Scharoff maakt „Oom Wanja" tot een boeiend gebeu ren Bas ten Batenburg: „Toneel van binnen uit vernieuwen'' 90 Piet Veenstra toont zich een talentvol pianist maken stef meeder DE HAVENLOODS DONDERDAG 9 MAART 1967 4 Tsjechow's „Oom Wanja" kon in de regie van Peter Scharoff, de 83-jarige grootmeester van een nu vervlogen tijd, geen verrassing wor den. Men kon van tevoren zeggen, dat het een terdege uitgebalanceerde, maar traditionele voorstelling zou zijn, die de in Italië wonende, maar het liefst in Nederland werkende Rus met het Nieuw Rotterdams Toneel zou maken. En de verwachting is uitgekomen. Dat betekent niet dat de voorstelling een teleurstelling is geworden. Integendeel, de momenten van verrukking over de precisie tegenwoordig aan elk handwerk vreemd waarmee scènes waren opgebouwd, waren talrijk. De „onmogelijke" aandacht voor het detail, het feilloos aanvoelen van de sfeer, het •o innig verweven zijn met de geest van Tsjechow, het waren evenzovele factoren, die deze opvoering tot een boeiend gebeuren stempelden. Sarst Voeg hierbij het magnifieke spel van Lies Franken, Elly van Stekelenburg en Elisabeth Andersen (in deze volgorde) en het zal duidelijk zijn dat het NRT op nieuw een succes toevoegde aan de reeks, die dit seizoen heeft opgeleverd. „Oom Wanja" is het drama van de verloren levens. Neem oom Wanja zelf, ln wezen te laf om een verloren leven buiten zijn schuld verloren onder ogen te zien. Prachtig en intens waar gemaakt door Rob de Vries, die met Lies Franken aan het slot voor een Indrukwekkende scène zorgde. Neem Sonja. een jonge vrouw die lijdt onder het gemis aan schoonheid, onmachtig als ze is zelfvertrouwen en levensvreugde te putten uit de bronnen, die wel tot haar beschikking staan. Lies Franken heeft deze vrouw zo intens en zo ontroerend gespeeld, dat de rol tot een hoogtepunt ln haar carrière is ge worden. Neem Hélène, een vrouw bestemd voor een ander dan het plattelandsleven. Misschien wel de meest tragische figuur uit het stuk. Zij heeft immers andere mogelijkheden. Haar schoonheid en brille schijnen voorbestemd te schitteren in een leven van avontuur en romantische glans. Zij valt echter ten prooi aan de eindeloze verveling, die het Russische plattelands leven kenmerkt. Waaraan een ieder ten gronde gaat. Elisabeth Andersen had zich als het ware getooid in het kleed van verveling, alles aan en om haar ademde lusteloosheid, vage berusting in haar lot zelfs, zonder een ogenblik tot opstand te komen. Zij en Lies Franken zorgden in „de ongeluksscène" aan het slot van het tweede bedrijf voor het onbetwiste hoog tepunt van de voorstelling. Neem de dokter, cynisch en onver schillig aan de op pervlakte. Net zo min in staat zich uit de kluisters van traditie en omgeving te bevrijden als de anderen. Gedoemd de nar te zijn, die hij wil spelen. Pim Dikkers heeft de rol zeker goed gespeeld, maar met een ^blijvend goedkoper Ars U nu geen oppas kunt krijgen, maar wel hulpvaardige buren hebt... ga dan maar rustig uit, want met deze- Canwel Intercom installatie is leder kreetje van baby hoorbaar bij de buren. Complete huistelefoon met twee toestellen, die U In di verse vertrekken plaatst, In beide toestellen een ontvanger en een microfoon, dus gesprek in beide richtingen is mogelijk. En zo'n handig apparaat koopt U nu'met 20 meter snoer voor nog géén twee tientjes. hinderlijk, telkens herhaald gebaar, dat de aandacht te zeer afleidde. Neem de professor. Hij is meer lach wekkend dan tragisch, maar dat in