R. R. Meeldijk heeft een
nogal kronkelige hobby
w
donderdag 14 juli 19G6
15e jaargang no. 37
De politie meldt:
Schiedam kiest voor water"
werd rumoerig ontvangen
KUNSTGEBITTEN
DE HAVENLOODS
weekblad voor Schiedam
Deze editie wordt luis aan huis bezorgd in Schiedam en
Kethel.
OPLAGE 27.000
Combinaties met onze edities in Botterdam, Vlaardingen,
Maassluis, Hoek v. Holland, en/of IJssel en Lekstreek
mogelijk:
TOTALE OPLAtiE 2:12.000
onder accountantscontrole.
Redactie Schiedam: Leo 't Hart, Burg. v. Haarenlaan 916,
Telefoon 266900.
Aangesloten bij de Nederlandse Huis-aan-Huisblad Pers
WESTBLAAK 25, ROTTERDAM
TELEFOON 13.21.70 (5 lijnen)
POSTGIRO 18344
ADVERTENTIES TOT WOENSDAG 10 UUR
UITGAVE STICHTING „DE JEUGDHAVEN"
R. R. Meeldijk: Een vroege dertiger, enigszins kalend, breedgeschouderd
en een kop groter dan de meesten van ons. Een rustige man van weinig
woorden, die zelden uitgaat en nooit naar de televisie kijkt. In stede
daarvan brengt hij voor zover zijn drukke werkzaamheden het toe
laten zijn vrije tijd door met zijn liefhebberij: het houden van slangen»
die hij in vele variaties bezit.
Het is een opmerkelijke hobby, die de heer Meeldijk beoefent. In Rotter
dam en omstreken is hij zo'n beetje de enige. Reptielenverzamelaars zijn
er meer. Vijfhonderd in getal, aangesloten bij de Vereniging Laverta, een
overkoepelend orgaan, dat naast de voorlichting ook de import van rep
tielen beoefent. Het is ook een beetje griezelige liefhebberij, die van de
heer Meeldijk, angstaanjagend met al die kille kronkelende lijven achter
het dikke glas van het terrarium. Maar je raakt daaraan echter snel
gewend, want slangen zijn van nature weinig beweeglijk een enkele
uitgezonderd liggen alle stil en lui gekronkeld over de knoestige
stukken hout.
Vrijwel niets beweegt wanneer wij in de kamer zijn. Ogenschijnlijk is het
een lege kast. Voorin op de tronken koesteren de slangen zich in de hitte van de
lamp en alleen achterin is er wat leven door een slang, die zich bedaard rond
een uitstekende tak windt. „Kijk", zegt R- Meeldijk, en drukt zijn vinger tegen
het glas, „een hele mooie". Hij wijst op een slang, die voorin het zand ligt. Een
lichtbruine kronkel met donkere strepen over het gehele lichaam. We knikken.
Een /raat beest inderdaad maar met enorme tanden, die zichtbaar worden
als het dier de kaken spert. „Mooi beest", zegt Meeldijk waarderend, hoewel
ik betere heb gezien". Hij doet de schuif aan de linkerzijde van het terrarium
open en alsof hij een man was uit een „cent-snoep-winkeltje", grabbelt hij tussen
de takken en vist er tenslotte een slang uit, die hij in onze richting houdt. De
slang, zeer ontstemd dat hij in zijn rust gestoord werd, bewoog wild in zijn
handen, draaide zich rond zijn arm, liet zich vallen en kronkelde met geopende
bek weer omhoog.
Het ls even vreemd als Je zo staat. Per
slot van rekening is een slang een voor
ons niet alledaags dier en hij heeft in het
kwade een behoorlijke naam op te hou
den. Zodets schiet je door het hoofd als
op luttele afstand een slang zich tracht
te ontworstelen aan de hand. die hem
omklemt. Je ziet de kaken, de centime-
terslange tanden en de flitsende tong en
dat alles maakt, dat je je in de onmiddel
lijke nabijheid van het beest niet erg op
je gemak voelt
In onze stoel gekleefd maten we voor
zichtig de afstanden. Vanaf de hand van
Meeldijk tot aan de kop van het dier
ruim veertig centimeter. Vanaf de kop
van de slang tot aan onze hoofden be
droeg de afstand ongeveer evenveel.
