R. R. Meeldijk heeft een nogal kronkelige hobby w donderdag 14 juli 19G6 15e jaargang no. 37 De politie meldt: Schiedam kiest voor water" werd rumoerig ontvangen KUNSTGEBITTEN DE HAVENLOODS weekblad voor Schiedam Deze editie wordt luis aan huis bezorgd in Schiedam en Kethel. OPLAGE 27.000 Combinaties met onze edities in Botterdam, Vlaardingen, Maassluis, Hoek v. Holland, en/of IJssel en Lekstreek mogelijk: TOTALE OPLAtiE 2:12.000 onder accountantscontrole. Redactie Schiedam: Leo 't Hart, Burg. v. Haarenlaan 916, Telefoon 266900. Aangesloten bij de Nederlandse Huis-aan-Huisblad Pers WESTBLAAK 25, ROTTERDAM TELEFOON 13.21.70 (5 lijnen) POSTGIRO 18344 ADVERTENTIES TOT WOENSDAG 10 UUR UITGAVE STICHTING „DE JEUGDHAVEN" R. R. Meeldijk: Een vroege dertiger, enigszins kalend, breedgeschouderd en een kop groter dan de meesten van ons. Een rustige man van weinig woorden, die zelden uitgaat en nooit naar de televisie kijkt. In stede daarvan brengt hij voor zover zijn drukke werkzaamheden het toe laten zijn vrije tijd door met zijn liefhebberij: het houden van slangen» die hij in vele variaties bezit. Het is een opmerkelijke hobby, die de heer Meeldijk beoefent. In Rotter dam en omstreken is hij zo'n beetje de enige. Reptielenverzamelaars zijn er meer. Vijfhonderd in getal, aangesloten bij de Vereniging Laverta, een overkoepelend orgaan, dat naast de voorlichting ook de import van rep tielen beoefent. Het is ook een beetje griezelige liefhebberij, die van de heer Meeldijk, angstaanjagend met al die kille kronkelende lijven achter het dikke glas van het terrarium. Maar je raakt daaraan echter snel gewend, want slangen zijn van nature weinig beweeglijk een enkele uitgezonderd liggen alle stil en lui gekronkeld over de knoestige stukken hout. Vrijwel niets beweegt wanneer wij in de kamer zijn. Ogenschijnlijk is het een lege kast. Voorin op de tronken koesteren de slangen zich in de hitte van de lamp en alleen achterin is er wat leven door een slang, die zich bedaard rond een uitstekende tak windt. „Kijk", zegt R- Meeldijk, en drukt zijn vinger tegen het glas, „een hele mooie". Hij wijst op een slang, die voorin het zand ligt. Een lichtbruine kronkel met donkere strepen over het gehele lichaam. We knikken. Een /raat beest inderdaad maar met enorme tanden, die zichtbaar worden als het dier de kaken spert. „Mooi beest", zegt Meeldijk waarderend, hoewel ik betere heb gezien". Hij doet de schuif aan de linkerzijde van het terrarium open en alsof hij een man was uit een „cent-snoep-winkeltje", grabbelt hij tussen de takken en vist er tenslotte een slang uit, die hij in onze richting houdt. De slang, zeer ontstemd dat hij in zijn rust gestoord werd, bewoog wild in zijn handen, draaide zich rond zijn arm, liet zich vallen en kronkelde met geopende bek weer omhoog. Het ls even vreemd als Je zo staat. Per slot van rekening is een slang een voor ons niet alledaags dier en hij heeft in het kwade een behoorlijke naam op te hou den. Zodets schiet je door het hoofd als op luttele afstand een slang zich tracht te ontworstelen aan de hand. die hem omklemt. Je ziet de kaken, de centime- terslange tanden en de flitsende tong en dat alles maakt, dat je je in de onmiddel lijke nabijheid van het beest niet erg op je gemak voelt In onze stoel gekleefd maten we voor zichtig de afstanden. Vanaf de hand van Meeldijk tot aan de kop van het dier ruim veertig centimeter. Vanaf de kop van de slang tot aan onze hoofden be droeg de afstand ongeveer evenveel. „Houdt hem even vast, wil je", onder brak Meeldijk onze overpeinzingen en reikte het wild bewegende beest over aan zijn vrouw, die aan de andere kant van ons gezeten was. Zelf pakte hij een twee de exemplaar uit de kast, dat hij los moest trekken van de tak en dat zich nog heftiger teweer stelde dan de eerste. „Ik heb er nog één", zei hij met enige trots, „je kunt ze haast