nonopolë
Van de Water; met abattoir kwam
eind aan onbeteugelde vrijheid
Een hallefie wit
graag, bakster
Eindelijk
HAAREK
KUNSTGEBITTEN
SLACHTHUIS VOLGENDE MAAND 25 JAAR
150 klanten
Wij hebben Nederlands
grootste sortering
verlovingsringen
"yolgende maand, om precies te zijn op 26 oktober, bestaat het Abattoir
te Schiedam 25 jaar. In 1942 werd het door de toenmalige N.S.B.
burgemeester geopend en onmiddellijk door de Duitsers geconfiskeerd.
Al in 1935 waren er planteen voor de bouw van een gemeentelijk.slacht
huis. Maar pas in 1941, in de bezettingstijd, werd door burgemeester
Van Haaren de eerste steen gelegd voor het abattoir aan de Vlaardin-
gerdijk. De gemeente Schiedam was er hard aan toe. De meeste slagers
hadden een eigen slachtplaats maar dat waren krotten die tenslotte
alle werden afgekeurd. Bovendien had de Dierenbescherming voort
durend bezwaar gemaakt tegen de manier van slachten.
„De Vleeskeuringsdienst was toen-
dertijd ook niet zo, als zij nu is", ver
telt ons de heer A. J. A. van de Wa
ter, slager in ruste, oud-voorzitter
van de r.k. Slagersvereniging St. An-
tonius Abt en oud-gemeenteraadslid,
thans woonachtig is in de Eduard van
Beinumlaan in Groenoord. „De keur
meesters", zo vervolgt hij „hadden
een gebrekkige cursus gevolgd.
Daarom moest je die keuring met
een grote kruiwagen zout nemen".
De heer Van de Water was ook één
van de sprekers bij de opening van
het abattoir. Ik heb toen gesproken
als lid van de oudste slagersfamilie
in Schiedam. Ik kon niet namens de
organisatie spreken want alle organi
saties waren door de Duitsers ont
bonden. In die toespraak heb ik toen
gezegd, dat met de totstandkorqing
van dit slachthuis gelukkig een eind
was gekomen aan een onbeteugelde
vrijheid. En onbeteugeld was het.
Soms tot op het sinistere af, want er
werden dikwijls klandestien dieren
geslacht, zonder dat er een keur
meester aan te pas kwam.
In beslag genomen
Maar goed, het abattoir stond er
nog niet, of de Duitsers namen het-in
beslag. Het Bedrijfsschap, dat inder
tijd werd opgericht "bepaalde, dat er
iri Rotterdam moest worden geslacht.
Ik heb toen m'n uiterste best gedaan
cm dat tegen te gaan en dat is me
gelukt. Ik heb in Den Haag staan pra
ten als Brugman. Ik was toen lid van
de Plaatselijke Toewijzingsc omrais-
sie en we mochten in Schieda n twee
centrale slachtplaatsen inrichten.
Maar dat moest binnen éér! week ge
beuren. Ook dat is gelukt. We hadden
er één in de Brouwersstraat qn één
op de Lange Haven. Ik heb ook een
keer 80 ton vlees van de Duitsers ge
stolen. Dat was omstreeks Kerstmis
'44. Wij kregen in die tijd wel koeien
maar dat waren van die magere
scharminkels uit de Oekraïne. Je
kent dat wel... vel over been... Enfin,
op een gegeven moment werd ik op
gebeld. Ze hadden de stroom afgeslo
ten en nu liep 80 ton vlees, opgesla
gen in het koelhuis van het Blaauw-
hoedenveem in Rotterdam, gevaar te
verrotten. Dat waren onze beste koei
en. Die hadden ze zelf genomen.
Ik zeg, ik kom dat vlees wel halen.
Toen zeiden ze: ja maar dan kun je
niet doen, dan gaan we voor de bijl.
Ik zeg, ben je gek. Je kunt toch dat
vlees niet laten verrotten. Met twee
paardewagens hebben we het uit het
veem gehaald en op het abattoir in
Rotterdam is het toen verdeeld.
Daarna ben ik wel ondergedoken.
Të gfazen
Ik heb ook eens een vent mooi te
grazen genomen. Die heb ik voor
15.000 gulden twee wrakke paardèwa-
gens en de goodwill verkocht van de
Coöperatieve Vereniging Vee- en
Vleeschvervoer. Daar was ik voor de
oorlog nog een tijdje voorzitter van.
Het abattoircomplex gezien vanaf de
V/ilholmlnntla't.
Die is nu allang weer ter ziele. Die
wagens waren niks waard en de good
will had niks om het lijf. Maar die
vent slachtte zwart met toestemming
van de Duitsers. Dat was een schoft
die kerel'. Die stak bijvoorbeeld een
paard een roestig mes in de borst en
dap liet ie het dier net zo lang bloe
den tot het door de poten zakte. En
dan stond ie er nog vals bij te lachen
ook. Dat geld heb ik de leden van de
coöperatie na de oorlog in goeie Hol
landse guldens uitbetaald.
