De illusie van de reddende vooruitgang Bedrijfsresultaat van Co-op Waterweg in'67 verbeterd huisman De Grote Vragen (XXVI): Je* Van Meel en Van den Broek exposeren in Stedelijk Museum gebru,ks- Bwk qo 7 S'dam DE HAVENLOODS DONDERDAG 8 FEBRUARI 1968 Het wordt tijd dit deel van de Grote Vragen af te gaan ronden. Onder deze titel zullen later meer practische vra gen aan de orde komen die van tijd tot tijd uitvoerig zullen worden behandeld. De religieus wereldbeschouwelijke ^grondslag van onze visie dient nu te worden afgesloten met enkele artikelen over de vraag hoe de door ons ont wikkelde gedachten over de openbaring van de bijbel zich verhouden tot de belangrijkste problemen en verschijnselen van onze tijd. De eerste vraag die dan rijst is: welke speciale, bijzon dere boodschap heeft de bijbel voor onze tijd? In de voor gaande artikelen is getracht enige antwoorden te geven, geen „kant en klare" antwoorden, maar beginselen en schetsen die bedoeld zijn om nader ontwikkeld, verduide-* lijkt en „bijgetekend" te worden. Kunnen wij met deze schetsen al iets doen? Als wij onze visie in aanraking willen brengen met de talrijke facetten van het tegenwoordige geestesleven en samenleving, kunnen wij ons om practische redenen hoog stens richten tot de grote categorieën van beginselen en bewegingen waarin de mensheid grofweg zou kunnen wor den „ingedeeld". We hebben getracht de grote nadelen van zo n schematische opzet zoveel mogelijk te ondervangen door een indeling die ten ruwste het geestesleven van de mens omvat. Zo'n onderscheiding kan o.i. uitsluitend ge vonden worden in de bewuste opvattingen over de ver houding van de Rjens tot de z i n van het bestaan. Wat de mens gevoelt en denkt t.a.v. de „laatste vragen" bepaalt voor het belangrijkste deel zijn stellingname in de wereld. Afgezien van overeenkomsten en verschillen, en met eerbiediging van het unieke in iedere menselijke persoon- lijkheid, „voegen" de mensen zich in enkele grote groepen, die zich van elkaar onderscheiden door verschillende gevoelens, opvattingen en overtuigingen t.a.v. de zijns- grond van het bestaan. Op deze wijze kunnen wij tot een niet-godsdienstige, niet-politieke, niet-raclstlsche en niet- sociologische onderscheiding komen, die deze kaders door breekt en ruimte laat a!an vele onderscheidingen en nuan ces binnen die kaders. De volgorde waarin wij de door ons onderscheiden groe pen thans rangschikken is geheel willekeurig. In de eerste plaats noemen we het van de mens uitgaan de en op de mens gerichte idealisme. Onder deze noemer rangschikken wij alle overtuigingen en strevin- gen van de mens om een ideale wereld te kunnen schep pen. Belangrijk in deze richting is dat uitsluitend in de mens de maatstaf van het ideale gevonden moet wor den. De mens is hier de zingevende werkelijkheid en wat deze mens wenst is ook de zin van de veronderstelde vooruitgang. Dit idealisme is atheïstisch, uitsluitend uit gaande van- en gericht op de mens als de „top" van de evolutie. Dit idealisme omvat alle stelsels die langs wetenschap pelijke weg uitgestippelde wegen tot het ideale mens-zijn en tot een ideale wereld willen komen, volgens maatstaven die de mens zichzélf stelt. Wij kunnen onder deze groep o.m. het atheïstisch humanisme, het atheïstisch socialisme en het communisme rekenen. Onder de term atheïstisch humanisme moeten wij dan ook verstaan alle bewegingen in het Westen die, hoewel tegenovergesteld aan socia lisme en communisme, met deze bewegingen gemeen hebben dat zij geloven in en streven naar de weten schappelijke opbouw van een ideale wereld, waarin de mens souverein is. Met opzet is de term mensgericht idea lisme verkozen boven atheïstisch humanisme, daar het begrip „humanisme" ook godsdienstige en