hoofdzaak, omdat Tsjechow de rol niet verder uitwerkte. Ook hij is een ver lorene, aanbeland op een punt in zijn leven waarop hij de waarheid onder ogen moet zien: niets van wat hij schreef of heeft gezegd is oorspronkelijk. Johan Schmitz maakte de professor zeker waar, zonder tot een vergelijkbare prestatie als zijn medespelenden te komen. Prachtig heeft Scharoff om- deze hoofd rollen de bijrollen gegroepeerd. De op vallendste was Njanja, de oude min van Elly van Stekelenburg. Deze rol ln haar handen, met zo weinig tekst, werd een juweeltje van zuivere acteerkunst, Hef en warm van een broze intensiteit. Opnieuw onderscheidde Sacco van der Made zich als een meesterlijk gekarak teriseerde aan lager wal geraakte land eigenaar. Zeker, op het clowneske af, maar zo weggelopen uit de Russische literatuur en daardoor van een opvallende authenticiteit. Coba Keiling speelde zeer sterk de kleine rol van de moeder, levend in een andere wereld zolang ze wakker was stil aanwezig als ze opnieuw in slaap sukkelde. Henk Uterwtjk had de weinig dank bare taak de arbeider te moeten neer zetten, die af en toe met een boodschap kwam. Nogmaals, een uitermate verzorgde voorstelling. Misschien wel de laatste van deze soort die in Nederland wordt ge geven. Daar wijst ook de zin op, die de Erectie van het NRT in het programma liet opnemen. „In deze voorstelling hopen de actrices en acteurs onder Peter Sqharoff nog eenmaal de authentieke wereld van ct0? Tfl!?how voor u doen herleven". Scharoff heeft deze beloften ingelost. Niet alleen dat hij de spelers wist te leiden in de geest van zjjn geliefde schrijver; hij zorgde ln elke scène op nieuw voor prach tige opstellingen, die het toneelbeeld voortdurend deden lijken op oude schilderijen, waarin geen detail niet met een zeldzame liefde is ge schilderd. Het NRT zal vele mensen aan zich verplichten met deze voorstelling. Het is te hopen dat zij een andere generatie ook aan zich zal verplichten door niet al te lang te wachteh met een „Tsjechow". geregisseerd naar de geest van deze tijd. Sarst, het Rotterdamse studententoneel, heeft zich gewaagd aan twee éénacters. „Le tableau" van Ionesco en „Pionnen" van Paul Carter-Harrison. De eerste werd ln de studentenvoorstelling geen succes. Het ls een bijzonder vreemd geval, dat het moet hebben van een razendsnelle vertolking en een regie, die zich niet richt op mogelijke zwaarwichtige achtergronden (want die zijn er niet), maar die zich beweegt van vondst naar vondst, waardoor het een knettergekke klucht wordt. „Pionnen" had heel wat meer bedoe lingen. Goede bedoelingen. Een scherpe analyse van de tijd, die gestalte krijgt tussen twee schaakspelende robotten: een blanke wekeling, die pacifistische cliché's praat en een fascistische neger officier, die de cliché's van de reactie spreekt. En daaar tussen beweegt zich een zwijgende jood, die onrustig naar buiten staart waar het fascistische Duitsland zich opmaakt de wereld te vernietigen. Zonder twijfel een goed gegeven, dat een betere opvoeiring verdient dan de rondweg houterige, die de studenten ervan gaven. Het blijft dan de vraag of Harrison's stuk niet te veel maakwerk is en of het niet blijft steken in de gpede bedoelingen. Het lijkt mij dat schrijver zijn stuk duidelijk moet bekorten, zodat de schokkende intentie zuiverder en overtuigender doel raakt. Jan Hein de Groot blijvend goedkoper Een speciale aanbieding van op vouwbare damesparapluies... af komstig van de wereldbe roemde KNIRPS parapluie- fabrieken... is