niet uit elkaar houden". We zagen het. En eveneens dat ook dit exemplaar uit zijn verzameling er weinig op gesteld was te worden ge stoord. Risico's „Ik begrijp er niets van", zei Meeldijk tegen zijn vrouw, terwijl de slangenkop pen voor onze neus bengelden. „Straks bijten ze nog ze zijn verschrikkelijk onrustig vanavond.". In de hobby van de heer Meeldijk schui len overigens minder risico's dan men op het eerste oog denken zou. Het enige ge vaar steekt volgens de heer Meeldijk in het karakter van de slang. „Ze missen het vermogen om je te leren kennen zo als een hond", zegt hij, „en als ze agres sief zijn onderscheiden ze je hand niet van een willekeurige tak. Ze bijten dan in alles''. Tegen deze bijtbuien bestaat echter een middel: Koude. Wanneer de heer Meel dijk ziet, dat een slang gevaarlijk wordt draait hij de thermostaat lager, waardoor de slang die een koudbloedig wezen is in letterlijke zin afkoelt. En hoe kouder hij het krijgt des te trager wordt hij. „Maar het helpt niet altijd'', zegt hij, „ik heb ze eens laten afkoelen en toen ik de deur open deed vloog er toch nog één midden in mijn gezicht. Je kan het nog zien", zegt hij, en wijst op zijn neus waarop vier minuscule littekens zicht baar zijn. „Het is niet zo erg als je denkt", vervolgt hij, „want het zijn net naalden, je voelt ze bijna niet eens". Ook zijn handen tonen de sporen van slangebeten. Net alsof er op regelmatige afstanden van elkaar gaatjes in zijn geprikt. „Even- zovele aanvallen gedeeld door twee", zegt hij en lacht. Zelf is hij er weinig van onder de indruk. „Het went vanzelf en je moet het er maar voor over hebben'', meent R. Meeldijk. „Per slot van reke ning loop je met vrijwel elk dier dat risico". Van zichzelf zegt de heer Meel dijk, dat hij met alle slangen, die hij be zeten heeft en dat zijn er tientallen maar één keer werkelijk in angst heeft gezeten. Dat was een ruim twee meter lange boa constrictor, die hij eens heeft gehad. „Ik had een zak voor hem ge maakt'', vertelde hij, „om hem in op te bergen totdat ik hem kon wegdoen en toen ik dat ding over zijn kop wilde wurmen schoot 'ie onder me vandaan en viel naar me uit. Wat we ook probeer den, we konden er niet bij. De hele tijd bleef hij rechtop in eèn hoek van de ka mer staan en elke keer dat we hem na derden viel hij aan en moesten we weer maken dat we wegkwamen. Pas toen we een laken over hem heen konden gooien werd hij rustig, maar toen waren we toch als een dik uur met hem bezig geweest". Slangen ruilen De manieren waarop de heer Meeldijk aan zijn slangen komt zijn er vele. Soms koopt hij ze, soms gaat hij ze vangen en soms worden de dieren verkregen door ruiling. „Dat laatste gaat een beetje moei lijk", zegt hij, „want er zijn er maar wei nigen in Nederland, die er een dergelijke hobby op na houden en dat betekent, dat er dan*meestal internationaal moet wor den geruild". Dat geeft uiteraard der zaak nogal wat moeilijkheden met de douane. Im- en export van levende dieren zijn gebonden aan vele regels en wie daartegen zondigt krijgt een zware straf. Soms kan het echter niet anders, want één zijner ruilrelaties, woonachtig in een land dat er minder bepalingen op na houdt stuurt de slangen in de weinig solide verpakking van een enkel linnen zakje, zonder de zending aan te tekenen, zonder die te verzekeren en zelfs zonder de inhoud te vermelden, „Ik heb hem enkele malen geschreven", zegt R. Meel dijk, „dat hij dat niet achterwege mocht laten, maar hij blijft bij zijn manier". Meestal verloopt een dergelijke trans actie vlot en gaan de slangetjes zonder dat het wordt opgemerkt over naar de ontvanger. De dieren komen koel aan bewegen dus niet en afgezien van de hobbelige vormen van de zending wijst niets er op. dat het hier een zending le vende dieren betreft. Eenmaal zijn er eens moeilijkheden geweest. Dat was midden in de zomer, toen een postambte