m
PJ
MOORDENAARS ONDER ONS
i
Nagedachtenis van een rechtvaardige
„Want euveldaden komen aan het licht
al valt de ganse aard boven hen dicht"
(Hamlet)
CONTACTLENZEN
«k, 8188?'
kunstlef
VAKANTIEKAMPEN
DE HAVENLOODS - VRIJDAG 5 MEI 1967
Op 23 mei 1960 deelde Bea Goerion de Israëlische
volksvertegenwoordiging mee, dat Adolf Eichmann
was gearresteerd en in een Israëlische gevangenis
zat. Vijftien jaar na de oorlog was de man gepakt,
die verantwoordelijk was voor de dood van zes
miljoen joden. Zes miljoen, hij zelf had het cijfer
nauwkeurig bij gehouden. In het voorjaar van 1945
vertelde hij een van zijn personeelsleden in Boedapest:
„Ik zal gelukkig sterven in de wetenschap dat ik
bijna zes miljoen joden gedood heb".
Het staat mij by als de dag van gisteren hoe het nieuws van
zijn arrestatie een schok in je veroorzaakte, zoals jaren eerder
het nieuws over de invasie, de val van Stalingrad.
Opgewonden vroeg ik een ietwat verbouwereerde buurman:
„Heb je het gehoord, ze hebben Eichmann te grazen."
Zijn reactie was: „Zo, wie is Eichmann?"
Wie is Eichmann?
Op die ochtend werd die vraag voor het laatst gesteld.
Wie is Eichmann? Wie is Judas?
En juist het feit dat deze vraag onmogelijk is geworden is de
drijfveer geweest van de man die jaren en jaren achter
Eichmann-aan heeft gejaagd: Simon Wiesenthal.
Wiesenthal. de grote jager op oorlogsmisdadigers. Niet terwille
van de jacht, maar terwille van de gerechtigheid. De man, die
bijna onmiddellijk na zijn bevrijding uit het concentratiekamp
Mauthausen besloot de rechteloosheid aan de kaak te stellen.
Niet omdat hij uit was op wraak, maar omdat hij ervan over
tuigd was, dat de wereld moest weten. In een gesprek met een
man, die'op het punt staat de moordenaar van zijn zoon neer
te steken zegt Wiesenthal:
Als u probeert Murer te vermoorden, dan zult u zelf als een
moordenaar behandeld worden.'
^Ja. Maar ik zal door de bekwaamste advocaten verdedigd
Worden"
„Daar gaat het niet om. Wat er ook de reden van is, de
wereld zal u een moordenaar noemen. De nazi's zitten er juist
naar te vérlangen dat zoiets gebeurt. Zij zullen natuurlijk zeg
gen: „kijk. nu eens naar de joden die altijd de mond vol hebben
over rechtvaardigheid. Zij beschuldigen Murer van moord en
ZÜ zijn zelf moordenaars. Murer zou joden vermoord hebben,
en nu is hij door een jood vermoord. Daar is toch geen verschil
tussen. Zo zullen zij redeneren."
Brodi haalde niet overtuigd zijn schouders op.
.JJenk. eens aan Eichmann", zei ik. „Die had men in Argenti
nië uit de weg kunnen ruimen zonder dat er een haan naar
gekraaid zou hebben. Maar de Israëli's wisten dat het nood
zakelijk was hem over de oceaan te slepen op gevaar af de
openbare mening tegen zich te krijgen en beschuldigd te wor
den inbreuk te maken op de internationale wetten. Waarom 7
Omdat het een dringende eis was dat Eichmann voor de open
bare rechter zou verschijnen. Het proces was belangrijker dan
de beklaagde. Eichmann was al dood toen hij de rechtszaal
binnenkwam.