„Houdt hem even vast, wil je", onder
brak Meeldijk onze overpeinzingen en
reikte het wild bewegende beest over aan
zijn vrouw, die aan de andere kant van
ons gezeten was. Zelf pakte hij een twee
de exemplaar uit de kast, dat hij los
moest trekken van de tak en dat zich
nog heftiger teweer stelde dan de eerste.
„Ik heb er nog één", zei hij met enige
trots, „je kunt ze haast niet uit elkaar
houden". We zagen het. En eveneens dat
ook dit exemplaar uit zijn verzameling
er weinig op gesteld was te worden ge
stoord.
Risico's
„Ik begrijp er niets van", zei Meeldijk
tegen zijn vrouw, terwijl de slangenkop
pen voor onze neus bengelden. „Straks
bijten ze nog ze zijn verschrikkelijk
onrustig vanavond.".
In de hobby van de heer Meeldijk schui
len overigens minder risico's dan men op
het eerste oog denken zou. Het enige ge
vaar steekt volgens de heer Meeldijk in
het karakter van de slang. „Ze missen
het vermogen om je te leren kennen zo
als een hond", zegt hij, „en als ze agres
sief zijn onderscheiden ze je hand niet
van een willekeurige tak. Ze bijten dan
in alles''.
Tegen deze bijtbuien bestaat echter een
middel: Koude. Wanneer de heer Meel
dijk ziet, dat een slang gevaarlijk wordt
draait hij de thermostaat lager, waardoor
de slang die een koudbloedig wezen
is in letterlijke zin afkoelt. En hoe
kouder hij het krijgt des te trager wordt
hij. „Maar het helpt niet altijd'', zegt hij,
„ik heb ze eens laten afkoelen en toen
ik de deur open deed vloog er toch nog
één midden in mijn gezicht. Je kan het
nog zien", zegt hij, en wijst op zijn neus
waarop vier minuscule littekens zicht
baar zijn. „Het is niet zo erg als je denkt",
vervolgt hij, „want het zijn net naalden,
je voelt ze bijna niet eens". Ook zijn
handen tonen de sporen van slangebeten.
Net alsof er op regelmatige afstanden
van elkaar gaatjes in zijn geprikt. „Even-
zovele aanvallen gedeeld door twee",
zegt hij en lacht. Zelf is hij er weinig van
onder de indruk. „Het went vanzelf en
je moet het er maar voor over hebben'',
meent R. Meeldijk. „Per slot van reke
ning loop je met vrijwel elk dier dat
risico". Van zichzelf zegt de heer Meel
dijk, dat hij met alle slangen, die hij be
zeten heeft en dat zijn er tientallen
maar één keer werkelijk in angst heeft
gezeten. Dat was een ruim twee meter
lange boa constrictor, die hij eens heeft
gehad. „Ik had een zak voor hem ge
maakt'', vertelde hij, „om hem in op te
bergen totdat ik hem kon wegdoen en
toen ik dat ding over zijn kop wilde
wurmen schoot 'ie onder me vandaan en
viel naar me uit. Wat we ook probeer
den, we konden er niet bij. De hele tijd
bleef hij rechtop in eèn hoek van de ka
mer staan en elke keer dat we hem na
derden viel hij aan en moesten we weer
maken dat we wegkwamen. Pas toen we
een laken over hem heen konden gooien
werd hij rustig, maar toen waren we toch
als een dik uur met hem bezig geweest".