naar het linnen zakje, dat met de zending was aangekomen op een zonnig plaatsje achter het venster legde. Na een uurtje, het was rond het middaguur, begon het zakje in de rekken te bewegen, schoof naar de rand van de plank en viel met een plof op de grond waar men het liet ligge tot de ijlings ontboden ontvager was gearriveerd. „Ik werd gewaarschuwd terwijl ik aan tafel zat", zegt R. Meeldijk, „en moest onmiddellijk mee. Openmaken maar. Er ontstond een enorme consternatie toen ik het touwtje losmaakte en de slangen als een kluwen over de tafel rolden, maar ik heb ze gelukkig toch zonder moeite meegekregen". Een andere manier is zelf vangen en liefst in landen als Joego-Slavië en de overige Balkanlanden, waar reeds slan gen van flinke grootte voorkomen. „Kof fers vol", zegt Meeldijk, „heb ik meege bracht. Voor mezelf en de andere ver zamelaars. Tegenwoordig ga ik met de auto en dan is het tamelijk gemakkelijk om er flink wat mee te nemen. De doua ne daar vindt het best, dat je dergelijke dieren over de grens meeneemt. Vroeger was dat allemaal wat lastiger. Terwijl de anderen op excursie waren trokken wij er met een vork, je weet wel zo'n stok met een gespleten eind, op uit om slangen te vangen, die we op de kamer bewaarden. We borgen ze in een stevige leren koffer, die we in de bus bij de handbagage zetten en zo gingen ze mee naar Nederland. In het bagagenet, vlak boven de hoofden van de reizigers". Griezelige bedoening Met de omwonenden heeft de heer Meeldijk voor zover het zijn slangen betreft weinig last. „Ik woon hier nog maar pas", zegt hij, „dus de buren weten er nog weinig van. Maar ook in Schiedam, waar ik altijd gewoond heb, heeft er nooit iemand aanmerkingen op gemaakt, hoewel er wel velen waren die me zeiden dat ze het maar een griezelige bedoening vonden''. We konden het ons enigszins voorstellen. De slangen, die hij tegenwoordig houdt zijn alle onschuldig, maar een tijdje gele den, toen., hij nog niet getróuwd was, had hij ook uitgesproken gevaarlijke soorten in huis. De boa constrictor bijvoorbeeld, de Zuidamerikaanse wurgslang, die hij zelf had opgefokt en die hem eens heeft aangevallen. Ook had hij een gifslang, waarvan de beet binnen één minuut do delijk was, maar dit werd zelfs hem op de lange duur te erg en dat dier heeft hij BLANC DE BOEUF OSSEWIT Het Belgische frituurvet, stearinevrtJ. VRAAG UW WINKELIER Diepvriesverpakking met GRATIS SPELDJE Brillant- schitterend bezit voor altijd 1 V van Andel Hoogstraat 184-152 Beyerlandselaan 178 Rotterdam PK r korte tijd nadat hij het zich had aange schaft weer van de hand gedaan „Tegenwoordig koop ik niet meer", zegt hij, „zelfs ratelslangen komen er niet meer in. Ik hou ze alleen noig maar voor het mooi. De sport, het verzamelen begint er zo langzamerhand een beetje af te raken". „Een tijdje geleden", vervolgt hij, „heb ik overigens een klein beetje trammelant gehad vanwege een slang, die was wegge gleden toen ik hem, met een paar anderen uit de zak haalde. Hij glipte tussen mijn vingers door en verdween in een holletje in de vloer, waar hij bleef zitten. We hebben van alles geprobeerd om hem eruit te krijgen en toen dat niet lukte hebben de buren van beneden gevraagd of ik het gat dan maar wilde afsuiten. Ze zeiden, dat ze er 's nachts niet meer van konden slapen". Hij heeft het gedaan, met bloedend hart. „Want het was een mooie slang", Maar jawat doe je als ze zoiets vra gen. Je krijgt de grootste last als je „nee" zegt". „Wat voor een was het er", vroegen wij. „Zoéén", zegt hij, en wijst op een brui- V.W. OPEL - MERCEDES enz. vanaf f15 Hoffcar Nederland N.V. G. J. Mulderstraat 10, Tel. 25.68.75 0 Doordat hij onwel werd, kwam de 56- jarige winkelier A. van P. uit Vlaardin gen op de Vlaardingerdij k met zijn bromfiets te vallen en liep o.m. een her senschudding op. Hij werd door de GGD naar het ziekenhuis vervoerd. 