Voor zover viel na te gaan, was
de actrice twee dagen tevoren 37 jaar
geworden). Er werd dus een pakje over
handigd, waarna de vertegenwoordiger
van het Toneelverbond opstond om te
zeggen, dat zijn organisatie er nog iets
aan had willen toevoegen, maar dat de
bloemist tot zijn spijt de bestelde camé-
een afschuw, en het verdween. In onge
kende mate voelt zij de poëzie der taai-
Waar de schrijver soms die poëzie uit
het oog verloor, kwam zij hem te hulp"
In het geheel niet tevreden was echter
impresario Jos. J. Schürmann, die de
grote actrice tot haar tournee door Ne
derland had weten te bewegen. De totale
opbrengst van die avond was namelijk
niet meer dan f 2.500,- geweest. Toen de
tournee een week later ten einde was,
bleek het een laagterecord te zijn; in
Amsterdam brachten twee voorstellingen
niet minder dan f 10.000,- op. Zelfs in
Arnhem was de recette nog f 1.200,- ho
ger dan in Rotterdam!
Als men weet dat de in Parijs wonen
de heer Schürmann Rotterdammer van
geboorte was, dat hij hier talrijke ken
nissen had, en dat hij er zijn hele leven
van gedroomd had de grote Sarah naar
onze stad te brengen, kan men zich in
denken, hoe vervelend het financiële
échec voor hem was.
De capricieuze actrice is daarna nim
mer meer in Rotterdam teruggekeerd.
Deze week verschijnt er in Verolme
Nieuws, het personeelsblad van deze
scheepswerf een oproep van redacteur
Gert. Hij nodigt iedereen, die gebukt
gaat onder de zorgen van te veel geld,
uit dat geld naar hem toe te sturen.
Hij wil die zorgen graag op zijn schou
ders laden.
„Kijk," zegt Gert, „het Is nu wel al
gemeen bekend, dat ik na mijn lang
durige ziekte tot een zekere inkeer ben
gekomen. Ik ben waanzinnig veel van
het leven gaan houden. Ik ben ook t
de conclusie gekomen, dat het verdraaid
gemakkelijk is, wanneer je veel geld
hebt, ook bij ziek zijn en dood gaan.
In mijn loopbaan heb ik zo langzamer
hand al heel veel miljonnairs ontmoet
en die zitten allemaal te klagen over
de zorgen, die zij door dat geld heb
ben. Zij beweren, dat iemand, die geen
geld heeft, veel gelukkiger is. Maar het
gekke is, dat ze je gek aankijken, wan
neer je zegt, dat je dat zorgengeld dan
wel van ze over wil nemen. Daar zien
ze niets in."
Gert van der Hoest is van plan zich
de komende weken schrap te zetten.
„Als die kreet echt geen leugen is. komt
het geld bij zakken vol bij mij binnen
aan de Plantageweg 52 te Alblasser-
dam," zegt hij. „Dan hang ik een bord
je op mijn deur, waarop staat: Geslo
ten wegens geldtellen. Als 'k dat geld
geteld heb, ga ik op reis. En dan ben
ik bereid aan iedereen, die mij zijn
geld heeft gegeven, rapporten te sturen,
waaruit dan blijkt hoe gelukkig ik met
hun zorgen ben."
Gert maakt toch nog één voorbehoud,
wanneer hij spreekt over dat gelukk;'
maken. „Ik bedoel natuurlijk niet het
gelukkig zijn op zichzelf." zegt hij. ,,D
is voor arm en rijk hetzelfde. Dat is
een kwestie van liefde. Maar als je ge
hebt. kun je toch heus ook we) gelukkig
Misschien moet Verolme over enkele
weken naar een nieuwe perschef zoe
ken. De kans lijkt niet erg groot, tenzij
de heer Verolme zelfOok die kans
lijkt ons heel klein.