Slangen ruilen
De manieren waarop de heer Meeldijk
aan zijn slangen komt zijn er vele. Soms
koopt hij ze, soms gaat hij ze vangen en
soms worden de dieren verkregen door
ruiling. „Dat laatste gaat een beetje moei
lijk", zegt hij, „want er zijn er maar wei
nigen in Nederland, die er een dergelijke
hobby op na houden en dat betekent, dat
er dan*meestal internationaal moet wor
den geruild". Dat geeft uiteraard der
zaak nogal wat moeilijkheden met de
douane. Im- en export van levende dieren
zijn gebonden aan vele regels en wie
daartegen zondigt krijgt een zware straf.
Soms kan het echter niet anders, want
één zijner ruilrelaties, woonachtig in een
land dat er minder bepalingen op na
houdt stuurt de slangen in de weinig
solide verpakking van een enkel linnen
zakje, zonder de zending aan te tekenen,
zonder die te verzekeren en zelfs zonder
de inhoud te vermelden, „Ik heb hem
enkele malen geschreven", zegt R. Meel
dijk, „dat hij dat niet achterwege mocht
laten, maar hij blijft bij zijn manier".
Meestal verloopt een dergelijke trans
actie vlot en gaan de slangetjes zonder
dat het wordt opgemerkt over naar de
ontvanger. De dieren komen koel aan
bewegen dus niet en afgezien van de
hobbelige vormen van de zending wijst
niets er op. dat het hier een zending le
vende dieren betreft. Eenmaal zijn er
eens moeilijkheden geweest. Dat was
midden in de zomer, toen een postambte
naar het linnen zakje, dat met de zending
was aangekomen op een zonnig plaatsje
achter het venster legde. Na een uurtje,
het was rond het middaguur, begon het
zakje in de rekken te bewegen, schoof
naar de rand van de plank en viel met
een plof op de grond waar men het liet
ligge tot de ijlings ontboden ontvager
was gearriveerd.
„Ik werd gewaarschuwd terwijl ik aan
tafel zat", zegt R. Meeldijk, „en moest
onmiddellijk mee. Openmaken maar. Er
ontstond een enorme consternatie toen
ik het touwtje losmaakte en de slangen
als een kluwen over de tafel rolden,
maar ik heb ze gelukkig toch zonder
moeite meegekregen".
Een andere manier is zelf vangen en
liefst in landen als Joego-Slavië en de
overige Balkanlanden, waar reeds slan
gen van flinke grootte voorkomen. „Kof
fers vol", zegt Meeldijk, „heb ik meege
bracht. Voor mezelf en de andere ver
zamelaars. Tegenwoordig ga ik met de
auto en dan is het tamelijk gemakkelijk
om er flink wat mee te nemen. De doua
ne daar vindt het best, dat je dergelijke
dieren over de grens meeneemt. Vroeger
was dat allemaal wat lastiger. Terwijl
de anderen op excursie waren trokken
wij er met een vork, je weet wel zo'n
stok met een gespleten eind, op uit om
slangen te vangen, die we op de kamer
bewaarden. We borgen ze in een stevige
leren koffer, die we in de bus bij de
handbagage zetten en zo gingen ze mee
naar Nederland. In het bagagenet, vlak
boven de hoofden van de reizigers".
Griezelige bedoening
Met de omwonenden heeft de heer
Meeldijk voor zover het zijn slangen
betreft weinig last. „Ik woon hier nog
maar pas", zegt hij, „dus de buren weten
er nog weinig van. Maar ook in Schiedam,
waar ik altijd gewoond heb, heeft er
nooit iemand aanmerkingen op gemaakt,
hoewel er wel velen waren die me zeiden
dat ze het maar een griezelige bedoening
vonden''. We konden het ons enigszins
voorstellen.
De slangen, die hij tegenwoordig houdt
zijn alle onschuldig, maar een tijdje gele
den, toen., hij nog niet getróuwd was, had
hij ook uitgesproken gevaarlijke soorten
in huis. De boa constrictor bijvoorbeeld,
de Zuidamerikaanse wurgslang, die hij
zelf had opgefokt en die hem eens heeft
aangevallen. Ook had hij een gifslang,
waarvan de beet binnen één minuut do
delijk was, maar dit werd zelfs hem op
de lange duur te erg en dat dier heeft hij
BLANC DE BOEUF
OSSEWIT
Het Belgische frituurvet, stearinevrtJ.