0 Op de Broersvest stak de 86-jarige mevrouw M. H. uit Vlaardingen plotse ling de weg over en werd daarbij door de 28-jarige bromfietser J. P. van G. aangereden. Zij kreeg o.m. een hersen schudding en werd naar het ziekenhuis vervoerd( waar zij is overleden. 0 De 3-jarige Paulina v.d. Touw aan de Parallelweg viel van 2,3 meter hoogte van het balcon op een tegelstraatje. Zij werd ernstig gewond naar het ziekenhuis vervoerd. 0 Twee knaapjes van 11 en 9 jaar za gen kans in te breken in een woning middels een openstaand raam van een woning aan de Burg. van Haarenlaan. Zij stalen f400 uit een busje. De knaap jes werden aangehouden en het geld bleek nog aanwezig. 0 De 16-jarige C.V. werd betrapt bij een inbraak aan de mgr. Nolenslaan waar hij f 270 aan rijwielonderdelen had gestolen. Bij het verhoor bleek, dat hij samen met zijn 18-jarige vriend G. R. totaal 15 inbraken heeft gepleegd. Met nog een 17-jarige jongen hadden zij di verse onderdelen van onbeheerd staande bromfietsen gestolen. 0 Een 16-jarige knaap verschafte zich met een valse sleutel toegang tot een woning in Groenoord en stal f80. Hij is gearresteerd. 0 De 16-jarige stukadoor J. A. W. reed met zijn bromfiets de 52 jarige mevr. A. B. op de Rotterdamsedijk omver. Zij liep een hersenschudding op ^n werd op. 0 Een 18-jarige jongen werd gearre steerd wegens diefstal van een auto van af de Lange Haven met welk voertuig hij in Vlaardingen een aanrijding veroor- oorzaakte. Hij is in arrest gesteld. 0 Ingebroken is in de wasserij Noord- hoek aan de N. Haven waarbij f37,50 werd gestolen. 0 Op de Broersvest vernielden twee zee lieden van 17 en 18 jaar enkele bloem bakken. Zij waren dronken en werden naar het politiebureau gebracht. Geslaagde feesten in Kethel De jaarlijkse feestelijkheden 'zijn in Kethel tot een succes geworden. Met een optocht waaraan o.m. de leden der lan delijke rijvereniging deelnamen, werd 't feest geopend, waarna een demonstratie volgde. Er was hiervoor zeer grote be langstelling. Er werden enkele bijzon der fraaie nummers' gebracht, zoals de Hongaarse Postkoers, die veel waarde ring had. Bij het ringsteken ging de hoofdprijs naar de heer Bode, 2e prijs Brigitte de Vries, de derde Yvonne v.d. Sluis, vierde Herman van Steyn en vijf de Lia Trigge. V.erder waren er de gebruikelijke kin derspelen, terwijl ook de diverse kermis vermakelijkheden grote belangstelling trokken. Het:geheel is dan pok goed ge slaagd. Vliegensvlug kronkelt de slang zich om de harid van zijn eigenaar. ne slang, die achter in de kast rond een stronk ligt. Het was er één zoals hij even daarvoor voor onze neuzen had gehouden. We zien weer de lange tanden, de spitse kop met de koude ogen en de elastische kaken, die hij telkens laat openklappen. We kunnen ons voorstellen, dat de bene denburen de slaap niet konden vatten en liever het zekere voor het onzekere kozen en vroegen of het gat kon worden ge dicht. De herinnering aan een venijnige slangenkop hoe mooi ook van kleur, van vorm is geen pretje voor de niet- liefhebber. Zeker niet vlak voor het slapen gaan. „Het is toch zonde", zegt hij met iets van spijt in zijn stem. „Het was een hele Uit de medische hoek Jarenlange behandeling van patiënten met rugklachten bracht de chirurg dr. Schmirler uit Remscheid in aanraking met talrijke automobilisten die vooral door het autorijden last van hun rug hadden. Om dit pijnlijke en dikwijls ook niet ongevaarlijke euvel te verhelpen ex perimenteerde hij jarenlang, om ten slot te een rugsteun te ontwerpen die aange past kan worden bij iedere automobilist. Zo is een medisch verantwoord rugkus sen ontstaan dat, in onderscheid met el ke andere rugsteun, de steunkracht pre cies daar geeft, waar de rug van de automobilist deze steun nodig heeft. Het systeem is overigens heel eenvou dig. Het kussentje, te vergelijken met een klein luchtmatrasje, maar dan aan gepast