TiF H&VFNTilllTlx
nonopole
GROTE TOEKOMST
„VINGERSTEDEN"?
Gezin De Bruin is voor
tweede maal geëmigreerd
LAATSTE
NIEUWS
KIIHSTfiEBITTEN
Verbinding Groenoord-Holy
niet eerder dan volgend jaar
6 UUR GEWEEST!
BLOEMEN VERGETEN?
Supra-gemeentelijk
Metro-lijn
Probleemkindje Rijnmond
gevolg schaalvergro
NA ZUID-AFRIKA NU AUSTRALIË
7*;<
m1*1 s
hij vaak op als conferencier en als
zanger. Die talenten heeft hij ook tij
dens zijn verblijf in Zuid-Afrika niel
verborgen gehouden en vaak trad hij
op, o.a. voor de Nederlandse vereni
ging aldaar. „Ik hoop maar, dat ik
daartoe in Whyalla of Adelaide ook
de kans krijg", vertrouwt hij ons toe.
Ook in die plaatsen zijn Nederlandse
verenigingen, zodat de kans er wel in
zit.
De heer De Bruin komt in dienst
van de Broken Hill Prop., een me
taalindustrie, waar een flat het eerst
onderdak zal geven. Later zullen ook
bungalows van het bedrijf beschik
baar komen. De 16-jarige zoon Pieter,
die in Schiedam lid was van O.B.K.,
komt in Whyalla op de Bedrijfsschool.
„En nou zie ik de juffrouw van
school niet meer", huilt de zesjarige
Tonny als de onderwijzeres weg is.
„In Australië zijn ook aardige onder
wijzeressen", troost de tienjarige Bet
ty op de toekomst vooruitlopende.
Ach ja, emigreren is immers vooruit
zien?
xondag 2-4.15, woensdag 2
RIN-TIN-TIN DE
DAPPERE WOLFSHOND
(The challenge of Rln-Tin-Tln.)
JIM L. BROWN - LEE AAKER
Rin-Tln-Tin offert zijn vrijheid om
zijn jonge baas te redden.
Regie: Robert G. Walker
Columbia International
a.l.
JONG EN DOORTRAPT
(13 West Straet)
ALAN LADD - ROD STEIGER
KENNETH McKENNA
Zij werden gangsters uit tijdver-
drijf.
Regie: Philip Leacock
Columbia International
18 jaar
De heer J. G. Bosman, Obrecht-
straat 14, Schiedam en anderen, heb
ben bij brief van 10 november 1967
verzocht de Laan van Bol'Es ten be
hoeve van het rijwiel- en voetgan
gersverkeer door te trekken naar de
woonwijk Holy te Vlaardingen.
Een verbingdingsweg tussen de
woonwijken Groenoord en Holy zou
inderdaad gewenst zijn. Zonder deze
kunnen de bewoners van deze twee
wijken elkaar slechts met een omweg
via de Hargalaan bereiken, met alle
ongemakken van dien.
Aan deze minder prettige toestand
kan echter nog geen einde worden
gemaakt, omdat de beoogde verbin
ding om verschillende redenen voor
lopig niet kan worden aangelegd.
Rijkswaterstaat is eind vorig jaar
begonnen met de aanleg van het
grondlichaam van de zg. Zoomweg,
•ïoordelijk van het Kethelplein. Het
andtransport hiervoor geschiedt met
auto's via rijksweg 20 en kruist het
tracé van de verlengde Laan van Bol
'Es. Bovendien ligt ter plaatse een
punt, waarin het perswater voor de
opspuiting van Groenoord werd afge
voerd. Deze put kan eerst worden ge
dempt nadat een andere afvoermo-
gelijkheid voor het perswater ten be
hoeve van de opspuiting van Woud-
hoek aanwezig is.
De Laan van Bol'Es kan daarom
op zijn vroegst omstreeks 1969 wor-
ïloemsnKiosken
STATIONSPLEIN
(ingang STATION)
Elke dag geopend van 8.30 tot
21.00 uur. OOK ZONDAGS.
den doorgetrokken. Ook daarna zal
nog rekening moeten worden gehou
den met belemmeringen als gevolg
van de bouw van viaducten ter plaat
se.
Met Rijkswaterstaat en de gemeen
te Vlaardingen, die hierbij eveneens
zijn betrokken, zal over de aanleg
van deze verbindingsweg tijdig over
leg worden gepleegd.
Grote California wedstrijd
ZONDER NIETEN
ledereen die 10 wikkels van
California soep-in-blik
opzendt krijgt een leuke
Californla-verrassing
DUS... IEDEREEN!
Extra! Wie zendt vóór 20 maart
de meeste California wikkels aan:
CALIFORNIA - HARDERWIJK?