VRAAG UW WINKELIER
Diepvriesverpakking met
GRATIS SPELDJE
Brillant-
schitterend bezit
voor altijd 1
V van Andel
Hoogstraat 184-152
Beyerlandselaan 178
Rotterdam
PK r
korte tijd nadat hij het zich had aange
schaft weer van de hand gedaan
„Tegenwoordig koop ik niet meer",
zegt hij, „zelfs ratelslangen komen er
niet meer in. Ik hou ze alleen noig maar
voor het mooi. De sport, het verzamelen
begint er zo langzamerhand een beetje af
te raken".
„Een tijdje geleden", vervolgt hij, „heb
ik overigens een klein beetje trammelant
gehad vanwege een slang, die was wegge
gleden toen ik hem, met een paar anderen
uit de zak haalde. Hij glipte tussen mijn
vingers door en verdween in een holletje
in de vloer, waar hij bleef zitten. We
hebben van alles geprobeerd om hem
eruit te krijgen en toen dat niet lukte
hebben de buren van beneden gevraagd
of ik het gat dan maar wilde afsuiten. Ze
zeiden, dat ze er 's nachts niet meer van
konden slapen".
Hij heeft het gedaan, met bloedend
hart. „Want het was een mooie slang",
Maar jawat doe je als ze zoiets vra
gen. Je krijgt de grootste last als je „nee"
zegt".
„Wat voor een was het er", vroegen wij.
„Zoéén", zegt hij, en wijst op een brui-
V.W. OPEL - MERCEDES enz.
vanaf f15
Hoffcar Nederland N.V.
G. J. Mulderstraat 10, Tel. 25.68.75
0 Doordat hij onwel werd, kwam de 56-
jarige winkelier A. van P. uit Vlaardin
gen op de Vlaardingerdij k met zijn
bromfiets te vallen en liep o.m. een her
senschudding op. Hij werd door de GGD
naar het ziekenhuis vervoerd.
0 Op de Broersvest stak de 86-jarige
mevrouw M. H. uit Vlaardingen plotse
ling de weg over en werd daarbij door
de 28-jarige bromfietser J. P. van G.
aangereden. Zij kreeg o.m. een hersen
schudding en werd naar het ziekenhuis
vervoerd( waar zij is overleden.
0 De 3-jarige Paulina v.d. Touw aan de
Parallelweg viel van 2,3 meter hoogte
van het balcon op een tegelstraatje. Zij
werd ernstig gewond naar het ziekenhuis
vervoerd.
0 Twee knaapjes van 11 en 9 jaar za
gen kans in te breken in een woning
middels een openstaand raam van een
woning aan de Burg. van Haarenlaan.
Zij stalen f400 uit een busje. De knaap
jes werden aangehouden en het geld
bleek nog aanwezig.
0 De 16-jarige C.V. werd betrapt bij
een inbraak aan de mgr. Nolenslaan
waar hij f 270 aan rijwielonderdelen had
gestolen. Bij het verhoor bleek, dat hij
samen met zijn 18-jarige vriend G. R.
totaal 15 inbraken heeft gepleegd. Met
nog een 17-jarige jongen hadden zij di
verse onderdelen van onbeheerd staande
bromfietsen gestolen.
0 Een 16-jarige knaap verschafte zich
met een valse sleutel toegang tot een
woning in Groenoord en stal f80. Hij is
gearresteerd.
0 De 16-jarige stukadoor J. A. W. reed
met zijn bromfiets de 52 jarige mevr. A.
B. op de Rotterdamsedijk omver. Zij
liep een hersenschudding op ^n werd
op.
0 Een 18-jarige jongen werd gearre
steerd wegens diefstal van een auto van
af de Lange Haven met welk voertuig hij
in Vlaardingen een aanrijding veroor-
oorzaakte. Hij is in arrest gesteld.
