t
Zelfkant Schiedam verdween
■De
kleine
held
^QecUtóc/edincfetjeó
Wie kaatste kon de
bal verwachten
Agenda Schiedam
Bijna 100 jubilarissen van Wilton
in Rivièralial gehuldigd
WETSTEYN
UIT dïTkèrken
Verandert er ook
iets aan onszelf?
2 SCHIEDAM
t tui de overheid uit het mid
den van de 16e eeuw ten opzichte ran
de kansspelen trachten weer te geven.
Ter aanvulling lijkt het mij nodig iets
te zeggen over haar houding tegenover
het kaatsen, één der behendigheidsspe
len. Voor de spelregels, die vrij inge
wikkeld zijn, heb ik geraadpleegd het
boek van Dr. Johanna W. P. Drost. Het
Vederlandsche Kinderziel vóór de ze
ventiende eeuw, verschenen in Den Haag
1914.
De regels zijn in het kort deze: de par
tij die een bal verkeerd opslaat of niet
kan terugslaan, zodat deze buiten een
speelveld gemerkte plek (de ..Kaats",
dat is de plaats waar de bal het eerst
de >grond heeft geraakt) op de grond
komt, verliest 15 punten aan de tegen
partij. Het slaan buiten de zijlijnen van
het speelveld kost éveneens 15 punten.
Degene, die het eerst 4 kaatsen of 60
punten befeaalt heeft de partij gewon-
Cbr. Soc. Belangen 20 uur: Rhetorics
Spreken in het openbaar.
Sorsum Oord» 20 uur: Reiaver. „Onder
Ons": Vergadering.
II februari.
üwe 20 uur: Schied. Duchtvaartclub
.Joan»": Veroudering.
Mjuris Sacrum 20 uur: R.
Irene 20 uur: Korfbalclub „Succes":
Feestavond.
Musis Sacrum 20 uur: R.K. H.C. „Spi
rit": Carnavalsavond.
Sursum Corda 14 uur: Wandelsport ver.
„Sehiedam-Zuid": Vergadering.
Tivoli 20.30 uur: Schied. Jazz Sociëteit
„Guülaume"Bijeenkomst.
13 februari.
Arcade 20 uur: R.K. Instuif: Dansavond.
Galerie Punt Vier: Kijk Koop Kunst.
Galerie Wiegman George Belzer. metaal
plastieken.
Apothekersdienst
Aanvang apothekersdienst op vrijdag
avond 6 uur: Apotheek Evers. Lange
Haven 81, telefoon 268242, en apotheek
Itethel, Schiedamseweg 41, tel. 269927.
muur gebruik wordt gemaakt. De muur
fungeert in dat geval als achterlijn.
Het spel, dat bij onze voorouders zeer
geliefd was, ging gepaard met veel ru
moer. Een ander ongerief was, dat de
ruiten van de huizen dikwijls sneuvel
den. De genoemde variant bracht extra
last met zich, wanneer de muur van
een huis werd gebruikt.
De Schiedamse overheid bleef niet ach
ter bij andere stedelijke besturen, en
vaardigde verschillende beperkende be
palingen en ten slotte een algeheel ver
bod uit. De oudste bewaarde bepaling is
te vinden in de Keur van mei 1556, waar
in wij lezen: „Item soe en moet nye-
mandt kaetsen upter steede huys, upte
boeten van een pondt ende sentencie van
schepenen". De uitdrukking „upter stee-
de huys" geeft m.i. aan, dat hier sprake
is van het gebruiken van één der muren
van het stadhuis als achterlijn van het
speelveld. Het stadsbestuur zal er wel
de nodige last van ondervonden hebben.
In 1578, 18 mei, vaardigt het dan ze
telende bestuur een nieuw en omvatten
der verbod uit. Behalve „an de veste",
dus bij de stadswallen, en buiten de
stad, is het voortaan verboden om bin
nen de stad, waar dan ook, te kaatsen.
De-tekst- luidt als volgt: ..Voort alsoe
mede hem eenige vervorderen dagelijcx,
entje bijsonder des sonnedaeohs. te leg
gen caetsen omme het Stedehuijs ende
op der Straten, behinderende genoech-
saem tgebruyck der straten, behalven
dat rnettetselve caetsen de luden glaes-
sea dickwils gebroocken ende uutgesme-
ten worden, sonder dattet zelffve noch
gelaten wort gedurende de predïcatie
des Goddelicken Woorts, omme waerin-
ne te versien, Soe ist dat wij burgher-
meesters ende regierders voornoemt by
ri cessen eenen. ijegelicken wel scharpe-
lick verbieden, dat hem niemant voort-
aen meer begeve tot eenieh caetsen om
me het Stedehuijs, noch op eenige shee-
ren straet binnen deesser stede, tzij off
het Sondach ofte werckdach zij, maer
die het caetsen willen plegen, moegen
het selvw doen aende veste ende buten
de stede".
