peügèot
Ir. B. Wilton 25 jaar aan
top bij Wilton-Fyenoord
Combi
Stichting bestudeert
het Vier pleinenplan
KUNSTGEBITTEN
HUIZEN LIJKEN THANS
OP KONIJNENHOKKEN
autoshop
Waar moeten we
met onze
kransen heen?
Egi
as
Oud-staatssecretaris
IE HAVENLOODS
weekblad voor Schiedam
16e jaargang no. 20 - donderdag 16 maart 1967
Deze editie wordt bjis aan huis bezorgd in Schiedam en
Kethel.
OPLAGE 27.000
Combinaties met
Maassluis, Hoek
mogelijk:
TOTALE O PL A O E 2.T2.000
onder accountantscontrole.
Redactie Schiedam: Leo 't Hart, Burg. v. Haarenlaan 916,
Telefoon 266900.
Aangesloten bij de Nederlandse Huis-aan-Huisblad Pers
WESTBLAAK 25, ROTTERDAM TELEFOON 13.21.70 (5 lijnen) POSTGIRO 18344 ADVERTENTIES TOT WOENSDAG 10 UUR
UITGAVE STICHTING „DE JEUGDHAVEN"
DIRECTEUR JUBILEERT
welwillend gast-
„Als het kan, kom lk 's morgens ook
om zeven uur door de poort", vertelt hij
over zijn dagindeling. Hetgeen betekent,
's morgens om tien voor half zeven op
staan. „Eerlijk, het valt me vaak echt
niet mee, vooral wanneer je b.v. de
avond tevoren soms een langdurige ver
gadering hebt gehad. Maar ik probeer
toch op tijd te zijn". En dus stroomt
's morgens de directeur gelijk met de
andere duizenden personeelsleden van
NV Wilton-Fijenoord-Bronswerk en lid
„Hoe ik het vind om te jubileren? Ja, dat is nou een vraag met een
lastig antwoord. Als ik nu zou zeggen, „lk vind het erg", dan heb ik
een gevoel tegen heel wat mensen te hebben staan liegen. En ik kan ook
moeilijk zeggen: Iedereen mag jubileren, behalve de directie", want dan
raak je ergens klem. Maar ik vind het niet zo leuk om in het licht
van de schijnwerpers te staan". Zo luidt het antwoord van ir. B. Wilton
die volgende week vrijdag, 31 maart en zaterdag 1 april toch in het licht
van de schijnwerpers zal komen te staan, omdat hij jubileert. „Als je
maar lang genoeg blijft, dan komt dat vanzelf", zegt hij.
En hij is nu een kwart eeuw bij het bedrijf dat zijn naam draaqt ge
bleven.
Wie vaker met ir. Wilton te doen heeft, weet, dat hjj inderdaad geen man Is die pu-
bliciteit zoekt.
We weten niet of we hem een beetje overvielen. Want met wat vreemde blik zag hij
de bezoekers In zijn directiekamer aan, die op een meer of minder matineus uur van
de dag zaten te wachten voor een jubileum-praatje.
,,l' hebt het toeh niet aan mij gemerkt informeerde Ir Wilton i
heer later, maar we doden dat toch echt wel.
Neen, ir. Wilton zoekt de publiciteit niet.
Zijn secretaresse, mejuffrouw Y. H. C. Dodemont, regelt alles voor hem en zo
was de afspraak om negen uur gemaakt. Hetgeen allerminst betekent, dat daar
mee de arbeidsdag voor ir. Wilton begon.
lid van de raad van bestuur, door de
poort. Want zelfs directie is „personeel".