Maar het proces zou miljoenen overtuigen mensen die van
niets wisten, mensen die niets wilden weten en mensen die er
in hun hart wel van overtuigd waren, maar die het zichzelf
niet durfden bekennen. Nu hebben ze allemaal het onfrisse,
kale mannetje in de kooi gezien, dat „de afdoende oplossing"
het vernietigen van zes miljoen mensen in daden had
omgezet.
Zij hebben de getuigen gehoord, zij hebben de kranten gelezen,
zij hebben de foto's gezien. En eindelijk wisten zij niet alleen
dat het waar was, maar dat het nog veel erger geweest was
dan iemand zich had kunnen voorstellen".
Brodi schudde zijn hoofd. „Ik ben hier niet gekomen voor de
staat Israël. Ik 'ben hier niet gekomen voor het joodse volk.
Ik ben hier gekomen als de vader van mijn vermoorde zoon"
Hij keek mij aan met harde, genadeloze ogen. Ik wenste hart
grondig dat hij zou kunnen huilen. Maar misschien had hij
geen tranen meer.
„Als u probeert Murer te vermoorden, zei ik. zal al ons werk
voor niets geweest zijn. Wij kunnen ons doel niet bereiken door
nazimethoden te gebruiken. U kent de bijbel, Jacob Brodi. U
kent het vijfde gebod: Gij zult niet doden. Ik wil dat Murer,
en niet u, de rechtszaal als een veroordeelde moordenaar ver
laat".
Hij schudde weer zijn hoofd.
„Woorden, meneer Wiesenthal, allemaal woorden. Voor u is
het zo gemakkelijk; uw kind is niet vermoord. Mijn kind is
wél vermoord. Ik heb u gezegd dat ik niet wilde komen. U zei
dat het noodzakelijk was. Goed. nu ben ik hier en u weet waar
om ik gekomen ben".
Ik keerde mij af. Ik kon de uitdrukking tn zijn ogen niet ver
dragen. Ik praatte heel lang, al herinner ik mij niet precies
meer wat ik allemaal gezegd heb. Ik praatte over mijzelf:
waarom ik besloten had te doen wat ik in de afgelopen twin
tig jaar gedaan had omdat iemand het doen moest, voor
hun kinderen en voor onze kinderen maar niet uit haat.
„Ik huil nog wel eens, meneer Brodi. zei ik, als ik hoor wat er
met de kinderen in de concentratiekampen gëbewd is. Ik heb
gehuild toen ik het vreselijke over uw zoon hoorde. Omdat het
mjjn jongen had kunnen zijn. Uw kind was ook mijn kind.
Gelooft u werkelijk dat ik zou kunnen doorgaan met dit werk
als ik de dingen niet zo voelde
Ik pakte hem bij de schouder. Plotseling legde Jacob Brodi
zijn hoofd op mijn schouder. Ik voelde een trilling door zijn
lichaam gaan. Hij huilde. Wij bleven zo even staan zonder een
woord te zeggen. Toen ik een paar minuten later de kamer
uitging, had ik zijn mes in mijn zak".
Dit citaat opgetekend uit Wiesenthal's boek „Moordenaars
onder ons" (Uitg. Elsevier Amsterdam) geeft de zin weer
van de nog steeds voortdurende achtervolging van de beulen
van het Derde Rijk
Er hoeft niets aan te worden toegevoegd
In dit gesprek zegt Wiesenthal: „omdat iemand dat doen
moest, voor him kinderen en voor onze kinderen".
Deze opmerking kan niet beter worden geïllustreerd dan met
nog een citaat. Wiesenthal vertelt over de verstoring van de
toneelvoorstelling van „Het dagboek van Anne Frank'" in het
Landestheater in het Oostenrijkse Llnz, geboorteplaats van
Hitier en Eichmann.
Jongelui strooien pamfletten in de zaal. waarop staat dat het
stuk een vervalsing is.
Twee dagen na de relletjes zit Wiesenthal met een vriend in
een café in Linz.
