Vijftig jaar geleden begon Remmen i<>*
„De Kralingsche Troep"
m
Visser Neerlandiaprijs voor
dokter Voet uit Rotterdam
halve
prijs
29."
39."
Polyester-Katoen
o.a. Jehlenka
herenregenjassen
slechts 2 dagen
DE HAVENLOODS DONDERDAG 15 FEBRUARI 1968
IT
Vijftig jaar geleden, werd in Kralingen een padvindersgroep „De Kra
lingsche Troep" opgericht. Dit zal op 18 mei luisterrijk gevierd
worden, onder meer met een reünie van voormalige leden in de Rotter-
damsche Manége, waar tevens een tentoonstelling van de geschiedenis
van de groep zal worden ingericht. Daarbij zal naar voren komen dat
de padvinderij vele jaren dè jeugdvorming was buiten gezin en school
verband voor jongens van acht tot achttien jaar. Die vorming is van
belang geweest, alleen al omdat zij voor honderden, die nu een voor
aanstaande plaats in het maatschappelijk leven van Nederland en vooral
van Rotterdam innemen, de wereld was waarin zij buiten het ouderlijk,
huis en het schoolgebouw leefden.
plaatse waar nu het restaurant „In
de Rustwat" ligt. Deze blokhut was
echter ook in gebruik bij het Kraling-
se Volkshuis, wat tot moeilijkheden
leidde, zodat men in 1928 overging
ruimte in de ambtswoning
Ook nu is de Kralingse padvinders-
groep nog een bloeiende vereniging,
maar de tijd lijkt aangebroken dat
de padvinderij overweegt of zij plat
getreden paden bewandelt in plaats
van pioniert in een nog niet in kui
tuur gebracht gebied. De wereld rond
om verandert snel; daarom zal de
padvinderij vormen moeten zoeken en
vinden die jongens van nu aanspre
ken.
Op 20 maaft 1911 richtte de Rotter
damse assuradeur mr. J. R. Goddard
in zijn woonplaats een plaatselijke
padvindeirsbeweging op, die afdelin
gen kreeig in de vorm van „groepen",
van no. 1 ai genummerd. Deze groe
pen waren sterk aan de Rotterdamse
stadswijken gebonden. Ook de levens
beschouwing kwam om de hoek kij
ken: nummers 6, 7 en 8 werden ge
reserveerd voor de christelijke pad-
vindersgroepen.
De „Kralingsche Troep" is in feite
voortgekomen uit groep 3, een in die
diagen nogal avontuurlijk en moeilijk
te leiden stel jongens. De leider van
die groep. ir. P. J. Winkler Prins,
•wiens vader, een bekend huisarts in
Kralingen, in het bestuur van de Rot
terdamse padvinderij zat, beviel de
sfeer van de derde groep niet langer;
hij trók zich terug om een nieuwe
groep te vortmen, die aanvankelijk
nummer negen, maar toen dit cijfer
ook voor de christelijke groepen ge
reserveerd werd, na enige weken
nummer tien kreeg. Dat gebeurde om
precies te zijn op 17 januari 1918. Op Nieuwe impulsen
15 o.rnHl van dat iaar de geboortedag
venweg, een echte lijnbaan, waar des
tijds nog touiw getrokken werd en die
zich uitstrekte tot aan de ringvaart.
Hier vertrok men in 1931 en na nog
enige maanden gastvrijheid genoten te
hebben in het clubgebouw van de
C.J.M.V. „Onerimus" en daarna on
derdak gevonden te hebben in een
leeg herenhuis aan de Kralingse Pias
laan van J. Hudig LJzn., firmant van
Hiudig Co., betrok men in 1932 een
eigen clubhuis. Dit was een nieuw
houten gebouwtje tussen het Kraling
se bos en de wielerbaan, gelegen aan
de Ceintuurbaan. Lang had men ér
geen plezier van, want het jaar daar
op werd het door vandalen in brand
gestoken.
Tijdelijk verbleef de groep in het
districtshoofd'kwartier aan het Haring
vliet, totdat op 29 september 1934 een
herbouwd en groter clubhuis geopend
kon worden. Dit tehuis, dat met het
daarom heen liggend land naar de ge
boortestreek van St. Joris „Cappado-
cie" gedoopt werd, is nog steeds als
zodanig in gebruik. Wel is de omge
ving door de aanleg van de autowe
gen naar en van de Brienenoordbrug
tegenwoordig aanzienlijk veranderd.
Vooral r
waar het Nationaal Hoofd
kwartier gevestigd was. ingeschreven.