Niet dat de directeur dan een overall
aantrekt, maar als hij er even kans toe
ziet, maakt hij eerst een ronde over
werven en door werkplaatsen. „Het lukt
me niet altijd, want er zijn weieens an
dere besognes", zegt hij en er klinkt wat
spijt in zijn stem. Ir. Wilton is een man
van de werf. Dat is hem om zo te zeggen
met de paplepel ingegoten. Na de korte
of lange rondgang door en over het be
drijf, is er de post, welke de secretaresse
al voorgesoorteerd heeft. Ja, en wat
doet een directeur dan verder zo'n
soms lange dag. Het kunnen bespre
kingen zijn met mede-directeuren, met
bedrijfsleiders, opdrachtgevers, vak
bondsmensen of van personeelsraad. Het
werk kan binnen de directiekamer zijn,
doch ook elders in het land. Waarom
zouden we dat allemaal uit de doeken
gaan doen, werk is werk en niemand zal
veronderstellen dat de directeur van een
bedrijf er alleen maar is om in de direc
tiekamer te zitten.
En we hadden nu eens niet het voor
nemen om te gaan praten over werf za
ken, met mee- en tegenvallers, fijne ge
beurtenissen of feiten die iedereen liefst
zo gauw mogelijk vergeet. Niet over de
talloze schepen die in de 25 „dienstja
ren" van Wilton's hellingen zijn gegle
den, in- en uit de dokken zijn gevaren.
Trouwens, dan kom je nooit aan het
eind van een reportage, want iedere dag,
ieder uur valt ook op een scheepswerf
iets nieuws te beleven.
Tante Bets
MET is nog niet zo lang geleden, dat
we in ons blad een en ander over de
geschiedenis van Wiltons werven hebben
verteld. Een lange geschiedenis en boei
ende geschiedenis. Een goed-Nederland-
se geschiedenis, die begon in een kleine
smederij in het Rotterdamse. Ik herin
ner me nog, dat toen we klein waren
zondags tante Bets kwam. Dan vroegen
we: „Tante, vertel nog eens wat" en dan
vertelde tante over de eerste jaren van
de smederij, waar grootvader aan de
deur stond om te kijken of het perso
neel wel op tijd zou zijn. Veronderstel
dat ik dat nu ook nogeens moest doen",
lacht hij. „Tot vijfduizend tellen zou nog
wel gaan, maar ik zou echt niet weten
welk gezicht bij ieder cijfer zou behoren"
Goed dan, tante Bets ze ging zelf naar
Engeland om materialen in te kopen!
vertelde over het bedrijf. „Zoals andere
tantes soms sprookjes kunnen vertellen,
zo boeiend was dat voor ons. Nog een
herinnering uit de jeugdjaren. „Heerlijk
vond ik het in de fabriek, dan mocht je
jezelf net zo vuil maken ais je zelf maar
wilde en je kreeg niet eens een standje.
En als ik hielp, kreeg ik nog geld ook.
Later vroeg ik aan vader of ik in zo'n
bedrijf weieens directeur of zo zou kun
nen worden en dan zei hij me dat ik dan
nog veel moest leren, eerst ingenieur
worden en dan afwachten. Maar het zou
heel moeilijk zijn en ik moest me be
slist geen illusies maken".
De ambitie voor het directeurschap
werd ook weieens afgewisseld met het
verlangen om tramconducteur te zijn.
„Toen ik groot was, heb ik wei echt op
een locomotief gestaan, van Tilburg naar
Breda. Toen werkte ik in Tilburg bij de
Spoorwegen en moest er weieens een
loco worden uitgeprobeerd. Heerlijk om
dan met veel lawaai langs de stations te
denderen". Toen was ir. Wilton dus al
„groot". Dat wil zeggen, hij had „Delft
gedaan", was in militaire dienst ge
weest, had ook gewerkt aan de Hembrug.
....„Tante Bets, ze vertelde ons dikwijls
het verhaal over de beginjaren van het
bedrijfzoals anderen een sprookje
vertelden..."
-
TYeze foto geeft u een goed
zicht van de werkzaamheden aan
het Kethelplein tussen Vlaardingen en
Schiedam. Dit gigantische verkeersplein
in aanbouw wordt in de toekomst een
knooppunt van wegen waaronder rijks
weg 20, waarvan het gedeelte dat in
Vlaardingen in aanbouw is in juli klaar
moet zijn tegelijk met de Beneluxtunnel.
V erder de Zoomuieg die van de overkant
van de rivier door de Beneluxtunnel
zich op den duur voort moet zetten in
de richting Den Haag en Amsterdam.