Prijzen: f1000,-
ƒ800.-, ƒ600.-, ƒ400.-, ƒ200.-
SOEP-IN-BLIK
De bestuurlijke problemen in de randstad Holland
spitsen zich de laatste jaren meer en meer toe. In
de Rotterdamse agglomeratie waar zich de „schaal
vergroting" op allerlei gebied in sneltreinvaart manifes
teert is dit met name het gevaL Een probleem
kindje als het Rijnmond-orgaan is er het gevolg van.
De vraag of Alexanderstad een zelfstandige stad moet
worden of niet, is een ander facet, dat beter een
uitschieter genoemd kan worden.
In feite is de randstad Holland
al één grote miljoenenstad met
enkele fikse woonkernen^ die meer
en meer naar elkaar toegroeien.
Hoe dat naar elkaar toegroeien
gaat, wordt geïllustreerd door-de
bouw van Alexanderstad. Hier en
daar zijn wijken als Het Lage Land
en Middelwatering al vrijwel vol
tooid. Ommoord is in wording en
voor we een tiental jaren verder
zijn, zijn Rotterdamse delen en
stukken van Capelle a.d. IJssel al
aan elkaar vastgebakken. Maar
tegen die tijd is Ommoord ook al
geheel voltooid en reikt Alexander
stad, in feite als oostelijke uitschie
ter van de Rotterdamse agglome
ratie, al in de richting van Zoeter-
meer en daarmee van Den Haag.
Maar Nieuwerkerk a.d. IJssel en
Zevenhuizen zijn dan ook al haast
aan de blokken woonwijken vastge
groeid. De kans, dat tegen die tijd
de nieuwe stad al met een vinger in
de richting van Gouda reikt is verre
van denkbeeldig. Er zijn immers al
denkbeelden ontwikkeld over vinger-
of bandsteden, enorme woonblokken
die langs wegen of spoorlijnen lopen
Het is duidelijk, dat een dergelijke
ontwikkeling om een nieuwe of een
aangepaste bestuursvorm vraagt. Het
denkbeeld van vingersteden wordt
door sommigen beschouwd als een
briljant idee. Het is een soort ver
edelde lintbebouwing met dien ver
stande, dat de nadelen ervan zoveel
mogelijk zijn opgeheven.
Een soort lintbebouwing van hoge
wotontorens kan men toepassen langs
een metro-lijn, een spoorlijn, een
weg etc. In hoge woontorens van b.v.
twintig etages kan men vele gezinnen
huisvesten, die via „het lint" zich
snel naar stadskernen kunnen bege
ven. Aan de andere zijde van die
woontorens kan men echter uitzicht
hebben op de wijde verte, een pol
derlandschap of ander landschappe
lijk schoon. Men woont dan welis
waar in woonblokken, van waaruit de
stad snel bereikbaar is, maar toch
ook vlak bij een ruimtelijk gebied,
dat men via zijweggetjes onmiddel
lijk kan bereiken.
In Ommoord worden ze al ge
bouwd, de woontorens van twintig
etages. De vinger- of bandsteden lij
ken onvermijdelijk.
Dergelijke vingersteden kunnen
echter niet op het grondgebied van
een stad ais Rotterdam worden ge
bouwd. Rotterdam heeft daarvoor
gewoon niet voldoende grond. Er is
dus voor het realiseren van vinger
steden een bestuurlijke vorm nodig,
die verder kan reiken dan de ge
meentelijke bestuursvorm.
Het is in feite zeer te betreuren,
dat het Rijnmond-orgaan een kwak
kelend orgaan is geworden. Op dit
ogenblik had Rijnmond goed moeten
functioneren als supra-gemeentelijk
bestuursorgaan. De mogelijkheid tot
schaalvergroting was dan aanwezig
geweest.
Oud-burgemeester mr. G. E. van
Walsum van Rotterdam is één van de
grote inspirators geweest van Rijn
mond. Zijn idee was om een bestuur
lijke tussenvorm tussen stad en pro
vincie te verkrijgen. In de Rotterdam
se agglomeratie zouden 24 gemeenten
deel uitmaken van Rijnmond. Op be
paalde gebieden zou Rijnmond be
stuurlijke invloed dienen te hebben.
De invloed van het machtigste lid van
Rijnmond, Rotterdam, werd echter
gevreesd en toen het wetsontwerp
Rijnmond in het parlement werd be
handeld bleef er weinig over van de
ideeën van burgemeester Van Wal
sum.