Ik heb ook nog in de gemeenteraad
gezeten. Voor de K.V.P. Niet zo lang
hoor. Ze vonden het geloof is niet erg
dat ik voor een tweede periode be
dankte. Ik heb eens een keer voorge
steld de Lange Haven te dempen...
Man, het leek wel of de pest uitbrak.
Ze konden me wel doodschieten. Ach
joh, laan we nou eerlijk zijn...Schie
dam is toch niks... Schiedam heeft
toch geen gezicht... Ze hebben in deze
stad enorm de boot gemist.
Kijk nou eens naar Vlaardingen...
Ik ben zaterdag nog op het Lelieveld
of hoe heet dat... het Liesveld ge
weest. Dat is nog eens een centrum.
Je kan het Broersvest en de Koog
straat toch geen centrum noemen?
Dacht ie dat dat aan de middenstand
lag... Ach joh, schei toch uit... Ik
kwam in 1929 in de zaak van m'n va
der op de Dam. Die zei toen: jongen,
jij zit straks eerste rang want ze gaan
ua, Breedstraat en de Vlaardingstraat
afbreken. Als ik je nou Vertel, dat de
Vlaardingstraat in de jaren '50 is ge
sloopt en dat de laatste pandjes in de
Breedstraat pas een paar maanden
geleden tegen de vlakte zijn gegaan...
Desillusie
Welnee....ze hadden veel eerder
moeten beginnen met slopen. Dan
hadden we hier nu ook zaken gehad
als V. D. en C. A... Maar ja.
jongen, ik heb m'n partijtje wel mee-
geblazen en voor de rest heb ik over
al afstand van genomen. Eri zet m'n
portret maar niet in de krant. Ik
neem geen blad voor de mond maar
als 'je 09 bent, heb je niet zoveel zin
meer om te vechten. Maar schrijf
maar gerust dat Schiedam ten op
zichte van Vlaardingen en Rotterdam
een grote desillusie is... Want dat is
het hoor... een grote desillusie".
ZIE PAGINA 5
REPARATIES
le klas werk vanaf 15,— per reparatie
20-karaats gouden kroon f 17,Je
kunt er op wachten
INSTITUUT DENTIUA
Hoogstraat 40, R'dam, Tel 010-12.60.it>
Trams 1-2-3-6-8-9-11 en bus 34
RCA VICTOR 555.
RADIO LEO
AVENIOODS
16e jaargang no. 48, donderdag 28 september 1967
Uitgave Stichting ,,De Jeugdhaven".
Donderdag 8, vrijdag 7, 9.15, zater
dag 2, 7, 9.15, zondag 7, 9.15, dinsdag
8, woensdag 8 uur.
OS 14 OPERATIE POKER
ROGER BROWNE - HELGA LINE
CAROL BROWN
Listen en lagen, kerels en kogels,
vrouwen en verleiding
Technicolor Centra Film
TechnoScope
14 jaar
Zondag 2, 4,15, woensdag 2 uur.
FLUITENDE KOGELS
MACDONALD CAREY
AUDREY TOTTER
Geen man kon zo snel zijn, dat
hij leder duel zou overleven!
Cinemascope Centra Film
14 jaar
Zaterdagnacht 12 uur.
WAAROVER MEN
NIET SPREEKT
HANS SÖHNKER - ANTJE GEERK
KARIN DOR
Een voorlichtingsfilm die niets
verbergt, maar ook niets ver
draait
Regie: Wolfgang Glück.
18 jaar
PROTESTVERGADERING
IN ST. JANSKERK
Morgen, vrijdag 29 september
's avonds om acht uur, zal in de Ha-
venkerk een protestvergadering wor
den gehouden. In deze vergadering
belegd door een voorlopige commis
sie zal getracht worden de verontrus
ting die in Schiedam leeft, ook bij ve
le niet-katholieken, te bundelen.
Na de uiteenzetting van de spreker,
zal aan de aanwezigen gevraagd wor
den een commissie volmacht te ver
lenen, om te trachten bij de bisschop
het gesprek te heropenen omtrent het
behouden van de Havenkerk en op
het genomen besluit alsnog terug te
komen. Iedèr die wil dat de kerk'open
en het gebouw behouden blijft, wordt
opgeroepen de vergadering te bezoe-
Pastorietuin opgeknapt
De tuin van de pastorie van de
Oud-Katholieke Parochie te Schie
dam was door het kerkbestuur afge
staan voor activiteiten op het gebied
van de kunst. Naar het Parochieblad
constateert, is hierdoor de parochie
voor een hoge onkostenrekening ge
spaard gebleven, daar de grote vuil
nisbelt die in de tuin lag is opge
ruimd.