Veel «chijnt het verbod niet te heb-
ben geholpen. In 1518 wordt althans een
den genoemd het kerkekhoff
Markt. Van een toestemming om bij de
stadswallen en buiten de stad te kaat
sen, is geen sprake meer. Als redenen
voor dit algehele verbod worden opgege
ven „glaesbreecklnghen", „verstoernis-
•en van de menschen" en „ghevechl".
De straf wordt verzwaard: elke overtre
der kan worden beboet met een caroius
gulden of voor zijn overtreding „arbi-
traeiijeke aen zijn lijff" worden gestraft.
Dit verbod gold overigens niet alleen
het kaatsen, maar omvatte ook het „colf-
ïven" 'te vergelijken met het huidige
jtolfspel), „balslaen" (synoniem voor
kolven: slach-bal), „schyeten van de
Clool" '.een balspel), en het „worpen mit
steenen" (als spel: wie het verst kan
toerpsn).
Ondanks deze verordening ging het
kaatsên e.d. op straat echter door. In
1582 '.en minste werd het verbod her
nieuwd. zij het dat dan weer de stad-
wallen en het gebied buiten de stad
als in 1578 werden aangewezen als
de plaatsen, waar de beoefening was
toegestaan. Zoals nu de straten verbo
den terrein zijn voor sporten als voetbal
len e.d. en de beoefenaars zijn aangewe
zen op gereserveerde terreinen en sport
hallen, zó was het ook vroeger: kaats
en golfbanen waren de aangewezen
plaatsen om de sport te beoefenen. In
Schiedam heeft in de eerste helft van
de 17e eeuw een kaatsbaan (waarschijn
lijk wel verbonden met een herberg) ge
legen aan de Zijlstraat bij de Ketelpoort.
In 1640 was de baan echter daar al
weer verdwenen. Helaas, heb ik nog niet
gevonden, wanneer deze baan werd aan
gelegd, noch waarheen hij werd ver
plaatst, zo dit al geschied is.
Ik hoop, dat dit summiere overzicht
iets heeft laten zien van onze voorouders
met hun voor ons zo begrijpelijke be
hoefte aan sport en spel, en evenzo van
het toenmalige stadsbestuur met zijn zor
gen om die drang in te tomen, de op
vatting, dat de „stad" niet kan vol
staan met verboden, maar daartegen
over de gelegenheden behoort te schep
pen. waar de sport wel beoefend mag
worden, zult u echter tevergeefs zoe
ken. In deze was men uitsluitend aan
gewezen op de welwillendheid van par
ticulieren, i.e. de herbergiers.
G. VAN DER FEIJST
Gemeente-archivaris. Schiedam.
De zelfkant van Schiedam is feitelijk
verdwenen. Tegenwoordig rijst de stad
als een mastodont van staal en beton
overeind in het vlakke opgespoten bag-
gerland. Vroeger bestond er meestal een
soort ondefinieerbaar gebied waarin men
een geleidelijke overgang kon bespeu
ren tussen stad en land.
Dat deze strook dikwijls een schilder
achtige krans om de stad vormde tracht
ik op de tekening te bewijzen. Hier ziet
men een oud boerehuisje met opstallen
en gestoffeerd door schilderachtig ge
boomte. Dit plekje bestaat niet meer in
deze gedaante. Het ligt nu onherken
baar tussen de Schie, de Gistfabriek en
de Nieuwe 's Gravelandseweg.
OCTAVE DECONINCK
Juliana startte met
nieuwe afdeling
Enige weken geleden is Juliana in de
nieuwe zaal van de School-Dwarsstraat
op woensdagavond van 20.30 u. tot 22.00
u. gestart mei een nieuwe gymnastiek-
afdeling voor dames vanaf 17 jaar. Nu
reeds kunnen we zeggen dat dit een bui
tengewoon goede zet van het Juliana-be-
stuur is geweest. Reeds na drie lessen
bedraagt het aantal dames 35 en nog
steeds melden zich nieuwe leden aan.