,Aan de tafel naast ons zat een groep gymnasiasten en mijn
vriend wenkte een jongen wiens ouders hij heel goed kende."
„Zeg, Fritz, was jij bij die demonstraties in de schouwburg?"
„Nee, jammer genoeg niet, maar een paar jongens van mijn
klas zijn er bij geweest. Twee ervan zijn zelfs gearresteerd",
zei Fritz trots.
„Wat zeg jij ervan", vroeg mijn vriend.
„Nou, dat is nogal duidelijker is geen enkel bewijs dat Anne
Frank geleefd heeft"
„Maar het dagboek dan?", vroeg ik.
„Dat dagboek kan best een knappe vervalsing zijn; het bewijst
in elk geval niet dat Anne Frank bestaan heeft."
„Zij ligt begraven in een massagraf in Bergen-Belsen."
Hij haalde zijn schouders op. „Dat kan toch niet bewezen toor-
Ja, bewijzen! Het bewijs móest geleverd worden
overtuigen. De
leugens gebroken
tar hoe die hoek-
legbaar bewijs dat deze jonge twijfelaars
hoeksteen moest uit het hele gebouw vc
worden, dan zou het volkomen instorten,
steen te vinden
Ik kreeg een ingeving. „Mijn jongen, zei ik, als wij zouden
kunnen bewijzen dat Anne Frank bestaan heeft, zou je dan het
dagboek voor waar aannemen
hij keek mij aan en vroeg: „Hoe zou u dat kunnen bewijzen?"
„Haar vader leeft nog."
„Dat is geen bewijs
„Wacht even. Haar vader heeft de autoriteiten verteld dat zij
destijds door de Gestapo gearresteerd zijn."
„Ja, zei de jongen, dat weten wij allemaal wel."
„Stel je eens voor dat wij de man van de Gestapo zouden kun
nen vinden die persoonlijk Anne Frank gearresteerd heeft; zou
dat als bewijs gelden?"
Dat scheen hem te treffen: kennelijk was de gedachte daaraan
nooit bij hem opgekomen
„Ja, zei hij eindelijk hoewel nog aarzelend, als de man zelf
dat zou erkennen."
De afloop van deze geschiedenis is bekend. Wiesenthal vond de
man: Karl Silberbauer, inspecteur bij de Weense politie
Hij werd vrijgesproken en is thans opnieuw bij de politie
werkzaam.
De vrijspraak van de man is nauwelijks interessant. Hij heeft
bekend Anne Frank gearresteerd te hebben. Dat is de kern
Van de zaak. Nooit, nooit meer zullen Oostenrijkse jongeren, of
welke jongeren dan ook, Anne Frank een verzinsel kunnen
noemen, dat is bedacht om het roemvolle verleden van hun
vaders te bezoedelen.
Dat is Wiesenthal's werk voor hun kinderen.
Als hij over onze kinderen spreekt, de kinderen van zijn volk,
spreekt hij bijvoorbeeld over de twaalfjarige Sammy Rosen-
baum uit Rabka, wiens familie de misdaad beging dezelfde
naam te dragen als de commandant van de politieschool
Wilhelm Rosenbaum uit Hamburg. Deze ontstak in woede toen
hij ontdekte dat er joden waren die zijn naam droegen.
De ouders van Sammy en zijn vijftienjarig zusje werden op
een ochtend door de commandant doodgeschoten. Een joodse
politieman werd naar de steengroeve gestuurd om Sammy, d*
laatste joodse Rosenbaum, te halen.
Sammy wist wat er gebeurd was, zonder dat de politieman
hem iets hoefde te zeggen. Hij reed met de man mee en liet
deze stoppen voor zijn ouderlijk huis.
Jk kon Sammy van buitenaf bezig zien, vertelde de joods»
politieman later aan de schoonmaakster. Hij zette zijn kalotj
op en begon de kaarsen aan te steken. Twee voor zijn vader,
twee voor zijn moeder, twee voor zijn zusje. En hij bad. Ik zag
zijn lippen bewegen. Hij zei de kaddish voor hen.