0 Ingebroken is in de wasserij Noord-
hoek aan de N. Haven waarbij f37,50
werd gestolen.
0 Op de Broersvest vernielden twee zee
lieden van 17 en 18 jaar enkele bloem
bakken. Zij waren dronken en werden
naar het politiebureau gebracht.
Geslaagde feesten
in Kethel
De jaarlijkse feestelijkheden 'zijn in
Kethel tot een succes geworden. Met een
optocht waaraan o.m. de leden der lan
delijke rijvereniging deelnamen, werd 't
feest geopend, waarna een demonstratie
volgde. Er was hiervoor zeer grote be
langstelling. Er werden enkele bijzon
der fraaie nummers' gebracht, zoals de
Hongaarse Postkoers, die veel waarde
ring had. Bij het ringsteken ging de
hoofdprijs naar de heer Bode, 2e prijs
Brigitte de Vries, de derde Yvonne v.d.
Sluis, vierde Herman van Steyn en vijf
de Lia Trigge.
V.erder waren er de gebruikelijke kin
derspelen, terwijl ook de diverse kermis
vermakelijkheden grote belangstelling
trokken. Het:geheel is dan pok goed ge
slaagd.
Vliegensvlug kronkelt de slang zich
om de harid van zijn eigenaar.
ne slang, die achter in de kast rond een
stronk ligt. Het was er één zoals hij even
daarvoor voor onze neuzen had gehouden.
We zien weer de lange tanden, de spitse
kop met de koude ogen en de elastische
kaken, die hij telkens laat openklappen.
We kunnen ons voorstellen, dat de bene
denburen de slaap niet konden vatten en
liever het zekere voor het onzekere kozen
en vroegen of het gat kon worden ge
dicht. De herinnering aan een venijnige
slangenkop hoe mooi ook van kleur,
van vorm is geen pretje voor de niet-
liefhebber.
Zeker niet vlak voor het slapen gaan.
„Het is toch zonde", zegt hij met iets
van spijt in zijn stem. „Het was een hele
Uit de medische hoek
Jarenlange behandeling van patiënten
met rugklachten bracht de chirurg dr.
Schmirler uit Remscheid in aanraking
met talrijke automobilisten die vooral
door het autorijden last van hun rug
hadden. Om dit pijnlijke en dikwijls ook
niet ongevaarlijke euvel te verhelpen ex
perimenteerde hij jarenlang, om ten slot
te een rugsteun te ontwerpen die aange
past kan worden bij iedere automobilist.
Zo is een medisch verantwoord rugkus
sen ontstaan dat, in onderscheid met el
ke andere rugsteun, de steunkracht pre
cies daar geeft, waar de rug van de
automobilist deze steun nodig heeft.
Het systeem is overigens heel eenvou
dig. Het kussentje, te vergelijken met
een klein luchtmatrasje, maar dan aan
gepast van vorm, kan worden opgebla
zen met behulp van een kleine gummi
bal. Is de juiste spanning eenmaal be
reikt, dan ligt de gummibal uit het ge
zicht tussen de stoelen. Vindt de autobe
stuurder, bijv. na een lange rit, dat hij
een ietwat stugge steun in zijn rug no
dig heeft, dan behoeft hij alleen maar
'n paar maal in de gummibal te knijpen
en het kussentje krijgt meer spanning
Ingenieus is het ventiel, om de spanning
zo nodig te kunnen verminderen. Een
lichte druk met de duim is voldoende.
Het „uitgedokterde" rugkussen is nu
enige tijd op de markt en de ervarin
gen die reeds zijn opgedaan hebben de
Technische Dienst van de ANWB tot en
thousiaste uitlatingen gebracht.
De dr. Schmirler Patentsteun is ver
krijgbaar bij Handelsonderneming ,,Bo-
nita", Korte Haven 6 te Schiedam. Tele
foon 268142.