iets dat U niet mag missen. De befaamde "kleine paraplule", die zo makkelijk in Uw tas mee gaat en opengeklapt de normale maat heeft, mét feilloos werkend blank stalen binnenwerk... gaat U nu.kopen voor de helft van de normale Knlrps prijs, voor nog géén achttien gulden. Product de KNIRPS Vrijdag en zaterdag verkopen wij deze met Nylon bespannen opvouwbare paraplules, één brok soliditeit en luxe, In diverse mode kleuren, voor Géén til. of tchrift. but. kring in de kleine Doelenzaal een Beet- hovenavond gegeven, die een controver sieel karakter had. Enenzijds heeft de concertgever met de keuze van zijn programma getoond met een goed koop succes zich niet tevreden te willen stellen, anderzijds was zijn herscheppend en psychisch vermogen voor de uitvoe ring van een exclusief Beethovenpro- gramima nog niet in voldoende mate ont wikkeld om deze avond over de gehele linie tot een muzikale gebeurtenis te maken. Integendeel. In de vertolking van de Sonate in F, opus 10, no. 2 en de 33 Diabelli-vaiiaties opus 120 is het Veenstra niet voldoende gelukt de tech niek secondair te maken aan de muzi kale interpretatie. Het klonk alles nog wat academisch, te sterk geaccentueerd en wat te gehaast van tempo. Vooral in de 2e sonate, opus 10, waar- In de invloeden van Haydn en Mozart nog herkenbaar zijn en de muzikale voordracht uitsluitend uit de noten moet komen, was de aanslag vaak te agres sief en de techniek te overheersend. In de vertolking van Beethoven's laat ste grote pianowerk, de „33 Verande- rungen über einen Walzer" van A. Dia- belli, die de meester, reeds stokdoof, tij dens zijn arbeid aan de 9e Symfonie heeft gecomponeerd, bespeurden we een sterkere innerlijke samenhang van ge- w", t2?nle'k. met domineren van net laatste. °e. ^tonaire teacht van deze muziek heeft Piet_ Veenstra nog niet voldoende lardoor de i ln de technische interpretatie is blijven steken. Toch heeft hij met zijn spel boel ende aspecten belicht en kunnen we hem dankbaar zijn dat hij dit gigantische werk van Beethoven in zijn programma heeft opgenomen. Begrijpelijkerwijs was onze aandacht gespannen op de vertolking na de pau ze van de sonate in f, opus 57, beter bekend als de Appassionata. Voor deze muziek met haar sterke verwantschap met de gevoelswereld van de vijfde sym fonie, bleek Veenstra een grotere affini teit te bezitten. Zijn spel kreeg klank en vervoering en boeide van begin tot eind. aangevoeld, waardoor de weergave van S3«rvariatiesl^aafvan eIke varia" rit Aai A 011 zelfstandig organisme be zit dat door een onzichtbare band aan de voorgaande verbonden is, nog teveel CARAVANf SILVERLINE met ■laapkame DE REU KZP. A-LINE CAMPO 3e Barendrechtseweg 4 BARENDRECHT TEL. 01806—2876 „Ik heb geen bepaalde voorkeur voor modern of klassiek. Misschien komt dat wel doordat ik zo van alles gespeeld heb, dat het me allemaal even lief is". Aan het woord is Bas ten Batenburg, acteur van het NRT, oud 38 jaar en een snel en rad prater, hoewel niet emotioneel. STICHTING GAMMA VAN DE GROND Een aantal kunstenaars uit het Rijn mondgebied heeft zich verenigd ln een Stichting Gamma. Organisatoren zijn de heren Hein de Koster en Lucas Schram- lé. De stichting wil met Schiedam els dominerend cultureel centrum in het Rijn mondigebied de creatieve arbeid in dit gebied bundelen en doen opnemen ln openbare gebouwen, wijkhuizen, verend- gingislokaliteiten. buurthuizen en bedrij ven. Deze organisatie wil duidelijk een te genwicht te scheppen tegen het over- heidsdirigisme, met