Beslissingen
In de Rotterdamse agglomeratie
zijn thans beslissingen nodig, die noch
door de provincie, noch door de ge
meenten elk voor zich kunnen wor
den genomen. Openbaar vervoer, vin
gersteden, brandweervoorzieningen,
drinkwatervoorziening, woningbouw,
aanleg van recreatiegebieden behoren
tot de voornaamste onderwerpen, die
door een boven-gemeentelijk orgaan
gouden moeten worden behandeld. In
een gebied als de Rotterdamse agglo
meratie gebeurt te veel en wat er ge
beurt gaat te snel dan dat het te
rechtvaardigen is. dat vele gemeen
teraden oeverloos keuvelen over be
slissingen die genomen dienen te wor
den voor een veel groter gebied dan
de eigen gemeente.
Misschien is het de verdienste van
Capelle a.d. IJssel met de idee van
IJsseldam een knuppel in het hoender
hok te hebben gegooid. Er zullen wei
nigen zijn, die de totstandkoming van
IJsseldam een reële kans geven.
Maar wel is het zeker dat daar, waar
de steden en dorpen in de randstad
Holland aan elkaar groeien bestuurs
vormen gevonden moeten worden, die
het in de praktijk mogelijk maken,
dat alles harmonieus aaneengroeit.
De noodzaak van een boven-ge-
meentelijke bestuursvorm doet zich
ook voor bij het zich uitbreidende
openbaar vervoer. Het bovenvermel
de „lint" zou een spoorlijn, maar
ook b.v. eenmetro-lijn kunnen
zijn. Nu gaan we terug naar onze
stelling, dat randstad Holland een
miljoenenstad is met hier en daar
fikse woonkernen.
Die grote woonkernen zoals ze op
het ogenblik zijn hebben elk hun
eigen autonome openbaar-vervoers-
apparaat. Hoe logisch zou het niet
zijn wanneer men, zoals dat momen
teel in het bedrijfsleven het geval is,
tot een geïntegreerd agglomeratiever-
voer zou kunnen komen. Bankinstel
lingen komen de laatste jaren tot
opzienbarende samensmeltingen,
waarom zou dat niet mogelijk zijn bij
de gemeentelijke vervoersbedrijven?
In de praktijk groeit het er al naar
toe. De bussen van de vier grote ste
den in randstand Holland krijgen al
dezelfde wijnrode kleur als symbool
van gezamenlijk overleg over gestan
daardiseerde busmodellen. Bij de ope
ning van de metro heeft burgemees
ter Thomassen van Rotterdam voorts
gesproken over de wenselijkheid om
te komen tot een geïntegreerd ag
glomeratie-vervoer. De Nederlandse
Spoorwegen hebben belangstelling ge
toond voor de mogelijkheid tot deel
neming aan het randstad-vervoer.
Nu nog strijdt een orgaan als Rijn
mond voor het „overnemen" van het
openbaar vervoersbedrijf van Rotter
dam. In feite is wat het openbaar
vervoer betreft Rijnmond al verle
den tijd en moet worden gedacht aan
een groter verband. De „schaalver
groting" van deze tijd heeft zelfs
Rijnmond al te klein gemaakt.
REPARATIES
le klas werk vanaf ƒ5,— per reparatie.
20-karaats gouden kroon 17,50
U kunt er op wachten
INSTITUUT DENTILIA
■Bk bhb n ap m m bu mmm jpk /\|RK 170 ,aar£ang no-17, donderdag 22 februari 19S8
JjL^Ê Pos^g/ro 18344.
v uitgave stichting „De
De oplossina van onze metropuzzel
mocht dan luiden: „Na een graafter-
reur van jaren, is de metroput thans
dicht", dat zal de Rotterdamse ge
meente-arbeiders niet weerhouden ge
zwind een nieuwe put te delven. Blaak
en W.estblaak zijn nu het slachtoffer
van de graaflusten. Het zal wel er
gens toe dienen. We hebben inmid
dels al vernomen dat het tot 1970 een
rotzooi blijft. Maar dan.... Dan zal al
les veel beter zijn dan het was. Waar
na de menselijke mollen een ander
punt zullen zoeken om nieuwe sleu
ven te maken.
GEB wil meterstanden
eenmaal per twee
maanden opnemen
B. en W. van Schiedam stellen de
raad voor om inplaats van één keer
per maand het gas- water- en elek
triciteitsverbruik, bij de kleinver
bruikers éénmaal per twee maanden
op te nemen, in verband met toege
nomen werkzaamheden.
De praktijk in andere gemeenten
heeft geleerd, dat er geen incasso
moeilijkheden behoeven te worden
gevreesd. Bij het volledig handhaven
van gecombineerde meteropneming
en incasso zouden de meterstanden
ook zesmaal per jaar opgenomen die
nen te worden. Omdat deze regeling
in de vakantieperiode moeilijkheden
kan opleveren stellen B. en W. voor
éénmaal de opneming achterwege te
laten en voor de afname in het tijd
vak van 16 juli15 augustus een be
taling te vragen, waarvan het bedrag
is gebaseerd is op het geschatte ver
bruik.