Hieruit blijkt wel welk een grote behoef
te er aan een dergelijke afdeling be
stond. Juliana heeft zich trouwens de
laatste jaren veel moeite getroost om in
dit stadsdeel nieuwe afdelingen te begin
nen en met succes.
damesafdeling gaat thans
NU MOET
OPSTAAN CONQUISTADOR!
PA0UTO RISKEERT Zl)N LEVEN OM HET
WEERLOZE PAARD TE REDDENMAAR DE
EERSTE AANVAL HEEFT HU AFGE-
jS LAGEN
GOUDEN
/ERTELLINGEN:
'DIE STIER KOMT TERUG
ZAL. HET PAARD
JUG '1
f\ rfk
EN HET KIND VER- VkUNNEN NIETS
/PABLITO IS HEEL MOEDIÖ
MAAI? DIT MArS KJICT I
MAAR DIT MAG NIET
HATO, CE REVOLVER
ZAL HET I
DOEN/T
generaal!/*
NIET VAN HIER AF, MAN - -
OE MÓET DE- ARENA
DAN MIS OSï CE «STIER
NIET
OE eerste. SC hot op
«STER ,GHATD I EN VER
LOS DAN HET PAARD
3^\OOR TWEEDE KEER. SLAAT PABLI7D DE
OH, WAT
DE STIER VALT OPNIEUW
auiSTAT AAN ALS CHATo NADER
AANVAL AF
MAAR HU VERLIEST ZUN RODE
CCR EERST
KOMT MET ZUN REVOL
S-STA STIL, DUIVELS
SCHIET HU
B- BEESTD- DAN KAN
STIER NEErR EN
IK DE NEER SCHIE
Wij horen tegenwoordig nogal
weren, dat werknemers zo snel van baan
veranderen. Het lijkt wel of men geen
interesse meer heeft in zijn werk. wordt
er dan met enige weemoed in de stem
aan toegevoegd. En de dagelijk s berich
ten in de krant geven ook niet altijd
blijk van grote overeenstemming tussen
werkgever en werknemer. Maar dat het
ook anders kan, hebben wij afgelopen za
terdagmorgen in de Blijdorpse Rivièra-
hal kunnen zien. Daar waren 97 werk
nemers van de Dok- en Werf Maatschap
pij Wilton-Fijenoord bijeen (met vrou
wen en andere familieleden), die in 1965
hun 40- of 25-jarig dienstjubileum hebben
gevierd. Ja. de heer Visser was zelfs ai
50 jaar aan het bedrijf verbonden. En
dat zijn jubilea waar vooral de jongeren
vandaag de dag toch nog altijd „U" te
gen kunnen zeggen.
TANIGE consternatie veroorzaakte op
-*-J één van de laatste zittingen van het
Schiedamse kantongerecht de zaak tegen
een Zwijndrechtse „wrakkenridder"de
eigenaar van een automobiel, die nauwe
lijks meer deze naam verdiende, en die
op het gebied van gammelheid en gebre
ken alles slaag wat de rechterlijke macht
in de afgelopen maanden voor zich op ta
fel heeft gehad. En dat is heel wat, want
het contingent vaderlanders, dat zich
ondanks slechte remmen, gladde banden,
defecte lichten en wat dies meer zij op
de openbare weg durft te begeven is nog
altijd bijzonder groot. Dat echter ook
daarin een overtreffende trap bestaat be
wees A. R. H., die in de tijdens de
zitting gegroeide overtuiging, dat het
voor hem wel niet mals eindigen zou
naar voren kwam om voor de kanton
rechter rekenschap zijner verkeerszonden
af te leggen.
Mr. W. E. van Vloten legde hem een
hele waslijst voor waarop als voor
naamste gebreken waren vermeld, dat
het stuur vrijwel niet meer functioneer
de, de greep voor de handrem bij nader
inzien een volmaakt nutteloos instrument
bleek en dat met de voetrem slechts na
een reeks manipulaties enige vertra
ging kon worden bereikt.
„We moeten er niet aan denken, dat
zoiets rustig rondtoert door het dagelijks
verkeer", verzuchtte de kantonrechter,
de lijst onderbrekend. Dit kan met
recht een rijdende doodkist worden ge
noemd." Hij vervolgde met de rest, die
betrekking had op de niet mechanische
delen zoals de volmaakt afgesleten ban
den en de carrosserie, die zo slecht was
dgt de lampen er los in hingen en de
bodemplaat meer dan een vloer een sa
menstel gaten was die werden bijeenge
houden door wat schamele restjes roest.