De kaddish is het gebed voor de doden. Vader Rosenbaum had
altijd de kaddish gezegd voor zijn overleden ouders en Sammy
had het gebed van vader geleerd. Nu was hij de enige man tn
zijn familie. Hij stond doodstil, naar de kaarsen kijkend. D
joodse politieman buiten zag Sammy langzaam zijn hoofd
schudden, alsof hij ineens ergens aan dacht. Toen zette Sammy
nog twee kaarsen op de tafel, nam een lucifer en stak ze aan
en bad.
„De jongen wist al dat hij dood was, zet de politieman later.
Daarom stak hij de kaarsen aan en zei de kaddish voor zich
zelf
Om deze en andere fragmenten Is Wiesenthal's boek aangrij
pende lectuur. Maar het meest, omdat er nergens, in geen zin
en geen woord, sprake is van haat of zelfs maar wrok.
Natuurlijk is Wiesenthal een gekwetste, maar zijn kwetsuren
hebben hem niet gemaakt tot een blinde hater. Het tegendeel
is waar. Waar hij kan prijst hij de menselijke moed, die ook
hoe moeilijk te accepteren ook SS-ers hebben opgebracht
Mannen, die deel uitmaakten van Hitler's keurtroepen, maar
trouw bleven aan hun mens-zijn.
Een van die menselijke SS-ers vraagt hem wat Wiesenthal zou
doen als hij naar Amerika kon gaan. Als Wiesenthal hem zegt
dat hij de mensen daar de waarheid over de kampen zou ver
tellen, krijgt hij ten antwoord:
„U zou de mensen in Amerika de waarheid vertellen. Dat tt
goed. Maar weet u, wat er zou gebeuren, Wiesenthal? Ze zouden
u niet geloven. Ze zouden zeggen dat u gek bent. U -misschien
zelfs in een gekkenhuis opsluiten. Hoe zou iemand al deze ver
schrikkelijke dingen kunnen geloven tenzij hij er te midden
van geleefd heeft?"
Het heeft niet zoveel gescheeld of de woorden van deze man
waren waarheid geworden. Niet dat Wiesenthal ooit met op
sluiting bedreigd is, maar de tegenwerking die hij ondervond
en ondervindt van de officiële instanties komt bijna op hetzelf
de neer.
Nu, 22 jaar na de oorlog, weet de wereld dat Wiesenthal geen
fantast is. Weet de wereld ook dat het werk van die eenzame
man noodzakelijk is.
Maar nog altijd houdt diezelfde wereld de beschermende hand
boven het hoofd van aartsschurken als Fischböck, Mengele,
Verhelen, Stangl en Bormann, van wie vrijwel vast staat dat
hij in Chili leeft.
Wiesenthal zit achter ze aan. Het is goed te weten dat het
Nederlandse volk, tijdens de Van harte-actie, heeft getoond
bereid te zijn Wiesenthal in zijn jacht te helpen.
JAN HEIN DE GROOT
Aanpassing in samenwerking
met de oogarts/
Geheel "pijnloos en onzichtbaar.
CONTACTLENSPRACTICUS
C.J.STUIJ
Optiek "de Lens"
PEPp|fwFfiE«EG 64 "TEL 236055 i
PEPPEL WEG 131 TEL. 188465 1
ROTTERDAM
blijvend
goedkoper
U bent deze zomer beslist niet
modieus zonder badstof kleding
In Uw garderobe... en deze bad
stof sweaters zijn wel het einde!
Badstof sweaters, met lange
mouw en boorden, behaaglijk,
poreus dus luchtig, een prach
tige volle kwaliteit, ideaal voor
de zomer, strand, sport, vacantia
uit de series van 10.- nu voor
nog géén zes gulden.