Het opnemen van de watermeters,
dat in Nieuwland en Groenoord reeds
eenmaal per kwartaal plaats vindt,
zal na invoering van het nieuwe sy
steem om de vier maanden gebeu
ren. Verder wordt voorgesteld om de
huidige waarborgsom van f 15 voor
verbruikers van gas en elektriciteit
tot f 30 te verhogen.
Het nieuwe systeem zal een kosten
besparing van plm. f 130.000 per jaar
geven.
Hoogstraat 2 Schiedam -Tal. 268808
donderdag 8, vrijdag 7-9.15,
zaterdag 2-7-9.15, zondag 7-9.15,
dinsdag 8, woensdag 8.
DE 40 GESTOLEN
GEWEREN
(40 guns to Apache Pais)
Columbia International
14 jaar
ER waren nog net voldoende stoe
len over in de woning van het
gezin P. de Bruin aan het Hemiette
Bosmanplem te Schiedam, om ons
een zitplaats tê bieden.
Een beetje verdwaald zat me
vrouw De Bruin-van der Moer
tussen allerlei over de grond ver
spreide huishoudelijke artikelen
met de onderwijzeres van de kin
deren te praten. Het gezin De
Bruin stond op dat moment bij
wijze van spreken reeds op de val
reep van de „Flavia", waarmee zij
een dag later naar Australië zijn
vertrokken.
Emigreren is het echtpaar De
Bruin niet helemaal vreemd. In 1958
vertrok het naar Zuid-Afrika, waar
de heer De Bruin een tweejarig con
tract met een bedrijf bij Johannes
burg had afgesloten. „We hebben het
er heerlijk gehad. De kinderen von
den het verschrikkelijk dat we weg
gingen, maar de familiebanden trok
ken teveel", aldus motiveert het echt
paar de terugkeer naar Schiedam.
Zowel de heer als mevrouw De
Bruin zijn geboren en getogen Schie
dammers. In vroeger jaren had de
heer De Bruin aan de Lange Kerk
straat een sigarenwinkel. Maar hij
had ook een vakopleiding als metaal
draaier bij Wilton-Fijenoord gehad.
Weer in Nederland terug was het
voor hem dan ook geen probleem
hier aan het werk te komen. Maar
wat misten ze de lekkere warmte
van Zuid-Afrika..."
Kans gegrepen
„Eigenlijk wilden we in '46 al naar
Australië", aldus de heer De Bruin,
„maar in die tijd mochten alleen on
geschoolden weg. Door het contract
konden we naar Zuid-Afrika, maar als
gevolg van de gewijzigde regelingen,
kregen we nu toch de kans om naar
Australië te gaan en die kans heb
ben we gegrepen". Zij zijn overigens
niet de eersten van de familie, want
twee broers en een zuster van me
vrouw De Bruin wonen al langer in
dat land aan de andere kant van de
evenaar. De zuster Annie is getrouwd
met de eertijds in Nederland beken
de wielrenner Zoetemelk die in Rijp
Wetering woonde. Dit echtpaar heeft
nu een zelfbedieningszaak in Sydney.
Dat ligt uiteraard wel een heel eind
van Adelaiïde waar het echtpaar De
Bruin zich gaat vestigen, doch in die
omgeving wonen de broers die bij de
autofabriek van Holden (G.M.) een
betrekking hebben. Het gezin De
Bruin gaat wonen in Whyalla, een
plaatsje aan de Spencer Golf vlakbij
Adelaide.
Wij (schrijver dezes en zijn vrouw
hebben tijdens ons verblijf in Austra
lië dat stadje in aanbouw gezien. Het
is schilderachtig gelegen achter de
bergruggen en aan het water. Trou
wens, Zuid-Australië is de staat met
de jongste ontwikkeling van dit we
relddeel en Adelaide mag tot de
mooiste steden van Asutralië worden
gerekend. Wie daar komt in de bloe-
semtijd vindt er in de groene weilan
denslinger die om de binnenstad is
gelegd een pracht, zoals men bijna
nergens aantreft.' En zo komt het ge
zin De Bruin in een gebied rijk aan
natuurschoon met een heerlijk kli
maat. Hoewel de temperatuur er ste
vig kan oplopen. „Maar we houden
van zon en warmte", zegt mevrouw
De Bruin.
Conferencier
a heer De Bruin is in Schiedam
fin bekend figuur is het vereni
gingsleven. Hij was indertijd junio
renleider bij D.H.S., hij voetbalde bij
SVV, in-r.ur hij speelde ook toneel bij
„Kunst ooor Oèt-Tar.g Verder- trad
4