Merkwaardigerwijs gingen vijf pad
vinders uit die oude branieachtige en
ongedisciplineerde groep 3 over naar
'de Kralingse troep; Henk Volkerts
Nico van deT Velde, Wim Goudzwaard
en Eddie Cool. Andere jongens ^«on
middellijk toetraden waren Jan Hoff
mann van Hove Adriaan en Lou Hein-
sius Hans Coert, Hein van Suylekom,
•Ben'Resting, J. W. Rotseheid, Ab van
Renterghem, Ru en Fred Hoogewerff
en John Soer. Allemaal namen die
erg Kralings aandoen. Dit stadsdeel
was immers tussen de beide wereld-
oorlogen miin of meer het „Wasse
naar" van de Maasstad.
Het was toen „in" padvinder te zijn!
Al gauw kwamen Peter Buyze. Cees
Chevalier, de broeders Ben en Gas
Croon, Cor Jaquet, Albert Goudnaan
Hans van Aken van der Laan, Lou La-
maison van der Berg. de beide Lam
berts, drie jongens Mees, Manus en
Jan Pool, vier Van Suyleteoms, Hector
van Vierssen Trip en veie anderen de
gelederen versterken.
Clubhuisperikelen
De groep bezat aanvankelijk geen
clubhuls. Men kwam bij elkaar in kel
ders op zolders of in tuinhuisjes van
het ouderlijk huis, Dank zij mr. dr. K.
P. van der Mandele, modht men in
maart 1921 een ruimte betrekken in
een blokhut, die op het landgoed van
de familie Van Hoey Smith aan de
Lage Honingerdijik stond, ongeveer ter
nu... beduidend
goedkoper
Met dit zelfklevend* plastic
tovert U, zonder punaises,
zonder lijn..., weer fleur en
kleur op verveloze planken, deu
ren, muren, dienbladen, prulle-
manden enz.
Zelfklevend* plastic, dat U in
een ommezien aanbrengt, wiir
U wilt... verkopen wij voor nog
géén gulden per meter.
Zij
Sb JAAR KRAUNOSCHe TROEP"
WurliTzer
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij dit plakplastie, In diverse
dessins, o.a. kinderdessins en
In effen kleuren, 45'cm breed,
In coupons van jgL Jfk
2,5 en 5 meter. /1/J
per meur aJ
iuur
met recht van koop m
v.a. p.jnnd.
zonder eerste storting
Demonstraties
van Slle modellen te Rotterdam dagelijks
van 10 -4 uur door onze Wurtltzer-organlst
Wurlltzer-school vlot orgelspelen.
Enorme sortering
Piano'sPrijzen v.a. 675s-
Hlllir met recht van koop
•iiiiiitH vanaf ,15." p.mnd.
zonder eerste storting
-Letwel:
:hoge inruilwaarde..
voor Uw oude PIANO, HARMO-
I NIUM of ELECTRONISCH ORGEL
Vraag folders en inlichtingen bij j
de Wurlitzer-importeur:
•JJPj CUn tel. of schrift. feest.
estersingel 42-44 «R'dom
tel. (010) 13 50 25
kwam toen onder leiding van H. E.
Madlette de Buy Wenniger. Vaandrigs
waren dr. A. J. Teychiné Stakenburg
en ir. P. van Dijk en troepleider, prof.
dr. J. Nauita, toen uiteraard nog niet
voorzien van hun academische titels.
De Hanenpatroui'lle van de groep wist
in 1939 op Ada's Hoeve in Ommen de
Nationale Pataouillewedistrijden te
winnen, de hoogste onderscheiding
voor verkenners.
Uiteraard zagen de bezetters tn de
oorlogsjaren niets in een beweging die
haar oorsprong vond in Engeland. Zij
moesten bovendien niets hebben van
verenigingen die niet in de geest van
hun leider waren. De „Kralingsche
Troep" is echter wel blijven bestaan.
Zij heeft haar oranje das vervangen
door een met een geel fond met een
rode ster naar het wapen van Kra
lingen. Met die provocerende oranje
das heeft zij zich overigens toch nog
wel tot 1943 getooid. Aan die oranje-
dassen was de groep gekomen, toen in
de novemberdagen van 1918 door ver
kenners burgerwachtdiensten bij de
Botersloot en het stadhuis verricht
werden. Dat was in de week dat de
aarzelende burgemeester Zimmerman
de revolutie zag overwaaien naar de
Maasstad. De vale blauw-met-groene
dassen werden toen vervangen dooi
de koninklijke kleuren. Het verhaal
gaat dat op grond van deze aktlvltei-
ten de groep aan Prins Hendrik heeft
gevraagd en dat recht van hem
heeft verkregen hun oranje hals
doeken t,e mogen bestendigen.