H. zei niets toen hem de hele ceel
werd voorgelezen en evenmin toen de
kantonrechter eindelijk het vel papier
u-eer ter tafel legde en hem het woord
werd gegund. Zwijgend, met de handen
op de rug keek H. afwachtend naar de
leden van de rechterlijke macht.
,.lk heb er geen goed woord voor
over", begon de officier van justitie.
„Hoe iemand zich met zo'n vehikel nog
op de weg durft te begeven. Dit is niet
alleen een rijdende doodkist voor hem
zelfmaar tegelijkertijd een levensge-
iemand die zich
het verkeer waagt een strenge straf
heeft, verdiend."
„Hoeveel hebt u voor die wagen
eigenlijk betaald?", vroeg de kanton
rechter. nadat de officier, zijn rekwisi
toor met een eis van totaal 260 gulden
of 52 dagen had beëindigd.
H. haalde zijn schouders op; Hij wist
het niet meer precies. „Iets van 1500
gulden dacht ik", zei hij voorzichtig.
Wanneer hij een bom temidden van
de ernstig zwarte heren had geworpen
had de reactie zowel voor als achter de
tafel niet heviger kunnen zijn. „Vijftien
honderd gulden", riep de kantonrechter
elke lettergreep van het formidabele be
drag zwaar beklemtonend en nogmaals
nu alleen maar verbaasd: „vijftienhon
derd gulden".
H. knikte. „Zoiets", zei hij zacht.
„Meneer", antwoordde de kantonrech
ter. nog niet helemaal bekomen, „dat
ding was nog geen honderd, nee.... nog
geen vijftig gulden waard."
H. wreej zich bedachtzaam onder de
kin. „Tja....", zei hij alleen maar.
Hoewel het bedrag, dat H. voor zijn
auto had betaald enorm hoog was ge
weest en het ding dus alleen maar een
buitensporige verliespost kon betekenen
weigerde inr. W. E. van Vloten veel van
de geëiste boete af te doen.
„U wist", zei hij, „dat er zoveel fou
ten aan waren en u wist eveneens dat
'u dan niet de weg op moet gaan". Hij
veroordeelde H. tot een boete van totaal
250 gulden of 50 dagen. H. verdween zo
als hij gekomen was. Zwijgend, alleen,
nu nagekeken door een hele publieke
tribune waarvan ieder waarschijnlijk op
het moment dat H. de deur achter zich
dichttrok dacht: „Vijftienhonderd gul
den".
ZWAARDER nog dan de wrakkenbe-
zitter H. strafte mr. W. E. van Vlo
ten de Rotterdammer A. B. H.. die met
zijn bestelauto een aantal capriolen had
uitgehaald, die veelal wel op het witte
doek, doch zelden op de openbare weg
straffeloos blijven. De aanleiding hiertoe
was een betrekkelijk eenvoudige. H. had,
toen het file-rijden hem verveelde zich
naar voren gedrongen en had daarbij
een botsing veroorzaakt: Een overtre
ding, zoals er dagelijks honderden wor
den gepleegd. H. echter had nadat de
botsing had plaatsgevonden de benen in
casu de wielen genomen en kon pas vele
kilometers verderop door de overige be
trokkenen worden klemgereden.
„Het is een heel probleem", zei H.
toen hij voor het hekje stond: „Een
heel probleem".
De kantonrechter knikte„Zegt u dat
wel", beaamde hij hoewel hij waar
schijnlijk daarmee iets anders bedoelde
dan H. op het oog had.
Volgens de verdachte stak de zaak
heel simpel in elkaar. Hij had, aldus
vertelde hij, te kennen gegeven dat hij
wilde passeren maar werd daarbij ge
hinderd zodat hij, wilde hij er voorbij,
tot andere middleen moest over gaan.
„Het verkeer is een geven en nemen",
besloot hij met een gezicht, waarop over
duidelijk te lezen viel, dat hij persoon
lijk meer tot het laatste neigde.
„O", zei mr. W. E. van Vloten.
De kleurrijke beschrijving van H's
vlucht werd op de zitting gegeven door
een getuige één der achtervolgers
die met een brede mimiek precies uit
de doeken deed hoe haarscherp en gie
rend met de banden, H. de bochten had
genomen, links en rechts over de rij
baan was gegaan en zelfs een keer te
gen het verkeer in een oprit was afge
raasd.