name zoals zij dit ziet in de invloed van het Rotterdam se kunstbeleid. De grieven van de aan gesloten kunstenaars gaan vooral uit naar de protektie van bepaalde „mo des" en hun exponenten en een daar op afgestemd aankoopbeleid. Bij de tot 2 april in het Schiedams* Gemeentemuseum gehouden expositie „Salon van de Maassteden" stootten verschillende van de thans in „Gamma" verenigde kunstenaars hun gevoelige- rieus. Nadat him werk daar geweigerd was, besloten zij op korte termijn een expositie onder het motto „Salon desnez froids" (Salon van de koude neuzen) te houden. Het ziet er naar uit dat „Gam ma" een fraaie behuizing krijgt in het Proveniershuis, dat de gemeente Schie dam wil bestemmen tot kunstenaarscen trum. Oproep voor hulp aan India De reportage die vrijdagavond in een Brandpunt uitzending de afschuwelijke hongersituatie in Bihar (India) toonde was volkomen duidelijk. Indien niet op korte termijn hulp wordt geboden zullen honderdduizenden van honger sterven. De Stichting „Eten voor India" treft voorbereidingen om op de kortst moge lijke termijn geconcentreerde voedlngi- middelen en vitaminepreparaten naar de meest bedreigde gebieden te sturen. Ver der wordt onderzocht op welke termijn scheepsrulmte beschikbaar is om tarwe schepen melkpoeder naar Indla te ver- In verschillende gemeenten zijn al plannen ontstaan om tot actie over te gaan. De stichting verzoekt allen die een inzameling willen organiseren zich te telefonisch onder nummer 070- 392263 of schriftelijk vla postbus 1857 T)f»n TTnncr John Lanting Op 9 maart start John Lanting zijn drieluik-programma van solo-toneel in het Piccolo-theater. Tot en met 27 maart treedt Lanting elke avond op, uitge zonderd de maandagavonden en de avond van Goede Vrijdag. Op Lanting's programma staan „De aap" van Kafka, een meesterlijke mono loog, die hij ook al voor de televisie bracht, maar waar grote vraag naar blijft bestaan. Vervolgens „De man met de snor", een verhaal dat Manuel van Loggem speciaal voor hem schreef en dat hij eens tijdens een lunchconcert ln De Doelen heeft gedaan. Als afsluiting volgt een „Cabareteske-clownerie", die hij zelf heeft geschreven. Lanting heeft sinds hij het NRT als acteur verliet en Lurelei als cabaretier, een opmerkelijke weg ingeslagen. De voor Nederland zelfs ongebruikelijke weg van het solo-toneel. Het is zeker boeiend hem op deze weg te volgen. Daarvoor krijgt Rotterdam nu de kans. ORGELCONCERTEN Maandag 13 maart geeft Albert de Klerk, organist te Haarlem, een concert in de Laurenskerk. Medewerking ver leent het Ward-Instituut te Roermond o.l.v. Jos Lennards. Aanvang kwart over acht. ape< Dat vond ik gewoon een heel. fijne Zonder meer. Anderzijds heb ik juist de laatste tijd veel succes gehad met de rol van een louche ober in het blijspel „Strikt geheim". En nou niet omdat het een blijspel is, maar dat rolletje „doet" je als acteur niets. Dat Is gewoon een stuk vakmanschap wat van je wordt ge vraagd. En dat doe je dan. Met een blonde pruik op en een „hip" pak aan. Maar daar blijft het bij. Als derde dan nog de Laertesrol in „Hamlet". Dat is een uitdaging. Dat is gevoelsmatig zo'n moeilijke rol, dat je er een eer in gaat stellen er iets goeds van te maken. Aan het eind komt Laer tes op, bevend van wtoede. Een ogenblik later barst hij in snikken uit, weer een ogenblik later is hij bezig een gemeen plan te beramen met de koning. Dan weer is hij vervuld van haat. Heus, om dat geloofwaardig op de planken te zet ten is een geweldige uitdaging". Bas ten Batenburg is vlak voor de oor log aan een gymnasiumopleiding begon nen. In de oorlog is die opleiding afge broken en na de oorlog heeft hij het h.b.s.