STÖOPMAN JUWELIER
MGR. NOLENSLAAN 512 - SCHIEDAM
N. BINNENWEG 397 - ZWARTJANSTR. 85 - R'DAM
Er hebben na de première-vertoning
van Jan Schaper's documentaire over
Schiedam: „Schiedam kiest voor het wa
ter", nogal wat geruchten de ronde ge
daan, die in enkele bladen verder werden
verspreid. Dit gerucht wil, dat m het bij
zonder burgemeester Roelfsema ernstige
bezwaren tegen deze film heeft geopperd
welke bezwaren overigens door niemand
zijn gedefinieerd. In het algemeen zijn de
meningen over de film zelf bijzonder
waarderend, reden waarom men zich
kan afvragen, wat er nu eigenlijk aan
hapert. We laten hier de diverse pers
stemmen na de première horén.
Het „Rotterdams Nieuwsblad": „De
kennismaking met Jan Schapers werk,
dat ons thans gepresenteerd wordt onder
de titel „Schiedam kiest voor het water"
is zonder twijfel een aangename kennis
making geweest. Wie indertijd de film
heeft gezien, die Schaper gemaakt heeft
van onze buurstad Vlaardingen, herkent
hier en daar dezelfde hand maar bemerkt
toch al spoedig, dat Jan Schaper als ci
neast aanmerkelijke vorderingen heeft
gemaakt en een veel sterker verinniging
tot uiting heeft gebracht. Zijn film over
Schiedam is stukken beter. Het sugges
tieve beeld van de stad in opbouw komt
ook in« zijn Schiedamse film hoe kan
het anders bij een stad die zich zo dyna
misch ontwikkelt nog wat te veel naar
voren. Hij valt misschien nog wat te veel
in herhaling met zijn zwaaiende kraanar-
men en zijn omstortende muren; wij za
gen nog wat te vaak telkens dezelfde wo
ningblokken aan ons voorbijgaan, zij het
met telkens andere bedoeling; vooral het
begin was wat te zwaar van de beklem
mende beelden van het gemotoriseerde
verkeer, maar daarnaast zitten er zoveel
artistiek waardeerbare shots in, dat het
eindoordeel onbetwist gunstig moet lui
den."
„De Rotterdammer"CineastJ an
Schaper heeft in opdracht van Schie
dams gemeentebestuur een film vervaar
digd, waarmee de stad fier voor de dag
kan komen. Wie nog moppert dat deze
documentaire al in juli 1963 gereed bad
moeten zijn, beseft niet dat de vertraging
pure winst heeft opgeleverd. Zo boeiend
van beeld en ritme als nu in „Schiedam
kiest voor het water" zou Schaper de
stad dfie jaar geleden niet hebben kun
nen tonen. Stad en kunstenaar hadden
deze „groeiperiode" nodig.
Als visitekaartje is de film het meest
imposant in de uitbeelding van Schie
dams overschakelen van „vuurwater" op
„vaarwater". Hier maakt Schaper de ti
tel „Schiedam kiest voor het water" tot
indrukwekkende werkelijkheid. De film
kijker voelt zich opgenomen en gefasci
neerd door de intense bedrijvigheid op
en aan de Waterweg, waar nieuwe be-
staansibronnen met internationaal succes
worden geëxploiteerd. Prachtig van licht,
ritme en actie zijn de taferelen van een
dynamisch barsten om stad met een toe
komst te zijn".
„Het Vrije Volk": Met fascinerende
beelden, die ver uitgaan boven het ge
middeld peil van een documentaire, ver
telt Jan Schaper het verhaal van de
„zwarte jeneverstad" en de mens, die
gedwongen door de felle concurrentie na
1900 „voor het eerst na eeuwen het vaar
water boven het vuurwater stelde
De scheepsbouw bracht de ommekeer.
Schiedam werd Maasstad en ging fabrie
ken zetten, havens werden gegraven en
dokken gebouwd. „Schiedam", aldus
toont Schaper op indringende wijze, „is
als een knop die is opengebarsten, als
een burcht dié is opengegaan".