Na de bevrijding leidde dr. G. H.
Bast enige jaren de veelkoppige ver
kennerstroep, geassisteerd door een
keur van vaandrigs. Er ontstonden
zelfs drie vendels. Mr. J. Metzlar ver
vulde toen lang het groepsleidersohap
dat hij in oktober 1959 moest overge
ven aan A. J. Bouwers die op zijn
beurt de leiding tegen het eind van
1966 overdroeg aan A. Sanders. En in
al die jaren werden er op zaterdag
middag oefeningen en tochten gehou
den, vonden er met Pinksteren en in
de zomermaanden kampen plaats,
waaraan velen onvergetelijke herinne
ringen bewaren. En wanneer er in de
stad „iets te doen was", vervulden
de leden maatschappelijke diensten.
In de maatschappij
Van de jongens die eenmaal van de
groep lid waren, hebben de meesten
leidinggevende posities in de maat
schappij verworven. Van hen hebben
veirscheldenen in de sector van het
maatschappelijk werk nationale en lo
kale initiatieven genomen. Zo richtten
dr. Stakenburg en E. H. Wenniger in
1944 de latere Rotterdamse Jeugdge
meenschap op; vestigde eerstgenoem
de de Rotterd'amsche Stichting Onge
organiseerde Jeugd en het meisjescen
trum „De Zonnebloem" waaruit het
Nationaal Centrum Vorming Bedrijfs
Jeugd is voortgekomen.
De groep mag dan ook op 18 mei
met recht, haar jubileum vieren, en
wel in de ietwat deftige Rotterdam
se Manége, waar tijdens de reünie van
oud-leden H. E. Maillette de Buy Wen
niger in de namiddag een lezing ver
lucht met dia's zal houden, een ge
meenschappelijke maaltijd zal worden
opgediend en een tentoonstelling over
Kamperen oude stijl
de geschiedenis van de groep zal wor
den georganiseerd. Vervolgens staan
een puzzeltocht en een kampvuur op
„Cappadoclë" op het programma.
Een slotbijeenkomst vindt plaats op
het motorschip „Jan Backx" in de
Parkhaven. Uit de gehele wereld
zullen voormalige leden er zijn er
sinds 1918 ongeveer 850 op deze
reünie elkaar weerzien.
Nog van deze tijd
Afgezien van de vele „slechte" za
ken, die de padvinderij in vroeger da
gen terecht of ten onrechte werden
toegedicht, mag men zich afvragen of
het verkennen, zoals het ook nu nog
plaats vindt, nog wel van deze tijd
is, een tijd van maanreizen, van een
vertechniseerde wereld, van een com
puter-intellect, van politiek engage
ment met het gebeuren in die wereld,
waar geen jungle van bomen meer
bestaat, maar wel een woestijn van
botsende meningen en oorlogen.
Te veel wellicht heeft de padvinde
rij, worstelend in haar oorsprong, het
accent gelegd op de technische vaar
digheid, die intertijd van nut was voor
Baden Powell en de zijnen in de Afri
kaanse wouden. Waarom heeft ook de
Nederlandse padvinderswereld zo per
tinent de kunst en de sport uit haar
midden gebannen, zelfs in een tijd
toen hier algemeen nieuwe inzichten
over gehuldigd werden? En ook: waar
om bleef en blijft zij ook nu nog ogen
schijnlijk de wouden van het verleden
verkjennen?
temamid als dr. Stakenburg, secreta
ris van de Stichting Vakopleidingen
Havenbedrijf, gelooft wel in het spel
van „verkennen" voor déze tijd. Hij
zegt: „Bij de opleiding op de haven
vakscholen is er bijvoorbeeld dank
baar gebruik van gemaakt. De goede
leraar en vormingsleider zal er met
eigen fantasie en creativiteit veel mee
kunnen bereiken. Natuurlijk mogen
sport, vrije expressie, schouwburg-,
museum- en tenitoonstellingsbezoefc en
muziek niet vergeten worden. Maar
ook hier geldt weer: interpreteren en
aanpassen bij de veranderende tijds
omstandigheden^
Ti/77?7P<:tere ^uid?
UJiUllKO. Babyderm-zeep
Wel, de metro rijdt. Al weer bijna
een week en naar het weekend ons
- geleerd heeft met daverend succes.