-diploma behaald. Daarna heeft de heer Ten Batenburg nog wat gegras duind in het reclamevak en vervolgens volgde hij de opleiding aan de toneel school in Amsterdam. Al spoedig is hij toen verbonden aan de Haagsche Come- die. VERINGA WEEK AANBIEDING geldig t.m. woensdag Doublé horlogebanden heren 10.90 Vrijdag en zaterdag verkopen, wij deze Canwell Intercom huls telefoons (babyfoon), compleet met batterij, snoer en gebruiks- aanwijzing VOOR EEN ORGEL OF PIANO UW ADVISEUR Géért tel. of schriftbest Verbondenheid „Dat heb ik per sé gewild. Ik had het vertrouwen in Laseur en misschien kwam het ook wel doordat ik niet uit een specifiek artistiek milieu kwam. Ik was een beetje een „nette" jongen en daarom voelde ik me misschien wel wat aangetrokken tot Den Haag. Laseur heeft me meteen veel laten doen. Ik heb daar Jaren gehad met zeven rollen. Dat is heel wat. Als Laseur wat in je zag dan liet hij het je ook in het wilde weg proberen. Echt een frisse aanpak. Dat ontbreekt nu wel een beetje, geloof In Den Haag ben ik een jaar of zes geleden begonnen met een werkgroep van jongeren die een vernieuwing van het toneel wilden. Het is er niet erg uitge komen. Het experiment kwam in Den Haag niet helemaal door. Men vond het wel aardig, maar het werd zo ongeveer, beschouwd als een spelletje van kinde ren die tussen de suitedeuren een versje opzeggen". Bas ten Batenburg is tien jaar aan de Haagsche Comedie verbonden ge weest. Wat waren in die tijd de belang rijkste rollen? „Wel, zoals ik al zei heb ik ontzettend veel gespeeld. En het is gek, maar ik schijn nooit op te vallen. Zo speelde ik bijvoorbeeld mee in „Een mal meisje". Steenbergen was daarin de grote man in de commissarisrol. Ik was een van z'n inspecteurs of zo Iets. Toen werd Steenbergen ziek. Iedereen was ten ein de raad en niemand wist wie nou die rol moest overnemen. Tot ze eindelijk zeiden: „Nou probeer jij het maar eens". Het werd zo'n succes dat het stuk nog tachtig keer is gespeeld. Maar een van de fijnste rollen vond ik toch wel de Nar in King Lear, bij het afscheid van Van Dalsum. Dat heeft me erg gegre- oen. Er groeide een zekere verbonden- ïeid met Van Dalsum, die verder ging dan zuiver het toneelgebeuren". Waarom bent u eigenlijk weggegaan bij de Haagsche Comedie? ..Dat 1* moeilijk te zeggen. Ik vond het geloof ik gewoon tijd worden wat bouw van hun repertoire. Verschillende anders te gaan doen. Het toneel op een gezelschappen zouden eenzelfde stuk andere wijze benaderen. In Den Haag kunnen opvoeren, zodat de mensen be is het toneel anders gericht dan hier. Misschien wat meer in een vaste, iet wat starre vorm. Hier merk je in het toneel ook iets van het bruisende, leven de van de stad. Dat trok me aan". U bent dus ook voor een levend, zich vernieuwend toneel? Serie kreten „Uiteraard, maar de vernieuwing en het uitdragen van nieuwe ideën moet van binnen uit komen. En dat gebeurt hier al heel veel. Het manifest van „de ABC van het Nederlands toneelbestel" is dan ook eigenlijk niet veel meer dan een allang achterhaalde serie kreten. Trouwens, een Croiset uit Arnhem heeft makkelijk praten. Die kwam ln een op gemaakt bed. Theater heeft ongeveer negentig procent vaste voorstellingen. Dan is het gewoon interessant om over vernieuwing te praten. Maar als je het voor het grootste deel van vrije voorstel lingen moet