De eerste steen van het slachthuis, 1
gelegd door burgemeester Van
Haaren.
Wethouder vond het
kennelijk Hauw
De leden van de Schiedamse ge
meenteraad hadden maandagavond
niet veel animo tot discussie, de voor
stellen waren er trouwens niet naar.
De enige die actief diverse agenda
punten besprak was mevrouw 31aa"W-
Rieu (PSP) die tweemaal probeerde
of aanschaffingen niet goedkoper
konden, hetgeen een negatief resul
taat opleverde. Ook ïik salariszaken
had zij een andere mening dan de
wethouder.
Wethouder Eykenaar maakte een
Freudiaans foutje door op zeker
moment te zeggen: „Mevrouw flauw
eh...ik bedoel Blaauw..."
MAN, MAN
voor stemopnemen
had maandagavond in de Schiedamse
gemeenteraad wel een manhaftige
samenstelling. Het waren de heren
Rosman, Houtman, Campman en Bos
man. „Ik had er nog twee „mannen"
uit de raad bij kunnen vinden", con-
stateerde de voorzitter.
Elke morgen om negen uur rijdt
uit het Brooddepot van Rijn
mond Bakkerijen N.V. te Vlaar
dingen een Co-op electrocar met
in de cabine één van de weinige
vrouwelijke broodbezorgers die
Nederland telt. Aan de Tweede
Van Ley den Gaelstraat is men
dat wel gewend en in Vlaardin
gen kent men mevrouw E.
Plomp goed. Anderen staan
echter nog wel eens te kijken
naar deze vrouwelijke bakker
die met' grote bedrevenheid
haar wagentje door het verkeer
stuurt.
„Veertien dagen gaven mijn manne
lijke collega's mij toen ik hier
kwam. Nou dat is wel even anders
gelopen", zegt mevrouw Plomp.
Bep voor haar collega's. Ruim vier
jaar geleden kreeg zij de job die ze
nog steeds met veel enthousiasme
uitvoert. „Ik heb twee grote zoons,
één werkt al en de ander is op de
Technische School. Ons huis (Goud-
sesingel 32 te Vlaardingen) is niet
groot en als ik dit niet had, wat
moest ik dan doen? Ik zou me maar
Vervelen.
Bovendien werk ik in feite alleen in
de ochtenduren. Om precies te zijn
van half negen tot half twee en op
woensdag ben ik vrij. Verder ver
zoet loon de arbeid en zo kunnen we
nog eens wat grotere stukken aan
schaffen. Mijn man stelt er maar
matig prijs op dat ik werk, dat doen
geloof ik alle Nederlandse mannen.
Maar hij laat me gelukkig mijn
gang gaan. Daar ben ik echt blij
om.
Ik vind het plezierig werk én zou dit
erg missen. Je leert alle mensen
kennen en iedereen heeft een vrien
delijk woordje. De agent in z'n Daf
je toetert, de vuilnisman geeft een
joviale armzwaai en de collega's lo
pen je ook niet voorbij. In de winter
is het natuurlijk wel iets moeilijker,
maar ook dat went wel. Nee, wat
mij betreft ziet het er echt niet naar
uit dat ik binnenkort weg zal gaan,
ik heb het zo reuze naar mijn zin".
Op sómmige drukke dagen (vóór de
feestdagen) steken haar zoons, in
dien dit mogelijk is, ook een handje
uit. Haar wijk is uitgebreid en me
vrouw Plomp heeft 150 klanten te
bedienen. Ze vind dit echter geen be
zwaar. „Al doende leert men", zegt
ze, „het gaat me gelukkig vlot af.
Ik geloof trouwens, zonder aan de
prestaties van mijn mannelijke col
lega's tekort te doen, dat dit beroep
typisch vrouwelijk is. Je weet als
huismoeder wat er nodig is, je kunt
dus ook beter van advies dienen.
Dat is er in die jaren waarin ik
deze wijk bedien wel uitgekomen,
geloof ik".
Morgenochtend evenals alle andere
ochtenden start zij weer in het de
pot waar een spreuk op de muur
staat: „De wil zonder daad is waar
deloos". Die wil is bij mevrouw
Plomp duidelijk aanwezig; de daad
volgt daarop.