existentialis tische stromingen kent. Een tweede hoofdgroep is het theocentrisch of God-gericht idealisme. Deze groep omvat allen die op gods dienstige of wijsgerige gronden aannemen, dat alleen „een God" of „de Godheid" de zin van ons bestaan is. De maatstaf voor het ideale ligt in dit idealisme dus niet in de mens, maar in de Godheid; die de mens langs verschil lende wegen tot zijn bestemming brengt. In zijn algemeen heid gaat het in dit God-gericht idealisme niet om de vraag „wat" of „wie" God is. Het wezenlijke is hier dat „er een God is", die alles naar het ideale leidt. Onder de noemer van dit religieus idealisme kunnen alle godsdienstige gevoelens en godsdiensten worden on dergebracht, waarin het geloof niet op openbaring berust, maar op gevoelens, projecties, wijsgerige stelsels en de uitspraken van religieuze leiders. Zij hebben echter allen gemeen, dat „de Godheid" uiteindelijk alles tot een ideale toestand brengt. Het theocratisch idealisme, het idealisme dat ge richt is op de doorbraak van het Koninkrijk Gods zoals dit in onze visie is uiteengezet, is gefundeertd in de open baring van een zeer bepaalde Enige en Ene God. Het maakt aanspraak op kennis van God, omdat deze God zich kenbaar aan de mens heeft geopenbaard. In te genstelling tot het theocentrisch idealisme verklaart het theocratisch idealisme, dat er geen sprake kan zijn van een onbepaalde „godheid" die de mens langs verschillen de wegen naar het onbekende ideaal leidt, maar dat de geopenbaarde God een zeer bepaalde persoonlijk hei d is: zó en niet anders! Het theocentrisch idealisme veronderstelt een Godheid die beantwoordt aan m e n s e - 1 ij k e maatstaven en idealen; het theocratisch idealisme kent uitsluitend idealen die beantwoorden aan de geopen baarde God zoals hij is en wil. In het theocentrisch idealis me kan men „vrijblijvend" over de Godheid denken; er is daar een „notie" van „een god", omdat hij er redelij kerwijs „moet zijn" om de wereld te kunnen verklaren en om aan de menselijke verlangens te kunnen voldoen. Het door ons in onze artikelen uiteengezette theocratisch idealisme heeft geen „vrijblijvende" godsvoorstelling! God heeft zich immers zelf geopenbaard in Jezus Christus en óók hij heeft zijn wil te kennen gegeven en zijn heilsplan volgens w;elk plan de wereld naar een door déze God be paalde wég tot zijn bestemming geleid wordt. Het ideaal is hier dus niet „vrijblijvend", maar zeer bepaald gege ven. ongeacht onze idealen en wensen. Na deze vormen van idealisme moeten we het menselijk geestesleven verder „indelen". Eerst vestigen wij de aan dacht op het n i h i 1 i s t i s c h existentialisme, een bewe ging die vooral na de geschriften van de Franse filosoof en schrijver Jean Paul Sartre veel aanhang heeft gekre gen. Deze richting vertegenwoordigt in grote trekken allen die, uitgaande van de kenbare werkelijkheid van het men selijk bestaan, tot de slotsom gekomen zijn dat het mense lijk bestaan, noch de wereld waarin hij leeft, enige zin heeft. De wereld als zodanig is zinloos en absurd. Er zijn geen geldige antwoorden op de vraag naar de zin van mens en wereld. De mens is een „toevallige" verschijning in een zinloze evolutie. Ook bij een zeer ver gevorderde ontwikkeling blijft het mensenbestaan zinloos en eindig, want tenslotte kan niets de wetmatige vernietiging van het heelal tegen houden. Het heelal.komt „van nergens" en „gaat" naar „nergens". Een ideale wereld is een illusie en elk idealis tisch streven is zinloos. Wil men nog van een „ideaal" spreken dan is dat de moed om in deze zinloosheid, in de eindige en absurde situatie waarin de mens verkeert, tóch humaan te zijn en zich te verenigen met bewegingen die streven naar een zo leefbaar mogelijke wereld. Het religieus