van vorm, kan worden opgebla zen met behulp van een kleine gummi bal. Is de juiste spanning eenmaal be reikt, dan ligt de gummibal uit het ge zicht tussen de stoelen. Vindt de autobe stuurder, bijv. na een lange rit, dat hij een ietwat stugge steun in zijn rug no dig heeft, dan behoeft hij alleen maar 'n paar maal in de gummibal te knijpen en het kussentje krijgt meer spanning Ingenieus is het ventiel, om de spanning zo nodig te kunnen verminderen. Een lichte druk met de duim is voldoende. Het „uitgedokterde" rugkussen is nu enige tijd op de markt en de ervarin gen die reeds zijn opgedaan hebben de Technische Dienst van de ANWB tot en thousiaste uitlatingen gebracht. De dr. Schmirler Patentsteun is ver krijgbaar bij Handelsonderneming ,,Bo- nita", Korte Haven 6 te Schiedam. Tele foon 268142. STÖOPMAN JUWELIER MGR. NOLENSLAAN 512 - SCHIEDAM N. BINNENWEG 397 - ZWARTJANSTR. 85 - R'DAM Er hebben na de première-vertoning van Jan Schaper's documentaire over Schiedam: „Schiedam kiest voor het wa ter", nogal wat geruchten de ronde ge daan, die in enkele bladen verder werden verspreid. Dit gerucht wil, dat m het bij zonder burgemeester Roelfsema ernstige bezwaren tegen deze film heeft geopperd welke bezwaren overigens door niemand zijn gedefinieerd. In het algemeen zijn de meningen over de film zelf bijzonder waarderend, reden waarom men zich kan afvragen, wat er nu eigenlijk aan hapert. We laten hier de diverse pers stemmen na de première horén. Het „Rotterdams Nieuwsblad": „De kennismaking met Jan Schapers werk, dat ons thans gepresenteerd wordt onder de titel „Schiedam kiest voor het water" is zonder twijfel een aangename kennis making geweest. Wie indertijd de film heeft gezien, die Schaper gemaakt heeft van onze buurstad Vlaardingen, herkent hier en daar dezelfde hand maar bemerkt toch al spoedig, dat Jan Schaper als ci neast aanmerkelijke vorderingen heeft gemaakt en een veel sterker verinniging tot uiting heeft gebracht. Zijn film over Schiedam is stukken beter. Het sugges tieve beeld van de stad in opbouw komt ook in« zijn Schiedamse film hoe kan het anders bij een stad die zich zo dyna misch ontwikkelt nog wat te veel naar voren. Hij valt misschien nog wat te veel in herhaling met zijn zwaaiende kraanar- men en zijn omstortende muren; wij za gen nog wat te vaak telkens dezelfde wo ningblokken aan ons voorbijgaan, zij het met telkens andere bedoeling; vooral het begin was wat te zwaar van de beklem mende beelden van het gemotoriseerde verkeer, maar daarnaast zitten er zoveel artistiek waardeerbare shots in, dat het eindoordeel onbetwist gunstig moet lui den." „De Rotterdammer"CineastJ an Schaper heeft in opdracht van Schie dams gemeentebestuur een film vervaar digd, waarmee de stad fier voor de dag kan komen. Wie nog moppert dat deze documentaire al in juli 1963 gereed bad moeten zijn, beseft niet dat de vertraging pure winst heeft opgeleverd. Zo boeiend van beeld en ritme als nu in „Schiedam kiest voor het water" zou Schaper de stad dfie jaar geleden niet hebben kun nen tonen. Stad en kunstenaar hadden deze „groeiperiode" nodig. Als visitekaartje is de film het meest imposant in de uitbeelding van Schie dams overschakelen van „vuurwater" op „vaarwater". Hier maakt Schaper de ti tel „Schiedam kiest voor het water" tot indrukwekkende werkelijkheid. De film kijker voelt zich opgenomen en gefasci neerd door de intense bedrijvigheid op en aan de Waterweg, waar nieuwe be- staansibronnen met internationaal succes worden geëxploiteerd. Prachtig van licht, ritme en actie zijn de taferelen van een dynamisch barsten om stad met een toe komst te zijn". „Het Vrije Volk": Met fascinerende beelden, die ver uitgaan boven het ge middeld peil van een documentaire, ver telt Jan Schaper het verhaal van de „zwarte jeneverstad" en de mens, die gedwongen door de felle concurrentie na 1900 „voor het eerst