Als alle wegen klaar zijn zal de Zoom-
weg een rechtstreekse verbinding vor
men van Amsterdam naar Antwerpen.
Het verlengde van rijksweg 29 in de
richting Rotterdam is nog niet klaar.
Voorlopig zal deze weg op de Horvath-
weg worden aangesloten in afwachting
van de verdere verbinding naar het
Kleipolderplein.
Op de foto kijkt men in de richting
van de toekomstige Zoomweg die tus
sen Vlaardingen en Schiedam doorloopt.
Links De Vlaardingse Holywijk. Recht-
vooruit komt een groenstrook met sport
velden die de Vlaardingse bebouwing af
sluiten. Rechts is Schiedam te zien met
de flatbebouwing in de Hargapolder.
Op de achtergrond een kraan gebruikt
bij de bouw van de torenflat van Ele-
mentum met 10 woonlagen, in opdracht
van de gemeente Vlaardingen. Voorlo
pig ligt het bouwterrein nog gedeelte
lijk op Schiedams grondgebied in af
wachting van de definitieve goedkeuring
van de grenswijziging tussen beide ste-
dett.
Vrijdagavond werd via een publikatie
in het Rotterdamsch Nieuwsblad bekend,
dat de groep Schaper met een proces
zou zijn gedreigd door de grootste eige
naar in de Brandersbuurt, de bouwon
derneming Van de Wetering en Van Da
len. Bij navraag bleek dat de correspon
dent van het Nieuwsblad een telefonisch
onderhoud met de heer Van Dalen had
gehad, waarin inderdaad over de Bran
dersbuurt is gesproken, maar in aan
merkelijk mindere bewoordingen dan
waarin het verslag was gesteld.
De commercieel directeur van de
bouwonderneming, de heer De Munnik,
verklaarde tegenover ons, dat de drei
ging met een aanklacht zwaar overdre
ven was- Hij betreurde het zeer, dat
dit was gebeurd. „Op dit soort publi
citeit zijn wij niet gesteld", aldus de
heer De Munnik
Ook noemde hij het zeer overdreven
de bouwonderneming voor 80 procent
eigenaar van de Brandersbuurt te noe-
„je hebt weieens de image, i
kunt, maar ontdekt toch u.
niet zo is,...
REPARATIES
U kunt er op wachten.
INSTITUUT DENTILIA
Hoogstraat 40, R'dam, Tel. oio 12 60 10
Trams 1, 2, 3, 4, 9, 10, 16. 17.
eti bussen 31 en 74
met de bedoeling er later nieuwbouw op
te stichten. Dat betekent dat de firma
weinig gelukkig is met het Schienoko-
plan, waartegen men beewaax heeft aan
getekend.
Ondertussen is bekend geworden, flat
het werkcomité een stichting in het leven
zal roepen, die de praktische uitwerking
van het Vierpleinenplan ter hand zal ne
men. Binnenkort zijn een aantal initia
tieven van deze stichting te verwachten.
Wij hebben Nederlands
grootste sortering
erlovingsrlng
in een onderzoek naar de al-
- ,V ontwikkeling van de door
snee-Nederlander enkele geschiedenis-
vragen stelt, wordt het gegarandeerd
een lachertje. Niet zo lang geleden
antwoordden sollicitanten op de vraag
wie Alva was o.a.: uitvinder van de
guillotine; Spaans edelman die in Den
Bnel in Zeeuws Vlaanderen zijn bril
verloor; heeft de beeldenstorm inge
voerd; werd door Napoleon naar ons
land gezonden om het te bevrijden van
de Spanjaarden.
Napoleon bleek verder ook een zeer
veelzijdige figuur voor deze landgeno-
il11,, Wf"' volf>ens h»n o.a. keizer
van Holland omstreeks 1500, Duits ge
neraal in de oorlog 1914-18 en rover
hoofdman in Spanje. Verder kon men
van deze sollicitanten leren, dat Troel
stra de oprichter van de Anti-Revolu-
tionavre Partij is, dat Dorus Rijkers
op Nova-Zembla overwinterde, dat
Douwes Dekker kampioen elfsteden
tocht is en dat Albert Schweitzer de
uitvinder is van de t.b.c.