existentialisme erkent noties van religieuze „dimensies" in het bestaan, zonder dat hieraan beslist het „bestaan" van God verbonden moet worden. Het is wars van alle openbaringen, religieuze stelsels en kerkgenootschappen. Het verbindt de werkelijkheid van het bestaan niet zonder meer aan een zingevende „god heid". Geloof is hier meer een wan-hopig „in de afgrond van het bestaan springen" dan het staan op^een zeker en ontwijfelbaar fundament. Het „godsbestaan" is meer een flauwe hoop dan een zekerheid en zelfs éls God de grond van het zijnde is, is ons bestaan daarom niet minder eindig en absurd. Ten slotte het o p t i m a a 1-r e a 1 i s m e, de grote groep van „aangepasten". zonder illusies en uitgesproken idealen, maar ook zonder de wanhoop en de ernst van het existentialisme. De zin van het bestaan wordt in het realis me voor alles gezicht in het b e s t a a n d e. Het zijn is in dit leven althans een volslagen mysterie, of men moet op gezag van anderen aannemen dat er een hogere zin is. De zin wordt hier ook gevonden in het „spel" van het leven zoals het reilt en zeilt. Misschien is er een hogere zin „achter" de dingen, maar de mens kan daar niet „achter" komen. Het is "Veiliger en vooral comfortabeler zich aan te passen aan de heersende opvattingen van het „milieu" waarin men leeft (of dit nu „Onze Lieve Heer" is of „iets anders"), maar diep m zichzelf wordt de afgrond van de twijfel afgedekt. Wat het leven betreft - aldus het optimaal realisme: het kan vrie zen en het kan dooien. Het bestaan moet worden aanvaard zoals het komt: Zin en doel van het. leven zijn vragen die aan wijsgeren en theologen moeten worden overgelaten; verder is het leven een boeiend spel met de praktische en alledaagse mogelijk heden. De optimaal realist doet vrijblijvend mee met de verbanden waarin hij geplaatst is. Hij kan overtuigd zijn van de juistheid van zijn opvattingen, maar over het alge meen heeft hij geen eigen gezicht en past hij zich als be langhebbende aan aan die groepen die in zijn levensspel een rol kunnen spelen. Sluiten de tevoren genoemde groepen elkaar grotendeels uit, de grenzen van het optimaal realisme liggen veel wij der, moeilijker en ingewikkelder. Het optimaal realisme is immers geen echte levensovertuiging, maar een beginsel loze aanpassing. Als zodanig kan het zelfs onder alle geestesrichtingen zijn vertegenwoordigers hebben. Na deze grove indeling zullen wij ons eerst bezighouden met de eerstgenoemde groep: de idealisten die de mens centraal stellen en de mens als maatstaf beschouwen. Dit idealisme willen wij beschouwen als: de illusie van de reddende vooruitgang. Overigens is het aantal mensen dat nog oprecht gelooft in een door de mens bereikbare wereld veel geringer dan de in dit opzicht optimistische negentiende eeuw. En dan behoeven we niet slechts te denken aan de naïeve utopisten die er onder ons nog altijd rondlopen, maar ook aan overtuigde en geschoolde aan hangers van het marxisme. In het communisme is het eerste revolutionaire vuur reeds lang geblust in de ijskoude van bureaucratisch opportunisme. Velen zouden nog wel willen geloven in een „ideale mens" en de „heilstaat", die met wetenschappelijke middelen zou moeten worden ver werkelijkt, maar het zijn de naïeven, de verblinde dog matici en de geïndoctrineerden die de illusies van het oorspronkelijk communistisch idéaal nog niet doorzien hebben. Ook het tegenwoordige communisme is nuchterder en zakelijker geworden. Dat er niettegenstaande deze zake lijker mentaliteit en de bewustwording van een fundamen teel menselijk tekort, tóch nog miljoenen mensen vasthou den aan het marxistische ideaal, heeft verschillende aan wijsbare oorzaken. In de eerste plaats de nieuwe revolutio naire bewegingen