Hoogstraat 2 Schiedam -Tel. 268808
Naar de mening van de heer J. van
Tilburg, thans nog voorzitter van
de Scheepvaart Vereniging Zuid,
zullen er in de toekomst in de Rot
terdamse haven 3 a 4000 mensen
minder werken dan thans het ge
val is. Of dit voor 1970 het geval
Zal zijn, durft de heer Van Tilburg
niet te voorspellen. Hij ziet het
evenwel niet als een onoverkomelijk
probleem, als per jaar de perso
neelsbezetting in de haven met zo'n
300 man inkrimpt. Maar de moei
lijkheden beginnen wel als de ont
wikkeling sneller zou gaan. Dat kan
de heer Van Tilburg nu nog niet
Deze mening van de heer Van Til
burg kan men deze week lezen in
een interview, dat „Ruim Zicht",
de officiële uitgave van het Neder
lands Katholiek Vakverbond met
de scheidende voorzitter van de
S.V.Z. had naar aanleiding van de
recente ontslagen in de haven. Hij
heeft tijdens dat interview verder
nog gezegd, dat de leden van de
S.V.Z. geen nieuwe werknemers
meer zullen aannemen en wel
licht nog wel verdergaande maat
regelen treffen. Daarbij kan volgens
de heer Van Tilburg gedacht wor
den aan de honderden ambtenaren,
die met een controlerende functie
inde haven zijn belast. Bij container
vervoer zal er in de haven veel
minder controle-personeel nodig
zijn.
De heer Van Tilburg heeft het dus
eindelijk gezegd. Kort nadat de
S.V.Z. het massale ontslag van 500
havenarbeiders bekendmaakte, werd
het standpunt ingenomen, dat ver
dere massa-ontslagen niet meer
zouden volgen. Ook burgemeester
Thomassen verklaarde onlangs in
een interview met ons blad, dat
het stukgoedverkeer slechts een
klein gedeelte is van de totale ton
nage, die in de haven wordt ver
werkt. De burgemeester verzuimde
daarbij te vermelden, dat de be
handeling van stukgoed het meest
arbeidsintensief is. Als het groot
ste gedeelte van het stukgoed in
containers wordt aangevoerd, zal
het stukgoed even weinig arbeids
intensief worden als de overslag
van erts, granen en olie.
Natuurlijk kan nog niemand precies
zeggen hoe de ontwikkelingen zul
len zijn. Maar nu staat al wel
vast, dat die ontwikkelingen storm
achtig zullen zijn. Enige weken ge
leden hebben wij daar in een uit
voerig artikel over geschreven.
Het is onbegrijpelijk, dat men nog
steeds de kop in het zand blijft
steken. Om eer, voorbeeld te nee.
men: een week, naaat burgemees
ter Thomassen in het interview met
ons blad zich t.o.v. dit probleem
vrij optimistisch uitliet, werd in
de raad meegedeeld, dat het Haven
bedrijf verwacht volgend jaar 30
kraanmachinisten te veel in dienst
te hebben, ook al weer door de snel
le ontwikkeling van het container
vervoer. Weliswaar zal men trach
ten deze mensen een andere betrek
king bij de gemeente te geven, maar
het feit blijft bestaan.
We kunnen niet meer volstaan met
te zeggen, dat alles, wat thans
over het containervervoer in de
toekomst wordt gezegd, koffiedik-kij-
ken is, zoals de heer Swarttouw het
onlangs uitdrukte. Meedoen met
nieuwe ontwikkelingen en dan de
ogen sluiten voor de mogelijke ge
volgen daarvan is een kwalijke
zaak.
De heer Van Tilburg heeft het nu
eindelijk gezegd. Misschien kon hij
dat doen, omdat hij een dezer dagen
zijn functie als voorzitter van de
Scheepvaart Vereniging Zuid zal
neerleggen. Men zou kunnen den
ken, dat hij nu al niet meer offi
cieel spreekt namens de S.V.Z.
De heer Van Tilburg heeft tijdens
het interview met „Ruim Zicht"
nog een paar dingen gezegd, die
de moeite waard zijn. Zo heeft hij
gesteld, dat het tijd woreft, dat er
een samenwerking en ordening met
Antwerpen komt. Dit is overigens
niet een zaak, die door de gemeen
te kan worden aangepakt, maar die
zal moeten worden gerealiseerd
door de regeringen van beide lan
den. Ook hierop hebben wij in ver
schillende artikelen gewezen en het
is een kreet, die lange tijd in de
Rotterdamse haven werd beschouwd
als een soort verraad aan eigen
zaak.
We kunnen alleen maar hopen, dat''
de heer Van Tilburg in deze trant
zal blijven spreken. En het is
evenzeer te hopen, dat men naar
zijn stem zal luisteren, ook als hij
geen voorzitter meer is van de
S.H.Z. Want deze zaken mogen ge
rust in de openbaarheid worden
behandeld, zodat een ieder kan
weten waar hij aan toe is.
J.D.
Een Schiedamse vervaardiger van
aquariums deed bij de politie aangif
te, dat in zijn werkplaats was inge
broken. Er waren drie aquariums ge- Bl
stolen.-