hebben, gaan er andere din gen meespelen. Hier in Rotterdam doen we er echt al heel wat aan. Veel voornamelijk jon ge acteurs geven bijvoorbeeld kunst lessen op de scholen. Zij praten met de scholieren over toneel en alles wat er mee samenhangt. De acteurs hebben veel contact met de beeldende kunste naars uit de stad. Kortom, we proberen om een modeuitdrukking te- gebrui ken geëngageerde te zijn met de tijd. De resultaten zijn ook wel merkbaar. Niet alleen in de grote steden, maar ook in de kleinere plaatsen zie je steeds meer jongeren in de zaal zitten. Een te ken dat de belangstelling groeit. Veel vrijer wust voor een bepaalde interpretatie zi den kunnen kiezen". Van interpreteren naar regisseren is een kleine overgang. Hoe denkt u daar over? „Het is nog steeds mijn hartewens te regisseren. Maar dat ligt in het huidige bestel niet zo gemakkelijk. Kijk, als ac- halei., gaan. En bovendien weiger ik om te be ginnen met regisseren van stukken die me niet werkelijk interesseren. Dht kan je regie ook nooit ten goede komen. Maar het zal wel een wens blijven". Camille de Vries Bas ten Batenburg is getrouwd en heeft twee kinderen. Zijn vrouw is de actrice Camille de Vries, eveneens verbonden aan het NRT. Zij heeft een volwaardig contract afgesloten, ondanks haar gezin en huishouden. Ook zij had een lovende pers over haar rol in „Strikt geheim" Is toneel en gezin te combineren? „Uitstekend zelfs. Het is natuurlijk een dualistisch bestaan en je moet aan beide kanten water in de wijn doen, maar het gaat uitstekend. Van werkelijk „carrière maken" is natuurlijk geen sprake. Die ambitie heb ik natuurlijk ook wel gehad. Maar dat is nu niet zo belangrijk meer voor me, dat ik er ande re dingen voor verwaarloos. Eigenlijk kan ik pas nu aan mijn car rière beginnen. Toen ik van de toneel school kwam, ben ik al gauw getrouwd en een jaar later kreeg ik het eerste kind. Ongeveer drie jaar later kwam de tweede, zodat ik nu pas weer goed en wel de handen vrij kreeg voor het to neel. Ik wil gewoon graag bij het to neel betrokken blijven. Meer niet en dat lukt tot nu toe heel goed". WIM DE LANGE Aktiviteiten van iverkgroep S. Op zaterdag 4 maart werd ln het voormalige Triangel de eetclub „Crls- pijn" geopend. De naam „Crispijri" is ontleend aan de Crispijnlaan die in de 17e eeuw op deze plaats was. „Crispijn" wordt vooral een eetgelegenheid voor ka merbewoners. Ieder AMVJ-lid heeft op vertoon van de lidmaatschapkaart toe gang. Niet-leden kunnen persoonlijk een toegangskaart aanvragen bij de AMVJ, Mauritsweg 2. Dinsdag 14 maart zal in de foyer van het AMVJ centrum prof. dr. Fred L. Po lak spreken over automatisering. Aan vang kwart over acht. Zondagavond 12 maart zal een klas sieke muziekavond verzorgd worden door Elizabeth van Malde, piano en Eddy van Leeuwen, hoorn. Het programma ver meldt o.a. werken van Mozart Beetho ven en Schumann. Plaats: „De Heuvel" Laurensplaats 5, aanvang 8 uur. Donderdag 16 maart vindt het Schaak en Dam-toernooi plaats. Groot meesters uit alle bij S aangesloten orga nisaties worden uitgenodigd in de boven zaal van En Passant, Eendrachtweg 45, eikaars krachten te meten. De Rotter damse Schaakbond heeft haar medewer king toegezegd. Het tournooi zal beslo ten worden met een simultaanseance. In lichtingen telefoon 140958. FABRIKANT OVERTREKT NU BANKSTEL VOOR BIJZONDER LAGE PRIJS Vraag vrijblijvend nulsbe/oek Tel. 25 31 U, Rotterdam, b.g.g. (el. 28 34 63.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1967 | | pagina 4