in de onderontwikkelde gebieden en China, waar honger en ellende de mensen nog ver afhou den van een verzadigingspunt, waarop ook het commu nisme afstuit en noodzakelijk verburgerlijkt. In de com munistisch hoog ontwikkelde landen is de stoffelijke wel vaart van de mensen ontegenzeggelijk veel hoger dan onder de tsaristische en corrupte regiems van het vroegere Rus land en de Balkanlanden. Bovendien was het onder deze regiems met de vrijheid beslist niet beter gesteld dan onder de huidige dictaturen. Dan is er het eenvoudige feit van de staatsdwang en de stelselmatige indoctrinatie van de jeugd. Ook spelen af keer en vrees voor het Westen een grote rol in het hand haven van de marxistische ideologie. Voegen wij daarbij in alle objectiviteit de indruk, dat het communisme, al thans in de sociaal-economische sector, in ethisch opzicht van hogere standaard is dan het westers kapitalisme, dan zijn er voldoende motieven genoemd om de voortgang vap het marxisme als wetenschappelijke methode tot het be reiken van een ideale staat te verklaren. In de „gevestigde" communistische landen is het stelsel echter meer een „gewoonte", een „gevestigde zaak" ge worden, dan een bezielend en overtuigend ideaal. Prak tisch moeten vele communisten in onze tijd meer tot de „optimale realisten" gerekend worden, dan tot de idealis ten die volkomen overtuigd zijn dat het marxisme de we reld kan opheffen tot een ideale staat. Dit geldt in nog veel groter mate hej; moderne, verburgelijkt socialisme van Westeuropees patroon. Zowel in communistische als in overwegend socialistisch geregeerde landen bespeuren wij verlegenheid met het ver worvene, het begin van een onbehagelijk vermoeden, dat de stoffelijke omstandigheden en de sociale ordening bij een bepaalde verzadiging de mens niet harmonieuzer en gelukkiger maken. Wel wordt verklaard dat de huidige stand van zaken nog geen maatstaf kan zijn dat de doel stellingen nog niet geheel verwezenlijkt zijn, maar de ver antwoordelijke leiders weten reeds dat ook dan het oude ideaal nooit bereikt zal worden. Dit besef dringt trouwens ook in het welvarende Westen door! Met alle waardering voor alles wat reeds tot stand is gekomen om de eerste levensbehoeften en de sociale zeker heden van de mensheid te verbeteren, beklemt ons in een bepaald stadium van welvaart en ordening de weerzin tegen een dreigend luilekkerland, waarin wij tot walgens toé verzadigd en gedirigeerd zullen zijn. Eenmaal in „lui lekkerland" aangekomen zal ons-een nooit vermoed en vreemd heimwee naar de worsteling in de „rijstebrij berg" bekruipen. Tekenend in dit verband is nu reeds de hang naar avontuur, naar strijd, sterke prikkels en risico's, naar eenvoudiger buitenleven en recreatie ver van de „veilige" woonoorden en werkkringen. De vooruitstrevende bewegingen van onze tijd in de wel- vaartsgebieden worden meer en meer geconfronteerd met een merkwaardige „ondankbaarheid" en hun bestaans recht wordt zelfs door velen betwijfeld, omdat zij vroeger een veel duidelijker functie hadden. Weliswaar blijven er op het internationale vlak grote taken (noemen wij alleen maar het'hongerprobleem en het rassenvraagstuk), maar het ziet er naar uit dat deze wereldproblemen meer door opportunistische machtsgroepen en wetenschappelijke ka ders zullen worden aangepakt dan door de vooruitstreven de idealisten. De toch zelf betrekkelijk juiste stelling van het marxisme dat het maatschappelijk zijn het bewustzijn bepaalt (de positie in de maatschappij is bepalend voor het denk- en gedragspatroon) blijkt lang niet zo positief uitgelegd te kunnen worden als vroeger wel scheen. Men zag blijkbaar over het hoofd, dat deze stelling óók het tot welvaart opge heven „proletariaat" geldt, dat immers over een