„Ik heb de hele bloemlezing gele
zen", verzuchtte de officier van justitie,
mr. G. G. Abeln, „maar ik kan ook niet
alles vervolgen. Ik heb het belangrijkste
er maar uitgenomen en van de rest kan
ik alleen maar zeggen, dat het allemaal
precies pas in de enorme lijst werke
lijk kaarten vol overtredingen die de
verdachte al op zijn naam heeft staan."
Over de laatste in deze reeks, wilde de
officier naar hij zei, kort zijn. „Ik heb
er geen woorden voor", zei hij terwijl
hij het dossier teruglegde op de tafel
van de kantonrechter. „Dit is geen wild
west meer. Dit is zonder meer crimineel
rijden. Deze man is ten voeten uit een
wegpiraat, waartegen ik niets anders
dan een zware straf kan eisen."
Het werd tenslotte voor H., die steeds
bedenkelijker keek naarmate de officier
met zijn rekwisitoor vorderde, een boete
van 100 gulden of 20 dagen met een
onvoorwaardelijke ontzegging van de rij
bevoegdheid voor de tijd van zes maan
den, conform de eis.
De Rivièrahal was voor de helft ge
vuld. en de stemming onder de aanwe
zigen was opperbest. Iedereen was vrien
delijk tegen iedereen en vanuit alle hoer
ken groette men elkander. Peter Piekos.
drie charmante jongedames, zingend on
der de naam „The Spotlights" en een
bandje bestaande uit leden van de Ma-
keer op keer beloond met
gul applaus van de jubilarissen, hun aan
hang en de vele genodigden, zoals be
drijfsleiders, chefs en bazen. Maar men
was er niet alleen om te luisteren naar
de grappen en imitaties van Peter Pie
kos en de liedjes van de Spotlights.
Namens de Nederlandse Maatschap
pij voor Nijverheid en Handel, reikte de
heer M. Vlug, bestuurslid van het depar
tement Schiedam van deze maatschap
pij, aan de jubilarissen het Vererend Ge
tuigschrift van de maatschappij uit. Als
vertegenwoordiger van alle jubilarissen
fungeerde de heer Visser, met zijn vijf
tig dienstjaren de kampioen van dit il
lustere gezelschap. Deze jubilea waren
volgens de heer Vlug, het sprekende be
wijs van de juistheid van het spreek
woord „Trouw moet blijken". Hij vroeg
zich af wie hij nu moest complimente
ren: de directie of de jubilarissen. De
jubilea waren ten slotte het resultaat
van zovele jaren van goede samenwer
king tussen beiden. De bijeenkomst
werd besloten met een warme lunch, be
reid „k la grandmère, waarbij ir. B.
Wilton optrad als tafelpresident.
Ned. Herv. Gemeente: Grote Kerk 10
uur mej. ds. E. A. Bos, 5 uur ds. J W.
ZimmermanBeühelkerk 10 uur drs. R.
H. Wissink, 7 uur ds. H. W. Hemmes:
Opstandmgskerk 10 uur ds. H. W. Hem
mes, 7 uur ds. A. Hoffman; Vredeskerk
10 uur ds. C. van der Steen, 7 uur ds.
A. (e Coq: Kethel, Dorpskerk 10 uur ds.
W. Voms. 7 uur ds. S. Bijl, Krimpen a. d.
IJssel: De Rank 8.30 uur ds. W. Vons.
Geref. Kerk: Oosterkerk 10 uur ds.
J. Winter. Den Haag-Zuid, 5 uur ds. L.
R. Krol, Vlaardingerm: Kethel ..De Ark"
9.30 uur ds. J. Couvée. 5 uur ds. G.
Oppedijk. Delft; Magna li a DeïKerk 10
uur ds. W, A. Krijger. 5 uur ds. J.
Couvee: De Goede Haven 10 uur ds J.
N. Nammensma, 5 uur ds. W. A. Krijger;
Julianakerk 10 uur ds. L. R. Krol, 5
uur ds. J. N. Nammensma.
Ned. Prot. Bond. Westvest, 10.30 uur
ds. A. D. Küaassen (Jeugddag).
Leger des Hells, Lange Haven 71, 10
uur Heiliginigssamienikomst, 6.30 uur
openiuchtsamenikornst Koemarkt, 7.30
uur Verlossiwigssatnenfcomst. Leiding ma
joor en mevr. Drijver-Salomon.
Oud-Geref. Gemeente, Geref. Jeugd
huis, Lange Haven 97, dienst om 9 en
3.45 uur.
Oud-Kath. Gemeente, Dam 28, 10 uur
H. Mis.
Jehova's Getuigen. Volksgebouw, Tuin-
laan 50. 6 uur toespraak, 7 uur Wacht
torenstudie.