Met een serie enerverende beelden, be
geleid door prachtige muziek, laat de
cineast de doorbraak zien. waarvoor al
lés moest Wijken. Krakend vallen eeu
wenoude bomen onder het geweld van
nietsontziende bijlèn om; met doffe klap.
pen van slopershamers wordt een histo
rische boerderij geslecht. ..De mokers re
geren, de muren vallen, het vuur doet
de rest". Een nieuwe Woonwijk ontstaat,
genoemd naar de boerderij Groenoord".
„Het Parool: „Ik heb een eerlijke en
goede film van Schiedam willen maken.
Hét ls ook mijn beste film geworden.
Daarom heeft het zo lang geduurd" heeft
Jan Schaper ons verteld. Het is echter
bekend geworden, door uitlatingen van
Jan Schaper zelf overigens, dat het ge
meente-bestuur, althans een deel van het
college van b. en w. niet zo tevreden is
over deze film. De kwalificatie „een mis
lukking" zou daarbij zelfs gebruikt zijn.
Toch heeft burgemeester H. Roelfsema
zich daar in zijn inleiding niet over uit
gelaten. Hoe dan ook, de film is nu ge
reed en afgeleverd. Aan de lange lijdens
weg, vol moeilijkheden en problemen, is
een einde gekomen. Dat nemen wij ten
minste aan. Burg. Roelfsema heeft het
oordeel over de film aan het publiek
overgelaten. De eerste reacties die wij
gisteren hoorden, van gewone Schiedam
mers en van meer deskundigen in het
stedelijke leven, waren onverdeeld gun
stig. Zeer gunstig zelfs, dat deze eerste
vertonirig in het Monopoletheater werd
gegeven, was voor Schaper een grote te
leurstelling. Hij had gerekend op een pre
mière in het Passage-theater, zijnde
Schiedams beste, althans meest comfor
tabele bioscoop. Hij zag dit als een on
derwaardering van ziin werk".
„Het Nieuwe Dagblad" schrijft onder
per niet verder vertoond zal worden. De
directie van het Monopoletheater had de
film zelfs in het eigen programma wil
len opnemen, maar daarvoor iS geen toe
stemming gegeven door de opdrachtge
vers. Burgemeester mr. Roelfsema die
met een nuchter woordje <Je voorstelling
inleidde, blijKt zijn misnoegen over. de
film kenbaar te hebben gemaakt aan de
cineast. Het resultaat zou wel eens kun
nen zijn dat deze film, door Schaper
zelf twee maal zo lang gemaakt als
waarvoor het krediet van f36.000,- was
uitgetrokken, op de planken terécht komt
Het is de zaak van de Schiedammers zelf
dit te voorkomen. Over goodwill gespro
ken. Dat dé maker zelf enkele dagen
voor de première moest vernemen dat
zijn film zou worden vertoond in een
piepklein theater als Monopole was er
ook de oorzaak van dat hijzelf bij de eer.
ste vertoning niet aanwezig kon zijn. Hij
was vanwege een andere produktie el
ders. Al met al een onbehoorlijke behan
deling die in geen enkele verhouding
staat tot deze film waaraan zo hard en
met zoveel liefde is gewerkt".
Tot zover de diverse geluiden, die vrij
wel onverdeeld gunstig zijn ten aanzien
van de film zelf, maar ietwat merkwaar
dige bij-geluiden doen horen omtrent het
oordeel van het college van B. en W. en
bijzonder wat betreft de burgemeester.
We hebben getracht de diverse geruch
ten op juistheid er waarheid te toetsen,
maar door vakantie-afwezigheid van de
burgemeester bleek dit niet mogelijk.
Wel is het ons opgevallen, dat burge
meester Roelfsema in diens welkomst
woord op de avond van de première
vertonen, omdat er een aantal kopieën is
vervaardigd. Dit nu lijkt ons wel in te
genstrijd met beweringen omtrent een
„ijskast"-politiek voor deze film!
REPARATIES
le klas werk vanal 18.-, per reparatie
20-karaats gouden kroon 117.5»
U kunt er op wachten
INSTITUUT DENTILIA