brede linie „verburgerlijkt", zodra het de levensstandaard van de „burger" heeft bereikt! Er is een uitspraak dat zelfs de strijdvaardige en felle Chinese communist zijn pantoffels aan zal trekken, zodra hij een televisietoestel in huis heeft. Het ziet er naar uit dat het politieke en sociale vooruit- gangsldealisme geblokkeerd wordt wanneer een bepaald kritisch punt van verzadiging is bereikt. H. VERWEIJ Verschenen is het jaarverslag van de Co-op Nieuwe Waterweg omvattende Schiedam, Ylaardingen en Maassluis. Op 9 september van 1967 waren in het bedrijf 242 personen werkzaam, waarvan 188 in het levensmlddelenbcdrijf. De vereniging telt 12.500 leden. In de toelichting zegt de directie o.a.: Het meest opvallende van de balans Is dat de beleggingen en deelnemingen een grote stijging hebben ondergaan door de mede-financiering van Rijnmond bakkerijen n.v. Ons aandeel daarin bedroeg tot nu toe bijna een half miljoen gulden. Van dit bedrag werd 365.000,— verkregen door opname van lang krediet bij CO-OP Nederland. Op deze rekening werd 75.000,— afgelost waardoor de netto stijging 290.000.bedroeg. Bijeenkomst voor nieuwe bewoners wijk Groenoord Op maandag 19 februari, om 8 uur zal in het wilksebouw De Rank te Schiedam-Kethel. hoek Schiedamse- weg-Iepenlaan een bijeenkomst wor den gehouden om de bewoners van de woningen, die in de wijk „Groen oord" het laatst zijn eereed geko men in de aelegenheid te stellen in contact te komen met het gemeente bestuur en enkele zijner ambtenaren. Tijdens deze samenkomst zuilen vra gen en opmerkingen met betrekking tot de nieuwe omgeving kunnen wor den gesteld en daarna besproken. nu... beduidend goedkoper Uw dochter zal er weg van zijn, maar ook U vindt hem vast leuk, deze vlotte Handtas... Een fijne handtas, in jeugdig model, met heerlijk veel ruimte, dubbel kort hengsel en lange afneembare schouderriem. Deze leuke tas, verkrijgbaar in vele moderne kleuren, vindt U in onze afdeling lederwaren voor nog géén zes gulden. Vrijdag en zaterdag verkopen wij deze vlotte handtas,met kort hengsel en afneembare lange schouderriem, in de kleu ren zwart, beige, GK0/1/Ë cognac, rood CmTj Zaterdagavond tot geopend. Géén tel. of schrift, best. rle bakkersbedrijven van CO-OP Voor uitgang en onze coöperatie ter hand heeft genomen komt de brood- en ban- ketomzet in ons werkgebied niet meer volledig in onze resultatenrekening tot uitdrukking. Alleen de brood- en banketomzet via de CO-OP winkels is begrepen in de verkopen van het levensmiddelenbedrijf. Een ding blijkt echter toch wel dui delijk. De omzetten hebben zich zeer voorspoedig ontwikkeld. De bedrijven die rechtstreeks onder onze coöpera tie uitgeoefend worden boekten n.l. een omzetstijging van bijna 17pct. en dat is zelfs meer dan vorig jaar toen ook reeds een stijging van 15 pet. werd bereikt. Praktisch alle afdelin gen werkten aan deze omzetvermeer- dering mee, niet in het minst het le vensmiddelenbedrijf, dat 1,8 miljoen of 18 pet. hoger uit de bus kwam, zon- Behalve door deze laatste vermeer dering werd de hoogte van de schul den op lange termijn beïnvloed door de lening a f 250.000 van de N.V. Fin- co. Deze instelling is opgericht voor de financiering van CO-OP projecten. De lening heeft betrekking op de se- mi-permanente vestigingen in Holy- Viaardingen en Maassluis-West, die reeds in het vorige boekjaar tot stand zijn gekomen. Ten aanzien van de liquiditeit kan gesteld worden dat deze met onge veer f 170.000 verbeterde. Hoewel hier bij een reeks van factoren een rol spe len is deze verbetering in hoofdzaak te danken aan het verschil in afschrij vingen en investeringen. De investe- ringen bleven beperkt tot f 140.000 waartegenover aan afschrijvingen op gebouwen, inventarissen etc. ten las te van