Zelfs „intellectuelen" en z.g. topfunc
tionarissen" kan men op het terrein
van de historie af en toe de grootste
nonsens horen uitslaan en wat erger
is: de lachwekkendste verbanden wor-
LEO VAN IERLAND
den gelegd rt
e tijd.
Jubileren? Ja, je kunt toch niet zeg
gen dat iedereen mag jubileren,
behalve de directie?....
,Ja, je hebt natuurlijk mede-verant
woordelijkheid voor het bedrijf, maar
ook voor de boterham van zo'n vijf
duizend medewerkers....
Zd kwam hij dan bij het bedrijf, waar
van zijn grootvader de grondlegger was
geweest. „Het was een nogal wild be
drijf, waarbij je weieens de image hebt,
dat je alles kunt. Maar er zaten plus- en
min polen aan.
Het bedrijf groeide, dat is bekend ge
noeg. Rond de vijfduizend medewerkers-
zijn er nu- Of dat geen enorme verant-
woordelijkheidslast geeft? Ir. Wilton
wacht even met antwoord geven op onze
vraag. „Ja", zegt hij „dat zit er wel in.
Per slot van rekening ben je niet alleen
verantwoordelijk voor het goed reilen
en zeilen van het bedrijf, doch ook al die
medewerkers hebben gezinnen. Maar ge
lukkig sta ik er niet alleen voor, daar
zijn mede-directeuren en bestuursorga
nen en niet in het minst de medewerkers
zelf. En daar heb je soms de leukste er
varingen mee- Ik was een keer met een
gezelschap in Slowakije en we spraken
Nederlands. Komt er een man naar ons
toe, die in gebroken Nederlands vertelt
ook in Nederland te hebben gewerkt. Bij
Wilton Zoiets is leuk en de man vond
was"reUZe 10611 men meedeelde wie ik
Fameuze familie
AF die fameuze wereldnaam van een
even fameuze familie soms vervelend
kan zijn? „Bepaald wel", geeft ir. Wil
ton toe, al geeft het ook wel eens voor
delen. Maar als ik met vakantie of zo
ga. ben ik altijd alleen maar „werktuig-
kundig-ingenieur". De vakantie zil er dus
teveel aan vrije tijd is
3l<, ib-
„We moeten zuinig zijn op onze bin
nensteden en de mogelijkheden die we
daarin bezitten om nog creatief werk
te kunnen verrichten. Want die binnen
stad heeft een eigen functie, welke zij
dient te behouden. We scheppen wel
vrije tijd en welvaart, doch hoe kan die
zinvol worden gemaakt"? Dit vroeg de
oud-staatssecretaris C. Egas zich af in
SUPERMARKT
kent ir. Wilton. „Nu ja, uitslapen,
acht uur hou ik het niet langer in
uit".
bed
Vier kinderen zijn er in het gezin Wil
ton; een gehuwde dochter, zoon Daan,
die in Delft studeert, een 19-jarige doch
ter die in de kinderverzorging is en de
jongste zoon van 9 jaar. De „vrijetijds
besteding" wordt voor een deel gevuld
met bezoeken van concerten. „Heerlijk
vind ik het dan om me op te knappen en
na een goed concert, voel je jezelf weer
ais helemaal geestelijk hernieuwd
mens", aldus ir. Wilson. Verder zijn
wandelen en fietsen een „tussentijdse"
recreatie.
Na het jubileum? „Gewoon doorgaan.
De tijd is te boeiend om er lang bij stil
te staan. Er is een enorme ontwikkeling
gaande, ook wat betreft ons bedrijf en
daarin kan iedereen zijn steentje bijdra
gen. Er is nog zoveel te doen", zegt ir.
Wilton. We hadden hem beloofd niet lan
ger dan twintig minuten van zijn tijd te
roven, het werd bijna een uur. Boei
end, als het verhaal dat tante Bets zelf
aan de jonge Bartel doorgaf, „er is nog
zoveel te doen". We hadden de deur van
de directiekamer nauwelijks achter ons
gesloten, of mej. Dodemondt was alweer
met een stapel post naar binnen.