Vr(je Geref. Gemeeste, Tuin laan 50,
10 en 4 uur dienst.
Chr. Geref. Kerk, Warande, 10 en 5
uur dienst.
Baptisten Gemeente, Lange Haven 125,
7 uur samenkoomst.
Mission to the Seamen, Anglicaanse
dienst, kantine Wilton-Fijenoord. iedere
eerste, derde en vijfde zondag der maand
v.m. 9 uur Rev. Chr. Reeves B.A.
Kerkgemeenschap tot verbreiding der
Geref. Leer, Lange Nleuwstraa' 67.
dienst om 10 en 5 uur. Voorganger ds.
H. Hofman.
Geref. Kerk (VrUgemaakt)Westvest
30. 9.30 en 4.30 uur ds. C. Vonk.
Evang. Luth. Kerk, hoek Oranjestraat,
10 uur ds, A. Steinhart.
Missehien kunt u het uit u
zette, die toch allebei onder dit
thema vallen.
In Eindhoven heeft zondag monseigneur
Bekkers zelf aan een min of meer ver
bijsterde parcchie meegedeeld, dat
zowel de pastoor als de kapelaan van
de betreffende parochie van plan zijn
binnenkort in het huwelijk te treden.
Het is nog wel niet zover dat hij daar-
hij kon meedelen dat ze beiden in func
tie blijven maar ook dat komt mis
schien nog wel. In ieder geval sprak
de bisschop met begrip over hun stap.
Ze hebben de paus toestemming voor
hun huwelijk gevraagd en wensen in
de rooms-katholieke kerk te blijven.
De bisschop voegde er nog aan toe. dat
zij de strijd ais mens niet hebben kun
nen volhouden Een en ander betekent
een verandering in de kerk.
Daarnaast meldde mijn krant van een
opera-uitvoering in Hamburg. De pre
mière van de elektronische opera „In
cidenten bij een noodlanding", ruim
schoots van alle mogelijke knaleffec
ten en de meeste vreemde geluiden
voorzien, deed het publiek bijna in pa
niek de zaal verlaten. Toen éen der so
listen zong „WIJ willen torh muziek
horen, nietwaar?" schreeuwde een da
me „Ja, maar dan echte muziek".
Alles woelt hier om verandering. We heb
ben de happenings, de pop-art de nieu
we moraal, een veranderende kerk.
een veranderende wereld. Toch zijn er
mensen die beweren dat hier nooit iets
gebeurt. Eigenlijk vinden ze 't hier
maar een saaie boel. Het woelt volgens
hen nog niet genoeg. Er woelt eigen
lijk niets om! Er gebeuren geen wer
kelijk nieuwe dingen.
Ook van die kant laat zich deze zaak
bekijken. Ik behoef me daartoe geen
geweld te doen. Inderdaad in vele op
zichten blijft alles bij het oude. We
horen andere muziek, maar we blijven
naar de opera gaan. We zien andere
schilderijen, maar we blijven tentoon
stellingen bezoeken. De oorlog is nu
ren. De conflicten
i de ene industrie
ar er blijven con-
i gerust te stei-
hier en dan
blijven oorlogen vc
verplaatsen zfch v:
naar de andere, m
flicten.
Ik schrijf dat niet o
len. Ik dacht dat al deze dingen
juist zo verontrustend waren. Bü al
le veranderingen verandert er zo wei
nig. Zo weinig aan ons zelf. Zo weinig
aan onze samenleving. Zelfs de revo
luties die wij op touw gezet hebben
in het verleden hebben vaak alleen
maar verschuivingen van macht en
van invloed te zien gegeven.
Ei zou iets veranderd, omgewoeld moe
ten worden. Maar ik denk dat we
daarvoor toch moeten uitzien naar
krachten van buiten.
MEDEMENS
Ervaringen verteld uit
eigen aquarium
In de maandagavond, 14 febr. te houden
vergadering van de Schiedamse vereni
ging van aquarium- en terrariumhouders
„Aqua-Fauna," zal de heer J. van Raam
uit Amsterdam vertellen over: ..Ervarin
gen uit eigen aquarium". Hierin wordt be
handeld de opbouw, tnrichting, verlich
ting enz van de gehele bak en wordt toe
gelicht dooi- kleurendia's.
De vergadering wordt gehouden in ge
bouw Irene en vangt om 8 uur aan. Op
14 maart zal dr. L. Lodewijks uit Den
Haag als spreker optreden.