7E KWAMEN VAN HEINDE EN VER naar de pastorie waar hij lag
opgebaard. Oud en jong, honderden. Het was op mijn verjaardag
in oktober 1942. Als opgeschoten jongen had ik mij die anders voorge
steld. maar ik begreep dat er dingen gebeurden waarbij men verjaar
dagen vergeet. Ook de twee volgende moest ik vergeten.
Ik schuifelde met de anderen langs de baar. Ze hadden hem gauw ge
vonden. de SD. De dominee van het gereformeerde kerkje in Doetin-
chem zou niet meer preken. Dat dachten ze, de Teutonen. Het was een
misrekening.
Johannes Timotheus Meesters' dood versterkte zijn woorden honderd
voudig. Toen de oorlog vorderde was zijn gemeente een haard van ver
zet. Eind '44 zaten er alleen oude mensen, vrouwen en kinderen in het
kerkje. Ook de nieuwe dominee was ondergedoken. De bezetter zocht
en deed invallen, mishandelde, dreigde met platbranden. Het was ook
tergend: zoeken in een gebied daar duizenden voortvluchtigen moeten
zitten en er slechts een handvol kunnen vinden. De Achterhoekse boer
tjes en middenstanders hadden hun pastor heel goed begrepen.
„de gespijkerde laars van de bezetter
die het leven en de gerechtigheid ver
trapt".
VERLANGENDE PERS
Rotterdam geboren. Hier ging hij op
school en een twintigtal jaren later stond
hij voor de klas in de Da Costaschool
in de Vinkenetraat. Via het staatsexa
men gymnasium wist hij zich toegang
te verschaffen tot de Vrije Universiteit
en koos hier de theologische faculteit.
Hij wilde predikant worden.
Zijn studiegeld verdiende hij zelf: voor
de klas en als medewerker aan de Nieuwe
Hoogeveensche Courant. Het was de tijd
(1933-'37) van de opkomst van de NSB.
Als een der eersten sleep Jan Meesters
zijn pen in artikelen en brochures te
gen het nationaal-soeiallsme. Dat ging
tussen zijn studie door. Toen hij in 1937
het candidaatsexamen aflegde, bleek hij
ook buiten de examenstof breed bestu
deerd te zijn. Na een hulppredikerschap
in Haren (Gr.) werd hij in de zomer
van 1941 met algemene stemmen door
de kerk van Doetinchem tot predikant
verkozen. En dan zijn mijn curriculum
vitae-gegevens uitgeput.
Toen ds. Meesters in mijn gezichtsveld
kwam, zat ik in de eerste klas van
het gemeentelijk lyceum. Ik werd geacht
nog niet te veel van de gebeurtenissen
te begrijpen en dat deed ik meestal ook
niet. Maar in mijn bezit zijn nog steeds
enkele vergeelde stencils, kerkbodes uit
1941 en '42. Waarom ik ze toen bewaar
de, wist ik waarschijnlijk niet precies,
waarom ik ze nu n&g bewaar weet ik des
te beter.
min. Hij besteedde aandacht
verjaardag van prinses Juliana, ontmas
kerde het streven van de Winterhulp en
toornde met vlijmscherpe ironie tegen
de gelijkgeschakelde, liegende kranten.
Als deze berichten over moeilijkheden
bij de groentevoorziening, mediteert hij
in juni '42 over de woorden daar
ls geen groente" uit Jesaja 15. Hij
schreef: Wat is het eigenaardig, dat
sommige bijbelwoorden ons pas interes
seren, wanneer ze ook in de krant staan.
Misschien is dit een bewijs, dat we
de krant interessanter vinden dan de bij
bel. Het is goed dat we eerlijk belijden:
ln vroeger jaren besteedden we per dag
meer tijd aan de krant dan aan de bij
bel. En nu slaat de Heere ons met dia
afgod: de krant. Wij gaan gebukt onder
een verleugende pers. De krant van van
daag geeft zo zuiver de geest van de nieu
we orde weer. Gods woordt zegt ervan:
Zijn mond is zachter dan boter, maar
zijn hart is krijg; zijn woorden zijn
zachter dan olie, maar het zijn ontblota
zwaarden (psalm 55).