Zorg voor een bedrijf, zorg voor vijf
duizend gezinnen. En een wereldver
maard bedrijf met een even vermaarde
naam. Jubileert nu het bedrijf of de
naam. Of BeideT
die is ingericht in het Schiedamse Zak
kendragershuisje en waarin verteld
wordt over de plannen welke er zijn
met betrekking tot de Brandersbuurt.
Hij meende, dat het een gezond teken
is indien er een strijd bestaat tussen
gemeentebestuur en burgers, want dit
bevordert een goed functioneren van de
democratie. Het is goed, indien velen
hierdoor worden geactiveerd. Het ini
tiatief is in deze belangrijk en dient
men te zien in het kader waarin we le
ven. De techniek beheerst immers ons
hedendaagse leven, waarin alles is ge
ordend en gestroomlijnd. Het is begrij
pelijk, dat men daarom behoefte heeft
om zichzelf te zijn.
We bouwen thans huizen alsof het ko
nijnenhokken zijn waar wij als konijnen
worden „gestopt", waarbij men niet kan
kiezen in welk hok men wil zitten.
Naast het onderdak, speelt ook de
speelruimte een belangrijke rol. Daar
om is het een goede gedachte om oude
wijken als deze te handhaven. We heb
ben nog binnensteden met mogelijkhe
den. We moeten meer denken aan de
mens van de toekomst en trachten het
leven zinvol te maken.
Bij het bezien van de prachtige foto's
van het rommelige buurtje, deed het de
heer Egas goed te constateren dat
"ef 1*- --
creatief bezig is
orde
Een opgewonden troepje jongeren heeft
er vorige week in Den Haag ook een
klucht van gemaakt. Zij hielden een
anti-Oranje betoging bij het stand
beeld van Johan de Witt. Ze hadden
deze plaats uitgekozen, omdat vol
gens het uitgereikte pamflet deze
inan zijn leven liet in het verzet tegen
de politiek der Oranjes. Tevens wer
den allen herdacht „die vielen in hun
strijd tegen deze familie, die in haar
kleinburgerlijkheid en paternalistische
regentenmentaliteit duidelijk het sym
bool vormt niet van heel het Neder
landse volk, maar uitsluitend van
klootjesvolk en regentenkliek"
Ongehinderd door enige kennis van de
historische feiten, belandden de jonge
lui helemaal óp de verkeerde plaats.
Aan de voet van de grootste van alle
door hen zo verguisde regenten legden
zij een krans. Deze bekwameman
werd. door het v o l k omgebracht
en Oranje in dit geval prins Wil
lem III werd door het v o l k
tot de leiding geroepen: a. omdat het
genoeg had van de regenten; b. om
dat het land zwaar in de puree zat.
Het blijkt dus precies andersom te zijn
dan de jongelui dachten. Als Johan de
Witt had kunnen spreken, had hij ze
ongetwijfeld doorgestuurd met hun
krans naar het standbeeld van Willem
III, want De Witt was een eerlijk man.
Bovendien mag men best eens een krans
leggen bij deze „hartstochtelijke Hol
lander" (zoals Karei 11 van Engeland
zei) met een Europese visie, want dat
had Stadhouder Willem. Toen hij nau
welijks een paar jaar ouder was dan de
Haagse jongelui zei hij ,jsigh liever
aen stucken te laten houwen" dan een
smadelijk akkoord voor zijn land aan
te gaan. Daar heeft hij heel zijn leven
ook naar gehandeld.
Ach, het is allemaal ook zo moeilijk in
dit land. Toen in 1672 waren wij
een republiek en riep het volk:
Oranje zal wel zien! Nu zijn we geen
republiek meer, maar een klootjes
volk dat zelfs niet meer weet waar het
met zijn kransen naar toe moet.
M wo d0 iv ,rDO
21 22\ 23 L
vrij entree
ge?To-22
LOMMERRIJK STRAATWEG 92 HILLEGERSBERG