het resultaat werden geboekt f320.000. De post debiteuren vermin derde met een belangrijk bedrag door de inbreng van deze vorderingen in de Rijnmond bakkerijen N.V. en door de overdracht van het melkdistribu- tiebedrijf aan de CO-OP Vooruitgang te Rotterdam. Bovendien daalden zo wel de debiteuren van het CO-OP Cen trum als van de afdeling brandstoffen. Het bedrag, genoemd onder af schrijvingen is bedoeld als reserve voldoende om mogelijk oninbare be- voor dubieuze debiteuren en is ruim dragen te kunnen opvangen. De voor raden verminderden weliswaar, maar dit is een gevolg van de afvloeiing van bakkerij- en melkvoorraden tot een bedrag van f 70.000. Door de stij ging in de afdelingen CO-OP Cen trum, en levensmiddelen werd de da ling bijna geheel teniet gedaan. In verband met de wijzigingen in het bakkerij- en melkbedrijf ligt de vergelijking met voorgaande jaren op een aantal punten niet zo eenvoudig. REISKOSTEN tot f.5,- vergoeden wij bij aankoop van minstens f 75,- op vertoon van trein-, tram-, bus-, of metröbiljet. kleren maken de /nan Huisman maakt de kleren Korte Hoogstraat 15, le Middellandstraat 98-100, Wolphaertsbocht 218-224 der dat er nieuwe winkels werden geopend. Het CO-OP Centrum gaat van jaar tot jaar omhoog. Vorig jaar 10 pet. Deze keer 8 pet. In een volgend ver slag wordt ook het CO-OP Centrum te Vlaardingen onder dit hoofd opgeno men. De afdeling Brandstoffen heeft zich na de grote sprong van vorig jaar, toen dé stijging ruim 20 pet be droeg, desondanks volkomen kunnen handhaven. Zowel de geldelijke omzet als de omzet in hectoliters is prak tisch hetzelfde gebleven. Daaruit bljkt dat de concurrentie van het aardgas ons tot nu toe nog geen scha de heeft berokkend. De verkoop van benzine nam opnieuw toe. In geld uit gedrukt 32 pet., in liters met 26 pet. Doordat de bezetting van de werk plaats werd uitgebreid nam het be drag aan doorberekende uren even eens toen. Dit is eigenlijk geen wer kelijke omzet, om welke reden het bedrag van de bruto-omzet wordt af getrokken. Ten opzichte van vorig jaar onderging het bedrijfsresultaat een verbetering, die zich in het bijzon der in de laatste maanden van het boekjaar manifesteerde. Deze tendens en de gunstige omzetontwikkeling over de gehele linie zullen in het ko mende jaar ongetwijfeld leiden tot een verdere verbetering van het re sultaat." In het Stedelijk Museum te Schie dam zijn gelijktijdig twee exposities ingericht, nl. van werken van Joop van Meel en van Jan van den Broek. De exposities duren tot en met 3 maart. Bij de opening van de exposi tie heeft de directeur van het Muse um, de heer J. Paalman een korte toelichting gegeven op het werk van beide kunstenaars, waaruit wij O.m. citeren: De expositie van werken van Joop van Meel één uit de serie eenmanstentoonstellingen van belang rijke Rotterdamse kunstenaars wijst ons nog eens op de veelzijdig heid van deze schilder. De serie gro te doeken, die op deze expositie voor het eerst getoond wordt, laat een ge heel andere Van Meel zien, dan die wij kennen van bijvoorbeeld de „con- tour' '-tentoonstellingenZijn huidige werk is forser van opbouw, feller van kleur en als steeds heeft het een in dringende werking waaraan de be schouwer niet voorbij kan gaan. Het verheugt mij, dat ik deze be langrijke expositie tegelijkertijd met die van werken van Jan van den Broek kan tonen, omdat uit'beide ten toonstellingen een zeer groot artisiek vermogen, gepaard aan inventiviteit spreekt. Dat de expositie van werken van de Rotterdamse schilder Jan van den Broek tegelijkertijd met die van wer ken van Joop van Meel in ons mu seum wordt getoond is niet zo ver wonderlijk, immers, al vele jaren lang behoren beiden, met nog enige anderen, tot een bepaalde groep die wij de „Rotterdamse school" zouden kunnen noemen. Op exposities als de „Salon van de Maassteden" en de UIT HET POLITIERAPPORT Tijdens een wel zeer rumoerig weekeinde in Schiedam heeft de po litie veel werk gehad aan lastigp klanten. Daar was een groepje, dat ruzie kreeg in een patatzaak aan de Broersvest, bij welke gelegenheid de 18-jarige loswerkman P. van K. een andere bezoeker door de winkel ruit drukte. Kennelijk wekten ruiten de toorn van de jongeman op. want even ver der op de Broersvest schopte hij de ruit van een winkel in. Iets dergelijks gebeurde ook op de Hoogstraat, waar vechtende lieden de etalageruit van de muziekhandel Overdij'k vernielden, waardoor in strumenten in de etalage werden be schadigd. In verband hiermee werden drie personen aangehouden die aan het vechten waren geweest in die omge ving. Zij bleken evenwel niet de brekers van de ruit te zijn. waar naar de politie nog zoekt. Uit de clubtent van de Ducdaïf van St. Franciscus Liefdewerk aan de Maasdijk in Schiedam, ls 60 gestolen. Ingebroken is ook in de kantine van de Ver. Glasfabrieken aan de Buitenhavenweg, waar uit kastjes 1000 en een busje met f 250 werd gestolen. Uit dq op de Broersvest gepar keerde auto van de 31-jarige musi cus P. A. P. werd een versterkerin- stallatie van 800 gestolen. „Contour" is regelmatig belangrijk werk van Van den Broek geëxposeerd. Het verheugt mij, dat wij nu een expositie van het werk van Van den Broek kunnen presenteren, waarin be halve enige bekende werken veel van zijn recente schilderijen getoond wor den. In dit recente werk komt nog meer dan in het iets oudere werk de indringende kracht van zijn composi ties tot uitdrukking." Gaarne hoop ik dat de expositie van het werk van Jan van de Broek evenals die van Joop van Meel, die belangstelling zal ondervinden, die zij terecht verdient. nu... beduidend goedkoper Voorzorg is de beste zorg en dat geldt speciaal voor autopech onderweg. En daarom is zo'n autotas, waarin plaats is voor gevaren driehoek, pechlamp, sleepkabel en, gereedschap, onmisbaar en een noodzaak in iedere wagen. Alles bij de hand In zo'n solide tas, handvaten knipsluiting,voor bijna de helft van de normale prijs, voor nog géén vier gul den. Vrijdag en zaterdag verkopen wij in de afdeling autobenodigd heden, beneden, deze sterke autotassen, waarin U al Uw autohulpmateriaal veilig bergt, kunstledéren autotassen, afmeting A 50 x 20 x 13 cm Zaterdagavond tot 9 uur geopend. Een complete huistelefoon met 2 toestellen, die U In diverse ver trekken kunt plaatsen, zo dat U bijvoorbeeld steeds kunt horen of baby rustig ls of huilt... (a/s U uitgaat, 's avonds één toestel bi] de buren - vervangt een oppas). In beide toestellen is een ont vanger en een microfoon, dus gesprek in beide richtingen ls mogelijk. En dit zeer degelijke en handige apparaat koopt U nu met 20 meter snoer, voor nog géén twee tientjes. Vrijdag en zaterdag verkopen wij in de Dlscohoek deze Inter com huistelefoons (babyfoon) compleet met batterij, snoeren A aanwijzing, MwJl%SV voor m stf f/# Zaterdagavond tot 9 uur geopend. Géén ttl. of schrift. Put. Overplaatsing Lucas Bols Het bedrijf van de Erven Lucas Bols te Amsterdam en Schiedam wordt naar Nieuw-Vennep overge plaatst. Van de 75 werknemers die het bedrijf in Schiedam telt, hebben er plm. 20 geweigerd om mee te ver huizen. Een aantal werknemers zal in Schiedam blijven wonen en ge bruik maken van een in te voeren pendeldienst. Behalve de 20 mannen, zullen ook plm. 30 vrouwen niet naar het nieuwe bedrijf gaan. Met de vak bonden is een regeling getroffen met betrekking tot ontslag en afvloeiing van personeel, waarbij ook de wette lijke opzegtermijn in acht wordt ge nomen. t

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1968 | | pagina 3