We hebben al een nieuw werk
woord gesignaleerd, metroën. Vrij
dag werden de remmen voor een be
perkt publiek losgegooid. Op foto's
heeft men niet veel meer gezien
dan prinses Beatrix en prins Claus,
maar er waren toch wel een paar
meer mensen, 1800 ongeveer. En
fin, zo kwam Claus toch nog bij de
ondergrondse.
Het was een heel feest. We hebben
het allemaal meegemaakt. De toe
spraken van de burgemeester en
staatssecretaris Keyzer, de Mari
nierskapel en het RET-mannenkoor
en de film over de metrobouw.
Toen de trein in. Langs alle perrons
waar druk gemusiceerd werd, op
naar het station Zuidplein waar
Rotte's Mannenkoor erg stond te
zingen. Prachtig, prachtig alle
maal. Daarna met zijn achttien
honderden aan de lunch. Een beetje
veel om eens gezellig te babbelen,
maar lekker was het wel.
Verschillende metro-bezittende-steden
willen een duit in het zakje doen.
Zo ontvingen burgemeester en me
vrouw Thomassen een uitnodiging
in 1972 in München de Olympische
Spelen bij te wonen. De op een
boekwerk gelijkende invitatie werd
door de directeur van Gemeente
werken, de heer Peter Engelbrecht
namens burgemeester Vogel van
München overhandigd tijdens het di
ner dat Rotterdam zijn buitenlandse
Metro-gasten in de Burgerzaal aan
bood.
De heer A. H. Grainger, de voorzit
ter van de U.I.T.P. in Brussel gaf
de verguld-bronzen penning van de
Internationale Unie van Openbaar
Vervoersorganisaties aan burge
meester Thomassen als bewijs van
erkentelijkheid voor de gastvrijheid
van Rotterdam.
De burgemeester van Barcelona liet
zijn vriendelijke brief vergezeld
gaan van een bronzen model van
een befaamde fontein ln zijn stad.
De vroegere directeur van Gemeen
tewerken van Hamburg, de heer
G. Mandel, stak de loftrompet over
de prestaties van de Rotterdamse
Metrobouwers, waarbij hij in het
bijzonder ir. Plantema eer bewees.
Onder de vele gasten was ook de heer
L. l'Allier, de directeur van het
Stedelijk Vervoersbedrijf in Mon
treal, die uit eigen ervaring kon
vertellen dat de zonnewijzer die
Rotterdam aan Canada's grootste
stad heeft geschonken, het uitste
kend „doet". Talrijk zijn verder de
gelukwenstelegrammen en -brieven
die er de afgelopen dagen uit het
buitenland zijn binnengekomen.
Voorts is er een fraaie grammofoon
plaat uitgebracht met de naam
„Juich Rotterdam". Op de plaat 12
Rotterdamse liederen en marsen,
gespeeld door de Marinierskapel en
gezongen door het RET-mannenkoor
en het politiekoor Hermandad. Eer
ste nummer van de plaat hoe kan
het ook anders de Metromars,
gecomponeerd door J. P. Laro,
tekst van Marinus van Henegou
wen. Tijdens de openingsplechtig
heid werd een exemplaar van de
plaat aangeboden aan het prinselijk
paar, dat bovendien een „vrijkaart
voor het leven" voor de metro kreeg
Weggegooid geld als u het ons
vraagt, maar het is een mooi ge
baar.
En zo ging het allemaal. De metro
rijdt. Het went al weer. Mooi stuk
werk. Prachtige oeververbinding.
Kortom, een aardig trammetje op
zich.
Zaterdag worden in de Rolzaal
aan het Haagse Binnenhof de
Visser Neerlandia prijzen uitge
reikt aan talrijke verdienstelijke
Nederlanders. Onder hen: dr. H.
A. Voet, keel-, neus- en oorarts
te Rotterdam. Hij krijgt ƒ1.000.-
voor zijn een-acter „Slakken en
vrouwen."
Verleden jaar pleegde hij met onze
redactie overleg om deze eenakter
te laten meedingen in onze toneel
prijsvraag. Gezien de bedoeling van
onze wedstrijd was dat uitgesloten.
Dr. Voet besloot zijn werkstuk nog
wat bij te schaven en in te sturen naar
de Visser Neerlandia prijzen.
Zelf zegt hij van zijn stuk:
„Slakken en vrouwen" is een paro
die op de techniek, die zelfs gevoelens
tussen mensen meent te kunnen me
ten. Gevoelens echter zijn onmeet
baar. Ze zijn wel te beïnvloeden. Als
men van twee gelieven die elkaar een
uur zien, eist dat ze tien formulieren
invullen dan wordt hun liefde beïn
vloed. Als men van een arts eist, dat
hij eerst formulieren invult voor hij
met zijn patiënt kan praten dan wordt
ook de verhouding arts-patiënt ongun
stig beïnvloed. Ook de onvolprezen
technische medische apparatuur
(kunsthart, -longen, -nieren) kan door
te veel techniek verkilling geven en de
patiënt ontmensen, hoe bijzonder
dat apparaat ook is".