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij deze badstof damessweaters,
in vele kleuren, als wit, bleu,
oranje, rood enz.
maten
38 t/m 46
Géén tel, of schrift, best.
oog gesloten en stug.
■andend vuur in zich.
Een verterend vuur. In het Achterhoek-
se klimaat, waar woordenrijkdom en uit
bundigheid zeldzame zaken zijn, voelde
hij zich thuis. In de stille genegenheid
op de boerderijen vond hij de aanslui
ting die hij nog steeds had gemist. Hier
groeide hij tot grote hoogte.
Deze Rotterdammer gespeend van
alle vertoon en grootdoenerij, had een
machtige drijfveer in zich, sterker dan
hijzelf. Hij was vervuld van een profe
tisch elan. Hij móest spreken. Zo zwijg
zaam als hij in de omgang was, zo wel
sprekend was hij op de kansel en met
zijn pen. Men maande hem tot voorzich
tigheid, maar hij kon niet anders. Hi
was een levensgroot contradictio: df
zwijgzame was bang om te zwijgen
Als dienaar van God« Woord wilde hij
dit brengen met alle kracht die in hem
was. Nog h r k hen ,ot in 't d'e>' t van
zijn wezen gekrenkt, protesteren tegen
tegenstrijdigheid in het betoog, wat
gedraai in de redenering. Kronkelingen
zijn het kenmerk van adderengebroed-
sel. Er wordt in de krant geschreven
over groenteschaarste. Wat praat men
toch om de zaak heen! Het koude weer is
de oorzaak. En ook is er een lek in de
groentevoorziening, omdat de mensen
bij de tuinders kopen. Maar toch is dit
ook weer niet de oorzaak. Wat dan wel?
Dat zegt men niet. De heren van het
persgilde schijnen de groentemisère te
willen oplossen door kool te verkopen..."
op 31 juli 1942.
Toen verhief zijn stem zich met alle
kracht tegen het nazidom. Gedreven
schreef hij onder andere deze gebeeld-
louwde woorden: .In de dager der
i maken: O God. verlos Israël uit
ai zijn benauwdheden! En dan nemen we
Israël maar zo ruim mogelijk: in oud
testamentische zin, het volk der joden,
en in nieuwtestamentische zin, de kerk
van Christus. Welk een benauwdheid!
Israël is in de engte gedreven. Zoals de
bewoners van een eiland, dat door de
vloed overstroomt wordt, de ruimte om
staande te blijven al meer zien inkrim
pen. zo verliezen de joden bij de dag
meer levensruimte.
Woorden schieten hier tekort. Toen wij
ruim een jaar geleden schreven over de
beestaahtig-e wreeheden tegenoverde jo
den, bereikte ons van zekere zijde een
protest, alsof deze uitdrukking te sterk
zou zijn. Het blijkt nu wel, dat ze nog
veel te zwak is geweest. Wat in onze da
gen geschiedt, is niet beestachtig, maar
duivels.
Ook de kerk is in de engte gedreven.
Uit het lichaam van Christus wordt ge
leidelijk het bloed afgetapt en lid na lid
wordt als door een slopende ziekte weg-
geknaagd. In de middeleeuwen betitelde
de beangste mensheid de gevreesde pest
zieke mét de naam: de zwarte dood
Deze naam is wel zeer toepasselijk op
het nationaal-socialisme. Het is een
pestilentie, die in de donkerheid wan
delt en terrein na terrein van ons volksle
ven wegvreet. O God, verlos Israël uit
al zijn benauwdheden!