na eeuwen het vaar water boven het vuurwater stelde De scheepsbouw bracht de ommekeer. Schiedam werd Maasstad en ging fabrie ken zetten, havens werden gegraven en dokken gebouwd. „Schiedam", aldus toont Schaper op indringende wijze, „is als een knop die is opengebarsten, als een burcht dié is opengegaan". Met een serie enerverende beelden, be geleid door prachtige muziek, laat de cineast de doorbraak zien. waarvoor al lés moest Wijken. Krakend vallen eeu wenoude bomen onder het geweld van nietsontziende bijlèn om; met doffe klap. pen van slopershamers wordt een histo rische boerderij geslecht. ..De mokers re geren, de muren vallen, het vuur doet de rest". Een nieuwe Woonwijk ontstaat, genoemd naar de boerderij Groenoord". „Het Parool: „Ik heb een eerlijke en goede film van Schiedam willen maken. Hét ls ook mijn beste film geworden. Daarom heeft het zo lang geduurd" heeft Jan Schaper ons verteld. Het is echter bekend geworden, door uitlatingen van Jan Schaper zelf overigens, dat het ge meente-bestuur, althans een deel van het college van b. en w. niet zo tevreden is over deze film. De kwalificatie „een mis lukking" zou daarbij zelfs gebruikt zijn. Toch heeft burgemeester H. Roelfsema zich daar in zijn inleiding niet over uit gelaten. Hoe dan ook, de film is nu ge reed en afgeleverd. Aan de lange lijdens weg, vol moeilijkheden en problemen, is een einde gekomen. Dat nemen wij ten minste aan. Burg. Roelfsema heeft het oordeel over de film aan het publiek overgelaten. De eerste reacties die wij gisteren hoorden, van gewone Schiedam mers en van meer deskundigen in het stedelijke leven, waren onverdeeld gun stig. Zeer gunstig zelfs, dat deze eerste vertonirig in het Monopoletheater werd gegeven, was voor Schaper een grote te leurstelling. Hij had gerekend op een pre mière in het Passage-theater, zijnde Schiedams beste, althans meest comfor tabele bioscoop. Hij zag dit als een on derwaardering van ziin werk". „Het Nieuwe Dagblad" schrijft onder per niet verder vertoond zal worden. De directie van het Monopoletheater had de film zelfs in het eigen programma wil len opnemen, maar daarvoor iS geen toe stemming gegeven door de opdrachtge vers. Burgemeester mr. Roelfsema die met een nuchter woordje <Je voorstelling inleidde, blijKt zijn misnoegen over. de film kenbaar te hebben gemaakt aan de cineast. Het resultaat zou wel eens kun nen zijn dat deze film, door Schaper zelf twee maal zo lang gemaakt als waarvoor het krediet van f36.000,- was uitgetrokken, op de planken terécht komt Het is de zaak van de Schiedammers zelf dit te voorkomen. Over goodwill gespro ken. Dat dé maker zelf enkele dagen voor de première moest vernemen dat zijn film zou worden vertoond in een piepklein theater als Monopole was er ook de oorzaak van dat hijzelf bij de eer. ste vertoning niet aanwezig kon zijn. Hij was vanwege een andere produktie el ders. Al met al een onbehoorlijke behan deling die in geen enkele verhouding staat tot deze film waaraan zo hard en met zoveel liefde is gewerkt". Tot zover de diverse geluiden, die vrij wel onverdeeld gunstig zijn ten aanzien van de film zelf, maar ietwat merkwaar dige bij-geluiden doen horen omtrent het oordeel van het college van B. en W. en bijzonder wat betreft de burgemeester. We hebben getracht de diverse geruch ten op juistheid er waarheid te toetsen, maar door vakantie-afwezigheid van de burgemeester bleek dit niet mogelijk. Wel is het ons opgevallen, dat burge meester Roelfsema in diens welkomst woord op de avond van de première vertonen, omdat er een aantal kopieën is vervaardigd. Dit nu lijkt ons wel in te genstrijd met beweringen omtrent een „ijskast"-politiek voor deze film! REPARATIES le klas werk vanal 18.-, per reparatie 20-karaats gouden kroon 117.5» U kunt er op wachten INSTITUUT DENTILIA

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1966 | | pagina 1