Betekent het dat zijn stuk o.m. een
aanval is op de papieren rompslomp
van ziekenfondsen en verzekeringen?
Dr. Voet spreekt de conclusie niet
tegen. Hij heeft veel nagedacht over
de verhouding arts-patiënt. Over het
algemeen vindt hij dat er wat aan
hapert. Administratieve beslomme
ringen en technische ontwikkelingen
dreigen steeds meer de menselijke
communicatie eerste voorwaarde
tussen arts en patiënt in de weg te
gaan staan.
Hij is na tien jaar huisarts te zijn
geweest specialist geworden.
„Dat was na de oorlog", zegt hij.
„Iedereen wilde wat anders. Maar in
mijn ziel ben ik huisarts gebleven.
Huisarts, dat betekent in de eerste
plaats, praten, horen, luisteren en
Vroeger sport
CARAVANS - BOTEN
VOUWWAGENS
\SlestailimrEn
Weslerkade 24 -tel.010-264850- Schiedam
sport doet („Vroeger was alles sport.
Mijn broer en ik waren reuze goede
voetballers. Toen mijn broer in Bata
via kwam was hij een sensatie, een
soort Cruyff) heeft hij de pen ter hand
genomen. Hij is er zelf nog verbaasd
„Want", zei hij, „vroeger had ik de
pest aan literatuur. Alles was sport.
Maar ja, ik kreeg last van mijn rug".
Twee van zijn pennevruchten, ook
toneelstukken, verschenen onder het
pseudoniem Henri van Hillegaers-
berg, in druk: „De weegschaal" en
„De vreemde vogel". Het eerste werd
gespeeld door het Marnix-gymnasium
en de meisjes van het Breitnerlyce-
moeilijk. Ik heb links en rechts werk
opgestuurd. Naar de radio, naar de
televisie. En altijd krijg je briefjes te
rug, vriendelijke, met de mededeling
dat het erg aardig is, maar „voor ons
minder geschikt". Toen ik „Slakken
en vrouwen" had geschreven, dacht
ik, ik stuur het op en dan schei ik er
mee uit. En op dat moment win je
een prijs. Vreemd".
Korte verhaal
Omdat het bloed nu eenmaal kruipt
waar het niet gaan kan, stortte dr.
Voet zich op een andere tak van de
schrijverij: het korte verhaal. Toen
hij Carmiggelt op een avond voor de
tv. een verhaal hoorde voorlezen dacht
hij (zoals zoveel anderen) dat pro
beer ik ook. Uit zijn artsen-ervaring
herinnerde hij zich tientallen voor
vallen die zich uitstekend leenden als
onderwerpen voor korte schetsen.
Alex van Waaijenburg had er belang
stelling voor. In zijn radio-ziekenpro-
gramma „Zonnebloem" leest Luc
Lutz af en toe zo'n cursiefje voor.
Dr. Voet: „En nu word ik bedreigd
door succes. Er is namelijk een gro
te uitgeverij die de beste verhalen in
een pocket wil bundelen".
De vraag die overblijft is, wordt zijn
eenakter gespeeld? „Ik hoop het. Dat
"Jjilenka regenjassen met nylon ge
voerd, sterk, kreukherstellend, was-
baar en plooihoudend. In verschil
lende modekleuren.
Serie 1
i&5tr
Serie 2
J&Xl
Clm 9 u
schri ftel i jke orders Per k lont slechts
één regenjas.
ROTTERDAM t SmierlandMloon tASIogtwhtroot
ROTTERDAM
ROTTERDAM
HOOGVLIET
SCHIEDAM
VLAARDINGEN
LEIDEN
ZEIST
ARNHEM
In de badkamer, hall, gang,
of slaapkamer, overal komt
het van pas, zo'n handig toilet
spiegeltje.
Fraaie toiletspiegel, 29 x 19 em
met praetisch afwasbaar plateau,
geheel afgebiesd met goudkleu
rige strip, verkrijgbaar in diver
se kleuren. Nu koopt U deze
toiletspiegel voor nog géén
driegulden.
29 x19 cm
Vrijdag cn zaterdag verkopen
wij deze fraaie toiletspiegeltjes
met plateau, 29x19 cm
in diverse
tact over gehad. We zullen wel zi
5^*1 Gtin tel. of schrift, best