Maar laten wij dan vooral bidden om
verlost te worden van de ergste van alle
benauwdheden, nl. de bekrompenheid
en het egoïsme, die ook ons als kerk
aankleven en die ons Gods oordelen waar
dig hebben gemaakt. Daar is het zoeken
van eigen rust en gemak, het kerkisme,
de verburgerlijking van de kerk. Daar
is de laffe mentaliteit van het zich stil
houden, zolang men zelf nog geen ge
vaar loopt, en het zwijgen en manen tot
bS&Waat het 1Uid€ getuig€n
VERLOS ISRAëL
Als in de dagen van de oudtestamen
tische profeten 2500 jaar ge
leden zo werd ook deze profeet de
mond gesnoerd 25'jaar geleden. Op
9 augustus 1942 in deze maand zou
hij ook trouwen zou ds. Meesters ir
zijn geboortestad Rotterdam preken
.den hartewens was dan vervuld. Za
'erdagmiddag ervoor werd hij hiei
door de SD gearresteerd. Een ijlbode
uit Doetinchem, waar huiszoeking was
gehouden, bereikte hem niet meer op
tijd. Na verhoren werd hij naar het
concentratiekamp bij Amersfoort ge
bracht. Hij werd ziek en stierf half
oktober in strenge afzondering. Nie
mand mocht erbij zijn.
De nagedachtenis van deze recht
vaardige zal ons tot zegen zijn.
ANNE HOEKSEMA
blijvend
goedkoper
Dit wordt een feestdag voor all*
handige doe-'t-zelvers, want nu
zoeken zij het meest bekende
Kunstleer uit, van 10.50 de
meter, voor minder dan de
halve prijs.
Kunstleer op textielbasis,
extra zwaar, extra mooi, zo
prima geschikt voor meubelbe
kleding, autobekleding, voor
deuren, bed-hoofdstellen enz....
kunstleer dat zich subliem laat
verwerken en een ongekend
resultaat geeft, per meter voor
nog géén vijf gulden.
blijvend...
goedkoper
Als U toch aan 't opknappen en
vernieuwen gaat en U hebt meer
dan genoeg van Uw brave, ver
sleten keukenstoelen, dan vindt
U In onze hulshoud-afdeling
een prachtige nieuwe stoel!
Zeer solide stoelen, In ver
chroomde uitvoering, met hard-
plastlc zitting en rug, een prettig
zittende oer-sterke stoel, voor
nog géén vijftien gulden.
130 cm breed
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij deze sterke keukenstoelen,
in diverse
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij dit bekende kunstleer op
textielbasis, 130 cm breed, in
fraaie kleuren,
per meter
voor a
Géén tel. of schrift, best.
dén te/. of schriftbest.
Er zijn neg wat plaatsen vrij in de
kinderkampen welke de Rotterdamsche
Bond voor Llch. Opvoeding weer orga-
raseert m de bossen van Rijen (N.B.).
Het meisjeskamp wordt gehouden van 3
15 «ir ,het jongenskamp van
15 juli t.m. 27 juli. Deze dertiendaagse
kampen zijn toegankelijk voor kinderen
van 9 t.m. 14 jaar.
Het kampgeld bedraagt 75 gulden per
kind, voor het tweede kind uit hetzelfd*
gezin 65 gulden,voor de volgende kin
deren 55 gulden. Hierbij is alles, ook de
reis, inbegrepen, verder ook het onbe
perkt gebruik van het natuurbad „Su-
fe« m d? nabijheid van het kamp ge
legen. Kerkbezoek is mogelijk.
Folders betreffende deze kampen wor
den op aanvraag gaarne toegezonden
door het bondsbureau der RBLO, 's-Gra-
vendijkwal 89b, telefoon 251932 (bes
247783), alwaar men zich ook k;an in
schrijven en verder alle inlichtingen
worden verstrekt. Kantooruren; woens
dag en vrijdag van 14-18 uur.
